η δύναμη της καλωσύνης

η πρώτη ιστοριούλα που κατάφερα να διαβάσω (και δεν θυμάμαι αν ήταν στο Αναγνωστικό της Α' Δημοτικού ή κάπου αλλού γραμμένη) ήταν η ιστορία της μάχης του Βοριά με τον Ηλιο, αυτή όπου οι δυο δυνατοί βάλανε στοίχημα για το ποιος είναι δυνατότερος: ο Βοριάς ή ο Ηλιος. Βρήκανε έναν ανθρωπάκο που πήγαινε στο χωράφι του και συμφωνήσανε ότι ο πιο δυνατός θα ήταν αυτός που θα κατάφερνε να του βγάλει την κάπα που φορούσε.

Ο Βοριάς, λοιπόν, άρχισε να φυσάει μανιασμένα, κι όσο φύσαγε τόσο σφιγγόταν ο ανθρωπάκος στην κάπα του. Εβγαλε τα πλεμόνια του ο Βοριάς στο φύσημα, αλλά του κάκου: αδύνατο να αποσπάσει την κάπα. 

σημειώνω ότι είχε και κάτι ωραιότατα σκιτσάκια στο βιβλιο, με σινική μελάνη μάλλον.

Μόλις σταμάτησε ο Βοριάς, έπιασε δουλειά ο Ηλιος, που έδιωξε τα σύννεφα και φανερώθηκε λαμπρός κι ο ανθρωπάκος ξεκούμπωσε την κάπα. Προχωρώντας η ώρα, όλο και ζέσταινε περισσότερο, ώσπου ο άνθρωπος δεν άντεξε και πέταξε την κάπα από πάνω του!

Τι μας λέει λοιπόν η μικρή αυτή ιστορία; ότι η καλωσύνη νικάει την αγριάδα και, αν το μεταφέρουμε στη ζοφερή μας εποχή, έχουμε μάθει καλά τι κάνει ο πόλεμος με τα φονικά όπλα. Καιρός δεν είναι να μάθουμε τι συμβαίνει όταν "επιτίθεται" η καλωσύνη;

Αλλο είναι να σκοτώνεις ανθρώπους με πρόθεση να τους κατακτήσεις, κι άλλο είναι να στέλνεις βοήθεια για να τους ανακουφίσεις στις δυσκολίες. Δεν το πάω μακρύτερα το πράγμα από όσο φαίνεται, περιμένω επίσης τις εξελίξεις, αλλά ας μην είμαστε αχάριστοι και δύσπιστοι. Η Ανθρωπιά θα νικησει!
_____________
ΣΗΜ. γράφτηκε με αφορμή την αποστολή κινεζικής υγειονομικής βοήθειας προς την Ιταλία,  τη στιγμή που η ΕΕ αρνήθηκε να δώσει, καθώς επίσης και με αφορμή την δήλωση του κ. Μακρόν υπέρ των ευρωπαϊκών Αξιών.