Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου -01

ΑΡΘΡΟ 1

Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι και στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.

Τελεσίγραφο Προβόπολου vs τελεσίγραφο Μουσολίνι

Ποιο είναι πιο επικίνδυνο; Το ιταλικό το απορρίψαμε, το τραπεζικό τι θα το κάνουμε; Αναρωτιέστε ποιος ειναι ο εχθρος σήμερα; Μόλις έσκασε μύτη...

http://www.youtube.com/watch?v=ETeZ9g3gA6Q

Οι ζοφερές επιπτώσεις των μέτρων ΕΕ/ΔΝΤ στην ψυχική υγεία και η ψυχολογία της Αντίστασης

Οι συνέπειες στην ψυχική υγεία των πλατειών λαϊκών στρωμάτων από το σοκ των οικονομικών μέτρων που αποφάσισε η κυβέρνηση, κατ' εντολήν της ΕΕ και του ΔΝΤ, είναι ήδη ορατές στα οδυνηρά βιώματα και εμπειρίες όλο και περισσότερων από τους προσερχόμενους στα εξωτερικά ιατρεία και στις όποιες πρωτοβάθμιες υπηρεσίες ψυχικής υγείας και πρόκειται να γίνονται διαρκώς πιο δραματικές όσο αυτά τα μέτρα θα μπαίνουν σε εφαρμογή (και θα πολλαπλασιάζονται διαρκώς επιδεινούμενα), καταστρέφοντας όχι μόνο το παρόν εκατομμυρίων, αλλά και το μέλλον μιας ολόκληρης (τουλάχιστον) γενιάς. Η κατάσταση θα γίνεται διαρκώς ακόμα πιο δύσκολη για τα άτομα με πιο σοβαρές και πολύπλοκες ανάγκες (ψυχωτικές και άλλες) και για τις οικογένειές τους, καθώς οι κοινωνικές και θεσμικές προϋποθέσεις της ανάρρωσής τους (υλικές/οικονομικές, σχεσιακές, δυνατοτήτων και κουλτούρας των θεραπευτικών θεσμών κλπ) θα φθίνουν διαρκώς και θα συρρικνώνονται μέσα σε μια κοινωνική οργάνωση που θα λειτουργεί αφήνοντας χώρο μόνο για τους «λίγους», ενώ θα σπρώχνει στην εξαθλίωση, στον αποκλεισμό, στην κατασταλτική διαχείριση και στον θάνατο όλο και πιο πολλούς.
ΘΟΔΩΡΟΣ ΜΕΓΑΛΟΟΙΚΟΝΟΜΟΥ (Διευθυντής Ψυχιατρικού Κέντρου Ψ.Ν.Α.- Mέλος της ΣΟ του Π.Κ.)

Αυτό δεν αποτελεί έναν "απαισιόδοξο" (ή, κατ' άλλους, "εξτρεμιστικό") ισχυρισμό: πηγάζει από τα καταγεγραμμένα δεδομένα και την όλη γνώση μας, εδώ και πάνω από 100 χρόνια, για τη σχέση ανάμεσα στην καπιταλιστική οικονομία, σε περιόδους ‘άνθησης’ και κρίσης, και στην επίπτωσή της, αντίστοιχα, στην ψυχική υγεία γενικά και στην έκβαση των πιο σοβαρών ψυχικών διαταραχών ειδικότερα, καθώς και στην αντίστοιχη κουλτούρα μιας ψυχιατρικής που δεν αμφισβητεί την δεδομένη κοινωνική τάξη, κατ΄ εντολήν της οποίας λειτουργεί. Η μόνη διαφορά είναι ότι, σήμερα, η κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί πολύ χειρότερα. Ένα όλο και πιο υποχρηματοδοτημένο και υποστελεχωμένο σύστημα υπηρεσιών ψυχικής υγείας, με ήδη παγιωμένη την «διπλής όψεως» κατασταλτική κουλτούρα (αφενός του εγκλεισμού και της ιδρυματικής βίας και, αφετέρου, της εγκατάλειψης), καλείται, πλέον, να απαντήσει σε ένα όλο και μεγαλύτερο όγκο, όλο και πιο πολύπλοκων κοινωνικών αναγκών, που η οικονομική και κοινωνική κρίση σπρώχνει «εκτός», ψυχιατρικοποιώντας τις (και άλλοτε ποινικοποιώντας τις) και αναθέτοντάς τις στους εντεταλμένους για την κάθε κατηγορία (άκρως χρεοκοπημένους και σε αξεπέραστη κρίση) θεσμούς, είτε προς «θεραπεία», είτε προς «σωφρονισμό».

Επικεντρώνοντας, εδώ, στις επιπτώσεις στην ψυχική υγεία γενικά, γνωρίζουμε πώς η οικονομική κρίση γίνεται κρίση οικογενειακή και κρίση προσωπική, οδηγώντας, όταν δεν φαίνεται διέξοδος, στην κατάθλιψη (την κατ' εξοχήν ψυχική διαταραχή της οικονομικής ύφεσης). Σε ένα σύστημα που δομεί την προσωπική ταυτότητα (την αυταξία και τον αυτοσεβασμό) μέσω της μισθωτής εργασίας, η «επιστροφή στο σπίτι» σηματοδοτεί μια «ήττα». Μια ήττα που το άτομο οδηγείται αφενός να θεωρεί ως προσωπική του ευθύνη και αφετέρου ότι, για την αντιμετώπιση των συνεπειών της, δεν υπάρχουν παρά ατομικές λύσεις.

Η οικονομική κρίση αγγίζει κάτι πιο βαθύ από το οικονομικό, που είναι το νόημα της ζωής - μια κρίση προοπτικών που βιώνουν προπαντός οι νέοι.

Τα άτομα αισθάνονται παγιδευμένα μέσα σε μια κατάσταση χωρίς διέξοδο. Ανεργία και ελαστικές σχέσεις εργασίας αυξάνουν την κοινωνική απελπισία, μέσα σε μια κατάσταση όπου καταρρέουν ταυτόχρονα και εργασία και κράτος πρόνοιας.

Ξανά, όλο και πιο πλατειά λαϊκά στρώματα οδηγούνται να ζουν «μέρα με τη μέρα», σε συνθήκες καθολικής επισφάλειας. Υποφέρουν τόσο αυτοί που εξακολουθούν να έχουν εργασία (με τους εξοντωτικούς όρους στους οποίους πρέπει να συμμορφωθούν για την διατηρήσουν), όσο και αυτοί που δεν έχουν, οι οποίοι βουλιάζουν (κυριολεκτικά) στο τέλμα της μακροχρόνιας ανεργίας.

Λειτουργώντας σε μια κατάσταση που διακρίνεται από την αποσυλλογικοποίηση των διαδικασιών στο χώρο εργασίας (όσο και εκτός αυτού) και από μια προϊούσα εξατομίκευση, το άτομο, που βρίσκεται ξαφνικά στο βυθό αυτής της κρίσης, νοιώθει, συχνά, τελείως απομονωμένο και αποξενωμένο, μέσα σε μια νέα κατάσταση γύρω του, που απαξιώνει συστηματικά τους τρόπους που είχε μάθει να διαπραγματεύεται και να διεκδικεί: συχνά, δεν φαίνεται να του επιτρέπεται παρά μόνο η επιλογή να «συμμορφωθεί» με τη νέα κατάσταση και να παθητικοποιηθεί, να υποταχτεί, ή να υιοθετήσει μορφές έκφρασης που περιέχουν μια δόση βιαιότητας... και κατά του εαυτού... Εξ ου και οι αυτοκτονίες σε αναδιαρθρούμενες/ιδιωτικοποιούμενες επιχειρήσεις, όπως η France Telecom, αλλά και αλλού, σε ολόκληρη την Ευρώπη, όπως και στην Ελλάδα, όπου το σοκ της κρίσης που ξέσπασε με την επέμβαση του ΔΝΤ, έστρεψε το ενδιαφέρον κάποιων ΜΜΕ στην ανάδειξη της καθοριστικής συμβολής της απώλειας της θέσης εργασίας και του οικονομικού στραγγαλισμού του υποκειμένου σε μερικές από τις πρόσφατες αυτοκτονίες σε αυτή τη χώρα.

Είναι γνωστό ότι, σύμφωνα με αμερικανικές μελέτες, κάθε αύξηση της ανεργίας κατά 3% φέρνει αύξηση των αυτοκτονιών κατά 5% και των θανάτων από αλκοόλ κατά 30%. Μελέτες σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες έχουν δείξει, μέσα στο 2009, αύξηση των καταθλιπτικών διαταραχών κατά 15% και των αγχωδών διαταραχών κατά 30%.

Η καλλιέργεια του «δέους και του φόβου» απέναντι στο υποτιθέμενο «αναπόφευκτο» αυτών των μέτρων και στην «παντοδυναμία» των «ισχυρών», σε συνδυασμό με το τεχνηέντως καλλιεργούμενο και διαχεόμενο, μέσω των ΜΜΕ, ιδεολόγημα για την αδυναμία «ημών των "ενόχων" που "φτιάξαμε" αυτό το τεράστιο χρέος», αφήνει (αν και εν μέσω διαρκώς κλιμακούμενων κινητοποιήσεων) ακόμα πολλούς εμβρόντητους και αδρανείς και ορισμένους μέχρι και να «ταυτίζονται με τον επιτιθέμενο» και να δικαιολογούν τα μέτρα ως «αναγκαία». Το μήνυμα που προσπαθούν να περάσουν είναι σαφές: «δεν υπάρχει άλλη λύση», κάθε αντίσταση (βοηθούσης και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, ανεξαρτήτως απόχρωσης) μπορεί να κρατήσει μόνο για λίγο, ότι, εν τέλει, είναι μάταιη, καθώς η «παντοδυναμία του αναπόφευκτου» είναι τέτοια, που το τέλος (η επιβολή της εξαθλίωσης των πολλών για την διάσωση και την αύξηση των κερδών των τραπεζιτών) είναι προδιαγεγραμμένο.

Οπως σε όλες τις αντίστοιχες κρίσιμες κοινωνικές καταστάσεις, είναι ακριβώς η καλλιέργεια αυτού του μηνύματος στο επίπεδο ολόκληρης της κοινωνίας, σε εθνική, ευρωπαϊκή και πλανητική κλίμακα, που είναι η πιο επικίνδυνη, όχι μόνο για την ψυχική μας υγεία, αλλά για την ίδια τη ζωή μας, για ολόκληρη την κοινωνία και τον ανθρώπινο πολιτισμό στο σύνολό του.

Καθώς όλο και περισσότεροι παραλληλίζουν, τηρουμένων των αναλογιών, την πρόσφατη επιβολή στη χώρα του Διευθυντηρίου ΕΕ/ΔΝΤ, με την κατοχή του 1941-44, είναι, θεωρούμε, εξαιρετικά χρήσιμο να ανατρέξουμε σε μιαν από τις πιο σημαντικές και αυθεντικές αναλύσεις που έχουν γίνει για τις συνέπειες της πείνας και του τρόμου (από μια ξένη στρατιωτική κατοχή, τότε) στην ψυχική υγεία.

Όπως γράφουν οι Φ. Σκούρας, Α. Χατζηδήμου, Α. Καλούτσης και Γ. Παπαδημητρίου στο βιβλίο τους, «Η Ψυχοπαθολογία της Πείνας, του Φόβου και του Αγχους» (1947), η «ψυχολογική παλινδρόμηση» που εμφανίστηκε αρχικά στη συμπεριφορά των ανθρώπων, λόγω των τραυματικών γεγονότων εκείνης της περιόδου, που προκλήθηκαν από την πείνα και τον τρόμο - μια παλινδρόμηση που έφτανε μέχρι την κατάθλιψη, την απάθεια και την παθητικότητα και ακόμα, μέχρι την απώλεια της «ανθρώπινης ιδιότητας» του ανθρώπου - συνοδεύτηκε και από την αντίθετη εξέλιξη, από αυτό που αποκλήθηκε «ψυχολογικός ρόλος της αντίστασης». Όταν, δηλαδή, όπως γράφουν, «η δυσάρεστη, αγχώδης και οξεία συγκινησιακή ένταση μειωνόταν και μεταμορφωνόταν σε συνειδητή δράση. Η αντίσταση έπαιρνε συγκεκριμένες μορφές πάλης όσο περισσότερο η συγκινησιακή ένταση της συνείδησης μεταμορφωνόταν σε γνωστικό όρο της συνείδησης. Αυτή η πορεία είναι αντίθετη σε κείνη της παλινδρόμησης».
Η «ψυχολογία της αντίστασης» ήταν ο κύριος παράγοντας, που προστάτευε την προσωπικότητα από την διάλυση και την εκμηδένιση.
Η ψυχολογία του ατόμου ήταν η ψυχολογία ενός μέλους της ομάδας, με την ενσωμάτωση στις αντιστασιακές οργανώσεις. Ηταν, μάλιστα, παρατηρούν, αυτή η «ψυχολογία της αντίστασης» που λειτούργησε ως προστασία από νευρωτικές διαταραχές – οι οποίες, σημειωτέον, μετά το τέλος του πολέμου, αυξήθηκαν πολύ.

Εχει, επομένως, μεγάλη σημασία το πώς οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας θα «διαβάσουν» τα κλιμακούμενα, σήμερα, αιτήματα για απάντηση σε καταστάσεις ψυχικής δυσφορίας, απόγνωσης, απελπισίας, «αυτοκτονικού ιδεασμού», ή άλλων μορφών οξύτατης ψυχικής οδύνης. Θα εξακολουθήσουν να τα «διαβάζουν» ως καταστάσεις «χημικής ανισορροπίας» (chemical imbalance) του εγκεφάλου, που χρειάζονται απλώς ψυχοφάρμακο (οι μεν), ή ως γεγονότα της ψυχολογίας του ατόμου (οι δε) που χρειάζονται, απλώς, την, κοινωνικά αποστειρωμένη, «κατάλληλη» ψυχοθεραπευτική τεχνική;

Ισως, ακριβώς σήμερα, είναι ακόμα πιο επίκαιρη η επισήμανση του Franco Basaglia ότι, μέσα στη δοσμένη κοινωνία, η πολιτικοποίηση της πράξης μας είναι, ακόμα, αυτή που μπορεί να την καταστήσει πραγματικά θεραπευτική πράξη, ικανή να συμπέσει με την ανάδειξη, σε όλα τα επίπεδα, των κρυμμένων αντιφάσεων του συστήματος μέσα στο οποίο ζούμε (καταμερισμός εργασίας, διαίρεση/ κατακερματισμός των επιστημών, συγκεκριμένη ιεραρχία των αξιών). Το να ανάγουμε, ή να επιτρέπουμε την απορρόφηση του πολιτικού χαρακτήρα (ή των πολιτικών παραμέτρων) των πρακτικών μας σε απλές τεχνικές (βιολογικές, ψυχοθεραπευτικές κλπ) δεν συντελεί παρά στην διαιώνιση τη χειραγώγησης και της προσαρμογής των αναγκών των ανθρώπων στις ανάγκες του συστήματος, τη στιγμή που οι ανάγκες αυτές των ανθρώπων, που μας τίθενται, απαιτούν απαντήσεις πολιτικές,

Το ζήτημα, επομένως, είναι πώς θα σταθεί κανείς απέναντι σε αυτή την κατάσταση, ξεπερνώντας τους όρους της εξατομίκευσης, επανεγκαθιδρύοντας την ανάγκη και τους όρους του συλλογικού και αναπτύσσοντας, σε αυτή τη βάση, το πνεύμα και την ψυχολογία της αντίστασης, ως μια υψηλή στιγμή στην αυτοσυνείδησή μας και στη συγκρότηση της υποκειμενικότητάς μας, στη δημιουργία των όρων για την εκδίπλωση των ανθρώπινων, δημιουργικών μας δυνατοτήτων – αυτών που μπορούν να μεταμορφώσουν τον καθένα σε συνάρτηση με τη μεταμόρφωση του κόσμου - με τρόπο που θα μας επιτρέψει (σε όλους από κοινού, λειτουργούς ψυχικής υγείας, "χρήστες" των υπηρεσιών, οικογένειες) να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση ως υποκείμενα αντί να την υποστούμε ως αντικείμενα.

25-5-2010

Θ. ΜΕΓΑΛΟΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
________________________________________
το άρθρο από το: Politiko Kafeneio.com
via: Herr K.
Η εικόνα από: ακρίβεια-stop Ηρακλείου

ΣΗΜ.1. Αναμεταδίδω επειδή βρήκα ότι πλησιάζει πάρα πολύ στα όσα επετειακά ήθελα να γράψω.
ΣΗΜ.2. Οι επισημάνσεις (bold) δικές μου.
ΣΗΜ.3. Περαστικά μας και.. Καλό ξημέρωμα! «Κιαφτώ θα παιράσει», όπως έγραφε ο απέθαντος Μποστ.
ΣΗΜ.5. Αντί να τρώμε τα σωθικά μας, ας καλλιεργήσουμε την αλληλεγγύη προς το συνάνθρωπο και την οργή προς τους φταίχτες!

Οι αγορές και το ΟΧΙ του '40

Κατά τη διακαναλική του "συνέντευξη" (σε εισαγωγικά, βεβαίως, γιατί κάθε άλλο παρά συνέντευξη ήταν αυτό το πράγμα) ο κ. πρωθυπουργός επικαλέστηκε τις αγορές, που θα μας πολεμήσουν, θα καταβαραθρώσουν τη χώρα μας, θα την κάνουν να χρεοκοπήσει, δεν θα μας δίνουν λεφτά, κλπ κλπ, όλα μακάβριες προβλέψεις. Επικαλέστηκε την αγριάδα των "αγορών" για να μας τρομάξει και να ψηφίσουμε αυτό που θέλει, τους συνδυασμούς που υποστηρίζει το κόμμα που κυβερνά. Επειδή, λέει, αν δεν ψηφίσουμε αυτό που θέλει, θα μας πάρουν και θα μας σηκώσουν οι αγορές. Οι ίδιες οι αγορές που μας φέραν -κακό χρόνο νά'χουν!- στη θεση όπου βρισκόμαστε σήμερα, λέει. Μάλιστα. Επειδή όμως είμαι παλαιά καραβάν και κάτι σκαμπάζω από αγορές -και όχι μόνο λαϊκές, να εξηγούμαι- έχω διαμορφώσει άποψη για το θέμα. Οι αγορές λοιπόν, μαρκάρουν αρνητικά κάθε θνησιγενή μετοχή, κάθε εταιρεία που πνέει τα λοίσθια, που είναι ετοιμόρροπη. Μια χώρα όπως η δική μας, στο περίπου, στο πρόσφατο παρελθόν, και που, αν δεν σηκώσει κεφάλι θα παραμείνει στο θνησιγενές και κωματώδες επίπεδο. Μάλιστα. Με "γιες μεν", συνέχεια, πατώνουμε φίλτατοι. Αν ενθυμείστε μάλιστα, μέρες πού'ναι, ένα ΟΧΙ μας έσωσε πριν καμμιά εβδομηνταριά χρονάκια.

Βεβαίως, ελέγχεται σήμερα το αν πράγματι σωθήκαμαν με εκείνο το ΟΧΙ που το είπε μεν ο Μεταξάς, αλλά που ήταν το ΟΧΙ του λαού και δεν τον έπαιρνε να πει τίποτ'άλλο... Ελέγχεται η αξία του παλαιού εκείνου ΟΧΙ, για το οποίο χάσανε πολλοί συμπολίτες μας, άλλοι τη ζωή τους και άλλοι τη σωματική τους ακεραιότητα. Η αγαπητή Γαλλία υπέκυψε σε μια βδομάδα κι εμείς κρατήσαμε κάμποσους μήνες. Μάλιστα. Οι γάλλοι δεν είχαν και πολλές απώλειες, εμείς πλησιάσαμε τους ρώσους σε ποσοστό επί του πληθυσμού, κλπ κλπ, περασμένα ξεχασμένα, τι να λέμε τώρα. Τι να λέμε; να λέμε, μήπως θα ήταν καλύτερα να λέγαμε ένα ΝΑΙ, να μη σκοτωνόμασταν, ίσως να μην είχαμε και εμφύλιο, να μη πολυπεινάγαμε κιόλας, να είχαμε και οφέλη μεταπολεμικά, όπως έτυχε να έχει π.χ. η Γερμανία... Λέμε τώρα, έτσι;

Μήπως λοιπόν, τηρουμένων των αναλογιών και κάνοντας ένα τεράστιο άλμα λογικής -άτιμε Χέγκελ, τι μας έκανες!- τηρουμένων των αναλογιών, λοιπόν, σκέφτομαι μήπως ο τωρινός πρωθυπουργός κάνει το πείραμα απο την ανάποδη και λέει ο άνθρωπος να δοκιμάσει τις επιπτώσεις ενός βροντερού ΝΑΙ προς τον σημερινό εχθρό, ο οποιος, εντελώς συμπτωματικά παραπέμπει κατά Γερμανία μεριά, όπου η κρατικη γερμανικη τραπεζα δανείζεται με 1% απο την ΕΚΤ, κλπ κλπ, ξέρετε εσείς, μη τα ξαναγραφω. Ας πάει στα κομμάτια, να δούμε τι θα γίνει με το ΝΑΙ μας. Δαγκωτό στα κυβερνόφιλα περιφερειαρχάκια και δημαρχάκια, που θα ασκούν το κύριο μέρος εξουσίας μετεκλογικώς. Αυτο δεν το ξερατε; Το χρήμα θα ρέει κατευθείαν προς τις Περιφέρειες και τους Δήμους και η κεντρική εξουσία ίσα που θα λαβαίνει μια ελάχιστη μυρουδίτσα! Μάλλον για τούτο να επιθυμεί διακαώς να ελέγχει πατρικώς.. ουπς!.. κομματικώς τα πόστα. Διαφορετικά, πώς θα εξακολουθήσουμε να... τα τρώμε μαζί; ε;

Κακά τα ψέμματα όμως, διαφάνεια εδώ και τώρα: Με ένα ΟΧΙ, το οποίο θα ήταν πιο χρήσιμο να ειπωθεί π.Μ. (προ Μνημονίου), εμείς οι απλοί πολιτες δεν διακινδυνεύουμε τίποτα, το αντίθετο μάλιστα. Τι παραπάνω έχουμε να χάσουμε; Τα χασαμε σχεδόν όλα, ένα σκαλοπάτι πάνω απο τη Ρουμανία βρισκόμαστε. Αυτο ήταν το ιδανικό μας; Γι αυτό το όραμα ζήσαμε ως τώρα; Θα πείτε «τι Δανία, τι Ρουμανία», σε -ία λήγουν και οι δυο, ένα λαθάκι συγχωρείται, έτσι δεν είναι; Πολυλογώ πάλι όμως... Με δυο λόγια, δεν είναι αργά να διατυπωθεί ένα ΟΧΙ. Ακόμα και τώρα, δεν είναι αργά. Μήπως μας ακούσει κάποιος εκεί έξω. Στις αγορές, λέμε. Να σκίσουμε κάνα βάρδουλο, λέμε, αν και τα σημερινά παπούτσια είναι μηχανοποίητα... Να ταράξουμε τα νερά, να καταλάβουν πως έχουμε δύναμη, έστω, να καταλάβει ο υπόλοιπος κόσμος ότι υπάρχουμε. Υπάρχουμε κι εμείς που δεν τα φάγαμε μαζί και υπάρχουν και εκείνοι που φάγανε κάτι ψιλά αλλά θέλουν να τα ξεράσουν.

σκέψεις εν όψει των εκλογών

Σκέφτομαι οτι, μια και καλούμαστε στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές να ψηφίσουμε για κυβέρνηση, στις επόμενες βουλευτικές εκλογές να ψηφίσουμε για αρχιεπίσκοπο. Απλά πράγματα.

Δεν θα πληρωθείς ποτέ ποτέ ποτέ, συμβασιούχε χαζέ!

Φωτογραφική ανταπόκριση στο www.guardian.co.uk/ σήμερα, πριν από λίγες ώρες:

περί εκπτώσεων #1

Με ειδοποίησαν για ένα κατάστημα το οποίο κάνει έκπτωση 2% σε μερικά είδη του και 5% σε μερικά άλλα, αποκλειστικά στα μέλη κάποιας (σχετικής με τα εμπορεύματά του) ιστοσελίδας. Επιπλέον, διευκρινίζει ότι η έκπτωση γίνεται για παραγγελίες μέσω ίντερνετ και ότι η μεταφορά δεν χρεώνεται για αγορές άνω των 300 ευρώ. Ακόμη, ότι δεν ειναι δυνατό σε μια παραγγελία να υπάρχουν προϊόντα που υπάγονται σε διαφορετικό εκπτωτικό κανόνα, πρέπει όλα τα αντικειμενα της παραγγελίας να έχουν την ίδια έκπτωση, π.χ. πρέπει να δώσει κανείς δυο παραγγελίες αν θέλει κάποια αντικειμενα με έκπτωση 2% και κάποια άλλα με έκπτωση 5%. Στο καπάκι, ενημερώνει ότι σε περίπτωση που η καθεμιά παραγγελία δεν συμπληρώνει το ποσό των 300 ευρώ -άσχετα αν το σύνολο της παραγγελίας είναι μεγαλύτερο, εννοείται, υποθέτω- τα μεταφορικά χρεώνονται, οπότε «καλύτερα να έρθετε απο το κατάστημα να παραλάβετε τα προϊόντα για να μη χρεωθείτε διπλά», κλπ κλπ

Τί λε ρε Καραμήτρο; Δεν πάω κατευθείαν ταξίδι στη Ταϊβάν;

Τι κατάλαβα; με δυο λόγια, η φάση είναι εντελώς για γέλια (κατι αλλο θα εγραφα, αλλα ας το διασκεδασω καλυτερα) και σιγα τις εκπτωσεις... Τι ειναι 6 ευρώ στα 300.. Οι πολύ μικρές (με όλη τη σημασία της λέξης) αγορές δεν το έπιασαν το νόημα. Αυτά...

-->> UPDATE: Αλλη μία που τα πήρε κράνα! Ελάτε να γίνουμε πολλαί αι κράζουσαι γυναί, να κλείσουμε τσι αγύρτηδαι!!!

post 1551 - περί Παιδείας/Α.Ε.Ι. #01

Τα παλιά τα χρόνια -όχι και τόσο παλιά, μέχρι τη μεταπολίτευση εννοώ- υπήρχαν οι φοβεροί και τρομεροί καθηγητές της Πανεπιστημιακής Εδρας. Τα Τμήματα με τα παρελκόμενά τους δημιουργήθηκαν αφού επέστρεψαν -ενσκήπτοντες ως λαίλαψ και ως σφοδροτάτη καταιγίς- οι αντιστασιακοί νέοι, εξ Εσπερίας επαναπατρισθέντες, που δεν ήταν όλοι αντιστασιακοί° αρκετοί έκαναν αντίσταση στη Χουντα τρώγοντας απλώς τα λεφτά του μπαμπά τους.

Οι καθηγητές των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, ναι μεν έλυναν κι έδεναν, που λένε, βασιζόμενοι στο κύρος που τους παρείχε η Εδρα, αλλά το κύρος δεν ήταν μια απλή λέξη° το είχαν κατακτήσει με επιστημονικη εργασία, έρευνες, δημοσιεύσεις, κλπ, πράξεις αναγνωρισμένες απο τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Ως διεθνείς προσωπικότητες λοιπόν, καταξιωμένοι στο στερέωμα της Επιστήμης και της Τεχνικής, οι καθηγητές των Α.Ε.Ι. της Ελλάδας προσέδιδαν κύρος στα Πανεπιστήμιά μας. Το Πανεπιστήμιο είναι οι καθηγητές του. Διαφωνεί κανείς;

Με την εφαρμογή ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών μεθόδων, οι οποίες υπόσχονταν βελτίωση των συνθηκών εκπαίδευσης της σπουδάζουσας νεολαίας, ανετράπη εκ βάθρων το εκπαιδευτικό μας σύστημα και όλοι ελπίζαμε σε καλύτερο μελλον, μέσω του πλησιάσματος φοιτητών και διδασκόντων -αυτό ήταν το όραμα. Το πρόβλημα στον τόπο μας ξεκινά απο το γεγονός ότι εφαρμόζουμε πράγματα δοκιμασμένα σε άλλες χώρες, χωρίς να σκεφτούμε την "διαφορετικότητά" μας, το χαρακτήρα μας, που όλα τα ευτελίζει και τα "φέρνει στα μέτρα του", αντί να νοιώσει την πρόκληση (και την ώθηση) να ανέβει μερικά σκαλοπάτια προς τα πάνω, προς το όραμα με την υπόσχεση του οποίου έπεισαν για την εφαρμογή τους -ή, έστω, προς τις αρχές των άλλων χωρών που τα εφαρμόζουν.

Με δυο λόγια, καταλήγω στο εξής: Η αντικατάσταση της Εδρας με τα Τμήματα δεν έφερε καμμιά επανάσταση στο εκπαιδευτικό σύστημα, μια απο τα ίδια συμβαίνουν, ίσως όχι και τόσο "ίδια" αλλά χειρότερα, επειδή κατέλαβαν (μεταξύ των πραγματικά σοφών) και μερικά ανάξια* δουλοπρεπή "καθηγητάρια" τις θέσεις των καταξιωμένων καθηγητών με το κύρος και τις περγαμηνές.
___________________________
* "ανεπαρκή" σκέφτηκα να γράψω, αλλά η λέξη αυτή ηχεί ως φιλοφρόνηση.

-->> συνεχίζεται όταν θα έχω κέφι να επανέλθω

Ο Νονός

Oh my God! Πόσο βλάκεις πρέπει να είναι για να μας περνάνε για τόσο βλάκες;
_____________________
from: http://yannis-ioannou.com/2010/10/12/godfather/

Toxic Sludge in Hungary

On October 4, 2010, an accident occurred at the Ajkai Timföldgyár alumina plant in southern Hungary. A corner wall of a retaining pond broke, releasing a torrent of toxic red sludge. According to news reports, a wall of waste thundered down a local stream, inundating several nearby towns, including Kolontar and Devecser, where the sludge was 2 meters (6.5 feet) deep in places. Four people were killed immediately, likely from drowning, and several more were missing. Dozens of residents were hospitalized for chemical burns.
________________
more: www.earthobservatory.nasa.gov/


Workers cleaned up toxic sludge in the flooded village of Devecser, Hungary, on Tuesday.
By THE ASSOCIATED PRESS
Published: October 4, 2010

The toll rose to four dead, six missing and at least 120 people injured after a reservoir failed Monday at the Ajkai Timfoldgyar plant in Ajka, a town 100 miles (160 kilometers) southwest of Budapest, the capital.

Several hundred tons of plaster were being poured into the Marcal River to bind the toxic sludge and prevent it from flowing on, the National Disaster Management Directorate said.

So far, about 35.3 million cubic feet (1 million cubic meters) of sludge has leaked from the reservoir, affecting an estimated 15.4 square miles (40 square kilometers), Environmental Affairs State Secretary Zoltan Illes told the state news wire MTI.

Illes called the flood an "ecological catastrophe" and said the sludge could reach the Raba and Danube rivers. He suspended activity at the plant and ordered the company to repair the damaged reservoir.

The disaster agency said 390 residents had to be temporarily relocated and 110 were rescued from the flooded towns, including Kolontal, Devecser and Somlovasarhely. Firefighters and soldiers swept through the region Tuesday carrying out cleanup tasks with bulldozers.
________________
more: www.nytimes.com/
________________
more photos: www.washingtonpost.com/

Διαφθορείς, διεφθαρμένοι και αδιάφθοροι

Διαφθορείς:

Μεταξύ άλλων, η γερμανικη εταιρεία Siemens, μερικές αμερικανικές, βρεττανικές, γερμανικές και γαλλικές εταιρείες παραγωγής και εμπορίας όπλων (μέσω των μεσαζόντων ή και κατευθείαν), κάποια μεγαλοστελέχη ή και μικροστελέχη χουντικών και μεταχουντικών κυβερνήσεων, μερικοί εργατοπατέρες και αγροτοπατέρες, πρασινοφρουροί και γαλαζοφρουροί, ιερωμένοι, κλπ, πανάξιοι όλοι, καθένας στον τομέα του.

Διεφθαρμένοι:

Μεταξύ άλλων, υπουργοί, υφυπουργοί, βουλευτές, κομματικοί παράγοντες, εργατοπατέρες και αγροτοπατέρες, πρασινοφρουροί και γαλαζοφρουροί, ιερωμένοι, (αυτοι οι 5 παιζουν σε δυο ταμπλώ), διευθυντές και πρόεδροι Οργανισμών Κοινης Ωφελείας, σχολάρχες, τμηματάρχες, επιθεωρητές, κλπ, πανάξιοι όλοι, καθένας στον τομέα του.

Αδιάφθοροι:

Το υπόλοιπο 90% των ελλήνων πολιτών, αν όλοι οι προηγούμενοι αποτελούν το 10%. Ατυχώς, στο 90% περιλαμβάνονται και οι ανόητοι (των οποίων το ποσοστό μένει αδιευκρίνιστο) που αποτελούν το εκλογικό σώμα εκείνων που ψήφιζαν και ανεδείκνυαν τις κυβερνήσεις των προαναφερθέντων διαφθορέων.

_____________________________

ΣΗΜ. Για να ξέρουμε για τι ακριβώς μιλάμε. Δεν τα "φάγαμε μαζί" κ. Πάγκαλε και ούτε είχαμε καμμιά επιθυμία να "τα φάμε μαζί" ή και μόνοι μας. Η μετακύλιση ευθυνών είναι παλιό κόλπο και δεν μασάμε -γενικώς- ούτε καταπίνουμε ανοησίες.

Ιστοριες για τη συγκοινωνία

«Τέρμα τα δίφραγκα.. Τάλληρα!» φώναζε ο εισπράκτορας του τρόλεϋ ή του λεωφορείου, τότε, παλιά, πριν μερικές δεκαετίες, εννοώντας ότι όσοι θέλαν να συνεχίσουν θα έπρεπε να έχουν εισιτήριο των 5 δραχμών. Επειδή, τότε, παλιά, οι μακρινές διαδρομές δεν είχαν ενιαίο εισιτήριο αλλά ήταν διαβαθμισμένες: μέχρι κάποιο σημείο η αξία της διαδρομής ήταν δύο δραχμές και, απο εκεί και πέρα, η διαδρομή κόστιζε δραχμές πέντε. Φυσικά, υπήρχαν λεωφορεία που εκτελούσαν κοντινά δρομολόγια με ενιαίο εισιτήριο, λεωφορεία που κυκλοφορούσαν στα στενά όρια της πόλης. Από το κέντρο της Αθήνας, όμως, μέχρι το Χαλάνδρι είχε φτηνότερο εισιτήριο από όσο κόστιζε π.χ. το Αθήνα-Πεντέλη και από Βύρωνα μέχρι Παγκράτι είχε φτηνότερο εισιτήριο από Βύρωνα-Ακαδημία.

Σήμερα, το εισιτήριο είναι ενιαίο, όπου και να πας κοστίζει ενα ευρώ και μάλιστα για μιάμιση ώρα. Αν προλάβεις να κάνεις τη δουλειά σου, μπορείς να επιστρέψεις με το ίδιο εισιτήριο ή να χρησιμοποιήσεις περισσότερα μέσα με το ίδιο εισιτήριο για να φτάσεις στον τελικό προορισμό σου. Αυτό είναι μια πρόοδος, όπως και να το κάνουμε. Βέβαια, πού το ένα ευρώ και πού τα φραγκοδίφραγκα! Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία...

Μια άλλη ιστορία είναι επίσης και ο εκσυχρονισμός των μεταφορικών μέσων, που κατήργησε τις μισές θέσεις εργασίας, αντικατέστησε δηλαδή τη θέση του εισπράκτορα με δυο τρία ακυρωτικά μηχανάκια ανά όχημα. Μερικά μηχανηματάκια έφαγαν τη θέση ενός ανθρώπου, άφησαν τον εισπράκτορα στεγνά στο δρόμο χωρίς δουλειά. Σήμερα, μπορούμε να κάνουμε το λογαριασμό και να δούμε αν αυτή ήταν μια συμφέρουσα ενέργεια, συμφέρουσα για το εισπρακτικό κομμάτι του συνόλου των συγκοινωνιών.

Τα μηχανηματάκια τα πληρώσαμε μια φορά και πάει, τέλειωσε. Ούτε μισθούς, ούτε συντάξεις, ούτε άδειες, ούτε ασφάλειες για φυσικά πρόσωπα. Από την άλλη πλευρά όμως, ήρθε η χασούρα απο το πλήθος των τζαμπατζήδων. Μια χασούρα που δύσκολα αντιμετωπίζεται, όσο και αν γίνεται σποραδικός έλεγχος απο τους ελεγκτές, οι θέσεις των οποίων λιγόστεψαν κι αυτές.

Είχα γράψει παλιότερα μια πρόταση, να υπάρχει κίνητρο για την αγορά εισιτηρίου, αλλά έπεσε στο κενό. Να έχουν τα εισιτήρια τη χρήση λαχνού, δεδομένου ότι είμαστε λαός με ριψοκίνδυνες τάσεις! Κάθε εισιτήριο να έχει την πιθανότητα κερδίσει κάτι τι, όπως π.χ. ένα μηνιαίο ελευθέρας ή κάτι άλλο. Να γίνεται κλήρωση ανά μήνα ή ανά εβδομάδα και ο αριθμός εισιτηρίου που κερδίζει να ανακοινώνεται μέσα στα οχήματα, έτσι ώστε οι τακτικοί επιβάτες να ενημερώνονται άμεσα, χωρίς μεσάζοντες (εφημερίδες, κλπ). Νομίζω ότι αυτή η μέθοδος θα εξοικονομούσε αρκετά απο τα χρήματα που χάνονται κάθε μήνα και είναι καλύτερη απο όλες τις μεθόδους αστυνόμευσης των συγκοινωνιών.

