Σελίδες

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές


Μεταφέρω την είδηση από εδώ και κατόπιν σχολιάζω φράση προς φράση το κείμενο της είδησης:

Ομπάμα: Θέμα ημερών η μεταβίβαση του αμερικανικού προστάγματος (1)

Εντός των ημερών οι ΗΠΑ θα μεταβιβάσουν τον έλεγχο των αεροπορικών επιδρομών εναντίον των Λιβυκών δυνάμεων, δήλωσε τη Δευτέρα ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα, παρότι οι διαφωνίες μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών ενισχύουν την αίσθηση πως οι Αμερικανοί θα συνεχίσουν να ηγούνται της επιχείρησης. (2)

Οι δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου αντανακλούν την επιθυμία της Ουάσιγκτον να αναλάβουν άλλοι την επιχείρηση για την υλοποίηση της απόφασης του ΟΗΕ. (3)

«Πιστεύουμε ότι η μεταβίβαση αυτή είναι θέμα ημερών και όχι θέμα εβδομάδων» δήλωσε συνέντευξη Τύπου στη Χιλή, όπου πραγματοποιεί επίσκεψη, ο Μπάρακ Ομπάμα. (4)

«Το NATO θα εμπλακεί με ένα λόγο συντονισμού λόγω της εξαιρετικής ικανότητας της Συμμαχίας», αλλά τις λεπτομέρειες για τη μεταβίβαση –πότε και σε ποιόν θα γίνει– θα την πληροφορηθείτε από τους Αμερικανούς στρατιωτικούς, κατέληξε ο Ομπάμα. (5)


1. Τίτλος.
Από τον τίτλο κιόλας, μπορώ να καταλάβω ότι οι ΗΠΑ έχουν το πρόσταγμα. Διαφορετικά, πώς θα το μεταβίβαζαν;

2. Τα περί διαφωνιών μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών ενισχύουν την ηγετική θέση των ΗΠΑ δια του Προέδρου τους. Καρφώνεται, δηλαδή, στο μυαλό του αναγνώστη ότι ηγέτης είναι αυτός και η χωρα του (ΗΠΑ) και κανείς άλλος, ιδιαίτερα οι ευρωπαίοι που παιδιαρίζουν διαφωνώντας.

3. Εδώ ισχύει η παροιμία "τραβάτε με κι ας κλαίω", μεταφραζόμενη σε δυο ρητά σε ένα: "τι να κάνω ο έρμος, θα το πιω το ποτήριον τούτον, αφού αυτοί δεν είναι ικανοί να μοιρασουν δυο γαϊδουριών άχερα".

4. Η πιο ζουμερή φράση είναι η δήλωση του Προέδρου, καθώς και η σημειολογία του τόπου από όπου την έκανε. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις, ο πόλεμος (επιχείρηση, ευγενικά) θα κρατήσει εβδομάδες και βλέπουμε... Η Χιλή είναι το πρώτο θύμα (ή επιτυχημένο πείραμα, αν προτιμάτε) της παγκοσμιοποίησης, με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (βλ. χαλκός, κυρίως) ξεπουλημένες, το νερό ιδιωτικοποιημένο (βλ. video από το σχετικό ρεπορτάζ του Γ. Αυγερόπουλου) και τον πληθυσμό της χώρας σε άθλια κατάσταση. Σε μένα δίνει την εντύπωση ότι είναι σαν να λέει "προσέξτε πώς θα κάνω τη Λιβύη" ή/και "προσέξτε πώς θα καταντήσετε εσείς αν δεν διαλύσετε τη Λιβύη", κάπως έτσι τελοσπάντων.

5. Η δεύτερη φραση του Προέδρου είναι εξίσου ζουμερή, αν και αναμενόμενη κατά το ήμισυ. Το ΝΑΤΟ αναδεικνύεται ως ο ικανότατος διεκπεραιωτής, άρα τί ΗΠΑ τί ΝΑΤΟ, καταργούνται οι ευρωπαίοι άλλη μια φορά και κρίμα τα κοστουμάκια που δοκίμαζε ο κ. Σαρκοζύ. Κάτι σημαντικό είναι επίσης η μεταβίβαση της πάσας στους αμερικανούς στρατιωτικούς, οι οποίοι θα μοιράσουν την τράπουλα. Αυτό με κάνει δυο φορές προσεκτική στην ερμηνεία της φράσης αυτής. Μήπως εννοεί ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει εκχωρήσει εξουσίες στο στρατό ή μήπως τις έχουν λάβει χωρίς να τον ρωτήσουν; Τι στο καλό συμβαίνει στις ΗΠΑ; Ποιος κυβερνά εκείνο τον τόπο;

Ξαναγυρίζοντας στον τίτλο, μπορώ να υποθέσω ότι:
ΗΠΑ+Πρόεδρος=αμερικανικός στρατός (πίσω από την μάσκα του ΝΑΤΟ).

Δεν θα προχωρήσω άλλο, αφήνω να παίξεις κι εσύ τώρα, αγαπημένε/η μου αναγνώστη/τρια.

3 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Οι συμμαχικές υποχρεώσεις των ΗΠΑ προς τη Γαλλία κρύβονται πίσω από το "πρόσταγμα". Οι ΗΠΑ ούτε θέλουν ούτε έχουν συμφέροντα στην περιοχή. Αυτό όμως δεν ισχύει για τη Γαλλία με τα μεγάλα πολιτικά συμφέροντα στη Βόρειο Αφρική και τον αραβικό κόσμο γενικότερα.

Rodia είπε...

εχμ.. δεν διαβαζεις πίσω απο τις γραμμές...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον έλεγχο ολόκληρου κράτους, για γραμμές θα μιλάμε τώρα; :)))