«διατί είσθε ανάποδα;» ερωτά ο κ. Polsemannen...

...εις το ιερόν postιον το οποίον ανήρτησεν σήμερον εν τω ιστολογίω αυτού και ικανοποιώ πάραυτα την επιθυμίαν του ανδρός και συναδέλφου θολοκουλτουριάρεως βίκιγκος:

Είμαι ανάποδα, επειδή εξακολουθώ να είμαι ανάποδα! Απλά πράγματα.
Αν και εγεννήθην πανευκόλως -ατάκα κιεπιτόπου, που λένε, ξεπετάχτηκα εκ της κοιλίας της νεαράς μητρός μου, ήτις ήτο λίαν καλώς γεγυμνασμένη και έκανε τη "ρόδα" με την κοιλιά στο στόμα και έχει να το λέει ακόμα!- η μετέπειτα πορεία μου εις την ζωήν -εξ απαλών ονύχων λέμε- προέκυψεν αντιστρόφως ανάλογος του φαινομένου της ορθής γεννήσεώς μου, τουτέστιν:

01. Εις την τρυφεροτάτην ηλικίαν των οκτώ μηνών, το πρώτο γράμμα που είπε καθαρά το στοματάκι μου ήταν το γράμμα ΡΟ, εν αντιθέσει με τη πλέμπα των -συνηθισμένων και ορθώς αναπτυσσομένων βρεφών.
02. Εις ηλικίαν μόλις τεσσάρων ετών, μανιώδης του παιγνίου "κούνια" ηυρέθην ανάποδα και αυτό με είχεν καταγοητεύσει, αντί να με τρομάξει όπως θα συνέβαινε σε ένα κανονικό νήπιο, και δεν παρητήθην της απολαύσεως του παιγνίου αυτού, αντιθέτως εζήτουν όλο και ισχυροτέρας ωθήσεις από τον/την ατυχή που ετύχγανε του προνομίου να σπρώχνει την κούνια.
03. Επέμενα ανέκαθεν να (θέλω να) διακρίνω και την ανάποδη πλευράν των πραγμάτων, διότι αντελήφθην λίαν ενωρίς ότι τα πράγματα δεν έχουν μόνον μίαν πλευράν, δεν είναι δλδ όπως ακριβώς μας βολεύει να τα βλέπομεν και ότι, δια να τα κατανοήσομεν καλώς, χρειάζεται να εξετάζομεν όλας τας πλευράς -και τις ανάποδες, κυρίως αυτές!
04. Η μήτηρ μου είχεν αντιληφθεί, ως καλή μητέρα που ήτο, αυτό το συστατικόν του χαρακτήρος μου, όθεν με απεκάλει συχνότατα με τας προσφωνήσεις «μα τι ανάποδο πλάσμα που είσαι!» και «τι ανάποδο πλάσμα έβγαλα μέσαθέ μου!»
05. Ακόμα και τα αναγνώσματά μου ηκολούθησαν πορείαν ανάποδον, δλδ εις την ηλικίαν κατά την οποίαν τα παιδάκια διαβάζουν παραμυθάκια, εντρυφούσα εις την βιβλιοθήκην της γιαγιάς μου και είχα ξεσκονίσει το Λασκαράτο, το Νίτσε και το Σοπενάουερ πριν καβατζάρω καν τα δώδεκα έτη και εις τα οκτώ μου εδιάβαζα την ιστορίαν του "Φερδινάνδου του ταύρου", ενώ η μήτηρ μου επεμενε απεγνωσμένα να μελετήσω και τις "τρεις νοικοκυρούλες" τις οποίες -ευτυχώς ή δυστυχώς- ουδέποτε εμελέτησα!
06. Ως κόρη που ήμουν, ένα μικρό κοριτσάκι δλδ, προτιμούσα τα αγορίστικα παιχνίδια κίνησης -σκαρφαλώματα, κυνηγητό, κλπ- αντί να παίζω με κούκλες όπως "όλα τα κοριτσάκια" και η μήτηρ μου είχε να λέει ότι «καλύτερα δέκα αγόρια παρά αυτό το θηλυκό!» και απέμενε να καλύπτει με ιώδιο τις πληγές μου αλείφοντας ολόκληρα τα πόδια ένεκα του ότι δεν ξεχώριζε δέρμα απλήγωτο!
07. Περιττό να γράψω πως όλα αυτά με διεσκέδαζαν τα μάλα. Ο,τιδήποτε απειλούσε την ειρήνην μετά του εαυτού μου, το έφερνα στα μέτρα μου τα ανάποδα, όπως π.χ. το θέμα του μουρονόλαδου και των ενέσεων: Είχα πείσει τον εαυτό μου -εικονικά βεβαίως, μόνο η ίδια εγνώριζα την εμήν αλήθειαν- ότι τρελαίνομαι για το μουρουνόλαδο και τις ενέσεις που ήταν υποχρεωτικό να υφίσταμαι εις ηλικίαν επτά ετών (157 μπουκαλάκια στρεπτομυκήνες μου έκαναν ένεκα η αδενοπάθεια) τας υφιστάμην εις στάσιν ορθίαν, μη τυχόν αργήσω να ξανατρέξω στο παιχνίδι!
08. Το ότι επέζησα ίσως ανήκει εις την σφαίραν των θαυμάτων, καθώς λέγαν τότε γιατροί και συγγενείς, η δική μου εκδοχή όμως είναι ότι ουδέποτε εκινδύνεψα!
09. Οσες φορές προσεπάθουν να πράττω "το σωστό", όλα μου πηγαίναν ανάποδα -εδώ εννοώ γάμους, αισθηματικά, και τα τοιαύτα- ενώ όποτε έπραττα το ανάποδο όλα πηγαίναν ρολόι, π.χ. τα λίαν επιτυχημένα διαζύγιά μου και η εξαιρετικά επιτυχής διάλυσις της εταιρείας εις ήν συμμετείχον!
10. Το φαινόμενον αυτό ήτο οφθαλμοφανές ακόμη και εις την επαγγελματικήν μου καρριέραν, τουτέστιν όταν όλοι παρεπονούντο δι ανεργίαν το εμόν γραφείον να πήζει στη δουλειά και τούμπαλιν: όταν όλοι πήζαν στη δουλειά, έλεγα το ψωμί ψωμάκι!
12. Επίσης, ο τρόπος υποδήσεώς μου συμβαίνει να είναι ακατανόητος δια τους πολλούς. Οχι πως φορώ πρώτα τα παπούτσια και ύστερα τις κάλτσες, δεν φτάνω εις τόσον ακραίον σημείον, αλλά εξακολουθώ και σήμερον, εις την λίαν προκεχωρημένην ηλικίαν όπου ευρίσκομαι, να φορώ κάλτσες και υποδήματα εις στάσιν ορθίαν, ακροβατούσα μια εις τον ένα και μια εις τον άλλον πόδα, πράγμα που εκλιπαρώ την μικράν μου θυγατέρα να απαθανατίσει δια κάμερος τινος προτού τινάξω τα πέταλα -εις ορθίαν στάσιν φαντάζομαι!
13. Περιττό να γράψω ότι τυχερή μου μέρα θεωρώ την 13ην εκάστου μηνός!

