Βρήκαμε τη συγκεκριμένη ιστορία στο facebook και είναι πραγματικά συγκλονιστική. Πρόκειται, όπως θα διαβάσετε και παρακάτω, για ένα έθιμο της Πάτρας, από εκείνα που αποτελούν μια από τις πιο θλιβερές αποδείξεις για το πόσο ριζωμένος είναι ο ελληνικός φασισμός στην ιστορία.
Το έθιμο λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο με τη συμμέτοχη χιλιάδων ανθρώπων και την ανοχή πολύ περισσότερων, ίσως τώρα κάποιος θελήσει να το δικαιολογήσει με τα περί αγριότητας της εποχής του 1870… Το ότι όμως την Τσικνοπέμπτη του *2018* ο δήμος Πάτρας και ένα σωρό πατρινοί αναβίωσαν το φρικιαστικό έθιμο, πως θα το δικαιολογήσει άραγε;
Ποια είναι όμως η πικρή αλήθεια πίσω από αυτό το εμετικό έθιμο;
Η Γιαννούλα η Κουλουρού ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Γεννήθηκε το 1868 στην Άνω πόλη Πάτρας λίγες εκατοντάδες μέτρα από το σπίτι μου. Ήταν πολύ φτωχή και πούλαγε κουλούρια για να ζήσει. Η Γιαννούλα ήταν ένας λειτουργικός άνθρωπος αλλά είχε μια ελαφριά νοητική καθυστέρηση. Ας πούμε ότι το μυαλό της δούλευε μια στροφή λιγότερο. Αυτοί οι άνθρωποι αν μεγάλωναν σε περιβάλλον αγάπης και αλληλοσεβασμού θα ήταν ευτυχισμένοι. Δυστυχώς όμως οι συμπολίτες εκείνα τα χρόνια (ακόμα και σήμερα δυστυχώς) τους μετατρέπουν με τα χωρίς οίκτο πειράγματα τους στον τρελό του χωριού. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτοί οι ηλίθιοι άνθρωποι που σπάνε πλάκα εις βάρος άλλου είναι κι αυτοί που έχουν την πραγματική αναπηρία στην ψύχη τους.
Η Γιαννούλα η Κουλουρού είχε ένα μεγάλο καημό ειδικά στα 35 της και μετά να παντρευτεί. Είχε μαράζι μεγάλο επειδή ήταν ανύπαντρη. Μια παρέα που μερικοί από αυτούς ήταν υποτίθεται και η αβαν-γκαρντ της πατρινής κοινωνίας αποφάσισαν να της κάνουν πλάκα και της είπαν ότι θα της βρουν γαμπρό.
Πρώτη φορά την έντυσαν νύφη στις 2 Φεβρουαρίου του 1914. Γαμπρός δεν εμφανίστηκε ποτέ, παρά ένα πλήθος για να την κοροϊδέψει. Την επομένη χρόνια το πάθημα της έγινε και επιθεώρηση που έγραψε ο Τουρνάς και Αθανασίου (Πατρινοί δημοσιογράφοι) και το ρόλο της Γιαννούλας υποδύθηκε ο βαυαρικής καταγωγής Έλληνας ηθοποιός Εδμόνδος Φυρστ.
Το 1918 τα πράγματα σοβαρεύουν. Την ξαναπείθουν ότι της βρήκαν γαμπρό, έναν νεαρό τον Μιλτιάδη Μαντέλη. Οι γειτόνισσες την έβαψαν, την έντυσαν νύφη και πλήθος κόσμου τη συνόδευσε με όργανα στην εκκλησία και την παρέδωσαν στο νεαρό! Εκεί ξαφνικά εμφανίστηκαν δυο και καλά στρατιώτες της στρατονομίας και συλλάβανε το γαμπρό για κάποιο γελοίο λόγο και εξαφανίστηκαν. Η Γιαννούλα ξέσπασε σε απαρηγόρητα κλάματα κι έπεσε σε μεγάλη θλίψη.
Αυτό δεν σταμάτησε όμως κάποιους να συνεχίζουν και με αλλά θεατρικά δρώμενα να σατιρίζουν την Γιαννούλα…
Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο πρόεδρος της Αμερικής έγινε ο Ουίλσον. Το 1921 οι ίδιοι άνθρωποι πείθουν αυτή την φορά την Γιαννούλα ότι ήταν μακρινός συγγενής του Ουίλσον! Της είπαν ότι μαζί με τον πρόεδρο της Αμερικής κληρονομούν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό κι έτσι τώρα που θα γίνει πλούσια, θα παντρευτεί όποιον θέλει. Ένα μεγάλο πλήθος την συνόδευσε σε γραφείο ψεύτικου δικαστικού κλητήρα που της μέτρησε μπροστά της πάρα πολλά χρήματα. Την στιγμή που τα έδωσε στη Γιαννούλα μπήκαν δυο (ψεύτικοι) μασκοφόροι ληστές και της τα έκλεψαν! Η Γιαννούλα ξανά σπάραξε από τον πόνο και τα κλάματα. Την επομένη μέρα, πάλι με ένα πλήθος κόσμου να την περιπαίζει πήγε στην αστυνομία να βρει το δίκιο της...
Από αυτό το γεγονός και μετά, στη Γιαννούλα κατάπεσε κι άλλο το ταλαιπωρημένο της μυαλό. Έβγαλε και μια ιστορία από το μυαλό της που την πίστευε, ότι ήταν αρραβωνιασμένη με έναν φαντάρο.
Το 1922 πείθουν την κακόμοιρη Γιαννούλα, ότι ο Ουίλσον ήταν πατέρας του στρατιώτη που ήταν αρραβωνιασμένη! Στο καρναβάλι την πείθουν να πάει στο λιμάνι να υποδεχτεί τον Ουίλσον με το γαμπρό και μια βαλίτζα χρήματα. Πάνω από δέκα χιλιάδες κόσμου την πήγε ντυμένη νύφη στο μόλο, όπου η Γιαννούλα με ανείπωτη χαρά υποδέχεται τον (ερχόμενο με βάρκα) γαμπρό! Τους παραλαμβάνει άμαξα και η Γιαννούλα είναι τρισευτυχισμένη. Μετά από λίγο ένας λούστρος μπαίνει στην άμαξα και κλέβει τα λεφτά. Ο γαμπρός πηδά από την άμαξα για να πιάσει τον λούστρο κι εξαφανίζεται κι αυτός… Όταν κλαίει η Γιαννούλα ο « Ουίλσον» της λέει ότι πάει να στείλει μήνυμα για να έρθει άλλος γαμπρός κι εξαφανίζεται κι αυτός… Η Γιαννούλα πέφτει σε μεγάλη θλίψη.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το 1923 της είπαν ότι τελικά θα την παντρευτεί σε λίγα χρόνια ο ίδιος ο Ουίλσον και της στέλνουν κι ερωτικές επιστολές!
Το 1930 σταματούν όλα γιατί πέθανε ο άνθρωπος που έπειθε τη Γιαννούλα, που τώρα πλέον δεν εμπιστεύεται άλλον.
Το 1940 η Γιαννούλα είναι 72 χρονών. Δεν μπορεί να επιβιώσει πια. Ο κόσμος δεν έχει να φάει ψωμί όχι να αγοράσει κουλούρι. Ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου που ήταν παιδί στην κατοχή μου έλεγε: Οι άνθρωποι πέθαιναν από την πείνα στη μέση του δρόμου. Μάζευαν καθημερινά τους νεκρούς με τα κάρα. Η Γιαννούλα μόνη και ξεχασμένη βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της.
Το 2015 ο ΣΟΨΥ Πάτρας (Σύλλογος για τη Ψυχική Υγεία) βγάζει την έξης ανακοίνωση:
« Για μας στον ΣΟΨΥ Πάτρας, είναι αδιανόητο να θεωρείται σήμερα έθιμο και να διαιωνίζεται ως παράδοση ο εμπαιγμός ενός ανθρώπου με ψυχική νόσο και μαζί με αυτήν το άθλιο της συμπεριφοράς μερίδας πολιτών που με τη στάση τους μετέτρεψαν σε μαρτυρική τη ζωή του. Δεν θεωρούμε έθιμο, ούτε την διαπόμπευση, ούτε τον δημόσιο εξευτελισμό, ούτε τον θρήνο, ούτε την συμβολική επανάληψή τους κάθε χρόνο εν είδη διασκέδασης των καρναβαλιστών. Η αναβίωση του γάμου της Γιαννούλας της Κουλουρούς, αποτελεί προβολή προς το μέλλον μια αρρωστημένης αντίδρασης του κοινωνικού συνόλου απέναντι στον ψυχικά πάσχοντα και μέσω της σάτιρας μεταφέρει το μήνυμα της νομιμοποίησης δια της διασκέδασης τέτοιων απαράδεκτων συμπεριφορών που δεν έχουν θέση στη χώρα μας εν έτει 2015 και προσβάλλουν όχι μόνο τους ψυχικά ασθενείς αλλά και τους πολίτες της Πάτρας. Για αυτό το λόγο ζητάμε την άμεση κατάργηση της αναβίωσης του γάμου της Γιαννούλας της Κουλουρούς από τις εκδηλώσεις του Πατρινού Καρναβαλιού και καλούμε τη δημοτική αρχή να πάρει θέση, δίνοντας τέλος στην μετατροπή σε κωμωδία, της ζωής ενός τραγικού προσώπου που έζησε δίπλα μας»
_____________
Διάδοση κειμένου απο Γ. Παπίτσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου