Μια γαλλικη παροιμια λεει:
«το χωριάτη φίλα τον, θα σε δαγκάσει
δάγκα τον, θα σε φιλήσει»
Το ζητημα ειναι να βρουμε ποιος τελικα ειναι ο χωριατης. Το κρατος ή εμεις;
________________________«το χωριάτη φίλα τον, θα σε δαγκάσει
δάγκα τον, θα σε φιλήσει»
Το ζητημα ειναι να βρουμε ποιος τελικα ειναι ο χωριατης. Το κρατος ή εμεις;
ΣΗΜ. παλιά, νόμιζα και'γώ ότι το κράτος είναι οι πολίτες, αλλά αυτό τελικά αποδείχτηκε πως είναι ανέκδοτο!
και το σχόλιο του Ελικα στο buzz:
__________________________Έρχομαι ένα βράδυ σπίτι σας, σας το σηκώνω ολόκληρο και φεύγω. Βουτάω μέχρι και τη φρουτιέρα της θείας στο πατάρι. Και σας στέλνω και τον λογαριασμό για τη βενζίνη που έκαψε το φορτηγό που μετέφερε τα κλοπιμαία. Κι επειδή θεωρώ ότι τώρα που σας άδειασα το σπίτι δεν έχετε πλέον κανένα λόγο να βρίσκεστε εκεί και να κλαίτε τη μοίρα σας, το βάζω και σε αγγελία προς πώληση. Κι αφού εισπράξω τα χρήματα, σας κάνω έξωση. Με μπράβους που θα σας πλακώσουν στο ξύλο εν ανάγκη. Των οποίων τα έξοδα θα καλύψω βάζοντας χέρι στην επιχείρηση σας και τις καταθέσεις σας.
Κι αν έρθετε να διαμαρτυρηθείτε ότι είμαι εγκληματίας και πρέπει να σας δώσω την περιουσία σας πίσω, θα σας εξηγήσω ότι:
1ον) Αυτή είναι η Ελλάδα
2ον) Πρόλαβα και τα έφαγα, οπότε ξεχάστε τα
3ον) Ελεύθερη αγορά έχουμε, κανένας δεν σας εμποδίζει να πληρώσετε μια περιουσία σε μαφιόζους για να έρθουν να με ξεπαστρέψουν
4ον) Μόνο που εγώ έχω πια την περιουσία σας και οι μαφιόζοι είναι συνεταίροι μου
5ον) Οπότε δε γαμεί, περασμένα-ξεχασμένα
6ον) Κι αν έχετε ανάγκη, μπορώ να σας νοικιάσω μια γκαρσονιέρα με πεντακόσια ευρώ το μήνα.
photo: calendrier paysan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου