τι έγινε το 1821 - μια πιθανή ή απίθανη εικόνα

Πριν 200τόσα χρόνια, κάπου στην Πάτρα, ένας φουκαρατζίκος παπουτσής ονόματι Καρατζάς (αν θυμάμαι καλά) πατημένος κάργα από τους φόρους πού'βαζε ο τοπικός αγάς. πασάς, ή ό,τι_άλλο_ήτανε, είπε απομέσα του "μπάστα καριόληδες, ως πού θα πάει το βιολί, έχω και παιδιά να θρέψω" και βγήκε τρέχοντας από το τσαγκάρικο κραδαίνοντας μια χατζάρα ΝΑ, κάνα μέτρο και βάλε, και σκούζοντας ΚΑΤΩ Η ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ --καταπώς θα λέγαμε σήμερα, τότε δεν ξέρω ακριβώς τι θα φωναζε ενας εξεγερμενος ανθρωπος.

Προχωρωντας στην προκυμαία και στους δρόμους της πόλης όλο και πίσω του μαζευόντουσαν κι άλλοι κι άλλοι πολλοί κραδαινοντας ό,τι όπλο είχε καθένας (χατζάρα, δρεπάνι, ντουγένι, παλαμαριά, δοκάνι, τσουκάνι, δικράνι, κουπί, κλπ) και κραυγάζοντας. Ο πασάς, αγάς ή ό,τι_άλλο_ήτανε, λούφαξε για να σκεφτεί τι να κάνει.

Οσο σκεφτόταν ο αγάς, πασάς ή ό,τι_άλλο_ήτανε, το νέο έφτασε στους παπάδες που είχανε κι αυτοί παράπονα παρόλα τα φιρμάνια που έβγαζε η Πύλη για λογαριασμό τους, γιατί και αυτοί παίρνανε κάποιο μικρό μερίδιο φόρων. Καθώς φαίνεται, το μερίδιο ήτανε πολύ μικρό και, θέλοντας να το μεγαλώσουν ή να το πάρουν ολόκληρο, αποφασίσανε να σταθούν πλάι στους εξεγερμένους φουκαρατζίκους, τον υπερήφανο λαό που λένε, κι έτσι κηρύξανε την έναρξη της Επανάστασης. Σήμερα, βέβαια, μπορεί και να το σκυλομετανιώνουν μια και η φατρία των πολιτικών έχει το πάνω χέρι, αλλά έτσι είναι. Ο κόσμος είναι ρόδα και γυρίζει, τα πράγματα έρχονται τα πάνω κάτω και η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

---------------------
ΣΗΜ. αυτή είναι μια δική μου εικόνα για το 1821, μια απο τις πολλες δηλαδή που παλεύουνε στο μυαλό μου, γιατί το τί έγινε τότε κανείς δεν το ξέρει με ακρίβεια. Είναι όπως τα παραμύθια, ή/και η μακαρονάδα : καθένας βάζει τη δικιά του σάλτσα!