Μια σκέψη ακόμα, για τις κυκλικές διαδρομές που δεν φτάνουν στο κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για τα μικρά λεωφορεία που διαθέτουν οι περιφερειακοί Δήμοι για τη μετακίνηση των κατοίκων τους. Αν οι διαδρομές αυτές προεκτεινόντουσαν μέχρι τα όρια όμορων Δήμων και δεν λειτουργούσαν στενά σε σχέση με τις συγκοινωνίες που διασχίζουν την πρωτεύουσα, ίσως τα αποτελέσματα να ήταν πιο ανθρώπινα, να αμβλυνόταν η κυκλοφοριακή συμφόρηση του κέντρου. Γιατί, ας πούμε, να πρέπει να κατέβει κάποιος απο το Δήμο Βύρωνα στο κέντρο για να πάρει ένα λεωφορείο που παει στο Δήμο Δάφνης, ενώ θα μπορούσε άνετα να το πετύχει με μικρά δημοτικά λεωφορεία κυκλικής διαδρομής;

Υπάρχουν άφθονες σχετικές συγκοινωνιακές μελέτες στα συρτάρια του ΥΠΕΧΩΔΕ, απο την εποχή του αξέχαστου Α. Τρίτση, που είχε δώσει μεγάλη σημασία σε αυτό το ζήτημα. Το έχω ξαναγράψει και θα το επαναλαμβάνω κάθε τόσο, δεν με κουράζει να αναζητώ το καλύτερο.

Το οξύμωρο είναι ότι η τότε κυβέρνηση αγνόησε το πλήθος μελετών και την πρότασή τους για μικρά ευέλικτα λεωφορεία και προμηθεύτηκε (σε συμφερουσα τιμή και με συμφέροντες όρους, όπως ανακοινωθηκε τότε) αυτά τα τεράστια δυσκίνητα διπλά λεωφορεία με τη φυσούνα στο κέντρο, λεωφορεία κατασκευασμενα για ευθείς δρόμους και όχι για τα στενάκια της πόλης μας... και, όπως συμβαίνει φυσικά και ανέμελα στον τόπο μας, τα χρήματα για τις μελέτες και ο κόπος των μελετητών πήγε στράφι!

Αναρωτιέμαι, ώρες ώρες, μήπως η διόγκωση του κυκλοφοριακού προβλήματος (που θα είχε αποφευχθεί) ήταν το προαπαιτουμενο για την κατασκευή και επέκταση του μεγάλου έργου του Μετρό... Χωρίς αυτό να σημαίνει, βεβαίως, ότι η κατασκευή του Μετρο δεν ήταν, εδώ και πολλές δεκαετίες, απαραίτητη.

Χαίρετε.. σας χαιρέτησα; ;)
_____________________________________
ΣΗΜ. Ιδιαίτερα χρήσιμη η παράγραφος απο το παλιό ποστ του Old Boy:

//Ίσως τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά να οφείλονται σε μια συνειδητή επιλογή πριμοδότησης του ΙΧ εις βάρος της δημόσιας συγκοινωνίας, με στόχο τον μαρασμό των συγκοινωνιών και την αύξηση των πωλήσεων των αυτοκινητοβιομηχανιών (των πετρελαιάδων, των ανταλλακτικάδικων κ.ο.κ), ίσως έχουμε ακόμη μια ύπουλη εφαρμογή του παμφάγου νεοφιλελεύθερου δόγματος: θάνατος στον δημόσιο τομέα - επικράτηση πάση θυσία του ιδιωτικού.//

Μήπως μας οδηγήσει να σκεφτούμε τί πραγματικά συνέβαινε και πρέπει επιτέλους να πάψει να συμβαίνει. Μήπως δινεται, δηλαδή, απάντηση στο ερώτημα: «γιατί έχουμε τόσο απαράδεκτες, τόσο κακές συγκοινωνίες;»... Η μοναδική απάντηση, που είναι: «για να εισάγουμε όλο και περισσότερα τουτού απο τους εταίρους μας, για να φουντάρουμε μια ώρα αρχύτερα ως χώρα-λαμόγιο, για να εξυπηρετήσουμε τα συμφέροντα των νεοφιλελεύθερων της ΕΕ, κλπ κλπ»... Μη σας πω ότι αργήσαμε κιόλας!!!

Sasha Bom, an artist from Moscow

Ο Sasha Bom ειναι ρώσος καλλιτέχνης απο τη Μοσχα. Ενας άνθρωπος που ξέρει σίγουρα τι θα πει ζωη: Να τρως, να πίνεις, να καπνίζεις, να χαίρεσαι!..
Ισως ομως και να θελει να ειρωνευτει ολα αυτα.. ποιος ξερει; «Μαντεψε αυτο που σου ταιριαζει καλυτερα» ειναι σα να λεει στο θεατη, κλεινοντάς του το μάτι.. ή μάλλον.. κοιτάζοντάς τον κατάματα!

Τον βρήκα εδω: http://www.saatchi-gallery.co.uk/yourgallery/artist_profile/Sasha+Bom/119541.html
-->> κλικ! πανω στις εικονες να μεγαλωσουν

Σήμερα το βράδυ: Πίντσον και ξερό ψωμί!

Αναμεταδίδω:

Κύριοι και Κυρίες

Αυτή τη Πέμπτη και λίγο μετά τις δέκα το βράδυ ο Γιώργος Κυριαζής, βασικός πλέον μεταφραστής των βιβλίων του Thomas Pynchon (που οι φίλοι αυτής της εκπομπής γνωρίζουν καλά ότι είναι ένας από τους δώδεκα θεούς της) στα Ελληνικά, θα βρίσκεται στο studio του tripradio.gr για μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη αλλά και μια βουτιά στον έναστρο ωκεάνιο κόσμο της λογοτεχνίας του Commander που όπως οι ίδιοι φίλοι γνωρίζουν, είναι το όνομα που χρησιμοποιούμε μετά το τρίτο ποτήρι Jameson στο bar της Λυκαβηττού Low Profile όταν πίσω από τη μπάρα βρίσκεται ο Χρήστος και ειδικά εφόσον τη Μουσική στον ίδιο χώρο διαχειρίζεται ο Μάνος, ο οποίος θα φροντίσει η τρίτη αυτόματη παραγγελία να συμπέσει με την έναρξη του Singapore κομμάτι που έγραψε ειδικά για την περίπτωση και τραγουδά ο άσχημος πλην επιδέξιος αδερφός του Thomas Pynchon, Thomas Waits, με αφορμή κατά τα άλλα την πρόσφατη βράβευση του Γιώργου με το βραβείο μετάφρασης αγγλόφωνης λογοτεχνίας από το ΕΚΕΜΕΛ για τη μετάφραση του βιβλίου του Τόμας Πίντσον «Ενάντια στη μέρα». Στη συντροφιά των φίλων της Τύχης θα βρίσκονται όπως πάντα ο Όλεθρος Ηρακλής Desertnaut και η αλα Kim Novak ολέθριας ομορφιάς Ειρήνη Kinky Pinky. Εκτάκτως στη συντροφιά ο Βασίλειος Δρόλιας συντηρητής του καλύτερου Blog βιβλιοφιλίας ficciones.wordpress.com.

Για να προετοιμαστείτε καλύτερα για την ακρόαση της εκπομπής προτείνονται τα κάτωθι:

α. Επισκόπηση του blog του Γιώργου Κυριαζή για τον Thomas Pynchon.

β. Ανάγνωση της συζήτησης με τον Γιώργο Κυριαζή "Αντιμέτωποι με τον Πίντσον" του Βασίλειου Δρόλια.

γ. Ανάγνωση του Είσαι ο Thomas Pynchon του Ολέθριου Ηρακλή Desertnaut.

δ. Ακρόαση του Tom Waits.

ε. Προμήθεια ενός φλιτζανιού ντεκαφεϊνε εσπρέσσο, ποσότητας Jameson ισότιμης με τη χωρητικότητα τριών ποτηριών, μιας φιάλης εμφιαλωμένου νερού καθώς και ενός αντίτυπου του βιβλίου «Ενάντια στη Μέρα» του Thomas Pynchon σε μετάφραση του Γιώργου Κυριαζή από τις εκδόσεις Καστανιώτη με σκοπό, μετά την ανάγνωσή του φυσικά, να το χαρίσετε όντας μεθυσμένος/η σε κάποια υπέροχη παρουσία με κομψή ενδυμασία και σθεναρές αντιστάσεις στις αμφιβόλου ηθικού περιεχομένου προτάσεις σας.

_____________________
Τόσοι ολέθριοι πια... Δε γίνεται να λείψει κανείς!

Blogάρω ασυστόλως #02

Προσκυνώ αυτο το προφητικό ποστ:
Ακολουθήστε το σύνδεσμο και επισκεφθείτε το πρωτότυπο, έχει και εικονίτσες.

Mega σειρές, σεζόν 2015-2016

Μου είπε: 'Θυμήσου το 2005. Αν σου έλεγαν ότι θα ήταν έτσι 5 χρόνια μετά θα το πίστευες;' Η κοινωνιολογική φαντασία μου του απάντησε με την ακόλουθη μετριοπαθή τηρουμένων των αναλογιών προβολή:

Ο ΓΑΠ κοιτάει τις μπροσούρες των διεθνών οργανισμών που του έχουν προτείνει για να συνεχίσει την καριέρα του. Στην Ελλάδα έχει αναμειχθεί για τα καλά η γη με τη φωτιά και οποιαδήποτε υπόνοια ελεύθερης έκφρασης και δράσης έχει ποινικοποιηθεί επί θανάτω. Ο Σεπτέμβριος ξεκινά με την βελούδινη διαδοχή του ΓΑΠ από την Ντόρα Μπακογιάννη στα πλαίσια της νέας νεοφιλελεύθερης παράταξης με εταιρική δημοκρατική νομιμοποίηση (sic). Ειρήσθω εν παρόδω, στις εκλογές ψηφίζει μόνο ό νέος τύπος δουλοπάροικου-εργαζόμενου στην Εταιρία από τα τερματικά της Εταιρίας με την κάρτα πολίτη που του παρέχει τους απαραίτητους κοινωνικούς πόντους για αυτή τη δράση και εγγυάται την μυστικότητα της ψήφου, την ορθολογική διανομή αυτού του δικαιώματος -ε όχι και οι άπλυτοι τεμπέληδες άνεργοι να αποφασίζουν για την εικόνα της χώρας προς τα έξω…- και την ελευθερία επιλογής ανάμεσα στον νεοφιλελεύθερο μονόδρομο και την καταστροφή.

Η αρχή για το Mega είχε γίνει ήδη από το 2010, όταν χωρίς περιστροφές αποκάλυψε πως ‘ναι, είμαστε το γραφείο τύπου του κυβερνητικού εκπροσώπου και είναι πολύ φόργουορντ να μην αισθανόμαστε ότι πρέπει να το κρύψουμε πίσω από ηλίθιες αγκυλώσεις του παρελθόντος όπως η πολυφωνία και η δημοσιογραφική δεοντολογία.’ Στα πλαίσια της συνάρθρωσης, δηλαδή της τακτικής που εμφυτεύει τον πολιτικό κομφορμισμό και την ταξικότητα σε πολιτιστικά-τηλεοπτικά κείμενα καθημερινών καταστάσεων, το 2010 ήταν ορόσημο. Για τη σεζόν 2015-2016 έχουν προγραμματιστεί τόσα ριάλιτι όσες και οι φασίστριες σύζυγοι των βουλευτών του ΛΑΟΣ, του οργανικού σύμμαχου του πολιτιστικού σύμπαντος του Mega, και έξτρα ένα ριάλιτι ερωτικής αρμονίας με τον Βαϊτση Αποστολάτο. Μη γελιέσαι, η απόσταση από τον Σταύρο Θοδωράκη ως την Ευγενία Μανωλίδου είναι μια ρουφηξιά τσιγάρο κάτω από το εικόνισμα του Γιόζεφ Γκέμπελς.

Οι ελληνικές σειρές για τη σεζόν 2015-2016:

- Η γενιά των 38 ευρώ μικτά: Αυτή η σειρά μας παρουσιάζει πως τα νεοφιλελεύθερα αμόρφωτα αφεντικά συνεχίζουν να ξεφτιλίζουν τους 30άρηδες που τώρα έγιναν 35άρηδες. Τα 38 ευρώ μηνιαία πάνε κατευθείαν στις δικές τους ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες υποχρεωτικής ασφάλισης αφού τα κρατικά συσσίτια μπορούν ακόμα να προσφέρουν ένα πιάτο φαγητό και μια στέγη –και τι άλλο μπορείς να χρειάζεσαι βρε αδερφέ; Όλα τα άλλα είναι επίπλαστες ανάγκες. Μέσα από σπαρταριστά επεισόδια παρακολουθούμε πως μέσα στις αντιξοότητες οι νεαροί ήρωές μας πεθαίνουν από ανίατες περιβαλλοντικές ασθένειες και τα αφεντικά τους εισπράττουν την ασφάλεια. Έμπνευση για τον νεαρό σκηνοθέτη της σειράς αποτέλεσε η σκηνή από το Salo του Παζολίνι όπου οι βρωμόγεροι φασίστες αναγκάζουν τους νεαρούς κρατούμενούς τους να φάνε τα σκατά τους γαυγίζοντας από ευχαρίστηση σαν τα σκυλιά. ‘Βέβαια μια ριζοσπαστική αντιθετική κουλτουρέ ανάγνωση από έναν κομμουνιστή πούστη σκηνοθέτη όπως ήταν ο Παζολίνι είναι πολύ βαριά και κάπως ανεύθυνη για να πείσω τον παραγωγό μου, και καθόλου ανταποδοτική φυσικά (γέλια). Ήθελα να δώσω έναν πιο ανάλαφρο τόνο που να ανταποκρίνεται στα πρότυπα του σύγχρονου υπέυθυνου πολίτη. Δεν χρειάζεται να αγωνίζεσαι να ανατρέψεις την εξαθλίωσή σου. Οι κοινωνικοί αγώνες είναι πολύ μπανάλ στην εποχή της κοινωνικής δικτύωσης. Μπορείς να απαλύνεις την εξαθλίωσή σου κάνωντας χιούμορ γι’ αυτήν. Εξάλλου πάντα φταίει το θύμα που κουνάει την ουρά του. Τολμώ να πω πως αυτή η σειρά είναι το μανιφέστο της γενιάς μου’ δήλωσε ο 32χρονος σκηνοθέτης.

-Το νησί 79: Ο τουρισμός έχει καταστραφεί. Το νέο μοντέλο οικονομίας απαιτεί οι παρείσακτοι να απομακρύνονται από τις οικονομικές μητροπόλεις έτσι ώστε να μην παρακωλύουν τον καπιταλιστικό καλπασμό. Κάθε νησί του Αιγαίου φιλοξενεί και μια διαφορετική κατηγορία από αυτά τα κοινωνικά αποβράσματα: πρώην φορτηγατζήδες, πρώην αιώνιοι φοιτητές, πρώην αλιείς μαρίδας οργανώνονται μέσα από μια πρωτοποριακή πλατφόρμα του opengov που χρησιμοποιεί τα στοιχεία από τις κάρτες πολίτη στα πρότυπα των γκρουπ του facebook, και στη συνέχεια προωθούνται στα νησιά που κρατούνται οι ομοϊδεάτες τους. Εμείς θα παρακολουθήσουμε την ιστορία των σκληροπυρηνικά κοινωνικά ζημιογόνων τροφίμων του Νησιού 79 (πρώην Φολέγανδρος): κομμουνιστές οροθετικοί που με τις δύο ιδιότητές τους απομυζούσαν κρατικούς πόρους και καθυστερούσαν το καπιταλιστικό θαύμα που ακόμα το έχουν ταμένο στη Μεγαλόχαρη της Τήνου –η Τήνος εξαιρέθηκε από το πρόγραμμα κοινωνικής εξάρθρωσης του Κακού. Μέσα από σπαρταριστά επεισόδια παρακολουθούμε πως οι ήρωές μας γίνονται πειραματόζωα για τις φαρμακευτικές εταιρίες και οι δεσμοφύλακές τους παίζουν στοίχημα για το ποιος τρόφιμος θα καταρρεύσει πρώτος στην πρωινή γυμναστική. Σε ένα κροσόβερ μυθοπλασίας και πραγματικότητας η Όλγα Τρέμη κάθε βράδυ μας παρουσιάζει και από ένα νησί στο οποίο κάνουν διακοπές με κρατικά έξοδα τα αποβράσματα, αμέσως μετά από το καθημερινό ρεπορτάζ της 102 πλέον ετών σαψάλως Μαριάννας Βαρδινογιάννη.

-Ξόανα: Αυτή η σειρά ανατρέπει γυναικείους μύθους: Τον μύθο της νευρικής ανορεξίας. Τον μύθο της μητρότητας. Τον μύθο της γυναικείας καριέρας. Τον μύθο της γυναικείας υστερίας. Επιτέλους στο νέο καθεστώς όλες οι γυναίκες αποκτούν ίσα δικαιώματα στην πείνα και τον θάνατο. Η νευρική ανορεξία είναι cool. Δε χρειάζεται να τρως και πεθαίνεις γρήγορα χωρίς να επιβαρύνεις τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Είσαι μια πραγματική πατριώτισσα. Αισθάνεσαι πραγματικά άσχημη και εμείς σου πουλάμε ακριβά καλλυντικά που μετά βίας μπορείς να αγοράσεις. Η μητρότητα είναι επιλογή και όχι κοινωνικός καταναγκασμός. Μπορείς ελεύθερα να επιλέξεις να απολυθείς επειδή έμεινες έγκυος και να φέρεις στο κόσμο ένα παιδί που θα πετάξεις στα σκουπίδια επειδή δε θα έχεις να το ταΐσεις. Και ευτυχώς που δε μπορείς να παντρευτείς πια χωρίς φράγκο, έτσι η μονογονεϊκότητα θα είναι μια πολύ προχώ επιλογή σου. Δε περιμένεις φυσικά το κράτος να επιδοτήσει όλα αυτά τα προχώ βίτσια σου. Είσαι μια μοναχική περήφανη καβαλάρισσα που συνεχίζεις να βγάζεις καντήλες σε οποιαδήποτε αναφορά στο φεμινιστικό κίνημα. Είσαι ένα περήφανο ξόανο.
_____________________________
ΣΗΜ.1. Πόσο θα ήθελα να το είχα γραψει! Ζηλεύω τρελά λέμε, αλλα δεν φταίω.. η έμπνευσή μου απολύθηκε λόγω κρίσης!
ΣΗΜ.2. Τα τονισμενα και τα λοξα ψηφία στο κείμενο ειναι του συγγραφέα.

