Δυο ελληνίδες προσφεύγουν στη Χάγη εναντίον του Γ.Παπανδρέου και της κυβέρνησής του

Η Ολγα Γεωργίου Γεριτσίδου, εκπαιδευτική ψυχολόγος και η Τάνυα-Μαρία Γεριτσίδου, ψυχοπαιδαγωγός και εκδότρια, προσέφυγαν στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Χάγης εναντίον του πρωθυπουργού της Ελλάδας Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησής του.

Προσυπογράφω το κείμενο και συμφωνώ με την ενέργεια των δυο αυτών γυναικών, θυμίζοντας ότι αν δεν είχε μηνύσει τη χούντα των απριλιανών ο Αλ. Λυκουρέζος δεν θα είχαν δικαστεί (και καταδικαστεί) οι πρωταίτιοι, καθώς επίσης θυμίζω το νομικό κατασκεύασμα του "στιγμιαίου" χάρη στο οποίο έμειναν πολλοί συνεργάτες και παρατρεχάμενοι της χούντας ατιμώρητοι -τα λεγόμενα "σταγονίδια"- οι οποίοι καιροφυλακτούν να βλάψουν με κάθε ευκαιρία τη χώρα μας, στηρίζοντας και συμβαδίζοντας κατά περίπτωση με την κυβέρνηση και τους έξωθεν διαχειριστές της εξουσίας στην Ελλάδα.

Καλοί μου αναγνώστες/τριες, δείτε/ακούστε το βίντεο, διαβάστε και τη μακροσκελή αναλυτική προσφυγή και βγάλτε, καθένας/μία το δικό του/της συμπέρασμα.


Η Όλγα Γεωργίου Γεριτσίδου για την προσφυγή κατά του πρωθυπουργού στη Χάγη by newsview

Δεδομένου του μακροσκελούς αναλυτικού κειμένου, μεταφέρω αποσπάσματα από την:

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΔΙΕΠΡΑΧΘΗ ή ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΝΤΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ

Κατόπιν του ισχυρισμού του ότι η κατάσταση των οικονομικών της Ελλάδος ήταν σε οικτρή κατάσταση και συνεπώς όλα όσα ο πρωθυπουργός Παπανδρέου είχε υποσχεθεί να εφαρμόσει υπό μορφή συγκεκριμένων πολιτικών αδυνατούσαν να εφαρμοστούν, η κυβέρνηση Παπανδρέου ξεκίνησε μία σειρά πρακτικών και πολιτικών οι οποίες δεν ήταν μόνο εντελώς αντίθετες προς το αρχικό του πρόγραμμα αλλά και ιδιαιτέρως αντισυνταγματικές, που κυρίως περιελάμβαναν μονομερή επίθεση στις μεσαίες και χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις με σκληρότατη φορολογία ενώ ταυτόχρονα απείχαν από την φορολόγηση των ανωτέρων κοινωνικών τάξεων με ποσοστά αναλογικά του εισοδήματος τους όπως το Σύνταγμα της Ελλάδας ορίζει.
[...]
Οι παραβιάσεις του τού Συντάγματος βρίσκονται σε αντίθεση με τις πρωταρχικές εγγυήσεις των θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Κοινωνικών/Πολιτικών Ελευθεριών που καθορίζουν την έννοια του Κράτος Δικαίου καθώς επίσης και την Αυτοδιάθεση του Λαού. Παρ' όλη την άμεση Λαϊκή κατακραυγή και την απαίτηση για καινούριες Εθνικές εκλογές/Δημοψήφισμα προς αποκατάσταση της νομιμότητος στην κυβέρνηση/διοίκηση (εφ' όσον ο Παπανδρέου εξελέγη για να ανακουφίσει την λιτότητα και να προωθήσει την ανάπτυξη αυξάνοντας τους μισθούς και τις συντάξεις και να εγκαταστήσει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και ένα ισχυρό Κράτος Πρόνοιας), ο πρωθυπουργός Παπανδρέου αρνήθηκε ισχυριζόμενος ότι είχε την εξουσιοδότηση του Ελληνικού Λαού ως απόρροια των εκλογών του 2009, αν και δεν εφήρμοζε ούτε μία από τις προεκλογικές του και εγκεκριμένες από την Λαϊκή Εντολή πολιτικές. Εκτός τούτων, άρχισε να καταργεί βασικές διασφαλίσεις για την προστασία εργατών/εργαζομένων και υπαλλήλων και του εν γένει εργατικού δυναμικού, κατέστησε τις περισσότερες αν όχι όλες τις συντάξεις μη βιώσιμες (εφ' όσον το έσοδο εκ της σύνταξης δεν καλύπτει βασικά έξοδα διαβίωσης και με την ξαφνική και αυθαίρετη μείωση των συντάξεων οι οικονομικές υποχρεώσεις των συνταξιούχων σε τράπεζες και αλλού δεν μπορούν να ικανοποιηθούν άνευ δικής τους υπαιτιότητας), περιέκοψε ημερομίσθια και μισθούς και αύξησε την φορολογία και ειδικότερα την πλέον σκληρή και άδικη όπως είναι ο φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) και ιδιαίτερα σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης όπως τρόφιμα, καύσιμα (ειδικά το πετρέλαιο θέρμανσης), και τέλη συγκοινωνιών. Ο Παπανδρέου δεν έκανε τίποτα για να συγκρατήσει τον πληθωρισμό ούτε να ελέγξει τις συνεχώς αυξανόμενες τιμές σε βασικά είδη διαβίωσης ενώ ταυτόχρονα συνέχισε να μειώνει μισθούς, ημερομίσθια και συντάξεις σε σημείο που οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες ούτε και να βρούν επιπλέον εργασία λόγω των εξαιρετικά υψηλών επιπέδων ανεργίας. Επιπλέον, ανάγκασε συνταξιούχους και εργαζόμενους να πληρώνουν για τα φάρμακα τους τα οποία ήταν και παραμένουν ιδιαιτέρως υψηλά ώστε αυτοί να μπορούν να διάγουν αξιοπρεπώς σε κατάφορη παραβίαση Κοινωνικών συμβολαίων και του Συντάγματος που εγγυάται κάλυψη και διασφάλιση των βιοτικών αναγκών και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (βλέπε σχετικό 24).

Τα ημερομίσθια/μισθοί και οι συντάξεις μειώθηκαν απότομα ενώ κάθε φορολογία, άμεση και έμμεση αυξήθηκε και διάφορες κατηγορίες όπως η ακίνητη περιουσία και η φορολογία αυτοκινήτων φορολογήθηκαν δύο φορές, πράγμα που αποτελεί καθαρή παραβίαση όχι μόνο του Συντάγματος μας αλλά και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μας.
[...]
Έχει χρησιμοποιήσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ) καθώς και τα μέλη της κυβέρνησής του για να εξαπολύσει κυνήγι μαγισσών κατά συγκεκριμένων κατηγοριών της Ελληνικής κοινωνίας, συκοφαντώντας και εξευτελίζοντας τους στην κοινή γνώμη, για να μπορέσει να δικαιολογήσει προπαγανδιστικά την αντισυνταγματική του νομοθεσία που τους καταδικάζει σε εξαθλίωση/φτώχεια ή σοβαρή αδυναμία να συνεχίσουν την άσκηση των επαγγελμάτων τους με βιώσιμο τρόπο, και για να δικαιολογήσει την ακραία/ωμή αστυνομική βία που εξαπολύει εναντίον τους όταν ειρηνικά προσπαθούν να διαδηλώσουν και να εξασκήσουν το Δημοκρατικό τους Δικαίωμα να εκφράσουν την αντίθεση τους (βλέπε σχετικό 25). Γιατροί έχουν στιγματισθεί ως εγκληματίες και κατηγορούνται ότι δεν εξυπηρετούν το κοινό και ότι φοροδιαφεύγουν, όταν στην πραγματικότητα οι περισσότεροι εξ αυτών εργάζονται σε απλήρωτες υπερωρίες στα νοσοκομεία ώστε να μπορέσουν να αναπληρώσουν την έλλειψη προσωπικού (η οποία έχει καταστεί χειρότερη, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω). Εργαζόμενοι/υπάλληλοι του δημοσίου τομέα έχουν κατηγορηθεί ότι υπερ-αμείβονται και ότι είναι υπεράριθμοι, κατηγορούνται για το ότι εργάζονται στον δημόσιο τομέα σαν να προσέλαβαν σε αυτόν μόνοι τους τούς εαυτούς τους, όταν στην πραγματικότητα ο μέσος μισθός δεν ξεπερνά τα 1500 ευρώ μηνιαίως. Οι υπερβολικοί μισθοί συστηματικά λαμβάνονται από αυτούς που καταλαμβάνουν τις πολιτικά ανατεθειμένες θέσεις και όχι από τον μέσο δημόσιο υπάλληλο. Εν τούτοις, οι ακραίες αυτές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται για να τιμωρήσουν όλον τον δημόσιο τομέα και να προχωρήσουν σε αντισυνταγματικές περικοπές και απολύσεις εντελώς δικτατορικά και άνευ ουδεμίας αποδοχής από το μέρος του Λαού, ενώ ταυτόχρονα προστατεύουν αυτές τις πρωτοκλασάτες ακραίες περιπτώσεις του δημοσίου τομέα από όλα τα βασικά μέτρα λιτότητας (βλέπε σχετικά 26, 27).

Κατά τον ίδιο τρόπο, άλλες κατηγορίες όπως ιδιοκτήτες φαρμακείων/φαρμακοποιοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες, υπάλληλοι δημοσίων συγκοινωνιών, ιδιοκτήτες ταξί, υδραυλικοί, εκπαιδευτικοί, νοσηλευτικό προσωπικό, έμποροι, ναυτεργάτες, λιμενεργάτες, πιλότοι, οδηγοί φορτηγών, περιπτεράδες, στρατιωτικοί, μηχανικοί αεροπλάνων (στρατιωτικής και πολιτικής αεροπορίας), συνταξιούχοι, ανάπηροι, πολύτεκνοι άνω των τριών τέκνων, ξενοδοχοϋπάλληλοι, προσωπικό καθαριότητος, φοιτητές και καθηγητές πανεπιστημίων, βιομηχανικοί εργάτες, ανθρακωρύχοι, υπάλληλοι ΔΕΗ (ιδιαίτερα εκείνοι που εργάζονται με κίνδυνο της ζωής τους από τα επικίνδυνα ηλεκτρικά φορτία), υπάλληλοι διυλιστηρίων, οι άνεργοι, οι δικαστικοί και οι δικαστικοί υπάλληλοι, αστυνομικοί και κατώτεροι δικαστικοί, δικηγόροι, πωλητές λαϊκής, όλοι αυτοί έχουν αυθαίρετα καταδιωχθεί/κατηγορηθεί και αντιμετωπισθεί ως εχθροί του Κράτους, ως κοινωνικά βάρη, και ως υπαίτιοι της υποτιθέμενης οικονομικής καταστροφής, θεωρούνται ότι είναι μυστικά και/ή παράνομα πλούσιοι (άνευ κανενός απολύτως στοιχείου που να τα επιβεβαιώνει/αποδεικνύει αυτά) και οδηγούνται σε ακραία φτώχεια από τις απαιτήσεις επί απαιτήσεων 'επιπλέον' φορολόγησης την οποία δεν μπορούν να αντέξουν και ενάντια στην οποία δεν έχουν την δυνατότητα να προστατευθούν από κανένα δικαστήριο (βλέπε σχετικό 28).

