ονειρεύτηκα ότι ήμουν δημοσιογράφος έγκριτης εφημερίδας του εξωτερικού (δεν θυμάμαι ακριβώς ποιας) και είχα έρθει στην Ελλάδα να πάρω συνέντευξη από το πρόσωπο που προβάλλεται διεθνώς τις τελευταίες μέρες, τον κύριο Belo, σοφό επιστήμονα που ταυτόχρονα λαμπρύνει με την παρουσία του την πολιτική σκηνή της χώρας.
Μ.Ρ. -καλημέρα σας κύριε Belo.
Belo -καλημέρα σας ωραία μου κυρία (έτσι λένε όλοι για να καλοπιάνουν τους δημοσιογράφους)
Μ.Ρ. -για πείτε μου λοιπόν, για το φάρμακο που κατασκευάσατε εναντίον του κορονοϊού, πού βασίζετε την αποτελεσματικότητά του...
Belo -μα, φυσικά, επάνω σε αδιάψευστες ιστορικές αλήθειες...
Μ.Ρ. -αδιάψευστες;
Belo -βεβαίως! εκτός αν με θεωρείτε ψεύτη, οπότε, τι να λέμε τώρα...
Μ.Ρ. -συνεχίστε παρακαλώ, μια διευκρίνιση ήθελα...
Belo -να σας πω λοιπόν. Το φάρμακο βασίζεται σε βότανα που ανακάλυψε ο πλοίαρχος Κουκ στην Αυστραλία, γιατί αυτός είναι που ανακάλυψε την ήπειρο αυτή αν δεν το γνωρίζετε...
Μ.Ρ. -τελοσπάντων, συνεχίστε.
Belo -τι; δεν με πιστεύετε; γιατί αν δεν με πιστεύετε...
Μ.Ρ. -σεις μιλάτε, το κασετοφωνάκι γράφει, ας μην εμποδίζουμε τη ροή...
Belo -λοιπόν, τι λέγαμε; α! ένας ναύτης στο πλοίο του πλοιάρχου Κουκ λοιπόν, εκεί που περπάταγε αμέριμνα πάνω στο κόκκινο έδαφος της Αυστραλίας, σκόνταψε πάνω σε κάτι παράξενα φυτά και μάζεψε μερικά και τα πήρε μαζί του στο καράβι.
Μ.Ρ. -λοιπόν, λοιπόν;
Belo -φανταστείτε ότι τα πήρε μαζί του και μέχρι να επιστρέψουν στην Ρωσία, γιατί από τη Ρωσία είχε ξεκινήσει το πλοίο και μην ακούτε τι λέγεται από τους άγγλους και τους ολλανδούς που θέλουν να οικειοποιηθούν την επιτυχία της ανακάλυψης...
Μ.Ρ. -............... (άφωνη)
Belo -...τα είχε ξεχάσει στο αμπάρι του καραβιού, εκεί που είχε κρεμασμένο το σάκκο του, που τον έψαχνε σε όλο το ταξίδι και δεν τον έβρισκε αλλά τον βρήκε λίγο πριν ξεμπαρκάρουν, όταν το υπόλοιπο πλήρωμα πήρε τα δικά του συμπράγκαλα και φάνηκε απο κάτω ο σάκκος του Nikolo Carteri. Ετσι λεγόταν ο ναύτης, Νικολό Καρτέρι, και ήταν από τη Γένοβα, Γενοβέζος δηλαδή... φαντάσου, τόσο κοντά! χάθηκε να ήταν Ελληνας;
Μ.Ρ. -συναρπαστική η διήγησή σας κύριε Belo...
Belo -ναι, το ξέρω ότι διηγούμαι ωραία, μου τό 'παν' κι άλλοι!
Μ.Ρ. -λοιπόν;...
Belo -όταν βρήκε το σάκκο του ο Γενοβέζος ναυτης, βρήκε μεσα και τα παράξενα αυστραλέζικα φυτά και δεν ήξερε τι να τα κάνει. Να τα πετάξει; έλα όμως που ήταν σαν να τα είχε κόψει εκείνη τη στιγμή, ολόφρεσκα! και μύριζαν και πολύ ωραία. Μοσχοβολούσαν. Σκέφτηκε λοιπόν, εκει που ήταν, στη Ρωσία...
Μ.Ρ. -στη Ρωσία;
Belo -ε, ναι, εκεί επέστρεψε το πλοίο, στη Ρωσία, από όπου είχε ξεκινήσει! τά'παμε αυτά, δεν τά'παμε; μη τα ξαναλέμε...
Belo -ε, ναι, εκεί επέστρεψε το πλοίο, στη Ρωσία, από όπου είχε ξεκινήσει! τά'παμε αυτά, δεν τά'παμε; μη τα ξαναλέμε...
Μ.Ρ. -συγγνώμη για τη διακοπή κύριε Belo, αφαιρέθηκα.
Belo -καλή είσαι κι εσύ! παίρνεις συνέντευξη και αφαιρείσαι, τι να πω...
Belo -καλή είσαι κι εσύ! παίρνεις συνέντευξη και αφαιρείσαι, τι να πω...
Μ.Ρ. -ζήτησα συγγνώμη, τα γράφει και το κασετοφωνάκι, θα τα προσέξω καλύτερα στην απομαγνητοφώνηση...
Belo -ωραία, συχωρεμένη, πάμε παρακάτω. Οι Ρώσοι, όπως όλοι γνωρίζουμε είναι λαός Ορθόδοξος!
Belo -ωραία, συχωρεμένη, πάμε παρακάτω. Οι Ρώσοι, όπως όλοι γνωρίζουμε είναι λαός Ορθόδοξος!
Μ.Ρ. -και τι σχέση έχει αυτό;
Belo -μην είστε ανυπόμονη, θα γεράσετε γρήγορα!
Belo -μην είστε ανυπόμονη, θα γεράσετε γρήγορα!
Μ.Ρ. -...........................(άφωνη)
Belo -...και το λίκνο της Ορθοδοξίας είναι το Αγιονόρος, έτσι; όλοι το γνωρίζουμε αυτό, υπάρχει αντίρρηση;
Belo -...και το λίκνο της Ορθοδοξίας είναι το Αγιονόρος, έτσι; όλοι το γνωρίζουμε αυτό, υπάρχει αντίρρηση;
Μ.Ρ. -τσου (με γνέψιμο του κεφαλιού)
Belo -σκέφτηκε, που λέτε, ο Νικολό ο ναύτης να πάει τα παράξενα φυτά στο Αγιονόρος να τα δείξει στους Αγίους Πατέρες εκειπέρα, αυτοί θα ξέραν τι να τα κάνουν. Πράγματι, τα πήγε, οι Αγιοι τα φυτέψαν και φτιάξαν διάφορα θαυματουργά φάρμακα και, μεταξύ αυτών, τη θαυματουργή αλοιφή που καταπολεμά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, την αλοιφήν αυτήν που διαθέτομεν με... είναι ανάγκη να πω το ποσό; δεν κάνουμε διαφήμιση εδώ, συνέντευξη δίνουμε, έτσι δεν είναι;
Belo -σκέφτηκε, που λέτε, ο Νικολό ο ναύτης να πάει τα παράξενα φυτά στο Αγιονόρος να τα δείξει στους Αγίους Πατέρες εκειπέρα, αυτοί θα ξέραν τι να τα κάνουν. Πράγματι, τα πήγε, οι Αγιοι τα φυτέψαν και φτιάξαν διάφορα θαυματουργά φάρμακα και, μεταξύ αυτών, τη θαυματουργή αλοιφή που καταπολεμά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, την αλοιφήν αυτήν που διαθέτομεν με... είναι ανάγκη να πω το ποσό; δεν κάνουμε διαφήμιση εδώ, συνέντευξη δίνουμε, έτσι δεν είναι;
Μ.Ρ. -ναι, κύριε Belo, και νομίζω ότι τελειώσαμε.
Belo -τελειώσαμε; τόσο γρήγορα; να μη σας πω και για τις επιστολές του Ιησού;
Belo -τελειώσαμε; τόσο γρήγορα; να μη σας πω και για τις επιστολές του Ιησού;
Μ.Ρ. -ευχαριστώ πολύ, μια άλλη φορά.
Belo -σας ευχαριστώ κι εγώ και θα χαρώ να τα ξαναπούμε. Μη με ξεχάσετε!
Belo -σας ευχαριστώ κι εγώ και θα χαρώ να τα ξαναπούμε. Μη με ξεχάσετε!
Μ.Ρ. πώς να σας ξεχάσω; (απομέσα μου)
______________________
ΣΗΜ. αυτή ήταν η συνέντευξη που είδα στον ύπνο μου, αλλά θα μπορούσε να γινόταν και στο ξύπνο μου, αν ήμουν δημοσιογράφος!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου