Ζόμπι Ολέ!

Θέλω πολύ να γίνω ζόμπι
με τα μυαλά μου κόμποι κόμποι
να κομποδιάζω την ψυχή μου
να μεγαλώνει η αντοχή μου!

Μαύρο!

Χτες (Κοινοβούλιο) και σημερα (επαναληψη χτεσινης συνεδριασης Επιτροπης Εμποριου) που παρακολουθω καναλι Βουλης, τα ανωτερα κυβερνητικα στελεχη -υπουργοι, υφυπουργοι, κλπ- αλλα και βουλευτες αλλων κομματων, φορουν μαυρα! Μαυρο κοστουμι με μαυρη γραββατα.. Ακομα και η κα Κατσελη φορουσε μαυρο τοπακι μεσα απο το ριχτο γαλαζωπο πουκαμισο της... Απελπισία, πένθος, τι συμβαινει;

Επιπλέον, ο κ. Χατζηδάκης μιλουσε χτες στην Επιτροπη Εμπορίου περι «κολλυβοποίησης»!!! Εμ, το ξερουμε, τα χρήματα δεν είναι κολλυβα...

-->> εκτός αν είναι προφητικη η ενδυματολογικη επιλογη...
-->> υπαρχει και η εκδοχη του Dark Angel: «Το μαύρο είναι σύμβολο εξουσίας sistah πέρα από τα υπόλοιπα...»
________________________
ΣΗΜ.1. Μαύρο=απουσία χρώματος. Ειναι και καλοκαιρι και δεν περνα απαρατηρητη η συγκεκριμενη απουσια.
ΣΗΜ.2. Η ενδυματολογικη προτιμηση χτες, 29 Ιουλιου 2010. Σημερα, 30 Ιουλιου, εγινε το δυστυχημα με το Αpache.

το σχέδιο νόμου για τις εκλογικές δαπάνες

milonga feet

From franhatt http://www.youtube.com/watch?v=Us-MpnYgQac
Για οποιον ενδιαφερεται να μαθει...

milonga triste

From: manunt64 http://www.youtube.com/watch?v=TzNw1rEwz18

τα μάτια της έκαναν πουλάκια

Ενα πρωινό, μόλις ξύπνησε, άνοιξε τα μάτια και κοίταξε το ταβάνι. Εκείνην ακριβώς τη στιγμή, ξεκόλλησε ένα κομμάτι σοβά, μεταμορφώθηκε σε άσπρο πουλί και άρχισε να πετά μέσα στο δωμάτιο. Η κοπέλλα βιάστηκε να σηκωθεί, άνοιξε το παράθυρο, έδιωξε το πουλί και πήγε στην κουζίνα για καφέ. Μόλις άνοιξε την καφετιέρα, ένα καφετί πουλί ξεπήδησε από μέσα κι άρχισε να φτερουγίζει γύρω γύρω πάνω από το κεφάλι της. Ανοιξε το παράθυρο της κουζίνας κι έδιωξε το πουλί. Πήγε στο λουτρό, χωρίς να πιει καφέ, κι όπως κοίταζε τα πράσινα πλακάκια που καθρεφτιζόντουσαν πίσω της, ένα πρασινωπό πουλί ξεφύτρωσε από μέσα τους κι άρχισε να κόβει βόλτες στον περιορισμένο χώρο της μπανιέρας. Η κοπέλλα σκέφτηκε «παλιά μου τέχνη κόσκινο» κι άνοιξε το παραθυράκι του φωταγωγού για να φύγει το πουλί. Εκείνο, δίστασε για λίγο και μετά χάθηκε κρώζοντας. Ηταν ένα πουλί μεγαλούτσικο και σίγουρα θα δυσκολεύτηκε να βρει διέξοδο προς τον ουρανό. Η κοπέλλα πλύθηκε, έλουσε και τα μαλλιά της, και ξαναγύρισε στο υπνοδωμάτιο για να ντυθεί. Οπως άνοιγε τη ντουλάπα και κοίταζε τα ρούχα της για να διαλέξει τί να φορέσει, δεκάδες πουλιά βγήκαν με ορμή από τη ντουλάπα πεταρίζοντας σαν τρελλά, σαν να είχαν γλιτώσει μόλις από μια στενάχωρη φυλακή. Το παράθυρο είχε μείνει ευτυχώς ανοιχτό, κι έτσι τα πουλιά έφευγαν προς τα έξω χωρίς να καταβάλλει προσπάθεια να τα διώξει. Διάλεξε ένα συνολάκι φούξια -παντελόνι, μπλούζα- και το φόρεσε, ενόσω τα πουλιά συνέχιζαν να βγαίνουν, να πετούν προς το παράθυρο και να χάνονται στον ουρανό του ακάλυπτου χώρου της πολυκατοικίας. Μόλις ντύθηκε, έκλεισε τη ντουλάπα, έκλεισε και το παράθυρο, βγήκε από το υπνοδωμάτιο και πήγε στο καθιστικό του μικρού της διαμερίσματος, να πάρει την τσάντα της να πάει στη δουλειά της. Τα πουλιά που ξεφύτρωναν από ταβάνια και τοιχους, από πλακάκια και ντουλάπες, από καφετιέρες και κατσαρολικά, δεν την ξάφνιαζαν πλέον. Παρατήρησε ότι ήταν σαν να δημιουργούσε το βλεμμα της τα πουλιά από το τίποτα, γιατί όταν δεν κοίταζε πουθενά -ή μάλλον, όταν είχε τα μάτια κλειστά- πουλιά δεν φανερωνόντουσαν. Ετσι ένοιωθε, τουλάχιστον, μια και, με κλειστά μάτια δε γινόταν να βλέπει τί συνέβαινε γύρω της. Η κοπέλλα ξεκίνησε για τη δουλειά της, ήταν ψιλοαργοπορημένη κιόλας εξαιτίας των πουλιών, με γρήγορο βηματισμό, έτρεχε σχεδόν και, όπως έτρεχε, χιλιάδες πολύχρωμα πουλιά στροβιλιζόντουσαν γύρω της. Αλλα ξεπρόβαλλαν από τις δεντροστοιχίες, άλλα ξεφύτρωναν από τις πλάκες των πεζοδρομίων, άλλα όρμαγαν απο τις βιτρίνες των μαγαζιών, άλλα ξεκόλλαγαν από τους τοίχους των πολυκατοικιών, άλλα φανερωνόντουσαν ξεσκίζοντας τις λαμαρίνες των αυτοκινήτων. Τα πουλιά είχαν κατακλύσει τη μικρή της γειτονιά, στη στάση του λεωφορείου γέμιζαν τις ταμπέλες, μυριάδες άραζαν πάνω στα κάγκελα των παρτεριών. Η κοπέλα ήταν αδύνατο να κλείνει τα μάτια για να μη ξεφυτρώνουν πουλιά, φοβόταν μη σκοντάψει. Το θέμα των πουλιών έγινε πρώτη είδηση στη μικρή πόλη, ο Δήμαρχος έστειλε πρώτα την Πυροσβεστική και μετά έκανε έκκληση στο στρατό να έρθει να βοηθήσει, η κυβέρνηση κήρυξε τον τόπο αυτόν ως "εκτάκτου ανάγκης" και ζήτησε βοήθεια από διάφορους ειδικούς, καθώς και από τα γειτονικά κράτη. Οσο κυκλοφορούσε όμως η κοπέλα -κι όσο είχε τα μάτια της ανοιχτά, εννοείται- τα πουλιά δεν λέγαν να πάψουν να εμφανίζονται. Το ευτύχημα ήταν πως κανείς δεν σκέφτηκε να ταυτίσει την κοπέλα με την παρουσία των πουλιών, κανείς δεν θα μπορούσε να το αντιληφθεί -εκτός αν το απεκάλυπτε η ίδια- και η κοπέλα δεν ήταν τόσο κουτή ώστε να θελήσει να συγκεντρώσει πάνω της τα πυρά όλης της κοινωνίας του τόπου της. Τα βράδια, όταν η κοπέλα πήγαινε για ύπνο κι έκλεινε τα μάτια, τα πουλιά εξαφανιζόντουσαν. Μια χειμωνιάτικη νύχτα όμως, η κοπέλα είχε αϋπνίες. Εκανε κρύο, τα παράθυρα ήταν κλειστά. Το πρωί βρέθηκε νεκρή στο υπνοδωμάτιό της, πνιγμένη ανάμεσα σε χιλιάδες μαύρα πουλιά, που της είχαν κόψει την ανάσα. Τα πουλιά είχαν κι αυτά ψοφήσει, είχαν σκάσει από ασφυξία -τόσα πολλά, στοιβαγμένα σε ένα τόσο μικρό χώρο...

Γραφτηκε χτες εδω και μεταφερθηκε με μικρες διορθωσεις.
___________________________
photo from: http://www.lauraalejo.com/index.php?/prjects-print/birds/

διαλογοι παραλογοι...