Ως αποτέλεσμα, ακραία κοινωνικά φαινόμενα, όπως η άμεση αύξηση των αυτοκτονιών λόγω χρεών, η εξάρτηση από τα κοινά συσσίτια για τροφή, όπως και η διαβίωση χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα η τρεχούμενο νερό έχει γίνει η παρούσα κατάσταση (βλέπε σχετικό 29). Ιδιαίτερα οι άνθρωποι με τις χρόνιες παθήσεις/ή με αναπηρία διαβιώνουν σε απειλητικές για την ζωή τους καταστάσεις καθώς δεν μπορούν να καλύψουν τις δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Μία τέτοια περίπτωση είναι η άρνηση του Ταμείου Κοινωνικής Ασφάλισης ΙΚΑ να πληρώσει την δαπάνη ορθοπεδικών υποδημάτων για διαβητικούς, ισχυριζόμενο ότι ο ακρωτηριασμός των ποδιών τους είναι φθηνότερος. Ευτυχώς, η συγκεκριμένη διάταξη απεσύρθη από πάγια πολιτική λόγω της έντονης δημόσιας κατακραυγής όταν το θέμα ήρθε στο φώς της δημοσιότητας. Όμως, περιπτώσεις λιγότερο δημοσιοποιημένες, όπως η αδυναμία καρκινοπαθών να καλύψουν τα έξοδα των φαρμάκων τους παρά την άμεση εξάρτησή τους από αυτά, είναι πλέον συνήθης πρακτική/συνηθισμένα (βλέπε σχετικό 30).
[...]
Στην παρούσα κατάσταση, και λόγω της αδυναμίας των Ελλήνων να πληρώσουν τις υπέρογκες επιβαλλόμενες φορολογίες, ενώ τα ημερομίσθια/μισθοί τους σταδιακά περικόπτονται στο λιγότερο από το μισό, και με αυτό τον τρόπο εξαναγκάζονται να ιεραρχούν το τί θα πληρώσουν από φαγητό/φάρμακα, ηλεκτρικό ρεύμα, νερό και ενοίκιο, η κυβέρνηση ψήφισε έναν καινούργιο νόμο όπου και πάλι ένα αυθαίρετο ποσό γίνεται απαιτητό αυτή την φορά μέσω του λογαριασμού του ηλεκτρικού που εκδίδεται από την ΔΕΗ με την διαταγή να κόβεται η παροχή του ηλεκτρικού ρεύματος (ακόμα και όταν ο ουσιαστικός λογαριασμός ρεύματος έχει πληρωθεί) εάν δεν πληρωθεί επίσης και αυτός ο αυθαίρετος φόρος. Αυτός ο καινούργιος επιπλέον φόρος φορολογεί ακίνητα/σπίτια τα οποία έχουν ήδη φορολογηθεί τουλάχιστον δύο φορές με διάφορους τρόπους και τόσο οι ιδιοκτήτες όσο και οι ενοικιαστές θα τιμωρηθούν και θα εκβιαστούν να πληρώσουν εις βάρος της επιβίωσής τους, ενώ σε περίπτωση που δεν δύνανται να το πληρώσουν, να μείνουν εντελώς χωρίς ρεύμα παρόλο που θα το έχουν πληρώσει (βλέπε σχετικό 33).

Φυσικά αυτό συνιστά παράνομη καταδίωξη και καταπάτηση όλων των θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και τώρα επιβάλλεται ως μέρος μίας κυβερνητικής πολιτικής στο σύνολο του Ελληνικού Λαού.

Με το να εξαθλιώνει οικονομικά όλους τους πολίτες από την μεσαία τάξη και κάτω, η Κυβέρνηση Παπανδρέου έχει κυριολεκτικά καταστρέψει την πολιτική ανεξαρτησία της Ελλάδος καθώς επίσης και την εδαφική της ακεραιότητα με κάθε ουσιαστικό τρόπο όπως θα εξηγήσουμε, γεγονός που παραβιάζει πλήρως το Άρθρο 2 του Καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και το Άρθρου 55.

Τούτο επετεύχθη με πολύ συγκεκριμένο και επίσημο τρόπο με την συμμετοχή υποτιθέμενης βοήθειας από την κοινοπραξία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) καθώς επίσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), εφ' όσον ο ίδιος ο Γ.Α.Παπανδρέου προσωπικά είχε επιμελώς εργαστεί ώστε για να απομονώσει την Ελλάδα από την διεθνή κοινότητα, όσον αφορά τις οικονομικές της συναλλαγές και την γενική της κατάσταση (βλέπε σχετ. 34).

Και συγκεκριμένα, αμέσως μετά την εκλογή του ο ίδιος και η κυβέρνηση του, χρησιμοποίησαν κάθε διεθνές μέσο μαζικής πληροφόρησης για να κατασυκοφαντήσουν και να λιβελολογήσουν την Ελλάδα, το Ελληνικό Κράτος και τον Ελληνικό Λαό στιγματίζοντας το Κράτος και τους Έλληνες ως διεφθαρμένους, αναξιόπιστους και οικονομικούς εγκληματίες. Επιπλέον, ο Ελληνικός Λαός συνοπτικά παρουσιάστηκε επίσημα στην διεθνή κοινότητα σαν εγκληματίες και σαν ένα σύνολο τεμπέληδων απατεώνων και διεφθαρμένων εγκληματιών που ζούσαν πέρα από τα μέσα και τις δυνατότητες τους και εις βάρος άλλων Ευρωπαϊκών Λαών, κάτι εντελώς ψευδές, συκοφαντικό, ατεκμηρίωτο και κακόβουλο/εχθρικό, ενθαρρυντικό ρατσιστικής αντιμετώπισης και καταδίωξης των Ελλήνων απλώς επειδή είναι Έλληνες, χωρίς καμμία επιπλέον εξέταση της ζωής τους και των ηθικών τους ιδιοτήτων. Ταυτόχρονα, προσβολές, προκλήσεις και επιθέσεις στην Ελληνική Εθνική Ταυτότητα συνοδευόμενη από μία παντελή παράβλεψη και έλλειψη σεβασμού πρός την συνεισφορά των Ελλήνων στην διεθνή κοινωνία, τόσο οικονομικά όσο και πολιτιστικά/πολιτισμικά. Τοιουτοτρόπως, υπό την ενεργή καλλιέργεια και φροντίδα της κυβέρνησης Παπανδρέου, συνετελέσθη η απομόνωση των Ελλήνων απλώς λόγω της εθνικής τους ταυτότητας στην οποία αδίκως και ψευδώς αποδόθηκαν αρνητικά γνωρίσματα (π.χ. 'όλοι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, εγκληματίες, και παρασιτικοί σε άλλους Λαούς', ελληνική στατιστική', κλπ) και η διεθνής κοινότητος ωθήθηκε να επιδεινώσει αυτή την κατάσταση με το να απαιτήσει τιμωρία για τον Ελληνικό Λαό ενώ την ίδια ώρα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός διαχώριζε τον εαυτό του από αυτόν τον Λαό, ως υποτιθέμενος 'τίμιος', αποσιωπώντας βολικά το γεγονός ότι δεν ήταν καινούργιος στην διακυβέρνηση της Ελλάδας και ήταν συνεπώς βασικός υπαίτιος και ένοχος διαφόρων πολιτικών και οικονομικών σκανδάλων (βλέπε σχετικό 35 και σχετικό 36).

Σαν αποτέλεσμα αυτής της πολύ προσεγμένης ανθελληνικής προπαγάνδας οργανωμένης από αυτόν και τους υπουργούς του, επετεύχθη η οικονομική απομόνωση της Ελλάδος με τα σπρεντ να αναρριχώνται όλο και υψηλότερα, καθιστώντας το αδύνατον να δανειστεί η Ελλάδα (σύμφωνα με την προπαγάνδα, όχι εμπεδωμένο από ιστορικά σχετικά γεγονότα) και την υποβάθμιση της Ελληνικής οικονομίας από οίκους αξιολόγησης όπως Standard and Poor's και Μοοdy's οι οποίες κατέστησαν τα Ελληνικά ομόλογα σχεδόν άχρηστα.
[...]
Στις 5 Μαΐου 2010 η κυβέρνηση ψήφισε το περιβόητο Μνημόνιο, μία σύμβαση ανάμεσα στη κυβέρνηση και ξένους οργανισμούς και Κράτη όπου για ένα ποσό χρημάτων το οποίο στην ουσία ποτέ δεν επενδύθηκε στην πραγματική οικονομία αλλά αντιθέτως χρησιμοποιήθηκε μόνο για εγγυοδοτήσεις ιδιωτικών τραπεζών με αντάλλαγμα μία αμετάκλητη, όπως ισχυρίζονται, εκχώρηση κάθε άμυνας και προστασίας της Ελλάδας και του Ελληνικού Λαού από τους δανειστές, ακόμα και εάν οι δανειστές απαιτήσουν ή προκαλέσουν την εδαφική μείωση της Ελλάδος ή πλήρη απώλεια ελέγχου όλων των υποδομών συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος της Ελλάδος σε αυτοάμυνα σε περίπτωση πολέμου ή οποιαδήποτε ένοπλη πράξη εχθρότητας εναντίον της, εφόσον δηλώνεται ξεκάθαρα εντός του Μνημονίου ότι σε περίπτωση οικονομικής αδυναμίας της χώρας να τηρήσει οποιονδήποτε όρο του Μνημονίου, εμείς οι Έλληνες, και χάνουμε το δικαίωμά μας επί του συνόλου των οπλικών μας συστημάτων και το εκχωρούμε στα χέρια οποιουδήποτε κρίνουν οι δανειστές χωρίς το δικαίωμα να εναντιωθούμε στην κίνηση αυτή προκειμένου να προστατεύσουμε τον Ελληνικό Λαό.

Δηλαδή, ο Παπανδρέου και η κυβέρνησή του έχουν ακέραια και μονομερώς, με την συνυπευθυνότητα της Βουλής και του Προέδρου της Δημοκρατίας, άρει όλα τα δικαιώματα/δυνατότητες ενός ανεξάρτητου κράτους με αυτοδιάθεση, ίσα Δικαιώματα και παγκοσμίως αναγνωρισμένη Εθνική Κυριαρχία. Επιπλέον, ο ίδιος βεβαιώθηκε ότι αυτή η προδοτική και δικτατορική πράξη του θα αποκτούσε όσο το δυνατόν μονιμότερο χαρακτήρα.

Μαζί με την πλήρη παραβίαση του άρθρου 2 (παράγραφοι 1 και 4) και άρθρου 55 του Καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών, εντός του Μνημονίου, όλα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και Πολιτικές Ελευθερίες περί της προστασίας του Ελληνικού Λαού έχουν ακυρωθεί, καθιστώντας τον Λαό παντοιοτρόπως υπόδουλο και υποκείμενο στην θέληση και διαθέσεις άλλων Κρατών και μελών των Ηνωμένων Εθνών καθώς και της ΕΕ, χωρίς να υπάρχει ουδεμία αναγνώριση κανενός δικαιώματος Ελεύθερου Λαού όπως νομική κάλυψη, προστασία της Κυριαρχίας, και όλα τα προβλεπόμενα από το Καταστατικό των Ηνωμένων Εθνών περί Ευθύνης Παροχής Προστασίας (ιδιαίτερα Αρχή 1 και Αρχή 2).

Ακόμη και μία επιφανειακή ανάγνωση του Μνημονίου αποκαλύπτει την ενσυνείδητη και σχεδόν σοκαριστικά συνομολογούμενη, εμφανή πρόθεση και θέληση εκ των προτέρων να οδηγηθεί ο Ελληνικός Λαός σε μαζική ένδεια και αδυναμία πρόσβασής του σε αγαθά απαραίτητα για σίτιση και επιβίωση και στην περαιτέρω υποβάθμιση σε δεύτερη ή τρίτη προτεραιότητα (η άνετη ζωή πλέον είναι απολύτως αδύνατη) το ευθαρσώς ανοιχτό θέσιμο σε πρώτη προτεραιότητα της συντήρησης, διατήρησης/εξυπηρέτησης/προστασίας του διεθνούς και εγχωρίου τραπεζικού συστήματος και των ξένων δανειστών, είτε αυτοί είναι φυσικά είτε νομικά πρόσωπα.
[...]
Συνεπώς, ο Γ.Α. Παπανδρέου είχε κάθε μέσο, νόμιμο και ουσιαστικό να αποφύγει αυτό που θρασύτατα και αβάσιμα χαρακτηρίζει ως «μονόδρομο/ο μόνος διαθέσιμος δρόμος», δηλαδή, είχε κάθε μέσο να αποφύγει την εκχώρηση των Κυριαρχικών Δικαιωμάτων της Ελλάδας, την αυτοδιάθεσή της και την δυνατότητα να προστατεύσει τον Ελληνικό Λαό από το να γευτούν την πλήρη καταστροφή, έλλειψη κράτους πρόνοιας, κράτους δικαίου, αίσθησης ασφάλειας, πρόσβασης σε βασικά είδη σίτισης, δωρεάν εκπαίδευσης και ιατροφαρμακευτικής παροχής, πόσο μάλλον του να αφήσει την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό να διασυρθούν, να τιμωρηθούν, να δαιμονοποιηθούν και να κακολογηθούν ως η πληγή και μάστιγα της Ευρώπης, σε ακραία ασέβεια στην Ιστορία της Ελλάδας και την πολιτισμική της συμβολή στον κόσμο.

Ο ίδιος δημοσίως το δήλωσε πολλάκις, παραδεχόμενος την συστηματική του και γενική παραβίαση του Συντάγματος στο σημείο να το ακυρώσει τελείως και εντελώς με σχόλια όπως αυτό που αποτυπώθηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στις 7/12/2010 όπου είπε "δεν βλέπω τον λόγο που το Σύνταγμα θα πρέπει να εμποδίσει κάτι πολύ λογικό, το οποίο ισχύει σε πολλές άλλες χώρες". Πέρα από το πρόδηλο ψέμα σχετικά με άλλες χώρες που εκχωρούν την ανεξαρτησία τους διότι ξένα συντάγματα διαφέρουν από τα δικά τους, το σχόλιο αυτό όντως αποτελεί παραδοχή ότι ο ίδιος δεν έχει αναστολές στο να παραβεί αυτό που ο ίδιος έχει ορκιστεί να τηρεί, προκειμένου να εξυπηρετήσει ξένα άτομα και πρόσωπα εις βάρος του Ελληνικού Λαού και της Ελλάδας. Ως προς αυτό συνεχίζει να κάνει δημόσιες διαβεβαιώσεις ότι θα επιβάλλει την θέληση και τα συμφέροντα των δανειστών «με κάθε κόστος και άσχετα από την εμφανή έλλειψη στήριξης και κατακραυγής της Ελληνικής κοινωνίας».

Ο πρωθυπουργός επίσης επιδεικνύει την ίδια ανάλγητη αδιαφορία και ψυχρή σκοπιμότητα να ακυρώσει το σύνολο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ελληνικού Λαού προκειμένου να υπηρετήσει πιστά ξένους παράγοντες, καθώς και την προφανή διαβεβαίωση και υπέρμετρο ζήλο όχι μόνο για την επιβίωση αλλά για την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας των τραπεζών.
[...]
Πρέπει να τονίσουμε ότι όλη η λογική του Μνημονίου και ο σκοπός του ΔΕΝ είναι η επιβίωση της Ελληνικής οικονομίας ή των Ελλήνων ή της Ελλάδας αλλά η πλήρης και απόλυτη προστασία των κερδών των τραπεζών και των αποδόσεων προς τους δανειστές στους οποίους ένας ολόκληρος Λαός που μη υπαίτιος για την οικονομική διαχείριση την οποία ο ίδιος δεν επέλεξε και ούτε πληροφορήθηκε ή ήξερε για τυχόν τέτοιου είδους διαχείριση που είχε σαν αποτέλεσμα την κατάσταση αυτή (έως την σήμερον, δεν υπάρχει τέτοιου είδους δυνατότητα πρόσβασης στους πολίτες) γίνεται θύμα με τον πλέον δικτατορικό και μεσαιωνικό τρόπο και κατά πλήρη παραβίαση όλων των εννοιών του Διεθνούς Δικαίου και Νόμου.

Οι ενέργειες του Παπανδρέου δεν είναι με κανένα τρόπο δικαιολογημένες, διότι ακόμα και ο επιπόλαιος ισχυρισμός του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι προσπαθεί να αποφύγει την χρεοκοπία, είναι αβάσιμος δεδομένου ότι ο ίδιος έχει δηλώσει ότι όταν κανείς αποπληρώνει χρέος, αυτό σημαίνει θυσίες πέραν του ορίου που θέτει η Ανθρωπότητα για τον Λαό, πράγμα που αμέσως επηρεάζει τις ουσιώδεις υποχρεώσεις του προς το Κράτος και τους Πολίτες του, και συνεπώς το Κράτος αυτό έχει το δικαίωμα να αρνηθεί να πληρώσει, θέση η οποία έχει γίνει δεκτή την Διεθνή Νομική Επιτροπή των Ημωμένων Εθνών το 1980, και επιπλέον υποστηριζόμενη από την Απόφαση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ την 23η Ιουνίου 2010. Επίσης, πολλοί επιφανείς οικονομολόγοι και καθηγητές/ειδικοί των οικονομικών επιστημών ξεκάθαρα λένε ότι επιπλέον μέτρα λιτότητας σε μία οικονομία που είναι ήδη σε ύφεση είναι καταστροφικά για αυτή την οικονομία και εξασφαλίζει την διάλυση του κοινωνικού ιστού ενώ το δημόσιο χρέος και έλλειμμα βελτιώνονται για λίγο χρονικό διάστημα, αν βελτιωθούν καν, και μετά εκτινάσσονται ξανά. Αυτό το αποτέλεσμα έχει εκδηλωθεί συνεχόμενα με την απόδοση των ακραίων και απανθρώπων μέτρων λιτότητας που «κατατρώγονται» από την ύφεση 'αναγκάζοντας' την κυβέρνηση να απαιτήσει ακόμα κι άλλα, πιο άγρια, πιο απάνθρωπα μέτρα από τους Έλληνες σε ένα συνεχή φαύλο κύκλο εξόντωσης.

Όλα τα παραπάνω εμπεδώνουν την πρόδηλη πρόθεση του Παπανδρέου να επιτελέσει εντελώς συνειδητά την θυματοποίηση του Ελληνικού Λαού ενώ εμφανώς επέδειξε ακραία σκληρότητα και αντικοινωνική και απάνθρωπη συμπεριφορά. Η συμπεριφορά αυτή καθίσταται ιδιαιτέρως έντονη, δύσοσμη και κυνική όταν λάβουμε υπ' όψη την επίσημη δήλωση των διευθυντικών στελεχών της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ) οι οποίοι ευθέως δήλωσαν ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου εξ επί τούτου παραποίησε τα στατιστικά στοιχεία ώστε να διογκώσει το ποσοστό χρέους ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει την προπαγάνδα και την προφορική και ψυχολογική τρομοκρατία με την οποία κυβερνά τα δύο τελευταία χρόνια.

Δεν μπορούμε επίσης παρά να χαρακτηρίσουμε τις διάφορες δηλώσεις του ως εξάσκηση ψυχολογικής βίας και τρομοκρατίας διότι απευθύνεται προς τον Ελληνικό Λαό με ασαφή και εντυπωσιακά διλήμματα του τύπου "είτε αλλάζουμε είτε βουλιάζουμε", "είτε αλλάζουμε είτε καταστρεφόμαστε ολοκληρωτικά", "είτε χάνουμε την εθνική μας κυριαρχία ή πεθαίνουμε από πείνα", για να κυριολεκτικά πειθαναγκάσει τον Ελληνικό Λαό να μην κυριολεκτικά επαναστατήσει. Κάνει επίσης χρήση του ίδιου δραματικού ύφους εντυπωσιασμού με δηλώσεις του τύπου "θα ματώσουμε", "είμαστε σε πόλεμο", "η αντίδραση σκοτώνει την Ελλάδα", "όποιος αντιστέκεται στην απώλεια της ανεξαρτησίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν είναι πατριώτης", "οι διαδηλώσεις είναι πράξεις τρομοκρατίας", κλπ. όπως φαίνεται εύκολα σε πολλές αν όχι όλες τις δημόσιες εμφανίσεις και δηλώσεις του Γ.Α.Παπανδρέου και των κυβερνητικών του στελεχών στον εγχώριο και ξένο τύπο όταν προορίζεται για τους Έλληνες.

Ταυτόχρονα με την ακραία τραυματική, απολυταρχική και δικτατορική διακυβέρνηση η οποία ποτέ δεν παραθέτει/χρησιμοποιεί πραγματικά στοιχεία ή άλλη εμπέδωση των λεγόμενών του αλλά απλά απαιτεί τυφλή υπακοή στις διατάξεις του που είναι αδιανόητο και ασυμβίβαστο για έναν Ελεύθερο Λαό και Κράτος Δημοκρατίας, έχει επιβάλλει ακραία αστυνόμευση και την χρήση εκτεταμένης αστυνομικής βίας, και χρήσης χημικών.

