Γύρω από την υπόθεση Κοροβέση

Το θέμα της δωροδοκίας (μίζας) προς τα κόμματα που συμμετείχαν στην Οικουμενική κυβέρνηση σερνόταν ήδη από τότε περίπου που έλαβε χώρα. Για του λόγου το αληθές, μεταφέρω ένα απόσπασμα από το «Αντί» εκείνης της εποχής:

Δωροδοκήθηκαν όντως τα κόμματα της Οικουμενικής; Αυτό δεν έχει πλέον καμία δικαστική σημασία, επειδή χάρις στην άοκνη αμέλεια των αλλεπάλληλων ανακριτών της υπόθεσης το αδίκημα της δωροδοκίας παραγράφηκε. Δεν γνωρίζουμε άλλωστε αν υφίσταται ποινική ευθύνη... κόμματος για την πράξη αυτή. Τίθεται όμως ένα μείζον ερώτημα πολιτικής και ηθικής τάξης. Ακόμα χειρότερα. Τα πραγματικά περιστατικά εκείνης της περιόδου υποδεικνύουν τι συνέβη πιθανότατα.

Στις 2/6/ 1989 ο ΟΤΕ του Τόμπρα ανέθεσε χωρίς διαγωνισμό στην ΖΗΜΕΝΣ και την ΙΝΤΡΑΚΟΜ του Κόκκαλη τον εκσυγχρονισμό των τηλεφωνικών παροχών του ΟΤΕ, αρχίζοντας με τις περιβόητες 470.000 ψηφιακές παροχές (συμβάσεις 7220 και 7230). Μεσολάβησε όμως η πτώση του ΠΑΣΟΚ και η νέα διοίκηση του ΟΤΕ (Θέμελης – Κιουλάφας) επί κυβέρνησης Τζαννετάκη αρνείται να επικυρώσει τις δυο συμβάσεις επειδή είχαν υπογραφεί χωρίς μειοδοτικό διαγωνισμό και ότι οι τιμές της ΙΝΤΡΑΚΟΜ ήταν διπλάσιες.

Το Νοέμβριο του 1989 την διακυβέρνηση της χώρας αναλαμβάνει η «οικουμενική» υπό τον Ξ. Ζολώτα και την πολιτική ευθύνη του ΟΤΕ είναι ο αναπληρωτής υπουργός Επικοινωνιών, Γιάννης Κεφαλογιάννης. Ο Κόκκαλης πιέζει για την υπογραφή των συμβάσεων, ο Κεφαλογιάννης αντιδρά, προκαλείται δημοσιογραφικός σάλος, ξεσπά μια ακόμα κυβερνητική κρίση με αφορμή την Ιντρακόμ και τελικά την λύση την δίνουν ο Κώστας, ο Ανδρέας και ο Χαρίλαος.

Στις 31 Ιανουαρίου 1990,συνεδριάζει ατύπως το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών (Μητσοτάκης – Παπανδρέου – Φλωράκης) και με την συμμετοχή του γηραιού Ζολώτα αποφασίζει να πάρει την προμήθεια ο Κόκκαλης, παρά την αντίθετη απόφαση περί της κυβέρνησης που στήριζαν (!!!). Όπως έχουμε γράψει επανειλημμένως χωρίς κανείς να μας διαψεύσει ποτέ, στη λήψη της απόφασης εκείνης καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο Χαρίλαος Φλωράκης ο οποίος πρότεινε στους άλλους δυο να δώσουν την δουλειά «στον γιο του Πέτρου» (άλλο που δεν ήθελαν). Ο Πέτρος Κόκκαλης ήταν ως γνωστόν παλαιό στέλεχος του ΚΚΕ και μετά τον αναγκαστικό εκπατρισμό προσωπικός φίλος του ηγέτη της Ανατολικής Γερμανίας Βάλτερ Ούλμπριχτ.

Λόγου του σάλου που προκλήθηκε, τον Ιανουάριο του 1992 ο 7ος τακτικός ανακριτής ασκεί ποινική δίωξη για την σύμβαση των 470.000 παροχών και υποχρεώνει τον Κόκκαλη στην καταβολή εγγύησης... 450 εκατομμυρίων δραχμών. «Εισαγγελική ποινή επιπέδου γκάνγκστερ» θα γράψει τότε ο «Ελεύθερος Τύπος».
Τελικά, το Μάρτιο του 1993, πάντα επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, εκδόθηκε απαλλακτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών που αναφέρει ότι «από κανένα στοιχείο δεν ενισχύεται το σκέλος της κατηγορίας ότι οι κατηγορούμενοι προέβησαν σε ενέργεια η παράλειψη που είχε ως αναγκαίο αποτέλεσμα την πρόκληση η και απειλή ζημίας στην περιουσία του ΟΤΕ».

Τίθεται λοιπόν ένα μείζον πολιτικό και ηθικό ερώτημα. Eγιναν δωροδοκίες στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, τη ΝΔ του Μητσοτάκη και το ΚΚΕ του Χαρίλαου;

το κείμενο αυτό, ανέβηκε εδώ: -->>
http://enosy.blogspot.com/2009/08/blog-post_20.html

Ακούω ξανά και πολύ προσεκτικά τη συνέντευξη του κ. Κοροβέση, που ανέβηκε εδώ: -->>
http://www.radiobubble.gr/el/audio/5000/h
Την απομαγνητοφωνώ σε κείμενο γραπτό, όσο γίνεται ακριβέστερα, αγνοώντας άλλες απομαγνητοφωνήσεις. Μπορείτε να την ακούτε, καλοί μου αναγνώστες, και παράλληλα να τη διαβάζετε και να κάνετε τις παρατηρήσεις σας. Εχει μεγάλη σημασία να είμαστε πολύ προσεκτικοί.

(γυναικα δημοσιογραφος=ΓΔ) - Καλή σας μέρα

(ανδρας δημοσιογραφος=ΑΔ) - Καλή σας μέρα, καλό σας καλοκαίρι

(Περικλης Κοροβέσης=ΠΚ) - από Αύγουστο χειμώνα, που λενε

ΓΔ,ΑΔ - από Αύγουστο χειμώνα (γελάκια)

ΑΔ - Καλή συνέχεια λοιπόν στο υπόλοιπο των διακοπών. Ε.. τι γίνεται λοιπόν; Πώς τη κρίνετε την υπόθεση Ζίμενς;

ΠΚ - Κοιτάξτε.. είναι ένα σκάνδαλο δομικό, θα έλεγα, του μαφιόζικου καπιταλισμού. Δηλαδή, ξέρουμε όλοι ότι υπάρχει ο καπιταλισμός... δεν είναι ο καλός καπιταλισμός του 19ου αιώνα ή του 20ού, που είχαμε εργοστάσια, είχαμε δουλειές, κλπ.. Τώρα είναι ένας καπιταλισμός-μαφία, ο οποίος λειτουργεί ακριβώς σαν πολεμική μηχανή: Αρπάζει το κέρδος και δημιουργεί φτώχεια. Οπότε, όλες οι μεγάλες εταιρείες, οι πολυεθνικές, δίνουν επισήμως μίζες. Δηλαδή.. Είμαι αυτόπτης μάρτυρας που είχα καλύψει ταξίδι του Ανδρέα Παπανδρέου στη Σουηδία, όταν είχε επισκεφθεί την Ενταμ Ερικσον, και τα ίδια τα στελέχη της επιχείρησης προτείνανε μίζα στον Ανδρέα Παπανδρέου. Και αυτό γράφεται στις επίσημες μπροσούρες της εταιρείας. Δηλαδή, στα διάφορα έντυπα που μας δώσανε, λέει ότι προβλέπεται μίζα 10%-15% σε όποιο πρόσωπο μας διευκολύνει να πουλήσουμε τα προϊόντα μας. Αρα λοιπόν, είναι ένα δομικό σκάνδαλο του καπιταλισμού.. Η μίζα που δίνει, προβλέπεται από την εταιρεία, άσχετα τώρα αν την πληρώνει ο Χριστοφοράκος, αλλά προβλέπεται επισήμως, και το μέγα σκάνδαλο είναι ότι έχουνε πάρει χρήματα -ύστερα από τιςπληροφορίες που έχουμε, έτσι;- δηλαδή τό 'χει γράψει και ο Νέτας (Γ. Βότσης εννοεί) και ο Μπέης στην Ελευθεροτυπία.. είναι μέσα και ΚΚΕ και ΣΥΝ στη κυβέρνηση Τζανετάκη (Ζολώτα, εννοεί). Εχει γραφτεί επισήμως και αυτά τα δυο κόμματα δεν έχουν αντιδράσει. Αρα λοιπόν, πρόκειται για μια διαφθορά όλου του πολιτικού συστήματος και δυστυχώς είμαστε και αριστερά.

