Σήμερα έμεινα τρεις ωρίτσες μόνο. Εφυγα πριν από λίγο και παρακολουθώ τη συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος από εδώ. Ολο και περισσότερος κόσμος μαζεύεται. Η συγκίνηση είναι απερίγραπτη και, αν δεν ένοιωθα αδύναμη λόγω ηλικίας, θα παρέμενα ως αργά. Είναι από τα σπάνια συναισθήματα που μπορεί να αισθανθεί ο άνθρωπος σε ολόκληρη τη ζωή του. Επιστρέφοντας στη βάση μου, σκεφτόμουν πολλά πράγματα, όλη την προϊστορία που οδήγησε ίσαμε τη σημερινή έντονη αντίδραση των συμπατριωτών μου. Τα όσα προηγήθηκαν τα τελευταία τριάντα χρόνια περίπου, όλοι τα γνωρίζουμε λίγο-πολύ, οπότε δεν θα τα ξαναγράψω. Περιορίζομαι στα πρόσφατα δυο χρόνια που κυβερνά το κόμμα του κ. Παπανδρέου, ή μάλλον ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου με τη σφραγίδα των εκλεκτών του προσωπικών φίλων και γνωστών. Σκέφτηκα λοιπόν τί μπορεί να είναι αυτό που δεν κατάλαβε ίσαμε σήμερα ο κ. Παπανδρέου και που εύχομαι να το καταλάβει επιτέλους μετά τη σημερινή μεγαλειώδη λαϊκή διαμαρτυρία στην Πλατεία Συντάγματος και την ταυτόχρονη διαμαρτυρία σε πολλές μεγάλες ελληνικές πόλεις. Οπως το σκέφτομαι, είναι περισσότερα από ένα τα πράγματα που δεν κατάλαβε και θα προσπαθήσω να τα εκθέσω σε μια σειρά, ενώ ακούω τους ήχους της αγανακτισμένης ανθρωποθάλασσας:
1. Δεν κατάλαβε ότι δεν κυβερνά ένα λαό διεφθαρμένο, όπως έσπευσε να δηλώσει προς τους ευρωπαίους συνεταίρους μας, αλλά ηγείται ενός διεφθαρμένου κόμματος. Ο έλληνας πολίτης είναι δουλευτής και νομοταγής. Αρα, το κόμμα του πρέπει να συμμορφώσει πρώτ' απ' όλα. Να βάλει τάξη στο συρφετό των βουλευτών και των υπουργών και των πολιτικάντηδων που μαζεύουν τα ψηφαλάκια με άνομες υποσχέσεις και ρουσφέτια. Στην ανάγκη, έπρεπε να τους έδιωχνε όλους και να έστηνε από την αρχή ένα κόμμα γερό και καθαρό, με έντιμους και ικανούς πολιτικούς. Αντί γι αυτό, κατάφερε να στήσει μια καινούργια πρασινοφρουρά.
2. Ενα από τα βασικά αιτήματα που διατυπώθηκαν είναι ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Αυτό σημαίνει πως ο λαός δεν τρώει κουτόχορτο, καταλαβαίνει μέσες άκρες τί συμβαίνει, ποιοι τα αρπάξαν, ποιοι τα φάγαν, ποιοι τα έβγαλαν σε οφ-σορ εταιρείες και σε ξένες τράπεζες. Ούτε έναν δεν τόλμησε να τιμωρήσει, να εκθέσει στα μάτια του κόσμου, να δημεύσει τον άνομο πλούτο, τις περιουσίες με τις οποίες ξημερώθηκαν μια μέρα βουλευτές, υπουργοί, πολιτικάντηδες, που μπήκαν ξυπόλητοι στα κόμματα, και όλα αυτά να τα πράξει ξεκινώντας απο το δικό του κόμμα.
3. Κάποια μέρα είπε με πλήρη συνείδηση τη φράση «Θα μας πάρουν με τις πέτρες» και το βρίσκω σημαντικό δείγμα αυτογνωσίας. Ο κ. πρωθυπουργός γνώριζε καλά τί συμβαίνει και, παρ' όλες τις εξαγγελίες και διαβεβαιώσεις για διαύγεια και διαφάνεια, το κατάπινε αυτά τα χρόνια και, αντί να απευθυνθεί στο λαό, κάλυπτε τα καμώματα των παρατρεχάμενών του.
Αυτά νομίζω είναι όσα δεν είναι δυνατό να συγχωρέσουμε. Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να συγχωρέσω το ότι, ξεπερνώντας το σκόπελο της κακής του διακυβέρνησης καθώς και όλων των κυβερνήσεων που προηγήθηκαν, φορτώνει όλα τα βάρη σε μας, τους πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου