Κούκος μονός
(με τρια καπέλα)
Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008
Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008
Πολυ μαυρο χρημα κυκλοφορει...
..δωστε καλιε και στους συνταξιουχους κατι τι..
Θα του φερθουμε καλα, δεν υπαρχει προβλημα με το χρωμα.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ
Θα του φερθουμε καλα, δεν υπαρχει προβλημα με το χρωμα.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ
Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008
ΖΗΤΩ Η ΝΕΑ ΘΕΟ-ΚΡΑ-ΤΙΑ
..με παλμο, ε..
ΣΗΜ.1. Οποιος πορωθηκε με τα αφιερωματα της ΕΤ1 και αλλων καναλιων, θα καταλαβει τι εννοω.
ΣΗΜ.2. Αν δεν εχουμε θεοκρατικο καθεστως, να μου τρυπησετε τη μυτη.
ΣΗΜ.3. Η μερα αυτη συναγωνιστηκε επαξια τη Μεγαλη Εβδομαδα.
ΣΗΜ.4. Οχι απλως συναγωνισμος, σικε ηταν. Τη Μ.Β. τη βγαζουν τα καναλια με καμια ταινια του Τζεφιρελι -το πολυ. Εδω σειστηκαν τα θεμελια του Κοινοβουλιου, λεμε, απο τα χρυσαφια και τις ψαλμωδιες. Ουτε επι και προ δικτατοριας, τοτε που τα ραδιοφωνα πενθουσαν τα μεγαλοβδομαδα με συνεπεια (και με κλασσικη μουσικη), δεν γινοταν τετοιος ορυμαγδος.
ΣΗΜ.5. Αν αυτο δεν ειναι Υβρις, Βεβηλωση, Σκανδαλο, Βαρβαρισμος, τι ειναι; Ας μου εξηγησει καποιος που ζω, σε ποιο τοπο.
ΣΗΜ.6. Τελοσπαντων. Ας δεχτω οτι τα καναλια του χρωστουσαν του μακαριστου αρχιεπισκοπου, επειδη ετρωγαν (πολυυυ) ψωμακι με τα επικοινωνιακα του κολπα -αλλα και με τα αρχηγικα, πολιτικα, αντιπολιτευτικα του- και εκαναν ο,τι εκαναν ως φορο τιμης.
ΣΗΜ.7. Τους εκανε και τη χαρη ο μακαριστος να αργοπορησει την αναχωρηση του στας αιωνιους μονας και ειχαν μπολικο χρονο να ετοιμασουν αφιερωματα, οποτε, διπλη η ποσοτητα της ευγνωμοσυνης -αντιληπτον.
ΣΗΜ.7. Μεταξυ τμηματων του αφιερωματος της ΕΤ1 μπηκε διαφημιση της "Παμμακαριστου" και μαλιστα ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.
ΣΗΜ.8. Η ΕΤ1 λοιπον, εδειξε πως γνωριζει τι σημαινει σεβασμος, μονο που σεβεται ο,τι και οποιον θελει, εκτος απο τον τηλεθεατη. Στις αναμεταδοσεις των αγωνων πατιναζ 2008 πεταγε διαφημισεις μετα απο ΕΝΑ και ΔΥΟ χορους και μαλιστα ιδιαιτερα "ποιοτικες" διαφημισεις -για σερβιετες, φυλλαδες, κ.α. Δεν προλαβαιναμε να δουμε ποιος χορεψε και ΠΑΦ! ξεπετιοντουσαν απροειδοποιητα διαφημισεις.
ΣΗΜ.9. Το Ζαγκρεμπ δεν βρισκεται σε ομοδοξη χωρα, αρα εξηγειται η μεροληψια. Ντρεπομαι. Λυπαμαι για τα χαλια μας περισσοτερο.
ΣΗΜ.10. Τι να τα κανουμε τα παγοδρομια; Παλι καλα που το κλειστο γηπεδο του μπαντμιντον δεν το διαμορφωσαμε σε εκκλησια. Αμην.
υποσημειωση α. -->> ειμαι περιεργη πως θα συμπεριφερθει ο αμεσως επομενος αρχιεπισκοπος μετα τη μεταθανατια (υπερ)προβολη του μακαριστου Χριστοδουλου. Κανονικα, θα πρεπει να τους (μας) αλλαξει τα φωτα στις πολιτικες παρεμβασεις. Μεχρι αποβαση με αλεξιπτωτο στα Σκοπια τον βλεπω να κανει, λεμε τωρα...
υποσημειωση β. -->> η πλακα ειναι οτι η εκλογη αρχιεπισκοπου γινεται στις 7 Φεβρουαριου και ο φακελλος Ζαχοπουλου ανοιγει στις 8 του ιδιου μηνα, μια μερα μετα δλδ. Φανταζομαι απο τωρα τον πανικο στα ΜΜΕ.
υποσημειωση γ. -->> εκτος αν θαψουν το ενα απο τα δυο. Ποια -αδα θα επικρατησει; Η Ζαχοπουλειαδα; Η αρχιεπισκοπιαδα; Βαλτε τωρα που γυριζει!
ΣΗΜ.1. Οποιος πορωθηκε με τα αφιερωματα της ΕΤ1 και αλλων καναλιων, θα καταλαβει τι εννοω.
ΣΗΜ.2. Αν δεν εχουμε θεοκρατικο καθεστως, να μου τρυπησετε τη μυτη.
ΣΗΜ.3. Η μερα αυτη συναγωνιστηκε επαξια τη Μεγαλη Εβδομαδα.
ΣΗΜ.4. Οχι απλως συναγωνισμος, σικε ηταν. Τη Μ.Β. τη βγαζουν τα καναλια με καμια ταινια του Τζεφιρελι -το πολυ. Εδω σειστηκαν τα θεμελια του Κοινοβουλιου, λεμε, απο τα χρυσαφια και τις ψαλμωδιες. Ουτε επι και προ δικτατοριας, τοτε που τα ραδιοφωνα πενθουσαν τα μεγαλοβδομαδα με συνεπεια (και με κλασσικη μουσικη), δεν γινοταν τετοιος ορυμαγδος.
ΣΗΜ.5. Αν αυτο δεν ειναι Υβρις, Βεβηλωση, Σκανδαλο, Βαρβαρισμος, τι ειναι; Ας μου εξηγησει καποιος που ζω, σε ποιο τοπο.
ΣΗΜ.6. Τελοσπαντων. Ας δεχτω οτι τα καναλια του χρωστουσαν του μακαριστου αρχιεπισκοπου, επειδη ετρωγαν (πολυυυ) ψωμακι με τα επικοινωνιακα του κολπα -αλλα και με τα αρχηγικα, πολιτικα, αντιπολιτευτικα του- και εκαναν ο,τι εκαναν ως φορο τιμης.
ΣΗΜ.7. Τους εκανε και τη χαρη ο μακαριστος να αργοπορησει την αναχωρηση του στας αιωνιους μονας και ειχαν μπολικο χρονο να ετοιμασουν αφιερωματα, οποτε, διπλη η ποσοτητα της ευγνωμοσυνης -αντιληπτον.
ΣΗΜ.7. Μεταξυ τμηματων του αφιερωματος της ΕΤ1 μπηκε διαφημιση της "Παμμακαριστου" και μαλιστα ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.
ΣΗΜ.8. Η ΕΤ1 λοιπον, εδειξε πως γνωριζει τι σημαινει σεβασμος, μονο που σεβεται ο,τι και οποιον θελει, εκτος απο τον τηλεθεατη. Στις αναμεταδοσεις των αγωνων πατιναζ 2008 πεταγε διαφημισεις μετα απο ΕΝΑ και ΔΥΟ χορους και μαλιστα ιδιαιτερα "ποιοτικες" διαφημισεις -για σερβιετες, φυλλαδες, κ.α. Δεν προλαβαιναμε να δουμε ποιος χορεψε και ΠΑΦ! ξεπετιοντουσαν απροειδοποιητα διαφημισεις.
ΣΗΜ.9. Το Ζαγκρεμπ δεν βρισκεται σε ομοδοξη χωρα, αρα εξηγειται η μεροληψια. Ντρεπομαι. Λυπαμαι για τα χαλια μας περισσοτερο.
ΣΗΜ.10. Τι να τα κανουμε τα παγοδρομια; Παλι καλα που το κλειστο γηπεδο του μπαντμιντον δεν το διαμορφωσαμε σε εκκλησια. Αμην.
υποσημειωση α. -->> ειμαι περιεργη πως θα συμπεριφερθει ο αμεσως επομενος αρχιεπισκοπος μετα τη μεταθανατια (υπερ)προβολη του μακαριστου Χριστοδουλου. Κανονικα, θα πρεπει να τους (μας) αλλαξει τα φωτα στις πολιτικες παρεμβασεις. Μεχρι αποβαση με αλεξιπτωτο στα Σκοπια τον βλεπω να κανει, λεμε τωρα...
υποσημειωση β. -->> η πλακα ειναι οτι η εκλογη αρχιεπισκοπου γινεται στις 7 Φεβρουαριου και ο φακελλος Ζαχοπουλου ανοιγει στις 8 του ιδιου μηνα, μια μερα μετα δλδ. Φανταζομαι απο τωρα τον πανικο στα ΜΜΕ.
υποσημειωση γ. -->> εκτος αν θαψουν το ενα απο τα δυο. Ποια -αδα θα επικρατησει; Η Ζαχοπουλειαδα; Η αρχιεπισκοπιαδα; Βαλτε τωρα που γυριζει!
Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008
Κοσμος παει κι ερχεται...
Σημερα ηρθε στην Αθηνα ο Μπιλ Γκεητς και εγκαινιασε το Κεντρο της Microsoft
Σημερα ηρθε στη ζωη η κορη της Ελενης Μενεγακη
Σημερα ηρθε στη ζωη η κορη του Μακη Τριανταφυλλοπουλου
Σημερα εφυγε απο τη ζωη ο Αρχιεπισκοπος Χριστοδουλος
Σημερα ηρθε στη ζωη η κορη της Ελενης Μενεγακη
Σημερα ηρθε στη ζωη η κορη του Μακη Τριανταφυλλοπουλου
Σημερα εφυγε απο τη ζωη ο Αρχιεπισκοπος Χριστοδουλος
Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008
σύγχρονα κρυφά σχολειά
Υπαρχουν και ειναι πολλα και συνεχως αυξανει ο αριθμος τους. Υπαρχουν πλάι σε καφετεριες, παραδιπλα στα μπαράκια. Σε τοπους οπου συχναζει νεολαια, αλλα και σε προαστεια με δυσκολια στη προσβαση απο τα συγκοινωνιακα μεσα. Υπαρχουν, ευτυχως, οασεις οπου μελεταται η λογοτεχνια με αλληλοδασκαλιστικη μεθοδο. Υπαρχουν οασεις οπου γινονται προβολες σπανιων κινηματογραφικων εργων, οπως το φιλμ "Fuera de Juego" του Βικτορ Αρεγκι. Υπαρχουν τοποι οπου οι νεοι ανθρωποι μαθαινουν να συζητουν και οι ηλικιωμενοι να μοιραζονται εμπειρια και γνωση, οπως οι συναντησεις στα γραφεια της ΕΠΟΣ. Υπαρχουν μικροι χωροι γεματοι ταινιες και βιντεο, οπως η ΕΤΕΚΤ. Υπαρχουν μερη οπου μοιραζεται η γνωση και διαχεεται η ελευθερια, οι ανθρωποι προσπαθουν να ξεφυγουν απο τα λουρια που ερχονται να τους δεσουν, η κοινωνια των νεων συνειδητοποιειται. Η πραγματικοτητα δεν ειναι αυτη που προβαλλεται στα καναλια. Οι πνευματικοι ανθρωποι αντιδρουν αλλα δεν ακουγονται, γιατι ο λογος τους δεν ειναι εμπορικος δεν κοστιζει τιποτα και "δεν πουλαει". Αν δεν γκαριζεις σημερα δεν ακουγεσαι και αν γκαριζεις δεν εισαι ανθρωπος.
Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2008
ΛΕΞΕΙΣ και μονο ΛΕΞΕΙΣ
01. η απαγορευμενη λεξη: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (αντι για ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ)
02. η κακοποιημενη λεξη: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (αντι για ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ)
03. η επιβεβλημενη λεξη: ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ (αντι για ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ)
04. η παραποιημενη λεξη: ΑΓΑΠΗ (αντι για ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ)
05. η μειωτικη λεξη: ΑΤΟΜΟ (αντι για ΑΝΘΡΩΠΟΣ)
06. η παραξενη λεξη: ΙΝΤΕΡΝΕΤ (αντι για ΜΑΣΤΙΓΑ, ΧΟΛΕΡΑ, ΠΑΝΟΥΚΛΑ)
07. η απλη λεξη: ΚΟΙΝΩΝΙΑ (αντι για ΜΑΖΑ ΑΦΕΛΩΝ/ΑΔΑΩΝ/ΠΡΟΒΑΤΩΝ)
08. η συνοπτικη λεξη: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (αντι για ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ)
09. η παραπειστικη λεξη: ΑΓΩΝΑΣ (αντι για ΑΥΤΟΠΡΟΒΟΛΗ)
10. η απολυτη λεξη: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ (αντι για ΚΑΝΑΠΕΣ)
-->> ας προσθεσει καθενας τις λεξεις που ξεχασα ή ξεφυγαν απο τη ματια μου...
ΔΙΑΦΩΝΩ με τη διασωση του ΕΛΑΙΩΝΑ
Τσιμεντο να γινει! Οπως τσιμεντο εγινε η Πεντελη -αφου καηκε. Οπως καιγεται και τσιμενταρεται ο Υμηττος, οπως καηκε και θα τσιμενταριστει η Παρνηθα, οπως θα τσιμενταριστουν οι καμμενες περιοχες της Πελοποννησου, οπως τσιμενταρεται το γωνιακο νεοκλασσικο που γκρεμιστηκε προχτες στη γειτονια μου.
Τσιμεντο ΟΛΕ!!!! και πισω ειμαστε ακομα, πολυ πισω...
Να γινουν ολα γυρω τσιμεντο, να μας κοπει η ανασα, να μπουκωσουμε, να να να... Ισως τοτε ξυπνησουν τα δισεγγονα μας και μας φασκελωσουν, αλλα θα ειναι αργα. Μονο για το τσιμεντο δεν ειναι αργα: Τσιμεντωστε τον Ελαιωνα! Ριξτε τωρα που σαλευει!
-->> αν παλι διαφωνειτε με μενα που διαφωνω, οριστε η ευκαιρια σας, απο την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΑΙΩΝΑ:
Μετά το Ελληνικό, ο Ελαιώνας
Η Επιτροπή μας χαιρετίζει την πάνω από κάθε πρόβλεψη συμμετοχή πολιτών στις εκδηλώσεις στο Ελληνικό 18-19-20 Γενάρη. Συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα για μητροπολιτικό πάρκο στο Ελληνικό και θεωρούμε απαράδεκτο το σχέδιο που παρουσίασε ο κ. Σουφλιάς.Ήρθε ή ώρα να διεκδικήσουμε αποφασιστικά 3 μεγάλα μητροπολιτικά πάρκα στο Λεκανοπέδιο: στο Ελληνικό, στον Ελαιώνα και στο Γουδή.
Η Επιτροπή μας αναγγέλλει τη διοργάνωση ΗΜΕΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΑΙΩΝΑ στις 27 Γενάρη.
10:30 μ.μ. από το σταθμό ΜΕΤΡΟ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ
Μέσα από τις γειτονιές του Γκαζιού και του Βοτανικού, με μουσική, δρώμενα και συνθήματα, και αφού θεμελιώσουμε το Πάρκο υψηλού πρασίνου στον Ελαιώνα, θα φθάσουμε
Στις 12:00 μ.μ. στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο
Εκεί θα γίνουν συζητήσεις, προβολές video, έκθεση υλικών από κινήματα πόλης. Στις 2:30 μμ θα ακολουθήσει γλέντι. Συμμετέχουν:Eπιστημονικοί φορείς (ΕΜΠ, ΤΕΕ, Σύλλογος Αρχιτεκτόνων), ο δήμαρχος Ελληνικού Χρ. Κορτζίδης, ο δήμαρχος Ρέντη Γ. Ιωακειμίδης, οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων Αθήνας «Ανοιχτή Πόλη» Αλ. Τσίπρας και δημοτικοί σύμβουλοι (ανάμεσα τους ο Γ. Αναγνωστόπουλος από το ΠΑΣΟΚ), καθώς και η αντι-νομάρχης Αθήνας Δανάη Αντωνάκου. Κινήσεις και σύλλογοι πολιτών από όλες τις γύρω περιοχές, και εκπρόσωποι επαγγελματιών του Ελαιώνα, ο εκδότης του περιοδικού ΑΝΤΙ Χρήστος Παπουτσάκης, οι αρχιτέκτονες πολεοδόμοι μελετήτριες του Έλαιώνα Μαρία Παντελιά και Μπέτυ Βακαλοπούλου, η καθηγήτρια Ελένη Πορτάλιου από το Ε.Μ.Π. καθώς και το Εργαστήριο Πολεοδομίας του Ε.Μ.Π.
-->> τι να κανει κι η καημενη η Επιτροπη, αναφερει κομματα και ιδιοτητες των συμμετεχοντων, μπας και πεισει κανενα απλο πολιτη να ξεκουνηθει και να λαβει μερος...
Τσιμεντο ΟΛΕ!!!! και πισω ειμαστε ακομα, πολυ πισω...
Να γινουν ολα γυρω τσιμεντο, να μας κοπει η ανασα, να μπουκωσουμε, να να να... Ισως τοτε ξυπνησουν τα δισεγγονα μας και μας φασκελωσουν, αλλα θα ειναι αργα. Μονο για το τσιμεντο δεν ειναι αργα: Τσιμεντωστε τον Ελαιωνα! Ριξτε τωρα που σαλευει!
-->> αν παλι διαφωνειτε με μενα που διαφωνω, οριστε η ευκαιρια σας, απο την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΑΙΩΝΑ:
Μετά το Ελληνικό, ο Ελαιώνας
Η Επιτροπή μας χαιρετίζει την πάνω από κάθε πρόβλεψη συμμετοχή πολιτών στις εκδηλώσεις στο Ελληνικό 18-19-20 Γενάρη. Συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα για μητροπολιτικό πάρκο στο Ελληνικό και θεωρούμε απαράδεκτο το σχέδιο που παρουσίασε ο κ. Σουφλιάς.Ήρθε ή ώρα να διεκδικήσουμε αποφασιστικά 3 μεγάλα μητροπολιτικά πάρκα στο Λεκανοπέδιο: στο Ελληνικό, στον Ελαιώνα και στο Γουδή.
Η Επιτροπή μας αναγγέλλει τη διοργάνωση ΗΜΕΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΑΙΩΝΑ στις 27 Γενάρη.
10:30 μ.μ. από το σταθμό ΜΕΤΡΟ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ
Μέσα από τις γειτονιές του Γκαζιού και του Βοτανικού, με μουσική, δρώμενα και συνθήματα, και αφού θεμελιώσουμε το Πάρκο υψηλού πρασίνου στον Ελαιώνα, θα φθάσουμε
Στις 12:00 μ.μ. στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο
Εκεί θα γίνουν συζητήσεις, προβολές video, έκθεση υλικών από κινήματα πόλης. Στις 2:30 μμ θα ακολουθήσει γλέντι. Συμμετέχουν:Eπιστημονικοί φορείς (ΕΜΠ, ΤΕΕ, Σύλλογος Αρχιτεκτόνων), ο δήμαρχος Ελληνικού Χρ. Κορτζίδης, ο δήμαρχος Ρέντη Γ. Ιωακειμίδης, οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων Αθήνας «Ανοιχτή Πόλη» Αλ. Τσίπρας και δημοτικοί σύμβουλοι (ανάμεσα τους ο Γ. Αναγνωστόπουλος από το ΠΑΣΟΚ), καθώς και η αντι-νομάρχης Αθήνας Δανάη Αντωνάκου. Κινήσεις και σύλλογοι πολιτών από όλες τις γύρω περιοχές, και εκπρόσωποι επαγγελματιών του Ελαιώνα, ο εκδότης του περιοδικού ΑΝΤΙ Χρήστος Παπουτσάκης, οι αρχιτέκτονες πολεοδόμοι μελετήτριες του Έλαιώνα Μαρία Παντελιά και Μπέτυ Βακαλοπούλου, η καθηγήτρια Ελένη Πορτάλιου από το Ε.Μ.Π. καθώς και το Εργαστήριο Πολεοδομίας του Ε.Μ.Π.
-->> τι να κανει κι η καημενη η Επιτροπη, αναφερει κομματα και ιδιοτητες των συμμετεχοντων, μπας και πεισει κανενα απλο πολιτη να ξεκουνηθει και να λαβει μερος...
Τι πρεπει να κανει ο Γιώργος - Σαμψών Χατσατριάν..???
Εσας ρωτω, σεβαστοι πατερες του εθνους, εσας τους βουλευτες μας, που νομοθετειτε στη Βουλη. Ειχα την εντυπωση πως το θεμα ειχε λυθει απο χρονια, αλλα, αφου συναντησα την περιπτωση του Γιώργου - Σαμψών Χατσατριάν, διαπιστωσα οτι εκανα λαθος.
Πριν απο 25 περιπου χρονια, ενας συναδελφος αναγκαστηκε να αλλαξει υπηκοοτητα για να μη ζηταει καθε 6μηνο αδεια παραμονης για το παιδι του που γεννηθηκε εδω απο μητερα ελληνιδα ενω εκεινος ηταν ελληνας ομογενης με ξενη (τουρκικη) υπηκοοτητα. Ευτυχως, ειχε ελληνικη ιθαγενεια και το ζητημα του αντιμετωπιστηκε ευμενως απο το κρατος (ΜΑΣ). Πηγε και στρατο και... ελαβε το χρισμα!
Πριν απο 10 περιπου χρονια, συναντησα την περιπτωση μιας κοπελιτσας γεννημενης στην Ελλαδα, απο μητερα ελληνιδα και πατερα αφρικανο (και οι 2 υπαλληλοι στο ΕΣΥ) στην οποια, μολις τελειωσε το λυκειο, της ανακοινωθηκε η... απελαση της! Τρελαθηκε το 18χρονο κοριτσι -και οι γονεις βεβαια- και η υποθεση βρηκε αισιο τελος μετα απο ενα δικαστικο γολγοθα.
Κατι συμβαινει -απο οσο καταλαβα, δεν ειμαι ειδικος- με την υπηκοοτητα, που μεταβιβαζεται στο παιδι οταν ο πατερας ειναι ΕΛληνας, ενω αν η μητερα ειναι ελληνιδα ΔΕΝ. Οι ελληνιδες, ευτυχως/δυστυχως/ΔΞ-ΔΑ, ειναι λιγοτερο ΕΛ απο τους ΕΛληνες!!!
Τα κενα της νομοθεσιας ειναι πολλα και δεν αξιζει να ταλαιπωρουνται ευαισθητοι ανθρωποι για τις παραλειψεις του κρατους (μας). Εκει μεσα, στη Βουλη, τι κανουν; δεν ειναι ο χωρος οπου νομοθετουν;
το θεμα το πετυχα στα μπλογκ:
-->> http://www.thess.gr/blog/27
-->> http://postnuclear-icehouse.blogspot.com/
λεπτομερειες για κινητοποιηση εδω:
-->> http://manitaritoubounou.wordpress.com/
αργοτερα, το βρηκα και εδω:
-->> http://roides.wordpress.com/2008/01/22/220108/
-->> http://afmarx.wordpress.com/2008/01/21/yiorgos-samson-hatsatrian/
Πριν απο 25 περιπου χρονια, ενας συναδελφος αναγκαστηκε να αλλαξει υπηκοοτητα για να μη ζηταει καθε 6μηνο αδεια παραμονης για το παιδι του που γεννηθηκε εδω απο μητερα ελληνιδα ενω εκεινος ηταν ελληνας ομογενης με ξενη (τουρκικη) υπηκοοτητα. Ευτυχως, ειχε ελληνικη ιθαγενεια και το ζητημα του αντιμετωπιστηκε ευμενως απο το κρατος (ΜΑΣ). Πηγε και στρατο και... ελαβε το χρισμα!
Πριν απο 10 περιπου χρονια, συναντησα την περιπτωση μιας κοπελιτσας γεννημενης στην Ελλαδα, απο μητερα ελληνιδα και πατερα αφρικανο (και οι 2 υπαλληλοι στο ΕΣΥ) στην οποια, μολις τελειωσε το λυκειο, της ανακοινωθηκε η... απελαση της! Τρελαθηκε το 18χρονο κοριτσι -και οι γονεις βεβαια- και η υποθεση βρηκε αισιο τελος μετα απο ενα δικαστικο γολγοθα.
Κατι συμβαινει -απο οσο καταλαβα, δεν ειμαι ειδικος- με την υπηκοοτητα, που μεταβιβαζεται στο παιδι οταν ο πατερας ειναι ΕΛληνας, ενω αν η μητερα ειναι ελληνιδα ΔΕΝ. Οι ελληνιδες, ευτυχως/δυστυχως/ΔΞ-ΔΑ, ειναι λιγοτερο ΕΛ απο τους ΕΛληνες!!!
Τα κενα της νομοθεσιας ειναι πολλα και δεν αξιζει να ταλαιπωρουνται ευαισθητοι ανθρωποι για τις παραλειψεις του κρατους (μας). Εκει μεσα, στη Βουλη, τι κανουν; δεν ειναι ο χωρος οπου νομοθετουν;
το θεμα το πετυχα στα μπλογκ:
-->> http://www.thess.gr/blog/27
-->> http://postnuclear-icehouse.blogspot.com/
λεπτομερειες για κινητοποιηση εδω:
-->> http://manitaritoubounou.wordpress.com/
αργοτερα, το βρηκα και εδω:
-->> http://roides.wordpress.com/2008/01/22/220108/
-->> http://afmarx.wordpress.com/2008/01/21/yiorgos-samson-hatsatrian/
ελληνικη TV ~ ποσο κρατικα ειναι τα καναλια της ΕΡΤ (Update)
Αν ηταν κρατικα τα τηλεοπτικα καναλια της ΕΡΤ, αυτο θα σημαινε την απαλλαγη τους απο τις διαφημισεις.
Αν ηταν κρατικα τα τηλεοπτικα καναλια της ΕΡΤ, θα φροντιζαν να μη μολυνουν -τουλαχιστον- με ασχετες διαφημισεις μερικες σημαντικες ή/και ενδιαφερουσες εκπομπες.
Αν ηταν κρατικα τηλεοπτικα καναλια της ΕΡΤ, δεν θα επιβαρυναν με ποσοστο επι του λογαριασμου της ΔΕΗ την τσεπη του πολιτη.
Αν ηταν κρατικα τα τηλεοπτικα καναλια της ΕΡΤ, θα μπορουσα να απολαυσω πραγματικα μερικες καλες (ανα)μεταδοσεις, ρεπορταζ, κλπ κλπ.
Αλλα, μαλλον δεν ειναι κρατικη η ελληνικη Τηλεοραση. Επειδη:
~ διαφημιζει σερβιετες και φυλλαδες ενω μεταδιδει ενα συγκινητικο ντοκυμαντερ για τη Γκερνικα -χθες το βραδακι. Σε διαστημα μισης ωρας πεταξε τρια διαφημιστικα διαλειμματα. Το διαλειμμα, γενικως, εξυπηρετει μια αναγκη αποσυμφορησης του εγκεφαλου. Στη συγκεκριμενη περιπτωση, δεν καταλαβα τι εξυπηρετουσαν τα απανωτα διαλειματα. Τι αλλο δλδ, εκτος απο τον εκνευρισμο του θεατη και τον εξαναγκασμο του να κλεισει το κουτι.
~ κατα τη διαρκεια των αγωνων πατιναζ μετρησα παρα πολλες διαφημισεις. Εφτασε να πεταει διαφημιση καθε 5 λεπτα της ωρας! Αν μπορουσε, θα διεκοπτε και ποδοσφαιρκους αγωνες με την ιδια συχνοτητα -αλλα... ΔΕΝ. Γιατι αραγε;
~ δεν διαθετει το υλικο της, το οποιο εχω χρυσοπληρωσει, στο διαδικτυο. Ειδα στην εκπομπη "Ρεπορταζ Χωρις Συνορα" το δικτυακο τοπο της σελιδας (http://www.rwf.gr/) με την προτροπη να τον επισκεφθουμε επειδη εκει "υπαρχουν ολες οι συνεντευξεις". [Πηγα, ειδα και απηλθα περιμενοντας μια καινοτομια -επιτελους!- αλλα αυτο που ειδα ηταν μονο το ανεπτυγμενο προγραμμα της εκπομπης.] (διαγραφεται η προταση σε αγκυλες)
UPDATE: Εκανα λαθος λογω βιαστικης αναγνωσης και ζητω συγγνωμη. Οι συνεντευξεις υπαρχουν σε δικο τους "κουτακι" και ιδου ενα δειγμα: -->>
http://www.rwf.gr/interviews_senaria-new.php?id=204&interview=1&interview_id=968
~ το υλικο που δεν διαθετει ελευθερα στο διαδικτυο, το (μοσχο)πουλαει μαζι με το διαφημιστικο της εντυπο (το περιοδικο ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ) ή/και αφηνει να πουλιεται δεξια και αριστερα (κατοπιν συμφωνιας υποθετω) ως παραγεμισμα σε διαφορα εντυπα ΜΜΕ.
~ δεν με σεβεται ως τηλεθεατη και ως πολιτη που την πληρωνω. Αυτο ειναι αρκετο, τα προηγουμενα ηταν δικαιολογιες...
_____________________________
ΣΗΜ.1. Μαλλον φταιει που ειπα να καθησω να δω στη τηλεοραση ενα θεαμα που μου αρεσει, το πατιναζ.
ΣΗΜ.2. Το πιθανοτερο ειναι να φταιει που καταπινουμε αμασητη την κοροιδια στη χωρα μας. Αν ειχαμε διαμαρτυρηθει για τα πλεον ανωδυνα, ισως να μη μας πλακωναν τωρα τα επωδυνα, ισως να ειχαμε περισωσει την περηφανεια και την αξιοπρεπεια μας -ισως...
Αν ηταν κρατικα τα τηλεοπτικα καναλια της ΕΡΤ, θα φροντιζαν να μη μολυνουν -τουλαχιστον- με ασχετες διαφημισεις μερικες σημαντικες ή/και ενδιαφερουσες εκπομπες.
Αν ηταν κρατικα τηλεοπτικα καναλια της ΕΡΤ, δεν θα επιβαρυναν με ποσοστο επι του λογαριασμου της ΔΕΗ την τσεπη του πολιτη.
Αν ηταν κρατικα τα τηλεοπτικα καναλια της ΕΡΤ, θα μπορουσα να απολαυσω πραγματικα μερικες καλες (ανα)μεταδοσεις, ρεπορταζ, κλπ κλπ.
Αλλα, μαλλον δεν ειναι κρατικη η ελληνικη Τηλεοραση. Επειδη:
~ διαφημιζει σερβιετες και φυλλαδες ενω μεταδιδει ενα συγκινητικο ντοκυμαντερ για τη Γκερνικα -χθες το βραδακι. Σε διαστημα μισης ωρας πεταξε τρια διαφημιστικα διαλειμματα. Το διαλειμμα, γενικως, εξυπηρετει μια αναγκη αποσυμφορησης του εγκεφαλου. Στη συγκεκριμενη περιπτωση, δεν καταλαβα τι εξυπηρετουσαν τα απανωτα διαλειματα. Τι αλλο δλδ, εκτος απο τον εκνευρισμο του θεατη και τον εξαναγκασμο του να κλεισει το κουτι.
~ κατα τη διαρκεια των αγωνων πατιναζ μετρησα παρα πολλες διαφημισεις. Εφτασε να πεταει διαφημιση καθε 5 λεπτα της ωρας! Αν μπορουσε, θα διεκοπτε και ποδοσφαιρκους αγωνες με την ιδια συχνοτητα -αλλα... ΔΕΝ. Γιατι αραγε;
~ δεν διαθετει το υλικο της, το οποιο εχω χρυσοπληρωσει, στο διαδικτυο. Ειδα στην εκπομπη "Ρεπορταζ Χωρις Συνορα" το δικτυακο τοπο της σελιδας (http://www.rwf.gr/) με την προτροπη να τον επισκεφθουμε επειδη εκει "υπαρχουν ολες οι συνεντευξεις". [Πηγα, ειδα και απηλθα περιμενοντας μια καινοτομια -επιτελους!- αλλα αυτο που ειδα ηταν μονο το ανεπτυγμενο προγραμμα της εκπομπης.] (διαγραφεται η προταση σε αγκυλες)
UPDATE: Εκανα λαθος λογω βιαστικης αναγνωσης και ζητω συγγνωμη. Οι συνεντευξεις υπαρχουν σε δικο τους "κουτακι" και ιδου ενα δειγμα: -->>
http://www.rwf.gr/interviews_senaria-new.php?id=204&interview=1&interview_id=968
~ το υλικο που δεν διαθετει ελευθερα στο διαδικτυο, το (μοσχο)πουλαει μαζι με το διαφημιστικο της εντυπο (το περιοδικο ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ) ή/και αφηνει να πουλιεται δεξια και αριστερα (κατοπιν συμφωνιας υποθετω) ως παραγεμισμα σε διαφορα εντυπα ΜΜΕ.
~ δεν με σεβεται ως τηλεθεατη και ως πολιτη που την πληρωνω. Αυτο ειναι αρκετο, τα προηγουμενα ηταν δικαιολογιες...
_____________________________
ΣΗΜ.1. Μαλλον φταιει που ειπα να καθησω να δω στη τηλεοραση ενα θεαμα που μου αρεσει, το πατιναζ.
ΣΗΜ.2. Το πιθανοτερο ειναι να φταιει που καταπινουμε αμασητη την κοροιδια στη χωρα μας. Αν ειχαμε διαμαρτυρηθει για τα πλεον ανωδυνα, ισως να μη μας πλακωναν τωρα τα επωδυνα, ισως να ειχαμε περισωσει την περηφανεια και την αξιοπρεπεια μας -ισως...
Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2008
δε με εκπροσωπεί κανείς εκτός από τον εαυτό μου
Μπανερακι απο τη MAGICA που ξεσπαθωνει! λεπτομερειες εδω: -->>http://magicasland.com/den-epitrepo-na-me-ekprosopi-kamia-eechi/2008/01/22/
ΤΕΤάΡΤΕΣ στην ΕΤΕΚΤ-ΟΤ (Φλεβάρης - Μάης 2008)
Η ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ (συνέχεια)
Συνεχίζοντας για τρίτη συνεχή χρονιά το κύκλο σεμιναρίων «για την ελληνική αισθητική στον κινηματογράφο» και την «Πρωτοπορία στον Ελληνικό Κινηματογράφο» προχωρούμε στην προβολή περισσοτέρων ταινιών γύρω από τα θέματα που μάς απασχόλησαν ως τώρα. Συνεχίζουμε έτσι την συστηματική προσέγγιση της ελληνικής κινηματογραφικής πρωτοπορίας εμπλουτίζοντας το σεμινάριο με επί πλέον προβληματισμούς.
Εισηγητής είναι ο Παναγιώτης Μποσνάκης, Καθηγητής Θεωρίας της Λογοτεχνίας και Συγκριτικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μισσούρι των ΗΠΑ και ιδρυτής του Διεθνούς Κέντρου Ποίησης για την Πρωτοπορία και Διαπολιτιστικότητα (Center for Avant-Garde Studies) με έδρα την Αθήνα.
6/Φεβ/2008 «Οι Εκατό Ώρες του Μάη» - «Αναμονή» Δήμος Θέος, «Θηραϊκός Όρθρος» Κ. Σφήκας-Δ. Θέος (Συζήτηση με τον Δ. Θέο και τον Κ. Σφήκα)
13/Φεβ/2008 «Άσπρο-Μαύρο» - «Fiction» Θαν. Ρεντζής (συζήτηση με τον Θαν. Ρεντζή)
20/Φεβ/2008 «Gloria» Τζων Κασσαβέτης
5/Μαρ/2008 «Η Ψυχή στο Στόμα» Γιάννης Οικονομίδης
12/Μαρ/2008 «Oh Babylon» Κώστας Φέρρης
19/Μαρ/2008 «Οι Φωτογράφοι» Νίκος Κούνδουρος
2/Απρ/2008 «Οδύσσεια: Ένα ερωτικό ταξίδι» Νίκος Αλευράς
9/Απρ/2008 «Ένας Ερωδιός για την Γερμανία» - «Αντίο Ανατολή» Στ. Τορνέ (συζήτηση με το Σταύρο Καπλανίδη)
16/Απρ/2008 «Προμηθεύς Εναντιοδρόμων» Κώστα Σφήκα (συζήτηση με τον Κώστα Σφήκα)
7/Μαη/2008 «Ρεμπέτικο» Κ. Φέρρη
14/Μαη/2008 «Το Προφητικό Πουλί των Θλίψεων του Paul Klee» Κώστα Σφήκα (συζήτηση με τον Κώστα Σφήκα)
21/Μαη/2008 Συζήτηση για την πρωτοπορία στον ελληνικό κινηματογράφο με καλεσμένους από τον χώρο του κινηματογράφου.
Πολιτιστικό Κέντρο της ΕΤΕΚΤ-ΟΤ
Βαλτετσίου 25, Αθηνα
τηλ. επικοινωνίας: 210-3615675, 210-3602379
web-site: http://www.etekt.gr e-mail: cultural@etekt.gr
Συνεχίζοντας για τρίτη συνεχή χρονιά το κύκλο σεμιναρίων «για την ελληνική αισθητική στον κινηματογράφο» και την «Πρωτοπορία στον Ελληνικό Κινηματογράφο» προχωρούμε στην προβολή περισσοτέρων ταινιών γύρω από τα θέματα που μάς απασχόλησαν ως τώρα. Συνεχίζουμε έτσι την συστηματική προσέγγιση της ελληνικής κινηματογραφικής πρωτοπορίας εμπλουτίζοντας το σεμινάριο με επί πλέον προβληματισμούς.
Εισηγητής είναι ο Παναγιώτης Μποσνάκης, Καθηγητής Θεωρίας της Λογοτεχνίας και Συγκριτικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μισσούρι των ΗΠΑ και ιδρυτής του Διεθνούς Κέντρου Ποίησης για την Πρωτοπορία και Διαπολιτιστικότητα (Center for Avant-Garde Studies) με έδρα την Αθήνα.
6/Φεβ/2008 «Οι Εκατό Ώρες του Μάη» - «Αναμονή» Δήμος Θέος, «Θηραϊκός Όρθρος» Κ. Σφήκας-Δ. Θέος (Συζήτηση με τον Δ. Θέο και τον Κ. Σφήκα)
13/Φεβ/2008 «Άσπρο-Μαύρο» - «Fiction» Θαν. Ρεντζής (συζήτηση με τον Θαν. Ρεντζή)
20/Φεβ/2008 «Gloria» Τζων Κασσαβέτης
5/Μαρ/2008 «Η Ψυχή στο Στόμα» Γιάννης Οικονομίδης
12/Μαρ/2008 «Oh Babylon» Κώστας Φέρρης
19/Μαρ/2008 «Οι Φωτογράφοι» Νίκος Κούνδουρος
2/Απρ/2008 «Οδύσσεια: Ένα ερωτικό ταξίδι» Νίκος Αλευράς
9/Απρ/2008 «Ένας Ερωδιός για την Γερμανία» - «Αντίο Ανατολή» Στ. Τορνέ (συζήτηση με το Σταύρο Καπλανίδη)
16/Απρ/2008 «Προμηθεύς Εναντιοδρόμων» Κώστα Σφήκα (συζήτηση με τον Κώστα Σφήκα)
7/Μαη/2008 «Ρεμπέτικο» Κ. Φέρρη
14/Μαη/2008 «Το Προφητικό Πουλί των Θλίψεων του Paul Klee» Κώστα Σφήκα (συζήτηση με τον Κώστα Σφήκα)
21/Μαη/2008 Συζήτηση για την πρωτοπορία στον ελληνικό κινηματογράφο με καλεσμένους από τον χώρο του κινηματογράφου.
Πολιτιστικό Κέντρο της ΕΤΕΚΤ-ΟΤ
Βαλτετσίου 25, Αθηνα
τηλ. επικοινωνίας: 210-3615675, 210-3602379
web-site: http://www.etekt.gr e-mail: cultural@etekt.gr
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008
Ξαναειδα την ΗΛΕΚΤΡΑ
και θελω να μιλησω για τους μυθους. Τη μεγαλη μυθολογια του σινεμα, το μυθο Κακογιαννη, το μυθο Θεοδωρακη, το μυθο του μπαρμπα Σπυρου Βασιλειου, το μυθο του Φινου και της Φινος Φιλμ, το μυθο της Ειρηνης Παπα, της Αλεκας Κατσελη, του Νοτη Περγιαλη, του Μανου Κατρακη, του Γιαννη Φερτη, το μυθο που με αγκαλιασε σημερα αργα το βραδυ και με ποτισε νεκταρ και με τάισε αμβροσια. Τι υπεροχη ταινια!Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κακογιάννης.
Σενάριο: Μιχάλης Κακογιάννης, από την ομότιτλη τραγωδία του Ευριπίδη.
Φωτογραφία: Walter Lassaly.
Σκηνικά-Κοστούμια: Σπύρος Βασιλείου.
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης.
Μοντάζ: Μιχάλης Κακογιάννης.
Ηθοποιοί: Ειρήνη Παπά (Ηλέκτρα), Γιάννης Φέρτης (Ορέστης), Αλέκα Κατσέλη (Κλυταιμνήστρα), Φοίβος Ραζής (Αίγισθος), Μάνος Κατράκης (Παιδαγωγός), Νότης Περγιάλης (χωρικός), Τάκης Εμμανουήλ (Πυλάδης), Θεανώ Ιωαννίδου, Ελένη Καρπέτα, Μαλαίνα Ανουσάκη, Κίττυ Αρσένη.
Παραγωγή: Μιχάλης Κακογιάννης, Φίνος Φιλμ.
Διάρκεια: 110 λεπτά. Ασπρόμαυρη.
Βραβείο επιτροπής Φεστιβάλ Καννών 1962.
Βραβείο καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, α΄ γυναικείου ρόλου (Ειρήνη Παπά) στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1962.
Αργυρή δάφνη στο Φεστιβάλ Βερολίνου 1963.
Ειδικό βραβείο Φεστιβάλ Ακαπούλκο 1962.
http://www.halfvalue.com/wiki.jsp?topic=Michael_Cacoyiannis
http://en.mikis-theodorakis.net/index.php/article/articleview/382/1/63/
http://www.spyrosvassiliou.org/biography/index_en.html
http://www.rottentomatoes.com/m/1111954-electra/
Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008
Εδω το καλο DVD !!!
Εγραψα στον υπολογιστη μου τη χθεσινη εκπομπη ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ, οπου παρουσιαστηκαν οι μπλογγερ της διπλανης πορτας, που λενε. Ηταν μια πετυχημενη εκπομπη, ηρεμη και πολυ "καλοβαλμενη", σκηνοθετικα αψογη. Οι φιλοι μας ANemos, Old Boy, Chaka Khan, vrypan, cpil, κλπ κλπ, τα ειπαν ομορφα και νομιζω οτι ο "πολυς κοσμος" μπορεσε να καταλαβει τι εστι μπλογκ, πραγμα που ακομα δεν εχω συλλαβει εντελως, αλλα -που θα παει;- θα το συλλαβω λεμε!
Οποιος λοιπον δεν ειδε την εκπομπη και θελει να λαβει αντιγραφο, ας μη διστασει να το ζητησει -ευγενικα παντα! :-)
Οποιος λοιπον δεν ειδε την εκπομπη και θελει να λαβει αντιγραφο, ας μη διστασει να το ζητησει -ευγενικα παντα! :-)
Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008
θα πέφτουμε γελώντας
Εμείς θα πέφτουμε γελώντας
-γυρω θα χασκουνε γκρεμοι-
σαν κουρδισμενα πορτοκαλια με ζουμι
Ξεζουμισμενο το μυαλο μας
στεγνωμενη κι η καρδια
κουρδισμενα πορτοκαλια
-->> http://gravityandthewind.blogspot.com/2008/01/blog-post_21.html
Ακουσε με Μπιλ! Θελω το δικο μου Τσερνομπιλ!
Ειπε ο Κωστακης στον ινδο κι εκεινος εκανε τον κινεζο -ισως επειδη δεν τον λενε "Μπιλ".
Τεσπα, για να μη τα πολυλογω και αντιγραφω απο αλλου, διαβαστε το σημερινο ποστ στο blog του 0_Comments, εδω: -->>
http://x-daytrap.blogspot.com/2008/01/2.html
________________________________
ΣΗΜ. θελω να δω ποσες θεσεις κατεβαινω στη λιστα του SYNC, καθως και μετα απο ποσες παραπομπες σε αλλα ιστολογια θα χαθω απο την πρωτη 100αδα. Τιποτα ομως δεν πτοει το επικοινωνιακο μου δαιμονιο: ΘΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΩ, ΘΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΩ, μεχρι τελικης εξαφανισης!
Τεσπα, για να μη τα πολυλογω και αντιγραφω απο αλλου, διαβαστε το σημερινο ποστ στο blog του 0_Comments, εδω: -->>
http://x-daytrap.blogspot.com/2008/01/2.html
________________________________
ΣΗΜ. θελω να δω ποσες θεσεις κατεβαινω στη λιστα του SYNC, καθως και μετα απο ποσες παραπομπες σε αλλα ιστολογια θα χαθω απο την πρωτη 100αδα. Τιποτα ομως δεν πτοει το επικοινωνιακο μου δαιμονιο: ΘΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΩ, ΘΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΩ, μεχρι τελικης εξαφανισης!
Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2008
Αντισταθείτε ~ Ανδρεας Λασκαρατος
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΤΑΛΑΡΑ ΤΑ ΛΕΝΕ ΤΑΛΑΡΑ
Α’
ΟΝΤΙΣ έπλασε ο Θειός την Οικουμένη,
το Ληξούρι, και τόσους άλλους τόπους,
είπε στο νου του: Ά! τώρα δε μου μένει
πάρι να πλάσω, γε μου, και τσ' αθρώπους».
Κι εκεί που κράταε τον Αδάμ στερνόνε,
του 'πε : «Συ να 'σαι, Αδάμ, το ζώ' τω ζώνε!
«Ήγουν, να 'σαι καλύτερος απ' όλα,
να 'χεις το γάιδαρο από κάτουθέ σου,
να θρέφεσαι μπαρμπούνι και τριόλα,
να 'ναι οι λαγκάδες όλες εδικές σου·
Οι σκύλοι ταπεινοί να σε υπακούνε,
και για σένανε οι κότες να γεννούνε».
«Βάνω στην εξουσία σου τα σπανάκια,
αν θέλεις να τα κάνεις τσιγαρίδι·
για σένανε φυτεύω ραπανάκια,
εσύ να τρως το μήλο και το απίδι.
Όλα ναν τα 'χεις χώρις να κοπιάζεις,
και σ' αγαπάω πολύ, γιατί μου μοιάζεις»
«Σου χτιώ στο περιβόλι μου παλάτι
μ' όσα καλά η θεία μου Πρόνοια δίνει·
και να τρως το καλύτερο κομμάτι
χώρις να σου στοιχίζει ένα φαρδίνι.
Μα έτσι κιόλα ζητώ σου, κυρ Αδάμ μου,
να μη 'γγίξεις ποτέ τα τάλαρά μου !»
«Είν' το ξύλο της γνώσεως τα χρήματα,
κι όποιος τα 'χει, έχει γνώσι, είν' προκομμένος,
όμορφος, έχει χίλια προτερήματα,
είναι απ' όλον τον κόσμο παινεμένος,
παντού επιθυμητός... μα είν' και φαρμάκι
που κάνουν την ψυχή πηλό οχ τ' αυλάκι».
«Μην τ' αγγίξτε, γιατί θε να γνωρίσετε
το βουλιασμό της αθωότητός σας,
και πλέον δε θα μπορέσετε να ζήσετε
ευτυχισμένοι στον παράδεισό σας.
Τα 'φτιασ' ο Διάολος, κι είναι διαολεμένα.
Άστε τα εκεί. Του τα' χω αμαχεμενα»1.
Β’
Ένα όμορφο και πλούσιο περιβόλι
είχε τότες ο Θειος εις την Ασία,
και για να μην εμπαίνουνε οι διαόλοι
να κάνουνε στα λάχανα ζημία,
μες στσι φράχτες εκεί τσι καλαμένιες
είχε στημένες τσάκες σιδερένιες.
Μα, καθώς ως και τώρα συνεβαίνει,
εκεί που στηούμε τσάκες για ποντίκια,
που πιάνεται ένα, κι άλλο πάλε μπαίνει,
γιατί μποδιέται η τσάκα στα χαλίκια –
έτσι και τότε, εμπαίνανε οι διαόλοι
κι αφανίζανε το μαύρο περιβόλι.
Μια μέρα που ο Αδάμ κι η αρχόντισσά του
εμετριόντανε ποιός είναι ψηλότερος,
στα πόδια ορθοί, σε μια μηλιά αποκάτου,
και καθένας τους ήτανε ευθυμότερος
εις την ευτυχισμένη μοναξιά τους —
να! κι ένας Διαολάκης ομπροστά τους !
—«Αδέλφια, λέει, καλώς τα κουβεντιάζετε!
ω, ευτυχισμένοι που είστεν' εδώ - πέρα
σε τόσες ηδονές! Μα δε δουλιάζετε......»
.......................................
.......................................
.......................................
Εκάκιωσε τ' αντρόυνο κι εσκληρήθηκε
για του Διαόλου την άταχτη πράξη·
κι όλη κόκκινη η Εύα του απεκρίθηκε:
—«Γαϊδαράτσε, ποιός σώδειξε την τάξη
να μπαίνεις δίχως άδεια κούτρα-κούτρα;
Μ' ένα παπούτσι σώπρεπε στα μούτρα!»
—«Συμπάθειο, λέει ο Διάολος, Κυρά μου,
γιατί δεν ήλθα με κακό σκοπό...
Διαβάτης είμαι· πηαίνω στη δουλειά μου
και βαστάω πραματείες και πουλώ».
Μόνε σαν άκουσ' η Εύα πραματείες,
τώκαμε μια χιλιάδα ευχαριστίες.
Είναι αλαφρά, λιγόμυαλη η γυναίκα,
και πολύ τής αρέσουν τα στολίδια,
και μόλις από χίλιες βρίσκεις δέκα
να μην έχουν του αντρός τους αντικλείδια,
να παίρνουν ομορφάμορφα παράδες,
να τσι ξοδεύουνε στσι πραματευτάδες.
Εγώ όμως δεν το παίρνω στην ψυχή μου
πώς η Εύα είχε αντικλείδι κι ετρυπούλευε2.
Το λέν' οι ιστορικοί μας, ακροατή μου,
και λένε πως ο Διάολος τη συβούλευε,
και πως μετατρεμμένος εις σε φίδι
της επήγε μια μέρα το αντικλείδι.
Βέβαια που έπειτ' από τόσους αιώνες
οπού εφτιάστηκε ο Κόσμος, δε μπορεί
να γνωρίζουμε αν είναι απατεώνες
ή αν λένε την αλήθεια οι Ιστορικοί.
Μ' από τις τωρινές γυναίκες κρίνει
κανείς, ομπρός - οπίσω και για κείνη.
Ως τόσο ο Διάολος άνοιξε τσι κόφφες
κι έβγαινε όσα στολίζουν τσι Κυράδες —
μεταξωτά, μπατίστες, κρεπά, στόφες,
βελέτες, μπλόντες, ομπρελέτες, μποάδες...
Κι η Εύα που τα 'βλεπε, έτρεμε η καρδιά της,
και σα Χριστέ της3 να 'ναι όλα δικά της!
Σε μι' άλλη κόφα είχε όμορφα διαμάντια,
πουλιό όμορφα, δεμένα στο Παρίσι,
και χωριστά σ' άλλο κουτί μπριλάντια
κυματερά σαν το νερό στη βρύση.
Κι η Εύα, όντις τάειδε, σκούζει: «Ω, γε! τα θέλω!
τα θέλω, μόνε πλήρωνε, Αδαμιέλο!»
Ο Διάολος, ως κι εκειός τον παρακίνα·
κι ο Αδάμ δεν είχε, κι έσφιγγε τσι πλάτες.
Μα η Εύα κλαίοντας τώλεγε: «Μ' ευκείνα
με περνάς πάντα! Πρόφασες μονάτες.
Πάρε τα, Αδάμ μου... πάρε τα μπιστιού...4
Τον Άγουστο5 πλερώνεις... μιού... μιού...μιού...
Τα δάκρυα εκειά της Εύας εσουρώνανε6
μες στην καρδιά του Αδάμ και τον ανοίγανε·
που, ζαχαροφτιασμένος, τον ελυώνανε,
τον εστενοχωρούσανε, τον πνίγανε.
Και λέει: «Κακό που μου 'ρτε του φτωχού!
Ας γένει, γε μου, ετούτο το μπιστιού».
Το μπιστιού έγινε κιόλες, κι εμετρήθηκε
και τούτο μεταξύ στα εφτά μυστήρια,
γιατί από την ημέρα που το εντύθηκε,
άκουε πίσωθ' ο Αδάμ κλαμπανιστήρια,
σαν του σκύλου, όντις τώχουν τα παιδιά
λάτινο αγγειό δεμένο στην ορά.
Γ’
Μα ήλθε κι ο Άγουστος, που 'ταν η διορία,
κι ήλθε κι ο Διάολος στον Αδάμ μαζί του.
Μα ο Άγουστος σε μεγάλη δυστυχία,
κι ο Διάολος ζητάει την πληρωμή του.
Για πρώτη φορά τότε εκειός ο Διάολος
εφάνηκε του Αδάμ αισθητός Διάολος.
Κράζει την Εύα κι αρχινάει τη γκρίνα·
κι εγκρίνιαζε τ' αντρόυνο ανάμεσό του
κι ετρωγότουν πουλιό πάρι ένα μήνα —
όντις διαλέει καιρό για το σκοπό του
ο Διάολος, κι αλλάζοντας μορφή,
ήλθε κι ηύρε την Εύα μοναχή.
— «Εύα μου, λέει, σε βλέπω πικραμένη,
και με λυπάει πολύ, που ο Θεός το ξέρει,
γιατί ως κι εσύ 'σαι καλομαθημένη
κι ήθελες πάντα τάλαρα στο χέρι.
Μα υπομονή, Κυρά μου, και θυμήσου
πως εις τη χρεία δεν είσαι μοναχή σου».
«Είν' τόσοι που περσότερο από σε
έχουνε χρεία στον κόσμο για 'να – γι' άλλο,
και που ούτε σ' όνειρο είδανε ποτέ
το πλούτι το δικό σας το μεγάλο.
Μα ο άντρας σου δε θέλει να ξοδέει...
Κάνει καλά... είναι φρόνιμος... σωρεύει...
—«Πλούτι! λέ' η Εύα· όξω κι α μου λες
για 'κειά που ο Θειός βασταίνει κλειδωμένα,
Μα εκείνα είναι δικά του». — «Μπα! ντροπές!
ο Διάολος λέει, «εκείνα είναι για σένα·
ούτε ο Θειος είπε διαφορετικά,
μόνε τον καταλάβετε κακά».
«Ο Θειός δεν έχει χρειά για παράδες,
κι είστενε σ' ένα σφάλμα μεγαλότατο,
μόνε α θέλεις να εβγείς οχ τσου μπελιάδες,
είναι το μέσος, Εύα μου, ευκολότατο.
Να! το κλειδί! Τρέχα, έπαρε όλα κείνα
που σου χρειάζουνται, να πάψει η γκρίνα».
Δ’
Κι έτσι εκλεφτήκαν του Θεού οι παράδες,
κι η Εύα κάνει την πρώτη αμαρτία,
δε θυμώμαι σε πόσες κατοστάδες.
Και το δέχτηκι' ο Αδάμ, γιατ' είχε χρεία.
Μα ένα έργο τόσο αχρείο και κακόποιο
ο Θειός το εκοίτα με το τελεσκόπιο.
Σημαίνει με θυμό το καμπανέλι,
κι έρχουνται ευθυς εμπρός ξεσκουφωμένοι
Μικέλης και Γαβρίλης, δυο Αγγέλοι,
που' ναι στον Ουρανό συνηθισμένοι
να κάνουνε με τέσσερα πηδήματα
τα πουλιό μακρυνότερα θελήματα.
—«Φέρτε, λέει, το Διάολο, Άγγελοί μου...
Μα όχι, όχι· αφήσετε και πααίνω εγώ
έπειτα, να του δείξω την οργή μου!