ΑΔ - Δεν είναι δηλαδή, λέτε, μόνο δικομματικό ΠΑΣΟΚ και ΝΔ..

ΠΚ - Όχι. Γιατί ναι.. όπως έχει γράψει ο Βέτας, που ο Βέτας (Γ. Βότσης, εννοεί) είναι πάρα πολύ έγκυρος δημοσιογράφος... στη κυβέρνηση Τζανετάκη (Ζολώτα, εννοεί) ήταν να προκηρυχτεί ένας διαγωνισμός διεθνής για τα τηλέφωνα και όλα τα κόμματα που μετείχανε στην Οικουμενική Κυβέρνηση, δλδ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ...

ΑΔ - και ο ενιαίος Συνασπισμός..

ΠΚ - ο ενιαίος συνασπισμός, τότε ΚΚΕ και ΣΥΝ δηλαδή..

ΑΔ - ΚΚΕ και ΚΚΕ Εσωτ.. όχι.. Ελληνική Αριστερά νομίζω ήταν..λεγόταν..

ΠΚ - ΕΑΡ, ΕΑΡ

ΑΔ - ΕΑΡ, του Λεωνίδα Κύρκου.. ναι.

ΠΚ - ..του Λεωνίδα Κύρκου, ΕΑΡ. Πήρανε χρήματα και δεν αντιδράσανε. Αυτό έχει γραφτεί εδώ τουλάχιστον και είκοσι μέρες, θα το ανακυκλώσω κι εγώ, βέβαια, αν δεν το έχω κάνει ήδη, αλλά δεν αντιδράσανε..

ΑΔ - χμμμ χμμ

ΠΚ - ..δηλαδή ούτε ο Κύρκος αντέδρασε, ούτε οι επίγονοι του Φλωράκη.

ΓΔ - Μάλιστα.

ΑΔ- Και τώρα θεωρείτε ότι υπάρχει, για τα δύο μεγάλα κόμματα σήμερα, πρόβλημα σημαντικό;

ΠΚ - Υπάρχει.. γιατί είναι.. Από τη μεριά των κομμάτων είναι, από τη μεριά της Siemens δεν είναι, γιατί έτσι λειτουργούνε όλα τα μεγαθήρια του κόσμου, έτσι λειτουργούνε. Εκεί είναι μέσα.. Αν ψάξουμε να βρούμε.. στις μπροσούρες που μοιράζουν οι εφημ.. ε.. οι εταιρείες, θα το βρούμε ότι κάπου μέσα προβλέπεται αυτό.

ΑΔ - Τη στάση, κύριε Κοροβέση, της ελληνικής Δικαιοσύνης πόσο τη ξέρετε;

ΠΚ - Της ελληνικής Δικαιοσύνης; Η Δικαιοσύνη, το έχουνε καταγγείλει και οι ίδιοι οι νομικοί και οι ίδιοι οι δικαστικοί κλπ, είναι ένα μέρος του συστήματος, δηλαδή δεν είναι δικαιοσύνη, είναι πώς νομιμοποιούμε την αδικία.

ΑΔ - Αρα να μην περιμένουμε αποκαλύψεις, "να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο"…

ΠΚ - Οχι, από την άποψη ότι είναι όλοι ένα, όλοι ένα. Διότι το σύστημα είναι όλοι ένα είναι. Μπορεί να υπάρχουν έντιμοι άνθρωποι στους δικαστικούς, στους πολιτικούς, παντού υπάρχουν έντιμοι άνθρωποι, αλλά αυτές είναι οι μικρές μειοψηφίες που δεν αλλάζουν την πραγματικότητα. Απλά ακούγονται σα φωνές και ευφραίνουν κι εμάς τους υπόλοιπους.

ΑΔ - Τώρα, ταυτόχρονα όμως, παρατηρείται το φαινόμενο τα δύο μεγάλα κόμματα να έχουν μία φθορά, να είναι εν πολλοίς ανυπόληπτα σε μεγάλο βαθμό στους Ελληνες πολίτες, ταυτόχρονα όμως η αριστερά να μην μπορεί να κερδίσει…

ΠΚ - Η αριστερά δεν μπορεί να κερδίσει από την άποψη ότι έχουμε ας πούμε τις δύο βασικές τάσεις της, ας πάρουμε το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ, που είναι σε βαθιά κρίση. Δηλαδή η κρίση που περνάει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι κρίση όλης της αριστεράς κι έχει δύο μορφές. Η μία μορφή είναι η νέκρωση, που είναι το ΚΚΕ, οπότε στη νέκρωση πάντοτε φαίνεται η κρίση, στην άλλη πλευρά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι ζωντανός οργανισμός και τα προβλήματα που έχει, τα οποία εγώ τα θεωρώ θετικά, από ποια άποψη; ότι αν διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσφέρει στην κοινωνία από την άποψη ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει ένα σάπιο πράγμα.. αν ανασυγκροτηθεί, πάλι θα προσφέρει γιατί θα δημιουργηθεί μία νέα αριστερά. Αρα λοιπόν, σε αυτό το κομμάτι της αριστεράς που είναι ακόμα ζωντανό, τα προβλήματα βγαίνουν πιο έντονα και πιο καθαρά. Κι αν τα δούμε στο βάθος τους.. ε.. δεν είναι τόσο τραγικά όσο φαίνονται γιατί για πρώτη φορά στην ιστορία της αριστεράς, έχουμε αντίθετες τάσεις -πχ. μαοϊκούς και τροτσκιστές- να συνεργάζονται, έχουμε σταλινικούς, δηλαδή, εννοώ το τμήμα αυτό που έφυγε από το ΚΚΕ, την ΚΕΔΑ που εκπροσωπεύει ο Θεωνάς, οι οποίοι σαν πολιτική αντίληψη δεν διαφέρουν από το ΚΚΕ, αλλά έχουνε διαφορετική αντίληψη όσον αφορά τις συμμαχίες. Εχουμε "κάθε καρυδιάς καρύδι" της αριστεράς εκεί πέρα μέσα με τάσεις συνεργασίας και όλοι αυτοί συνεργάζονται. Αυτοί που δεν συνεργάζονται είναι οι δυο ηγεσίες του ΣΥΝ, γιατί στην ουσία ο ΣΥΝ έχει δυο ηγεσίες, τους ανανεωτές και το αριστερό ρεύμα, οι οποίες στην ουσία, δεν είναι η βάση τους που τσακώνεται, είναι οι ηγεσίες τους. Δηλαδή, έχουμε μία διαμάχη μιας γραφειοκρατίας και, επειδή ακριβώς είναι διαμάχη γραφειοκρατίας, γι αυτό δεν φαίνεται εύκολη η λύση. Θέλουνε τίποτα στο πλατό..

ΑΔ - (..) απολύτως και.. πολλοί ακροατές μας νομίζω θα συμφωνούν και απολύτως μαζί σας.
Ο κος Αλαβάνος με τον κ. Τσίπρα τι έχουν να χωρίσουν;

ΠΚ - Νομίζω.. Κατ’ αρχήν ο Αλαβάνος είναι ένας πανέξυπνος πολιτικός, θά 'λεγα έχει μία ιδιοφυή πολιτική αντίληψη και είναι αυτός ο οποίος στην ουσία είναι η μεγάλη προσωπικότητα για την άνοδο της αριστεράς. Εκεί πέρα έκανε το μοιραίο λάθος, μοιραίο λάθος κατά την άποψή μου, να βάλει κάποιο νεαρό, έξοχο κατά τα άλλα, πολύ καλό στο Δήμο της Αθήνας, ο οποίος βρέθηκε αντιμέτωπος με προβλήματα που δεν μπορεί να λύσει. Δηλαδή, η ηγεσία του Τσίπρα και η ηγετική ομάδα του Τσίπρα είναι ανίκανη να λύσει ένα τόσο σύνθετο πρόβλημα και επομένως η διαμάχη μεταξύ των δύο ανδρών, νομίζω στο βάθος είναι πολιτική, γιατί ο Τσίπρας νομίζει ότι πήρε τα χειμερινά ανάκτορα στα οποία διορίστηκε διαχειριστής, αυτή είναι η διαφορά.

ΑΔ - Πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάει με τον Αλαβάνο, δηλαδή, στις επόμενες εκλογές..

ΠΚ - Ε.. νομίζω ότι ο Αλαβάνος -και μιλάω τελείως προσωπικά γιατί δεν ξέρω την άποψή του- κατάλαβε ότι το όλο παιχνίδι πια έχει ξεφύγει από τον ΣΥΝ και παίζεται σ’ ένα άλλο κέντρο που είναι αυτή η ένωση της αριστεράς κάτω από το όνομα του ΣΥΡΙΖΑ και πιστεύει ότι το παιχνίδι στο μέλλον θα παιχτεί εκεί. Δηλαδή, νομίζω εγκατέλειψε τον ΣΥΝ, από την άποψη ότι ήταν ένα από τα υλικά του ΣΥΡΙΖΑ, το μεγαλύτερο βέβαια υλικό, αλλά ήταν ένα αδρανές υλικό που δεν μπορούσε να το προχωρήσει παραπέρα, οπότε, ως ευφυής πολιτικός, πήγε εκειπέρα όπου υπάρχει αριστερά.

ΑΔ - Και λέτε, επαναλαμβάνω, ότι θα πρέπει αυτός να ηγηθεί στις επόμενες εκλογές.

ΠΚ - Οπωσδήποτε.

(αντρική φωνή) - Λάλα.

ΠΚ - Δηλαδή, με την έννοια ότι.. υποτίθεται η αριστερά δεν έχει αρχηγούς, δεν είναι αρχηγοκενρικό κίνημα, δεν έχουμε κάποιο αρχηγό και είμαστε από κάτω, αλλά σίγουρα η ιστορία έχει ηγετικές φυσιογνωμίες, οπότε, δεν μπορείς να τη μειώσεις και να πάει στο μέτριο. Και ο Αλαβάνος είναι ηγετική φυσιογνωμία, πώς να το κάνουμε;

ΓΔ - Τα δομικά προβλήματα του Συνασπισμού, και κάποια από αυτά μεταφερόμενα στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, τα βλέπετε να λύνονται μέχρι τις επόμενες εκλογές; γιατί ήδη ακούγονται φωνές από πολύ σοβαρά στελέχη του χώρου για κίνδυνο να μείνει εκτός Βουλής ο ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΚ - Για να είμαι απολύτως ειλικρινής μαζί σας, το πράγμα είναι φίφτυ φίφτυ. Αλλά εγώ είμαι της άποψης ότι.. είναι φίφτυ φίφτυ. Υπάρχει ο κίνδυνος και να μείνει εκτός Βουλής, υπάρχει κι ο κίνδυνος να διασπαστεί, όλοι οι κίνδυνοι υπάρχουνε. Αλλά, ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που λέει ότι.. των αισιόδοξων που λέει "η ελπίδα πεθαίνει τελευταία", κι υπάρχει κι ο απαισιόδοξος που λέει "παρόλα αυτά, φιλαράκο, πεθαίνει και η ελπίδα".

ΑΔ - χαχαχα.. Ηθελα να σας ρωτήσω.. πιστεύετε ότι η ανανεωτική πλευρά είναι πρόβλημα;

ΠΚ - Αν είναι;..

ΑΔ - Αν είναι πρόβλημα για το Συνασπισμό.

ΠΚ - Εχουνε κάνει ένα μοιραίο λάθος, πιστεύω, ότι δεν μπήκανε σαν συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Στο σημείο που όλο αυτό το μεγάλο φάσμα της αριστεράς, που είναι δέκα - δώδεκα οργανώσεις, πέρα από τους ανένταχτους.. Εχει μέσα το ΔΗΚΚΙ που το ΔΗΚΚΙ είναι και πατριωτικό, δηλαδή οι θέσεις που έχει στα λεγόμενα εθνικά θέματα κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν και δεξιά. Τώρα, το ανανεωτικό ρεύμα, αν το πάρουμε στο βάθος του, θα μπορούσε να ήτανε μία παλιά κλασική σοσιαλδημοκρατία. Μπερνστάιν, Κάουτσε, και τέτοια πράγματα. Οπότε, είναι πολύ πιο κοντά σ’ όλη την υπόλοιπη αριστερά απ’ ότι είναι το ΔΗΚΚΙ. Αρα λοιπόν, θεωρητικά μπορούνε.. θεωρητικά, όλο αυτό το μεγάλο φάσμα.. τουλάχιστον, δηλαδή, να ενωθούνε σε δύο πράγματα: Το ένα είναι να αναγνώσουμε ποια είναι η πραγματικότητα και δεύτερον να δούμε τι δράσεις θα κάνουμε για να αλλάξουμε αυτή την πραγματικότητα. Αυτό θα μπορούσε να γίνει. Αλλά, όταν υπάρχει υποχώρηση της πολιτικής σκέψης και ιδιαίτερα της φιλοσοφίας της πολιτικής, τότε τα πράγματα αποκτούνε προσωπικό χαρακτήρα και βγαίνουν σαν προσωπικοί ανταγωνισμοί και εκεί είναι η δυσκολία.

ΑΔ - Εκεί οι δυσκολίες πια γίνονται ίσως και ανυπέρβλητες, κύριε Κοροβέση..

ΠΚ - Ναι, είναι.. ποιος είμαι εγώ, ποιος είσαι εσύ.. Δεν βρίσκεις άκρη εκεί.

ΓΔ - Μιλήσατε πριν από λίγο για κίνδυνο διάσπασης. Μιλάτε για διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ μετά από αποχώρηση του ΣΥΝ ή για διάσπαση στο εσωτερικό του ΣΥΝ;

ΠΚ - Για διάσπαση του ΣΥΝ. Ο υπόλοιπος χώρος είναι ενωμένος κι αυτό έχει αποδειχτεί τώρα με όλες αυτές τις διαδικασίες που γινήκανε, γιατί είναι πολύχρονες, έχουνε γίνει πολλές συζητήσεις, κλπ. Δηλαδή, όλες οι μικρές οργανώσεις -σε σύγκριση με τον ΣΥΝ βέβαια- καταλάβανε ότι είχανε φτάσει σε ένα εσωτερικό αδιέξοδο και κάνανε την υπέρβαση να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να ενωθούνε με τους άλλους. Αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα.

ΓΔ - ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ΣΥΝ βλέπετε, δηλαδή;

ΠΚ - Δύσκολα. Δύσκολα, από την άποψη ότι είναι, ας πούμε, μια κλασική συνιστώσα, αλλά, εντούτοις, αν υποθέσουμε ότι γίνει διάσπαση στον ΣΥΝ και μεταφερθεί και στον ΣΥΡΙΖΑ -λέμε μία επιστημονική φαντασία τώρα..

ΓΔ - χμ χμ.. υπόθεση..

ΠΚ - ..οι δυνάμεις της αριστεράς που υπάρχουνε πιθανότατα να συγκροτήσουνε ένα άλλο σχήμα.. και αυτό το έχουμε ξαναδεί στην ιστορία.. όταν υπήρχε.. όταν τα Κ.Κ. ήταν σε ακμή και κάνανε μαζι.. σε απολυταρχικά καθεστώτα και κάνανε μαζικές συλλήψεις στην ηγεσία, ξαναγεννιούνταν από τη βάση, γιατί η αριστερά έχει πάρα πολλά στελέχη. Δηλαδή, αυτή τη στιγμή, αν υποθέσουμε ότι διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να εμφανιστούνε κινήματα από Κοζάνη, Καβάλα, που δεν τα ξέρουμε και να βγούνε νέοι άνθρωποι που δεν τους ξέρουμε.

Σημείωσα με έντονα γράμματα τα σημεία που θεώρησα σημαντικά, γιατί το σημαντικό για μένα (γνώμη μου) δεν είναι αν τα πήραν ή δεν τα πήραν οι πολιτικοί αρχηγοί τα μπικικίνια της Ζίμενς, (που πιθανότατα τα πήραν και καλά κάναν, δε θα φτωχύνει η όποια Ζίμενς, η ηθική παλαιού τύπου φτωχαίνει κάθε μέρα και, αν αυτό είναι ανεπανόρθωτο, θα φανεί στο εγγύς μέλλον) είναι οι πολιτικές σκέψεις του κ. Κοροβέση σχετικά με το τί ακριβώς συμβαίνει σήμερα, σε ποια πραγματικότητα ζούμε, τί αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία, καθώς και το ερέθισμα στο μυαλό μας, να σκεφτούμε δηλαδή, τρόπους να αντιμετωπίσουμε τα φαινόμενα πριν μας πάρουν φαλάγγι και ψαχνόμαστε μετά, χωρίς να ξέρουμε από πού μας ήρθε η σφαλιάρα.

Τα πράγματα λοιπόν, έχουν αλλάξει δραματικά και όλο και μετατρέπονται με γρήγορους -άπιαστους!- ρυθμούς. Αυτό φάνηκε δειλά δειλά στις ομάδες ποδοσφαίρου, όπου η εταιρεια που τις χρηματοδοτεί έχει βάλει το όνομά της μπροστά από το όνομα του συλλόγου και αυτό δεν πείραξε (ούτε έχει ενοχλήσει ως τα σήμερα, καθώς φαίνεται) κανέναν. Εμένα όμως με ενοχλεί όταν λένε π.χ. SCODA-ΞΑΝΘΗ. Νοιώθω ότι αυτοί οι άνθρωποι που κλοτσάνε τη μπάλα είναι πουλημένοι άνθρωποι, δούλοι π.χ. της SCODA, στο παράδειγμα που έδωσα.

Αυτή η πραγματικότητα που έρχεται καλπάζοντας σαν επικείμενη καταστροφή, έχει δώσει ήδη τα διαπιστευτήριά της, έχει επιδείξει ταυτότητα και διαβατήριο. Με πολλούς τρόπους. Με τη διάδοση διαφόρων τρομολαγνικών σεναρίων, ανάλογα με τις συνθήκες -κατασκευασμένες ή τυχούσες, στο σωρό που λένε- π.χ. ισλαμοφοβία, ιοφοβία, καπνοφοβία, οικονομοφοβία, κλπ, με τις διαστροφές των εννοιών σε κοινές λεξεις της καθημερινής γλώσσας, κρατούν τους πολίτες του πλανήτη μας σε διαρκή εγρήγορση για ανόητα ζητήματα, ώστε να χτυπήσουν όταν θα μας έχουν εξουθενώσει. Κυρίως οικονομικά. Οταν θα είμαστε απολυτως εξαρτώμενοι από τα κεφάλαιά τους, από τα τρόφιμά τους, από τα φάρμακά τους, οι ασύδοτες εταιρείες θα κερδίσουν και θα μας κυβερνήσουν.

Οχι πως δεν μας κυβερνούν και σήμερα, μόνο που σήμερα κυβερνούν ακόμα αφανώς. Με την ανοχή των πολιτικών -ή μάλλον, των πολιτικάντηδων, των μανιακών της εξουσίας για την εξουσία. Εμεις ψηφίζουμε διαχειριστές και μας προκύπτουν αντιπρόσωποι πωλήσεων. Πωλήσεων δούλων. Εμάς πουλάνε, αν δεν το έχετε καταλάβει. Για να παίρνουν το μισθό βουλευτή που τους δινουμε; Οχι. Για να πληρώνονται από το Μεγάλο Κεφάλαιο, να τρώνε με χρυσά κουτάλια μέχρι να τους ξαναψηφίσουμε. Σε λίγο όμως θα ψηφίζουμε κατευθείαν Πρόεδρο Εταιρείας Ενωμένης Ευρώπης. Θα πάνε περίπατο αυτά που ξέραμε και θα τελειώσουν σύντομα αν δεν ξυπνήσουμε.

Μας κοιμίζουν, άλλους με εύκολο χρήμα (δάνεια, κλπ παροχες), άλλους με εκβιασμούς για θέσεις εργασίας (συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τρίμηνες, τετράμηνες, κλπ), άλλους με τρόμο για ιώσεις, κλπ (ιός της γρίππης σήμερα και αύριο αλλος ιός και δώστου εμβόλια και χάπια, κλπ), άλλους με πολιτικάντικα κόλπα (τι λέει ο μπήξε δείξε και τι κάνει ο τάδε ταδόπουλος και πού έφτυσε ο δείνα, κλπ) και άλλους με το πιο φτηνό μέσο, την τιβι με την υποκουλτούρα που διαδίδει. Κι εμείς, καθώς φαίνεται, θέλουμε να κοιμόμαστε. Προτιμούμε τον ύπνο από τον ξύπνιο. Εχουμε μισοπαραιτηθεί.

Γράφω "μισο-παραιτηθεί", επειδή οι νεότεροι στα μυαλά και στην ηλικία κάτι έχουν αρπάξει από το πατιρντί που γίνεται. Το δείγμα του Δεκέμβρη ήταν μεν μικρό -ε, ένα παιδί σκοτώθηκε ΜΟΝΑΧΑ- αλλά στάθηκε ικανό να κάνει το μυαλό μας να φερει στροφές. Ανθρωποι πεθαίνουν στο δρόμο (περίπτωση Τενέζου) από απόγνωση, άνθρωποι σαπίζουν στη φυλακή (πολλές περιπτώσεις) αδίκως, άνθρωποι που δεν είναι ο κανόνας σήμερα. Τί εμποδίζει όμως να γίνουν ο κανόνας αύριο; Οταν δεν θα υπάρχει πλέον περιθώριο για αντίδραση;

Ενα πόλεμο ζούμε, διαβάστε/ακούστε τι είπε ο Περικλής Κοροβέσης. Ας αναγνωρίσουμε τη πραγματικότητα και ας αποφασίσουμε ΕΜΕΙΣ στο κάτω κάτω αν τη θέλουμε και αν μας αξίζει. Οσο στεκόμαστε στα στενά μικροπολιτικά, τόσο θα μας πατούν κάτω μέχρι να λιώσουμε.

Οσο θα "τα παίρνουν" οι εκλεγμένοι αρχηγοί, τόσο θα ξεπουλάνε εμάς που τους εκλέγουμε. Καμμία ηθική πια, όπως τη ξεραμε τουλάχιστον. Τώρα, η Νέα Ηθική έχει σκάσει μύτη. Το φίδι δεν γέννησε αυτή τη φορά καμμία Νέα Τάξη, γέννησε τη Νεα Ηθική, την Ηθική του Χρήματος.

Εχεις; Αμα έχεις, είσαι "Αυτος_που_Εχει". Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο. Ούτε ανθρωπιά, ούτε άλλες Αξίες. Μοναδική Αξία το Χρήμα. Αν είναι αυτό που θέλουν οι πολλοί, τι να γίνει, δημοκρατία έχουμε -κούνια που μας κούναγε- και πάω πάσο!

____________________________________
ΣΗΜ. επί της συνέντευξης: ακόμα και αν ήταν κατευθυνόμενη η κουβέντα, ο κ. Κοροβέσης είπε αυτά που ήθελε ο ίδιος να πει και του βγάζω το καπέλο. Συγχαρητήρια. Να δούμε όμως πόση διάρκεια θα εχει το ξύπνημα, θα μείνουμε αρκετό χρόνο ξύπνιοι η θα ξαναπέσουμε συντομα σε λήθαργο;
-->> η σημείωση αυτή δεν αφορά αποκλειστικά το χώρο του ΣΥΝ, του ΣΥΡΙΖΑ, της αριστεράς. Αφορά όλους μας, εμάς τους πολίτες αυτής της ευλογημένης χώρας, που παμε να τη κάνουμε μπουρδέλο. Αλλωστε, το γράφω και στη κεφαλίδα, "δεν ανήκω σε κανένα κίνημα, κανένα κόμμα" και μη βιαστεί κανείς να μου κολλήσει ταμπέλα.
-->> η ΝΔ φαίνεται να ξεπέρασε τη δική της κρίση, παραδιδόμενη ολοκληρωτικά στο Νέο Ηθος. Το Πασοκ το παλεύει, αλλά το βλέπω χλωμό να ξεφεύγει, έχει πολλους διεφθαρμένους εκεί μέσα και η βάση χορεύει στο ρυθμό των παχυδέρμων. Το ΚΚΕ ζει κάπου αλλού και δεν παίρνει χαμπάρι τι συμβαίνει. Αυτό που μένει είναι... Τι να είναι άραγε;
-->> είναι δυνατό κάτι ανθρωπάκια να τα βάλουν με τους γίγαντες της οικονομίας; Ιδωμεν.