Από την ώρα που εξεφάνη η απόφαση του Γ.Α.Παπανδρέου όχι μόνο να εφαρμόσει την απόλυτα αντίθετη πολιτική έναντι αυτών που είχε προεκλογικά δεσμευθεί ώστε να κερδίσει την ψήφο του Ελληνικού Λαού και την Έγκρισή του, αλλά να επιδοθεί σε ένα πρωτοφανή διωγμό του συνόλου του Ελληνικού Λαού στα οικονομικά τους, την περίθαλψη, την εργασία, τις συντάξεις που έχουν προ-πληρωθεί από τους δικαιούχους τους, και την φυσική τους συντήρηση, υπήρξαν μαζικές διαδηλώσεις στην Αθήνα και τις άλλες μεγάλες πόλεις με εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές τη φορά οι οποίοι απαιτούσαν είτε η κυβέρνηση να εφαρμόσει αυτά τα οποία πήρε Εντολή να εφαρμόσει, ή να γίνει Δημοψήφισμα ή εκλογές για την κατάσταση στην Ελλάδα ώστε να δοθεί η ευκαιρία στον Λαό να δηλώσει πώς επιθυμεί να αντιμετωπιστεί η κατάσταση στην Ελλάδα, όπως πρέπει να γίνεται σε Δημοκρατικό Κράτος και σε Ελεύθερο Λαό. Τέτοιες ήταν οι διαδηλώσεις, τόσο πολλές και μαζικές με τόσους διαδηλωτές που θα μπορούσαμε ασφαλώς να πούμε ότι, κάποια εκατομμύρια Ελλήνων έχουν διαδηλώσει ενάντια στην τωρινή κυβέρνηση και διοίκηση, ειδικά αν υπολογίσουμε τις μεγάλες διαδηλώσεις του Μαΐου 2010 καθώς και την συνεχόμενη διαδήλωση του Ελληνικού Λαού με την ακομματική ονομασία «Αγανακτισμένοι».

Ο Λαός έχει επίσης απαιτήσει και απαιτεί ακόμη πλήρη διαλεύκανση των κυβερνητικών χειρισμών τουλάχιστον των κυβερνήσεων των τελευταίων δέκα έτών, να αποδοθούν κατηγορίες και αποζημιώσεις να καταβληθούν από όλους εκείνους οι οποίοι θα αποδειχθούν ένοχοι κατάχρησης, διασπάθισης ή αδικαιολόγητης σπατάλης των χρημάτων των φορολογουμένων και σε διεθνών δανείων και άλλων κρατικών εισοδημάτων, από δικαστικούς λειτουργούς και εισαγγελείς και όχι από αυτούς που είναι ήδη ύποπτοι ή εκείνων που αποδεδειγμένα είχαν κεντρικό ρόλο ή είχαν εμπλακεί σε σκάνδαλα.
[...]
Εμείς οι ίδιες έχουμε επίσης υποστεί έντονο χημικό ψεκασμό και φυσική βία παρά το γεγονός ότι οι ταυτότητές μας ήταν εμφανείς και δηλώναμε ξεκάθαρα ότι δεν είμαστε βίαιες, δύο στοιχεία που κατά τον Ελληνικό Νόμο δεσμεύουν την Αστυνομία από το να χρησιμοποιήσει βία ή να μας παρεμποδίσει. Δεχθήκαμε χτυπήματα με τις πλαστικές ασπίδες και άγρια σπρωξίματα για να πέσουμε πάνω στον άλλο κόσμο ενώ ταυτόχρονα μας έριχναν χημικά κατ' εξακολούθηση. Αυτό έχει συμβεί επανειλημμένως ενώ κατόπιν δεν είχαμε πρόσβαση σε ιατρική βοήθεια διότι το νοσοκομείο είχε έλλειψη προσωπικού.
[...]
Ιδιαίτερα στην περίπτωση των παρανόμων μεταναστών, πέρα από την απάνθρωπη συμπεριφορά και παράλογη αντιμετώπιση αυτών που εισέρχονται παράνομα στην Χώρα, η Αστυνομία κατ' ουσία προστατεύει αυτό το είδους ανθρώπινης εμπορίας και παραεμπορίου, το οποίο έχει τελείως καταστρέψει την οικονομία και έχει καταστήσει τις επιχειρήσεις των Ελλήνων Πολιτών και των νομίμων μεταναστών ασύμφορες, έχει αυξήσει την επικινδυνότητα αρκετών περιοχών και γειτονιών της Αθήνας και άλλων πόλεων και έχει δημιουργήσει ιδιαιτέρως επικίνδυνα γκέττο όπου ομάδες τύπου μαφίας από παρανόμους μετανάστες τρομοκρατούν και επιδίδονται σε ακραία εγκληματική συμπεριφορά, καθιστώντας έτσι κάθε νόημα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανύπαρκτο, κάθε έννοια προστασίας των Πολιτών μην υπαρκτή και κάθε έκκληση στην Αστυνομία να δράσει, να προκαλεί απειλές και κατηγορίες ότι είμαστε ρατσιστές (!) έως και στοχοποίηση από τις ομάδες αυτές για αντίποινα. Αυτό έχει αναγκάσει τον Ελληνικό Λαό και τους νόμιμους μετανάστες να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους ή να ζουν σε μία κατάσταση διαρκούς τρομοκρατίας και ομηρίας.

Στο κοινωνικό πρόβλημα αυτό η κυβέρνηση ανταποκρίνεται με το να αποσύρει ακόμη περισσότερες αστυνομικές δυνάμεις από το κέντρο για να μπορεί αντ' αυτού να παρέχει προστασία στην διοίκηση (τον πρωθυπουργό και το υπουργικό συμβούλιο), να κρατάει τους πολίτες που τους γιουχάρουν μακριά από τις κάμερες ή όσο εκτός βολής γίνεται, εφόσον στην απελπισία που τους καταλαμβάνει όταν τους αρνούνται κάθε είδους νομική άμυνα ή δυνατότητα να εξασκήσουν τις Κοινωνικές τους Ελευθερίες, οι πολίτες έχουν την τάση να εκφράζουν την κατακραυγή τους εκσφενδονίζοντας γιαούρτια, αυγά και ντομάτες, φωνάζοντας κατηγορίες εν χορώ από «κλέφτες» έως «καθάρματα» και γενικώς προσπαθούν να τους κυνηγήσουν μακριά από την περιοχή ως ανεπιθύμητους όπου τυχαίνει να τους δουν και να τους αναγνωρίσουν.
[...]
Μέχρις σήμερα οφείλουμε τις ζωές μας στο ότι έχουμε δημοσιοποιήσει όλα τα περιστατικά αυτά, σε άλλους Πολίτες οι οποίοι μας προσέχουν από μόνοι τους και στην Θεία Πρόνοια.