Κι ωστόσο, μια φορά κι είστεν' εδώ,
προβατείτε να ιδείτε μια δουλειά,
για να σας βάλω καταμαρτυριά» 7.
Τους φέρνει και τους δυο στο περιβόλι,
και φθάνοντας ομπρός στου Αδάμ το σπίτι,
φωνάζει δυνατά και βγαίνουν όλοι.
Και πιάνει τον Αδάμ από τη μύτη:
—«Εδώθε, λέει, σε σέρνει το βελέσι·
Γάιδαρε! Μασκαρά! Έτσι σ' αρέσει!»
«Και συ, Εύα, είν' τούτες όμορφες δουλειές;
Έτσι οι γυναίκες κάνουνε Άη Γιάννη;8
Μα, μα τ' Δραπανιώτισσα, μωρές,
θε να σας διώξω δώθε. Ας είναι... — φτάνει».
Τα 'χασε η Εύα, εσβήστηκε, εσκοτίστηκε,
κι' οχ την πολλή τρομάρα εκατουρήστηκε.
Ως τόσο, ο Διάολος ήτανε φευγάτος,
κι επήαινε τραγουδώντας τα - λα - ρα.
κι ο Άδης ανάβλυαζε, χαρά γιομάτος,
κι ετραγούδα όλη μέρα: τα- λα- ρα!
Κι από 'κειό το τραγούδι τα, λα, ρα,
είπαν του εγκλήματος το σώμα: Τάλαρα!
† ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ
________________________________
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ φράσεων και ιδιωτισμών του ποιήματος:
Α’
ΟΝΤΙΣ έπλασε ο Θειός την Οικουμένη,
το Ληξούρι, και τόσους άλλους τόπους,
είπε στο νου του: Ά! τώρα δε μου μένει
πάρι να πλάσω, γε μου, και τσ' αθρώπους».
Κι εκεί που κράταε τον Αδάμ στερνόνε,
του 'πε : «Συ να 'σαι, Αδάμ, το ζώ' τω ζώνε!
«Ήγουν, να 'σαι καλύτερος απ' όλα,
να 'χεις το γάιδαρο από κάτουθέ σου,
να θρέφεσαι μπαρμπούνι και τριόλα,
να 'ναι οι λαγκάδες όλες εδικές σου·
Οι σκύλοι ταπεινοί να σε υπακούνε,
και για σένανε οι κότες να γεννούνε».
«Βάνω στην εξουσία σου τα σπανάκια,
αν θέλεις να τα κάνεις τσιγαρίδι·
για σένανε φυτεύω ραπανάκια,
εσύ να τρως το μήλο και το απίδι.
Όλα ναν τα 'χεις χώρις να κοπιάζεις,
και σ' αγαπάω πολύ, γιατί μου μοιάζεις»
«Σου χτιώ στο περιβόλι μου παλάτι
μ' όσα καλά η θεία μου Πρόνοια δίνει·
και να τρως το καλύτερο κομμάτι
χώρις να σου στοιχίζει ένα φαρδίνι.
Μα έτσι κιόλα ζητώ σου, κυρ Αδάμ μου,
να μη 'γγίξεις ποτέ τα τάλαρά μου !»
«Είν' το ξύλο της γνώσεως τα χρήματα,
κι όποιος τα 'χει, έχει γνώσι, είν' προκομμένος,
όμορφος, έχει χίλια προτερήματα,
είναι απ' όλον τον κόσμο παινεμένος,
παντού επιθυμητός... μα είν' και φαρμάκι
που κάνουν την ψυχή πηλό οχ τ' αυλάκι».
«Μην τ' αγγίξτε, γιατί θε να γνωρίσετε
το βουλιασμό της αθωότητός σας,
και πλέον δε θα μπορέσετε να ζήσετε
ευτυχισμένοι στον παράδεισό σας.
Τα 'φτιασ' ο Διάολος, κι είναι διαολεμένα.
Άστε τα εκεί. Του τα' χω αμαχεμενα»1.
Β’
Ένα όμορφο και πλούσιο περιβόλι
είχε τότες ο Θειος εις την Ασία,
και για να μην εμπαίνουνε οι διαόλοι
να κάνουνε στα λάχανα ζημία,
μες στσι φράχτες εκεί τσι καλαμένιες
είχε στημένες τσάκες σιδερένιες.
Μα, καθώς ως και τώρα συνεβαίνει,
εκεί που στηούμε τσάκες για ποντίκια,
που πιάνεται ένα, κι άλλο πάλε μπαίνει,
γιατί μποδιέται η τσάκα στα χαλίκια –
έτσι και τότε, εμπαίνανε οι διαόλοι
κι αφανίζανε το μαύρο περιβόλι.
Μια μέρα που ο Αδάμ κι η αρχόντισσά του
εμετριόντανε ποιός είναι ψηλότερος,
στα πόδια ορθοί, σε μια μηλιά αποκάτου,
και καθένας τους ήτανε ευθυμότερος
εις την ευτυχισμένη μοναξιά τους —
να! κι ένας Διαολάκης ομπροστά τους !
—«Αδέλφια, λέει, καλώς τα κουβεντιάζετε!
ω, ευτυχισμένοι που είστεν' εδώ - πέρα
σε τόσες ηδονές! Μα δε δουλιάζετε......»
.......................................
.......................................
.......................................
Εκάκιωσε τ' αντρόυνο κι εσκληρήθηκε
για του Διαόλου την άταχτη πράξη·
κι όλη κόκκινη η Εύα του απεκρίθηκε:
—«Γαϊδαράτσε, ποιός σώδειξε την τάξη
να μπαίνεις δίχως άδεια κούτρα-κούτρα;
Μ' ένα παπούτσι σώπρεπε στα μούτρα!»
—«Συμπάθειο, λέει ο Διάολος, Κυρά μου,
γιατί δεν ήλθα με κακό σκοπό...
Διαβάτης είμαι· πηαίνω στη δουλειά μου
και βαστάω πραματείες και πουλώ».
Μόνε σαν άκουσ' η Εύα πραματείες,
τώκαμε μια χιλιάδα ευχαριστίες.
Είναι αλαφρά, λιγόμυαλη η γυναίκα,
και πολύ τής αρέσουν τα στολίδια,
και μόλις από χίλιες βρίσκεις δέκα
να μην έχουν του αντρός τους αντικλείδια,
να παίρνουν ομορφάμορφα παράδες,
να τσι ξοδεύουνε στσι πραματευτάδες.
Εγώ όμως δεν το παίρνω στην ψυχή μου
πώς η Εύα είχε αντικλείδι κι ετρυπούλευε2.
Το λέν' οι ιστορικοί μας, ακροατή μου,
και λένε πως ο Διάολος τη συβούλευε,
και πως μετατρεμμένος εις σε φίδι
της επήγε μια μέρα το αντικλείδι.
Βέβαια που έπειτ' από τόσους αιώνες
οπού εφτιάστηκε ο Κόσμος, δε μπορεί
να γνωρίζουμε αν είναι απατεώνες
ή αν λένε την αλήθεια οι Ιστορικοί.
Μ' από τις τωρινές γυναίκες κρίνει
κανείς, ομπρός - οπίσω και για κείνη.
Ως τόσο ο Διάολος άνοιξε τσι κόφφες
κι έβγαινε όσα στολίζουν τσι Κυράδες —
μεταξωτά, μπατίστες, κρεπά, στόφες,
βελέτες, μπλόντες, ομπρελέτες, μποάδες...
Κι η Εύα που τα 'βλεπε, έτρεμε η καρδιά της,
και σα Χριστέ της3 να 'ναι όλα δικά της!
Σε μι' άλλη κόφα είχε όμορφα διαμάντια,
πουλιό όμορφα, δεμένα στο Παρίσι,
και χωριστά σ' άλλο κουτί μπριλάντια
κυματερά σαν το νερό στη βρύση.
Κι η Εύα, όντις τάειδε, σκούζει: «Ω, γε! τα θέλω!
τα θέλω, μόνε πλήρωνε, Αδαμιέλο!»
Ο Διάολος, ως κι εκειός τον παρακίνα·
κι ο Αδάμ δεν είχε, κι έσφιγγε τσι πλάτες.
Μα η Εύα κλαίοντας τώλεγε: «Μ' ευκείνα
με περνάς πάντα! Πρόφασες μονάτες.
Πάρε τα, Αδάμ μου... πάρε τα μπιστιού...4
Τον Άγουστο5 πλερώνεις... μιού... μιού...μιού...
Τα δάκρυα εκειά της Εύας εσουρώνανε6
μες στην καρδιά του Αδάμ και τον ανοίγανε·
που, ζαχαροφτιασμένος, τον ελυώνανε,
τον εστενοχωρούσανε, τον πνίγανε.
Και λέει: «Κακό που μου 'ρτε του φτωχού!
Ας γένει, γε μου, ετούτο το μπιστιού».
Το μπιστιού έγινε κιόλες, κι εμετρήθηκε
και τούτο μεταξύ στα εφτά μυστήρια,
γιατί από την ημέρα που το εντύθηκε,
άκουε πίσωθ' ο Αδάμ κλαμπανιστήρια,
σαν του σκύλου, όντις τώχουν τα παιδιά
λάτινο αγγειό δεμένο στην ορά.
Γ’
Μα ήλθε κι ο Άγουστος, που 'ταν η διορία,
κι ήλθε κι ο Διάολος στον Αδάμ μαζί του.
Μα ο Άγουστος σε μεγάλη δυστυχία,
κι ο Διάολος ζητάει την πληρωμή του.
Για πρώτη φορά τότε εκειός ο Διάολος
εφάνηκε του Αδάμ αισθητός Διάολος.
Κράζει την Εύα κι αρχινάει τη γκρίνα·
κι εγκρίνιαζε τ' αντρόυνο ανάμεσό του
κι ετρωγότουν πουλιό πάρι ένα μήνα —
όντις διαλέει καιρό για το σκοπό του
ο Διάολος, κι αλλάζοντας μορφή,
ήλθε κι ηύρε την Εύα μοναχή.
— «Εύα μου, λέει, σε βλέπω πικραμένη,
και με λυπάει πολύ, που ο Θεός το ξέρει,
γιατί ως κι εσύ 'σαι καλομαθημένη
κι ήθελες πάντα τάλαρα στο χέρι.
Μα υπομονή, Κυρά μου, και θυμήσου
πως εις τη χρεία δεν είσαι μοναχή σου».
«Είν' τόσοι που περσότερο από σε
έχουνε χρεία στον κόσμο για 'να – γι' άλλο,
και που ούτε σ' όνειρο είδανε ποτέ
το πλούτι το δικό σας το μεγάλο.
Μα ο άντρας σου δε θέλει να ξοδέει...
Κάνει καλά... είναι φρόνιμος... σωρεύει...
—«Πλούτι! λέ' η Εύα· όξω κι α μου λες
για 'κειά που ο Θειός βασταίνει κλειδωμένα,
Μα εκείνα είναι δικά του». — «Μπα! ντροπές!
ο Διάολος λέει, «εκείνα είναι για σένα·
ούτε ο Θειος είπε διαφορετικά,
μόνε τον καταλάβετε κακά».
«Ο Θειός δεν έχει χρειά για παράδες,
κι είστενε σ' ένα σφάλμα μεγαλότατο,
μόνε α θέλεις να εβγείς οχ τσου μπελιάδες,
είναι το μέσος, Εύα μου, ευκολότατο.
Να! το κλειδί! Τρέχα, έπαρε όλα κείνα
που σου χρειάζουνται, να πάψει η γκρίνα».
Δ’
Κι έτσι εκλεφτήκαν του Θεού οι παράδες,
κι η Εύα κάνει την πρώτη αμαρτία,
δε θυμώμαι σε πόσες κατοστάδες.
Και το δέχτηκι' ο Αδάμ, γιατ' είχε χρεία.
Μα ένα έργο τόσο αχρείο και κακόποιο
ο Θειός το εκοίτα με το τελεσκόπιο.
Σημαίνει με θυμό το καμπανέλι,
κι έρχουνται ευθυς εμπρός ξεσκουφωμένοι
Μικέλης και Γαβρίλης, δυο Αγγέλοι,
που' ναι στον Ουρανό συνηθισμένοι
να κάνουνε με τέσσερα πηδήματα
τα πουλιό μακρυνότερα θελήματα.
—«Φέρτε, λέει, το Διάολο, Άγγελοί μου...
Μα όχι, όχι· αφήσετε και πααίνω εγώ
έπειτα, να του δείξω την οργή μου!
Κι ωστόσο, μια φορά κι είστεν' εδώ,
προβατείτε να ιδείτε μια δουλειά,
για να σας βάλω καταμαρτυριά» 7.
Τους φέρνει και τους δυο στο περιβόλι,
και φθάνοντας ομπρός στου Αδάμ το σπίτι,
φωνάζει δυνατά και βγαίνουν όλοι.
Και πιάνει τον Αδάμ από τη μύτη:
—«Εδώθε, λέει, σε σέρνει το βελέσι·
Γάιδαρε! Μασκαρά! Έτσι σ' αρέσει!»
«Και συ, Εύα, είν' τούτες όμορφες δουλειές;
Έτσι οι γυναίκες κάνουνε Άη Γιάννη;8
Μα, μα τ' Δραπανιώτισσα, μωρές,
θε να σας διώξω δώθε. Ας είναι... — φτάνει».
Τα 'χασε η Εύα, εσβήστηκε, εσκοτίστηκε,
κι' οχ την πολλή τρομάρα εκατουρήστηκε.
Ως τόσο, ο Διάολος ήτανε φευγάτος,
κι επήαινε τραγουδώντας τα - λα - ρα.
κι ο Άδης ανάβλυαζε, χαρά γιομάτος,
κι ετραγούδα όλη μέρα: τα- λα- ρα!
Κι από 'κειό το τραγούδι τα, λα, ρα,
είπαν του εγκλήματος το σώμα: Τάλαρα!
† ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ
________________________________
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ φράσεων και ιδιωτισμών του ποιήματος:
1) «Του τα' χω αμαχεμένα» = μεσεγγυημένα.
2) «Ετρυπούλευε» = εσούφρωνε, έκλεπτε. Λέξις επιχωριάζουσα εις Κεφαλληνίαν.
3) «Σα Χριστέ της» = φράσις εκφράζουσα διακαή επιθυμίαν.
4) «Μπιστιού» = επί πιστώσει.
5) Διότι τον Αύγουστον πωλείται η σταφίς, εισρέει χρήμα και οι χωρικοί πληρώνουν τα χρέη των.
6) «Σουρώνανε» = κατεβαίνανε.
7) «Καταμαρτυριά» = να σας βάνω μάρτυρας.
8) «Κάνω Άη-Γιάννη:» φράσις εν Κεφαλληνία σημαίνουσα κλέπτω.
Απο την ιστοσελιδα του Νίκου Σαραντάκου -->>
http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/laskaratos_talara2.html
Το "Αντισταθείτε" ειναι ενα παιχνιδακι που το ξεκινησε η Εαρινή Συμφωνία. Με προσκαλεσε ο/η Urfurslaag και προσκαλω με τη σειρα μου μερικους απο τους απειρους (σε αριθμο, ε!) συμπλογκοχωριανους. Μερικοι ειναι παλιοι που εχουν ψιλοχαθει απο το προσκηνιο, μερικοι εχουν ενδιαφεροντα αλλα αφανη μπλογκακια, μερικοι ειναι πολυ φρεσκοι. Απ' ολα εχει ο μπαχτσες!
Προσοχη ομως. Μη παρεξηγηθουν οσοι δεν προσκαλεσα. Το παιχνιδι δεν ειναι κλειστο, μπορει ανετα να το παιξει οποιος πετυχει την ανακοινωση αυτη εδω περα!
ATTACTHEM
Ατρέως ανθών
Beerman's Stories
b r e a t h e
Diagoras
Filboid-Studge
Gravity and the Wind
Jim-HELLAS
λ:ηρ
Λαπούδα
Η φωτεινή πλευρά του υποσυνείδητου
Katerina's diary
MINDSTRIPPER
Mαύρος Γάτος
Nanakos
ninemos
xiozil - αναποδα στο χρονο...
Opusdays Δύων Ανατέλλων
Ο Παραμυθάς
Οι σκιές μιλάν
Όσα πιάνει ο φακός
Kitsosmitsos
ΠΙΤΥΛΟΣ ~ Κωστής Γκορτζής
Ρηγόπουλος Γιάννης
s.frang -KENTPIKO
Sykofantis-Bastoyni
syneas
Suspect
The Return
Theodora
το βυτίο
Vasvoe
ViSta
VITA MI BAROUAK
vita moderna -Thas
Yellow Shell
yet.anotherblog - lazopolis
wpleftyboy's
Χαρτοπόντικας νέο
Zaphod Beeblebrox
Zorba The Greek
Zouri
Ζώντας στην κόψη
-->> update: εκτακτη προσκληση -->> anisixos
Καλη μας επιτυχια!:-))
Απο την ιστοσελιδα του Νίκου Σαραντάκου -->>
http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/laskaratos_talara2.html
Το "Αντισταθείτε" ειναι ενα παιχνιδακι που το ξεκινησε η Εαρινή Συμφωνία. Με προσκαλεσε ο/η Urfurslaag και προσκαλω με τη σειρα μου μερικους απο τους απειρους (σε αριθμο, ε!) συμπλογκοχωριανους. Μερικοι ειναι παλιοι που εχουν ψιλοχαθει απο το προσκηνιο, μερικοι εχουν ενδιαφεροντα αλλα αφανη μπλογκακια, μερικοι ειναι πολυ φρεσκοι. Απ' ολα εχει ο μπαχτσες!
Προσοχη ομως. Μη παρεξηγηθουν οσοι δεν προσκαλεσα. Το παιχνιδι δεν ειναι κλειστο, μπορει ανετα να το παιξει οποιος πετυχει την ανακοινωση αυτη εδω περα!
ATTACTHEM
Ατρέως ανθών
Beerman's Stories
b r e a t h e
Diagoras
Filboid-Studge
Gravity and the Wind
Jim-HELLAS
λ:ηρ
Λαπούδα
Η φωτεινή πλευρά του υποσυνείδητου
Katerina's diary
MINDSTRIPPER
Mαύρος Γάτος
Nanakos
ninemos
xiozil - αναποδα στο χρονο...
Opusdays Δύων Ανατέλλων
Ο Παραμυθάς
Οι σκιές μιλάν
Όσα πιάνει ο φακός
Kitsosmitsos
ΠΙΤΥΛΟΣ ~ Κωστής Γκορτζής
Ρηγόπουλος Γιάννης
s.frang -KENTPIKO
Sykofantis-Bastoyni
syneas
Suspect
The Return
Theodora
το βυτίο
Vasvoe
ViSta
VITA MI BAROUAK
vita moderna -Thas
Yellow Shell
yet.anotherblog - lazopolis
wpleftyboy's
Χαρτοπόντικας νέο
Zaphod Beeblebrox
Zorba The Greek
Zouri
Ζώντας στην κόψη
-->> update: εκτακτη προσκληση -->> anisixos
Καλη μας επιτυχια!:-))
Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2008
ο Θανάσης επιστρέφει νικητής
(συνεχεια απο το προηγουμενο - Παρασκευή, 18 Ιαν. 2008)
Ο κ. διευθυντής είχε προτείνει στο Θανάση να τον κάνει γαμπρό του, να τον παντρέψει με την κόρη του, στοχεύοντας στην αναπαραγωγή του γονιδίου που δημιουργεί τα δώδεκα δάχτυλα. Ηταν φανατικός υποστηριχτής της ιδέας περί του εξαδάχτυλου που θα μας φέρει πίσω την Πόλη, κλπ κλπ, και επιθυμούσε τη συμμετοχή της οικογένειάς του στη πιθανότητα πραγματοποίησης αυτής της ιδέας, την οποία έβρισκε απολύτως εφικτή. Ετσι είναι. Στις διευθυντικές καρέκλες κάθονται αναπαυτικά άνθρωποι με μεγάλες ιδέες.
Ο Θανάσης λοιπόν, μπήκε σώγαμπρος στο σπίτι του κ. Καπούζογλου, αφού φυσικά γνώρισε και παντρεύτηκε μετά από σύντομο αρραβώνα την ωραία Ανθούλα, την κόρη Καπούζογλου και νυν κ. Αθανασίου Μπαχλάκη, αφού εγχειρίστηκε και απώλεσε τα επί πλέον δάχτυλα των χεριών του. Αυτή ήταν η συμφωνία, ο όρος που είχε επιβάλλει ο κ. διυθυντής: Να κόψει τα επιπλέον δάχτυλα. Η δικαιολογία ήταν αληθοφανής, να μη τρομάξει η ωραία Ανθούλα και το υπόλοιπο σόι. Το ζουμί όμως ήταν η αφανής παροχή του γονιδίου του στην οικογένεια, να μην υποπτευθεί κανείς τι κρύβεται πίσω από αυτό τον εσπευσμένο γάμο της κόρης ενός σημαντικού παράγοντα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου με έναν απλό υπαλληλάκο σαν τον Θανάση.
Για να θολώσει τα νερά, ο κ. διευθυντής έχρισε τον Θανάση προϊστάμενο Λογιστηρίου της επιχείρησης και διέδιδε δεξιά και αριστερά ότι πρόκειται για ελπιδοφόρο νέο με Αξίες και Αρχές, αντάξιο διάδοχό του. Η Ανθούλα, απλώς ακολουθούσε τις υποδείξεις του πατρός και ουδείς λόγος της έπεφτε περί γάμου, κ.τ.τ., παρ' όλ' αυτά όμως το Θανάση τον ερωτεύτηκε σφόδρα και σύντομα η κοιλιά της άρχισε να φουσκώνει και μετά την πάροδο εννέα μηνών ακριβώς γέννησε ένα υπέροχο μωρό. Οι ευτυχείς γονείς λάτρεψαν αμέσως το σπλάχνο τους, που ήταν ένα στρουμπουλό κοριτσάκι με επτά δάχτυλα στο αριστερό του χεράκι. Ο δυστυχής παπούς, με βαριά καρδιά, άνοιξε λογαριασμό στη Τράπεζα στο όνομα της μικρής και περίμενε με αγωνία την επόμενη εγκυμοσύνη της κόρης του, η οποία συνέβη σύντομα και ήταν ατελέσφορη όπως και η πρώτη: κοριτσάκι και πάλι, με επτά δάχτυλα στο δεξί του χεράκι.
Η οικογένεια Αθανασίου Μπαχλάκη αριθμούσε τώρα τέσσερα μέλη με σαραντατέσσερα δάχτυλα χεριών, μόνο που τα δάχτυλα ήταν μοιρασμένα λάθος. Ετσι, οι μικρές εγχειρίστηκαν χωρίς αναβολή, για λόγους αισθητικής. Μετά από δυο χρόνια ανάπαυλας, η Ανθούλα ξανάμεινε έγκυος και το υπερηχογράφημα έδειξε αγόρι. Περιττό να ειπωθεί η χαρά του χαζοπαπού κ. Καπούζογλου, ο οποίος άρχισε να κάνει ένα σωρό παρανομίες προς αύξηση του μπάτζετ της επιχείρησης, ώστε να είναι ικανή να χρηματοδοτήσει μια μελλοντική αποστολή στην Πόλη για να την κατακτήσει ο μικρός μόλις θα ενηλικιωνόταν.
Η Ανθούλα γέννησε, αλλά -"άνθρακες ο θησαυρός"- το αγοράκι είχε επτά δάχτυλα σε κάθε πόδι. Το γονίδιο του Θανάση έπαιζε άσχημα παιχνίδια στον κ. διευθυντή, που όμως δεν έχανε το κουράγιο του και περίμενε με αισιοδοξία την επόμενη γέννηση, η οποία δεν άργησε να έρθει. Μετά από δεκαοκτώ μήνες, γεννήθηκε το δεύτερο αγοράκι του ζεύγους, με επτά δάχτυλα στο αριστερό του ποδαράκι. Τότε, ο παπούς έπεσε σε βαριά κατάθλιψη και ανέλαβε ο Θανάσης το τμήμα εισαγωγών-εξαγωγών της επιχείρησης.
Μετά από αρκετά χρόνια, ο Θανάσης με την Ανθούλα απέκτησαν ένα λόχο παιδιών, θηλυκών και σερνικών, με δάχτυλα πάντα υπεράριθμα αλλά όχι σωστά κατανεμημένα, τα οποία εγχειριζόντουσαν μόλις συμπλήρωναν τα παιδιά το δεύτερο έτος της ηλικίας τους. Ο Θανάσης ανέπτυξε το εμπορικό του δαιμόνιο και, παρά τις αντιρρήσεις του ξεμωραμένου πλέον πεθερού του, η επιχείρηση πρόκοψε εξαιρετικά, ιδίως στην Πόλη, όπου εξήγαγε το 90% των ολοβάμβακων και ολομέταξων προϊόντων της.
«Την πήραμε την Πόλη μπαμπά!» είπε μια μέρα η Ανθούλα στον πατέρα της και κείνος έπεσε ξερός από τη χαρά του. Τον θάψαν με μεγάλες τιμές, κηδεία με δημόσια δαπάνη λόγω της προσφοράς του στην κοινωνία: μια αλυσίδα ξενώνων για κακοποιημένες γυναίκες -σε πανελλαδικό επίπεδο- που είχε χτίσει για να μειώσει τις φορολογικές υποχρεώσεις της εταιρείας. Πού να ήξερε τι εννοούσε η αγαπημένη του κόρη! Αν μπορούσε να φανταστεί ότι η Πόλη ειχε πλημμυρίσει από μεταξωτές και βαμβακερές μαντίλες ελληνικής παραγωγής, ίσως να είχε αφήσει νωρίτερα το μάταιο τούτο κόσμο...
-->> πρωτη αναρτηση εδω: -->>
http://rodiat4.blogspot.com/2007/09/287.html
__________________
ΣΗΜ. τα ονοματεπώνυμα είναι φανταστικά και ουδεμία σχέση έχουν με τη πραγματικότητα, όπως και ολόκληρη η ιστορία.
Ο κ. διευθυντής είχε προτείνει στο Θανάση να τον κάνει γαμπρό του, να τον παντρέψει με την κόρη του, στοχεύοντας στην αναπαραγωγή του γονιδίου που δημιουργεί τα δώδεκα δάχτυλα. Ηταν φανατικός υποστηριχτής της ιδέας περί του εξαδάχτυλου που θα μας φέρει πίσω την Πόλη, κλπ κλπ, και επιθυμούσε τη συμμετοχή της οικογένειάς του στη πιθανότητα πραγματοποίησης αυτής της ιδέας, την οποία έβρισκε απολύτως εφικτή. Ετσι είναι. Στις διευθυντικές καρέκλες κάθονται αναπαυτικά άνθρωποι με μεγάλες ιδέες.
Ο Θανάσης λοιπόν, μπήκε σώγαμπρος στο σπίτι του κ. Καπούζογλου, αφού φυσικά γνώρισε και παντρεύτηκε μετά από σύντομο αρραβώνα την ωραία Ανθούλα, την κόρη Καπούζογλου και νυν κ. Αθανασίου Μπαχλάκη, αφού εγχειρίστηκε και απώλεσε τα επί πλέον δάχτυλα των χεριών του. Αυτή ήταν η συμφωνία, ο όρος που είχε επιβάλλει ο κ. διυθυντής: Να κόψει τα επιπλέον δάχτυλα. Η δικαιολογία ήταν αληθοφανής, να μη τρομάξει η ωραία Ανθούλα και το υπόλοιπο σόι. Το ζουμί όμως ήταν η αφανής παροχή του γονιδίου του στην οικογένεια, να μην υποπτευθεί κανείς τι κρύβεται πίσω από αυτό τον εσπευσμένο γάμο της κόρης ενός σημαντικού παράγοντα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου με έναν απλό υπαλληλάκο σαν τον Θανάση.
Για να θολώσει τα νερά, ο κ. διευθυντής έχρισε τον Θανάση προϊστάμενο Λογιστηρίου της επιχείρησης και διέδιδε δεξιά και αριστερά ότι πρόκειται για ελπιδοφόρο νέο με Αξίες και Αρχές, αντάξιο διάδοχό του. Η Ανθούλα, απλώς ακολουθούσε τις υποδείξεις του πατρός και ουδείς λόγος της έπεφτε περί γάμου, κ.τ.τ., παρ' όλ' αυτά όμως το Θανάση τον ερωτεύτηκε σφόδρα και σύντομα η κοιλιά της άρχισε να φουσκώνει και μετά την πάροδο εννέα μηνών ακριβώς γέννησε ένα υπέροχο μωρό. Οι ευτυχείς γονείς λάτρεψαν αμέσως το σπλάχνο τους, που ήταν ένα στρουμπουλό κοριτσάκι με επτά δάχτυλα στο αριστερό του χεράκι. Ο δυστυχής παπούς, με βαριά καρδιά, άνοιξε λογαριασμό στη Τράπεζα στο όνομα της μικρής και περίμενε με αγωνία την επόμενη εγκυμοσύνη της κόρης του, η οποία συνέβη σύντομα και ήταν ατελέσφορη όπως και η πρώτη: κοριτσάκι και πάλι, με επτά δάχτυλα στο δεξί του χεράκι.
Η οικογένεια Αθανασίου Μπαχλάκη αριθμούσε τώρα τέσσερα μέλη με σαραντατέσσερα δάχτυλα χεριών, μόνο που τα δάχτυλα ήταν μοιρασμένα λάθος. Ετσι, οι μικρές εγχειρίστηκαν χωρίς αναβολή, για λόγους αισθητικής. Μετά από δυο χρόνια ανάπαυλας, η Ανθούλα ξανάμεινε έγκυος και το υπερηχογράφημα έδειξε αγόρι. Περιττό να ειπωθεί η χαρά του χαζοπαπού κ. Καπούζογλου, ο οποίος άρχισε να κάνει ένα σωρό παρανομίες προς αύξηση του μπάτζετ της επιχείρησης, ώστε να είναι ικανή να χρηματοδοτήσει μια μελλοντική αποστολή στην Πόλη για να την κατακτήσει ο μικρός μόλις θα ενηλικιωνόταν.
Η Ανθούλα γέννησε, αλλά -"άνθρακες ο θησαυρός"- το αγοράκι είχε επτά δάχτυλα σε κάθε πόδι. Το γονίδιο του Θανάση έπαιζε άσχημα παιχνίδια στον κ. διευθυντή, που όμως δεν έχανε το κουράγιο του και περίμενε με αισιοδοξία την επόμενη γέννηση, η οποία δεν άργησε να έρθει. Μετά από δεκαοκτώ μήνες, γεννήθηκε το δεύτερο αγοράκι του ζεύγους, με επτά δάχτυλα στο αριστερό του ποδαράκι. Τότε, ο παπούς έπεσε σε βαριά κατάθλιψη και ανέλαβε ο Θανάσης το τμήμα εισαγωγών-εξαγωγών της επιχείρησης.
Μετά από αρκετά χρόνια, ο Θανάσης με την Ανθούλα απέκτησαν ένα λόχο παιδιών, θηλυκών και σερνικών, με δάχτυλα πάντα υπεράριθμα αλλά όχι σωστά κατανεμημένα, τα οποία εγχειριζόντουσαν μόλις συμπλήρωναν τα παιδιά το δεύτερο έτος της ηλικίας τους. Ο Θανάσης ανέπτυξε το εμπορικό του δαιμόνιο και, παρά τις αντιρρήσεις του ξεμωραμένου πλέον πεθερού του, η επιχείρηση πρόκοψε εξαιρετικά, ιδίως στην Πόλη, όπου εξήγαγε το 90% των ολοβάμβακων και ολομέταξων προϊόντων της.
«Την πήραμε την Πόλη μπαμπά!» είπε μια μέρα η Ανθούλα στον πατέρα της και κείνος έπεσε ξερός από τη χαρά του. Τον θάψαν με μεγάλες τιμές, κηδεία με δημόσια δαπάνη λόγω της προσφοράς του στην κοινωνία: μια αλυσίδα ξενώνων για κακοποιημένες γυναίκες -σε πανελλαδικό επίπεδο- που είχε χτίσει για να μειώσει τις φορολογικές υποχρεώσεις της εταιρείας. Πού να ήξερε τι εννοούσε η αγαπημένη του κόρη! Αν μπορούσε να φανταστεί ότι η Πόλη ειχε πλημμυρίσει από μεταξωτές και βαμβακερές μαντίλες ελληνικής παραγωγής, ίσως να είχε αφήσει νωρίτερα το μάταιο τούτο κόσμο...
-->> πρωτη αναρτηση εδω: -->>
http://rodiat4.blogspot.com/2007/09/287.html
__________________
ΣΗΜ. τα ονοματεπώνυμα είναι φανταστικά και ουδεμία σχέση έχουν με τη πραγματικότητα, όπως και ολόκληρη η ιστορία.
Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΣΜΟΣ*
Δηλωσε απο το βημα του Κοινοβουλιου πριν απο λιγο -σημερα, 18 Ιαν. 2008, ωρα 14:31- ο υπουργος πολιτισμου κ. Μιχαλης Λιαπης, και κατεπληξε τα πληθη. Καταλαβαινω βεβαια την αναγκη του να συγγενευει με ενα θεσμο, αυτο ομως δεν δικαιολογει τη φαντασιοπληξια του. Ετσι δεν ειναι;
* συλλεκτικο μαργαριταρι
περί της φαγούρας του Θανάση - αφιερωμα λογω της ημερας
Είναι Δευτέρα πρωί, κι ο Θανάσης ξυπνά με μια τρομερή φαγούρα στο μουστάκι. Στην αριστερή γωνία. Μισοκοιμισμένος ακόμα, γυρίζει μπρούμυτα και τρίβεται στο μαξιλάρι. Πέρα-δώθε καναδυό φορές, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η φαγούρα ίσα ίσα δυναμώνει. Στρίβει στο αριστερό πλευρό και χρησιμοποιεί το δείκτη του δεξιού χεριού σε ένα απαλό ξύσιμο. Τίποτα. Η φαγούρα απλώνεται σε όλη την έκταση του άνω χείλους. «Να σε πάρει ο διάολος για μουστάκι» μουρμουρίζει κι αποφασίζει να σηκωθεί.
Δεν είναι η συνηθισμένη ώρα που ξυπνά, αλλά δε μπορεί να κάνει αλλιώς. Πάει γραμμή στο λουτρό, κατούρημα, κοίταγμα στον καθρέφτη του νιπτήρα, πλύσιμο χεριών και προσώπου, βούρτσισμα δοντιών, κινήσεις καθημερινές, ρουτινιάρικες. Η φαγούρα ξεχειλίζει λες από το μουστάκι και απλώνεται προς τα μάγουλα. Τα τρίβει με τις παλάμες του με μανία, πάνω-κάτω, τίποτα, η φαγούρα εξαπλώνεται στο πρόσωπό του όπως ένας λεκές από λάδι σε ύφασμα λινό. Σα να την πίνει το δέρμα του.
Αν και δεν είναι η μέρα του να ξυριστεί -τα γένια του είναι ανοιχτόχρωμα και ξυρίζεται μέρα παρά μέρα- παίρνει τον αφρό και τον απλώνει με προσοχή. Νιώθει μια προσωρινή δροσιά, ηρεμεί για λίγο, όσο να περάσει τη λεπίδα στο πρόσωπό του. Η φαγούρα στα μάγουλα καταλαγιάζει, το μουστάκι του όμως τον φαγουρίζει τόσο που βάζει τα μεγάλα μέσα: Το ξύνει με τα νύχια και των δώδεκα* δαχτύλων του. Το δέρμα κάτω από τον παχύ θύσσανο, χρώματος κοκκινωπού, γίνεται κατακόκκινο κι αυτό. Αποφασίζει να το ξυρίσει και το κοντοκουρεύει με το ψαλιδάκι των νυχιών ώστε να το πιάνει η λεπίδα. Τελειώνει με το ξύρισμα του μουστακιού, «πω πω σαν κόλος έγινε η μούρη μου» λέει από μέσα του, και ρίχνει μπόλικη κολόνια. Τον τσούζει το αλκοόλ, μπερδεύεται το τσούξιμο με τη φαγούρα, πράγμα που τον κάνει να πιστέψει ότι το μαρτύριό του έχει πάρει τέλος.
Αμ δε! Μόλις σκουπίζει τα απομεινάρια του αφρού από τους κροτάφους, η φαγούρα επιστρέφει απειλητική. Δεν περιορίζεται στο άνω χείλος και στα μάγουλα, σκαρφαλώνει από τους κροτάφους και προς το τριχωτό της κεφαλής του. Σκύβει στο νιπτήρα για ένα σύντομο λούσιμο. Ξεβγάζει το σαμπουάν καλά καλά με κρύο νερό και τινάζει τα μαλλιά σα βρεγμένο σκυλάκι. «Αχ, αυτό ήταν!» αναστενάζει με ανακούφιση, αλλά η φαγούρα παραμονεύει. Τώρα κατεβαίνει στο σβέρκο κι από το σβέρκο απλώνεται στους ώμους κι από κεί στην πλάτη και στο στήθος ταυτόχρονα κι ο Θανάσης ανεβοκατεβάζει τα χέρια του όπου προλάβει, δεν ξέρει τι να πρωτοξύσει.
Τα νύχια του γεμίζουν αίμα και τρίχες και συνεχίζει να ξύνει το δέρμα του χωρίς να σκέφτεται ότι το πληγώνει, «μόνο να τελειώσει αυτό το πράγμα να πάω στη δουλειά» σκέφτεται, αλλά "αυτό το πράγμα" δεν τελειώνει με τίποτα. Τηλεφωνεί στον προϊστάμενο πως του έτυχε μια αναπάντεχη δυσκολία και δε θα μπορέσει να πάει σήμερα, μετά στο φίλο του το Νότη, το γιατρό, και κλείνει ραντεβού μετά από μια ώρα, να τον δει ως επείγον περιστατικό. Οσο ντύνεται, η φαγούρα κατακλύζει ολόκληρο το σώμα του. Περνώντας από την κοιλιά και τα οπίσθια, κατεβαίνει προς τους μηρούς γύρω-γύρω, τα γόνατα, τις γάμπες, τους αστραγάλους. Το μόνο απρόσβλητο μέρος μένουν οι πατούσες ευτυχώς, κι έτσι μπορεί να φορέσει παπούτσια και να περπατά.
Ξύνοντας διαρκώς και χωρίς ανάπαυλα το κορμί του, ο Θανάσης φτιάχνει και ρουφά δυο γουλιές καφέ, αν και δεν τον χρειάζεται, μια και η φαγούρα τον έχει ξυπνήσει για τα καλά. Να πάει στο νοσοκομείο με λεωφορείο αποκλείεται. Πώς να σταθεί ανάμεσα σε τόσο κόσμο και να ξύνεται; Να πάρει τη μηχανή του, ούτε λόγος. Θα γκρεμοτσακιστεί πουθενά. Το αυτοκίνητό του δεν κυκλοφορεί σήμερα, αλλά και να κυκλοφορούσε δε θα το ρισκάριζε. Ταξί; Ασε καλύτερα, τι θα πει ο ταξιτζής, θα τον περάσει για κάναν μουρλό. Το νοσοκομείο απέχει τέσσερις στάσεις από το σπίτι του κι έτσι θα πάει με τα πόδια.
Τέσσερις στάσεις λεωφορείου είναι περίπου ένα χιλιόμετρο κι αυτό το χιλιόμετρο, τη σημερνή μέρα, ισοδυναμεί με την άνοδο στο Γολγοθά για το Θανάση. Προχωρεί δυο τρία βήματα και σταματά για να ξυστεί. Δαγκώνει τα χείλια, τινάζει το κεφάλι, σφίγγει τους γλουτούς, κινεί παράξενα τους ώμους τρίβοντας τ' αυτιά, γέρνει μια δεξιά και μια αριστερά τρίβοντας -μια με τό 'να χέρι και μια με τ' άλλο- τις γάμπες, βάζει το δεξί χέρι στην τσέπη ν' ανακουφίσει προσωρινά τ' αχαμνά του, σαν το ανέκδοτο με το κουστούμι του σακάτη δείχνει. Αν και τόσο νωρίς το πρωί δεν κυκλοφορούν αργόσχολοι, μερικοί περαστικοί τον παρατηρούν κουνώντας με συμπόνια το κεφάλι, κι ο Θανάσης δεν σταματά να ξύνεται, να ξύνεται, να ξύνεται, ώσπου φτάνει στην κεντρική είσοδο του νοσοκομείου. Εκεί, ως δια μαγείας, παύει η φαγούρα, όπως ακριβώς αναστέλλονται για λίγο οι πόνοι της γέννας μόλις η επίτοκος φτάσει στην κλινική.
Ξαφνιάζεται ο έρημος, παρόλ' αυτά όμως θα τον δει το γιατρό, πρέπει να του εξηγήσει τι του συνέβει, μη και το ξαναπάθει. Το ραντεβού είναι σε ένα τέταρτο της ώρας και ο Θανάσης το εκμεταλλεύεται για να πιει ένα καφεδάκι στο κυλικείο του νοσοκομείου σαν άνθρωπος. Αγοράζει κι ένα κρουασάν και κάθεται σ' ένα παγκάκι, μελετώντας από μέσα του τα συμβάντα, ώστε να απαριθμήσει ένα προς ένα τα συμπτώματα στο φίλο του το Νότη, το δερματολόγο. Το τέταρτο της ώρας περνά αρκετά αργά, τόσο μεγάλη είναι η απόλαυση αυτού του διαλείμματος. Κάποια στιγμή, αποφασίζει να σηκωθεί και να προχωρήσει προς το ιατρείο. Ο Νότης τον περιμένει με αγωνία γιατί ο φίλος του ο Θανάσης δεν τον έχει ξαναενοχλήσει για θέματα υγείας. Δεν έχει καταλάβει καν ότι πρόκειται για δερματολογικό πρόβλημα, ο Θανάσης του τα μάσαγε στο τηλέφωνο, «έρχομαι να στα πω από κοντά» του είχε πει, κι ο Νότης είχε σκεφτεί πως το τηλεφώνημα του φίλου του θα μπορούσε να αφορά ίσως κάποιον συγγενή του, κάποιο ρουσφετάκι, ή και κάνα θαλασσοδάνειο ακόμα.
Χτυπά την πόρτα, μπαίνει, χαιρετιούνται οι δυο φίλοι, «ποιο είναι το πρόβλημα;» ρωτά ο γιατρός καθισμένος στο γραφείο του, «άστα φίλε μου, που να σου λέω τι έπαθα» απαντά ο Θανάσης, και, εκείνην ακριβώς τη στιγμή, η φαγούρα ενσκήπτει ξαφνικά και δριμύτερη! Τινάζεται πάνω και αρχίζει να ξύνεται με μανία, ενώ ο γιατρός τινάζεται κι αυτός από την καρέκλα του. Τέτοια περίπτωση δεν του έχει ξανατύχει. Ανοίγει ένα ντουλαπάκι, παίρνει κάτι χάπια, γεμίζει ένα ποτήρι πλαστικό με νερό από το νιπτηράκι, «για πάρε δυο απ' αυτά, να δούμε» λέει και τείνει στο Θανάση το ποτήρι και τα χάπια. Απλώνει ο Θανάσης το χέρι να πιάσει το ποτήρι και «ωπ, τι γίνετ' εδώ;» ρωτά ξαφνιασμένος ο Νότης ο γιατρός, «έχεις έξι δάχτυλα σ' αυτό το χέρι;» και παίρνει πίσω χάπια και ποτήρι.
Ο Θανάσης παρατηρεί το χέρι του το δεξί πρώτα, ύστερα το αριστερό, μετρά τα δάχτυλά του, τα βρίσκει πράγματι δώδεκα και «γιατί, εσύ πόσα έχεις;» ρωτά τον ξαφνιασμένο γιατρό. «Δέκα, όπως όλοι οι άνθρωποι» απαντά ο γιατρός και «για έλα πιο κοντά να εξετάσω αυτό το φαινόμενο» συνεχίζει, ενώ τα μάτια του έχουν πεταχτεί έξω από την κατάπληξη. Ο Θανάσης σταματά για λίγο το ξύσιμο, η φαγούρα φαίνεται να έχει αλλεργία στα ξαφνιάσματα, ενώ ο δερματολόγος τηλεφωνεί στον ορθοπεδικό, λέγοντάς του «παράτα τα κι έλα γρήγορα στο ιατρείο μου στα επείγοντα, συμβαίνει κάτι τι απίστευτο!»
Σε χρόνο μηδέν, που λένε, ο ορθοπεδικός βρίσκεται άναυδος κι αυτός μπροστά στον εξαδάχτυλο Θανάση και του ζητά να βγάλει τα παπούτσια του για να δει πόσα δάχτυλα έχει στα πόδια. Μετρούν όλοι μαζί με προσοχή, ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, στο ένα πόδι, άλλα πέντε στο άλλο και «α, γι αυτό δεν σε τρώνε και οι πατούσες σου!» αναφωνεί ο δερματολόγος και ο ορθοπεδικός βιάζεται να συμφωνήσει, ενώ ο Θανάσης δεν εννοεί να καταλάβει ποια είναι η σχέση της φοβερής του φαγούρας με τον αριθμό των δαχτύλων στα χέρια του, ο οποίος ήταν ο ίδιος από την ώρα που γεννήθηκε. Το έκτο δάχτυλο σε κάθε του χέρι, βεβαίως, δεν προστέθηκε στα ξαφνικά σήμερα το πρωί!
Οι δυο γιατροί, μετά από ένα σύντομο συμβούλιο, προτείνουν στο Θανάση μια αγωγή με χάπια και, αν αυτή δεν τελεσφορήσει, να του αφαιρεθούν τα επι πλέον δάχτυλα. «Μια επεμβασούλα είναι, μη φοβάσαι, θα γίνει με τοπική αναισθησία» τον καθησυχάζει ο ορθοπεδικός, «εγώ ο ίδιος θα στην κάνω και θα προτείνω να μη σου κοστίσει τίποτα, αν συναινέσεις να ανακοινώσω την περίπτωσή σου στο διεθνές ετήσιο συνέδριο των ορθοπεδικών» τελειώνει την κουβέντα του και ο φίλος δερματολόγος συνεχίζει «είναι ευκαιρία Θανάση μου, σκέψου το, θα σου έλεγα μάλιστα να μην επιβαρύνεις καν τον οργανισμό σου με χάπια αλλά να εγχειριστείς αμέσως».
Ο Θανάσης, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, δεν συμπαθεί τα μαχαίρια και μάλιστα χωρίς να το σκεφτεί λιγουλάκι, έτσι αποφασίζει την πρώτη περίπτωση με τα χάπια, οπότε ο Νότης του ξαναδίνει τα αντισταμινικά που είχε βγάλει λίγο πρωτύτερα από το ντουλαπάκι και η φαγούρα υποχωρεί αρκετά, τόσο που ο Θανάσης αποφασίζει στη συνέχεια να πάει στη δουλειά του. Χαιρετά με ανακούφιση τους γιατρούς σωτήρες του, φεύγει από το νοσοκομείο, παίρνει το τρόλλεϊ και βρίσκεται στην υπηρεσία του. Η φαγούρα κοντεύει να γίνει ανάμνηση.
Μόλις μπαίνει στο γραφείο, αρχίζουν τα κρυφομιλήματα και τα χαχανητά. Δεν αργεί να καταλάβει τι συμβαίνει, έχει ξυρίσει το μουστάκι και το πρόσωπό του είναι αλλαγμένο, σίγουρα περί αυτού πρόκειται. Καλημερίζει χωρίς πολλά πολλά, κάθεται στη θέση του και ξεκλειδώνει τα συρτάρια του γραφείου του, όταν η κυρία Καπούζογλου λέει «με όλο το θάρρος, τι έγινε κύριε Θανάση το μουστάκι σας, το έφαγε η γάτα;» βέβαιη ότι η φράση της είναι μια φράση η οποία υποδηλώνει εξυπνάδα, κοιτάζοντας παράλληλα προς όλες τις πιθανές κατευθύνσεις για να λάβει υποστήριξη στο ανόητο χιούμορ της. Αντιπαρερχόμενος την κρυάδα, ο Θανάσης τη ρωτά με τη σειρά του «αλήθεια, ξέρετε πόσα δάχτυλα έχω στα χέρια μου;» και «φυσικά δέκα, όπως όλοι οι άνθρωποι, τι ερώτηση!» απαντά η κυρία Καπούζογλου χαχανίζοντας «εκτός αν εννοείται και κάποιο άλλο δάχτυλο» συνεχίζει δήθεν πονηρά.
Η κυρία Καπούζογλου δεν είναι καθόλου κυρία, αν και παντρεμένη εδώ και πέντε χρόνια με τον κύριο διευθυντή της υπηρεσίας. Είναι το καρφί του κυρίου διευθυντή, αυτό το ξέρουν όλοι στο γραφείο, και παίζει το ρόλο της εύθυμης και καλοπροαίρετης τάχα, ενώ από πίσω δεν διστάζει να τα χώνει σε όλους. Ο Θανάσης νιώθει μια γλυκειά ικανοποίηση που θα την κάνει σε λίγο να χάσει το χρώμα της. «Για μετρήστε τα λοιπόν, αν είστε περίεργη βεβαίως, να δούμε, είναι ή δεν είναι δέκα;» της λέει τείνοντας και τα δυο του χέρια στο ύψος των ματιών της και η κυρία Καπούζογλου βάζει μια τσιρίδα και πέφτει ξερή στο πάτωμα. Σε στρίψη ματιού, όλοι οι υπάλληλοι τρέχουν να μετρήσουν τα δάχτυλα των χεριών του Θανάση, αντί να συνεφέρουν την κυρία Καπούζογλου, η οποία στο μεταξύ συνέρχεται μόνη της και, οπωσδήποτε, θα τους ανταποδώσει με πρώτη ευκαιρία την αδιαφορία τους για το άτομό της.
Οταν σε δέκα λεπτά μπαίνει ο κύριος διευθυντής αναστατωμένος από το σούσουρο που ακούγεται ίσαμε τον επάνω όροφο, όπου βρίσκεται το γραφείο του, και βλέπει το Θανάση ανεβασμένο σε μια καρέκλα να μουτζώνει δεξιά κι αριστερά και όλο το προσωπικό της υπηρεσίας να κοάζουν μαζί του εν χορώ «πάρε έξι!» και «πάρε δώδεκα!» κοντεύει να πάθει συμφόρηση. Βλέπει και τη σύζυγό του να κάθεται σαν ξέπνοη παράμερα και το εγκεφαλικό είναι στο δρόμο. «Απολύεσαι! Τώρα! Μάζεψτα και τράβα!» κραυγάζει θέλοντας να ισορροπήσει με τις κραυγές τη δειλία και την αδυναμία του, πιθανότατα και το μικρό του τσουτσούνι, καθώς η κυρία Καπούζογλου «μπράβο Μενέλαε» και «μπράβο κύριε διευθυντά μου» του λέει, «αλλά μέτρα και τα δάχτυλα του Θανάση μας» προσθέτει για να του βγει από πάνω, ο κύριος διευθυντής τα μετρά, τα ξαναμετρά και αυτομάτως ηρεμεί.
Είναι η πρώτη φορά που τα δώδεκα δάχτυλα του Θανάση δρουν ως ηρεμιστικό. Ισως και η τελευταία, γιατί μετά την πρόταση που του κάνει κατ' ιδίαν ο κύριος διευθυντής, ο Θανάσης αποφασίζει να πάει να κόψει τα περισσευούμενα.
------------------
ΣΗΜ.1. η λέξη "δώδεκα" γράφτηκε τυχαία και όταν πρόσεξα αυτό το λάθος αποφάσισα να το αφήσω και να μη το διορθώσω, έτσι η ιστορία οδηγήθηκε μόνη της προς τη δική της συνέχεια και το δικό της τέλος, αποφάσισε δλδ το κείμενο αντί για μένα προς τα πού θα πάει -πράγμα που μου συμβαίνει συχνά, χωρίς να βρίσκω κάποια εξήγηση γι αυτό.
-->> πρωτογραφτηκε εδω: -->>
http://rodiat4.blogspot.com/2006/11/183.html
Δεν είναι η συνηθισμένη ώρα που ξυπνά, αλλά δε μπορεί να κάνει αλλιώς. Πάει γραμμή στο λουτρό, κατούρημα, κοίταγμα στον καθρέφτη του νιπτήρα, πλύσιμο χεριών και προσώπου, βούρτσισμα δοντιών, κινήσεις καθημερινές, ρουτινιάρικες. Η φαγούρα ξεχειλίζει λες από το μουστάκι και απλώνεται προς τα μάγουλα. Τα τρίβει με τις παλάμες του με μανία, πάνω-κάτω, τίποτα, η φαγούρα εξαπλώνεται στο πρόσωπό του όπως ένας λεκές από λάδι σε ύφασμα λινό. Σα να την πίνει το δέρμα του.
Αν και δεν είναι η μέρα του να ξυριστεί -τα γένια του είναι ανοιχτόχρωμα και ξυρίζεται μέρα παρά μέρα- παίρνει τον αφρό και τον απλώνει με προσοχή. Νιώθει μια προσωρινή δροσιά, ηρεμεί για λίγο, όσο να περάσει τη λεπίδα στο πρόσωπό του. Η φαγούρα στα μάγουλα καταλαγιάζει, το μουστάκι του όμως τον φαγουρίζει τόσο που βάζει τα μεγάλα μέσα: Το ξύνει με τα νύχια και των δώδεκα* δαχτύλων του. Το δέρμα κάτω από τον παχύ θύσσανο, χρώματος κοκκινωπού, γίνεται κατακόκκινο κι αυτό. Αποφασίζει να το ξυρίσει και το κοντοκουρεύει με το ψαλιδάκι των νυχιών ώστε να το πιάνει η λεπίδα. Τελειώνει με το ξύρισμα του μουστακιού, «πω πω σαν κόλος έγινε η μούρη μου» λέει από μέσα του, και ρίχνει μπόλικη κολόνια. Τον τσούζει το αλκοόλ, μπερδεύεται το τσούξιμο με τη φαγούρα, πράγμα που τον κάνει να πιστέψει ότι το μαρτύριό του έχει πάρει τέλος.
Αμ δε! Μόλις σκουπίζει τα απομεινάρια του αφρού από τους κροτάφους, η φαγούρα επιστρέφει απειλητική. Δεν περιορίζεται στο άνω χείλος και στα μάγουλα, σκαρφαλώνει από τους κροτάφους και προς το τριχωτό της κεφαλής του. Σκύβει στο νιπτήρα για ένα σύντομο λούσιμο. Ξεβγάζει το σαμπουάν καλά καλά με κρύο νερό και τινάζει τα μαλλιά σα βρεγμένο σκυλάκι. «Αχ, αυτό ήταν!» αναστενάζει με ανακούφιση, αλλά η φαγούρα παραμονεύει. Τώρα κατεβαίνει στο σβέρκο κι από το σβέρκο απλώνεται στους ώμους κι από κεί στην πλάτη και στο στήθος ταυτόχρονα κι ο Θανάσης ανεβοκατεβάζει τα χέρια του όπου προλάβει, δεν ξέρει τι να πρωτοξύσει.Τα νύχια του γεμίζουν αίμα και τρίχες και συνεχίζει να ξύνει το δέρμα του χωρίς να σκέφτεται ότι το πληγώνει, «μόνο να τελειώσει αυτό το πράγμα να πάω στη δουλειά» σκέφτεται, αλλά "αυτό το πράγμα" δεν τελειώνει με τίποτα. Τηλεφωνεί στον προϊστάμενο πως του έτυχε μια αναπάντεχη δυσκολία και δε θα μπορέσει να πάει σήμερα, μετά στο φίλο του το Νότη, το γιατρό, και κλείνει ραντεβού μετά από μια ώρα, να τον δει ως επείγον περιστατικό. Οσο ντύνεται, η φαγούρα κατακλύζει ολόκληρο το σώμα του. Περνώντας από την κοιλιά και τα οπίσθια, κατεβαίνει προς τους μηρούς γύρω-γύρω, τα γόνατα, τις γάμπες, τους αστραγάλους. Το μόνο απρόσβλητο μέρος μένουν οι πατούσες ευτυχώς, κι έτσι μπορεί να φορέσει παπούτσια και να περπατά.
Ξύνοντας διαρκώς και χωρίς ανάπαυλα το κορμί του, ο Θανάσης φτιάχνει και ρουφά δυο γουλιές καφέ, αν και δεν τον χρειάζεται, μια και η φαγούρα τον έχει ξυπνήσει για τα καλά. Να πάει στο νοσοκομείο με λεωφορείο αποκλείεται. Πώς να σταθεί ανάμεσα σε τόσο κόσμο και να ξύνεται; Να πάρει τη μηχανή του, ούτε λόγος. Θα γκρεμοτσακιστεί πουθενά. Το αυτοκίνητό του δεν κυκλοφορεί σήμερα, αλλά και να κυκλοφορούσε δε θα το ρισκάριζε. Ταξί; Ασε καλύτερα, τι θα πει ο ταξιτζής, θα τον περάσει για κάναν μουρλό. Το νοσοκομείο απέχει τέσσερις στάσεις από το σπίτι του κι έτσι θα πάει με τα πόδια.
Τέσσερις στάσεις λεωφορείου είναι περίπου ένα χιλιόμετρο κι αυτό το χιλιόμετρο, τη σημερνή μέρα, ισοδυναμεί με την άνοδο στο Γολγοθά για το Θανάση. Προχωρεί δυο τρία βήματα και σταματά για να ξυστεί. Δαγκώνει τα χείλια, τινάζει το κεφάλι, σφίγγει τους γλουτούς, κινεί παράξενα τους ώμους τρίβοντας τ' αυτιά, γέρνει μια δεξιά και μια αριστερά τρίβοντας -μια με τό 'να χέρι και μια με τ' άλλο- τις γάμπες, βάζει το δεξί χέρι στην τσέπη ν' ανακουφίσει προσωρινά τ' αχαμνά του, σαν το ανέκδοτο με το κουστούμι του σακάτη δείχνει. Αν και τόσο νωρίς το πρωί δεν κυκλοφορούν αργόσχολοι, μερικοί περαστικοί τον παρατηρούν κουνώντας με συμπόνια το κεφάλι, κι ο Θανάσης δεν σταματά να ξύνεται, να ξύνεται, να ξύνεται, ώσπου φτάνει στην κεντρική είσοδο του νοσοκομείου. Εκεί, ως δια μαγείας, παύει η φαγούρα, όπως ακριβώς αναστέλλονται για λίγο οι πόνοι της γέννας μόλις η επίτοκος φτάσει στην κλινική.
Ξαφνιάζεται ο έρημος, παρόλ' αυτά όμως θα τον δει το γιατρό, πρέπει να του εξηγήσει τι του συνέβει, μη και το ξαναπάθει. Το ραντεβού είναι σε ένα τέταρτο της ώρας και ο Θανάσης το εκμεταλλεύεται για να πιει ένα καφεδάκι στο κυλικείο του νοσοκομείου σαν άνθρωπος. Αγοράζει κι ένα κρουασάν και κάθεται σ' ένα παγκάκι, μελετώντας από μέσα του τα συμβάντα, ώστε να απαριθμήσει ένα προς ένα τα συμπτώματα στο φίλο του το Νότη, το δερματολόγο. Το τέταρτο της ώρας περνά αρκετά αργά, τόσο μεγάλη είναι η απόλαυση αυτού του διαλείμματος. Κάποια στιγμή, αποφασίζει να σηκωθεί και να προχωρήσει προς το ιατρείο. Ο Νότης τον περιμένει με αγωνία γιατί ο φίλος του ο Θανάσης δεν τον έχει ξαναενοχλήσει για θέματα υγείας. Δεν έχει καταλάβει καν ότι πρόκειται για δερματολογικό πρόβλημα, ο Θανάσης του τα μάσαγε στο τηλέφωνο, «έρχομαι να στα πω από κοντά» του είχε πει, κι ο Νότης είχε σκεφτεί πως το τηλεφώνημα του φίλου του θα μπορούσε να αφορά ίσως κάποιον συγγενή του, κάποιο ρουσφετάκι, ή και κάνα θαλασσοδάνειο ακόμα.
Χτυπά την πόρτα, μπαίνει, χαιρετιούνται οι δυο φίλοι, «ποιο είναι το πρόβλημα;» ρωτά ο γιατρός καθισμένος στο γραφείο του, «άστα φίλε μου, που να σου λέω τι έπαθα» απαντά ο Θανάσης, και, εκείνην ακριβώς τη στιγμή, η φαγούρα ενσκήπτει ξαφνικά και δριμύτερη! Τινάζεται πάνω και αρχίζει να ξύνεται με μανία, ενώ ο γιατρός τινάζεται κι αυτός από την καρέκλα του. Τέτοια περίπτωση δεν του έχει ξανατύχει. Ανοίγει ένα ντουλαπάκι, παίρνει κάτι χάπια, γεμίζει ένα ποτήρι πλαστικό με νερό από το νιπτηράκι, «για πάρε δυο απ' αυτά, να δούμε» λέει και τείνει στο Θανάση το ποτήρι και τα χάπια. Απλώνει ο Θανάσης το χέρι να πιάσει το ποτήρι και «ωπ, τι γίνετ' εδώ;» ρωτά ξαφνιασμένος ο Νότης ο γιατρός, «έχεις έξι δάχτυλα σ' αυτό το χέρι;» και παίρνει πίσω χάπια και ποτήρι.
Ο Θανάσης παρατηρεί το χέρι του το δεξί πρώτα, ύστερα το αριστερό, μετρά τα δάχτυλά του, τα βρίσκει πράγματι δώδεκα και «γιατί, εσύ πόσα έχεις;» ρωτά τον ξαφνιασμένο γιατρό. «Δέκα, όπως όλοι οι άνθρωποι» απαντά ο γιατρός και «για έλα πιο κοντά να εξετάσω αυτό το φαινόμενο» συνεχίζει, ενώ τα μάτια του έχουν πεταχτεί έξω από την κατάπληξη. Ο Θανάσης σταματά για λίγο το ξύσιμο, η φαγούρα φαίνεται να έχει αλλεργία στα ξαφνιάσματα, ενώ ο δερματολόγος τηλεφωνεί στον ορθοπεδικό, λέγοντάς του «παράτα τα κι έλα γρήγορα στο ιατρείο μου στα επείγοντα, συμβαίνει κάτι τι απίστευτο!»
Σε χρόνο μηδέν, που λένε, ο ορθοπεδικός βρίσκεται άναυδος κι αυτός μπροστά στον εξαδάχτυλο Θανάση και του ζητά να βγάλει τα παπούτσια του για να δει πόσα δάχτυλα έχει στα πόδια. Μετρούν όλοι μαζί με προσοχή, ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, στο ένα πόδι, άλλα πέντε στο άλλο και «α, γι αυτό δεν σε τρώνε και οι πατούσες σου!» αναφωνεί ο δερματολόγος και ο ορθοπεδικός βιάζεται να συμφωνήσει, ενώ ο Θανάσης δεν εννοεί να καταλάβει ποια είναι η σχέση της φοβερής του φαγούρας με τον αριθμό των δαχτύλων στα χέρια του, ο οποίος ήταν ο ίδιος από την ώρα που γεννήθηκε. Το έκτο δάχτυλο σε κάθε του χέρι, βεβαίως, δεν προστέθηκε στα ξαφνικά σήμερα το πρωί!
Οι δυο γιατροί, μετά από ένα σύντομο συμβούλιο, προτείνουν στο Θανάση μια αγωγή με χάπια και, αν αυτή δεν τελεσφορήσει, να του αφαιρεθούν τα επι πλέον δάχτυλα. «Μια επεμβασούλα είναι, μη φοβάσαι, θα γίνει με τοπική αναισθησία» τον καθησυχάζει ο ορθοπεδικός, «εγώ ο ίδιος θα στην κάνω και θα προτείνω να μη σου κοστίσει τίποτα, αν συναινέσεις να ανακοινώσω την περίπτωσή σου στο διεθνές ετήσιο συνέδριο των ορθοπεδικών» τελειώνει την κουβέντα του και ο φίλος δερματολόγος συνεχίζει «είναι ευκαιρία Θανάση μου, σκέψου το, θα σου έλεγα μάλιστα να μην επιβαρύνεις καν τον οργανισμό σου με χάπια αλλά να εγχειριστείς αμέσως».
Ο Θανάσης, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, δεν συμπαθεί τα μαχαίρια και μάλιστα χωρίς να το σκεφτεί λιγουλάκι, έτσι αποφασίζει την πρώτη περίπτωση με τα χάπια, οπότε ο Νότης του ξαναδίνει τα αντισταμινικά που είχε βγάλει λίγο πρωτύτερα από το ντουλαπάκι και η φαγούρα υποχωρεί αρκετά, τόσο που ο Θανάσης αποφασίζει στη συνέχεια να πάει στη δουλειά του. Χαιρετά με ανακούφιση τους γιατρούς σωτήρες του, φεύγει από το νοσοκομείο, παίρνει το τρόλλεϊ και βρίσκεται στην υπηρεσία του. Η φαγούρα κοντεύει να γίνει ανάμνηση.
Μόλις μπαίνει στο γραφείο, αρχίζουν τα κρυφομιλήματα και τα χαχανητά. Δεν αργεί να καταλάβει τι συμβαίνει, έχει ξυρίσει το μουστάκι και το πρόσωπό του είναι αλλαγμένο, σίγουρα περί αυτού πρόκειται. Καλημερίζει χωρίς πολλά πολλά, κάθεται στη θέση του και ξεκλειδώνει τα συρτάρια του γραφείου του, όταν η κυρία Καπούζογλου λέει «με όλο το θάρρος, τι έγινε κύριε Θανάση το μουστάκι σας, το έφαγε η γάτα;» βέβαιη ότι η φράση της είναι μια φράση η οποία υποδηλώνει εξυπνάδα, κοιτάζοντας παράλληλα προς όλες τις πιθανές κατευθύνσεις για να λάβει υποστήριξη στο ανόητο χιούμορ της. Αντιπαρερχόμενος την κρυάδα, ο Θανάσης τη ρωτά με τη σειρά του «αλήθεια, ξέρετε πόσα δάχτυλα έχω στα χέρια μου;» και «φυσικά δέκα, όπως όλοι οι άνθρωποι, τι ερώτηση!» απαντά η κυρία Καπούζογλου χαχανίζοντας «εκτός αν εννοείται και κάποιο άλλο δάχτυλο» συνεχίζει δήθεν πονηρά.
Η κυρία Καπούζογλου δεν είναι καθόλου κυρία, αν και παντρεμένη εδώ και πέντε χρόνια με τον κύριο διευθυντή της υπηρεσίας. Είναι το καρφί του κυρίου διευθυντή, αυτό το ξέρουν όλοι στο γραφείο, και παίζει το ρόλο της εύθυμης και καλοπροαίρετης τάχα, ενώ από πίσω δεν διστάζει να τα χώνει σε όλους. Ο Θανάσης νιώθει μια γλυκειά ικανοποίηση που θα την κάνει σε λίγο να χάσει το χρώμα της. «Για μετρήστε τα λοιπόν, αν είστε περίεργη βεβαίως, να δούμε, είναι ή δεν είναι δέκα;» της λέει τείνοντας και τα δυο του χέρια στο ύψος των ματιών της και η κυρία Καπούζογλου βάζει μια τσιρίδα και πέφτει ξερή στο πάτωμα. Σε στρίψη ματιού, όλοι οι υπάλληλοι τρέχουν να μετρήσουν τα δάχτυλα των χεριών του Θανάση, αντί να συνεφέρουν την κυρία Καπούζογλου, η οποία στο μεταξύ συνέρχεται μόνη της και, οπωσδήποτε, θα τους ανταποδώσει με πρώτη ευκαιρία την αδιαφορία τους για το άτομό της.
Οταν σε δέκα λεπτά μπαίνει ο κύριος διευθυντής αναστατωμένος από το σούσουρο που ακούγεται ίσαμε τον επάνω όροφο, όπου βρίσκεται το γραφείο του, και βλέπει το Θανάση ανεβασμένο σε μια καρέκλα να μουτζώνει δεξιά κι αριστερά και όλο το προσωπικό της υπηρεσίας να κοάζουν μαζί του εν χορώ «πάρε έξι!» και «πάρε δώδεκα!» κοντεύει να πάθει συμφόρηση. Βλέπει και τη σύζυγό του να κάθεται σαν ξέπνοη παράμερα και το εγκεφαλικό είναι στο δρόμο. «Απολύεσαι! Τώρα! Μάζεψτα και τράβα!» κραυγάζει θέλοντας να ισορροπήσει με τις κραυγές τη δειλία και την αδυναμία του, πιθανότατα και το μικρό του τσουτσούνι, καθώς η κυρία Καπούζογλου «μπράβο Μενέλαε» και «μπράβο κύριε διευθυντά μου» του λέει, «αλλά μέτρα και τα δάχτυλα του Θανάση μας» προσθέτει για να του βγει από πάνω, ο κύριος διευθυντής τα μετρά, τα ξαναμετρά και αυτομάτως ηρεμεί.
Είναι η πρώτη φορά που τα δώδεκα δάχτυλα του Θανάση δρουν ως ηρεμιστικό. Ισως και η τελευταία, γιατί μετά την πρόταση που του κάνει κατ' ιδίαν ο κύριος διευθυντής, ο Θανάσης αποφασίζει να πάει να κόψει τα περισσευούμενα.
------------------
ΣΗΜ.1. η λέξη "δώδεκα" γράφτηκε τυχαία και όταν πρόσεξα αυτό το λάθος αποφάσισα να το αφήσω και να μη το διορθώσω, έτσι η ιστορία οδηγήθηκε μόνη της προς τη δική της συνέχεια και το δικό της τέλος, αποφάσισε δλδ το κείμενο αντί για μένα προς τα πού θα πάει -πράγμα που μου συμβαίνει συχνά, χωρίς να βρίσκω κάποια εξήγηση γι αυτό.
-->> πρωτογραφτηκε εδω: -->>
http://rodiat4.blogspot.com/2006/11/183.html
Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008
Rodia's blog manufacture
1. Ατομικά ενεργά:
PICTURES3000
Painting my Soul
blogometro-Rodia's stories
Η Ροδια ουρλιαζει ψιθυριστα
autox8on
Andreas Latzko
Otikatsi
Rodia Mixer!
Cloud without pants
Rodia's Music Galaxy new!
2. Ατομικά παλιά:
taparaponasas stonOHE
taparaponasas stoNATO
taparaponasas stoMIXER
3. Ομαδικά που ξεκίνησα:
3.a. amalia2007-Ε.Σ.Υ. κλπ
3.b. istories-1001
3.c. Μικρή συμμετοχή:
28 Days In February 2007
3.d. Ενεργό, αλλά σέρνεται:
BlogOPERA
3.e. Παλιό αλλά καλό:
28 days in February 2006
4. Ομαδικά όπου συμμετέχω:
trick questions
Σωκράτης - Κώνειο: 0-1
Ανώνυμοι Μελαγχολικοί
lifexperiment
ΟΙ ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ ΚΑΦΕΛΛΟΙ
Ελληνικό Metablogging-old
Ελληνικό Metablogging-new!
PICTURES3000
Painting my Soul
blogometro-Rodia's stories
Η Ροδια ουρλιαζει ψιθυριστα
autox8on
Andreas Latzko
Otikatsi
Rodia Mixer!
Cloud without pants
Rodia's Music Galaxy new!
2. Ατομικά παλιά:
taparaponasas stonOHE
taparaponasas stoNATO
taparaponasas stoMIXER
3. Ομαδικά που ξεκίνησα:
3.a. amalia2007-Ε.Σ.Υ. κλπ
3.b. istories-1001
3.c. Μικρή συμμετοχή:
28 Days In February 2007
3.d. Ενεργό, αλλά σέρνεται:
BlogOPERA
3.e. Παλιό αλλά καλό:
28 days in February 2006
4. Ομαδικά όπου συμμετέχω:
trick questions
Σωκράτης - Κώνειο: 0-1
Ανώνυμοι Μελαγχολικοί
lifexperiment
ΟΙ ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ ΚΑΦΕΛΛΟΙ
Ελληνικό Metablogging-old
Ελληνικό Metablogging-new!
Ο χορος των 7 πεπλων σε τρια τεταρτα
Χαλια ο ηχος στο e-snips. Καπου χανει. Εδω ισως ακουγεται καλυτερα: -->>
http://rodia.podOmatic.com/entry/2008-01-13T10_05_54-08_00
Τι παθαινει οποιος μπερδευεται με την εξουσια, οποιος ΘΕ(λει καρε)ΚΛΑ δηλαδη, ακριβως οπως η Θεκλα της τραγουδιστης ιστοριουλας. Ακουστε με προσοχη! ;-) Δεν θα το ξαναπω, ε
http://rodia.podOmatic.com/entry/2008-01-13T10_05_54-08_00
Τι παθαινει οποιος μπερδευεται με την εξουσια, οποιος ΘΕ(λει καρε)ΚΛΑ δηλαδη, ακριβως οπως η Θεκλα της τραγουδιστης ιστοριουλας. Ακουστε με προσοχη! ;-) Δεν θα το ξαναπω, ε
ΟΙ ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ
Λοιπον... εχουμε και λεμε... Θελουμε για δεν θελουμε να ξεβρωμισει αυτος ο τοπος; Βαλτε το χερι στην καρδια και απαντηστε με θαρρος και ειλικρινεια. Αν πραγματι θελουμε -και δεν ειναι που το θελουμε ΓΙΑ ΝΑ φυγουν οι αλλοι και να αρπαξουμε ΕΜΕΙΣ τα κουταλια- ας το σκεφτουμε καλα καλα. Τι χρειαζεται να γινει αμεσως, ατακα κιεπιτοπου που λενε;
Χρειαζεται να παψει το σφιχταγκαλιασμα κρατους και δημοσιου τομεα. Να μην εχουν καμια σχεση οι μηχανισμοι των κομματων με τις προσληψεις στο Δημοσιο.
Αν αποφασισουμε πως αυτη ειναι η επιθυμια ολων, τοτε μπορει να μπει αμεσως σε εφαρμογη και να σταματησουν οι κυριοι βουλευτες να κανουν "εξυπηρετησεις" ΓΙΑ ΝΑ ξαναμπουν στη Βουλη (να ξαναβολευτουν), δεν ειναι αυτος ο λογος που ψηφιζονται απο τους περισσοτερους πολιτες. Οι λιγοτεροι ειναι που τους στελνουν εκει περα, αρα δεν εχουμε Δημοκρατια, Ολιγαρχια εχουμε, να το εμπεδωσουμε αυτο.
Αν επιθυμουμε τη μια να κυβερνουν οι λιγοι ΜΕΝ και την αλλη οι λιγοι ΔΕ, καλα τα παθαινουμε και να μη ξανακουσω δακρυβρεχτες διαμαρτυριες. Γκεγκε..?
Αυτη την ΑΛΛΑΓΗ περιμεναμε μετα τις εκλογες του '81, αλλα δεν μας καθησε καλα. Οι εντολοδοχοι μας δεν καταλαβαν -μπορει να εκαναν πως δεν καταλαβαν κιολας. Οταν λεμε λοιπον σημερα για ΑΛΛΑΓΗ, οπως ειδα καπου να ειναι γραμμενο, να το διευκρινιζουμε καλα οτι δεν προκειται για ΑΛΛΑΓΗ κατεστημενου αλλα για ΑΛΛΑΓΗ απο την αρχη. Πεταμε το παλιο και ξεκιναμε απο την αρχη. Οχι παλι «αλλαζει ο Μανολιος και βαζει τα ρουχα του αλλιως», ετσι;
...εκτος αν προκειται, οποτε, μη μας αφηνετε να παραμυθιαζομαστε εσεις οι κυριοι που ζητατε την ψηφο μας...
Στη περιπτωση που η ΠΡΩΤΗ ΑΛΛΑΓΗ που προτεινω δεν ειναι εφικτη,
-->> η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΛΛΑΓΗ ειναι η ιδρυση ενος Υπουργειου Εξανδραποδισμου. ;-)
Χρειαζεται να παψει το σφιχταγκαλιασμα κρατους και δημοσιου τομεα. Να μην εχουν καμια σχεση οι μηχανισμοι των κομματων με τις προσληψεις στο Δημοσιο.
Αν αποφασισουμε πως αυτη ειναι η επιθυμια ολων, τοτε μπορει να μπει αμεσως σε εφαρμογη και να σταματησουν οι κυριοι βουλευτες να κανουν "εξυπηρετησεις" ΓΙΑ ΝΑ ξαναμπουν στη Βουλη (να ξαναβολευτουν), δεν ειναι αυτος ο λογος που ψηφιζονται απο τους περισσοτερους πολιτες. Οι λιγοτεροι ειναι που τους στελνουν εκει περα, αρα δεν εχουμε Δημοκρατια, Ολιγαρχια εχουμε, να το εμπεδωσουμε αυτο.
Αν επιθυμουμε τη μια να κυβερνουν οι λιγοι ΜΕΝ και την αλλη οι λιγοι ΔΕ, καλα τα παθαινουμε και να μη ξανακουσω δακρυβρεχτες διαμαρτυριες. Γκεγκε..?
Αυτη την ΑΛΛΑΓΗ περιμεναμε μετα τις εκλογες του '81, αλλα δεν μας καθησε καλα. Οι εντολοδοχοι μας δεν καταλαβαν -μπορει να εκαναν πως δεν καταλαβαν κιολας. Οταν λεμε λοιπον σημερα για ΑΛΛΑΓΗ, οπως ειδα καπου να ειναι γραμμενο, να το διευκρινιζουμε καλα οτι δεν προκειται για ΑΛΛΑΓΗ κατεστημενου αλλα για ΑΛΛΑΓΗ απο την αρχη. Πεταμε το παλιο και ξεκιναμε απο την αρχη. Οχι παλι «αλλαζει ο Μανολιος και βαζει τα ρουχα του αλλιως», ετσι;
...εκτος αν προκειται, οποτε, μη μας αφηνετε να παραμυθιαζομαστε εσεις οι κυριοι που ζητατε την ψηφο μας...
Στη περιπτωση που η ΠΡΩΤΗ ΑΛΛΑΓΗ που προτεινω δεν ειναι εφικτη,
-->> η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΛΛΑΓΗ ειναι η ιδρυση ενος Υπουργειου Εξανδραποδισμου. ;-)
ΕΝΙΑΙΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ ΔΗΜ. ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΠΡΟΤΑΣΗ
Προτεινω να μελετηθει και εφαρμοστει συστημα μισθοδοσιας που θα καθοριζει την αμοιβη καθε δημοσιου υπαλληλου με βαση τα χρονια υπηρεσιας του στο δημοσιο τομεα παραλληλα με την καταρτιση του -πτυχια, ειδικες γνωσεις, κλπ.
Το συστημα αυτο μπορει να λειτουργει ηλεκτρονικα, καθε δημοσια υπηρεσια οποιουδηποτε τομεα να μπορει να μισθοδοτει τον καθε υπαλληλο οπου και αν αυτος ανηκει, με απλη μεθοδο αυτοματης πληρωμης των υπηρεσιων που παρεχει.
Οποιος εμπνεεται απο αυτη τη γενικη περιγραφη της προτασης, μπορει να αναπτυξει εδω αντιπροτασεις, διαφωνιες, τροπους εφαρμογης.
Δεδομενου του μικρου μεγεθους της χωρας μας, νομιζω οτι αυτο μπορει να μην ειναι και τοσο πολυπλοκο και δυσεφαρμοστο. Το αν εξυπηρετει τους ταγους δεν γνωριζω, επειδη μαλλον θα επιθυμουν να διατηρουν τους πολιτες σε κατασταση διαρκους ομηριας ωστε να παιζουν το ρολο των ψηφοφορων προβατων στις εκαστοτε εκλογες, υποσχομενοι σε αυτους διαφορα επιδοματα και μυστικες παροχες.
-->> Σημερα, νομιζω πως ισχυει ενα συστημα που καθοριζει ενα βασικο μισθο, τον οποιο "εμπλουτιζουν" αναλογως διαφορα συμπληρωματα με τη μορφη επιδοματων και αλλων παροχων, ετσι ωστε να μην υπαρχει δυνατοτητα συγκρισης και ανταλλαγης οικονομικης πληροφοριας μεταξυ των εργαζομενων με σκοπο να διατηρειται η καχυποψια και η αντιπαλοτητα μεταξυ τους.
-->> Ενιαιο μισθολογιο σημαινει την υπαρξη διαφανειας, σημαινει οτι καθενας θα μπορει να υπολογισει το μισθο οποιουδηποτε αλλου και ετσι θα αναπτυχθει αισθημα ισοτιμιας, αλληλεγγυης, εμπιστοσυνης και αλληλοεκτιμησης μεταξυ των πολιτων.
Προτεινω να μελετηθει και εφαρμοστει συστημα μισθοδοσιας που θα καθοριζει την αμοιβη καθε δημοσιου υπαλληλου με βαση τα χρονια υπηρεσιας του στο δημοσιο τομεα παραλληλα με την καταρτιση του -πτυχια, ειδικες γνωσεις, κλπ.
Το συστημα αυτο μπορει να λειτουργει ηλεκτρονικα, καθε δημοσια υπηρεσια οποιουδηποτε τομεα να μπορει να μισθοδοτει τον καθε υπαλληλο οπου και αν αυτος ανηκει, με απλη μεθοδο αυτοματης πληρωμης των υπηρεσιων που παρεχει.
Οποιος εμπνεεται απο αυτη τη γενικη περιγραφη της προτασης, μπορει να αναπτυξει εδω αντιπροτασεις, διαφωνιες, τροπους εφαρμογης.
Δεδομενου του μικρου μεγεθους της χωρας μας, νομιζω οτι αυτο μπορει να μην ειναι και τοσο πολυπλοκο και δυσεφαρμοστο. Το αν εξυπηρετει τους ταγους δεν γνωριζω, επειδη μαλλον θα επιθυμουν να διατηρουν τους πολιτες σε κατασταση διαρκους ομηριας ωστε να παιζουν το ρολο των ψηφοφορων προβατων στις εκαστοτε εκλογες, υποσχομενοι σε αυτους διαφορα επιδοματα και μυστικες παροχες.
-->> Σημερα, νομιζω πως ισχυει ενα συστημα που καθοριζει ενα βασικο μισθο, τον οποιο "εμπλουτιζουν" αναλογως διαφορα συμπληρωματα με τη μορφη επιδοματων και αλλων παροχων, ετσι ωστε να μην υπαρχει δυνατοτητα συγκρισης και ανταλλαγης οικονομικης πληροφοριας μεταξυ των εργαζομενων με σκοπο να διατηρειται η καχυποψια και η αντιπαλοτητα μεταξυ τους.
-->> Ενιαιο μισθολογιο σημαινει την υπαρξη διαφανειας, σημαινει οτι καθενας θα μπορει να υπολογισει το μισθο οποιουδηποτε αλλου και ετσι θα αναπτυχθει αισθημα ισοτιμιας, αλληλεγγυης, εμπιστοσυνης και αλληλοεκτιμησης μεταξυ των πολιτων.
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008
τι σημαινει αραγε η παθητικοτητα της κοινωνιας;
εχουμε μουδιασει σαν να μας τσιμπησε κροταλιας και τι να πιστεψει κανεις; υπαρχει καποιος που δεν ψευδεται; ο χορος των εκατομμυριων καλα κρατει, αλλα η κυρια Βαγια ξενοδουλευει στα 66 της και δεν εχει ασφαλεια, τα μεροκαματα που εκανε στα χωραφια στα νιατα της ειναι ανυπαρκτα ασε τον κυριο Αποστολο που εκλεισε το χρεωμενο μπακαλικακι του και τωρα περιφερεται σαν ορθιο πτωμα και τα ΜΜΕ ψαχνουν τον "κομιστη" και λενε -ακουγεται τουλαχιστον- οτι η κυβερνηση πεφτει και λεω μακαρι να πεσει μπας και δουμε ασπρη μερα και μακαριοι οι ακυβερνητοι και οι ακυβερνητες πολιτειες αν ειναι να κανουν παρτι στη ραχοκοκκαλια τους οι εκβιαστες και οι κλεφτες και οι διαφοροι εμποροι και εμενα δεν με νοιαζει τι κανουν οι διαφοροι με τα οργανα τους και αν και πως τα παιζουν μονο με ενδιαφερει να ζει καλα ο κοσμακης και να μη φτανει να ζει αστεγος μεχρι τελικης πτωσης και ο κυβερνητικος εκπροσωπος ας λεει οτι θελει ο πολυς κοσμος ετσι κι αλλιως πειναει και αλλο δεν εχω να γραψω επιτελους νυσταξα
κοσμος θα πει κοσμημα, αλλα μπορει να κανω λαθος
1. στα κρυφα και στα μουλωχτα εκποιουνται και εκχωρουνται εκτασεις, εγκαταστασεις, περιουσιακα στοιχεια της χωρας μας σε ξενες επενδυτικες εταιρειες και να δουμε τι μας ξημερωνει...
