Δεν παίζω λεμε!

Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας Δεν μπαινω στο παιχνιδι σας ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΑΣ

Εννοω, οτι καλως πράξαμε και καταγραψαμε το φαινομενο. Απο ενα σημειο και μετα, ομως, δεν ξερουμε τι μπορει να προκυψει. Ποιος ειναι ο στοχος μιας παρομοιας "παλης", δλδ, πέρα απο την ανταλλαγη σατιρικων (και μη) πυρων...

Οταν π.χ. εχουμε να κανουμε με ενα ψυχοπαθη, η βασικη σταση (συμβουλη ψυχιατρου) ειναι πως δεν πρεπει να "μπαινουμε στο παιχνιδι" του. Μερικοι αδαεις (συγγενεις, κλπ) το κανουν, "πανε με τα νερα του" που λενε, για να "εχουν το κεφαλι τους ησυχο". Στο τελος καταντουν να χρειαζονται κι εκεινοι ψυχιατρο! ;)

Εδω, διακρινω μια προσπαθεια -κατι που αναδυθηκε απο το πουθενα, απο ενα δημοσιευμα αναξιοπιστου εντύπου- να μας... τρελλανουν! Ε, όχι. Ας μη τους περασει. Τί κι αν έγραψε, τί κι αν δεν έγραψε. Ούτε λογοκρισια ζητω, ούτε αλλα αποπροσανατολιστικα μετρα. Ας σκεφτονται ό,τι σκεφτονται, δεν νοιωθω υπευθυνη για τις εικονες που εχουν στο μυαλο τους, δικες τους ειναι.

Το ζουμι ειναι να ΑΛΛΑΞΩ τη δικη μου εικονα, να πραξω δλδ αυτο που μπορώ. Να γινω αξιοσεβαστη, να γινω καλυτερη. Δεν γινεται να απαιτω σεβασμο, ενω ειμαι κουρελιασμενη απο δικο μου φταιξιμο. Εκτος αν διαμορφωσω επιχειρηματα για τη πηγη της αθλιοτητας μου -και αυτα δεν ειναι σιγουρα οι πολεμικες αποζημιωσεις που ανακαλυψαμε (βγαλαμε απο το σεντουκι) ολως τυχαιως...