Αναμιμνήσκομαι ημερών αρχαίων του Μπλογκοχωρίου

Περνώντας απο το κονάκι της ou ming θυμήθηκα (συνειρμοί ειναι αυτοί, δεν περιορίζονται) το πρώτο σχόλιο που είχα γραψει στο μπλογκ του αραχτού και είχε αναπαράγει μετ' επαίνων ο thas στο δικό του. Οθεν, ο araxtos και ο thas ευθύνονται που ξεκίνησα τη φοβερή αυτή σταδιοδρομία -το blogging, δλδ.
Ερε, οι παλιές καλές μέρες!

Ιδού και το πόνημα:

Σταρ

Πόσο γουστάρ'
να γίνω σταρ!

Πήγα σε μπαρ
μπας και τρακάρ'
κανα παπάρ'
να το τσεκάρ'
και να μπουκάρ'
να του τα πάρ'

Βρήκα παπάρ'
σαν το θρεφτάρ'
να με κυαλάρ'

Του δίνω θάρρ'
για να στανιάρ'
να με φλερτάρ'
και το προγγάρ'
να ξεφρακάρ'
απ' τα δολλάρ'

Ομως για σταρ
ούτε χαμπάρ'!

_