_______________________
-->> Η ανάποδος θέασις των πραγμάτων δεν συνεπάγεται μόνιμον αντίθεσιν προς αυτά, ίσα ίσα. Με την θέασιν αυτήν είναι δυνατή η πληρεστέρα κατανόησίς των...
-->> Καταλαβαίνετε λοιπόν, αγαπητέ Καρολε και πεταλωτά διαστημικών κενταύρων, ότι ήτο αδύνατον εκ των πραγμάτων να χρησιμοποιήσω έτερόν τι αβατάριον πλην αυτού το οποίον χρησιμοποιώ.
-->> Βεβαίως, πλην ανακαλύψω το παρόν, είχον χρησιμοποιήσει και έτερα τινα, τα οποία παραθέτω κατωτέρω, δεδομένης της σουρεάλ καταστάσεως ήτις με χαρακτηρίζει -ανέκαθεν, όπως είπαμε.

Παλαιά ιστορικά αβατάρια, ακατανόητα δια τους πολλούς, τα οποία όμως σε μένα λένε "κάτι":




Εκδηλώνω το διακαές ενδιαφέρον μου να πληροφορηθώ το ιστορικόν της επιλογής άβαταρ όλων των bloggers που παρακολουθώ εις το εμόν profile
Εμπαίνετε παίδες λέμε!