2. ο πάπας δηλωσε οτι η καθολικη εκκλησια καλως επραξε και καταδικασε το Γαλιλαιο!
3. ιταλικο παν/μιο αρνηθηκε να δεχτει τον πάπα ως ομιλητη.
4. ο μακης, εχω την εντυπωση, κρυβεται πισω απο τη δηλωση εχεμυθειας του θεμου.
5. ενα 4χρονο νηπιο ποδοπατηθηκε και κατεληξε στις ροδες λεωφορειου απο τους διαγκωνιζομενους να μπουν σε αυτο -στη θεσσαλονικη. Δεν ξερω αν το παιδακι εχασε τη ζωη του.
-->> τα κοσμηματα σε σειρα τυχαια, απολυτα συνδεδεμενα ομως, οπως οι χαντρες ενος κομπολογιου.
2. ο πάπας δηλωσε οτι η καθολικη εκκλησια καλως επραξε και καταδικασε το Γαλιλαιο!
3. ιταλικο παν/μιο αρνηθηκε να δεχτει τον πάπα ως ομιλητη.
4. ο μακης, εχω την εντυπωση, κρυβεται πισω απο τη δηλωση εχεμυθειας του θεμου.
5. ενα 4χρονο νηπιο ποδοπατηθηκε και κατεληξε στις ροδες λεωφορειου απο τους διαγκωνιζομενους να μπουν σε αυτο -στη θεσσαλονικη. Δεν ξερω αν το παιδακι εχασε τη ζωη του.
-->> τα κοσμηματα σε σειρα τυχαια, απολυτα συνδεδεμενα ομως, οπως οι χαντρες ενος κομπολογιου.
πολιτες Β' κατηγοριας εκ γενετης
Με αφορμη αυτο το ποστ -->>
http://autismos.blogspot.com/2008/01/blog-post_11.html σημερα θα γραψω για τον Αλεξανδρο.
Ο Αλεξανδρος λοιπον, υπηρξε ο καρπος του ερωτα των γονιων του πριν απο πολλα χρονια. Σημειωνω -θα χρειαστει παρακατω- οτι η μαμα του ειχε προσβληθει απο τον ιο της Ερυθρας οταν ηταν εγκυος. Οι νεαροι γονεις εργαζοντουσαν και οι δυο και εμπιστευτηκαν τη φροντιδα του υπεροχου μωρου τους σε μια γυναικα βρεφοκομο με καλες συστασεις. Εμεναν στο Ελληνικο, που τοτε ονομαζοταν ακομα "Χασάνι". Η γυναικα αυτη εφαρμοζε καποιες μεθοδους ανορθοδοξες για να κρατα το μωρακι σε ηρεμη κατασταση, πραγμα που ανακαλυψαν οι γονεις οταν ηδη ο Αλεξανδρος ειχε φτασει τους εξι μηνες ζωης, μετα απο παρατηρηση της μαμας του που προσεξε οτι το μωρο της δεν εμενε σχεδον καθολου ξυπνιο -κοιμοταν συνεχεια. Στην αρχη, αυτο ηταν πολυ βολικο. Στη συνεχεια ομως, και μετα απο συζητηση με την ευρυτερη οικογενεια, με φιλους, καθως και με τον παιδιατρο που εξηγησε οτι δεν ειναι και τοσο φυσικο να κοιμαται τοσο πολυ ενα μωρο μετα τη συμπληρωση των εξι μηνων, αποφασισε να κρυφτει και να παρακολουθησει την "καλη γυναικα" να δει τι εκανε οταν εμενε μονη με το μωρο στο σπιτι, οπερ και εγενετο.
Η "καλη" κυρια λοιπον, μολις φευγαν οι γονεις, ετοιμαζε ενα ροφημα για το μωρο, του εδινε να πιει και μετα το εβαζε για υπνο. Η μαμα, που ηταν καπου κρυμενη, εμφανιστηκε και ρωτησε τη γυναικα τι ηταν αυτο που εδινε στο μωρακι της, εκεινη ετρεξε στην κουζινα να πλυνει το μπουκαλι, εγινε μια μικρη μαχη, τελικα κερδισε η μανα που πεταξε τη βρεφοκομο εξω απο το σπιτι, πηρε το μωρο και πηγε στους γονεις της, πηρε και το μπουκαλι και το πηγε για αναλυση.
Περιττο να αναφερουμε οτι το μπουκαλι περιειχε ισχυρο υπνωτικο. Τρελλαθηκαν οι γονεις του μωρου, αλλα δεν μπορουσε να γινει τιποτε αλλο εκτος απο το να περιμενουν με αγωνια το μεγαλωμα του Αλεξανδρου, που μεγαλωνε ομαλα -ευτυχως- χωρις κινητικα προβληματα, κατι που εδινε αισιοδοξια. Εγινε ενα αγορακι καταξανθο και γαλανοματικο, σωστο αγγελουδι, αλλα εφτασε στην ηλικια των δυομισι χρονων χωρις να εχει αρθρωσει μεχρι τοτε ουτε λεξη.
Ετσι, τον πηρε τον Αλεξανδρο η μαμα του και τον πηγε στη Γερμανια να τον εξετασουν. Εκει, οι γιατροι για να αποκλεισουν την πιθανοτητα της εγκαταστασης του ιου της ερυθρας στο νωτιαιο μυελο του παιδιου, ζητησαν να κανουν μια δυσκολη επεμβαση κατοπιν υπογραφης της μαμας του, φυσικα. Εγινε η επεμβαση και παλι η αναμονη για την νοητικη εξελιξη του παιδιου ηταν εξαιρετικα αγωνιωδης. Εφτασε ο Αλεξανδρος στα πεντε του χρονια και ακομα δεν μιλουσε ουτε ειχε συναισθηση του χωρου. Μπορουσε δηλαδη να δει μια σκαλα και να προχωρησει σαν να μην υπαρχει, σαν να ειναι ισωμα. Κατα τα αλλα, ηταν ενα ομορφο ζωηρο αγορακι που επαιζε με τα ξαδερφακια του.
Τοτε ακριβως, αφου εξαντλησαν τις δυνατοτητες εκπαιδευσης του παιδιου τους στην Ελλαδα, οι γονεις αποφασισαν να πανε το μικρο στη Γερμανια -γνωριζαν βλεπετε καλα τη γερμανικη γλωσσα- και να τον εγκαταστησουν σε ενα ειδικο ιδρυμα. Εργαζοντουσαν σε αεροπορικη εταιρεια, ειχαν και συγγενεις εκει περα κι ετσι δεν υπηρχε προβλημα εξοδων (εισιτηρια, διαμονη, κλπ) για την ταχτικη επικοινωνια με το παιδι τους, η οποια ηταν απαραιτητη.
Μεγαλωνοντας ο Αλεξανδρος, αλλαζε καθε τοσο "σχολεια" αναλογα με την ηλικια του την πνευματικη. Εμαθε και μερικες λεξεις γερμανικες, μπορουσε να συνεννοηθει αρκετα καλα. Ερχοταν και στην Ελλαδα τα καλοκαιρια και τον εβλεπα να ομορφαινει καθε χρονο, να χαμογελα, να κολυμπα, να ζωγραφιζει, να χαιρεται. Μονο που δεν μιλουσε σχεδον καθολου.
Σιγα σιγα, εξασκηθηκε σε αυτο που του αρεσε, στη ζωγραφικη. Μετα τα εικοσιπεντε του χρονια, διεμενε και εργαζοταν κανονικα σε ενα εργαστηριο κεραμεικης που απασχολουσε και αλλους "ειδικους" νεους και ζωγραφιζε διαφορα κεραμεικα σκευη, πραγμα που τον χαροποιουσε. Σε αυτη την ηλικια ειχε εκδηλωσει τασεις επιθετικοτητας και οι γιατροι του αυξησαν τη δοση ηρεμιστικων. Ηθελε να παντρευτει ο δολιος, αλλα αυτο δεν ηταν δυνατο να γινει, δεν το επετρεπε η κατασταση του.
Οι γονεις του απεκτησαν και αλλα παιδια, η μαμα του δεν επαψε να ερευνα γυρω απο το ζητημα της αποκαταστασης, καθως και να ασχολειται με διαφορους συλλογους και ιδρυματα για "ειδικα παιδια". Ηθελε να φερει στην Ελλαδα το γιο της, ανησυχουσε πολυ για το τι θα γινει ο Αλεξανδρος αν φυγουν οι γονεις του απο τη ζωη -φυσικο δεν ειναι;- αλλα δεν εβρισκε εδω περα κατι τι αναλογο με αυτο που καλυπτε τις αναγκες του Αλεξανδρου στη Γερμανια και του εξασφαλιζε μια καλη ζωη κανοντας τον ενα χρησιμο και χαρουμενο ανθρωπο.
Θυμαμαι μια φορα που ειχε επισκεφτει -ως εκπροσωπος του συλλογου ενος ιδρυματος- καποιον υπουργο αρμοδιο για κοινωνικα θεματα, ο οποιος, ενω υποσχεθηκε ενα σωρο πραγματα, οπως π.χ. ενα οικοπεδο να χτιστει ενα προτυπο κεντρο, δεν εκανε τιποτε απολυτως.
Μεγαλη πικρα λοιπον. Τα χρονια περνουσαν και πριν απο μερικα χρονια ο καημενος ο Αλεξανδρος πεθανε στη Γερμανια σε ηλικια σαραντα χρονων, πριν απο τη μαμα του, που μας αφησε χρονους κι εκεινη πριν λιγο καιρο. Ειδε το παιδακι της να γεννιεται, να μεγαλωνει, να πεθαινει. Χωρις να μπορει να το εχει κοντα της εξαιτιας της αναλγησιας των υπευθυνων της χωρας μας. Απο λογια, περι των δικαιωματων των παιδιων που γεννιουνται με προβληματα, εχουμε χορτασει. Απο εργα δεν βλεπω να γινεται τιποτα.
Κατα καιρους επισκεπτομαι ιδρυματα και χωρους αφιερωμενους στα παιδια αυτα και θαυμαζω την υπομονη, τον καθημερινο αγωνα, και την αλληλεγγυη των γονιων μεταξυ τους. Τουλαχιστον εχουμε προχωρησει ενα μικρο βημα: Δεν ντρεπομαστε πλεον ως λαος να αναγνωριζουμε και να "ομολογουμε" το προβλημα. Ειναι ομως προβλημα αυτο; Προβλημα ειναι, νομιζω, η υποκριτικη σταση του κρατους απεναντι σε πολιτες τοποθετημενους αυτοματα (με τη γεννηση τους) στη Β' κατηγορια.
_______________________
Μετεφερα απο εδω -->> http://rodiat4.blogspot.com/2008/01/blog-post_16.html το ποστ που εγραψα πριν απο λιγο για να το δουν και οι εδω επισκεπτες.
http://autismos.blogspot.com/2008/01/blog-post_11.html σημερα θα γραψω για τον Αλεξανδρο.
Ο Αλεξανδρος λοιπον, υπηρξε ο καρπος του ερωτα των γονιων του πριν απο πολλα χρονια. Σημειωνω -θα χρειαστει παρακατω- οτι η μαμα του ειχε προσβληθει απο τον ιο της Ερυθρας οταν ηταν εγκυος. Οι νεαροι γονεις εργαζοντουσαν και οι δυο και εμπιστευτηκαν τη φροντιδα του υπεροχου μωρου τους σε μια γυναικα βρεφοκομο με καλες συστασεις. Εμεναν στο Ελληνικο, που τοτε ονομαζοταν ακομα "Χασάνι". Η γυναικα αυτη εφαρμοζε καποιες μεθοδους ανορθοδοξες για να κρατα το μωρακι σε ηρεμη κατασταση, πραγμα που ανακαλυψαν οι γονεις οταν ηδη ο Αλεξανδρος ειχε φτασει τους εξι μηνες ζωης, μετα απο παρατηρηση της μαμας του που προσεξε οτι το μωρο της δεν εμενε σχεδον καθολου ξυπνιο -κοιμοταν συνεχεια. Στην αρχη, αυτο ηταν πολυ βολικο. Στη συνεχεια ομως, και μετα απο συζητηση με την ευρυτερη οικογενεια, με φιλους, καθως και με τον παιδιατρο που εξηγησε οτι δεν ειναι και τοσο φυσικο να κοιμαται τοσο πολυ ενα μωρο μετα τη συμπληρωση των εξι μηνων, αποφασισε να κρυφτει και να παρακολουθησει την "καλη γυναικα" να δει τι εκανε οταν εμενε μονη με το μωρο στο σπιτι, οπερ και εγενετο.
Η "καλη" κυρια λοιπον, μολις φευγαν οι γονεις, ετοιμαζε ενα ροφημα για το μωρο, του εδινε να πιει και μετα το εβαζε για υπνο. Η μαμα, που ηταν καπου κρυμενη, εμφανιστηκε και ρωτησε τη γυναικα τι ηταν αυτο που εδινε στο μωρακι της, εκεινη ετρεξε στην κουζινα να πλυνει το μπουκαλι, εγινε μια μικρη μαχη, τελικα κερδισε η μανα που πεταξε τη βρεφοκομο εξω απο το σπιτι, πηρε το μωρο και πηγε στους γονεις της, πηρε και το μπουκαλι και το πηγε για αναλυση.
Περιττο να αναφερουμε οτι το μπουκαλι περιειχε ισχυρο υπνωτικο. Τρελλαθηκαν οι γονεις του μωρου, αλλα δεν μπορουσε να γινει τιποτε αλλο εκτος απο το να περιμενουν με αγωνια το μεγαλωμα του Αλεξανδρου, που μεγαλωνε ομαλα -ευτυχως- χωρις κινητικα προβληματα, κατι που εδινε αισιοδοξια. Εγινε ενα αγορακι καταξανθο και γαλανοματικο, σωστο αγγελουδι, αλλα εφτασε στην ηλικια των δυομισι χρονων χωρις να εχει αρθρωσει μεχρι τοτε ουτε λεξη.
Ετσι, τον πηρε τον Αλεξανδρο η μαμα του και τον πηγε στη Γερμανια να τον εξετασουν. Εκει, οι γιατροι για να αποκλεισουν την πιθανοτητα της εγκαταστασης του ιου της ερυθρας στο νωτιαιο μυελο του παιδιου, ζητησαν να κανουν μια δυσκολη επεμβαση κατοπιν υπογραφης της μαμας του, φυσικα. Εγινε η επεμβαση και παλι η αναμονη για την νοητικη εξελιξη του παιδιου ηταν εξαιρετικα αγωνιωδης. Εφτασε ο Αλεξανδρος στα πεντε του χρονια και ακομα δεν μιλουσε ουτε ειχε συναισθηση του χωρου. Μπορουσε δηλαδη να δει μια σκαλα και να προχωρησει σαν να μην υπαρχει, σαν να ειναι ισωμα. Κατα τα αλλα, ηταν ενα ομορφο ζωηρο αγορακι που επαιζε με τα ξαδερφακια του.
Τοτε ακριβως, αφου εξαντλησαν τις δυνατοτητες εκπαιδευσης του παιδιου τους στην Ελλαδα, οι γονεις αποφασισαν να πανε το μικρο στη Γερμανια -γνωριζαν βλεπετε καλα τη γερμανικη γλωσσα- και να τον εγκαταστησουν σε ενα ειδικο ιδρυμα. Εργαζοντουσαν σε αεροπορικη εταιρεια, ειχαν και συγγενεις εκει περα κι ετσι δεν υπηρχε προβλημα εξοδων (εισιτηρια, διαμονη, κλπ) για την ταχτικη επικοινωνια με το παιδι τους, η οποια ηταν απαραιτητη.
Μεγαλωνοντας ο Αλεξανδρος, αλλαζε καθε τοσο "σχολεια" αναλογα με την ηλικια του την πνευματικη. Εμαθε και μερικες λεξεις γερμανικες, μπορουσε να συνεννοηθει αρκετα καλα. Ερχοταν και στην Ελλαδα τα καλοκαιρια και τον εβλεπα να ομορφαινει καθε χρονο, να χαμογελα, να κολυμπα, να ζωγραφιζει, να χαιρεται. Μονο που δεν μιλουσε σχεδον καθολου.
Σιγα σιγα, εξασκηθηκε σε αυτο που του αρεσε, στη ζωγραφικη. Μετα τα εικοσιπεντε του χρονια, διεμενε και εργαζοταν κανονικα σε ενα εργαστηριο κεραμεικης που απασχολουσε και αλλους "ειδικους" νεους και ζωγραφιζε διαφορα κεραμεικα σκευη, πραγμα που τον χαροποιουσε. Σε αυτη την ηλικια ειχε εκδηλωσει τασεις επιθετικοτητας και οι γιατροι του αυξησαν τη δοση ηρεμιστικων. Ηθελε να παντρευτει ο δολιος, αλλα αυτο δεν ηταν δυνατο να γινει, δεν το επετρεπε η κατασταση του.
Οι γονεις του απεκτησαν και αλλα παιδια, η μαμα του δεν επαψε να ερευνα γυρω απο το ζητημα της αποκαταστασης, καθως και να ασχολειται με διαφορους συλλογους και ιδρυματα για "ειδικα παιδια". Ηθελε να φερει στην Ελλαδα το γιο της, ανησυχουσε πολυ για το τι θα γινει ο Αλεξανδρος αν φυγουν οι γονεις του απο τη ζωη -φυσικο δεν ειναι;- αλλα δεν εβρισκε εδω περα κατι τι αναλογο με αυτο που καλυπτε τις αναγκες του Αλεξανδρου στη Γερμανια και του εξασφαλιζε μια καλη ζωη κανοντας τον ενα χρησιμο και χαρουμενο ανθρωπο.
Θυμαμαι μια φορα που ειχε επισκεφτει -ως εκπροσωπος του συλλογου ενος ιδρυματος- καποιον υπουργο αρμοδιο για κοινωνικα θεματα, ο οποιος, ενω υποσχεθηκε ενα σωρο πραγματα, οπως π.χ. ενα οικοπεδο να χτιστει ενα προτυπο κεντρο, δεν εκανε τιποτε απολυτως.
Μεγαλη πικρα λοιπον. Τα χρονια περνουσαν και πριν απο μερικα χρονια ο καημενος ο Αλεξανδρος πεθανε στη Γερμανια σε ηλικια σαραντα χρονων, πριν απο τη μαμα του, που μας αφησε χρονους κι εκεινη πριν λιγο καιρο. Ειδε το παιδακι της να γεννιεται, να μεγαλωνει, να πεθαινει. Χωρις να μπορει να το εχει κοντα της εξαιτιας της αναλγησιας των υπευθυνων της χωρας μας. Απο λογια, περι των δικαιωματων των παιδιων που γεννιουνται με προβληματα, εχουμε χορτασει. Απο εργα δεν βλεπω να γινεται τιποτα.
Κατα καιρους επισκεπτομαι ιδρυματα και χωρους αφιερωμενους στα παιδια αυτα και θαυμαζω την υπομονη, τον καθημερινο αγωνα, και την αλληλεγγυη των γονιων μεταξυ τους. Τουλαχιστον εχουμε προχωρησει ενα μικρο βημα: Δεν ντρεπομαστε πλεον ως λαος να αναγνωριζουμε και να "ομολογουμε" το προβλημα. Ειναι ομως προβλημα αυτο; Προβλημα ειναι, νομιζω, η υποκριτικη σταση του κρατους απεναντι σε πολιτες τοποθετημενους αυτοματα (με τη γεννηση τους) στη Β' κατηγορια.
_______________________
Μετεφερα απο εδω -->> http://rodiat4.blogspot.com/2008/01/blog-post_16.html το ποστ που εγραψα πριν απο λιγο για να το δουν και οι εδω επισκεπτες.
Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Ενω ταλανιζεται η ελληνικη πραγματικοτητα απο το ροζ σκανδαλο -ταχα μου δηθεν- συζητιεται στη Βουλη το νεο φορολογικο νομοσχεδιο, που προβλεπει εσοδα υπερπολλαπλασια των προηγουμενων, κατοπιν -φυσικα!- των ελαφρυνσεων που προβλεπονται σε αυτο. Την ιδια στιγμη που προβλεπεται η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της φορολογιας της Μεγαλης Ακινητης Περιουσιας!!!
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ..???
Ελα μου ντε! Το οικον. ετος 2007 τα εσοδα απο τη φορολογια της ακινητης περιουσιας ηταν περιπου 240.000 ευρα, ενω για το οικον. ετος 2008 προβλεπονται εσοδα απο την ιδια πηγη (κρατηθειτε!) πανω απο 900.000 ευρα!!!
..και μετα αναρωτιομαστε πως τα καταφερνε ο Ζαχοπουλος με τα κονδυλια του ΥΠΠΕ..
Δεν μπορει, καποια μηχανη μεταλλαγης νομισματων κατεχει ο κ. Αλογοσκουφης, εκτος αν μασαει κανα ειδικο χορτο -τυπου «μπαρμπα, τι πινεις και δε μας δινεις».
(απο κεινο που σου δινουν οι ΟΦΦ ΣΟΡ εταιρειες που ειναι οι κυριωτεροι κατοχοι Μ.Α.Π. μηπως?)
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ..???
Ελα μου ντε! Το οικον. ετος 2007 τα εσοδα απο τη φορολογια της ακινητης περιουσιας ηταν περιπου 240.000 ευρα, ενω για το οικον. ετος 2008 προβλεπονται εσοδα απο την ιδια πηγη (κρατηθειτε!) πανω απο 900.000 ευρα!!!
..και μετα αναρωτιομαστε πως τα καταφερνε ο Ζαχοπουλος με τα κονδυλια του ΥΠΠΕ..
Δεν μπορει, καποια μηχανη μεταλλαγης νομισματων κατεχει ο κ. Αλογοσκουφης, εκτος αν μασαει κανα ειδικο χορτο -τυπου «μπαρμπα, τι πινεις και δε μας δινεις».
(απο κεινο που σου δινουν οι ΟΦΦ ΣΟΡ εταιρειες που ειναι οι κυριωτεροι κατοχοι Μ.Α.Π. μηπως?)
το παρελθον, το παρον και το μελλον (αορατον)
1. Η επανιδρυση του κρατους
2. Η επανιδρυση της ηθικης
3. Η επανιδρυση τινος;
2. Η επανιδρυση της ηθικης
3. Η επανιδρυση τινος;
η θυελλα, το κιτς και οι απογονοι του Ισοκρατη
Σημερα ειχα μπολικο χρονο και τον αφιερωσα στην αναγνωση πολλων μπλογκ. Αλλου σχολιασα και αλλου οχι.
Ι) Το σημαντικοτερο που διαβασα, ενα κειμενο_θυελλα, βρισκεται εδω: -->>
http://naftilos.blogspot.com/2008/01/blog-post_6817.html και το εγραψε ο Ανεμος. Μοιραστειτε το.
ΙΙ) Στου Ν. Ξυδακη αφησα το σχολιο:
Γιατι κατηγορειτε το κιτς; Εδω προκειται για επανιδρυση των βασεων της ηθικης και οχι για την (απελπισμενη) προσπαθεια να βαλει λιγο φως ο φτωχος στη μιζερη πραγματικοτητα του.
Το ποστ εδω: -->>
http://vlemma.wordpress.com/2008/01/13/kitch-politiko/
ΙΙΙ) Στου ΕΚΤΟΡΑ, βρηκα ενα τιτλο_σχολιο σε ενα κομματι απο κειμενο του Ισοκρατη, αυτον:
ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΝΗΣΙΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ...
Το ποστ εδω: -->>
http://attackthem.blogspot.com/2008/01/blog-post_15.html
-->> Πηγα και αλλου, σε πολλα μερη, αλλου γελασα και αλλου δεν μπορεσα να γελασω. Στερευει και το γέλιο σιγα σιγα. Το γελοίο εχει διογκωθει υπερβολικα και μου κοβει την ανασα λεμε... Η σατιρα σηκωνει τα χερια ψηλα -σημερα.
Ι) Το σημαντικοτερο που διαβασα, ενα κειμενο_θυελλα, βρισκεται εδω: -->>
http://naftilos.blogspot.com/2008/01/blog-post_6817.html και το εγραψε ο Ανεμος. Μοιραστειτε το.
ΙΙ) Στου Ν. Ξυδακη αφησα το σχολιο:
Γιατι κατηγορειτε το κιτς; Εδω προκειται για επανιδρυση των βασεων της ηθικης και οχι για την (απελπισμενη) προσπαθεια να βαλει λιγο φως ο φτωχος στη μιζερη πραγματικοτητα του.
Το ποστ εδω: -->>
http://vlemma.wordpress.com/2008/01/13/kitch-politiko/
ΙΙΙ) Στου ΕΚΤΟΡΑ, βρηκα ενα τιτλο_σχολιο σε ενα κομματι απο κειμενο του Ισοκρατη, αυτον:
ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΝΗΣΙΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ...
"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία."
Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ.)
Το ποστ εδω: -->>
http://attackthem.blogspot.com/2008/01/blog-post_15.html
-->> Πηγα και αλλου, σε πολλα μερη, αλλου γελασα και αλλου δεν μπορεσα να γελασω. Στερευει και το γέλιο σιγα σιγα. Το γελοίο εχει διογκωθει υπερβολικα και μου κοβει την ανασα λεμε... Η σατιρα σηκωνει τα χερια ψηλα -σημερα.
Αποτοξινωση ΤΩΡΑ !
..με σκιτσα του Φεντερικο Φελλινι..Τι με νοιαζει πια ολη αυτη η ιστορια με τα καρακιτσαρια του υποτιθεμενου θεματοφυλακα του πολιτισμου (Θου Κυριε!) και των παρατρεχαμενων του;
Σαμπως με νοιαζει τι κανουν ο Μακης και ο Θεμος και ο αλλος; Τι κι αν απο ΠΡΩΤΟ γινει ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ το θεμα; Χεστηκαμαν κυριε Προεδρα. Απασχολουνται και τα ΜΕΣΑ -για να τα βγαζουν ΕΞΩ. Μερικες φιρμες με εκατο και βαλε επεμβασεις στη μουρη και το σωμα, για να φαινονται μουρατοι κι ετσι, μας δουλευουν ψιλο γαζι και μεις τα χαφτουμε αμασητα σα στραγαλια μουσκεμενα.
Τι ειπε ο ενας και τι ειπε ο αλλος -και λοιπον; Παλι για το κερδος γινεται η φασαρια. Για τη κυκλοφορια του Μεσου -ΚΑΙ του χρηματος. Να καμπανιζουν τα μπικικινια οσων πασχουν απο αρχιδελειψη.
Εχω ιστοριες αληθινες για Ανθρωπους που πεσαν απο μπαλκονια, αλλα θα μαγαρισω τη μνημη τους αν τις γραψω εδω, στον ιδιο τοπο. Αλλη φορα. Τι λεγαμε; Α! Πως δε με νοιαζει και πως αδιαφορω γι αυτα που μου πασαρουν σαν πραγματικοτητα. Να γραψω τωρα και τι με νοιαζει, ε;
Εμενα με νοιαζει να ζει καλα ο κοσμακης (και'γω μαζι, ε) να εχει τα απαραιτητα να πορευεται, να υπαρχουν αργιες να ξεκουραζονται οι ανθρωποι και να διασκεδαζουν -να ψυχαγωγουνται, καλυτερα. Το ρημα "διασκεδαζω" εχει χαλασει πολυ τα τελευταια χρονια με ολα αυτα τα μπουρδελομαγαζα που πλασαρουν τα καναλια. Δεν ειμαστε δα και στο τσακιρ κεφι με ολα οσα συμβαινουν, ουτε εχουμε πορτοφολες να πηγαινουμε εκει οπου μας στελνει η κυρια Μπιλιω.
Αλλοι εχουν τα λεφτα -και την ορεξη!- να ξελαρυγγιαζονται και να μπεκροπινουν ασταματητα. Εκεινοι που τα παιρνουν, που τα αρπαζουν και τα στελνουν εξω στις Ελβετιες και αλλου. Μπορει να τα κανουν και γη, να σκοτωνουν καπου καπου κανα οικοπεδακι να πορευονται. Μπορει το οικοπεδακι να εχει και αρχαια, αλλα δεν σκοτιζονται, ολο και καποιος θα βρισκεται σε στιλ Ζαχο να το αποχαρακτηρισει.
Ετσι λοιπον... Θα πει καποιος οτι αδιαφορω και δεν ειναι και στο χαρακτηρα μου να αδιαφορω, αλλα τι αλλο να κανω πια; Η επιβραβευση της κυβερνησης για το εργο που εχει επιτελεσει, ειναι δεδομενη. Αρα; Αρα, μαλλον μας δουλευετε αδερφια υπαλληλοι, συμβασιουχοι, εργαζομενοι και συνταξιουχοι, εσεις που κατεβαινετε στους δρομους και φωναζετε καθε τρεις και λιγο και σας ξυλοφορτωνουν κιολας.
Εσεις φταιτε για. Εσεις δεν ψηφιζετε; Μηπως ψηφιζετε για να ερθει και η δικη σας σειρα, η σειρα των απογονων σας μηπως; Η σειρα στη λαμογια και στη λουφα και στη διαπλοκη εννοω. Μηπως; Για σκεφτειτε το και υστερα συνεχιζουμε τη κουβεντα. Θα περιμενω...
Zougla τωρα!
Το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ θα γινει ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ;
Ο Μακης λεει "γιατι δεν φευγει ο Θεμος απο την εφημεριδα"; και "εγω δεν μπορω να συνυπαρχω με αυτο τον ανθρωπο στην ιδια εφημεριδα" κλπ κλπ. Λεει και για "τα ματια του παιδιου μου και τη γυναικας μου"... κλπ κλπ. Ψιλοτρελαινομαι λεμε.
Γραφω την εκπομπη εδω και 10 λεπτα περιπου και θα ενημερωσω πως θα παει το πραγμα.
Τι συμβαινει; Η (δια)ΜΑΧΗ των εφημεριδαδων ποιον εξυπηρετει; Ποιος βαζει τα φυτιλια για την εκρηξη;
-->> UPDATE -->> ΦΤΟΥ! Κιτρινος Τυπος ειναι. Δεν τη βλεπω την τιβι, την ακουω, και τωρα δα εστριψα και κοιταξα τι παιζει. Συγγνωμη. ;-)
Ο Μακης λεει "γιατι δεν φευγει ο Θεμος απο την εφημεριδα"; και "εγω δεν μπορω να συνυπαρχω με αυτο τον ανθρωπο στην ιδια εφημεριδα" κλπ κλπ. Λεει και για "τα ματια του παιδιου μου και τη γυναικας μου"... κλπ κλπ. Ψιλοτρελαινομαι λεμε.
Γραφω την εκπομπη εδω και 10 λεπτα περιπου και θα ενημερωσω πως θα παει το πραγμα.
Τι συμβαινει; Η (δια)ΜΑΧΗ των εφημεριδαδων ποιον εξυπηρετει; Ποιος βαζει τα φυτιλια για την εκρηξη;
-->> UPDATE -->> ΦΤΟΥ! Κιτρινος Τυπος ειναι. Δεν τη βλεπω την τιβι, την ακουω, και τωρα δα εστριψα και κοιταξα τι παιζει. Συγγνωμη. ;-)
Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008
Η εποχη των εικονων
Οταν γραφω κατι τι που το βρισκω -τη στιγμη που το γραφω, γιατι μετα μπορει να αλλαξω γνωμη!- ευρηματικο, μου αρεσει να το επαναλαμβανω εδω και κει. Ετσι και τωρα, ξαναγραφω εδω περα ενα σχολιακι φαινομενικα ελαφρυ, που περικλειει ομως τη συνοψη της σκεψης που περι της διαδοσης εικονων με περιεχομενο που πειθει τον πολυ κοσμο για την αληθεια της πραγματικοτητας. Ασχετως αν η πραγματικοτητα ειναι ενας πολεμος, σκηνες βιας, εικονες εξαθλιωσης, ροζ διαπιστευτηρια.
Οταν πρεπει να πειστει ο κοσμος για κατι, καθε μεσο ειναι θεμιτο. Στην περιπτωση αυτη, το ροζ (γιατι ροζ, βρε παιδια?) δεν ειναι "προσωπικο δεδομενο" επειδη απτεται εκμεταλλευσης ανθρωπου απο ανθρωπο -και δεν εννοω τον διαδιδομενο (και μη αποδεδειγμενο, ερευναται τωρα) εκβιασμο του κ. Ζαχοπουλου απο υπαλληλους (???) του ΥΠΠΕ.
Το σχολιο:
-->> To ιδιο σχολιο αφησα μετα απο λιγο και στου Don't Kiss The Frog
Οταν πρεπει να πειστει ο κοσμος για κατι, καθε μεσο ειναι θεμιτο. Στην περιπτωση αυτη, το ροζ (γιατι ροζ, βρε παιδια?) δεν ειναι "προσωπικο δεδομενο" επειδη απτεται εκμεταλλευσης ανθρωπου απο ανθρωπο -και δεν εννοω τον διαδιδομενο (και μη αποδεδειγμενο, ερευναται τωρα) εκβιασμο του κ. Ζαχοπουλου απο υπαλληλους (???) του ΥΠΠΕ.
Το σχολιο:
Φυσικα οι φωτο ενοχλουν την αισθητικη μου, αλλα αν προκειται να καταλαβει καποιος καλα ενα θεμα, χρειαζονται. Οπως στον πολεμο, οπως συμβαινει με τις εικονες βιας. Πρεπει να δειχνονται, διαφορετικα ο πολυς ο κοσμος δυσκολευεται να αποκτησει αποψη επι του θεματος, ασε που μπορει να πιστευει οτι ειναι και ψεμματα...
Παλια, ειχα την ιδια αντιληψη με τη δικη σου, αργα ομως αλλα σταθερα τεινω να αλλαξω γνωμη -εντελως λεμε!
..αν και δεν αμφεβαλλα για την αληθεια του ραγματος, ουτε καν χαλαλισα πολλα σεκοντια για να χαζεψω το βαρυγδουπο σωμα...
-->> To ιδιο σχολιο αφησα μετα απο λιγο και στου Don't Kiss The Frog
ενας για ολους και ολοι για το NYLON !
Τι γινεται με τον καθε σαχλαμαρακια* που το παιζει υπερανω και μοναδικος; Νομιζει οτι μοναχα για τη παρτη του δημιουργηθηκε το διαδικτυο** και ανεμιζει τα μπαιρακια του πολεμου εναντιον των ελληνικων aggregators. Μηπως θα πρεπει καποια στιγμη να το μελετησουν οι ενδιαφερομενοι παροχεις (και 'γω ενδιαφερομαι, αλλα ως χρηστης) το θεμα και να συμφωνηθει μια κοινη γραμμη πλευσης πριν συμβουν και αλλα παρατραγουδα;
–>> εδω το ποστ: http://www.nylon.gr/?p=1350
-->> το θεμα ανεβασα πρωτα στο metablogging.gr/ αλλα ειπα να το βαλω και εδω περα, να τυχει μεγαλυτερης αναγνωσιμοτητας -μη ξεφυγει κανεις αδιαβαστος!
______________
αλλαξτε αν σας ταιριαζει καλυτερα:
* ευεξαπτο
** συμπαν
–>> εδω το ποστ: http://www.nylon.gr/?p=1350
-->> το θεμα ανεβασα πρωτα στο metablogging.gr/ αλλα ειπα να το βαλω και εδω περα, να τυχει μεγαλυτερης αναγνωσιμοτητας -μη ξεφυγει κανεις αδιαβαστος!
______________
αλλαξτε αν σας ταιριαζει καλυτερα:
* ευεξαπτο
** συμπαν
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΩΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ;
Η κυβερνηση αρνειται να "παιξει το ρολο της Δικαιοσυνης", καθως δηλωνουν δεξια κι αριστερα οι εκπροσωποι της, κανεις ομως δεν διαμαρτυρεται που η Δικαιοσυνη αντικαθιστα την κυβερνηση.
Οι (επανεκλεγμενοι πριν λιγους μηνες) εκπροσωποι της κυβερνησης, σαν τροχονομοι σε ωρα αιχμης, παραπεμπουν στους δικαστες τα σκανδαλα τα οποια περιφερονται σε τρελλες τροχιες στο ροζ συμπαν των σκανδαλων.
Ειναι ομως το συμπαν των σκανδαλων ροζ; Γιατι να ειναι ροζ; Συντρεχει καποιος σοβαρος λογος να εχει αυτο το χρωμα; Το ροδινο χρωμα, ενα χρωμα που ηρεμει και φερνει ευεξια, ποια σχεση εχει με αυτα που περιγραφονται σημερα λεπτομερως; Με τα γερα φαγοποτια, τις κλεψιες, τις ρεμουλες, τις αρπαχτες; Οι ειδησεις φουσκωνουν τα μυαλα μας με οσα ΔΕΝ λεγονται και η φαντασια οργιαζει. Ισως για να πεσουμε στα μαλακα οταν βγει στα φορα η -λιγοτερο σκανδαλωδης αραγε;- αληθεια...
Μηπως γνωριζουν ολοι αυτοι οι κυριοι πολιτικοι κατι σημαντικοτερο απο τα (οικονομικα και αλλα) σκανδαλα και μας το κρυβουν; Μηπως ειναι λιγα τα ψωμια τους -γενικως; Μηπως ποσως ενδιαφερονται για καρεκλες κυβερνωντων και ετοιμαζονται να προσχωρησουν ομαδικως σε αλλες καρεκλες, οπως π.χ. ο κ. Μπλιερ;
Ποια εταιρεια θα μας αναλαβει κ.κ. βουλευτες και πατερες του εθνους; Ποια/ες πολυεθνικη/ες θα κυβερνησει/ουν τη χωρα στο εξης; Πειτε το επιτελους, μη κρυβετε λογια, σε ποιον/ποιους μας εχετε εκχωρησει. Να ξερουμε απο τωρα τα προιοντα τινος να υποστηριξουμε.
ΜΕ ΤΙ ΧΡΩΜΑ ΝΑ ΒΑΦΤΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ..? ΑΜΑΝ! ΤΟ' ΓΡΑΨΑ ΚΙ ΑΥΤΟ...
Οι (επανεκλεγμενοι πριν λιγους μηνες) εκπροσωποι της κυβερνησης, σαν τροχονομοι σε ωρα αιχμης, παραπεμπουν στους δικαστες τα σκανδαλα τα οποια περιφερονται σε τρελλες τροχιες στο ροζ συμπαν των σκανδαλων.
Ειναι ομως το συμπαν των σκανδαλων ροζ; Γιατι να ειναι ροζ; Συντρεχει καποιος σοβαρος λογος να εχει αυτο το χρωμα; Το ροδινο χρωμα, ενα χρωμα που ηρεμει και φερνει ευεξια, ποια σχεση εχει με αυτα που περιγραφονται σημερα λεπτομερως; Με τα γερα φαγοποτια, τις κλεψιες, τις ρεμουλες, τις αρπαχτες; Οι ειδησεις φουσκωνουν τα μυαλα μας με οσα ΔΕΝ λεγονται και η φαντασια οργιαζει. Ισως για να πεσουμε στα μαλακα οταν βγει στα φορα η -λιγοτερο σκανδαλωδης αραγε;- αληθεια...
Μηπως γνωριζουν ολοι αυτοι οι κυριοι πολιτικοι κατι σημαντικοτερο απο τα (οικονομικα και αλλα) σκανδαλα και μας το κρυβουν; Μηπως ειναι λιγα τα ψωμια τους -γενικως; Μηπως ποσως ενδιαφερονται για καρεκλες κυβερνωντων και ετοιμαζονται να προσχωρησουν ομαδικως σε αλλες καρεκλες, οπως π.χ. ο κ. Μπλιερ;
Ποια εταιρεια θα μας αναλαβει κ.κ. βουλευτες και πατερες του εθνους; Ποια/ες πολυεθνικη/ες θα κυβερνησει/ουν τη χωρα στο εξης; Πειτε το επιτελους, μη κρυβετε λογια, σε ποιον/ποιους μας εχετε εκχωρησει. Να ξερουμε απο τωρα τα προιοντα τινος να υποστηριξουμε.
ΜΕ ΤΙ ΧΡΩΜΑ ΝΑ ΒΑΦΤΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ..? ΑΜΑΝ! ΤΟ' ΓΡΑΨΑ ΚΙ ΑΥΤΟ...
ο ελεγχος ε-ε-ερχεται
Εχω την υποψια οτι δια μεσου του ελεγχου της διαδοσης μουσικων εργων (κυριως τραγουδιων της μοδας) επιβαλλεται σιγα σιγα ο ελεγχος του περιεχομενου των ιστοσελιδων. Προσχηματα πολλα, οπως οι παιδεραστες που αλωνιζουν στο διαδικτυο (την ιδια στιγμη που εχουν κομμα στην Ολλανδια), οπως η καταχρηση των σελιδων "σεξ και ανωμαλιων" (οταν κρεμονται στα περιπτερα και του τελευταιου χωριου οι "ενημερωτικες" φυλλαδες), οπως οι διακινητες απαγορευμενων ουσιων και τρομοκρατικων μεθοδων.
Η ουσια ειναι οτι αυτο που φοβουνται οι κρατουντες ειναι η διακινηση ιδεων. Ιδεων αντιθετων με εκεινες που θελουν να μας επιβαλλουν, ωστε να παραμενουμε υποχειρια. Η μοναδικη γνωμη, η μοναδικη φωνη που "ακουγεται" εδω μεσα στο ιντερνετ ειναι αυτο που ανησυχει και οχι αν θα χασουν πεντε ντολαρς οι τραγουδισταραδες.
Λυση; Να φροντισουμε να εχουμε καβαντζα μια (τουλαχιστον) σελιδα σε δικο μας σερβερ, μακρια απο τα δωρεαν και ταχα μου ευκολοχρηστα. Δεν ειναι δυσκολο, αρκει να μη τεμπελιαζουμε.
Η ουσια ειναι οτι αυτο που φοβουνται οι κρατουντες ειναι η διακινηση ιδεων. Ιδεων αντιθετων με εκεινες που θελουν να μας επιβαλλουν, ωστε να παραμενουμε υποχειρια. Η μοναδικη γνωμη, η μοναδικη φωνη που "ακουγεται" εδω μεσα στο ιντερνετ ειναι αυτο που ανησυχει και οχι αν θα χασουν πεντε ντολαρς οι τραγουδισταραδες.
Λυση; Να φροντισουμε να εχουμε καβαντζα μια (τουλαχιστον) σελιδα σε δικο μας σερβερ, μακρια απο τα δωρεαν και ταχα μου ευκολοχρηστα. Δεν ειναι δυσκολο, αρκει να μη τεμπελιαζουμε.
Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2008
ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ
Ο κατηγορουμενος αναζητα ενα αλλοθι. «Δεν ημουν εγω εκει κ. Προεδρε» δηλωνει για να αποδειξει την αθωοτητα του. Ετσι και οι κυβερνωντες ειναι αποντες. Αποντες απο ολα οσα συμβαινουν τελευταιως -και παλιοτερα βγαζαν την ουρα τους απεξω, σημερα ομως το εχουν παραξηλωσει. Σχεδον παντα οι κυβερνωντες ειναι αποντες ή, οταν δεν απουσιαζουν, σπευδουν να εγκαταλειπουν το καραβι με την παραμικρη φουρτουνιτσα.
Αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι η επιμονη των κυβερνητικων (υπουργοι, βουλευτες, παραγοντες) στο οτι παραπεμπουν καθε υποθεση στη Δικαιοσυνη, οπως δηλωνουν διαρκως στη ΒΟΥΛΗ, στα καναλια, στις εφημεριδες -κι οπου βρεθουν κι οπου σταθουν. Σαν να εχει αναλαβει η Δικαιοσυνη (να την εχουμε εξουσιοδοτησει δλδ εμεις οι πολιτες) εργολαβικα τη διακυβερνηση της χωρας.
Εμεις ομως οι πολιτες ψηφιζουμε βουλευτες, ψηφιζουμε κομματα, αναδεικνυουμε τους αριστους ωστε να κυβερνησουν. Δεν ψηφιζουμε δικαστες ωστε να δικαζουν τους παρανομουντες (υπουργους, βουλευτες, παραγοντες, λαμογια, κλπ) και να βγαζουν το φιδι απο την τρυπα εκεινοι (μεσα απο τα δικαστηρια δλδ) αντι να φροντιζουν οι κυβερνωντες να εμποδιζουν τα φιδια να μας ζωνουν!
- Τι εκανες παλι Βαγγελη;
- Μπα, τιποτα, ενα παλιοστουντιο γκρεμισα...
- Α, και δεν φοβασαι τις κυρωσεις;
- Το θεμα θα σταλει στη Δικαιοσυνη και εκεινη θα αποφασισει.
- Καταλαβα.
-->> Η 34χρονη προφυλακισμενη δια του ερ-Γατολογου της δηλωνει οτι δεν παρεδωσε τιποτα σε εφημεριδες και καναλια, αλλά, δεδομενης της αναξιοπιστιας της εως τωρα, μπορω καλλιστα να υποπτευτω πως πιθανοτατα τα 'χει αρπαξει -απο εφημεριδες και καναλια. Δωστε τωρα που σαλευει μαγκες.
Καποτε η Δικαιοσυνη ΘΑ αποφασισει.
Αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι η επιμονη των κυβερνητικων (υπουργοι, βουλευτες, παραγοντες) στο οτι παραπεμπουν καθε υποθεση στη Δικαιοσυνη, οπως δηλωνουν διαρκως στη ΒΟΥΛΗ, στα καναλια, στις εφημεριδες -κι οπου βρεθουν κι οπου σταθουν. Σαν να εχει αναλαβει η Δικαιοσυνη (να την εχουμε εξουσιοδοτησει δλδ εμεις οι πολιτες) εργολαβικα τη διακυβερνηση της χωρας.
Εμεις ομως οι πολιτες ψηφιζουμε βουλευτες, ψηφιζουμε κομματα, αναδεικνυουμε τους αριστους ωστε να κυβερνησουν. Δεν ψηφιζουμε δικαστες ωστε να δικαζουν τους παρανομουντες (υπουργους, βουλευτες, παραγοντες, λαμογια, κλπ) και να βγαζουν το φιδι απο την τρυπα εκεινοι (μεσα απο τα δικαστηρια δλδ) αντι να φροντιζουν οι κυβερνωντες να εμποδιζουν τα φιδια να μας ζωνουν!
- Τι εκανες παλι Βαγγελη;
- Μπα, τιποτα, ενα παλιοστουντιο γκρεμισα...
- Α, και δεν φοβασαι τις κυρωσεις;
- Το θεμα θα σταλει στη Δικαιοσυνη και εκεινη θα αποφασισει.
- Καταλαβα.
-->> Η 34χρονη προφυλακισμενη δια του ερ-Γατολογου της δηλωνει οτι δεν παρεδωσε τιποτα σε εφημεριδες και καναλια, αλλά, δεδομενης της αναξιοπιστιας της εως τωρα, μπορω καλλιστα να υποπτευτω πως πιθανοτατα τα 'χει αρπαξει -απο εφημεριδες και καναλια. Δωστε τωρα που σαλευει μαγκες.
Καποτε η Δικαιοσυνη ΘΑ αποφασισει.
Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008
ΕΔΩ ΤΑ ΚΑΛΑ ΛΙΜΑΝΙΑΑΑΑ, ΦΡΕΣΚΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΕΧΩΩΩΩ
ΕΛΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΑΛΕΥΕΙ... ΠΕΙΡΑΙΑΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΟΚΥΨΕΙ... ΛΙΜΑΝΙΑ ΠΟΥΛΩΩΩΩ... Ο ΛΙΙΙΙΙΜΑΝΑΑΑΑΑΣΣΣΣ
Η γερμανικη κατασκευαστικη εταιρεια Χοχτιφ κατασκευασε το αεροδρομιο Ελ Βενιζελος και μπορω να καταλαβω το λογο που εχει την εκμεταλλευση του αερολιμενα για 30 με 40 χρονια -δε θυμαμαι ακριβως ποσα.
Τα λιμανια μας τα κατασκευασαμε εμεις, με δικα μας λεφτουδακια, με δικες μας οικονομιες. Εμεις οι ελληνες φορολογουμενοι πολιτες χρηματοδοτησαμε τις λιμενικες εγκαταστασεις και δεν μπορω να καταλαβω το λογο που πρεπει να εκχωρησουμε τη χρηση τους -για 30 με 40 χρονια- σε ξενες εταιρειες.
Οποιος μπορει, ας μου εξηγησει γιατι πρεπει να ξεπουλησουμε τα περιουσιακα στοιχεια της χωρας μας -λιμανια, Ολυμπιακη, και ο,τι αλλο προκυψει στη συνεχεια. Ειναι ευπροσδεκτη η καθε εξηγηση. Ευχαριστω.
Η γερμανικη κατασκευαστικη εταιρεια Χοχτιφ κατασκευασε το αεροδρομιο Ελ Βενιζελος και μπορω να καταλαβω το λογο που εχει την εκμεταλλευση του αερολιμενα για 30 με 40 χρονια -δε θυμαμαι ακριβως ποσα.
Τα λιμανια μας τα κατασκευασαμε εμεις, με δικα μας λεφτουδακια, με δικες μας οικονομιες. Εμεις οι ελληνες φορολογουμενοι πολιτες χρηματοδοτησαμε τις λιμενικες εγκαταστασεις και δεν μπορω να καταλαβω το λογο που πρεπει να εκχωρησουμε τη χρηση τους -για 30 με 40 χρονια- σε ξενες εταιρειες.
Οποιος μπορει, ας μου εξηγησει γιατι πρεπει να ξεπουλησουμε τα περιουσιακα στοιχεια της χωρας μας -λιμανια, Ολυμπιακη, και ο,τι αλλο προκυψει στη συνεχεια. Ειναι ευπροσδεκτη η καθε εξηγηση. Ευχαριστω.
μια ζωγραφια, το κρεββατι μου, μια ιταλικη περγκολα και ο φιλος μου ο Blue
...και ολα αυτα σε ενα χωριο της κεντρικης Αγγλιας!
κλικ! να μεγαλωσουν οι φωτο
Το εργο ειναι λιθογραφια του 1966 και οποιος βρει το (γαλλο) ζωγραφο, ας σφυριξει κλεφτικα!
κλικ! να μεγαλωσουν οι φωτο
Το εργο ειναι λιθογραφια του 1966 και οποιος βρει το (γαλλο) ζωγραφο, ας σφυριξει κλεφτικα!
Η Δικαιοσυνη ΔΕΝ ειναι διεφθαρμενη
Η Δικαιοσυνη νοσει, εχει μερικα "κακα σπυρια", που πρεπει συντομα να αφαιρεθουν.
..φυσικα οχι απο τη "Χειρουργό Νατασσα"..
..φυσικα οχι απο τη "Χειρουργό Νατασσα"..
DORA DORA DORA !!!
Το συνθημα δεν ειναι γιαπωνεζικο, ειναι ινδικο! Ερχεται κατευθειαν απο τη μακρινη Ινδια σαν καμικαζι να πεσει επι των κεφαλων ημων και να αναψει φωτιες στα μπατζακια του πολιτικου μας γιγνεσθαι. Ε-Ε-Ερχεται η ωρα της Ντορας, απο την Ινδια φυσικα, φυσεκι απο Ταζ Μαχαλ μερια, επειδη "μια φρεσκια κυβερνηση με νωπη τη λαικη εντολη δεν πεφτει" οπως ειπε και ο κ. Τραγκας στο βραδινο δελτιο ειδησεων του ΑΛΤΕΡ.
-->> ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ -->> προσεξα οτι τελευταιως πολλοι φορουν ροζ πουκαμισακια!
-->> ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ -->> το ροζ ειναι κοριτσιστικο χρωμα, εκτος απο χρωμα των σκανδαλων!
-->> ΑΠΟΡΙΑ -->> αν γινει η Ντορα αρχηγος, θα αλλαξει το χρωμα της Ν.Δ. ???
-->> ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ -->> προσεξα οτι τελευταιως πολλοι φορουν ροζ πουκαμισακια!
-->> ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ -->> το ροζ ειναι κοριτσιστικο χρωμα, εκτος απο χρωμα των σκανδαλων!
-->> ΑΠΟΡΙΑ -->> αν γινει η Ντορα αρχηγος, θα αλλαξει το χρωμα της Ν.Δ. ???
UPDATE -->> με το θεμα ασχοληθηκε και το Λιανοκλαδι (εχει και ωραια φωτο) -->>
http://lianokladi01.blogspot.com/2008/01/blog-post_11.html
Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2008
ενας αριστος μαθητης με σεξουαλικες ανησυχιες
«Ειναι εξυπνο παιδι, μαθητης του 18,7» ακουσα να λενε στο μεσημεριατικο δελτιο ειδησεων, πριν απο λιγο. Για το νεαρο μαθητη που κοντεψε να πνιγει στο αποχωρητηριο (τουαλετα!) του σπιτιου του στα Γιαννιτσα, τυλιγοντας το λαιμο του με ενα σκοινι (καλωδιο, συρμα, μισινεζα, δεν προσεξα τι ηταν ή δεν ανεφερθη ακριβως το μεσο) ΓΙΑ ΝΑ νιωσει μεγαλυτερη ηδονη, οπως ειχε πληροφορηθει απο καποια διαδικτυακη σελιδα. Οι ειδικοι της αστυνομιας ψαχνουν τωρα το σκληρο δισκο του υπολογιστη του ΓΙΑ ΝΑ βρουν τα τεκμηρια του εγκληματος. Μαλιστα...
ΓΙΑ ΝΑ μη ψαχνουν αδικως, μπορω να αναφερω μερικα εγκληματικα κολπακια που εσπρωξαν τον εφηβο αυτο στο (οχι απονενοημενο, ευτυχως!) διαβημα.
1. Η εγκληματικη αδιαφορια των γονιων του, που δεν φροντισαν να ενημερωσουν το σπλαχνο τους περι ηδονης, σεξ, κλπ κλπ "κακα πραγματα". Ισως επειδη δεν ηξεραν τον τροπο -οχι τον τροπο να συνουσιαζονται φυσικα, αλλα τον τροπο να επικοινωνουν με το παιδι τους- μαλλον επειδη δεν τους τον διδαξε κανεις και δεν ενδιαφερθηκαν να τον μαθουν.
2. Η εγκληματικη αδιαφορια της πολιτειας, η οποια αρνειται να συμπεριλαβει στη διδακτεα Υλη ενα μαθημα σεξουαλικης διαπαιδαγωγησης, κανοντας το χατηρι (υποθετω) στην ορθοδοξη εκκλησια μας, ωστε να διατηρει το ιερον μυστηριον της εξομολογησεως εις περιοπτον θεσιν -καθως και την απειλη (σαν το σπαθι του Δαμοκλη κρεμαμενη) της αμαρτιας.
3. Η εγκληματικη αδιαφορια των δασκαλων του, που δεν φροντισαν να ενημερωσουν τα παιδια σχετικως, κρυμμενοι μαλλον πισω απο το φοβο των κυρωσεων. Ειναι οι μονοι που μπορω να δικαιολογησω.
4. Η εγκληματικη υποκρισια των ΜΜΕ, που προβαλλουν ενα σωρο "ακαταλληλα δι ανηλικους" στα καναλια, στα περιπτερα, παντου οπου μπορει να φτασει το ματι ενος παιδιου απο 4 χρονων και πανω -τα μωρα ειναι στο καροτσακι και εχουν αλλα ενδιαφεροντα- και ταυτοχρονα (τα ΜΜΕ) αναλωνονται σε συζητησεις λονγκ πλει περι πολιτικης, πολιτικων, μαγειρικης, αστρολογιας, κλπ θεματων που ενδιαφερουν τις ηλικιες του καναπε -οπως λεμε "κανις"- και οχι για νεους ανθρωπους. Για νεους, μονο πολυ προσφατα πετυχα μια (ΜΟΝΟ ΜΙΑ) εκπομπη για υπολογιστες και ιντερνετ και αυτη σε ωρα μαθηματος, οχι μερα αργιας, οχι ωρα προσιτη σε εφηβους.
-->> ΥΠΟΘΕΤΩ ΟΤΙ-->> Ο εφηβος πιθανοτατα επεδιδετο στο ευγενες αθλημα του αυνανισμου, το οποιο βρισκεται (ακομα και σημερα!!!) υπο διωγμον, καταδικαζεται απο γονεις και (ΚΥΡΙΩΣ) εκκλησια. Ο εφηβος ηθελε ηδονη, περισσοτερη ηδονη, αλλα δεν ηξερε πως να την εισπραξει. Απευθυνθηκε λοιπον στο διαδικτυο ΓΙΑ ΝΑ μαθει. Οπως ακριβως εμεις παλια ανοιγαμε την εγκυκλοπαιδεια ΓΙΑ ΝΑ μαθουμε τι εστι "πεος", "αιδοιον", "συνουσια", και αλλα μυστηρια πραγματα -που σημαινει οτι τα 50 χρονια που χωριζουν τη γενια μου απο αυτη του νεαρου δεν εχουν προσθεσει τιποτα σημαντικο στη κοινωνικη πραγματικοτητα. Εκει περα, βρηκε κατι που του κεντρισε την περιεργεια και σκεφτηκε να το δοκιμασει. Το δυστυχημα ειναι πως δεν περιοριστηκε στη σκεψη, αλλα προχωρησε στην εφαρμογη ατακα κιεπιτοπου. Γιατι; Γιατι αν ρωτουσε τους γονεις του, μαλλον δεν θα επαιρνε αλλη απαντηση απο τη τετριμμενη "εισαι μικρος ακομα", επειδη ενα παιδι ειναι παντα μικρο για το γονιο του. Γιατι αν ρωτουσε το δασκαλο, θα του ελεγε "ρωτα το μπαμπα σου". Γιατι αν ρωτουσε τον παπα της ενοριας, θα του ελεγε "θα πεσει φωτια να σε καψει" ή "θα αποβλακωθεις", κλπ κλπ. Γνωριζε καλα λοιπον ο νεαρος μαθητης τις απαντησεις, για τουτο και δεν ρωτησε.
-->> ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ -->> Αλλα και για το διαδικτυο (τα καλα του, αλλα και τους κινδυνους που ελλοχευουν) δεν ειχε πληροφορηθει σχετικα ο εφηβος, και για την εγκληματικη αυτη παραλειψη χρεωνω απευθειας την πολιτεια, η οποια αρκειται να πλειοδοτει υπερ της διαδοσης των νεων τεχνολογιων με φωτογραφιες και βιντεακια του κ. πρωθυπουργου που μοιραζει υπολογιστες ή πληκτρολογει κατι τι εχοντας ενα λαπτοπ στα γονατα του και κανεις δεν μπορει να ελεγξει αν γνωριζει κατι τι σχετικο.
-->> ΣΗΜΕΙΩΣΗ -Ι -->> Το οτι τα "κακα" του διαδικτυου ειναι υπερτιμημενα -οπου σταθω κι οπου βρεθω ακουω πσο κακο κανει το διαδικτυο, οτι εκει μεσα παραμονευουν παιδεραστες και οτι ειναι γεματο απαγορευμενο σεξ- αντι να κανει τους νεους προσεχτικους, τους εξαπτει τη φαντασια, πραγμα πολυ φυσικο για την ηλικια τους. Αλλιμονο αν περιμενουμε απο τα παιδια μας να ειναι χαιβανια και βλακες!
-->> ΣΗΜΕΙΩΣΗ -ΙΙ -->> Προχτες η κοπελιτσα στη Πτολεμαιδα, σημερα ο νεαρος στα Γιαννιτσα. Καθε μερα κι απο ενα παιδι_θυμα σε εφηβικη ηλικια. Ποτε θα ξυπνησουμε;
-->> ΣΗΜΕΙΩΣΗ -ΙΙΙ -->> «Φταινε οι εμποροι ναρκωτικων» και «Φταιει το ιντερνετ» ειναι τα ευκολα τσιτατα. Το δυσκολο ειναι να δεχτουμε οτι κυριως «Φταιει το ξερο μας το κεφαλι».
ΓΙΑ ΝΑ μη ψαχνουν αδικως, μπορω να αναφερω μερικα εγκληματικα κολπακια που εσπρωξαν τον εφηβο αυτο στο (οχι απονενοημενο, ευτυχως!) διαβημα.
1. Η εγκληματικη αδιαφορια των γονιων του, που δεν φροντισαν να ενημερωσουν το σπλαχνο τους περι ηδονης, σεξ, κλπ κλπ "κακα πραγματα". Ισως επειδη δεν ηξεραν τον τροπο -οχι τον τροπο να συνουσιαζονται φυσικα, αλλα τον τροπο να επικοινωνουν με το παιδι τους- μαλλον επειδη δεν τους τον διδαξε κανεις και δεν ενδιαφερθηκαν να τον μαθουν.
2. Η εγκληματικη αδιαφορια της πολιτειας, η οποια αρνειται να συμπεριλαβει στη διδακτεα Υλη ενα μαθημα σεξουαλικης διαπαιδαγωγησης, κανοντας το χατηρι (υποθετω) στην ορθοδοξη εκκλησια μας, ωστε να διατηρει το ιερον μυστηριον της εξομολογησεως εις περιοπτον θεσιν -καθως και την απειλη (σαν το σπαθι του Δαμοκλη κρεμαμενη) της αμαρτιας.
3. Η εγκληματικη αδιαφορια των δασκαλων του, που δεν φροντισαν να ενημερωσουν τα παιδια σχετικως, κρυμμενοι μαλλον πισω απο το φοβο των κυρωσεων. Ειναι οι μονοι που μπορω να δικαιολογησω.
4. Η εγκληματικη υποκρισια των ΜΜΕ, που προβαλλουν ενα σωρο "ακαταλληλα δι ανηλικους" στα καναλια, στα περιπτερα, παντου οπου μπορει να φτασει το ματι ενος παιδιου απο 4 χρονων και πανω -τα μωρα ειναι στο καροτσακι και εχουν αλλα ενδιαφεροντα- και ταυτοχρονα (τα ΜΜΕ) αναλωνονται σε συζητησεις λονγκ πλει περι πολιτικης, πολιτικων, μαγειρικης, αστρολογιας, κλπ θεματων που ενδιαφερουν τις ηλικιες του καναπε -οπως λεμε "κανις"- και οχι για νεους ανθρωπους. Για νεους, μονο πολυ προσφατα πετυχα μια (ΜΟΝΟ ΜΙΑ) εκπομπη για υπολογιστες και ιντερνετ και αυτη σε ωρα μαθηματος, οχι μερα αργιας, οχι ωρα προσιτη σε εφηβους.
-->> ΥΠΟΘΕΤΩ ΟΤΙ-->> Ο εφηβος πιθανοτατα επεδιδετο στο ευγενες αθλημα του αυνανισμου, το οποιο βρισκεται (ακομα και σημερα!!!) υπο διωγμον, καταδικαζεται απο γονεις και (ΚΥΡΙΩΣ) εκκλησια. Ο εφηβος ηθελε ηδονη, περισσοτερη ηδονη, αλλα δεν ηξερε πως να την εισπραξει. Απευθυνθηκε λοιπον στο διαδικτυο ΓΙΑ ΝΑ μαθει. Οπως ακριβως εμεις παλια ανοιγαμε την εγκυκλοπαιδεια ΓΙΑ ΝΑ μαθουμε τι εστι "πεος", "αιδοιον", "συνουσια", και αλλα μυστηρια πραγματα -που σημαινει οτι τα 50 χρονια που χωριζουν τη γενια μου απο αυτη του νεαρου δεν εχουν προσθεσει τιποτα σημαντικο στη κοινωνικη πραγματικοτητα. Εκει περα, βρηκε κατι που του κεντρισε την περιεργεια και σκεφτηκε να το δοκιμασει. Το δυστυχημα ειναι πως δεν περιοριστηκε στη σκεψη, αλλα προχωρησε στην εφαρμογη ατακα κιεπιτοπου. Γιατι; Γιατι αν ρωτουσε τους γονεις του, μαλλον δεν θα επαιρνε αλλη απαντηση απο τη τετριμμενη "εισαι μικρος ακομα", επειδη ενα παιδι ειναι παντα μικρο για το γονιο του. Γιατι αν ρωτουσε το δασκαλο, θα του ελεγε "ρωτα το μπαμπα σου". Γιατι αν ρωτουσε τον παπα της ενοριας, θα του ελεγε "θα πεσει φωτια να σε καψει" ή "θα αποβλακωθεις", κλπ κλπ. Γνωριζε καλα λοιπον ο νεαρος μαθητης τις απαντησεις, για τουτο και δεν ρωτησε.
-->> ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ -->> Αλλα και για το διαδικτυο (τα καλα του, αλλα και τους κινδυνους που ελλοχευουν) δεν ειχε πληροφορηθει σχετικα ο εφηβος, και για την εγκληματικη αυτη παραλειψη χρεωνω απευθειας την πολιτεια, η οποια αρκειται να πλειοδοτει υπερ της διαδοσης των νεων τεχνολογιων με φωτογραφιες και βιντεακια του κ. πρωθυπουργου που μοιραζει υπολογιστες ή πληκτρολογει κατι τι εχοντας ενα λαπτοπ στα γονατα του και κανεις δεν μπορει να ελεγξει αν γνωριζει κατι τι σχετικο.
-->> ΣΗΜΕΙΩΣΗ -Ι -->> Το οτι τα "κακα" του διαδικτυου ειναι υπερτιμημενα -οπου σταθω κι οπου βρεθω ακουω πσο κακο κανει το διαδικτυο, οτι εκει μεσα παραμονευουν παιδεραστες και οτι ειναι γεματο απαγορευμενο σεξ- αντι να κανει τους νεους προσεχτικους, τους εξαπτει τη φαντασια, πραγμα πολυ φυσικο για την ηλικια τους. Αλλιμονο αν περιμενουμε απο τα παιδια μας να ειναι χαιβανια και βλακες!
-->> ΣΗΜΕΙΩΣΗ -ΙΙ -->> Προχτες η κοπελιτσα στη Πτολεμαιδα, σημερα ο νεαρος στα Γιαννιτσα. Καθε μερα κι απο ενα παιδι_θυμα σε εφηβικη ηλικια. Ποτε θα ξυπνησουμε;
-->> ΣΗΜΕΙΩΣΗ -ΙΙΙ -->> «Φταινε οι εμποροι ναρκωτικων» και «Φταιει το ιντερνετ» ειναι τα ευκολα τσιτατα. Το δυσκολο ειναι να δεχτουμε οτι κυριως «Φταιει το ξερο μας το κεφαλι».
ΨΗΦΑΛΑΚΙ ΨΗΦΑΛΑΚΙ
«Μαζευε κι ας ειν' και ρωγες» λεγαν οι παλιοι και αυτο -καθως φαινεται- ακολουθησε η Ν.Δ. συλλεγοντας ψηφους απο δω και απο κει.
"Κατά των όρων της προκήρυξης δεν υποβλήθηκε καμία ένσταση, αν και η συμμετοχή ανήλθε σε 14.356 υποψηφίους." γραφει το καινουργιο μονοθεματικο και μονοποστικο(!!) μπλογκ που ανοιξε, αφιερωμενο στους εμπαιγμενους απο την κυβερνηση υποψηφιους. Απο τους 14.356 ΥΠΟΘΕΤΩ οτι οι περισσοτεροι ψηφισαν Ν.Δ. με το σκεπτικο της αναμενομενης προσληψης τους.
..αλλα.. πισω εχει η αχλαδα την ουρα..
-->> διαβαστε να μαθετε, μηπως χρειαστει σε επομενη φορα:-->>
http://diagonismosggoa.blogspot.com/2008/01/blog-post.html
"Κατά των όρων της προκήρυξης δεν υποβλήθηκε καμία ένσταση, αν και η συμμετοχή ανήλθε σε 14.356 υποψηφίους." γραφει το καινουργιο μονοθεματικο και μονοποστικο(!!) μπλογκ που ανοιξε, αφιερωμενο στους εμπαιγμενους απο την κυβερνηση υποψηφιους. Απο τους 14.356 ΥΠΟΘΕΤΩ οτι οι περισσοτεροι ψηφισαν Ν.Δ. με το σκεπτικο της αναμενομενης προσληψης τους.
..αλλα.. πισω εχει η αχλαδα την ουρα..
-->> διαβαστε να μαθετε, μηπως χρειαστει σε επομενη φορα:-->>
http://diagonismosggoa.blogspot.com/2008/01/blog-post.html
Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2008
ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑ
Αυτο ειναι, η αναζητηση της αθανασιας κανει τον ανθρωπο να προβαινει σε καθε μεθοδο ωστε να την πετυχει. Φυσικα, τον ανθρωπο τον ανοητο, με περιορισμενο νοητικο πεδιο, αυτον που νομιζει/πιστευει οτι θα μπορουσε να μεινει αθανατος, να τον θυμουνται και να τον μνημονευουν στους αιωνες, επειδη μια μερα καταφερε να ξεφυγει απο τη μαζα των κοινων ανθρωπων (δια)πραττοντας κατι τι εντυπωσιακο, εστω και αν αυτη η προσπαθεια εντυπωσιασμου του πληθους πεφτει στο κενο μετα απο λιγες ωρες, εστω και αν λοιδωρειται και απαξιωνεται το γεγονος -και αυτος ο ιδιος ο ανθρωπος, για την εντυπωσιακη του πραξη φυσικα.
Η μνημη της ανθρωποτητας εχει καταγραψει μεχρι τωρα πολλους καλλιτεχνες, γιατρους και αλλους επιστημονες, ολους οσοι προσφεραν ομορφα και χρησιμα πραγματα στον ανθρωπο και συνεβαλαν στην προοδο του. Η ιστορια κατεγραψε και τον Ηροστρατο, αλλα αλλιμονο αν αυτος ειναι παραδειγμα προς μιμηση!
Τα τελευταια χρονια παρατηρειται το φαινομενο να προβαινουν διαφοροι ανθρωποι σε παραλογες και παρατολμες ενεργειες, ωστε να προσφερουν την εικονα τους βορά στα θηρια. Διαγωμεν την εποχην των εικονων γαρ. Ετσι, μπορουμε να (ασχολουμαστε και να) καμαρωνουμε διαφορα παραδοξα, οπως την αποπειρα προσβολης του άβατου στο Αγιο Ορος. Δεν καταλαβαινω, αληθεια, αυτο μας μαρανε; Αν αυτη δεν ηταν μια "παρασταση" εντυπωσιασμου, τι ηταν;
Με ενδιαφερει, φυσικα, το θεμα των παροχων της πολιτειας προς την εκκλησια -εχω γραψει και ξαναματαγραψει για το θεμα. Το να λυθει ομως με παρομοια μεσα, δεν περασε καθολου απο την (απεραντη!!) φαντασια μου, ιδιως μαλιστα με τη συνεπικουρια (της εκπροσωπου) ενος κομματος για το οποιο ειχα σχηματισει διαφορετικη εντυπωση -οτι π.χ. ενδιαφερεται για κοινωνικα ζητηματα- και θα περιμενα να κατακεραυνωσει την "αμελεια" της κυβερνησης και των οργανων της απεναντι στη διαδοση των ναρκωτικων.
Τη στιγμη λοιπον που ενα 14χρονο κοριτσι αφηνε την τελευταια του πνοη στην Πτολεμαιδα απο χρηση κοκας, η κυρια βουλευτης του ΣΥΡΙΖΑ προτιμησε να σκαρφαλωνει στις μαντρες για να προσβαλλει το άβατο. ΚΡΙΜΑ.
Η μνημη της ανθρωποτητας εχει καταγραψει μεχρι τωρα πολλους καλλιτεχνες, γιατρους και αλλους επιστημονες, ολους οσοι προσφεραν ομορφα και χρησιμα πραγματα στον ανθρωπο και συνεβαλαν στην προοδο του. Η ιστορια κατεγραψε και τον Ηροστρατο, αλλα αλλιμονο αν αυτος ειναι παραδειγμα προς μιμηση!
Τα τελευταια χρονια παρατηρειται το φαινομενο να προβαινουν διαφοροι ανθρωποι σε παραλογες και παρατολμες ενεργειες, ωστε να προσφερουν την εικονα τους βορά στα θηρια. Διαγωμεν την εποχην των εικονων γαρ. Ετσι, μπορουμε να (ασχολουμαστε και να) καμαρωνουμε διαφορα παραδοξα, οπως την αποπειρα προσβολης του άβατου στο Αγιο Ορος. Δεν καταλαβαινω, αληθεια, αυτο μας μαρανε; Αν αυτη δεν ηταν μια "παρασταση" εντυπωσιασμου, τι ηταν;
Με ενδιαφερει, φυσικα, το θεμα των παροχων της πολιτειας προς την εκκλησια -εχω γραψει και ξαναματαγραψει για το θεμα. Το να λυθει ομως με παρομοια μεσα, δεν περασε καθολου απο την (απεραντη!!) φαντασια μου, ιδιως μαλιστα με τη συνεπικουρια (της εκπροσωπου) ενος κομματος για το οποιο ειχα σχηματισει διαφορετικη εντυπωση -οτι π.χ. ενδιαφερεται για κοινωνικα ζητηματα- και θα περιμενα να κατακεραυνωσει την "αμελεια" της κυβερνησης και των οργανων της απεναντι στη διαδοση των ναρκωτικων.
Τη στιγμη λοιπον που ενα 14χρονο κοριτσι αφηνε την τελευταια του πνοη στην Πτολεμαιδα απο χρηση κοκας, η κυρια βουλευτης του ΣΥΡΙΖΑ προτιμησε να σκαρφαλωνει στις μαντρες για να προσβαλλει το άβατο. ΚΡΙΜΑ.
Ψαχνω μια εφημεριδα...
Τη ζητησα σε ολα τα περιπτερα, μου λεγαν δεν υπαρχει, επεμενα ομως φορτικα, αλλα παλι δεν την εβρισκα, «ψαξε, ψαξε, δεν θα τη βρεις» μου ελεγε ο κυρ Γιαννης ο ψιλικατζης (ΦΤΟΥ! ξεχασα να του ευχηθω για τη γιορτη του) και τελικα αποφασισα να τη ζητησω απο εδω μεσα: μηπως εχει κανεις ακουστα την εφημεριδα "Μεγαρο Μαξιμου"..?
ΚΑΥΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Πρωτο θεμα "Τσιπρας", αμεσως μετα τα "ντιβιντια" με τον κ. δημοσιογραφο κυβερνητικο υπαλληλο και το απορρητο του, ακολουθει το ασφαλιστικο, περιφερειακα παιζονται ο θανατος της κοπελιτσας απο κοκαινη -καπου στα βορεια- και τελος, ο μαιντανος της "υγειας" του κ. Χριστοδουλου. Για την υγεια των νοσηλευομενων παρατριχα αυτοχειρων δεν εμαθα τιποτα, ουτε για την 34χρονη.
Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2008
Αλέξης Τσίπρας: ένας φωτογενής και φέρελπις νέος
Το αν ο νεος αυτος ειναι "κατασκευασμα των ΜΜΕ" θα το δειξει ο χρονος. Σε μενα ηταν αρκετο το οτι συνεργαστηκαν διαδικτυακα ενα σωρο ανθρωποι για να "βγει στον αερα" μεσα απο το χωρο των μπλογκ μια συζητηση σε πραγματικο χρονο, και μαλιστα με επιτυχια. Δεν ηταν κατι τι "προχειρο", οπως θα περιμεναν ισως μερικοι απαισιοδοξοι. Τολμω να ισχυριστω οτι το αποτελεσμα ηταν πολυ καλυτερο απο τα επαγγελματικα παρομοια δρωμενα με τα σουπερ-ντουπερ σκηνικα στα καναλια της τιβι και ΜΠΡΑΒΟ μας! ΜΠΡΑΒΟ σε ολους οσοι συνεβαλαν -καθενας με τον τροπο και τις γνωσεις του- για το μικρο αυτο επιτευγμα, το τοσο φρεσκο στην ελληνικη πραγματικοτητα.
Σκεφτηκα για μια στιγμη να απομαγνητοφωνησω τις απαντησεις, αλλα κατοπιν μετανιωσα. Ξανακουσα τη συνεντευξη και δεν βρηκα κατι καινουργιο στις απαντησεις που δοθηκαν. Κατι συνταρακτικο, κατι περα απο τα καθημερινα αναμασηματα, κατι τι εμπνευσμενο, κατι φρεσκο τεσπα, ωστε να χρειαζεται να αναπαραχθει. Ενας συμπαθης νεος μιλα με εναν αλλο νεο συμπαθη και λιγουλακι πιο φωτογενη -τα ρημαδια τα φωτα της δημοσιοτητας, λατρευουν τα λεια προσωπακια!
Γυρω γυρω τα εφερνε ο Αλεξης, σαν για να μη στενοχωρησει κανενα, και χειριζοταν -καπως ατσαλα ειναι η αληθεια- τα γνωστα "μπαλωματα" του λογου αναμεσα στις φρασεις, ωστε να τραβα σε μακρος η καθε απαντηση και να ροκανιζει το χρονο. Οχι τοσο εξειδικευμενα οπως οι επαγγελματιες της πολιτικης, το εκανε παντως. Δεν καταλαβα αν προσπαθουσε να το πετυχει ή να το αποφυγει αυτο το τρικ.
Οι νεοι που γνωριζω μιλουν με πολυ περισσοτερη τολμη, εχουν ιδεες αστραφτερες και τις εκφραζουν δυναμικα, με ολο τους το ειναι. Τα ματια μιλουν ταυτοχρονα με τα χειλη, τα χερια κινουνται αδασκαλευτα. Μου εκανε εντυπωση η χαλαροτητα και η αταλαντευτη ηρεμια του νεου αυτου και θα τη χαρακτηριζα "ολυμπια" αν δεν ηταν κατι τι αναμεσα στο "σας εχω ολους χεσμενους" και στο "αντε, ποτε θα τελειωσουμε την αγγαρεια".
Τελικα, καθως φαινεται, η αναμειξη με την πολιτικη διαστρεβλωνει τον ανθρωπο, τον κανει σχεδον "ξυλινο" μπροστα σε αυτα που συμβαινουν και σε αυτα που πρεπει να μη συμβουν. Ο,τι και να ελεγε χτες ο κ. Τσιπρας, σιγουρα θα λαβαινε διαφορες κριτικες ασχετες με τα λογια του. Γιατι; Γιατι «ετσι ειναι» -η Λωξαντρα (της Μαριας Ιορδανιδου) το διατυπωσε πρωτη.
Ισως, ψυχανεμιζομενος αυτη τη γνωση, για τουτο να μην εδωσε τις απαντησεις που σπαρταρουσαν πισω απο τα λευκα του δοντια.
-->> ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο Αλεξης Τσιπρας ειναι κατασκευασμα δικο μας και οχι των ΜΜΕ. Εμεις οι πολιτες αναζητουμε καποιον νεο σαν και αυτον να μας εκπροσωπευει, να προβαλλει τα αιτηματα μας, να πολεμα για χαρη μας με ολα τα θηρια, να σκοτωνει τους Δρακους, να σωζει τις πριγκιποπουλες, να νικα κατα κρατος τους εχθρους, να ιδρυει νεες ελπιδοφορες συμμαχιες, να εχει Ασσους κρυμενους στα μανικια, να μοιραζει υποσχεσεις -και να τις τηρει.
..μου θυμιζει αμυδρα το "φαινομενο Μπλερ"..
-->> αθελα μου, φερνω στη σκεψη αυτον τον καημενο υπουργουλη των Μεταφορων, πως ηταν ΠΡΙΝ (ελαφρυς και χαριτωμενος και χαλαρος) και πως εγινε ΜΕΤΑ (ενα χοντρολαιμο μονοκοματο πλασμα με τρομαγμενο βλεμμα)
-->> Χρειαζονται κοτσια Αλεξη Τσιπρα και ελπιζω να τα εχεις. Οπως ελπιζω επισης, να εχεις περιορισμενο αριθμο συμμαθητων και μικρο σόι.
..και.. ποιος ειπε οτι ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκεται μακραν των χατηρικων εξυπηρετησεων; Για ρωτειστε τον κ. Κουβελη τι εχει να πει -ΑΝ θυμαται..
______________________________
Συζητηση περι της χτεσινης συνεντευξης στο μπλογκ Pangea -->>
http://gkaratsioubanis.wordpress.com/ στο ποστ:
«Μεγάλη συμμετοχή στην διαδικτυακή συνέντευξη του Τσίπρα» ~ 07Jan08
Στο ιδιο μπλογκ βρισκονται συγκεντρωμενες οι «15 ερωτήσεις για τον Αλέξη Τσίπρα» ~ 06Jan08
Σκεφτηκα για μια στιγμη να απομαγνητοφωνησω τις απαντησεις, αλλα κατοπιν μετανιωσα. Ξανακουσα τη συνεντευξη και δεν βρηκα κατι καινουργιο στις απαντησεις που δοθηκαν. Κατι συνταρακτικο, κατι περα απο τα καθημερινα αναμασηματα, κατι τι εμπνευσμενο, κατι φρεσκο τεσπα, ωστε να χρειαζεται να αναπαραχθει. Ενας συμπαθης νεος μιλα με εναν αλλο νεο συμπαθη και λιγουλακι πιο φωτογενη -τα ρημαδια τα φωτα της δημοσιοτητας, λατρευουν τα λεια προσωπακια!
Γυρω γυρω τα εφερνε ο Αλεξης, σαν για να μη στενοχωρησει κανενα, και χειριζοταν -καπως ατσαλα ειναι η αληθεια- τα γνωστα "μπαλωματα" του λογου αναμεσα στις φρασεις, ωστε να τραβα σε μακρος η καθε απαντηση και να ροκανιζει το χρονο. Οχι τοσο εξειδικευμενα οπως οι επαγγελματιες της πολιτικης, το εκανε παντως. Δεν καταλαβα αν προσπαθουσε να το πετυχει ή να το αποφυγει αυτο το τρικ.
Οι νεοι που γνωριζω μιλουν με πολυ περισσοτερη τολμη, εχουν ιδεες αστραφτερες και τις εκφραζουν δυναμικα, με ολο τους το ειναι. Τα ματια μιλουν ταυτοχρονα με τα χειλη, τα χερια κινουνται αδασκαλευτα. Μου εκανε εντυπωση η χαλαροτητα και η αταλαντευτη ηρεμια του νεου αυτου και θα τη χαρακτηριζα "ολυμπια" αν δεν ηταν κατι τι αναμεσα στο "σας εχω ολους χεσμενους" και στο "αντε, ποτε θα τελειωσουμε την αγγαρεια".
Τελικα, καθως φαινεται, η αναμειξη με την πολιτικη διαστρεβλωνει τον ανθρωπο, τον κανει σχεδον "ξυλινο" μπροστα σε αυτα που συμβαινουν και σε αυτα που πρεπει να μη συμβουν. Ο,τι και να ελεγε χτες ο κ. Τσιπρας, σιγουρα θα λαβαινε διαφορες κριτικες ασχετες με τα λογια του. Γιατι; Γιατι «ετσι ειναι» -η Λωξαντρα (της Μαριας Ιορδανιδου) το διατυπωσε πρωτη.
Ισως, ψυχανεμιζομενος αυτη τη γνωση, για τουτο να μην εδωσε τις απαντησεις που σπαρταρουσαν πισω απο τα λευκα του δοντια.
-->> ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο Αλεξης Τσιπρας ειναι κατασκευασμα δικο μας και οχι των ΜΜΕ. Εμεις οι πολιτες αναζητουμε καποιον νεο σαν και αυτον να μας εκπροσωπευει, να προβαλλει τα αιτηματα μας, να πολεμα για χαρη μας με ολα τα θηρια, να σκοτωνει τους Δρακους, να σωζει τις πριγκιποπουλες, να νικα κατα κρατος τους εχθρους, να ιδρυει νεες ελπιδοφορες συμμαχιες, να εχει Ασσους κρυμενους στα μανικια, να μοιραζει υποσχεσεις -και να τις τηρει.
..μου θυμιζει αμυδρα το "φαινομενο Μπλερ"..
-->> αθελα μου, φερνω στη σκεψη αυτον τον καημενο υπουργουλη των Μεταφορων, πως ηταν ΠΡΙΝ (ελαφρυς και χαριτωμενος και χαλαρος) και πως εγινε ΜΕΤΑ (ενα χοντρολαιμο μονοκοματο πλασμα με τρομαγμενο βλεμμα)
-->> Χρειαζονται κοτσια Αλεξη Τσιπρα και ελπιζω να τα εχεις. Οπως ελπιζω επισης, να εχεις περιορισμενο αριθμο συμμαθητων και μικρο σόι.
..και.. ποιος ειπε οτι ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκεται μακραν των χατηρικων εξυπηρετησεων; Για ρωτειστε τον κ. Κουβελη τι εχει να πει -ΑΝ θυμαται..
______________________________
Συζητηση περι της χτεσινης συνεντευξης στο μπλογκ Pangea -->>
http://gkaratsioubanis.wordpress.com/ στο ποστ:
«Μεγάλη συμμετοχή στην διαδικτυακή συνέντευξη του Τσίπρα» ~ 07Jan08
Στο ιδιο μπλογκ βρισκονται συγκεντρωμενες οι «15 ερωτήσεις για τον Αλέξη Τσίπρα» ~ 06Jan08
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)