-- Τί σε πονεί και τί σε σφάζει, παιδί μου;
-- Το μαχαίρι του χασάπη, μπαμπά.
-- Τίνος χασάπη, παιδί μου;
-- Εκεινού που το κρατάει, μπαμπά.
-- Εκείνος δεν είναι χασάπης, παιδί μου.
-- Ε, και γιατί του φωνάζουν «χασάπη γράμματα»;
-- Κι εσυ, γιατί φοβάσαι, παιδί μου, αφού ούτε αρνί ούτε γράμματα είσαι;
-- Φοβάμαι μη γίνω χασάπης, μπαμπά.

4 δοσεις Brancaleone, μη παθετε και overdose!

http://www.youtube.com/watch?v=4QOWIDZH9AQ


http://www.youtube.com/watch?v=YHM9NtiMMLU


http://www.youtube.com/watch?v=kaySqDanUaA


http://www.youtube.com/watch?v=Y2WmxAjp7wE

του Fabrizio De Andrè, ενα τραγουδι μαγευτικο, το "Valzer per un amore"

http://www.youtube.com/watch?v=dsay2W9yXAA

Ενα τραγούδι που αγαπώ πολύ, που είχα αγαπήσει πολύ πριν μάθω τι περίπου λένε οι στίχοι, οι τόσο ταιριαστοί με τον ήχο... Οταν το πρωτοσυνάντησα στου 0comments (όπου έβαλε και τη μετάφραση για χατήρι μου) το άκουγα τρεις μέρες συνέχεια! Τέτοιο κόλλημα λέμε.

Μεταφέρω το σχόλιο του 0comments με τη μετάφραση των στίχων του τραγουδιού:
(ακούτε και βλέπετε συγχρόνως, ε)

Λοιπόν πρόκειται για ένα απ' τα πρώτα τραγούδια του πρωτοπόρου Fabrizio de Andrè. Είναι ένα απ' τα λίγα ερωτικά τραγούδια, ενός κατ' εξοχήν πολιτικού τραγουδοποιού

οι στίχοι του πάνω κάτω λεν τα εξής:

Όταν γεμάτη χρόνια, ανέραστη
ανάμεσα στις αναμνήσεις και τις αυταπάτες του παλιού καλού καιρού
που δεν πρόκειται να ξανάρθει,
βρεις τα τραγούδια μου,
στο άκουσμά τους θα ξαφνιαστείς
που κάποιος ύμνησε τις χάρες
που είχες κάποτε και πια δε θα 'χεις

Μα η ανάμνηση δεν θα σου χρησιμεύσει σε τίποτα,
ίσως μόνο να σε βοηθήσει να κλάψεις για την αγάπη μου που δεν αποδέχτηκες
και που πια δε θα γυρίσει.

Μα η ανάμνηση δεν θα σου χρησιμεύσει σε τίποτα,
ίσως μόνο να βοηθήσει τα μάτια σου να κλάψουν
που κανείς πια δεν τραγουδάει γι' αυτά

Πετάει ο καιρός και φεύγει
Ίσως να μην το καταλαβαίνουμε
Περισσότερο όμως απ' τον χρόνο που δεν έχει ηλικία,
είμαστε εμείς που φεύγουμε

Γι' αυτό σου λέω αγάπη μου
Θα σε περιμένω κάθε βράδυ
Μην περιμένεις άλλο. Έλα!
Έλα όσο είναι ακόμα Άνοιξη.-

Τόσο ξεχωριστοί, τόσο συγκινητικοί, τόσο αληθινοί στίχοι... Πονάω να τους διαβάζω -καλύτερα να ακούω τον ήχο μονάχα. Πονάω για τις γυναίκες που δεν αγαπήθηκαν, για τις γυναίκες που πέρασε η ζωή μέσα από τα δάχτυλά τους και χάθηκε σαν την άμμο και σαν το νερό... Χαίρομαι όμως κιόλας, επειδή δεν θα βρεθώ στη θέση εκείνης που τη μοίρα της τραγουδάει ο σπουδαίος ιταλός τροβαδούρος. Μια ζωή την έχουμε λέμε -και το δικό μου μερίδιο το χαίρομαι... εξακολουθητικώς!
_____________
για ιταλομαθεις:

Quando carica d'anni e di castità
tra i ricordi e le illusioni
del bel tempo che non ritornerà,
troverai le mie canzoni,
nel sentirle ti meraviglierai
che qualcuno abbia lodato
le bellezze che allor più non avrai
e che avesti nel tempo passato

ma non ti servirà il ricordo,
non ti servirà
che per piangere il tuo rifiuto
del mio amore che non tornerà.

Ma non ti servirà più a niente,
non ti servirà
che per piangere sui tuoi occhi
che nessuno più canterà.

Ma non ti servirà più a niente,
non ti servirà
che per piangere sui tuoi occhi
che nessuno più canterà.

Vola il tempo lo sai che vola e va,
forse non ce ne accorgiamo
ma più ancora del tempo che non ha età,
siamo noi che ce ne andiamo
e per questo ti dico amore, amor
io t'attenderò ogni sera,
ma tu vieni non aspettare ancor,
vieni adesso finché è primavera.

Αγγελικά φτερά

Ούτε ψύλλος στον κόρφο του κ. Αγγέλου, δεν θα ήθελα να είμαι αυτές τις μέρες. Πώς τα κατάφερε ο άνθρωπος να χωρέσει και να προστατέψει κάτω από τις φτερούγες του σχεδόν ολόκληρο το επιτελείο του πρώην πρωθυπουργού -μαζί με τον ίδιο τον κ. Καραμανλή; Φαντάζομαι ότι κατέβαλλε τεράστιες προσπάθειες ο εξ απορρήτων του κ. Καραμανλή, ένας απλός δημόσιος υπάλληλος. Αυτό που με εκπλήσσει είναι το ότι, αν και φέρεται με τον παληκαρίσιο τρόπο που φέρεται, δεν έτυχε να κανει ούτε ένα φίλο μέσα σε αυτή τη σφηγκοφωλιά που είναι (καθώς φαίνεται τώρα πεντακάθαρα) το κόμμα της ΝΔ. Κανείς απολύτως δεν προσφέρθηκε να τον βοηθήσει να συμπληρώσει το ποσόν των 400.000 € που είναι η εγγύηση που επεβλήθει απο την κα Εισαγγελέα -αν δεν κανω λαθος. Ούτε καν ο κ. Βουλγαράκης -ο μέγας διδάσκαλος στα περί των οφ σορ εταιρειών- προσεφέρθη. Για τον πρώην πρωθυπουργό, ούτε λόγος. Κρύβεται ο ανεύθυνος άρχων και αφήνει τους υπαλλήλους του -αυτη την ώρα τον κ. εξ απορρήτων κ. Αγγέλου- να βγάζουν το φίδι από την τρύπα και να υφίστανται διώξεις στη θέση του. Κρίμα...

Αναρωτιεμαι πάντως, γιατί -για ποιον ακριβώς λόγο- επιμένει ο κ. Αγγέλου να παίζει αυτό τον άχαρο ρόλο του υπεύθυνου θύματος; Μπορώ να το καταλάβω μονάχα στην περίπτωση που είναι ο μοναδικός εξ όλων των εμπλεκομένων που διαθέτει τόσο μεγάλα φτερά!

Χρόνια Πολλά...

..και πολύ πολύ Χαρούμενα! :))
εύχομαι στους Ηλίες της καρδιάς μου, με την ευωδιά του δυόσμου.
(ξερουν αυτοι)

πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι...

http://tvxs.gr/node/62418
Δημοσιογραφία ή Δημοσιομαφία;
Σχέδιο απαξίωσης των δημοσιογράφων (του Τύπου, γενικα) ή ξεκαθάρισμα των μεταξύ τους λογαριασμών;
Ενας νεκρός ή ο πρώτος νεκρός;

..πάνω που είπα να πάψω να σκέφτομαι, σκέφτηκα τι κανιβαλισμός έχει να πέσει...
____________________________
ΣΗΜ.1. Μια ερωτηση μονο: Εσυ, καλέ/ή μου αναγνώστη/τρια, τι θα κάνεις αν αξημέρωτα (κατά τις 5:00) σου χτυπήσει ένας άγνωστος την πόρτα;
Εγώ ούτε καν θα άνοιγα κι έτσι δεν θα άκουγα να μου λέει ότι "καποιος προσπαθει να μου κλέψει το τουτού" άσε που και να το άκουγα, τότε είναι που αποκλείεται να κατέβαινα κάτω.
ΣΗΜ.2. Κάτι μυρίζει πολύ άσχημα και η προέλευση της μυρωδιάς δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμη. Τόσο πολλά τα σκουπίδια γύρω μας, βλέπετε...
ΣΗΜ.3. Τι θα πει "σέχτα";
---------------------------
Update, 20/07/2010 -- Posts τα οποια βρηκα ενδιαφεροντα:
Για τη δολοφονία Γκιόλια Παραπολιτική
Ενας από μας Ρικα Βαγιαννη, Protagon
Το τελευταίο ρεπορτάζ του Σωκράτη Γκιόλια Κώστας Βαξεβάνης, Το κουτί της Πανδώρας
Ανακοίνωση του Σωκράτη Γκιόλια για την κατάρρευση της σκευωρίας www.zoomnews.gr
Σε ευχαριστώ Σωκράτη Γκιόλια www.pitsirikos.net

σκεφτομαι...

σκέφτομαι να πάψω να σκέφτομαι...

Το Χρέος, το Μνημόνιο και ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης

update
Ολόκληρη η ομιλία εδώ: http://www.greektube.org/content/view/109973/2/



01. 02.
03. 04.

Οι εικονες του κειμενου απο εδω: http://polis-agora.blogspot.com/2010/07/blog-post.html click! να μεγαλωσουν

..και σκέφτομαι τώρα.. Καθένας από μας μπορεί να κάνει προβλέψεις που πιθανότατα θα επαληθευτούν σε μερικά χρόνια.. και'γω ακόμα, μπορει να πω/γραψω σήμερα ότι ετσι οπως πάν τα πράγματα του χρόνου θα έχουμε γερμανική κυβέρνηση και το Μουσείο της Ακρόπολης θα πουληθει σε εταιρεία βρετανικών συμφερόντων -και θα πανηγυρίσουμε για την "επιστροφή" των μαρμάρων.. Αλλά αυτές οι συγκεκριμένες προβλέψεις του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, που έγιναν κοντά 15 χρονάκια πριν την *κρίση*, ποιος περίμενε ότι θα γίνουν πραγματικότητα; Τεκμηριωμένες με τη γνώση του ως οικονομικού επιστήμονα, μάλλον σαν τρομολαγνικές θα φαινόντουσαν στον πολύπαθο κοσμάκη την εποχή που ειπώθηκαν..
Βέβαια, για (να ευλογήσω εδω την προφητική μου ικανότητα!) το θέμα των Ταμείων (του ΙΚΑ κυρίως) είχα προβλέψει απο το 1981 ότι δεν θα πάμε καθόλου καλά...

Στείλτε τον πολιτικό της αρεσκείας σας στην Καρέκλα που προτιμάτε!

Μετα της Βουλης τα εδρανα, σειρα έχουν οι κερκιδες των γηπεδων!
Αργότερα, ίσως ακολουθήσουν οι απλές διευθυντικές καρέκλες, περιστεφόμενες ή σκέτες.
Σε επόμενο στάδιο, δεν αποκλείεται να γίνουν μάχες και για τα στασίδια των εκκλησιών.
Καρέκλα νά'ναι, κι ό,τι νά'ναι!
Ηδη, απο χτες, εγινε προταση στον κ. Πάγκαλο για τον Πανθρακικό!

πωπω κούραση...

Κουράστηκε πάρα πολύ ο κ. Βαρδινογιάννης (του έφυγε η τάπα λέμε) να πείσει τον κ. Νίκο Κωνσταντόπουλο να χριστεί Πρόεδρος της ΠΑΕ του ΠΑΟ -του Παναθηναϊκού, για τους αμύητους περί τα ποδοσφαιρικά.

Σαν να τον βλέπω να πιέζει αφόρητα και ασύστολα τον καλόν αυτόν άνθρωπο, με τηλεφωνήματα απανωτά, με δώρα, με τραπεζώματα, με μπουκώματα, με... με... με... Μόνο ξύλο που δεν τού 'ριξε λέμε! Ισως και να τον φοβήθηκε πάνω σε αυτό, γιατί ο Νίκος έχει το πάνω χέρι στο άθλημα των χεριών. Τωρα, με την ευκαιρία, θα γυμνάσει και τα πόδια του.
______________________
ΣΗΜ.1. Για τουτο λεω, βρε παιδι μου Νίκο, να ακολουθεις την κλίση σου από μικρός για να μη ξευτιλίζεσαι μεγάλος... «Τα στερνά τιμούν τα πρώτα» λέγαν οι αρχαίοι.
ΣΗΜ.2. Παιδί μου, Φώτη, ποια εκπληξούλα μας ετοιμάζεις εσύ;
ΣΗΜ.3. Το νέο το βρήκα εδώ, που το είχε βρει εδω. Εντωμεταξύ, στο συγκλονιστικό γεγονός αναφέρθηκε και ο Πρόεδρος Zaphod.
ΣΗΜ.4. Η αντιφαση ειναι εγγενης ιδιοτητα του ανθρωπου και πολιτισμος ειναι να μαχεσαι τις αντιφασεις. Λιγοι τα καταφερνουν μεχρι το τελος. Απέναντι στον ολοκληρωμένο άνθρωπο, τον άνθρωπο φιλόσοφο, εμεις χτιζουμε τωρα τον... παγκοσμιοποιημενο άνθρωπο!! Τον ανθρωπο που οχι μονο συμβιβαζεται με τις αντιφασεις του, αλλα τις κανει και σημαια. Πού θα βγαλει αυτο; Ιδωμεν...

Μια εικόνα χίλιες λέξεις (και βάλε)

Back to Reality (click!)
Ολο και πλησιάζει το άκρον άωτον της Αντίφασης... (click!)

Προεπισκόπηση στα σχόλια για καποιο διαστημα, ελπιζω μικρο

Please, DON'T PARKING HERE


Μέχρι να αποθαρρυνθούν οι κινέζοι που τείνουν να καταλάβουν το παρόν πολύπαθο πλην τίμιο μπλογκάκιον. Ζητώ συγγνώμη απο τους φίλους και τους -τακτικούς και μη- σχολιαστές. Ρόδα είναι και γυρίζει, ελπίζω σύντομα κάπου αλλού να βρουν να παρκάρουν τα κινεζάκια!

Τα μπάνια του λαού

Τι λέτε; Εσείς θα πάτε για μπάνια; Περισσεύει τίποτα; Εμεις, αποκλείεται. Χρωστάμε κοινόχρηστα, ΔΕΗ, ΟΤΕ, δεν έχουμε κι εξοχικό. Του χρόνου, αν είμαστε καλά -αν ζούμε, δλδ. Καλό χειμώνα λοιπον απο τώρα!

Καλός; Πάγκαλος!!!

(το πιο σύντομο ανέκδοτο)

UPDATE: Πάρτε κι ενα βιντεάκι:

«30 χρόνια δεν είχα διορίσει στο δημόσιο ούτε έναν! ούτε έναν!»
(μόνο την κόρη μου, τρεις γραμματείς, κλπ κλπ, στο προσωπικο μου γραφειο)
Τι λέει το άτομο!!!
Ποιος τις πληρωνε κ. Πάγκαλε; Μάλλον και εμείς, ετσι δεν ειναι;
(ρωταω, επειδη οι δημοσιογραφοι ομως ειναι πολυ ευγενικοι και δεν κανουν "εκνευριστικες" ερωτησεις, ισως και να εχουν λερωμενη τη φωλια τους, ποιος ξερει.)

Ντρεπομαι λεμε... Πού ζούσα τόσα χρόνια... Μα, πού ζούσα αλήθεια;

-->> Τούτος εδώ είναι καλύτερος απο τον κ. Πολύδωρα. Ανεξάντλητος. Εχει πολύ ψωμί...

Τα... παγκαλιανά μας!

Στο σημερινό ιβέντ που ξεκίνησε από τις Ακυβέρνητες Πολιτείες (μία ακόμη “υπερβολική διατύπωση” του κυρίου πάγκαλου…) και τον Βιβλιοθηκάριο (ο πάγκαλος και το Τίποτα) μέχρι στιγμής πηρε το μάτι μου αυτές τις συμμετοχές:

το βυτίο (#PankalosDay)

Кроткая (Θεόδωρος Πάγκαλος)

Εξεγερμένο το 2009 (Παγκαλοούζ - ανανέωση)

Ακυβέρνητες Πολιτείες (καλημέρα σας κύριε πάγκαλε…)

καλώδια (με όγκο γίγαντα, αλλά με συμπεριφορά πολιτικού νάνου)

Antidrasex (Στον Πανθρακικό ο Πάγκαλος!)

CYNICAL (Κριτική της Πολιτικής ή των Πολιτικών; Περίπτωση Θεόδωρος Πάγκαλος)

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ (ΚΑΙ ΚΑΘΩΣ Η ΠΑΓΚΑΛΙΑΔΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...)

Κανάλι (Πάγκαλος…)

Ροΐδη Εμμονές (Πάγκαλος)

Gatouleas (τι μου θυμίζει ο Πάγκαλος)

Πεντανοστιμη (Παγκάλιες εμμονές-[το ΚΚΕ πάει για τριτο γυρο και ο ιδιος για 5ο ....τζατζίκι)

Μετα την εφημεριδα (Παγκαλιάδα)

ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ (Έκκληση)

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ (Πάγκαλος: "Το ΚΚΕ θέλει ένα νεκρό". Αυτός πόσους θέλει; Εμείς;)

ANemos (Πρώτη ημέρα μ.Δ. )

χώρα του ποτέ ποτέ... (Πάγκαλος)

Everything you know is wrong (ΠΑΣΟΚ και ψέμα)

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ taspanb ("ΠΑΓΚ--κακιες")

ακανόνιστον (Ημέρα Πάγκαλου...)

busy bee (Η γλώσσα του Παγκάλου)

Rodia Mixer (Καλός; Πάγκαλος!)

κόκκινο μπαλόνι (Πάγκαλος…ακούει;)

ο κύριος "αμ" (Οτι θάψατε , θάψατε εσείς οι πράσινοι νεκροθάφτες, νεκροί πλέον δεν υπάρχουν)

Αναζήτηση για "Πάγκαλος" ΕΔΩ, στο Palo

και #PangalosDay στο Twitter

και νέο μπλογκ, όλο δικό Του! Punk-alos!!! απο τον A.F.Marx

και ενα προφητικο ποστ γραμμενο στις 8 Μαΐου 2005

Θέατρο Δρόμου (Hμέρα Πάγκαλου)

[η λίστα θα ενημερώνεται συνεχώς, όπως λέει και η Кроткая]
-->> αν ξεχασα καποιο μπλογκ, ενημερωστε πληζζζζζζζζζζ... (εχω μονο δυο ματια)
____________________________
(σκεφτηκα να γραψω «είμαι ο Πάγκαλος και είμαι καλά», αλλά αυτό δεν είναι τόσο σύντομο ανέκδοτο και δεν το έγραψα)

Οταν αυτοκτονούν οι νεκροί

Ξυπνώ με γροθιές σφιγμένες.
Ηρθαν στον ύπνο μου αγαπημένοι νεκροί.
Ηρθαν να αυτοκτονήσουν,
να σκοτωθούν ξανά απ' το δικό τους χέρι.
Κρατούν πιστόλι, ένα μπαμ στον κρόταφο
και πάει, ξαναπεθαίνουν!

Η αιτία ακατανόητη,
ή μάλλον, αιτία είναι η αδυναμία κατανόησης.
Οι νεκροί δεν μπορούν να καταλάβουν
το γιατί κανείς δεν τους καταλαβαίνει σήμερα.
Και αυτοκτονούν.

Και έρχονται οι παλιοί πεθαμένοι,
σαν να είναι πάντα και παντού παρόντες,
οι περασμένοι, από αιώνες πεθαμένοι,
να πλύνουν και να στολίσουν το ξόδι.

Μάνες, που αν ζούσαν σήμερα θα ήταν δυο αιώνων,
χωρίς ήχο και χωρίς σπαραγμό,
με κινήσεις λιτές -σαν από πάντα-
πλένουν τρυφερά τα ξανασκοτωμένα κορμιά,
και συγκολλούν πρόσωπα
στραπατσαρισμένα απο πυροβολισμούς
σε νεκρά κεφάλια.

Κι όμως! Ειναι τόσο ζωντανοί αυτοί οι νεκροί.
Τους βλέπω από τη μισάνοιχτη πόρτα.
Ολα συμβαίνουν μέσα στην κουζίνα,
όπου τα παιδιά μελετούν τα μαθήματα.
Και λέω, ας μείνω μακριά, μην ενοχλώ,
άλλωστε καλό κάνουν στα παιδιά οι νέες εμπειρίες.

Και τα παιδιά παρατηρούν. Βλέπουν
πώς είναι να πλένεις ένα νεκρό που ξανασκοτώθηκε,
βλέπουν τί είναι θάνατος -ξανά και ξανά θάνατος-
βλέπουν ότι ο ήχος δεν ωφελεί
-τι δύναμη έχει ένα μοιρολόι; καμμιά!

Καταλαβαίνουν τα παιδιά στοργή τί σημαίνει,
να κρατά τρυφερά η πεθαμένη από αιώνες μάνα
να κρατά το κορμί του πεθαμένου από αιώνες παιδιού
να συγκολλά τα κόκκαλα του κρανίου με αγάπη
και να χώνει μέσα τα μυαλά που ξεχειλίζουν
μετά τον αυτοπυροβολισμό,
για να είναι όμορφο το πρόσωπο του νεκρού,
που αποφάσισε να ξανασκοτωθεί.

Αχ, αυτές οι πεθαμένες μάνες που είναι πάντα ζωντανές!
Ερχονται από τους αιώνες,
αφήνοντας την ησυχία του θανάτου,
έρχονται πρόθυμες να θυμίσουν
ότι εδώ βρίσκονται και να μη φοβόμαστε.
Εδώ βρίσκονται και θα τα κάνουν όλα κατά πώς πρέπει.
Και αφήστε τα παιδιά να βλέπουν,
καλό είναι να μαθαίνουν τα παιδιά.

Ο κοινωνικός θάνατος

Σύμφωνα με τη θεωρία του Ernest Becker, την οποία ανέπτυξε στο βιβλίο του «Η άρνηση του θανάτου» (The Denial of Death), η συμπεριφορά του ανθρώπου διαφοροποιείται όταν αντιμετωπίζει το φάσμα του (δικού του) θανάτου. Η θεωρία αυτή επιβεβαιώθηκε με πειράματα ομάδας αμερικανών ψυχολόγων, όπως ειδα σε ντοκυμαντερ (Flight from death) που μεταδόθηκε πριν απο λιγες ωρες στη ΝΕΤ.

Η διαφοροποίηση συνίσταται σε μια συμπεριφορά πιο βίαιη απο το συνηθισμένο τρόπο έκφρασης των ανθρώπων που υποβλήθηκαν σε σχετικές δοκιμασίες, όπως π.χ. δικαστές που, πριν την ετυμηγορία τους, είχαν διαβάσει κείμενα περί θανάτου εξέδωσαν κατά πολύ αυστηρότερες αποφάσεις απο όσο συνήθιζαν, ενώ δικαστές που, αντιστοίχως, είχαν διαβάσει άσχετα κειμενα εξέδωσαν πολύ πιο ελαφρές αποφάσεις. Στο ντοκυμαντέρ (το έχω αντιγράψει σε DVD) αναφέρθηκαν αρκετά παραδείγματα, αλλά νομιζω ότι ένα απο αυτά αρκεί για να γίνει αντιληπτή η θεωρία.

Αναπτύχθηκε επίσης η έννοια του κοινωνικού θανάτου, όπου ο άνθρωπος "πεθαίνει" κοινωνικά όταν νοιώθει χαμένος, όταν έχει χάσει την αυτοεκτίμησή του, όταν δεν διαθέτει την εικόνα που αποδέχεται η σύγχρονη κοινωνία, δηλαδή όταν είναι παχύς και άσχημος και, κυρίως, όταν δεν έχει χρήματα, είναι φτωχός και άνεργος.

Η απαξίωση του εαυτού του, ρίχνει τον άνθρωπο στο δρόμο, όπου χάνει και τα τελευταία υπολείμματα αυτοεκτίμησης, γίνεται επιθετικός και αποκτά συνήθειες καταστρεπτικές για τον εαυτό του και τους άλλους. Κάποιος π.χ. που είχε χάσει τη δουλειά του, πήρε τα όπλα του και έριξε στο ψαχνό παίρνοντας μαζί του στον άλλο κόσμο μερικούς ακόμα.

https://youtu.be/9Hi1C4NNnV4

Η εγκληματική συμπεριφορά αναδύεται από το πουθενά στο χαρακτήρα ενός ανθρώπου απελπισμένου, που δεν έχει να χάσει τίποτα. Η ανέχεια ωθεί στη βία, αφού περάσει το στάδιο της βαθειάς θλίψης, της μιζέριας, της κακομοιριάς.

Η εικόνα του θανάτου πλησιαζει όλο και πιο κοντά, όταν ο άνθρωπος δεν έχει τα μέσα να εκφραστεί και να γίνει αποδεκτός από το κοινωνικό του περιβάλλον. Ετσι, σκέφτομαι ότι, με τη φτώχεια που απειλεί τον πληθυσμό της χώρας μας, η πιθανότητα να συμβούν άσχημα πράγματα είναι πολύ μεγαλύτερη απο την πιθανότητα να βρεθούν αναπτυξιακές διέξοδοι. Οπως λέει και η παροιμία «νηστικό αρκούδι δεν χορεύει», έτσι κι ένας άνθρωπος νηστικός -από οποιουδήποτε είδους τροφή- αποκλείεται να δημιουργήσει ο,τιδήποτε, εκτός ίσως απο τρόμο στον περίγυρό του.

Αυτό τον κίνδυνο για την κοινωνία μας, νομίζω πως δεν τον έλαβαν καθόλου υπόψη οι βουλευτές και υπουργοί που συνέταξαν το καινούργιο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. Πιθανότατα δεν τον γνωρίζουν κιόλας, μια και μονάχα ο κ. Βαΐτσης Αποστολάτος μίλησε για έλλειψη αγάπης απο αυτο το νόμο. Γιατί, ένας νόμος φροντίζει για το καλό των πολιτών και όχι για την εξαχρείωσή τους.

Δίνω ιδιαίτερη προσοχή σε παρόμοιες θεωρίες, επειδή με απασχολεί γενικά το θέμα "βία", πώς γεννιέται και πώς εκφράζεται στην κοινωνία. Εχω συναντήσει ανθρώπους οι οποίοι άλλαξαν χαρακτήρα και συμπεριφορά μετά απο συμφορές που τους έτυχαν, έτσι νομίζω ότι η θεωρία του Ernest Becker δεν πέφτει και πολύ έξω.

Ολη αυτή η κατάσταση είναι μια μορφή πολέμου και μάλιστα εμφύλιου. Ξεπερνά την έκφραση κρατικής βίας. Είναι ένας πόλεμος μεταξύ των κατοίκων μιας χώρας ή μάλλον ένας πόλεμος των εξουσιαστών εναντίον των εξουσιαζόμενων, που είναι εντελώς αδύναμοι και ανυπερασπιστοι κι ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή και είναι και καλοκαίρι που τα πράγματα δεν δείχνουν ολόκληρη τη σκληράδα τους. Ο ήλιος λάμπει, κάνει ζέστη και μπορεί να περπατούμε ξυπόλητοι, αλλά το χειμώνα τι θα γίνει; Πώς θα τη βγάλουμε χωρίς θέρμανση, χωρίς παπούτσια και παλτό;

Η αλήθεια είναι ότι και'γώ ένοιωσα κάπως παράξενα όταν δεν έλαβα το καθιερωμένο επίδομα αδείας, με το οποίο θα έκλεινα κάμποσες τρύπες στα οικονομικά μου -κοινόχρηστα, ΔΕΗ, ΟΤΕ, κλπ, για διακοπές ούτε λόγος βέβαια- και δεν ξέρω τώρα με ποιο τρόπο θα αποφύγω να είμαι ασυνεπής στις υποχρεώσεις μου. Ηδη, προσανατολίζομαι να μετακομίσω σε ένα τόπο οπου θα μπορέσω να ζήσω αξιοπρεπώς με τις όλο και λιγότερες απολαβές μου, αλλά και η μετακόμιση κοστίζει...

Αυτή η στέρηση των επιπλέον ποσών που ενίσχυαν το βαλάντιο των συνταξιούχων -ο 13ος και 14ος μισθος, δλδ- είναι πάρα πολύ άστοχη ενέργεια. Οσο θυμάμαι τα υπέρογκα ποσά που πλήρωνα αναγκαστικά (και προκαταβολικά, πριν την είσπραξη της αμοιβής) στο ταμείο μου, τρελαίνομαι... Αραγε, τείνω να γίνω ένα κοινωνικό πτώμα;
______________________________
ΣΗΜ. στη γειτονιά μου υπάρχει ένας άνθρωπος που ζει στο αυτοκινητάκι του, μαζί με τα σκουπίδια που μαζεύει από τους κάδους της πλατείας. Εχασε την γυναίκα του, αφού έχασε το σπίτι του για να καλύψει τα έξοδα των νοσοκομείων, και τώρα απλά περιφέρεται -είναι ζωή αυτή;
Ενημέρωση 16/6/2013: εδω και μερικούς μήνες, οι άστεγοι στη γειτονιά μου έχουν γίνει τρεις. 

ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Ακούω και ξανακούω, διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις προγραμματικές δηλώσεις του κ. πρωθυπουργού, --αυτές που διάβασε αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009-- ψάχνοντας να βρω τί ήταν εκείνο απο τα λόγια του, το οποίο ενόχλησε και προσπαθώ να μαντέψω --ακόμα κι από τον τόνο της φωνής-- πόσο αληθινός είναι. Ομολογώ ότι δεν μπορώ να διαγνώσω κάτι τι παράξενο: αυτά που λέει είναι -λιγο πολυ- όλα όσα ελπίζαμε επί πολλές γενιές τώρα για τη χώρα μας και (δείχνει να) τα πιστεύει, να ξέρει τί λέει, να μην εξαπατά...

Τι μεσολάβησε λοιπόν μέχρι σήμερα και ήρθαν όλα τούμπα; Μήπως οι (λεγόμενες) αγορές, μας ήθελαν αδύναμους και διεφθαρμένους; Μήπως οι διεφθαρμένοι, διαπλεκόμενοι, κλπ, θέλαν να κρατήσουν τα πράγματα εκεί, χαμηλά, όπου τους βόλευε; Μήπως οι εταίροι μας δεν είναι και τόσο έντιμοι απέναντί μας ή μήπως τους είχαμε απογοητέψει τόσο πολύ που αποφάσισαν να προτάξουν αδιαφορία --όπως στο παραμύθι με το βοσκό που είχε καταντήσει αναξιόπιστος μετά τις επανειλλημμένες ψεύτικες εκκλήσεις του για βοήθεια; Μήπως όλα αυτά μαζί;
...και.. υπάρχει καποιος που να θελει άραγε την εξόντωσή μας;..
...μήπως είμαστε τόσο πολύ δυνατοί ή μήπως είμαστε πάρα πολύ πλούσιοι;..
...υπάρχει κάποιο μυστικό που δεν γνωρίζουμε, εμείς οι πολλοί;..
...μήπως, η διάταξη που λέει ότι θα ξοφλάμε (σε περιπτωση αναγκης, κλπ) τα δανεια με κομμάτια της χώρας μας (απλοϊκα τα γραφω εδω) καθρεφτίζει τα ήδη αποφασισμένα κομμάτια;..

Ξαναείδα και το ντοκυμαντέρ για τη Λιβύη και τον Καντάφι και θαύμασα πόσο άντεξε αυτός ο άνθρωπος --ο δεύτερος απο τους "μεγάλους αρχηγους" που απέμειναν. Η ανθεκτικότητα του ίδιου και της κυβέρνησής του οφείλεται στη συνοχή και στην εντυπωσιακή υποστήριξη από τους πολίτες της χώρας του...

Τελοσπάντων. Ακούστε και (αν θέλετε) διαβάστε ταυτόχρονα το κείμενο εδώ:
http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/b56ab7d5-6e62-443c-a458-877acfe4366c

Συλλογή των διαφόρων ομιλιών σε βίντεο βρίσκονται εδώ:
http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/contentTypes/video/pageNumber/1/t/videoList

Καλή ακρόαση :)

-->> απευθείας σύνδεσμος προς το video στο YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=6seHyTQwD6w
________________________________
ΣΗΜ. H Εγνατία Οδός έχει τελειώσει, την παρέδωσε ο ΚΑΚ στην κυκλοφορία πριν εγκαταλείψει την καρέκλα και πεσει με τα μουτρα στο αγαπημενο του ηλεκτρονικο παιχνιδι, και θυμάμαι κάποιον που μου είχε πει πριν από καμμιά 20αριά χρονάκια «όταν τελειωσει η Εγνατια να φοβασαι», αλλά δεν ξερω τί ακριβώς να φοβηθώ και αν είναι χρήσιμο να φοβάται κανείς στις μέρες μας και αυτό που νομίζω ότι θα έπρεπε να κανουμε είναι να κλείναμε τα σύνορα και να έρχονται οι πελάτες γονατιστοί να παρακαλάνε αντι που καταντήσαμε ρόμπες ξεκούμπωτες για ενα πουκαμισο (που νομιζαμε) αδειανό...

μικρά μικρά

Το χορο του Ζαλογγου τον χορεψαμε αυτοβουλως, ενω τωρα μας σπρωχνουν με το ζορι στο γκρεμο.. αυτη ειναι η διαφορα.

Η αληθεια ειναι οτι διατηρω ενα ψιχουλακι ελπιδας οτι κατι θα γινει μεχρι το Σεπτεμβρη... να περασει αυτο το εφιαλτικο καλοκαιρι -ονομα και μη χωριο, κακοκαιρι επρεπε να το βαφτισουμε...

Η ομιλια του κ. πρωθυπουργού στη Βουλη ήταν τόσο πειστική, όσο η ομιλία ενός που θέλει να τελειώνει με τη διεκπεραίωση μιας εργασίας που του έχει ανατεθεί. Ενώ φαινομενικά πείθει, διατηρείται η αίσθηση ότι κάτι ελλοχεύει πίσω από τα λόγια... Ομως, τί ακριβώς; Αραγε, θα το μάθουμε κάποτε;

Λένε οι ψυχίατροι ότι δεν πρέπει να μπαίνει κανείς στο παιχνίδι ενός ψυχασθενή, αλλά στην πολιτική φαίνεται πως η συμβουλή αυτή δεν ακολουθείται από τον κόσμο που πιστεύει/νομίζει ότι οι πολιτικοί εχουν σώας τας φρένας.