Πέρα από όλες αυτές τις παραβιάσεις και παρανομίες, κατά την διάρκεια του περασμένου χρόνου και ιδίως κατά την διάρκεια των τελευταίων τριών ή τεσσάρων μηνών, η κυβέρνηση έχει εκτραχηλιστεί στο να απαιτεί παράλογα, αντισυνταγματικά και άκρως υψηλά ποσά φόρου που δεν έχουν καμμία σχέση όχι μόνο με το πραγματικό εισόδημα αλλά και στην ίδια την φορολογική νομοθεσία που απαγορεύει να φορολογηθεί κάποιος παραπάνω από μία φορά για τον ίδιο λόγο ή αντικείμενο, απαγορεύει αναδρομική φορολόγηση (φορολόγηση με νέους νόμους με εισόδημα που αποκτήθηκε πριν τεθούν σε ισχύ οι νόμοι αυτοί), μειώνοντας το αφορολόγητο κατά πολύ κάτω του Ευρωπαϊκού επιπέδου φτώχιας και ζητώντας αναδρομικά φόρους από ήδη εξαθλιωμένους ανθρώπους, περικόπτοντας κοινωνικές δαπάνες σε φτωχά νοικοκυριά, και τώρα απαιτώντας μερικούς από αυτούς τους παράνομους φόρους (φόρος σε ήδη φορολογημένες περιουσίες για τρίτη κατά σειρά φορά) να πληρωθεί μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ ειδάλλως να υποστεί ο καταναλωτής διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος ακόμη και εάν ο λογαριασμός του ηλεκτρικού έχει πληρωθεί σε πλήρη αγνόηση ακόμη και της απαίτησης της ΕΕ να μην παίρνονται φόροι εκβιαστικά επ' απειλή διακοπής ζωτικών υπηρεσιών ή προσβάσεως σε αγαθά που δεν έχουν σχέση με τον φόρο που απαιτείται. Επίσης η κυβέρνηση έχει επιδείξει και δηλώσει πλήρη αδιαφορία για την γενική εξαθλίωση των Πολιτών στο βαθμό που οι Πολίτες δεν είναι πλέον σε θέση να πληρώσουν για φαγητό, διότι η φορολογία υπερβαίνει κατά πολύ το 60% του εισοδήματος και συχνά φτάνει το 90% ή και το 100% του εισοδήματος του κάθε νοικοκυριού. Επίσης έχει αναφερθεί ότι ένα υψηλό ποσοστό Ελλήνων πολιτών ζουν στο σκοτάδι και δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα στα σπίτια τους γιατί δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν τον λογαριασμό του ρεύματος όπως είχε πριν τον επιπλέον φόρο που προστέθηκε σε αυτόν.

Ιδιαίτερα για Πολίτες με παιδιά, ή ακόμα χειρότερα για αυτούς με περισσότερα από τρία παιδιά, τιμωρούνται με ένα ιδιαίτερα τρόπο εφόσον όχι μόνο περικόπτεται το επίδομα πολυτέκνου αλλά και η φορολογία τώρα πλέον είναι ακόμη βαρύτερη για αυτούς διότι δεν απαλλάσσονται από κανένα των διπλών και τριπλών φόρων σε είδη και περιουσιακά στοιχεία για τα οποία ήδη έχουν φορολογηθεί.

Επίσης γενικά η ιατρική περίθαλψη έχει αποσυντεθεί όταν ήδη έπνεε τα λοίσθια με νοσοκομεία να μην έχουν την δυνατότητα να προμηθεύονται φαρμακευτικό υλικό (έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις σε μεγάλα Αθηναϊκά νοσοκομεία και νοσοκομεία σε άλλες περιοχές όπου οι ελλείψεις έφταναν στο σημείο να μην έχουν καν ράμματα, γάζες ή φάρμακα άμεσης ανάγκης για την εντατική μονάδα, και ιδιαίτερο πρόβλημα να εξυπηρετήσουν τα άλλα τμήματα και περιπτώσεις), να έχουν σοβαρές ελλείψεις σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, να μην διαθέτουν τις απαραίτητες ειδικότητες για την αντιμετώπιση ακραίων περιστατικών (αυτό είχε σαν αποτέλεσμα θανάτους που θα μπορούσαν να είχαν εύκολα αποτραπεί) και τώρα ορισμένες περιοχές της Ελλάδος δεν θα έχουν πλέον και καθόλου νοσοκομεία λόγω συγχωνεύσεων εξαναγκασθέντων από την κυβέρνηση για μείωση του κόστους λειτουργίας, αλλά, όπως καταγγέλουν οι Πανελλήνιες οργανώσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, τα μέτρα αυτά δεν είναι σχεδιασμένα για να βελτιώσουν την κατάσταση αλλά θα έχουν σαν αποτέλεσμα τεράστια ποσοστά του Ελληνικού Λαού να μην έχουν πλέον πρόσβαση σε ιατρική βοήθεια. Επίσης, οι δημόσιες ιατρικές υπηρεσίες δεν διατίθενται δωρεάν πλέον, σε απόλυτη καταστρατήγηση του Συντάγματος και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και παρά το ότι ο Ελληνικός Λαός τα έχει ήδη χρηματοδοτήσει μέσω της φορολογίας του, αφού τώρα απαιτείται ο κάθε Έλληνας Πολίτης να πληρώνει πάγιο τέλος εισαγωγής/εξέτασης 5 ευρώ (το οποίο δεν είναι μόνο αυθαίρετο αλλά υπόκειται και σε αυθαίρετη αλλαγή), ειδάλλως δεν θα του παρέχονται ιατρικές υπηρεσίες. Λαμβάνοντας υπ' όψη ότι τώρα πλέον υπάρχουν εισοδήματα τόσο χαμηλά έως και 300 ευρώ μηνιαίως, αυτό το πάγιο τέλος των 5 ευρώ αντιστοιχεί στο 1.7% του μηνιαίου εισοδήματος, το οποίο τα άτομα αυτά θα χρειαστεί να πληρώνουν κάθε φορά που επισκέπτονται το νοσοκομείο, εκτός των φαρμακευτικών αγωγών και των ιατρικών εξετάσεων (όπως ακτινογραφίες) που πληρώνονται επιπλέον. Την ίδια στιγμή όμως, παράνομοι μετανάστες και όλων των ειδών οι μη πολίτες, εξαιρούνται από αυτό το τέλος καθώς και από όλα τα νοσήλια (εγχειρήσεις, αμοιβή ιατρού, κλπ) τα οποία τους προσφέρονται δωρεάν και αντ' αυτού χρεώνονται στο Ταμείο στο οποίο πληρώνουν οι Έλληνες Πολίτες και οι νόμιμοι μετανάστες οι οποίοι δεν αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο.

Συνταξιούχοι στερούνται κάλυψη πλέον των φαρμακευτικών τους δαπανών για τις οποίες πλήρωσαν με τις ασφαλιστικές εισφορές κατά τα χρόνια της ενεργής υπηρεσίας τους και που τώρα αναγκάζονται να επιλέξουν είτε να αγοράσουν το φάρμακο τους είτε το φαγητό τους αλλά όχι και τα δύο.

Οι εργαζόμενοι, οι εργάτες και οι αυτοαπασχολούμενοι οι οποίοι έχουν πληρώσει το Κράτος μέσω των εισφορών τους για κοινωνική ασφάλιση, αλλά που τώρα λόγω της οικονομικής κρίσης είναι ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τα υπέρογκα ποσά που τους ζητούνται, δεν στερούνται μόνο κοινωνική κάλυψη αλλά επίσης τους στερείται το δικαίωμα να εργαστούν νομίμως και δεν έχουν πρόσβαση στα κεφάλαια του Ταμείου τα οποία ήδη έχει συσσωρεύσει το Ταμείο ασφάλισης στο όνομά τους, μολονότι εάν δεν κατορθώσουν να κάνουν ρύθμιση την οποία να τηρούν (πράγμα αδύνατο λόγω του ότι δεν έχουν δυνατότητα κανονικής εργασίας) δεν πρόκειται να έχουν ούτε το δικαίωμα συνταξιοδότησης και τα ήδη καταβληθέντα χρήματα (για περίθαλψη και σύνταξη) κατακρατούνται και χάνονται. Στο τέλος πιθανώς θα αντιμετωπίσουν και καταδίωξη όπως υπεστήκαμε εμείς, παρ'όλες τις πληρωμές είκοσι οκτώ χρόνων μίας από εμάς που ενυπάρχουν.

Όσον αφορά την εκπαίδευση, η παρούσα κυβέρνηση την έχει σχεδόν αρνηθεί εάν οι Πολίτες δεν είναι σε θέση να πληρώσουν για ιδιωτικά σχολεία, διότι όχι μόνο έχουν τα σχολεία έλλειψη προσωπικού, αλλά ακόμη δεν διαθέτουν βιβλία και οποιαδήποτε επιδότηση, αναγκάζοντας έτσι τους γονείς να πληρώσουν για κάτι το οποίο είναι Συνταγματικά κατοχυρωμένο ως δωρεάν παροχή. Φωτοτυπίες και CD-ROM και μεταφορτώσεις από το διαδίκτυο έχουν θεωρητικά γίνει διαθέσιμες αλλά δεν έχουν όλες οι οικογένειες τα μέσα πρόσβασης ενώ πολλά σχολεία έχουν δηλώσει ότι δεν έχουν τα μέσα για την παραγωγή τόσων φωτοτυπιών που απαιτούνται. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη το υψηλό ρίσκο των σπιτικών να μην μπορούν να πληρώσουν πλέον τον λογαριασμό του ρεύματος, ιδιαιτέρως τώρα με τον νέο φόρο που ενσωματώνεται σε αυτόν, δεν είναι σίγουρο ότι ειδικά τα παιδιά οικογενειών χαμηλού εισοδήματος θα μπορέσουν να διατηρήσουν την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τις συσκευές τους, ακόμα και αν διαθέτουν υπολογιστή για να κάνουν χρήση του διαδικτύου και του CD-ROM.

Τα σχολεία ακριβώς σαν τα νοσοκομεία συγχωνεύονται ή κλείνουν έτσι ώστε τα παιδιά σε ορισμένες περιοχές χρειάζεται πλέον να μετακινούνται στις πόλεις για να έχουν πρόσβαση σε αυτά, ειδάλλως πρέπει να καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις καθημερινά με όλο το κόστος και τον κίνδυνο που συνεπάγεται αυτό. Αυτό περιορίζει σημαντικά την δυνατότητα του Ελληνικού Πληθυσμού να εκπαιδεύει τα παιδιά τους και αυξάνει το κόστος της εκπαίδευσης εφόσον θα πρέπει να πληρώσουν αυτοί για τα προβλήματα της κυβερνητικής πολιτικής, και είναι θέμα χρόνου πριν ένα τμήμα του Ελληνικού Πληθυσμού δεν παρακολουθεί πλέον σχολείο.

Λαμβάνοντας υπ' όψη το γεγονός ότι αν και παράνομο, η κυβέρνηση ενθαρρύνει τους νέους και νέες από 15 ετών να εισέλθουν στο εργατικό δυναμικό και να βγάζουν μεροκάματο, εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει μία οργανωμένη υποβάθμιση της Ελληνικής παιδείας και την κατάχρηση που επιχειρείται προς γονείς και παιδιά.

Στην ουσία, όπως ήδη αναφέρθηκε, τον Ιούνιο 2011 ο ίδιος ο δικός σας ειδήμων του ΟΗΕ εξέφρασε ξεκάθαρη ανησυχία ότι τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ελλήνων κινδυνεύουν να παραβιαστούν σημαντικά, απλώς μελετώντας λίγο τα μέτρα λιτότητας και χωρίς να προβεί καν σε αυτοψία των πραγματικών συνθηκών και του κόστους ζωής σε σύγκριση με το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα, το οποίο, παρεμπιπτόντως, τον Ιούνιο του 2011 ήταν περίπου 30% υψηλότερο από ότι είναι σήμερα, μετά από τις επιπλέον περικοπές, και είναι ιδιαίτερα πιθανό, ότι την ώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές και λαμβάνοντας υπόψη τις κυβερνητικές ανακοινώσεις για ακόμα παραπάνω μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις καθώς και μαζικές απολύσεις τουλάχιστον δεκάδων χιλιάδων όποως ανακοινώθηκε για το έτος 2012, το μέσο εισόδημα θα έχει ακόμη κατέβει ή και θα έχει μηδενιστεί συνοδευόμενο από απολύτως καμμία μείωση (αντιθέτως ένα δυσανάλογο αυξητικό ρυθμό) του καθημερινού κόστους ζωής.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η τεκμηριωμένη αναφορά σε "ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ", όπως θα διαβάσετε στο κείμενο της προσφυγής.