μικρά μικρά

Το χορο του Ζαλογγου τον χορεψαμε αυτοβουλως, ενω τωρα μας σπρωχνουν με το ζορι στο γκρεμο.. αυτη ειναι η διαφορα.

Η αληθεια ειναι οτι διατηρω ενα ψιχουλακι ελπιδας οτι κατι θα γινει μεχρι το Σεπτεμβρη... να περασει αυτο το εφιαλτικο καλοκαιρι -ονομα και μη χωριο, κακοκαιρι επρεπε να το βαφτισουμε...

Η ομιλια του κ. πρωθυπουργού στη Βουλη ήταν τόσο πειστική, όσο η ομιλία ενός που θέλει να τελειώνει με τη διεκπεραίωση μιας εργασίας που του έχει ανατεθεί. Ενώ φαινομενικά πείθει, διατηρείται η αίσθηση ότι κάτι ελλοχεύει πίσω από τα λόγια... Ομως, τί ακριβώς; Αραγε, θα το μάθουμε κάποτε;

Λένε οι ψυχίατροι ότι δεν πρέπει να μπαίνει κανείς στο παιχνίδι ενός ψυχασθενή, αλλά στην πολιτική φαίνεται πως η συμβουλή αυτή δεν ακολουθείται από τον κόσμο που πιστεύει/νομίζει ότι οι πολιτικοί εχουν σώας τας φρένας.

Το παιχνίδι που παίχτηκε --από ποιους/πόσους ακριβώς δεν ξέρω, μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω και αυτή η μέθοδος των υποθέσεων με βγάζει απο τα νερά μου-- το παιχνίδι λοιπόν, ένα παιχνίδι που φέρνει προς σκυταλοδρομία και αγώνα κατς ταυτοχρονα, άρχισε με ένα φαιδρό δημοσίευμα στο γερμανικό περιοδικό αμφίβολης ποιότητας, το FOCUS. Αμέσως, πήραν τη σκυτάλη οι δικοί μας "ειδικοί" --τάχα και δήθεν σοφοί οικονομολόγοι, υπουργοί οικονομίας, κλπ κλπ-- και έπραξαν τα εντελώς αντίθετα για να "καταλαγιάσουν" το μένος των αγορών. Οι αγορές, με τη σειρά τους, άρπαξαν τη σκυτάλη και έφτασαν το μένος τους εναντίον της χώρας μας στο Ζενίθ, αντί να καταλαγιάσουν. Τότε, έφτασαν οι Τρεις Μάγοι και πρόσφεραν τα Δώρα τους: Εξόντωση των ανήμπορων, των γέρων, των γυναικών. Σύστημα Υγείας, πάπαλα. Ασφαλιστικό, πάπαλα. Λεπτομέρειες δεν γράφω, είναι γνωστά λίγο πολύ. Στο καπάκι, η κυβέρνηση λαβαίνει "μέτρα" που όχι απλώς συμβαδίζουν με τα Δώρα των Τριών Μάγων, αλλά είναι τρισχειρότερα --για τον εξουσιαζόμενο κόσμο, όχι για τους εξουσιαστές. Τώρα βρισκόμαστε στη φάση που τα "μέτρα" τα κάνει Νόμους του κράτους. Εμείς, βλέπουμε Μουντιάλ και φτιαχνόμαστε --ούτε παραγγελία να τό είχαν! ή μήπως το προγραμματισαν ετσι ώστε να συμπέσουν οι ενέργειες της κυβερνησης με τους αγώνες; Μπορεί να παρακολουθω ανελλιπώς Μουντιαλ, αλλα διατηρω τα μυαλά στο κεφάλι μου. Με διευκολύνει το γεγονός οτι δεν διαβάζω εφημερίδες (μόνο ό,τι πάρει το μάτι μου) και δεν πολυβλέπω τιβι --μόνο ποδόσφαιρο, ειδήσεις αραιά και πού μονο απο κρατικα καναλια και κάνα ντοκυμαντερ.

Με καθαρό μυαλό λοιπόν, διαβάζω ένα σωρό αντικρουόμενα --και για τούτο ενδιαφέροντα-- πράγματα στο διαδίκτυο, αλλά λέω πια να το κόψω κι αυτό το συνήθειο και να βγω στο δρόμο. Φορώ παπούτσια πλακέ και δεν κουράζομαι εύκολα. Αλλωστε, θα συνοδέψω έναν ανάπηρο γείτονα που θα πορευτεί στο αναπηρικό του καροτσάκι.

Θυμάται κανείς το Μύθο του Αισώπου «Κοχλίες»; Οπου, όταν τσιτσιρίζονταν τα σαλιγκάρια στη φωτιά ένας τους είπε: «Tων οικιών υμών εμπιπραμένων, υμείς άδετε;», δλδ, "καίγονται τα σπίτια σας και σεις τραγουδατε;". Νομίζω ότι η φράση αυτή ταιριάζει γάντι στην περίπτωσή μας. Μου το θύμισε κάποιος φίλος, o Γ.Τ.