Το παιχνίδι που παίχτηκε --από ποιους/πόσους ακριβώς δεν ξέρω, μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω και αυτή η μέθοδος των υποθέσεων με βγάζει απο τα νερά μου-- το παιχνίδι λοιπόν, ένα παιχνίδι που φέρνει προς σκυταλοδρομία και αγώνα κατς ταυτοχρονα, άρχισε με ένα φαιδρό δημοσίευμα στο γερμανικό περιοδικό αμφίβολης ποιότητας, το FOCUS. Αμέσως, πήραν τη σκυτάλη οι δικοί μας "ειδικοί" --τάχα και δήθεν σοφοί οικονομολόγοι, υπουργοί οικονομίας, κλπ κλπ-- και έπραξαν τα εντελώς αντίθετα για να "καταλαγιάσουν" το μένος των αγορών. Οι αγορές, με τη σειρά τους, άρπαξαν τη σκυτάλη και έφτασαν το μένος τους εναντίον της χώρας μας στο Ζενίθ, αντί να καταλαγιάσουν. Τότε, έφτασαν οι Τρεις Μάγοι και πρόσφεραν τα Δώρα τους: Εξόντωση των ανήμπορων, των γέρων, των γυναικών. Σύστημα Υγείας, πάπαλα. Ασφαλιστικό, πάπαλα. Λεπτομέρειες δεν γράφω, είναι γνωστά λίγο πολύ. Στο καπάκι, η κυβέρνηση λαβαίνει "μέτρα" που όχι απλώς συμβαδίζουν με τα Δώρα των Τριών Μάγων, αλλά είναι τρισχειρότερα --για τον εξουσιαζόμενο κόσμο, όχι για τους εξουσιαστές. Τώρα βρισκόμαστε στη φάση που τα "μέτρα" τα κάνει Νόμους του κράτους. Εμείς, βλέπουμε Μουντιάλ και φτιαχνόμαστε --ούτε παραγγελία να τό είχαν! ή μήπως το προγραμματισαν ετσι ώστε να συμπέσουν οι ενέργειες της κυβερνησης με τους αγώνες; Μπορεί να παρακολουθω ανελλιπώς Μουντιαλ, αλλα διατηρω τα μυαλά στο κεφάλι μου. Με διευκολύνει το γεγονός οτι δεν διαβάζω εφημερίδες (μόνο ό,τι πάρει το μάτι μου) και δεν πολυβλέπω τιβι --μόνο ποδόσφαιρο, ειδήσεις αραιά και πού μονο απο κρατικα καναλια και κάνα ντοκυμαντερ.

Με καθαρό μυαλό λοιπόν, διαβάζω ένα σωρό αντικρουόμενα --και για τούτο ενδιαφέροντα-- πράγματα στο διαδίκτυο, αλλά λέω πια να το κόψω κι αυτό το συνήθειο και να βγω στο δρόμο. Φορώ παπούτσια πλακέ και δεν κουράζομαι εύκολα. Αλλωστε, θα συνοδέψω έναν ανάπηρο γείτονα που θα πορευτεί στο αναπηρικό του καροτσάκι.

Θυμάται κανείς το Μύθο του Αισώπου «Κοχλίες»; Οπου, όταν τσιτσιρίζονταν τα σαλιγκάρια στη φωτιά ένας τους είπε: «Tων οικιών υμών εμπιπραμένων, υμείς άδετε;», δλδ, "καίγονται τα σπίτια σας και σεις τραγουδατε;". Νομίζω ότι η φράση αυτή ταιριάζει γάντι στην περίπτωσή μας. Μου το θύμισε κάποιος φίλος, o Γ.Τ.

Μικρές Αγγελίες

ΠΩΛΕΙΤΑΙ - ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΧΩΡΑ: Πανέμορφη, ευάερος, ευήλιος, εύοσμος, με το κομμάτι ή ολόκληρη, μετά κατοίκων ή άνευ. Νησιά, βουνά, λίμνες, δάση, καλλιτέχνες, εργάτες, αγρότες, φοιτητές, μαθητές, απόφοιτοι πανεπιστημίων, λέκτορες, επίκουροι, καθηγητές γενικώς, νέοι, γέροι, γυναίκες, άνδρες, παιδιά, έμψυχα και άψυχα αντικείμενα, κινητά και ακίνητα, όλα στο σφυρί! Τρέξατε, ευκαιρία ΜΟΝΑΔΙΚΗ. Δανείστε λίγα χρήματα με υψηλό τόκο, υπάρχει πιθανότητα να είστε ο τυχερός που θα λάβει την Χώρα (ολόκληρη ή τεμαχισμένη, μετά ή άνευ κατοίκων) έναντι αποπληρωμής των τοκοχρεωλυσίων. Τρέξατε λέμε! Οποιος προλάβει πρώτος, μπορεί να της αλλάξει και όνομα -εκτός από τα φώτα!

Προβλέπεται άνοδος των διαφημίσεων σούπας!

Τωρα με την κρίση (Μία Είναι Η Κρίση) πού να τρέχετε σε οδοντιάτρους άμα χαλάσουν τα δοντάκια σας; Η λύση είναι Μία: να τρώτε το καλύτερο φαγητό για πτωχούς και νεόπτωχους, δλδ, σουπίτσα! Το λένε και οι Dead Kennedys, άλλωστε...

...εκτος αν ρίξουν αρκετά το κασέ τους οι οδοντιατροι.. και μαλλον θα αναγκαστουν να το ριξουν, αν δεν τους αρεσουν οι σουπες!

http://www.youtube.com/watch?v=JUpidCc7wwY


_______________________
το πρωτοανεβασα στο blog μου στο radiobubble.. Εχει ΚΑΙ μπλογκ εκειπερα, δεν το ξερατε;

η μοναδικη αντίσταση στο Μνημόνιο είναι...

... το Ξεχνόνιο!

Να το υπογραψουμε και να μη ξεχασουμε κανεναν απο αυτους που συμφωνησαν και υπεγραψαν το ακατανομαστο...

Ολλανδία vs Ουρουγουάη 3-2

Συμπαθω εξισου την Ολλανδια και την Ουρουγουαη και θα ηθελα να κερδισουν και οι δυο, αλλά δυστυχως δεν γινονται θαυματα στις μερες μας -π.χ. μια εξαφανιση των αλλων δυο ομαδων (Γερμανια+Ισπανια) θα ηταν μια εξαιρετικη λυση και στο καπακι ενα θεϊκο τακουνακι (εν είδει επιφοιτησης του Αγ. Πνευματος στους ιθυνοντες της κυριας ΦΙΦΑ) να δινεται το κυπελλο σε δυο ομαδες! Ζηταω πολλα;

περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ

Αύριο εισάγεται στη βουλή το ασφαλιστικό νομοσχέδιο ενώ την Πέμπτη πρόκειται να ψηφιστεί. Στο εντωμεταξύ τα τρελά του νομοσχεδίου δεν έχουν τελειωμό: Η ευθύνη για την ασφάλιση των νέων δημοσίων υπαλλήλων μετατίθεται στο Ι.Κ.Α. αλλά η ασφάλιση των υπαλλήλων της βουλής παραμένει στο δημόσιο.

Περισσότερα από 8 δισ. ευρώ κυκλοφορούν από χέρι σε χέρι για... «άτυπες» πληρωμές στο χώρο της υγείας! Πρόκειται για χρήματα που καταβάλλουν οι Eλληνες σε «φακελάκια» προκειμένου να παρακάμψουν λίστες αναμονής και να κερδίσουν την... εύνοια του γιατρού. Tη στιγμή, μάλιστα, που η Eλλάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση στην Eυρώπη σε ό,τι αφορά τις λεγόμενες «καταστροφικές» δαπάνες για την υγεία, με 50.000 νοικοκυριά να απειλούνται με χρεοκοπία εξαιτίας κάποιου έκτακτου περιστατικού υγείας, είναι να αναρωτιέται κανείς ποια είναι η τύχη των ασθενών με αναπηρίες που ανέκαθεν θεωρούντο οι χαμένες περιπτώσεις του συστήματος υγείας.

Με το νέο νομοσχέδιο για τις κοινωνικές ασφαλίσεις το υπουργείο «φιλοδοξεί» να περιορίσει το ποσοστό των αναπηρικών συντάξεων από το 14% στο 8%. Σε περίπτωση που τα μέτρα αποδώσουν καρπούς, οι δικαιούχοι των αναπηρικών συντάξεων σε βάθος χρόνου θα πέσουν από τους 320.000 στους 160.000 κάτι που εάν κρίνουμε από το παρελθόν σημαίνει πως πολλοί άνθρωποι με σοβαρές αναπηρίες να χάσουν ακόμη και αυτό το ελάχιστο εξωιδρυματικο επίδομα και τις πενιχρές συντάξεις αναπηρίας.

Πληροφορίες για το νομοσχέδιο που αφορά τους υπερχρεωμένους μπορείτε να βρείτε στο http://news.disabled.gr/?p=30564

Ένα πρόγραμμα που αφορά την οικονομική ενίσχυση των νέων ελεύθερων επαγγελματιών βρίσκεται στη διεύθυνση http://news.disabled.gr/?p=30560

Ψηφιακό το μέλλον του επιχειρείν, αλλά σε μια Ελλάδα που υπονομεύει κάθε ενδεχόμενο επιχειρηματικότητας και έχει κάνει πλύση εγκεφάλου όλες τις γενεές πως η επιχειρηματικότητα είναι συνώνυμη της απάτης. Ίσως το καλύτερο πρόγραμμα που θα μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση είναι να απαγορευτεί κάθε αναφορά των επαγγελματιών της πολιτικής και του συνδικαλισμού στην επιχειρηματικότητα και στο επιχειρείν γιατί κάθε φορά που αναφέρονται στο επιχειρείν μόνο κακό κάνουν και πώς να μην το κάνουν αυτό στην πλειοψηφία τους πολιτικοί και συνδικαλιστές υπήρξαν κάποτε δημόσιοι υπάλληλοι ή έκαναν δουλειές με το δημόσιο.

Υποχρεωτική η ανάρτηση όλων των αποφάσεων της κυβέρνησης στο διαδίκτυο και εμείς τώρα θα πρέπει να χαρούμε που επιτέλους θα ξέρουμε τι αποφάσισαν οι ηγέτες μας. Εάν θα έμπαιναν στον κόπο να ανεβάζουν στο διαδίκτυο και όλη εκείνη τη διαδικασία και τον διάλογο που προϋπάρχει των αποφάσεων θα ήταν μια ένδειξη δημοκρατίας και ισοτιμίας.

Ένα ενδιαφέρον κείμενο και το νομοσχέδιο που αφορά το ασφαλιστικό των δημοσίων υπαλλήλων βρίσκεται στη διεύθυνση http://news.disabled.gr/?p=30503

Ένα κείμενο για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των καταναλωτών με αναπηρίες βρίσκεται στη διεύθυνση http://www.disabled.gr/lib/?p=27354

Η αναπηρία είναι ένα τεχνικό πρόβλημα και γι αυτό το λόγο οι απόπειρες της πολιτικής μεταρρύθμισης του δικτύου της κοινωνικής υποστήριξης ήταν άστοχες και δεν κατέληξαν πουθενά.

Τις υπόλοιπες ειδήσεις μπορείτε να διαβάσετε στο http://news.disabled.gr/ που ενημερώνεται καθημερινά, ενώ η νέα νομοθεσία, οι νέες εγκύκλιοι και τα πιο εξειδικευμένα κείμενα βρίσκονται στο http://www.disabled.gr/ που επίσης ενημερώνεται καθημερινά.

______________________________
ΣΗΜ. Ακουσα οτι καταργηθηκαν τα μειωμενα εισιτηρια σε ΚΤΕΛ για τους αναπηρους και θυμηθηκα που συνταξιδευα προσφατως με μια κυρια συγγενη ιδιοκτητη ΚΤΕΛ, η οποια ταξιδευε τζαμπα. Διερωτωμαι... η συγγενεια με ιδιοκτητες ΚΤΕΛ, ειναι άραγε ενα ειδος σοβαροτερης αναπηριας;

μια πολύτιμη ανάμνηση

Οταν γνωρισαμε το Γιαννη, κανεις δεν φανταζοταν πως θα εφευγε απο κοντα μας ξαφνικα και τοσο συντομα κι ετσι κανεις απο την παρεα μας δεν επεμενε να εξηγησει ολα οσα μας ελεγε με παθος, νομιζαμε οτι θα ειχαμε ολο τον καιρο μπροστα μας να καταλαβουμε -αλλά ο καιρος κατευθυνοταν κιολας προς τα πισω.
Οταν μιλουσε, στην κρύα αίθουσα (νομιζω στο κτιριο των πολ. μηχ/κών) και μεις σκυβαμε γυρω του να ακουμε καλυτερα, έμοιαζε με ενα ταλαιπωρο φοιτητη που ειχε χασει μερικες χρονιες, δεν εδειχνε πολυ μεγαλυτερος. Θυμαμαι τα ματια του, να καιγεται το βλεμμα μεσα τους σαν καρβουνακια, θυμαμαι κι ενα δερμα προσωπου σαν διαφανο.
Μολις πριν λιγους μηνες ειχε πατησει η δικτατορια στη χωρα μας και η εμπιστοσύνη είχε αρχισει να ειναι κατι τι δυσκολο.

Παύω να διαβαζω εφημεριδες. Τελος. Απο σήμερα. (βλ. update)

Η απάντηση του κ. πρωθυπουργού στο ερώτημα του δημοσιογραφου: «Το Ελεγκτικό Συνέδριο αμφισβητεί τη συνταγματικότητα διατάξεων του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Πώς θα το αντιμετωπίσετε;»

- Σεβόμαστε τους θεσμούς του κράτους. Το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει συγκεκριμένη θεσμοθετημένη αρμοδιότητα και εν προκειμένω εκφράζει μη δεσμευτική γνώμη. Θα τη μελετήσουμε και θα τη λάβουμε σοβαρά υπόψη, όπως θα λάβουμε υπόψη μας και άλλες γνώμες που διατυπώνονται ή θα διατυπωθούν. Πολιτική μας επιλογή είναι να προωθήσουμε μια συγκεκριμένη τομή που βοηθάει στην εξοικονόμηση δαπανών και στον εξορθολογισμό του συστήματος: Ολοι οι μισθωτοί να ασφαλίζονται στο ίδιο ασφαλιστικό ταμείο, είτε εργάζονται στο Δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Και η απόφασή μας αφορά όλους τους μισθωτούς του Δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων των δικαστών. Αυτό ισχύει στις περισσότερες χώρες. Δεν είναι προφανές για ποιο λόγο το δικό μας Σύνταγμα θα μπορούσε να εμποδίζει κάτι πολύ λογικό, το οποίο ισχύει σε πολλές άλλες χώρες.

Τι κατάλαβα:
Οτι ο κ. πρωθυπουργός δεν σέβεται καθόλου τους θεσμούς του κρατους, ότι όπου νά'ναι θα καταργήσει ό,τι μπορεί και όσο πιο σύντομα μπορεί, με τις ευλογίες του κ. Καρατζαφέρη, στην ιδεολογία του οποίου αρμόζουν καλύτερα οι καταργήσεις αυτού του τύπου.
Οτι δεν υπάρχει πολιτική επιλογή -ούτε καν οποιαδήποτε επιλογή- και η μπηχτή προς τους δικαστές έχει λόγο που γίνεται.
Οτι δεν έχει τη παραμικρή δύναμη/απόφαση να υπερασπίσει το Σύνταγμά μας.
Μοιάζει με το παιδί που τρώει λιγδερές τυρόπιττες από το κυλικείο του σχολείου με σκοπό να "ενσωματωθεί" στη παρέα των υπόλοιπων παχύσαρκων παιδιών (βλ. χωρες ΕΕ) με καρδιακά προβλήματα και χοληστερίνη, ΓΙΑ ΝΑ μή διαφέρει. Δεν μοιάζει καθόλου στον ώριμο άνθρωπο που ανοίγει το δικό του δρόμο, δεν μοιάζει καθόλου στον νέο που υπερασπιζεται τις αξίες του -έστω της υγιεινής διατροφής- αλλά στον νέο που πέφτει στη παγίδα των ναρκεμπόρων -της αριθμολαγνείας εν προκειμένω!
Οταν ευημερούν οι αριθμοί, δυστυχούν οι άνθρωποι, κ. πρωθυπουργέ, αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζετε καλύτερα από μένα. Ξεγλιστρήστε γρήγορα από τις παγίδες, αν πέσετε σεις, κανείς δεν θα γλιτώσει. Ηδη, έχετε πατήσει πολλές...
Νομίζω ότι δεν σας ψήφισε κανείς για να αγνοείτε το Σύνταγμα, ότι κανείς δεν σας δίνει αυτή τη "λευκή επιταγή". Αν η εντολή (των εταίρων) είναι "Δικτατορία εδώ και Τώρα", ίσως χρειάζεται να ξαναπροσδιορίσετε τη θέση σας.

UPDATE: The Motorcycle boy είπε...

Τα'χεις μπερδέψει λίγο φιλενάδα -δε φταις βέβαια εσύ, φταίει η ειδησεογραφική παραπληροφόρηση. Λοιπόν:

1. Το Ελεκτικό Συνέδριο δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ να αποφαίνεται υπέρ της συνταγματικότητας (ή μη) των νόμων. Αυτό είναι δουλειά του Συμβουλίου της Επικρατείας και γίνεται κάθε φορά που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πάει να υπογράψει κάποιο νόμο. Δηλαδή, τον στέλνει στο ΣτΕ κι αν του πουν οτι είναι συνταγματικός τότε υπογράφει.

2. Τo Ελεκτικό Συνέδριο ελέγχει ΑΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ οι ΙΣΧΥΟΝΤΕΣ νόμοι. Τουτέστιν, στη συγκεκριμένη περίπτωση δίνει απλά ΓΝΩΜΗ δεν δεσμεύει την κυβέρνηση.

3. Επειδή είδα το πού, σύμφωνα με τη γνώμη του Ε.Σ., υπάρχει η ανισυνταγματικότητα θα σου πω οτι έχει δίκιο ο Ζορζ. Οι μάγκες θεωρούν αντισυνταγματική, μεταξύ των άλλων, τη μείωση των συντάξεων των δικαστών και την κατάργηση της δυνατότητας να παίρνει ένας συνταξιούχος συντάξεις από δυο ταμεία! Συντεχνιακό κολπάκι μου μυρίζει εδώ.

4. Αν είναι αντισυνταγματικό το να παίρνουν όλοι την ίδια σύνταξη (μηδαμινή μεν αλλά ίδια) και συνταγματικό το να παίρνουν οι δικαστές και οι στρατιωτικοί 10πλάσιες συντάξεις από την υπόλοιπη δημοσιοϋπαλληλική πλέμπα, μάλλον κάπου έχουμε χάσει το νόημα!

Αυτο που κατάλαβα ειναι οτι οι δημοσιογραφοι σερβιρουν με μαεστρία και κανουν εύπεπτη καθε χαζομαρα που ο πολυς κοσμος δεν μπορει να ελεγξει. Αφου και'γω την πατησα, παύω να διαβαζω εφημεριδες. Τελος. Απο σήμερα. Αλλάζω και τον τίτλο του ποστ, που ήταν "Τι σεβόμαστε, τελοσπάντων, αν δεν σεβόμαστε το Σύνταγμα;" εξαιτιας της σοβαρότατα σερβιρισμενης συνεντευξης.
Ναι μεν, καλο ειναι να διαμορφωνει μονος αποψη ο πολιτης, αλλα, αν περιμενει ο πολιτης να ενημερωθει απο τα ΜΜΕ, μαλλον τη γνωμη των ΜΜΕ θα παπαγαλισει.
Απορια/και/κουίζ: Γιατι τα ΜΜΕ θελουν να αλλάξουν το μαύρο σε γκριζο ή και χρωματιστο;

Παγκοσμιος Πλουτος;

TRUELIES:

Το παρον κειμενο δεν γραφτηκε με σκοπο να προπαγανδισει τις αποψεις ή τις θεσεις του ενος ή του αλλου πολιτικου κομματος. Σκοπος του ειναι να καταδειξει καποιες απο τις δομικες δυσλειτουργιες, καθως και τον εμφυτο παραλογισμο του υπαρχοντος νομισματικου-οικονομικου συστηματος. Οι ανθρωποι που το εγραψαν ειναι απλοι, καθημερινοι ανθρωποι σαν και εσας και δεν διαθετουν εξειδικευμενες γνωσεις οικονομικης φυσεως, παρα μονο γενικες γνωσεις που ειναι ευκολα προσβασιμες και μπορουν να εξακριβωθουν απο τον καθενα. Οι πηγες που χρησιμοποιηθηκαν αναφερονται στο τελος του κειμενου.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Το χρημα με τη σημερινη του μορφη, δηλαδη τα χαρτονομισματα, μετραει μολις 2-3 αιωνες ζωης. Μεχρι τοτε, ακομα και στις καθημερινες συναλλαγες, χρησιμοποιουνταν ο χρυσος και το ασημι. Με την αναπτυξη του εμποριου ομως αυτος ο τροπος συναλλαγης εγινε δυσχρηστος, καθως ηταν πρακτικα δυσκολο να κουβαλαει κανεις μαζι του το χρυσο στη φυσικη του μορφη. Επιπλεον, υπηρχαν και προφανεις λογοι ασφαλειας που καθιστουσαν επικινδυνο να εχει κανεις στο σπιτι του μεγαλες ποσοτητες χρυσου. Ετσι, εκαναν την εμφανιση τους οι προγονοι των σημερινων τραπεζων, οι οποιοι αρχικα ηταν επιχειρησεις (συνηθως χρυσοχοοι) που διεθεταν χρηματοκιβωτια και παρειχαν υπηρεσιες φυλαξης του χρυσου που διεθετε καποιος, εναντι ενος μικρου αντιτιμου.

Τα πρωτα χαρτονομισματα που εμφανιστηκαν ηταν οι αποδειξεις που επαιρναν οσοι κατεθεταν το χρυσο τους για φυλαξη στις επιχειρισεις αυτες. Μια επιπλεον λειτουργια που εκτελουσαν αυτες οι επιχειρισεις ηταν η παροχη δανειων –σε χρυσο. Καθως ομως αρχισε να διαδιδεται η χρηση των χαρτονομισματων και να γινονται εμφανη τα πλεονεκτηματα τους, ολο και περισσοτερος κοσμος ζητουσε το δανειο να του παρεχεται σε αυτη τη μορφη αντι για χρυσο. Αυτη ειναι η απαρχη της καθολικης επικρατησης των χαρτονομισματων και η γεννηση των τραπεζων οπως τις ξερουμε σημερα.

Πολυ συντομα, οι τραπεζιτες παρατηρησαν οτι πλεον ελαχιστοι απο τους καταθετες επεστρεφαν χαρτονομισματα –δηλαδη αποδειξεις καταθεσης χρυσου– και ζητουσαν πισω πραγματικο χρυσαφι. Η αποσταση μεχρι την επομενη σκεψη ηταν ελαχιστη: μπορουσαν να χρησιμοποιουν σαν αντικρυσμα για νεα δανεια οχι μονο το δικο τους ιδιοκτητο χρυσαφι, αλλα και αυτο των καταθετων τους. Προφανως η κινηση αυτη τους απεφερε τεραστιο πλουτο, κατι που δημιουργησε σε καποιους απο τους καταθετες την υποψια οτι αυτοι στους οποιους ειχαν εμπιστευτει τη φυλαξη της περιουσιας τους καλοπερνουσαν κατασπαταλωντας τη. Η υποψια αυτη διαλυθηκε οταν, μετα απο απαιτηση τους, οι τραπεζιτες τους εδειξαν το χρυσο τους που εξακολουθουσε να βρισκεται ασφαλης στα χρηματοκιβωτια τους.

Φυσικα, οταν αυτοι εμαθαν το κολπακι αυτο, απαιτησαν να εχουν μεριδιο απο τα κερδη: αυτη ειναι η γεννηση του τοκου στις καταθεσεις και ετσι αντι να πληρωνουν για τη φυλαξη του χρυσου τους οπως εκαναν μεχρι τωρα, πληρωνοταν για την καταθεση του. Το μονο προβλημα τωρα ηταν οτι τα κερδη του τραπεζιτη τωρα μειωθηκαν δραματικα, κατι που τον οδηγησε στην επομενη σκεψη. Αφου πλεον κανεις δεν του ζητουσε χρυσο και κανεις δεν ηξερε ποσο ακριβως χρυσο εχει στο χρηματοκιβωτιο του, τοτε γιατι να μην κοψει λιγα παραπανω χαρτονομισματα; αυτο φυσικα εκανε τους τραπεζιτες πανισχυρους και η απατη ηταν κυριολεκτικα απιστευτη: κανεις δεν θεωρησε οτι ειναι πιθανο να συμβαινει κατι τετοιο.


Αυτη η πρακτικη ομως ηταν φυσικο και επομενο να δημιουργησει ανεξελεγκτο πληθωρισμο, και στις ελαχιστες περιπτωσεις που οι απατες αυτες εγιναν αντιληπτες, κλυδωνιστηκαν οι οικονομιες ολοκληρων κρατων. Η αντιδραση αυτη τη φορα δεν ηρθε απο τους καταθετες αφου αυτοι ηταν πλεον ικανοποιημενοι επειδη η φυλαξη του χρυσου τους αντι να κοστιζει, απεδιδε. Η αντιδραση προηλθε απο τις κυβερνησεις, οι οποιες και κληθηκαν να λογοδοτησουν για τα προβληματα που προκαλεσε η ανεξελεγκτη κυκλοφορια νεου χρηματος χωρις αντικρυσμα. Πλεον ομως ηταν αδυνατη η αποσυρση του πλαστου χρηματος που ειχε ηδη κυκλοφορησει καθως κατι τετοιο θα προκαλουσε πανικο στον κοσμο και καταρρευση της οικονομιας. Ετσι, απο τη στιγμη που αποκλειοταν η καταδικη των πραγματικων υπευθυνων, η λυση που απεμενε ηταν μονοδρομος: νομιμοποιηση, υπο την προυποθεση ομως οτι απο εκεινο το σημειο και επειτα θα εμπαιναν καποια ορια. Οι τραπεζες δηλαδη θα ειχαν ενα οριο ως προς το ποσο επιπλεον χρημα θα μπορουσαν να τυπωσουν για καθε μοναδα χρυσου που ειχαν στο θεσαυροφυλακιο τους. Αρχικα, η αναλογια αυτη ηταν 1:2, δηλαδη για καθε πραγματικο νομισμα στο θησαυροφυλακιο, η τραπεζα ειχε δικαιωμα να τυπωσει χαρτονομισματα 2πλασιας αξιας, κατι που στη συνεχεια αλλαξε. Μετα απο συνεχεις πιεσεις του καρτελ των τραπεζων, η αναλογια εγινε 1:10 ή και μεγαλυτερη. Στο σημειο αυτο, το χρημα εξακολουθουσε να αντιπροσωπευει αξια, καθως καθε χαρτονομισμα μπορουσε θεωρητικα να ανταλλαχθει με μια δεδομενη ποσοτητα χρυσου. Αυτος ειναι με απλα λογια ο κανονας χρυσου, ο οποιος ομως ειχε ενα προφανες ελλατωμα. Εαν πολλοι ανθρωποι ταυτοχρονα επεστρεφαν τα χαρτονομισματα και απαιτουσαν την εξαργυρωση τους σε χρυσο (οπως και εγινε σε περιοδους κρισεων), ο χρυσος αυτoς πολυ απλα δεν υπηρχε.

Ετσι, το επομενο βημα, σε κυβερνητικο επιπεδο πια, καθως η καθε κυβερνηση εχει αμεσο συμφερον να ευημερουν οι τραπεζες της χωρας της, ηταν να καταργηθει ο κανονας χρυσου.

_____________________
-->> Διαβάστε και την ενδιαφερουσα συνέχεια...