Blogάρω ασυστόλως #01

Μου εκαναν εντύπωση οσα διάβασα εδω:

//Στις 20 του Σεπτέμβρη βραβεύθηκαν από τον ΟΗΕ σημαντικές προσπάθειες για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας σε συνδυασμό με την ανάπτυξη για την κάλυψη των ανθρωπίνων αναγκών. Μικρές γηγενείς κοινότητες σε μακρινά μέρη του πλανήτη, κάνουν πράξη αυτή τη νέα συνάφεια/συνεργασία. Με στρατηγική και δραστηριότητες που ωφελούν οικονομικά τον τοπικό πληθυσμό αλλά είναι ταυτόχρονα στοχευμένες προς μια βιώσιμη σχέση με το περιβάλλον. Ιδού:

http://www.youtube.com/watch?v=nJCiDDgYLu0

Είναι τραγική ειρωνεία το γεγονός ότι αυτές οι προσπάθειες γίνονται πράξη από τους πιο φτωχούς, από αυτούς που όλοι τους εκμεταλλεύονται, από αυτούς που ίσως έχουν την λιγότερη ευθύνη για το πρόβλημα. Αναρωτιέμαι λοιπόν πως σε κάνει να αισθανθείς αυτό το γεγονός, εσένα που βολεύεσαι στον καναπέ, πίσω από μια οθόνη υπολογιστή, το ότι σου δίνουν το παράδειγμα και σου δείχνουν το δρόμο αυτοί οι άνθρωποι. Και μέσα από μια ρομαντική θέαση σκέφτομαι μήπως τελικά αυτοί είναι λίγο πιο ευτυχισμένοι από σένα.//

___________________________________
ΣΗΜ.1. Ποια ειναι η επανάσταση του αυτονόητου, αν δεν είναι αυτη;
ΣΗΜ.2. Γιατί με τη λέξη "πολιτισμός" εννοούμε κυρίως τα προϊόντα της "Τέχνης"; (εντος και εκτος εισαγωγικων, αλλα μαλλον εντος εισαγωγικων στις μερες μας)

Ο μεγάλος δικτάτορας (η ομιλία του Τσαρλι Τσάπλιν στην ταινία)

Λυπάμαι, αλλά δεν θέλω να γίνω αυτοκράτορας. Δεν είναι δική μου υπόθεση. Δεν θέλω ούτε να βασιλέψω, ούτε να κατακτήσω. Θέλω να βοηθήσω όλο τον κόσμο. Εβραίους, χριστιανούς, μαύρους, λευκούς. Ολοι επιθυμούμε την αλληλεγγύη. Να ζούμε με την ευτυχία των άλλων, και όχι με τη δυστυχία τους. Δεν θέλουμε ούτε να μισούμε, ούτε να περιφρονούμε. 

 

Υπάρχει χώρος για τον καθένα. Η Γη είναι πλούσια και μπορεί να θρέψει όλο τον κόσμο. Η ζωή μπορεί να είναι ελεύθερη κι ωραία, αλλά χάσαμε αυτό το μονοπάτι. Η πλεονεξία δηλητηρίασε τις ψυχές, ανύψωσε τους φραγμούς του μίσους, μας έχει καταδικάσει στη δυστυχία και στη σφαγή. Ορίζουμε την ταχύτητα, αλλά κλεινόμαστε στον εαυτό μας. Η εκμηχάνιση μας κάνει εξαρτώμενους απο αυτήν. Η επιστήμη μας έκανε κυνικούς και άξεστους. 

 

Σκεφτόμαστε πολύ, αισθανόμαστε ελάχιστα. Περισσότερο κι απο τις μηχανές, χρειαζόμαστε την ανθρωπιά. Πιο πολύ απο την επιδεξιότητα, χρειαζόμαστε την καλοσύνη. Χωρίς αυτές τις αρετές, η βία θα κυριαρχήσει στη ζωή. Το αεροπλάνο και το ραδιόφωνο μας έφεραν κοντά. Η φύση αυτών των εφευρέσεων αξιώνει την καλοσύνη και την παγκόσμια αδελφοσύνη. 

 

Αυτή τη στιγμή, η φωνή μου φτάνει στα αυτιά εκατομμυρίων ανθρώπων, απελπισμένων γυναικών, παιδιών, που είναι θύματα ενός συστήματος που ξέρει μόνο να βασανίζει και να φυλακίζει αθώους ανθρώπους. Σε αυτούς που με ακούνε, λέω: Μην απελπίζεστε. Η τωρινή μας δυστυχία προήλθε από την πλεονεξία και τη σκληρότητα εκείνων που φοβούνται την πρόοδο του ανθρώπου. Το μίσος θα περάσει, οι δικτάτορες θα πεθάνουν, και η δύναμη που αφαίρεσαν από το λαό θα επιστρέψει σε αυτόν ξανά. Οσο οι άνθρωποι θα πεθαίνουν, η ελευθερία δεν θα κινδυνέψει.

 

https://youtu.be/KEag2kEaw84

Στρατιώτες! Μην υπακούτε στους αγροίκους, που σας περιφρονούν και σας δυναστεύουν, που υπαγορεύουν τις πράξεις και τις σκέψεις σας! Που σας μεταμορφώνουν σε κοπάδι, σε κρέας για τα κανόνια. Μην υποχωρείτε μπροστά σε αυτά τα εκφυλισμένα όντα, στους εγκέφαλους και τις καρδιές των μηχανών! Δεν είστε ούτε μηχανές, ούτε κοπάδι, είστε άνθρωποι! Φέρτε την αγάπη μέσα στις καρδιές σας και όχι το μίσος! Μόνο οι εκφυλισμένοι μισούν! 

 

Στρατιώτες! Μην αγωνίζεστε για τη σκλαβιά, αγωνιστείτε για την ελευθερία! Ο άγιος Λουκάς γράφει: «το βασίλειο του Θεού είναι μέσα στον άνθρωπο». Οχι σε έναν άνθρωπο, όχι σε μια ομάδα ανθρώπων, αλλά σε όλους τους ανθρώπους! Σε εσάς! Εσείς είστε ο λαός που έχει τη δύναμη, να δημιουργεί τις μηχανές, να δημιουργεί την ευτυχία! Εσείς ο λαός, έχετε τη δύναμη να εμπνεύσετε μια όμορφη κι ελεύθερη ζωή, να κάνετε αυτή τη ζωή μια υπέροχη περιπέτεια! 

Στο όνομα της δημοκρατίας, ας χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη για να ενωθούμε! Να αγωνιστούμε για ένα καινούργιο κόσμο, με ευκαιρίες και δουλειά για όλους, μέλλον για τους νέους, ασφάλεια για τους ηλικιωμένους. 

Με αυτή την υπόσχεση, οι αγροίκοι πήραν την εξουσία. Είπαν ψέμματα! Δεν κράτησαν το λόγο τους! Οι δικτάτορες ελευθερώνουν τον εαυτό τους, αλλά υποδουλώνουν το λαό. Ο αγώνας μας είναι να κάνουμε πράξη αυτές τις υποσχέσεις! 

Να ελευθερώσουμε το λαό, να σπάσουμε τους εθνικούς φραγμούς, να καταργήσουμε την πλεονεξία, το μίσος και τη μισαλλοδοξία. Να αγωνιστούμε για ένα κόσμο δικαίου, όπου η επιστήμη και η πρόοδος θα φέρουν ευτυχία σε όλους! Στρατιώτες! Στο όνομα της δημοκρατίας, ας ενωθούμε! 

________________________________ 

ΣΗΜ. οποιαδήποτε ομοιότητα με σύγχρονα γεγονότα και καταστάσεις, είναι εντελώς συμπτωματική.

Χρυσούς Αιών Διορισμένων και Διορισμών

Αυτός είναι ο αιώνας που διάγουμε. Στην αρχή, δειλά δειλά, αλλά τωρα που κλείνει η πρώτη δεκαετία, δείχνει θρασύτατα κατά πού το πάει. Προς την πλήρη ανατροπή των πάντων. Εξηγω:

Τι είχαμε και τι χασαμε και τι έχουμε και τι μας βρήκε

1.πριν. Ειχαμε εκλεγμενους πολιτικους διαχειριστες της εξουσιας
1.μετα. Εχουμε διορισμενους γραφειοκρατες (Κομισσιον, ΔΝΤ, ΕΚΤ, κλπ) να δίνουν εντολες στους πολιτικους

σχολιο 1: Σήμερα, πληρώνει ο φτωχός απο το υστέρημά του τους διορισμένους ηγέτες, που είναι άγνωστο ΠΟΙΟΣ τους διορίζει και Πώς διορίζονται, οπότε δεν εχουν κανενα ενδοιασμό να πράττουν όσα πράττουν -για το καλό τους. Το ζητούμενο είναι να βρεθεί (και μάλιστα σύντομα!) απο τους λαούς της Ε.Ε. τρόπος απόλυσής τους. Διορισμοί τελος κύριοι. Πάπαλα. Ετελείωσε.

σχόλιο 2. Απορώ πώς δεν καταλαβαίνουν οι κ.κ. διορισμένοι ότι δεν εχουν να κερδισουν τπτ στραγγίζοντας το μεδούλι των ευρωπαίων πολιτών. Ωραια, θα αποκτησει ο πλανητης μερικες εκατονταδες πάμπλουτους ακομα.. αλλά.. τί θα το κανουν το χρημα οταν θα μενει ακινητο στα σεντουκια τους;

2.πριν. Είχαμε Σύνταγμα και Νομους
2.μετα. Εχουμε Εντολες απο τη Κομισσιον, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ, και συνταγμα κουρελοχαρτο

σχόλιο: Ουδέν. Ολα είναι γνωστά και πασιφανή.

3.πριν. Ειχαμε αυτοδιοίκητα Πανεπιστημια, Ασυλο παν/μιακο, δωρεάν Παιδεία
3.μετα. Εχουμε εργοστάσια παραγωγης μονοπλευρης εξειδικευσης με πληρωμενη Παιδεία

σχόλιο 1: Τουλάχιστον σε αυτό τον τομέα περίμενα κάτι καλύτερο απο τον Γ.Α.Π., δεδομένου ότι ο παπούς του (όπου αναφέρεται συχνότατα) είχε βάλει στόχο το 5% του ΑΕΠ για την Παιδεία, είχε εκλεγεί με αυτή την εξαγγελία σημαία και είχε πετύχει πολλά, αλλά όχι αρκετά, καθώς φαίνεται σήμερα.

σχόλιο 2. Είναι οξύμωρο να πληρώνουν οι σπουδαστές εκείνους που θα τους προσλάβουν, για γνώσεις που θα χρησιμέψουν στους μελλοντικους εργοδοτες τους. Δεν είναι; Κάπως έτσι στο περιπου: «Σε πληρώνω για να μάθω κάτι που θα χρησιμέψει σε σένα και θα λάβω ανταποδοτικό μισθό κατά τα γούστα σου και όχι κατά τις ανάγκες μου και την αξιοπρεπή διαβίωσή μου»

Γενικο σχόλιο: Δεν μπορώ να καταλαβω τι ακριβως συμβαινει. Αυτη η Ενωμενη Ευρωπη δεν μοιαζει καθολου με την Ευρωπη που οραματιζόντουσαν οι λαοί της, ίσως και οι κυβερνησεις των λαων της. Αυτη η Ενωμενη Ευρωπη ειναι μια καρικατούρα, ένα κατασκευασμένο ηλίθιο ρομπότ, ένα μισαλλόδοξο ζόμπι, που γύρευε απο ποιο νεκροταφειο εμφανιστηκε!
_____________________
Θα ηθελα να γραψω και αλλα και άλλα πολλα, αλλα ΔΕΝ. Θα ηθελα να γραψω για τη μοιρα της χωρας μου να παιζει ρολο πειραματόζωου, οπως με τις βομβες ναπαλμ, τη δικτατορια των συντ/χών, κλπ, σήμερα με την πρώτη βάρβαρη εκδήλωση οικονομικού πολέμου, αλλά ΔΕΝ. Θα ήθελα να γράψω ότι μας βρήκαν μικρούς, χαζούληδες, βολικούς και δουλικούς και μας δουλεύουν, αλλά ΔΕΝ. Θα ήθελα να γράψω ότι αυτη η Ευρωπη που προέκυψε τώρα, ήταν απο την αρχή σχεδιασμένη να προκύψει έτσι ακριβώς, μόνο που εμείς κοιμόμαστε και ονειρευόμαστε και μας άφηναν στη πλάνη μας επειδή συνέφερε τους αρχιλήσταρχους να νομίζουμε "Ευρώπες των λαών" και κοκκινοπράσινα άλογα, αλλά ΔΕΝ.
(σε επομενη φαση, ισως)

Αυτό που δεν θα μου γλιτώσει και θα το γράψω είναι: ΞΥΠΝΑΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

σήμερα στο ΒΗΜΑ το φιλμ "KING AND I" (ο βασιλιάς κι εγώ) -ΜΟΥΦΑ η προσφορα, βλ. update

UPDATE, 3/10/2010, 18:03
Ωραιο το φιλμ, αλλα η "προσφορα" του βηματος.. μούφα! Βγαινουν μονο κατι γερμανικοι υποτιτλοι και η γιαγιουλα για την οποια το ψωνισα δεν ξερει ξενες γλωσσες...

Συγγνωμη ζητω παιδια. Αι'μ βέρυ βέρυ σορυ.

Λεπτομέρειες για την ταινία θα βρειτε στη en.wikipedia.org. Αυτο που μπορώ να εκμυστηρευτώ είναι ότι μου άρεσε πάρα πολύ τότε που την είχα δει, ότι έχει υπέροχη μουσική, εξαιρετικά χρώματα, ο Γιούλ Μπρύνερ είναι αξιολατρευτος και πολύ σέξι, τα τοπία είναι μαγευτικά, και ότι πιθανότατα (δεν θυμαμαι και τοσο καλα, εχουν περασει πολλα χρονια) η ιστορια δεν έχει και τόσο ευχάριστο τέλος. Το ότι είχα μια θεία φτυστή η Ντέμπορα Κερ, δεν νομίζω πως έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Επίσης, ο νέος διαδικτυακός μου γιος μου αποκάλυψε ότι στο Σιάμ, όπου έγιναν τα γυρίσματα -δηλαδή στη σημερινή Ταϋλάνδη- η ταινία δεν παίχτηκε ποτέ γιατί είναι απαγορευμένη. Το πρόσωπο του βασιλιά είναι ιερό εκειπέρα, κάπως σαν ημίθεος είναι, και παλιά καταδικαζόταν σε θάνατο όποιος τύχαινε να τον αγγίξει, έστω και καταλάθος. Θυμηθείτε τον ελληνοαυστραλό συγγραφέα που τον κλείσαν φυλακή επειδη είχε αναφερθεί στο πρόσωπο του βασιλιά σε 2-3 σειρές ενός βιβλίου του. Βασιλιάς της Ταϋλάνδης, λοιπόν... τζιζζζ!!! Δεν μιλαμε και δεν γράφουμε απολύτως τίποτα γι αυτόν -αν πάμε Ταϋλάνδη, εννοείται...

Tο trailer της ταινιας:


http://www.youtube.com/watch?v=6PlnzCl5x-8

Ψάχνοντας στοιχεία για την ταινία, έπεσα πάνω στο ομότιτλο τραγούδι της Αφροδίτης Μάνου, που δεν το ήξερα, αν και η τραγουδίστρια αυτή μου αρέσει. Ας το ακούσουμε...


http://www.youtube.com/watch?v=24ym8YXWt8M

Ο Εξάντας σε δικο του τόπο. Επιτέλους!

Μεταφέρω το εναρκτήριο κάλεσμα:

Φίλοι και φίλες του Εξάντα,

Από σήμερα (1/10/2010) είναι στον αέρα η νέα επίσημη ιστοσελίδα του Εξάντα, στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.exandasdocumentaries.com/

Στο ανανεωμένο official site της σειράς, μπορείτε να παρακολουθείτε online όλα τα ντοκιμαντέρ μας, που προβλήθηκαν στη ΝΕΤ, από το 2004 μέχρι και σήμερα. Επίσης, παρέχεται πρόσβαση σε επιπλέον αδημοσίευτο οπτικοακουστικό υλικό.

Όλες οι ταινίες του Εξάντα έχουν ταξινομηθεί κατά χρονική, θεματική και γεωγραφική σειρά. Έμφαση δόθηκε στον σχεδιασμό, προκειμένου η περιήγηση για τον χρήστη να είναι απλή παρά τον όγκο της πληροφορίας.

Σκοπός είναι να συγκεντρωθούν σε ένα σημείο και να ταξινομηθούν όλες οι δουλειές του Εξάντα από το 2000 που ξεκίνησε ως σήμερα. Και αυτό να αποτελέσει ένα ζωντανό ημερολόγιο των κρίσεων και των προβλημάτων που βασανίζουν τον πλανήτη την τελευταία δεκαετία.

Γνώμες, ιδέες και παρατηρήσεις είναι πάντα ευπρόσδεκτες

Χαιρετισμούς
Γιώργος Αυγερόπουλος
Δημιουργός και σκηνοθέτης της σειράς ντοκιμαντέρ Εξάντας

Αναζητώντας ομόηχες λέξεις...

Με αυτό το ποστ ξεκινά μια έρευνα σε διεθνές πεδίο. Μια έρευνα σημαντική, που πιθανότατα θα συμβάλλει στη σύσφιξη των σχέσων μεταξύ των εθνών της Οικουμένης. Πρώτη λέξη είναι η αγαπημένη λέξη των ελλήνων "μαλάκας", η οποία έχει εκ διαμέτρου αντίθετη σημασία στα μακρινά νησιά των Φιλιππίνων. Ισως επειδή βρίσκονται σε εκ διαμέτρου αντίθετη θέση με τη χώρα μας και το βλέπουν το πράγμα ανάποδα!

Μαλάκας (Malakas) στα φιλιππινέζικα, λοιπόν, είναι ο δυνατός, ο ρωμαλέος -κάπως έτσι. Ο Μαλάκας ήταν κάτι σαν τον Δευκαλίωνα το δικό μας ή σαν τον Αδάμ. Ηταν ο πρωτόπλαστος άνθρωπος (άντρας) των φιλιππινέζων. Είχε γυναίκα του τη Μαγκάντα (Maganda) και ζούσαν ευτυχισμένοι στον παράδεισό τους με τα μπαμπού, όπως φαίνεται καθαρά στην εικόνα. Για φίδι, δεν γνωρίζω.

Είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε ότι αν ένας/μία φιλιππινέζος/α πολίτης/ις αποκαλέσει έναν έλληνα "μαλάκα", θα πρόκειται περί τιμητικής προσφώνησης και ο έλληνας θα πρέπει να ευχαριστήσει τον φιλιππινέζο με θέρμη και όχι να του ρίξει μούντζα.

Απολαύστε και το βιντεάκιον, όπου η επίμαχη λέξη επαναλαμβάνεται συχνότατα χωρίς να κοκκινίζει κανένας καλεσμένος της εκπομπής. Σκέφτομαι ώρες ώρες μήπως αυτός είναι ο λόγος που, πριν από αρκετά χρόνια, οι συμπαθείς φιλιππινέζοι ερχόντουσαν κατά κύματα στη χώρα μας -τη χώρα όπου υπάρχει πλήθος από Malakas. Λές να τρέφαν ελπίδες να συναντήσουν το μυθικό θεό τους;

https://youtu.be/h9Vl_fbRcfM?si=NqDcYq_IazgsQQaE
ΣΗΜ.1. Περισσότερα για τη λέξη και το σχετικό μύθο εδώ
ΣΗΜ.2. στο επόμενο ποστ θα παρουσιάσουμε τη λέξη "κάτσω"
______________________
UPDATE:
Ψάχνοντας για περισσότερες πληροφορίες, πετυχα ακόμα δυο μπλογκ με το ίδιο θέμα! Τι στο καλό πάθαμε; Μας... βάρεσε στο κεφάλι; Εσυ που διαβάζεις, αν πετύχεις και άλλους σαν κι εμάς, ενημέρωσε παρακαλώ! :)
1. Ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου
2. Πολλαπλασιάστε την πραγματικότητα Χ2

.