Το σώμα

UPDATE-1: Η απεργία πείνας έληξε με επιτυχία, καθώς φαίνεται.
UPDATE-2: Είδα/άκουσα στο κανάλι της Βουλής την απολογία του κ. Ραγκούση προς τον κ. Πρ. του ΛΑΟΣ, όπου είπε ότι απλώς εφαρμόστηκε ο υπάρχων Νόμος. Ηχογράφησα περίπου 3 ώρες από τη συνεδρίαση. Σύντομα στα ηχεία σας, αν και φαντάζομαι πως θα ανέβουν σχετικά videos στο youtube.

Αναλώσιμο προϊόν με ημερομηνία λήξης. Μέσον διεκδίκησης και διαμαρτυρίας. Μέσον διαφήμισης της υποδούλωσης. Οδός προς την ελευθερία. Φορέας ψυχής και πνεύματος. Τί από όλα αυτά είναι το ανθρώπινο κορμί; Μήπως είναι όλα αυτά μαζί; Ολα αυτά μαζί ταυτόχρονα, αποκλείεται να είναι, οπότε, ας αρχίσω την εξέταση να δούμε πού θα με βγάλει:

Το σώμα έχει οπωσδήποτε ημερομηνία λήξης, αλλά το κατά πόσο είναι Αναλώσιμο προϊόν, παίζεται ακόμη. Κανένα πλάσμα δεν μπορεί να θεωρείται προϊόν, αλλά, δυστυχώς, το πλάσμα άνθρωπος το κατάφερε αυτό για πολλά άλλα ζώα και κοντεύει να το καταφέρει και για τον εαυτό του. Αξίζει να παλέψουμε, να αναποδογυρίσουμε τα σχέδια εκείνων που μας θέλουν πειθήνια όργανα. Το αστείο είναι ότι όλοι όσοι παίζουν το ρόλο των εξουσιαστών νομίζουν ότι είναι έξυπνοι. Μάλιστα. Οσο έξυπνος είναι εκείνος που πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται. Οπως πάει το πράγμα -αν το αφήσουμε να πάει και δεν δράσουμε εγκαίρως- σε λίγα χρόνια έξυπνος θα νοείται ο ημιμαθής, ο χωρίς αίσθηση χιούμορ, ο βλάκας. Ιδωμεν.

Το σώμα ως μέσον διαφήμισης της υποδούλωσης αποκλείεται να συνυπάρχει με οποιοδήποτε από τα υπόλοιπα σώματα, εκτός ίσως από το πρώτο, γιατί είναι της μόδας οι μουμιοποιήσεις. Είναι το κορμί το φτιασιδωμένο, το γραββατωμένο, το σώμα που έχει βρει αφεντικό -νταβατζή, αν προτιμάτε. Το κατέχουν οι διάφοροι κύριοι και οι διάφορες κυρίες που προβάλλονται καθημερινά στις οθόνες των σαλονιών, στις βιντεοκασέττες πορνό, στα διάφορα Κοινοβούλια. Αγορασμένο από μεγάλους ή μικρούς οικονομικούς "παράγοντες" της δημόσιας ζωής, υποτίθεται ότι σκέφτεται, ίσως και να σκέφτεται, μόνο που σκέφτεται αποκλειστικά τη δικη του προβολή και το συμφέρον του αφεντικού του. Σκέφτεται τί θα φάει, τί δεν θα φάει, τί θα φορέσει, πώς θα κινηθεί, σε τί τόνο θα μιλήσει, με ποιο τρόπο θα κοιτάξει ή θα χαμηλώσει το βλέμμα, πόσο και πώς και πού θα γυμναστεί, και όλα αυτά με σκοπό να προσελκύσει το ενδιαφέρον των "απλών πολιτών" -των "άλλων, δηλαδή- που δεν έχουν τις δικές τους ευκολίες (προσόντα, αν θέλετε) να γοητεύσουν, τα πλήθη -αν τα συνταράξουν, ακόμα καλύτερα- με οποιοδήποτε τρόπο και για οποιοδήποτε λόγο. Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, η σκέψη δεν είναι και τόσο απαραίτητη, μια και αναλαμβάνουν την υπόθεση αυτή οι μάνατζερ... Το σώμα αυτό, λοιπόν, αναζητά διαρκώς τον αγοραστή του και, μόλις τον βρίσκει, προσπαθεί να πείσει και τους υπόλοιπους κατόχους σωμάτων να κάνουν το ίδιο. Επειδή, για το σώμα αυτό είναι αδιανόητο να υπάρχει χωρίς να ανήκει κάπου, χωρίς να έχει πουληθεί. Διάγει, βεβαίως, βίον ανθόσπαρτον, έχοντας απωλέσει όμως το βασικό χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει το πλάσμα "άνθρωπος" από τα υπόλοιπα ζώα του γήινου ζωικού βασιλείου: την ανθρωπιά. Οι ηθοποιοί, των οποίων το κορμί είναι το βασικό τους όργανο για να "ποιήσουν ήθος", δεν περιλαμβάνονται, φυσικά, σε αυτή την κατηγορία. Εδώ βρίσκονται μόνο εκείνοι -οι τύποις άνθρωποι- που πωλούν το νέο ήθος, αυτό του πουλημένου κορμιού.

Το σώμα ως Φορέας ψυχής και πνεύματος, συνήθως συνυπάρχει ταυτόχρονα με το σώμα ως Μέσον διεκδίκησης και διαμαρτυρίας και ως Οδός προς την ελευθερία. Επειδή είναι η ψυχή και το πνεύμα του ανθρώπου που αναζητούν, διεκδικούν με κάθε τρόπο τις Αξίες της ζωής και δεν συμβιβάζονται με ημίμετρα. Ελευθερία ή Θάνατος. Σου λέει κάτι αυτό το παλιό τσιτάτο, αγαπημένε/η μου αναγνώστη/τρια; Δεν έχουν περάσει ούτε καν διακόσια χρόνια που το κραύγασαν οι νεότεροι πρόγονοί μας απέναντι στον καταπιεστή τους. Επειδή θέλαν Ελευθερία πάνω από όλα, επειδή η δουλεία δεν βρισκόταν στις προδιαγραφές του κυττάρου τους, επειδή βαρέθηκαν να είναι σκλάβοι, όπως θέλεις πάρ'το. Η Επανασταση του '21 ήταν ένα τεράστιο βήμα προς την Ελευθερία και την Ανθρωπιά, ασχέτως αν εξελίχθηκε στραβά και ασχέτως αν την καπηλεύονται σήμερα πρόσωπα που εκείνη την εποχή πιθανότατα να ήταν οι ορκισμένοι εχθροί της. Ως φορέας ψυχής και πνεύματος, λοιπόν, το σώμα εκτίθεται σε κινδύνους, φτάνει και μέχρι την αυτοκατάργησή του, το θάνατο, οπότε απελευθερώνεται από τη μιζέρια που επιβάλλεται από τους επίδοξους εξουσιαστές του. Το σώμα, μέσω του θανάτου ελευθερώνεται δια παντός. Οξύμωρο; Οχι και τόσο για εκείνον που κάνει πράξη την απώλεια, μόνο για μας τους καλοζωισμένους αποτελεί έκπληξη αυτή η διέξοδος. Για θυμήσου π.χ. την ηρωική Εξοδο του Μεσολογγίου... Οταν το σκλαβωμένο κορμί δεν έχει να χάσει άλλο τίποτα εκτός από τη σκλαβιά του, δεν τρομάζει από το θάνατο, ίσα ίσα τον βλέπει σαν λύτρωση. Ενα πρόσφατο σχετικό παράδειγμα είναι η αυτοπυρπόληση του Παναγιώτη Λιβερέτου, που πάλεψε με τα κύματα της εξουσίας στη μακρινή Βραζιλία, αλλά η ψυχή του δεν άντεξε τη μίζερη αντιμετώπιση απο το ελληνικό κατεστημένο και αναζήτησε την οριστική διέξοδο. Κρίμα είναι να χάνονται χρήσιμοι άνθρωποι κι ακόμα περισσότερο κρίμα είναι να καταντούν άχρηστα ανδρείκελα κάποιοι άνθρωποι που κάποτε υπήρξαν φορείς φωτός και ελπιδας.. τι να λέμε τώρα... Ακόμα πιο πρόσφατο παράδειγμα, ζεστό ζεστό, είναι αυτό των απεργών πείνας. Δεν μπορώ να γράψω περισσότερα, ψάξε το στη σελίδα τους, έχει βουίξει το διαδίκτυο στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, θα βρεις πολλά αλληλέγγυα δημοσιεύματα, τί να πρωτογράψω που με κατακλύζουν ο θυμός, η απελπισία, η ταπείνωση... Υποθέτω ότι ένα θύμα άγριου βιασμού θα βρισκόταν σε παρόμοια θέση με τον έλληνα πολίτη που τον αναγκάζουν να γίνει φονιάς. Οχι, δεν το θέλω ΑΥΤΟ το αίμα στο κεφάλι μου!
__________________________________
ΣΗΜ.1. η εικόνα από εδω
ΣΗΜ.2. Για τη φοιτητρια της Νομικης σχολης, ως αισιόδοξος άνθρωπος, διατηρω ελπιδες ότι θα αφήσει την εξυπνάδα της να εκφραστεί ελεύθερα στο κοντινό μέλλον.
ΣΗΜ.3. Ακόμα και ο κ. Βέλτσος απλοποίησε τη συνήθη γλώσσα του, ώστε να είναι κατανοητή η συμπαράστασή του!