Το ποστ αφιερώνεται σε όλους όσοι επικαλούνται την δήθεν ελληνικότητά τους και, κρυπτόμενοι πίσω από νομικίστικα τεχνάσματα, προσβάλλουν τον πολιτισμό μας, τον πολιτισμό των ελλήνων, αυτόν τον πολιτισμό που φώτισε την ανθρωπότητα και σήμερα κοντεύει να χαθεί στα σκοτάδια...Η υπόθεση: Για να γλιτώσουν από τον αιμομικτικό γάμο με τα ξαδέλφια τους, τους γιους του Αιγύπτου, οι πενήντα κόρες του Δαναού, καθοδηγούμενες από τον πατέρα τους, καταφεύγουν στο Άργος απ’ όπου κατάγονται, προσπέφτουν ικέτισσες στους βωμούς των θεών και ζητούν άσυλο από τον βασιλιά της χώρας Πελασγό, ο οποίος τους το παρέχει, αφού πρώτα ζητήσει τη συγκατάθεση των Αργείων.
Στις Ικέτιδες, το πρώτο ιστορικά κείμενο όπου γίνεται λόγος για δημοκρατία και προσφέρεται μια ιδανική εικόνα της, θίγονται θέματα ενεργά ακόμη και σήμερα: το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης (habeas corpus) και, στους αντίποδες, η ύβρις που συνιστά η άρνηση των νόμων της φύσης, εδώ η άρνηση της ένωσης με το αρσενικό (φυξανορία), η αινιγματική και αντιφατική φύση του θεού, η ιερότητα του ικέτη, του πρόσφυγα, καθώς επίσης και η υποχρέωση της δημοκρατικής πολιτείας να τον προστατεύσει (ασυλία), ακόμη και με κίνδυνο της ίδιας της ακεραιότητάς της. Πρόκειται για την πιο λυρική από τις σωζόμενες τραγωδίες και ίσως από τις πιο δύσκολες στο ανέβασμά τους εξ αιτίας των πολλών προβλημάτων, σκηνικών και ιδεολογικών, που θέτει.
____________________________
από εδω
στη φωτογραφία το πρόγραμμα της παραστασης (2η εκδοχή) από την ομάδα Angelus Novus στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (17-18-19.01.2011)
2 σχόλια:
Όταν όμως ο ικέτης δε γινόταν δεκτός ή συλλαμβάνονταν τότε η διάπραξη ύβρεως οδηγούσε στη νέμεσιν των θεών. Η δε φιλοξενία αποτελεί ιερότερο βήμα της ανθρώπινης εξέλιξης. Και όλα αυτά όταν κάποιοι μιλούν για κατάργηση ασύλου.
Υβρις και Νέμεσις
Δημοσίευση σχολίου