Ξαναδιαβάζω μετά από πολλά χρόνια ένα αγαπημένο βιβλίο, ένα μοναδικό βιβλίο, από όπου το μικρό απόσπασμα:
Από πού είναι λοιπόν;
Καλά -έβαλαν τη φωνή οι νοικάρηδες- μα η γης είναι δική μας. Εμείς τη μετρήσαμε και τη μοιράσαμε. Σ' αυτή τη γης γεννηθήκαμε, σ' αυτήν σκοτωθήκαμε, σ' αυτήν πεθάναμε. Καλή ή κακή, είναι δική μας. Αυτά την κάνουν να είναι δική μας -που εδώ γεννηθήκαμε, που εμείς τη δουλέψαμε, που εδώ πεθάναμε. Αυτά είναι τα πραγματικά χαρτιά της ιδιοκτησίας, όχι ένα χαρτί γεμάτο νούμερα.
Μας κάνει κόπο. Δεν είμαστε εμείς που το ζητάμε. Είναι το τέρας. Η Τράπεζα δεν είναι όπως ο άνθρωπος.
Ναι, μα η Τράπεζα είναι φτιαγμένη από ανθρώπους.
Οχι, δεν έχεις δίκιο σ' αυτό -δεν έχεις καθόλου δίκιο σ' αυτό. Αλλο η Τράπεζα κι άλλο οι άνθρωποι. Τυχαίνει ατομικά ο καθε μέτοχος μιας Τράπεζας να σιχαίνεται αυτό που κάνει η Τράπεζα, και όμως η Τράπεζα το κάνει. Σας τό'πα, η Τράπεζα είναι κάτι πιο μεγάλο από τον άνθρωπο. Είναι το τέρας. Ανθρωποι την έφτιαξαν, μα δεν μπορούν να την εξουσιάσουν.
Από πού είναι λοιπόν;
5 σχόλια:
Καλημέρα,
ποιό είναι?
δεν ξέρω ποιο είναι, αλλά θα μπορούσε να ήταν τα σταφύλια της οργής.
~~ange-ta, Διάνα! :)
Φοβερό βιβλίο, όσο συνεχίζω την ανάγνωση, τόσο παθιάζομαι. Σαν προφητικό είναι. Περιγράφει καταστάσεις και πράγματα που συμβαίνουν τώρα και συνέβαιναν λες από πάντα. Θα ανεβάσω και άλλα μικρά αποσπάσματα. Η επανάληψη είναι χρήσιμη.
~~Παύλο, διάβασε το ή ξαναδιάβασέ το προσεκτικά.
Την πρώτη φορά που το είχα διαβάσει ήμουν αρκετά μικρή ώστε να μη το καταλάβω, να μη νοιώσω το βάθος. Είχα μείνει στο καθαρά λογοτεχνικό κομμάτι. Τα βιβλία όμως δεν είναι λογοτεχνία μονάχα...
Μμμμ, και έλεγα να το πάρει το ποτάμι. Σπουδαιο βιβλίο, απ' ό,τι μου έχουν πει, να δω πότε θα το διαβάσω.
Δεν είναι προφητικό.
Απλώς αυτά που συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο, συνέβαιναν στις ΗΠΑ από τότε!
Δημοσίευση σχολίου