Εδώ μιλάμε σοβαρά, όπως θα έχεις διαπιστώσει τόσο καιρό που με παρακολουθείς, αγαπημένε/η μου αναγνώστη/τρια, έτσι λοιπόν, σήμερα αποφάσισα να γράψω άλλο ένα αποκαλυπτικό ποστ για άσκηση της σκέψης, ανατρέποντας τα... σερβιρισμένα!
Η Ακρόπολη είναι το βάσανο των θρησκευτικών αρχηγών της χώρας εδώ και πάρα πάρα πολλά χρόνια.. πολλούς αιώνες δλδ, ούτε θυμάμαι από πότε... Είναι πεπεισμένοι ότι εκεί πάνω εχουν την έδρα τους ένα σωρό διαβολικά πνεύματα, που δεν αφήνουν εμάς τους καλούς ανθρώπους να ησυχάσουμε, να δουλεύουμε χωρίς να παραπονιόμαστε για αμοιβές και κουραφέξαλα, να μας βαράνε από εκατό μεριές και να μην αντιμιλάμε, να μένουμε ήρεμοι και να προσευχόμαστε να αλλάξουν τα πράγματα προς ένα καλύτερο κόσμο όμορφο κι αγγελικά πλασμένο, κλπ κλπ, ακριβώς όπως ο κόσμος των παπάδων με τα μαύρα ράσα, γεμάτος ροζ στρινγκάκια και ντροπαλά παπαδοπαίδια. Να μας απολύει το αφεντικό με μέιλ και να τρέχουμε στον παπά της ενορίας μας να διαβάζει ευχές «προς επαναπρόσληψιν», καταθέτοντας σε αυτόν τις τελευταίες μας οικονομίες. Να ψάχνουμε μαζί (με τον παπά) τι αμαρτιες κάναμε και μας τιμωρησε ο Θεός με απόλυση.
Πού κολλάει η Ακρόπολη; Μα.. εκεί ακριβώς που ξεκολλάει το μυαλό.. εκεί όπου αρχίζει η σκέψη να φεύγει κατά μεταφυσικά μυστήρια μεριά και να μπερδεύει γλυκά το λογικό με τη παράνοια... «Στην Ακρόπολη ζουν τα δαιμόνια», λένε, «και την Ακροπολη πρέπει να εξαφανίσουμε. Δεν τα καταφέραμε τα παλιά τα χρόνια, δεν είχαμαν και κατάλληλα εργαλεία, αποτελεσματικά, δεν τα καταφέραν οι οθωμανοί, δεν τα κατάφεραν ο Μοροζίνης και ο Ελγίνος, ε, σήμερα αποκλείεται να μη τα καταφέρουμε: με πεισμα (ισχυρή θέληση, το λένε!) και μαεστρία, σίγουρα θα εξαφανίσουμε αυτό το "πνευματικό κουσούρι" που δεν καταφέραμε να... εξαγιάσουμε»!
Μετα από προσπάθειες πολλών χρόνων, λοιπόν, καταφέραμε να γίνει το Μουσείο της Ακρόπολης. Φυσικά, έγινε αγιασμός του κτιρίου. Προετοιμάστηκε σωστά ο χώρος, για να υποδεχτεί όχι μόνο τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα αλλά και τον Παρθενώνα Ολόκληρον και ό,τι χωρέσει ακόμα να στοιβαχτεί εκεί μέσα από το βράχο της Ακρόπολης! Ετσι, πετυχαίνονται δυο βασικοί στόχοι του ιερατείου, για την επίτευξη των οποίων εργάζεται σκληρά επί αιώνες: ο εξαγιασμός των ειδωλολατρικών κτισμάτων και η ανέγερση νέου μητροπολιτικού χριστιανικού ορθόδοξου ναού πάνω στον ιερό βράχο -αφού του ρίξουν τόννους αγιασμό, φυσικά, να ξερριζώσουν τα κακά δαιμόνια. Δε γίνεται να δεσπόζει στη πόλη της Αθήνας ένα κατασκεύασμα αλλόθρησκων και να ποτίζει το ποίμνιο ξυπνητίλα.. ως πότε πια!
Φυσικά, ως προοδευτικός άνθρωπος που δηλώνω ότι είμαι, βρίσκω αυτό το θεάρεστο σχέδιο πραγματικά υλοποιήσιμο και εξαιρετικής σύλληψης. Μακάρι να εφαρμοστεί! Μπορεί τότε να ξυπνήσουμε από το λήθαργο της βλακείας, να γίνουμε Ανθρωποι και να κυνηγήσουμε τους ρασοφόρους διαστρεβλωτές του μυαλού και της σκέψης μέχρι τα τάρταρα κι ακόμα παραπέρα. Οταν θα έχουν εξαφανιστεί όλες οι αυταπάτες περί δήθεν καλών χριστιανών, υπερασπιστών του γένους, κλπ παπαριές...
Η Ακρόπολη είναι το βάσανο των θρησκευτικών αρχηγών της χώρας εδώ και πάρα πάρα πολλά χρόνια.. πολλούς αιώνες δλδ, ούτε θυμάμαι από πότε... Είναι πεπεισμένοι ότι εκεί πάνω εχουν την έδρα τους ένα σωρό διαβολικά πνεύματα, που δεν αφήνουν εμάς τους καλούς ανθρώπους να ησυχάσουμε, να δουλεύουμε χωρίς να παραπονιόμαστε για αμοιβές και κουραφέξαλα, να μας βαράνε από εκατό μεριές και να μην αντιμιλάμε, να μένουμε ήρεμοι και να προσευχόμαστε να αλλάξουν τα πράγματα προς ένα καλύτερο κόσμο όμορφο κι αγγελικά πλασμένο, κλπ κλπ, ακριβώς όπως ο κόσμος των παπάδων με τα μαύρα ράσα, γεμάτος ροζ στρινγκάκια και ντροπαλά παπαδοπαίδια. Να μας απολύει το αφεντικό με μέιλ και να τρέχουμε στον παπά της ενορίας μας να διαβάζει ευχές «προς επαναπρόσληψιν», καταθέτοντας σε αυτόν τις τελευταίες μας οικονομίες. Να ψάχνουμε μαζί (με τον παπά) τι αμαρτιες κάναμε και μας τιμωρησε ο Θεός με απόλυση.
Πού κολλάει η Ακρόπολη; Μα.. εκεί ακριβώς που ξεκολλάει το μυαλό.. εκεί όπου αρχίζει η σκέψη να φεύγει κατά μεταφυσικά μυστήρια μεριά και να μπερδεύει γλυκά το λογικό με τη παράνοια... «Στην Ακρόπολη ζουν τα δαιμόνια», λένε, «και την Ακροπολη πρέπει να εξαφανίσουμε. Δεν τα καταφέραμε τα παλιά τα χρόνια, δεν είχαμαν και κατάλληλα εργαλεία, αποτελεσματικά, δεν τα καταφέραν οι οθωμανοί, δεν τα κατάφεραν ο Μοροζίνης και ο Ελγίνος, ε, σήμερα αποκλείεται να μη τα καταφέρουμε: με πεισμα (ισχυρή θέληση, το λένε!) και μαεστρία, σίγουρα θα εξαφανίσουμε αυτό το "πνευματικό κουσούρι" που δεν καταφέραμε να... εξαγιάσουμε»!
Μετα από προσπάθειες πολλών χρόνων, λοιπόν, καταφέραμε να γίνει το Μουσείο της Ακρόπολης. Φυσικά, έγινε αγιασμός του κτιρίου. Προετοιμάστηκε σωστά ο χώρος, για να υποδεχτεί όχι μόνο τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα αλλά και τον Παρθενώνα Ολόκληρον και ό,τι χωρέσει ακόμα να στοιβαχτεί εκεί μέσα από το βράχο της Ακρόπολης! Ετσι, πετυχαίνονται δυο βασικοί στόχοι του ιερατείου, για την επίτευξη των οποίων εργάζεται σκληρά επί αιώνες: ο εξαγιασμός των ειδωλολατρικών κτισμάτων και η ανέγερση νέου μητροπολιτικού χριστιανικού ορθόδοξου ναού πάνω στον ιερό βράχο -αφού του ρίξουν τόννους αγιασμό, φυσικά, να ξερριζώσουν τα κακά δαιμόνια. Δε γίνεται να δεσπόζει στη πόλη της Αθήνας ένα κατασκεύασμα αλλόθρησκων και να ποτίζει το ποίμνιο ξυπνητίλα.. ως πότε πια!
Φυσικά, ως προοδευτικός άνθρωπος που δηλώνω ότι είμαι, βρίσκω αυτό το θεάρεστο σχέδιο πραγματικά υλοποιήσιμο και εξαιρετικής σύλληψης. Μακάρι να εφαρμοστεί! Μπορεί τότε να ξυπνήσουμε από το λήθαργο της βλακείας, να γίνουμε Ανθρωποι και να κυνηγήσουμε τους ρασοφόρους διαστρεβλωτές του μυαλού και της σκέψης μέχρι τα τάρταρα κι ακόμα παραπέρα. Οταν θα έχουν εξαφανιστεί όλες οι αυταπάτες περί δήθεν καλών χριστιανών, υπερασπιστών του γένους, κλπ παπαριές...
7 σχόλια:
Όσο βλέπω ΤΙ έχω γλυτώσει όλες αυτές τις μέρες που δεν έχω τηλεόραση, τόσο περισσότερο χαίρομαι!!!
;-))
μα.. ούτε'γώ βλέπω τιβι καρντιά μου!!! :)))
αυτές τις μέρες είχα πορωθεί με το μίστερ Χάουζ: είδα σε συνεχείς προβολές 4 ολόκληρες σειρές! νυχτέρια λέμε... ;)
XAXAXAXA!!! Εμείς ξεκινήσαμε το Dollhouse!!
;-Ρ
τώρα περνάμε σε στάδιο αποτοξίνωσης! :Ρ
(παγωτά και βεράντα)
Τι? Δεν βγαίνει η τηλεόραση στην βεράντα? Εμείς πάλι κάνουμε συνδυασμούς όλων!!! (Ακου αποτοξίνωση... γιατί?)
;-Ρ
Η Δ.Αεροπαγίτου προσφέρεται και για αγιασμούς αυτοκινήτων, αυτό το επίσης υπέροχο έθιμο.
Πολύ καλά τα λες, Ροδία! Και πολύ καλά αναρωτιέται ο φίλος μου, ο Πολύκαρπος, "εμείς τι κάνουμε;". Αν στην πόλη με το μισό πληθυσμό της Ελλάδας αυτή η αλητεία περνάει στο ντούκου, εγώ εδώ τι απομένει να κάνω;
Δημοσίευση σχολίου