ο πόλεμος των εξουσιαστών

Οπως θα καταλάβατε αγαπημένοι μου αναγνώστες/τριες -είστε παιδιά τζιμάνια λέμε- σήμερα συμβαίνει ένας πόλεμος. Ο Μεγάλος Πόλεμος μεταξύ των εξουσιαστών, αυτών που θέλουν να εξουσιάζουν τον πλανήτη μας δηλαδή. Ποιοί είναι αυτοί; οι πολιτικοί, που επιθυμούν να διατηρήσουν την εξουσία τους, και οι τραπεζίτες, που θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. -αν είστε αρκετά  μορφωμένοι και μελετάτε Ιζνογκουντ.

Οι τραπεζίτες επιθυμούσαν εδώ και κάτι αιώνες να φύγουν από το παρασκήνιο και να βγουν στο προσκήνιο της Εξουσίας, γίνουν εξουσιαστές κατευθείαν και όχι δια μέσου των πολιτικών κυβερνήσεων -Δημοκρατίες και λοιπές σαχλαμαρίτσες.. απαπα, τί είναι αυτά...

"Εμείς έχουμε ην κινητήρια δύναμη, το χρήμα, καιρός να πάρουν πόδι αυτά τα αδηφάγα όρνεα που μας ξεζουμίζουν, πριν γίνουν όλοι τους τραπεζίτες κι αυτοί" σου λένε οι άνθρωποι κι έχουν δίκιο κι έτσι διάλεξαν την κατάλληλη στιγμή να το διεκδικήσουν και να το βρουν! Μάλιστα.

Η κατάλληλη στιγμή είναι τώρα που όχι μόνο κατέχουν το χρήμα, όχι μόνο το εξέλιξαν να είναι άυλο -αέρας κοπανιστός δηλαδή- αλλά κατέχουν και τον έλεγχο. Ποιον έλεγχο; Οχι μόνο του χρήματος, αλλά και των χρηστών του, όλων των κατοίκων του πλανήτη -εκτός αν μιλάμε για πρωτόγονες φυλές ανθρώπων που ζουν γυμνοί κι ευτυχισμένοι σε τίποτα ζούγκλες.

Τον έλεγχο των ανθρώπων τον είχαν μέχρι πριν λίγους μήνες -μονάχα λίγους μήνες!- οι πολιτικοί, με διάφορους τρόπους, διάφορες μεθόδους, τεχνάσματα και πολιτεύματα. Η διαφορά μεταξύ πολιτικών και απλών ανθρώπων ήταν πάντα η ίδια: οι απλοί άνθρωποι σπούδαζαν και αποκτούσαν γνώσεις, πράγμα που οι πολιτικοί βαριόντουσαν να κάνουν. Ετσι, οι νέες τεχνολογίες αφήσαν παρασάγγες πίσω τους πολιτικούς, που, ακόμα και σήμερα προσλαμβάνουν κάποιο μορφωμένο φουκαρά να ενημερώνει την ιστοσελίδα τους..

Πάμε τώρα στους τραπεζίτες, που είναι πάντα οι άνθρωποι που έχουν στόχο να αποκτούν όλο και περισσότερα χρήματα και -όπως έχει πει ο αρχαίος σοφός- "όποιος βάζει στόχο να αποκτά χρήμα και μόνο χρήμα, αποκλείεται να μη το πετύχει"! Ετσι λοιπόν, οι τραπεζίτες απέκτησαν πάρα πολύ -εξωφρενικά πολύ- χρήμα και το κάναν κι ό,τι θέλαν.. αέρα κοπανιστό, δηλαδή, όπως το γνωρίζουμε σήμερα.. και το διαχειρίζονται και όπως θέλουν, ελέγχοντας τους απλούς ανθρώπους, εμάς δηλαδή: τί ψωνίζουμε, πού κατοικούμε, ποιά είναι τα γούστα μας και -μέσω των προτιμήσεων- οι ιδέες μας, ποιοί είμαστε, κλπ κλπ.. Ολες οι πληροφορίες ανήκουν (μέχρι στιγμής) στους τραπεζίτες, γιατί αυτοί τις πληρώνουν.

Ο έλεγχος των πολιτών της Γης, αυτό είναι το καρότο που ανεμίζουν μπροστά στη μύτη των πολιτικών, όταν διεκδικούν από αυτούς την Εξουσία. Μάλιστα. Γιατί το ανεμίζουν; Για να αποτρέψουν τους πολιικούς να ελέγξουν τις Τράπεζες. Απλά πράγματα, λέμε.

Γιατί δεν ελέγχουν οι πολιτικοί τους τραπεζίτες; Ελα μου ντε! Γιατί βαριούνται να κάνουν μια δουλειά που τη βρίσκουν έτοιμη από άλλους -τα υποτιθέμενα κορόιδα, τους τραπεζίτες. Κούνια που τους κούναγε...

Σε αυτό τον πόλεμο, όμως, ψυχανεμίζομαι ότι "θα γελάσει καλά όποιος γελάσει τελευταίος" όπως λέει κι η παροιμία, και τελευταίος δεν θα είναι κανείς από αυτούς τους δυο: ούτε οι τραπεζίτες, ούτε οι πολιτικοί. Η Εξουσία θα περάσει απευθείας στους μεγάλους απόντες -και ωσεί παρόντες- στο πολεμικό αυτό παιχνίδι, στους ανώνυμους (??) ιδιοκτήτες των ψηφιακών μέσων. Αμέ!

Οι ΗΠΑ σκέφτονται ότι αυτά τα μέσα τα έχουν στο τσεπάκι τους, αλλά το ίδιο ακριβώς σκέφτονται και πολλοί -πάρα πολλοί- άλλοι και ο μέλλων νικητής δείχνει εξαιρετικά μυστηριώδης. Ούτε η διάρκεια του παιχνιδιού είναι γνωστή, ούτε πρόκειται για παιχνίδι που σηκώνει "στήσιμο". Οψόμεθα λοιπόν... Ελπίζω να σφυρίξει σύντομα τη λήξη ο διαιτητής (εμείς, οι απλοί άνθρωποι, βέβαια!) και να ζήσω να πανηγυρίσω!
________________________
ΣΗΜ. Χαιρομαι που σας ξανασυναντώ! :) Αραιά βέβαια, αλλά είπαμε: γράφω ΤΟ βιβλίο!