Απίστευτη επιστολή 96χρονης προς την τράπεζα!

Οι New York Times πριν λίγο καιρό δημοσίευσαν την επιστολή μιας γιαγιάς 96 ετών (!) που απευθυνόταν στον διευθυντή της τράπεζας με την οποία συνεργαζόταν....

Θα διαπιστώσετε ότι η Αμερικάνα γιαγιά και χιούμορ διαθέτει και εξυπνάδα και αν μη τι άλλο μας βάζει ...ιδέες. 

«Αγαπητέ κύριε,

Σας ευχαριστώ που σφραγίσατε την επιταγή μου με την οποία σκόπευα να πληρώσω τον υδραυλικό τον περασμένο μήνα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, δεν πρέπει να πέρασαν ούτε 3 νανοδευτερόλεπτα μεταξύ του σφραγίσματος της επιταγής μου και της αυτόματης κατάθεσης της σύνταξής μου από το δημόσιο! 

Θα πρέπει να σας ευχαριστήσω και για το πρόστιμο των 30 δολαρίων που χρεώσατε το λογαριασμό μου ως πέναλτι για την ταλαιπωρία που προκάλεσα στην Τράπεζά σας. Η ευγνωμοσύνη μου ξεχειλίζει κυρίως γιατί με κάνατε να ξανασκεφτώ τους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζω τα οικονομικά μου.

Έχω προσέξει πως κάθε φορά που προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί σας η μόνη μου παρηγοριά είναι η απρόσωπη και ασύμφορη οντότητα που έχει γίνει η Τράπεζά σας. 

Από εδώ και στο εξής, όπως ακριβώς κάνετε κι εσείς, θα κάνω τις συνδιαλλαγές μου μαζί σας προσωπικώς. 

Οι πληρωμές της υποθήκης και του δανείου μου δε θα γίνονται αυτόματα, αλλά θα φτάνουν στην Τράπεζά σας με επιταγή στο όνομα ενός υπαλλήλου, που θα ορίσετε εσείς. Να θυμάστε πως είναι αδίκημα να ανοιχτεί η αλληλογραφία που θα περιέχει την επιταγή από κάποιον άλλον και όχι από τον παραλήπτη. 

Σας επισυνάπτω την αίτηση που θα πρέπει να συμπληρώσει ο υπάλληλος που θα ορίσετε. Σας ζητώ συγγνώμη για το 8σελιδο μέγεθός της, αλλά θα πρέπει να γνωρίζω γι' αυτόν όσα γνωρίζει η Τράπεζά σας για μένα. 

Σημειώστε πως όλες οι πληροφορίες που αφορούν το ιατρικό ιστορικό του θα πρέπει να υπογραφούν από το αρμόδιο Υγειονομικό τμήμα, ενώ και οι πληροφορίες για τα οικονομικά του θα πρέπει να συνοδεύονται από τα κατάλληλα θεωρημένα αντίγραφα-ντοκουμέντα. 

Στη συνέχεια θα πρέπει να εκδώσω ένα PIN, τον οποίο θα χρησιμοποιεί ο υπάλληλός σας στις συναλλαγές μαζί μου. 

Λυπάμαι, αλλά δε θα είναι μικρότερο από 28 νούμερα - τόσα είναι και τα νούμερα που πληκτρολογώ κάθε φορά που καλώ το telephone banking και πρέπει να συνδεθώ με το λογαριασμό μου. Κι επειδή, όπως λένε, η μίμηση είναι η υπέρτατη κολακεία, επιτρέψτε μου να σας αντιγράψω! Επιτρέψτε μου επίσης να σας γνωστοποιήσω και τα ακόλουθα. Όταν θα μου τηλεφωνείτε, θα πατάτε τα ακόλουθα κουμπιά: 

1: Για να κλείσετε ραντεβού να με δείτε. 

2: Για να με ρωτήσετε για μια πληρωμή που δεν έγινε. 

3: Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στο σαλόνι σε περίπτωση που είμαι εκεί.

4: Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στην κρεβατοκάμαρα σε περίπτωση που κοιμάμαι. 

5: Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στην τουαλέτα σε περίπτωση που με καλεί η φύση.. 

6: Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στο κινητό μου σε περίπτωση που λείπω από το σπίτι. 

7: Για να στείλετε e-mail στον υπολογιστή μου, απαιτείται ένας μυστικός κωδικός, ο οποίος και θα σας αποσταλεί εν ευθέτω χρόνω. 

8: Για να επιστρέψετε στο κύριο μενού και να ξανακούσετε τις επιλογές 1-7. 

9: Για να διατυπώσετε κάποιο αίτημα ή παράπονο. Κατόπιν θα μπείτε σε αναμονή ανάλογα με την πληρότητα του αυτόματου τηλεφωνητή μου. 

Καθ' όλη τη διάρκεια του τηλεφωνήματος θα παίζει χαλαρωτική μουσική. 

Αν, ωστόσο, χρειαστεί να περιμένετε πολύ, λυπάμαι, αλλά ακολουθώντας και πάλι το παράδειγμά σας, θα πρέπει να σας χρεώσω με ένα ποσό για τη διαδικασία. 

Κλείνοντας, σας εύχομαι ένα ευτυχισμένο και λιγότερο κερδοφόρο νέο έτος. 

Πηγή: New York Times

(Μας το έστειλε ο Κλέαρχος Τσαουσίδης)

το (ξανα)βρήκα εδώ https://www.eklogika.gr/page/yousentus/bank_granny και το ανεβάζω γιατί μπορεί να (ξανα)χαθεί...

η φασίζουσα συμπεριφορά ως τρόπος διδασκαλίας

Η υποχθόνια πλευρά του φασισμού καιροφυλαχτεί και στο σχολείο. Παραμονεύει μέσα στην τάξη του Δημοτικού -ναι, αλήθεια!- όταν π.χ. ένας δάσκαλος ή/και μία δάσκαλα αρνείται να εξαντλήσει την υπομονή του/της και βαράει το παιδί (αγόρι ή κορίτσι, αδιακρίτως) ΓΙΑ ΝΑ μάθει να απαγγέλει ποίηση ή να παίζει θέατρο. Παραθέτω ένα εξαιρετικά διαφωτιστικό κείμενο από εδώ, μαζί με μερικές χαρακτηριστικές παραγράφους:

• Στα δημόσια σχολεία οι γιορτές πραγματοποιήθηκαν. Λογικά λοιπόν “τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών” τις ημέρες του εορτασμού της εξέγερσης ήρθαν σε επαφή με την ποίηση αυτή. Κι εμείς, “οι γονείς των λαϊκών παιδιών” μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Το μήνυμα του Πολυτεχνείου, αυτό που θα κάνει τα παιδιά μας να χτίσουν έναν κόσμο καλύτερο, πήρε τη θέση του στις σχολικές αναμνήσεις. Μεγαλώνοντας τα παιδιά μας θα μπορούν να ανοίγουν το συρταράκι αυτών των αναμνήσεων και να αντλούν από αυτό αρώματα για τις ανάσες του μέλλοντος.
• Τι καλύτερο για αυτό το σκοπό από τον Επιτάφιο του Ρίτσου;
• Μόνο προβληματάκι υπήρξε ότι τα παιδιά ήταν μικρά και αδυνατούσαν να αποδώσουν το νόημα του κειμένου με ευκολία. Οι ημέρες για την προετοιμασία της παράστασης ήταν λίγες και τα παιδιά απείθαρχα. Έπρεπε να μάθουν να αποδίδουν θεατρικά τη λύπη, το θυμό, την αγάπη, την απογοήτευση, τη δύναμη, την αφοσίωση... Συναισθήματα που κι οι έμπειροι ηθοποιοί δυσκολεύονται να παράξουν επί σκηνής αυτόματα. Ως μέθοδος λοιπόν για την ορθή απόδοση του ποιήματος του Ρίτσου από τα μικρά παιδιά, επελέγη η οσμή της ανάσας του δικτάτορα Παπαδόπουλου
• Όποιο παιδί δεν έσκυψε αρκετά πειστικά το κεφάλι υποδυόμενο το θλιμμένο, διορθώνονταν με ύπουλο τράβηγμα των μαλλιών και απέμενε σκυμμένο να κλαίει κρυφά από τον πόνο. Όποιο παιδί δεν έδειχνε αρκετά παραστατικά το συναίσθημα της έκπληξης ή της αγωνίας, εκσφενδονίζονταν στον τοίχο για να μάθει ποια είναι η σωστή απόδοση της έκφρασης αυτού του συναισθήματος. Όποιο παιδί δεν μπόρεσε να εκτιμήσει τη σπουδαιότητα να ανέβει στην ώρα της και χωρίς λάθη η παράσταση αυτή, έμενε απ' έξω, “τα λόγια του” τα έπαιρνε κάποιο άλλο παιδί. Όταν τα εννιάχρονα ήταν απρόσεχτα στην πρόβα, απειλούνταν ομαδικά ότι θα ακυρωθεί η γιορτή τους.
• Τρία παιδάκια βρήκαν το θάρρος και αντέδρασαν. Μπορεί παραδόξως, παρά την τρομοκρατία που τους ασκούνταν, “να έγραψαν” μέσα τους τα λόγια του ποιήματος, αυτού του ποιήματος του Ρίτσου που δυσκολεύονταν να απομνημονεύσουν.
• Τα παιδιά αυτά κατήγγειλαν ότι τα χτύπαγαν όσο γίνονταν οι πρόβες. Έτσι ήρθε τώρα η σειρά μιας άλλης δασκάλας να τα απειλήσει: Όποιο παιδί δεν ήταν ευχαριστημένο με “τη δασκάλα του θεάτρου” δε θα συμμετείχε στη γιορτή, θα έμενε εκτός. Ως τιμωρία θα ξεχώριζε από τα άλλα, θα του αφαιρούνταν η δυνατότητα να είναι μέρος του συνόλου, θα εξορίζονταν σε μια νέα ιδιόμορφη Μακρόνησο ως μίασμα κι αντικοινωνικό στοιχείο.
• Κάποιοι γονείς που διαμαρτυρήθηκαν άκουσαν με απορία τη διευθύντρια του σχολείου να τους λέει ότι όταν τρία παιδιά σε ένα σύνολο τριάντα παιδιών καταγγέλλουν χειροδικίες και εκφοβισμό, δεν αποτελούν δα και κάνα μεγάλο νούμερο, κάνα επαρκές ποσοστό...
• Εξηγήσαμε στα παιδιά ότι ο φασισμός δεν είναι μόνο “μια χούντα” ή “ένας Παπαδόπουλος”. Φασισμός είναι και αυτό το ύπουλο που ζούμε κάθε ημέρα, ακόμη κι από όσους λένε ότι αγάπησαν το Ρίτσο. Κι ότι ίσως αυτοί είναι πιο επικίνδυνοι από τους άλλους, γιατί μόνο αποστήθισαν το ποίημα για να το λένε στις γιορτές.
• Με την ελπίδα όταν τα παιδιά μεγαλώσουν η μυρωδιά της ελευθερίας να είναι πιο έντονη στην ανάσα τους από τη μπόχα του φασισμού που τα πότισαν κάποιοι δάσκαλοί τους. Αυτοί που επέλεξαν ποιήματα που μεταφέρουν τη συλλογική αίσθηση του αγώνα για την ελευθερία για να προβούν σε στρατιωτικού τύπου καψώνια ανηλίκων.

Επανάσταση, Εκκλησία, Χρήμα

1. αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι το περισσότερο έδαφος της χώρας ανήκει στην Εκκλησία μέσω μεταβίβασης από την Οθωμανική αυτοκρατορία (φιρμάνια, κλπ) και οι διάφορες κυβερνήσεις προσπαθούν εδώ και πάρα πολλά χρόνια να το ανακτήσουν με πολλούς ευφάνταστους τρόπους, αλλά οι Δεσποτάδες αντιστέκονται σθεναρώς, ενώ οι χαμηλόβαθμοι ιερωμένοι (=παπάδες) αντιστέκονται στην εκμετάλλευσή τους από τους Μητροπολίτες (=Δεσποτάδες) και προτιμούν να είναι δημόσιοι υπάλληλοι αντί για έρμαια του εκκλησιαστικού κατεστημένου (=φραγκοφονιάδες) και τώρα γίνεται η τελευταία προσπάθεια ανάκτησης των εδαφών (που ανήκουν σε μας, στον ελληνικό λαό, δλδ) με την απεξάρτηση/αποχαρακτηρισμό των παπάδων ως δημ. υπαλλήλων και επιστροφή τους στους φυσικούς δυνάστες τους με αντικαταβολή: να πληρώσουμε (ξανά, γιατί έχουμε ήδη πληρώσει καναδυό φορές) τα εδάφη μας καταβάλλοντας ένα ετήσιο ποσό στην Εκκλησία (200 μύρια νομίζω, αλλά δεν ξέρω για πόσα χρόνια) και με τον τρόπο αυτόν αποδεσμεύονται οι μεν ιερείς από το δημοσιοϋπαλληλίκι, οι δε Δεσποτάδες παίρνουν ένα γερό μπαχτσίσι να το διαχειριστούν όπως θέλουν και τους παπάδες τους έχουν μη πώ τί καλύτερα, αλλά εμένα δεν με ανησυχεί η τύχη τους επειδή όλο και βγάζουνε κάτι τι από τα μυστήρια και τα τρισάγια που εκτελούν, αν και συχνά αυτοί οι φουκαράδες λειτουργοί του Υψίστου είναι οι μόνοι ειλικρινώς εργαζόμενοι υπέρ των ψυχών ημών και οι μόνοι πιστεύοντες σε ό,τι πράττουν -οι άλλοι, οι υψηλόβαθμοι, Θεό τους έχουν το χρήμα όπως όλοι οι μεγιστάνες και μην ακούς τι λένε.

2. καταλαβαίνω επίσης ότι η ελληνική Επανάσταση δεν μας χάρισε την ελευθερία, αλλά την υποδούλωση στον κλήρο και στους έξωθεν σωτήρες: οι μεν παρέλαβαν το έδαφος απο τους τούρκους "επειδή το έθνος ήτο αδύναμον", τότε που η Εκκλησία ήταν το μοναδικό οργανωμένο καλά τμήμα του λαού, και οι δε μας δάνεισαν "για να δυναμώσουμε" ως έθνος και να συμπορευθούμε με τσι πολιτισμένοι λαοί. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι τί ακριβώς είμασταν τότε, γιατί αν είμασταν αδύναμοι πώς κάναμε Επανάσταση και αν δυναμώσαμε μετά πώς και δεν την ολοκληρώσαμε. Ισως τελικά να είμασταν (και να παραμένουμε) βλαμμένοι.

3. ακόμα, αυτό που με προβληματίζει είναι η αποσπασματική καταγραφή της Ιστορίας μας: δεν μας βοηθάει να βλέπουμε ολόκληρη την εικόνα, αλλά ασχολείται με λεπτομέρειες που δυσκολεύουν την κατανόηση του όλου. Μάχες, ηρωϊσμοί, προδοσίες, σφαγές, δολοφονίες, καταχρήσεις, δολοπλοκίες, κλπ, εναλλάσσονται μεταξύ τους, ενώ πίσω από όλα αυτά μένει σταθερή Μία Εξουσία, η εξουσία του χρήματος (των ξένων) που το διαχειρίζεται η Εκκλησία (μαζί με τα εδάφη της χώρας). Αν αυτό δεν είναι θρησκευτικό κράτος, τί είναι; και το ερώτημα είναι: για πόσο ακόμα θέλουμε να διατηρηθεί αυτή η κατάσταση;

δουλειές με φούντες!

και που λές, μια μέρα ξυπνήσαν οι νορβηγοί κι είπανε "ας πάμε να κάνουμε κανα καλό στην Αφρική, σκουριάσαμε δω πέρα" και κινήσανε και πήγαν σ' ένα χωριό όπου είχε πέσει ξηρασία κι είχανε ψοφήσει όλα τα ζωντανά κι οι αθρώποι σε μαύρη φτώχεια, πείνα και δυστυχία βρισκόντανε και είπαν μόλις είδανε τα νορβηγά "αχ, αυτούνοι οι καλοί αθρώποι θα μας σώσουνε" και κάναν γλέντια και χαρές και ξεφάντωσες πολλές με τα φαγιά των νορβηγών και νά 'σου αγκαλίτσες και φιλάκια, αλλά οι βόρειοι δεν γνωρίζανε τίποτα από ζώα και βοσκοτόπια, μονάχα για ψάρια ήτανε καλά κατατοπισμένοι κι έτσι ψάξαν ένα γύρω και βρήκανε μια λίμνη εκεί κοντά που είχε ψαράκι μπόλικο και νόστιμο, ποιότης πρώτη που λένε, και βαλθήκανε να διδάξουνε στους βοσκούς την τέχνη της ψαρικής κι οι βοσκοί, (προκειμένου να πεινάνε) δοκιμάσαν το ψαράκι και το βρήκανε καλό και το εντάξανε στην κουζίνα τους με άνεση. 

Αρχίσανε οι ντόπιοι να ψαρεύουν με μανία, να ξεραίνουνε τα ψάρια και να τα εξάγουν σε κοντινές πόλεις, σε πολυτελή εστιατόρια, ντελικατέσσεν που λένε, κι όλα πηγαίνανε πρίμα έξτρα γκουτ, μέχρι που οι βόρειοι το προσέξανε αυτό και καταχάρηκαν. Χαρήκανε το λοιπόν οι νορβηγοί, πολύ χαρήκανε, τόσο που είπανε να σιάξουν έναν τόπο να παγώνουνε τα ψάρια να αναπτυχθεί περισσότερο το εμπόριο και μαζί του οι καλοί αφρικάνοι, αλλά αντί να σιάξουν ένα μεγάλο ψυγείο, ας πούμε, που να μπορεί να λειτουργεί με μπαταρίες, λέμε τώρα, ανασκουμπώθηκαν (μελέτες, μηχανικάρες, τσιμέντα, κλπ) φωνάξαν και τα γερμανά που είναι μανούλες στα κατασκευαστικά έργα, να φάνε τπτ κι αυτά, και σηκώσαν μια εργοστασιάρα καταψύξεως με τέλεια πορτοπαράθυρα και προβόλους, να τη βλέπεις και να χάσκεις από την μοντερνιά της (παρεμπιπτόντως, βρήκανε δουλειά στο χτίσιμο και εξειδικεύτηκαν πολλοί ντόπιοι) αλλά όταν πήγανε να βάλουν μπρος τα μηχανήματα, ανακάλυψαν ότι δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα στο χωριό και το εργοστάσιο δεν ήτανε δυνατό να λειτουργήσει με μπαταρίες. Τόσο καλή μελέτη και προετοιμασία λέμε.

Ούτε που πέρασε μια στιγμούλα από το μυαλό τους (αυτό το μαλακό πράμα που υπάρχει στα βόρεια κεφάλια, δλδ) ότι εκειπέρα δεν ήτανε Νορβηγία, Αφρική ήτανε και η δουλειά πήγε στράφι, εκτός από τους ειδικευμένους εργάτες που μετανάστεψαν γρήγορα γρήγορα να πάνε σ' άλλες πολιτείες να βρούν δουλειά, όχι που θα καθόντανε μορφωμένοι άνθρωποι να πεινάνε μαζί με τσι ντόπιοι, τσι αμόρφωτοι γύφτουλες, που όλα τα λεφτά που βγάλανε τα ρίξαν στην αγορά αμνοεριφίων και ξαναγυρίσανε στα βοσκοτόπια τους, όπου ξαναξεραθήκαν και ξαναπεινάσαν και φτου κι απ' την αρχή ξανακατέβασμα στη λίμνη και ξαναψαροφαγία, αλλά χωρίς ξένη βοήθεια πλέον και μ' ένα κάρο χρέη ίσαμε την κορφή του Εβερεστ λέμε, κι ότι βγάζανε το δίναν πίσω να ξεπληρώσουνε τσι έξυπνοι νορβηγοί που τους βοηθήσαν να αναπτυχθούνε και οι νορβηγοί ξανακατεβήκαν στο χωριό να ξαναβοηθήσουν και ρίχνανε τρόφιμα και ρουχισμό από τ' αεροπλάνα και τώρα οι αφρικάνοι χωριάτες δεν είναι πλέον μονάχα φτωχοί και καταχρεωμένοι, αλλά γίνανε και πρώτης τάξης τεμπέληδες, γιατί σου λέει "γιατί να πα να κοψομεσιάζομαι να δουλεύω, αφού μου τα ρίχνει ο ουρανός τα χρειαζούμενα;"

Οι νορβηγοί μη νομίζεις ότι χάνουνε, κερδίζουνε τα μάλα, που λένε, θησαυρίζουνε, γιατί αυτούνες οι επιχειρήσεις χρηματοδοτούνται από δουνουτιά και οηέδες για να βοηθάνε να αναπτύσσεται ο κόσμος και είναι εξαιρετικά κερδοφόρες. Αμ, πώς!

μακάβρια καταγραφή, που πρέπει να θυμόμαστε

Ενδεικτικός πίνακας ναζιστικών εγκλημάτων στην Ελλάδα

17 Οκτώβρη 1941- οι Γερμανοί κύκλωσαν τα χωριά Ανω και Κάτω Κερδύλλια της επαρχίας Νιγρίτας του Νομού Σερρών και εκτέλεσαν 222 άρρενες κατοίκους από 15 έως 60 χρόνων.

Ξημερώματα της 23-10-1941- το Μεσόβουνο του Νομού Κοζάνης περικυκλώνεται από 40 αυτοκίνητα με άνδρες της Βέρμαχτ (Γερμανικός Στρατός). Οι Γερμανοί στρατιώτες συγκεντρώνουν όλους τους κατοίκους, διαχωρίζουν τους άντρες ηλικίας 16-69 χρόνων και δίνουν στα γυναικόπαιδα 2ωρη διορία να συγκεντρώσουν «όσα κινητά πράγματα δυνηθώσι». Τη μεταφορά τους στα Κομνηνά θα αναλάβει η χωροφυλακή, οι άντρες της οποίας παρακολουθούν απαθείς τα τεκταινόμενα. Ακολουθεί η εκτέλεση, «ομαδικώς και δι' αυτομάτων όπλων», όλων των συλληφθέντων αντρών του χωριού. Η αναφορά του νομάρχη κάνει λόγο για 135 εκτελεσθέντες, ενώ αυτή της γερμανικής διοίκησης για 142.

28-29 Σεπτεμβρίου 1941- Στο διάστημα αυτό, οι Βούλγαροι Ταγματασφαλίτες εκτελούν στη Δράμα τουλάχιστον 1500 κατοίκους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μόνο στο Δοξάτο, στις 29 Σεπτεμβρίου, οι Βούλγαροι εκτέλεσαν τουλάχιστον 200 άνδρες ηλικίας 17-50 ετών.

22-25 Απριλίου 1944- Γερμανοί μαζί με διάφορους Ταγματασφαλίτες (δηλαδή ένοπλους Έλληνες που συνεργάζονταν με τους Ναζί) όπως η οργάνωση του γερμανόφιλου (απότακτου) συνταγματάρχη Γεωργίου Πούλου, η ΠΑΟ κ.α. περικυκλώνουν το χωριό Μεσόβουνο του Νομού Κοζάνης. Εκτελούν 150 κατοίκους και πυρπολούν όλα τα σπίτια τους. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι τα Τάγματα Ασφαλείας αποτέλεσαν οργανικό τμήμα των κατοχικών στρατευμάτων. Χωρίζονταν σε Ευζωνικά τάγματα και Εθελοντικά τάγματα. Τα μέλη τους ονομάζονταν ταγματασφαλίτες (ή Ράλληδες ή Γερμανοτσολιάδες). Γενικοί διοικητές τους ήταν οι Ανώτεροι Αρχηγοί των SS και της (γερμανικής) αστυνομίας στην Ελλάδα, Γιούργκεν Στρουπ και Βάλτερ Σιμάνα.

16 Φεβρουαρίου 1943- Οι Ιταλικές δυνάμεις μπαίνουν στο χωριό Δομένικο (που είναι κοντά στην Ελασσόνα), συλλαμβάνουν τους 117 άνδρες του χωριού και τους εκτελούν.

1 Μαρτίου 1943- Οι κατακτητές εκτελούν 26 άτομα στη Θεσσαλονίκη στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά.


29 Μαρτίου 1943- Οι Ιταλοί πυρπολούν πάνω από 200 σπίτια στα Φάρσαλα και εκτελούν 27 άτομα.

Απρίλιος 1943- Η γερμανόφιλη συμμορία (των Ελλήνων) του Μιχαήλ Παπαδόπουλου (Μιχάλαγα) σκοτώνει 7 στελέχη της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΑΜ στα Ίμερα Κοζάνης. Στις δολοφονίες συμμετέχει και ο ταγματάρχης Παπαβασιλείου, μέλος της γερμανόφιλης οργάνωσης ΠΑΟ.

6 Ιουνίου 1943- Οι Ιταλοί εκτέλεσαν 106 Έλληνες κρατουμένους του στρατοπέδου της Λάρισας.

25 Ιουλίου 1943- Οι κατακτητές εκτελούν 154 άτομα στην Μουσιώτισα της
Ηπείρου.

Αύγουστος 1943- Οι Γερμανοί εκτελούν στο Κομμένο της Άρτας 317 κατοίκους και καίνε το χωριό. Μεταξύ των θυμάτων ήταν 74 παιδιά κάτω των 10 ετών.

4 Σεπτέμβρη 1943- Οι Γερμανοί πολιόρκησαν το χωριό Λιγγάδες της Ηπείρου, έβαλαν φωτιά και έκαψαν ζωντανούς 84 κατοίκους, απ' τους οποίους οι 40 ήταν παιδιά κάτω των 10 ετών.

21 Σεπτεμβρίου 1943- Οι Γερμανοί σκότωσαν 44 κατοίκους του χωριού Ελευθέριον.

30 Νοέμβρη του 1943- Οι Ταγματασφαλίτες συνέλαβαν 283 ανάπηρους του ελληνοϊταλικού πολέμου και της εθνικής αντίστασης που νοσηλεύονταν σε νοσοκομεία της Αθήνας και τους εκτέλεσαν.

Δεκέμβριος 1943- Οι Γερμανοί εκτελούν στα Καλάβρυτα Αχαΐας συνολικά 1104 άνδρες (από 14 χρονών και πάνω). Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου είχαν καταστρέψει 1000 σπίτια. Η συγκεκριμένη ναζιστική κτηνωδία έχει μείνει στην ιστορία.

16 Σεπτεμβρίου 1943- Πραγματοποιούνται τα ολοκαυτώματα Βιάννου και Ιεράπετρας. Τα ναζιστικά στρατεύματα εκτελούν 451 άτομα στην επαρχία Βιάννου του Νομού Λασιθίου.

Νοέμβριος 1943- Τα ναζιστικά στρατεύματα σκότωσαν 50 άτομα στο Άργος.

Νοέμβριος 1943- Οι Γερμανοί σκοτώνουν 118 άτομα στο Μονοδέντρι Λακωνίας μετά από υπόδειξη των Ταγματασφαλιτών της περιοχής ως αντίποινα για την εξόντωση γερμανικής φάλαγγας από αντάρτες του ΕΛΑΣ. Στη Σπάρτη και τη γύρω περιοχή, με βάση καταλόγους που είχαν συντάξει οι Ταγματασφαλίτες (δηλαδή οι γερμανόφιλοι Έλληνες ρουφιάνοι που εξόντωναν όσους αντιστέκονταν στον κατακτητή), συλλαμβάνονται 550 πατριώτες που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αντάρτες της περιοχής. Οι 400 μεταφέρονται στις φυλακές της Τρίπολης. Στόχος της ομηρείας η κατατρομοκράτηση του λαού, αλλά και η άσκηση εκβιασμού, ώστε συγγενείς και φίλοι κρατουμένων να καταταχθούν στα προδοτικά Τάγματα Ασφαλείας και να συνεργαστούν με τους κατακτητές. Από τους 118 εκτελεσθέντες οι 89 ήταν Σπαρτιάτες. Μέσα στα θύματα υπήρχαν και ανήλικα παιδιά και μια γυναίκα.

3 Δεκεμβρίου 1943- Τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν 50 πολίτες στην Πάτρα.

5 Δεκεμβρίου 1943- Τα κατοχικά στρατεύματα απαγχόνισαν 50 κρατουμένους από το στρατόπεδο της Τρίπολης (που ήδη λειτουργούσε ως κέντρο ομηρείας και προμηθείας θυμάτων «προς παραδειγματισμό») στο σιδηροδρομικό σταθμό Ανδρίτσας Άργους.

7 Δεκεμβρίου 1943- Τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν 40 ομήρους στις φυλακές του Γυθείου Λακωνίας.

Δεκέμβριος 1943- Στο Νομό Λακωνίας οι Γερμανοί εκτελούν συνολικά 119 άτομα (στην Ανδρίτσα, στον Πασσαβά κ.α.).

3 Ιανουαρίου 1944- Οι Γερμανοί εκτελούν 30 άτομα στην Πάτρα.

8 Ιανουαρίου 1944- Εκτελούνται 12 άτομα στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη.

22 Ιανουαρίου 1944- Οι Γερμανοί εκτελούν στην Πάτρα 30 άτομα.

Τέλη Ιανουαρίου 1944- Οι Γερμανοί εκτελούν 50 κομμουνιστές ως αντίποινα για τη δολοφονία του Υφυπουργού Ν. Καλύβα.

Ιανουάριος 1944- Εκτελέστηκαν 456 όμηροι από τις φυλακές της Τρίπολης.

23 Φεβρουαρίου 1944- Οι κατακτητές εκτελούν στην Κατερίνη Πιερίας 40 άτομα.

24 Φεβρουαρίου 1944- Εκτελέστηκαν στη Μεγαλόπολη Αρκαδίας από τους Γερμανούς 204 αγωνιστές από τις φυλακές της Τρίπολης.

Μάρτιος 1944- Οι Γερμανοί εκτελούν 50 κρατούμενους κομμουνιστές.

31 Μαρτίου 1944- Οι Γερμανοί σκότωσαν στην Κρανώνα 65 ομήρους.

Μάρτιος-καλοκαίρι 1944- Εκτελούνται στο Μονοδέντρι Λακωνίας 50 άτομα το Μάρτιο, στη Σπάρτη 244 άτομα τον Απρίλιο-Μάρτιο, στις περιοχές Α. Δημήτριος, Ζούπαινα, Σουστιάνοι (της Λακωνίας) 40 άτομα τον Ιούνιο, στις περιοχές Πάνιτσα -Σκαμνάκι-Γύθειο 77 άτομα το καλοκαίρι.

1941-1944- Την περίοδο της κατοχής, στο Νομό Λακωνίας εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς, τους Ιταλούς και τους ταγματασφαλίτες τουλάχιστον 1.270 πατριώτες, σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτει ο Γ. Ρουμελιώτης. Ο πραγματικός αριθμός όμως, πρέπει να είναι αρκετά μεγαλύτερος.

1942-1944- Την περίοδο 1942-1944, οι Εβραίοι της Ελλάδας (και ιδιαίτερα όσοι κατοικούσαν στη Θεσσαλονίκη) υπέστησαν ποικίλες διώξεις από το γερμανικό στρατό κατοχής. Οι εκτοπίσεις Εβραίων στα στρατόπεδα του θανάτου ήταν πολλές. Το πρώτο τρένο που μετέφερε Εβραίους της Θεσσαλονίκης, έφυγε απ’ την πόλη στις 15 Μαρτίου 1943 κι έφτασε στο ΄Αουσβιτς στις 20 Μαρτίου. Από τους πρώτους 2.800 Εβραίους που μεταφέρθηκαν εκεί, οι 2.191 πέθαναν σε θαλάμους αερίων αμέσως μετά την άφιξή τους. Συνολικά περίπου 60,000 Εβραίοι της Ελλάδας εξοντώθηκαν από τους Γερμανούς με δόλιο και βίαιο τρόπο στην περίοδο της κατοχής. Ο ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ εκτιμά ότι ο συνολικός αριθμός των θυμάτων είναι 56.385. Αυτοί οι 56.385 είναι οι Εβραίοι που δολοφονήθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης ή υπέκυψαν σε αργό θάνατο. Ο Χάγκεν Φλάισερ συμπληρώνει ότι «Μαζί με εκείνους τους 2.500 περίπου που πέθαναν στο εσωτερικό της χώρας ή σκοτώθηκαν από αιτίες ‘‘οφειλόμενες στον πόλεμο ή στην Κατοχή’’ προκύπτει ένας συνολικός αριθμός ολικών απωλειών από 58.885 Εβραίους…» (Πηγή : Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και Σβάστικα. Η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, τόμος Β’)

5 Απριλίου 1944- Μονάδες των (γερμανικών) SS πυρπολούν το χωριό Κλεισούρα του Νομού Καστοριάς (θεωρώντας το προπύργιο των ανταρτών του ΕΛΑΣ) και σκοτώνουν 280 κατοίκους του που στη συντριπτική πλειονότητά τους ήταν γυναίκες και παιδιά. Τα SS και οι Βούλγαροι κομιτατζήδες υπό την αρχηγία των Γερμανών διοικητών της Καστοριάς Ράισελ και Χίλντεμπραντ και την καθοδήγηση του Βούλγαρου Κάλτσεφ, άρχισαν να φονεύουν τους κατοίκους με αυτόματα, αμφίστομους πελέκεις και ξιφολόγχες και να πυρπολούν τα σπίτια. Στο πλευρό τους βρίσκεται και ο διαβόητος Μιχάλαγας (Μιχαήλ Παπαδόπουλος) με την ένοπλη συμμορία του. Σπέρνουν το θάνατο χωρίς διάκριση και χωρίς κανένα έλεος. Ξεκοιλιάζανε έγκυες, λογχίζανε βρέφη αβάπτιστα και νήπια, ανήλικες κοπέλες, γέροντες κι οι γερόντισσες. Μέσα στο δίωρο διάστημα που όριζε η διαταγή, μετατρέπουν τα πάντα σε κόλαση σπέρνοντας το αίμα, τη φρίκη και το θάνατο και αφήνοντας πίσω τους 280 θύματα. Ο σφαγέας της Κλεισούρας ήταν ο συνταγματάρχης Karl Schümers (Καρλ Σύμερς), διοικητής του 7ου Συντάγματος της 4ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας των SS.

Πρώτο δεκαήμερο Απριλίου 1944- Με απόφαση της ηγεσίας των Ταγμάτων Ασφαλείας απαγχονίστηκαν στους Αμπελοκήπους 5 κομμουνιστές ως αντίποινα για τη δολοφονία του λοχαγού των Ταγμάτων Ευζώνων Κ. Μανωλάκου.

24 Απριλίου 1944- Στο χωριό Κατράνιτσα (Πύργοι) που είναι κοντά στην Πτολεμαΐδα, οι Γερμανοί μαζί με ένοπλες φιλοναζιστικές ελληνικές οργανώσεις σκότωσαν 318 κατοίκους. Η ιστορική κωμόπολη στους πρόποδες του Βερμίου, καταστράφηκε ολοσχερώς από τη ναζιστική βαρβαρότητα. Η σφαγή συνοδεύτηκε από λεηλασία και αρπαγή χιλιάδων γιδοπροβάτων. Τίποτα δεν έμεινε όρθιο και όταν η τραγωδία ολοκληρώθηκε απέμειναν σωροί ερειπίων που κάπνιζαν και 318 κατακρεουργημένα πτώματα που επί μήνες παρέμειναν άταφα. Επί κεφαλής των δολοφόνων ήταν ο ακροδεξιός αρχισυμμορίτης Μιχάλαγας (Μιχαήλ Παπαδόπουλος) και ο διαβόητος συνταγματάρχης Δημήτριος Χρυσοχόου.

Απρίλιος 1944- Εκτελούνται στη Λαμία περίπου 150 άτομα και στη Λάρισα 64.

6 Απριλίου 1944- Εκτελούνται 50 άτομα στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

6 Απριλίου 1944- Οι Ναζί εκτελούν 50 άτομα στη Βέροια.

9 Απριλίου 1944- Οι Γερμανοί εκτελούν 50 άτομα στην Κόρινθο.

10 Απριλίου 1944- Εκτελούνται 6 πολίτες στη Λαμία.

14 Απριλίου 1944- Οι Γερμανοί μαζί με τα Τάγματα Ασφαλείας εκτελούν στο Αγρίνιο 120 άτομα.

24 Απριλίου 1944- Οι κατακτητές πυρπολούν το Μέτσοβο και σκοτώνουν 150 άτομα.

25 Απριλίου 1944- Εκτελούνται στον Καρακόλιθο 134 κρατούμενοι των φυλακών Λιβαδειάς.

Απρίλιος 1944- Στην Εύβοια, ο Ταγματασφαλίτης στρατηγός Παπαθανασόπουλος εκτελεί 64 κατοίκους, στέλνει 370 ομήρους στην Αθήνα και κλείνει στις φυλακές της Χαλκίδας 565.

Απρίλιος-Ιούνιος 1944- Γερμανοί και Ταγματασφαλίτες καίνε σπίτια και εκτελούν χωρικούς στο Λεβίδι, τον Άγιο Πέτρο και τα Βούρβουρα της Αρκαδίας.

1 Μαΐου 1944- Στο σκοπευτήριο της Καισαριανής οι Γερμανοί εκτελούν 200 κρατούμενους κομμουνιστές του στρατοπέδου Χαϊδαρίου. Αυτές οι εκτελέσεις έγιναν ως αντίποινα για την επίθεση του ΕΛΑΣ εναντίον Γερμανών στην Πελοπόννησο, στις 27-4-1944, που προκάλεσε τον τραυματισμό 5 Γερμανών και το θάνατο 4, ανάμεσά τους και ο διοικητής της 41ης Γερμανικής Μεραρχίας υποστράτηγος Krech.

2 Μαΐου 1944- Με απόφαση της ηγεσίας των Ταγμάτων Ασφαλείας εκτελέστηκαν 110 κομμουνιστές ως αντίποινα για τη δολοφονία 2 Γερμανών αξιωματικών.

3 Μαΐου 1944- Οι Γερμανοί εκτελούν 57 κρατούμενους από τις φυλακές Χατζηκώστα και 18 γυναίκες από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου.

4 Μαΐου 1944- Εκτελούνται 16 δημόσιοι υπάλληλοι.

5 Μαΐου 1944- Εκτελούνται στη Χαλκίδα 46 άτομα.

Μάιος 1944- Στην Πάτρα, οι Ταγματασφαλίτες (με διοικητή το Ν. Κουρκουλάκο που επί χούντας διορίστηκε Διευθυντής της Αγροτικής Τράπεζας) απαγχονίζουν 10 άτομα, μεταξύ των οποίων ήταν και οι Χρ. Χωμενίδης και Δ. Πετρίδης (ιδρυτικά στελέχη της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΑΜ).

10 Μαΐου 1944- Εκτελούνται στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής 92 κομμουνιστές. Ανάμεσά τους ήταν 10 γυναίκες.

11 Μαΐου 1944- Εκτελούνται 100 άτομα στη Βοιωτία.

12 Μαΐου 1944- Απαγχονισμός 24 κρατουμένων από το στρατόπεδο της Λάρισας στον Δοξαρά.

16 Μαΐου 1944- Εκτέλεση 120 ατόμων από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου.

21 Μαΐου 1944- Απαγχονισμός 8 ατόμων στο Βόλο από τον ΕΑΣΑΔ (ένοπλη ακροδεξιά οργάνωση γερμανόφιλων Ελλήνων).

23 Μαΐου 1944- Πυρπόληση του χωριού Λίμνη Αργολίδας και εκτέλεση 86 κατοίκων από Γερμανούς και Ταγματασφαλίτες.

28 Μαΐου 1944- Οι Ταγματασφαλίτες και οι Γερμανοί εκτελούν 15 άτομα στο Βαθυτόπι Κορινθίας.

31 Μαΐου 1944- Οι Γερμανοί σκοτώνουν 40 άτομα στο Δασολοφο των Φαρσάλων.

2 Ιουνίου 1944- Εκτέλεση 22 χωρικών στο Κοντομάρι Κυδωνίας, στην Κρήτη.

6 Ιουνίου 1944- Εκτέλεση 101 ατόμων από το στρατόπεδο Παύλου Μελά στο δρόμο Θεσσαλονίκης – Κιλκίς. Ανάμεσά τους ο Κώστας Χατζήμαλης, μέλος του ΚΚΕ.

9 Ιουνίου 1944- Σύλληψη των 1795 Ελληνοεβραίων της Κέρκυρας. Μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα και εξοντώθηκαν σχεδόν όλοι.

10 Ιουνίου 1944- Οι άντρες των SS σκοτώνουν 229 άτομα στο χωριό Δίστομο που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του Νομού Βοιωτίας. Επίσης σκοτώνουν 67 πολίτες στα γύρω χωριά, στα χωράφια και τους δρόμους. Η ναζιστική βαρβαρότητα σημείωσε νέο ρεκόρ. Οι δολοφόνοι των SS κατασφάξανε ακόμα και έγκυες γυναίκες, γέροντες, μικρά παιδιά και μωρά. Για αυτό το απάνθρωπο έγκλημα, ο Γερμανός Στρατηγός Χέλμουτ Φέλμι που ήταν ο υπεύθυνος τιμωρήθηκε μόνο με 15 χρόνια φυλάκιση, από τα οποία εξέτισε μόνο τα 3.

16 Ιουνίου 1944- Οι Ταγματασφαλίτες εκτελούν στο «Ποτάμι» της Καλαμάτας 30 άτομα, σε αντίποινα για το θάνατο του ταγματάρχη Γεωργαλά. Ανάμεσα στους εκτελεσμένους ήταν 3 γυναίκες.

16 Ιουνίου 1944- Εκτέλεση στην Αγυιά Χανίων του Βαγγέλη Κτιστάκη, μέλους του ΚΚΕ.

20 Ιουνίου 1944- Εκτέλεση 27 ατόμων από τα Τάγματα Ασφαλείας στο Καβακλή Θεσσαλίας.

26 Ιουνίου – 2 Ιουλίου 1944- Εκκαθαριστικές επιχειρήσεις Γερμανών και Ταγματασφαλιτών στην Κυνουρία Αρκαδίας και στο όρος Πάρνωνας εναντίον των ανταρτών του ΕΑΜ. Εκτελούν 202 πολίτες και συλλαμβάνουν άλλους 500.
1 Ιουλίου 1944- Οι Γερμανοί απαγχονίζουν 50 κρατουμένους του στρατοπέδου Χαϊδαρίου στο Χαρβάτι Αττικής.

2 Ιουλίου 1944- Εκτέλεση 50 ατόμων στα Σφαγεία της Θεσσαλονίκης.

6 Ιουλίου 1944- Οι Ταγματασφαλίτες με επικεφαλής τον Ιωάννη Πλυντζανόπουλο πραγματοποιούν μπλόκο στο Περιστέρι. Συλλαμβάνουν περίπου 120 άτομα και εκτελούν 33.

6 Ιουλίου 1944- Γερμανοί μαζί με Ταγματασφαλίτες εκτελούν 200 άτομα στα Λιόσια Αττικής.

21 Ιουλίου 1944- Εκτέλεση 50 ομήρων από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου.

24 Ιουλίου 1944- Σύλληψη περίπου 1700 Εβραίων των Δωδεκανήσων. Στη συνέχεια στάλθηκαν σε στρατόπεδα όπου εξοντώθηκαν σχεδόν όλοι.

3-22 Ιουλίου 1944- Οι Γερμανοί μαζί με ένοπλους Έλληνες συνεργάτες τους (Τάγματα Ασφαλείας, Ε.Σ., ΠΑΟ κ.α.) κάνουν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Βόρεια Πίνδο. Εκτέλεση 161 πολιτών, καταστροφή 4450 οικιών, 5500 καλυβιών, μαντριών και αχυρώνων. Απερίγραπτη λεηλασία και συλλήψεις 427 ομήρων.

31 Ιουλίου 1944- Οι κατακτητές εκτελούν 59 άτομα στα Καλύβια Αγρινίου.

9 Αυγούστου 1944- Οι Γερμανοί ανακοίνωσαν ότι εκτέλεσαν 50 άτομα στα βόρεια της Μάνδρας.

13 Αυγούστου 1944- Οι Γερμανοί μαζί με Ταγματασφαλίτες πραγματοποιούν το μπλόκο της Καλαμαριάς. Εκτελούν 15 κατοίκους, χρησιμοποιώντας κατάλογο ονομάτων που τους έδωσε η Χωροφυλακή.

17 Αυγούστου 1944- Φθάνει τη νύχτα στην Κοκκινιά το μηχανοκίνητο τμήμα της Αστυνομίας με επικεφαλής το δωσίλογο Ν. Μπουραντά. Περί τους 3.000 βαριά οπλισμένους με πολυβόλα, όλμους, αυτόματα κτλ Γερμανούς και Έλληνες ταγματασφαλίτες κυκλώνουν την περιοχή.
Επικεφαλής της τρομερής κτηνωδίας που θα εξελιχθεί σε λίγες ώρες είναι ο Ιωάννης Πλυντζανόπουλος (διοικητής των Ταγματασφαλιτών), ο ταγματάρχης Γιώργος Σγούρος και ο διοικητής του μηχανοκίνητου τμήματος της Αστυνομίας Νίκος Μπουραντάς. Οι Γερμανοί αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Οι ταγματασφαλίτες μπαίνουν στα σπίτια και αρπάζουν ό,τι βρουν, καταστρέφουν, καίνε, βρίζουν και χτυπούν γυναικόπαιδα.
Γύρω στις 8.00 π.μ. η πλατεία της Οσίας Ξένης, αλλά και οι γύρω δρόμοι, έχουν γεμίσει από κόσμο. Περίπου 25.000 άτομα. Χωρίζονται κατά ομάδες σε πεντάδες με κενά μεταξύ τους για να μπορούν οι δήμιοι να υποδεικνύουν (να καταδίδουν) όποιον θέλουν. Η εντολή είναι να κάθονται γονατιστοί με ψηλά το κεφάλι. Η ζέστη είναι αφόρητη και αρκετοί λιποθυμούν. Όσες γυναίκες προσπαθούν να πλησιάσουν τους κρατούμενους προσφέροντάς τους λίγο νερό, κακοποιούνται μπροστά σε όλους. Ο Ταγματασφαλίτης Πλυντζανόπουλος, που φοράει κάσκα και κρατά μαστίγιο, δίνει το γενικό πρόσταγμα. Ο Γ. Σγούρος με το γιο του Θεόδωρο Σγούρο που είναι ντυμένος τσολιάς, παίρνουν θέσεις. Στην πλατεία εμφανίζονται ελάχιστοι ρουφιάνοι Κοκκινιώτες που φορούν μαύρες κουκούλες και έχουν καλυμμένα τα πρόσωπά τους (για να μην τους αναγνωρίσουν τα θύματα). Ο ρόλος τους είναι συγκεκριμένος, ως γνήσιοι προδότες υποδεικνύουν στους Γερμανούς ποιους να εκτελέσουν. Οι προδότες Κιρκόρ Μπαταβιάν, Γρηγόρης Ιωαννίδης, Μπεμπέκογλου, Μεϊμάρης κ.α. αρχίζουν να υποδεικνύουν άτομα. Ο γνωστός χαφιές της Κοκκινιάς, Μπατράνης, διακρίνει μέσα στο πλήθος το λοχαγό του ΕΛΑΣ Αποστόλη Χατζηβασιλείου και με ειρωνεία τον χαιρετά και δίνει το σύνθημα. Αφού με την ξιφολόγχη του βγάζουν το μάτι και του σχίζουν τα μάγουλα, τον περιφέρουν ανάμεσα στο πλήθος ζητώντας του να προδώσει τους συναγωνιστές του. Η απάντηση του ΕΛΑΣίτη λοχαγού ήταν «Πατριώτες, σηκώστε το κεφάλι, μη φοβάστε. Δεν πρόκειται να προδώσω κανέναν». Σέρνεται για να κρεμαστεί αναίσθητος. Λίγο πριν ξεψυχήσει ψέλλισε : «ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗ»!!!.
Ακολουθεί ο γραμματέας της ΚΟΒ Κιλικιανών του Κ.Κ.Ε., Παναγιώτης Ασμάνης που τον κομμάτιασαν στην κυριολεξία καθώς τον έσερναν για εκτέλεση. Τον σκότωσε ο ίδιος ο Πλυντζανόπουλος.
Οι δοσίλογοι Βακαλόπουλος, Παρθενίου, Τσιμπιδάρος, Τσανακαλιώτης, Τηλέμαχος, Μόρφης (της Ειδικής Ασφάλειας), Μητρόπουλος, Γκίνος μαζί με το λοχαγό Παπαγεωργίου και τον διερμηνέα Ανθόπουλο συνεχίζουν το έργο της ρουφιανιάς με το δάχτυλο τεντωμένο : «Εσύ εκεί, κι εσύ εμπρός σήκω. Εσύ ο κομμουνιστής».
Οι κουκουλοφόροι σαν τα φίδια σέρνονται μέσα στο πλήθος και διαλέγουν και ο δήμιος εκτελεί. Μέχρι να τους πάνε στον τόπο της εκτέλεσης τους βασανίζουν απάνθρωπα. Το Μαρτύριο τελειωμό δεν έχει. Τη στιγμή αυτή ξεχωρίζει ο ηρωισμός του Κώστα Περιβόλα ο οποίος, την ώρα που τον πάνε για εκτέλεση, ορμά πάνω στον Πλυντζανόπουλο και τον πιάνει από το λαιμό, Ο δήμιος προλαβαίνει και τον εκτελεί επί τόπου. Σωρός τα πτώματα, τσουβαλιασμένα το ένα πάνω από το άλλο. Οι Γερμανοί δίνουν διαταγή στους («Έλληνες») κουκουλοφόρους να σκυλέψουν τους νεκρούς. Τα κτήνη ορμούν πάνω στα κουφάρια των εκτελεσθέντων και αρχίζουν να τους παίρνουν ότι αντικείμενα αξίας είχαν πάνω τους (ρολόγια, δαχτυλίδια , βέρες κ.α.). Δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν το αποτρόπαιο ανοσιούργημά τους και οι ίδιοι οι Γερμανοί εκτέλεσαν ορισμένους από αυτούς επί τόπου. Ανάμεσα σ΄ αυτούς ήταν και οι προδότες Μπατράνης και Μπεμπέκογλου. Το απόγευμα, περίπου 8000 Κοκκινιώτες όμηροι οδηγούνται στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Τα διάφορα ιστορικά βιβλία αναφέρουν ότι οι εκτελεσθέντες στο μπλόκο της Κοκκινιάς ήταν 300 – 315 άτομα.

Δαμάστα, 21 Αυγούστου 1944- Οι Γερμανοί εκτέλεσαν στις 21 Αυγούστου 1944 τους 30 πιο μάχιμους άνδρες του χωριού στη θέση «Κερατίδι». Στη συνέχεια εκκένωσαν και ισοπέδωσαν το χωριό.

8 Σεπτεμβρίου 1944- Εκτελούνται στη Θεσσαλονίκη 8 Εβραίοι.

14 Σεπτεμβρίου 1944- Οι Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών πραγματοποιούν μαζική σφαγή στα Γιαννιτσά, δείχνοντας όλη τους τη βαρβαρότητα. Τα ελληνικά ένοπλα σώματα του Φριτς Σούμπερτ και του γερμανόφιλου Γεωργίου Πούλου συλλαμβάνουν κατοίκους της πόλης. Κάποιους τους εκτελούν σε μια αποθήκη, ενώ τους περισσότερους τους εκτελούν και τους ρίχνουν σε ένα μεγάλο τάφο. Το θλιβερό περιστατικό συνέβη λίγο πριν την απελευθέρωση των Γιαννιτσών, τη στιγμή που όλα τα τμήματα του 30ου και 16ου συντάγματος του ΕΛΑΣ απουσίαζαν από την περιοχή καταδιώκοντας τους Γερμανούς κατακτητές στην υποχώρησή τους. Τότε, οι ένοπλοι Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών, με επικεφαλείς τους Πούλο, Σκαπέρδα και Σίαρη βρίσκουν την ευκαιρία και διαπράττουν στα Γιαννιτσά ένα από τα πιο φρικιαστικά κακουργήματά τους. Από τα βαθιά χαράματα μπλοκάρουν την πόλη των Γιαννιτσών και ως το μεσημέρι, με βρισιές, απειλές και ξυλοδαρμούς, συγκεντρώνουν περίπου 3.000 άνδρες από 12-80 ετών στο προαύλιο του Α' δημοτικού σχολείου. Βγάζουν από το πλήθος των συλληφθέντων περίπου 10 μελλοθάνατους τους οποίους βάζουν στο διπλανό οικόπεδο, να ανοίξουν έναν τεράστιο τάφο διαστάσεων 4χ6 και ύψους 2,5 μέτρων και μέχρι το σούρουπο κάτω από την επιστασία του Γερμανού Σούμπερτ σφαγιάζουν μέσα κι έξω από τον σκαμμένο τάφο με πρωτάκουστη θηριωδία. Υπολογίζεται ότι δολοφονήθηκαν 75 με 104 άτομα.

30 Σεπτεμβρίου 1944- Οι Ιταλοί εκτελούν 49 άτομα στην Παραμυθιά
της Ηπείρου.

Σεπτέμβριος 1944- Γερμανικές μονάδες μαζί με ένοπλα τμήματα Ελλήνων συνεργατών τους εισέβαλαν στο χωριό Χορτιάτης. Το Τάγμα του Σούμπερτ σκόρπισε τον τρόμο. Συνολικά έκαψαν πυροβόλησαν ή έσφαξαν 146 άτομα, εκ των οποίων οι 109 ήταν γυναίκες. Οι περισσότεροι από τους δολοφονηθέντες κάηκαν ζωντανοί στο φούρνο του χωριού.
_______________
ΣΗΜ. το βρήκα στη σελίδα του f/b "Η Πλέμπα II"

Μήνυμα από τη Σουηδία

Φίλες και φίλοι με δικαίωμα ψήφου στις επερχόμενες εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου στη Σουηδία,

Όπως πιθανότατα διαπιστώσατε κι εσείς, οι φετινές εκλογές διεξάγονται σε ένα ιδιαίτερα τοξικό κλίμα φόβου και ανασφάλειας, όπου οι πρόσφυγες και μετανάστες έχουν καταστεί ο αποδιοπομπαίος τράγος για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα. Η ρητορική μίσους, με κύριο εκπρόσωπο το κόμμα των «Σουηδών Δημοκρατών» αλλά και άλλους εντός και εκτός κοινοβουλίου, κερδίζει έδαφος. Πολύς κόσμος, δυστυχώς, θεωρεί πως για τις ελλείψεις στο σύστημα υγείας, τις καταχρήσεις του συστήματος πρόνοιας, τα περιστατικά εγκληματικότητας κλπ. φταίνε αποκλειστικά οι μετανάστες.

Η αποθράσυνση της ακροδεξιάς έχει οδηγήσει σε φαινόμενα όπου «πολιτοφυλακές» αποτελούμενες από ναζιστές περιπολούν και κακοποιούν αθώους πολίτες ακόμη και μέσα στο κέντρο της Στοκχόλμης. Στην κεντρική πολιτική σκηνή, η νομιμοποίηση της ρητορικής μίσους συνεπάγεται πως ένας ναζιστής θεωρείται πλέον «εκπρόσωπος νόμιμου πολιτικού κόμματος» αν απλά φορέσει μια γραβάτα.

Αντικειμενικά η Σουηδία ήταν και είναι μια ασφαλής χώρα για τους μετανάστες, με χαμηλά ποσοστά ρατσιστικής βίας. Οι διακρίσεις υφίστανται, αλλά υπάρχει και ένα κράτος δικαίου που τις προλαμβάνει ή διορθώνει, τουλάχιστον σε κάποιες περιπτώσεις. Το μέλλον όμως διαγράφεται δύσκολο αν οι θιασώτες της βίας και των πολιτοφυλακών, πρώην και νυν ναζιστές, αποκτήσουν πολιτική επιρροή. Πλέον δεν θα έχουμε να κάνουμε (μόνο) με μεμονωμένα περιστατικά βίας στο δρόμο, αλλά με συστηματικό ρατσισμό ενάντια σε κάθε τι που θεωρείται «ξένο».

Το πρόγραμμα των «Σουηδών Δημοκρατών» υπόσχεται, μεταξύ άλλων, την αφαίρεση της Σουηδικής υπηκοότητας από πολλές κατηγορίες πολιτών, μεταξύ άλλων όσων έχουν διπλή υπηκοότητα. Μπορεί κανείς να «αποσουηδοποιηθεί» αν η «πολιτιστική ταυτότητα» του διαφέρει από τον ορισμό των «Σουηδών Δημοκρατών», ακόμη και αν ο εν λόγω πολίτης έχει γεννηθεί στη Σουηδία. Οι εκτρώσεις του 2ου τριμήνου θα απαγορευτούν, που σημαίνει πχ. πως αν στον υπέρηχο διαπιστωθεί πως η εγκυμοσύνη δεν είναι βιώσιμη (πχ. έμβρυο χωρίς εγκέφαλο), η γυναίκα θα υποχρεωθεί να ολοκληρώσει την κύηση και να γεννήσει στους 9 μήνες ένα νεκρό παιδί. Το κερασάκι στην τούρτα: Ο προϋπολογισμός τους υπόσχεται πλήρη διάλυση του κοινωνικού κράτους και εντούτοις έχει 30 δις έλλειμμα.

Έχοντας ζήσει το 1/3 της ζωής μου σε αυτή τη χώρα, με ανησυχεί ιδιαίτερα ο κίνδυνος πως την επομένη των εκλογών μπορούμε να έχουμε στο τιμόνι της χώρας ανθρώπους όπως τον Jimmie Åkesson, τον αρχηγό των «Σουηδών Δημοκρατών», που τραγουδούσε πανηγυρίζοντας για τη δολοφονία του Ούλοφ Πάλμε. Ή τον Björn Söder, που με καμάρι φωτογραφίζονταν με τον βετεράνο των Ες-Ες Franz Schönhuber. Δεν μπορώ να φανταστώ, επίσης, ποιοι θα είναι οι αντικαταστάτες των Erik Almqvist, Kent Ekeroth και Christian Westling που πριν κάποια χρόνια οπλίζονταν με σιδερόβεργες για να κυνηγήσουν έναν επαίτη μετανάστη στο κέντρο της Στοκχόλμης.

Για τους λόγους αυτούς και πολλούς άλλους:

ΨΗΦΙΣΤΕ.
ΨΗΦΙΣΤΕ.
ΨΗΦΙΣΤΕ.

Δεν θα σας πω τι, αλλά προτιμήστε τα κόμματα και τους πολιτικούς που ρητά έχουν δεσμευθεί πως:
1. Δεν θα συγκυβερνήσουν με τους «Σουηδούς Δημοκράτες»
2. Δεν θα στηρίξουν κυβέρνηση όπου συμμετέχουν οι «Σουηδοί Δημοκράτες».
______________
ΣΗΜ. Μήνυμα από έλληνα επιστήμονα, μετανάστη στη Σουηδία, που αναμεταδίδω με την άδειά του.

Ο τρόμος της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης και...

...πώς επιχειρείται να γίνει η Ελλάδα μια περίπτωση για παραδειγματισμό
(του Robert Kurz)

Στον 21ο αιώνα, αντίθετα με τα όσα διαδίδονται, οι δυνάμεις του καπιταλισμού δεν ενδιαφέρονται πλέον για εδαφικές κατακτήσεις. Τι να τις κάνουν τις εκτάσεις καμμένης γης και τους περιττούς πληθυσμούς; Το γεγονός αυτό επουδενί σημαίνει ότι ο ιμπεριαλισμός έχει εκλείψει. Όμως αυτό που διακυβεύεται δεν είναι πλέον οι εθνικές αυτοκρατορίες και οι ζώνες επιρροής, αλλά η διαχειρισιμότητα της παγκοσμιοποίησης ως κρίσης.

Τα όρια της εκμετάλλευσης του κεφαλαίου επαναπροσδιορίζονται ως όρια βιωσιμότητας για τις μάζες των ηττημένων, και η κατάρρευση των εθνικών οικονομιών επαναπροσδιορίζεται στο πλαίσιο της ελεγχόμενης συνύπαρξης από τη μια δανειοδοτημένων boomtowns ταχείας ανάπτυξης και από την άλλη περιοχών εγκαταλελειμμένων στην εξαθλίωση. Υπό αυτές τις συνθήκες η παραγωγή ασφάλειας για τις υπόλοιπες συναλλαγές απαιτεί ιδεολογική νομιμοποίηση.  

Αποτελεί ευτύχημα ότι τα απολυμένα και απόκληρα παιδιά του κεφαλαίου δεν είναι κι οι καλύτεροι άνθρωποι, και έτσι, αντί να επιτεθούν στις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης τους, προτιμούν να επιτεθούν στους συνανθρώπους τους.

Το συγκρουσιακό παράδειγμα ενός κόσμου κρατών σε αποσύνθεση δεν είναι σήμερα ο εξωτερικός, αλλά ο εσωτερικός πόλεμος μεταξύ εθνικά και θρησκευτικά διασπασμένων δυνάμεων… Οι επεμβάσεις της παγκόσμιας αστυνομίας από τη μεριά των δυνάμεων ασφαλείας του καπιταλιστικού κέντρου ενάντια στους βάρβαρους της περιφέρειας μπόρεσαν μάλιστα να νομιμοποιηθούν και να επενδυθούν με δημοκρατικό ιδεαλισμό. Η εικόνα αυτή αποτελεί φυσικά ένα στιγμιότυπο μόνον της σταδιακής διαδικασίας διάλυσης της παγκόσμιας δομής εξουσίας.

Το αργότερο από το 2008 και μετά, η κρίση της παγκόσμιας οικονομίας άλλαξε την κατάσταση εκ βάθρων. Τώρα τα όρια της πιστοληπτικής ικανότητας εξαντλήθηκαν ακόμη και στα ίδια τα δυτικά κέντρα. Κρίσεις χρέους, όπως αυτές που καταγράφονται παντού στα δυτικά κέντρα, ως τώρα τις συναντούσαμε μόνο στις περιφερειακές ζώνες της παγκόσμιας οικονομίας. Έτσι εισάγεται στην ημερήσια διάταξη μια ποιοτικά διαφορετική διαχείριση κρίσεων στις μητροπόλεις, η οποία μετατοπίζει το βάρος  από την εξωτερική στην εσωτερική κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Εκτός από τους απρόβλεπτους περιθωριακούς πληθυσμούς στις παραμελημένες εσωτερικές αυλές του παγκοσμίου κεφαλαίου, πρέπει τώρα να μπούνε στο στόχαστρο και τα μεσαία στρώματα. Ο κενός νοήματος δημοκρατικός φορμαλισμός, τον οποίο εδώ και καιρό έχουν αναγνωρίσει ως βασική αρχή της πλάνης τους οι θεοκρατικοί φασίστες διαφόρων αποχρώσεων, καθιστά την αναγκαστική υποτίμηση του κεφαλαίου, που είναι η «φυσική του βάση» (Μαρξ), ακόμη πιο πιεστική, καθώς ορθώνονται οι εσωτερικοί του περιορισμοί. Η στρόφιγγα του καπιταλιστικού χυμού της ζωής, του χρήματος, πρέπει να κλείσει, τώρα πια όχι μόνο για μια περιθωριοποιημένη νέα τάξη πτωχευμένων, αλλά για την πλειοψηφία της «λαϊκής κυριαρχίας» των μητροπόλεων. Έτσι νομιμοποιείται φυσικά και η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Στη Λιβύη, το ΝΑΤΟ, επικαλούμενο τις δημοκρατικές αξίες, επέβαλε τη σαρία με βομβαρδισμούς. Στις δυτικές ζώνες-πυρήνες της παγκοσμιοποίησης, τον ρόλο των βομβαρδιστικών αεροπλάνων μπορεί να αναλάβει μόνο η περιοριστική συνθήκη του κλονισμένου οικονομικού συστήματος. Η υλοποίηση των οικονομικών προσταγών στο όνομα της δημοκρατίας, ενάντια στα στοιχειώδη ζωτικά συμφέροντα της πλειοψηφίας της τυπικής «κυριαρχίας», συντελείται αρχικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι εδώ το νομισματικό κατασκεύασμα του ευρώ έχει ωθήσει τις αντιθέσεις στα άκρα –και επιπλέον επειδή υπάρχει ήδη μια υπερεθνική ομάδα κρούσης.

Η Ελλάδα, διά της εκ των πραγμάτων χρεωκοπίας της σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης, δημιούργησε ένα προηγούμενο. Μια μη ελεγχόμενη χρεωκοπία θα τίναζε στον αέρα όλο το ευρωπαϊκό οικονομικό σύστημα και θα ξεπερνούσε τις επιπτώσεις της χρεωκοπίας της Lehman Brothers και όχι μόνο. Μια ελεγχόμενη χρεωκοπία μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον εφόσον το σύνολο του ελληνικού λαού ωθηθεί κάτω από το κατώτατο όριο επιβίωσης. Μαζική ανεργία, εξαθλίωση εις βάθος των μεσαίων τάξεων και κατάρρευση του συστήματος υγείας και των δημόσιων υποδομών γίνονται πραγματικότητα.

Οι ελληνικές ελίτ δεν μπορούν να χωνέψουν εύκολα και να αναλάβουν μόνες τους τη νέα εισπρακτική λογική του κεφαλαίου. Απαιτείται μια εξωτερική ιμπεριαλιστική επέμβαση με τη μορφή κρίσης, η οποία διεκπεραιώνεται από μία τρόικα της Κομισιόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και του ΔΝΤ –τώρα πλέον όχι ενάντια σε μια παράγκα του πρώην τρίτου κόσμου, αλλά για πρώτη φορά ενάντια σε μια χώρα της Δύσης. Η κυβέρνηση Μέρκελ πήρε την απόφαση να κρατήσει μια σκληροπυρηνική στάση και να εκφράσει ακριβώς αυτό που νιώθει η διαχειριστική, η πολιτική και μηντιακή κυρίαρχη τάξη καθώς και τα χαμηλά λαϊκά στρωμάτα της Γερμανίας. Με την υποστήριξη του βοηθού σερίφη Σαρκοζύ, απαρνείται την κρίση του συστήματος, ώστε κάνει την εμφάνισή της ως αυτόκλητος δικαστικός επιμελητής. Ο τρόμος της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης του «αυτόματου υποκειμένου» (Μαρξ).

Οι καπιταλιστικά αναξιόπιστοι και εξευτελισμένοι Έλληνες δεν επιτρέπεται να προσχωρήσουν στη Ντίσνεϋλαντ του Βερολίνου, αλλά πρέπει να υποστούν οικονομικοπολιτικούς αποκλεισμούς μέχρι να φτύσουν αίμα. Έγινε λόγος ακόμη και για γερμανό κομισάριο αποταμίευσης, έστω και αν η πλειοψηφία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποκήρυξε την πρόταση, με όποια συναισθήματα ντροπής της έχουν απομείνει. Η ψευδής χειρονομία υπεροχής τροφοδοτείται από την προσωρινή θέση νικητή στην κρίση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, μια που οι κύκλοι εξαγωγών επωφελήθηκαν από τα παγκόσμια κρατικά προγράμματα, από την υποτίμηση του ευρώ, κυρίως λόγω της κρίσης χρέους, και από την επιβολή των χαμηλών μισθών μετά το Χαρτς IV.

Αποσιωπάται τεχνηέντως το γεγονός ότι ο τευτονικός οικο- νομικός μύθος εκτός από τα ίδια χρέη προϋποθέτει και τα χρέη των άλλων, κα- θώς και το ότι η εξάτμιση της αγοραστικής δύναμης θα καταλήξει σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια ύφεση. Τουλάχιστον ας αντιληφθούμε ότι η Ελλάδα χρησιμοποιείται για παραδειγματισμό. Το ίδιο πρόγραμμα θα εφαρμόσουν και στη Γερμανία την ίδια αν χρειαστεί, ποντάροντας στον ιστορικό σοσιαλμαζοχισμό της γερμανικής «λαϊκής κυριαρχίας», η οποία ανέκαθεν δεν μπορούσε να κάνει βή- μα από την πολλή πολιτική νομιμοφροσύνη…

Η Ελλάδα προσφέρεται ως πεδίο πειραμάτων της νέας δημοκρατικής διαχείρισης κρίσεων και για τον επιπλέον λόγο ότι σ’ αυτόν τον τόπο μία νεανική εξέγερση, απομονωμένη και χωρίς προοπτικές, μπορεί και χρησιμοποιείται ως σάκος του μποξ. Ταιριάζει απόλυτα στη συνολική εικόνα το γεγονός ότι ο κρατικός προϋπολογισμός τρέχει με τη νεκρή ταχύτητα στον τομέα των κοινωνικών παροχών, ενώ αντίθετα οι δαπάνες για τους εξοπλισμούς το 2012 σχεδόν διπλασιάστηκαν σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Τα σχετικά χρέη γίνονται αντιληπτά με ευνοϊκή προδιάθεση και από τους επίδοξους κομισάριους της λιτότητας, μια που οι παραγγελίες από την Αθήνα καλύπτουν το 15% του τζίρου των γερμανών κατασκευαστών όπλων. Έχει εξάλλου προαναγγελθεί ότι ο μηχανισμός της δημοκρατικής κατάστασης εκτάκτου ανάγκης θα επιδείξει τη δύναμη του και στρατιωτικά.

Στον τομέα της καταστολής, η Ελλάδα επιδεικνύει υπευθυνότητα και τα καταφέρνει μια χαρά χωρίς εξωτερική βοήθεια (ενώ στο Αφγανιστάν υπάρχει ακόμη ανάγκη συμμόρφωσης στα ιδεώδη του δημοκρατικού στρατού εκτάκτου ανάγκης). Και αν το θερμόμετρο υπερθερμανθεί, ο τρόμος της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης υπό γερμανική καθοδήγηση θα δείξει τι είναι ικανός να κάνει. Και τότε, συγκριτικά, το καθεστώς Άσαντ θα μοιάζει πιθανότατα νερόβραστο, γιατί αυτό που θα διακυβεύεται θα είναι κάτι παραπάνω από κάποιο ισχνό αραβικό ακαθάριστο εθνικό προϊόν.

Προς το παρόν η πολιτική τάξη της Ελλάδας πρέπει να κάνει κάποια παζάρια για τους όρους συνθηκολόγησης και να προσποιείται κάποια αντίσταση, ώστε να μην χάσει τελείως το αγνώριστο πλέον πρόσωπό της. Η βούληση των ψηφοφόρων δεν ξέρει έτσι κι αλλιώς τι κατεύθυνση να λάβει, και το σύνολο του συστήματος των κομμάτων καταρρέει παραδειγματικά από μόνο του. Στους με- τα-εθνικούς διαχειριστές κρίσεων οι εθνικιστικές εξάρσεις είναι ιδιαίτερα αρε- στές, αφού όσο προσπαθούν να διαπραγματευτούν τη χρεωκοπία με όρους τά- χα λιγότερο επαχθείς, τόσο περισσότερο μπορούν να λειτουργήσουν ως βαλβίδα εκτόνωσης για τον πληθυσμό.

Την απλά και μόνον αντιγερμανική οργή των Ελλήνων, οι γερμανοί σωβινιστές των εξαγωγών τη γράφουν στ’ αρχίδια τους, μια που το αναγκαίο πογκρόμ κατευθύνεται στην πραγματικότητα ενάντια σε πρόσφυγες ή μετανάστες, όπως έχει αποδειχτεί στην πράξη μέχρι τώρα στην Ελλάδα –και όχι μόνον. Ακόμη και σχετικά με αυτό το θέμα, η Γερμανία με τους νεοναζί κατά συρροήν δολοφόνους, τους οποίους κανακεύει η δημοκρατική Στάζι,* έχει πράγματι να προσφέρει πολλά και να δείξει τον δρόμο σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή επικράτεια.
_______________
ΣΗΜ. αντιγραφή του άρθρου που ανέβηκε στις 23 Σεπτέμβρη 2016 εδώ-->> https://radicalsubjectivityblog.wordpress.com/2016/09/23/%CE%BF-%CF%84%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%AC%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3/

Καταστροφές Τεχνολογικές και άλλες

Προβάλλεται προσφάτως ένα σποτάκι στην τιβι που αναφέρεται σε καταστροφές και μάλιστα τις χωρίζει σε κατηγορίες: ΦΥΣΙΚΕΣ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΕΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΙΣ, κλπ, όπου οι ανθρωπογενείς αντιμετωπίζονται ή/και προλαμβάνονται, αλλά οι φυσικές και οι τεχνολογικές καταστροφές εξομοιώνονται στο αδύνατο της αντιμετώπισής τους! Αναρωτιέμαι λοιπόν: οι τεχνολογικές καταστροφές από πού να προέρχονται άραγε και ποιος τις προκαλεί, ώστε να μπαίνουν στην ίδια κατηγορία επικινδυνότητας με τις φυσικές, που είναι απρόβλεπτες και για τούτο μη αντιμετωπίσιμες, όπως ένας σεισμός π.χ. ή μια έκρηξη ηφαιστείου. Μήπως μας επισκέπτονται κάτοικοι από τον Αρη και βρωμίζουν τις θάλασσες και τα ποτάμια με βιομηχανικά απόβλητα; μήπως αυτοί ρυπαίνουν τις #σκουριες και το Στρατώνι Χαλκιδικής;
___________________
ΣΗΜ. μόλις γράφτηκε στο f/b

H ΣΥΜΒΑΣΗ COOPER !!! (1/3)

 Νέες συγκλονιστικές αποκαλύψεις – Από το 1940 πως φτάσαμε στη χρεοκοπία του 2010 – Η ανανέωση της σύμβασης Cooper ίσως αποτελεί απάντηση στο γιατί η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2010, τον χρόνο κατά τον οποίον έληγε και τυπικά η σύμβαση cooper – Γιατί εκτέλεσαν τον οικονομολόγο Δημήτρη Μπάτση το 1952!

Πολλοί θα αναρωτιούνται, γιατί άραγε κανείς πολιτικός στην Ελλάδα από το 1974 και εντεύθεν δεν απετόλμησε να αποκαλύψει τον πλούτο τον οποίον “έκρυβε και κρύβει” η Ελληνική επικράτεια, παρά τίς κατά καιρούς αμφισβητήσεις της κυριαρχίας της απο γείτονες, όργανα συμφερόντων και άσπονδους “φίλους”.

Δεν εγνώριζαν !!!, δεν υπήρχαν στοιχεία !!!, ή υπήρχε κάτι άλλο το οποίο τούς απαγόρευε ρητά και δια «ροπάλου» έστω και την παραμικρή αναφορά περί του θέματος του “ορυκτού πλούτου” της Ελλάδος, συμπεριλαμβανομένων των (υπεδάφιων και υποθαλάσσιων) υδρογονανθράκων.
Σε ποιους παρεχωρήθη η χώρα, ή τουλάχιστον η διαχείρισή της, ώς οικόπεδο άνευ ιδιοκτήτου ;;;

Προκαλεί έντονο ενδιαφέρον και συγχρόνως προβληματισμό, το ότι μία χώρα σαν την Ελλάδα με μοναδικό ορυκτό πλούτο στο υπέδαφός της, να μην έχει αναπτύξει ανάλογη βιομηχανία, και μάλιστα εάν κρίνουμε από τα “ορυκτά” στα οποία θα αναφερθώ παρακάτω, η βιομηχανία αυτή θα αποτελούσε και “μονοπώλιο” στην Ευρώπη, μιάς και τέτοια ορυκτά δεν υπάρχουν σε αυτήν.

Όπως ο καθένας αντιλαμβάνεται τα έσοδα από ανάλογη βιομηχανική δραστηριότητα είναι τεράστια, εξ αιτίας του γεγονότος ότι αυτά τα ορυκτά χρησιμοποιούνται ώς προαπαιτούμενα στην κατασκευή μηχανημάτων, πολεμικού υλικού, διαστημικών εξαρτημάτων και άλλων “χρησίμων” κατασκευών και υπάρχουν αποκλειστικά και σε ποσότητες εκμεταλλεύσιμες στον ορυκτό πλούτο της Ελλάδος.Το δημόσιο χρέος της Ελλάδος το έτος 2009 και σήμερα βέβαια, φαντάζει “παρωνυχίδα” μπροστά στο μέγεθος του ποσού των Εσόδων τα οποία θα προέκυπταν από αντίστοιχη και ανάλογη ανάπτυξη βιομηχανικής δραστηριότητος στην Ελλάδα.

Ως φαίνεται η “ομερτά” στα υψηλά κλιμάκια των κυβερνήσεων από το 1940 και εντεύθεν στην Ελλάδα προέκυπτε από ανάλογες συμβάσεις με αυτήν της λεγόμενης “cooper”, ή αλλιώς την σύμβαση εκπροσώπων του Ελληνικού Δημοσίου με την Hugh Cooper & co, την οποίαν απεκάλυψε ο Δ. Μπάτσης στο βιβλίο του με τίτλο “Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα”.

Οφείλω να επισημάνω ότι την τελευταία 35ετία υπήρξε πλήρης αποβιομηχάνιση της χώρας, συνειδητά ή όχι από ένα πολιτικό προσωπικό, ας το κρίνει ο κάθε αναγνώστης.

Ένα είναι βέβαιο, ότι το «Γουδί» πρέπει να ξαναλειτουργήσει, μας «φτωχοποιούν» με σχέδιο υφαρπαγής του πλούτου της χώρας.

Και υπάρχουν Έλληνες πολιτικοί οι οποίοι συνεννούν, Δυστυχώς !!!
Ο μακαρίτης ο Δ. Μπάτσης στο βιβλίο που ειχε γράψει το 1947 με τίτλο «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα», αποκάλυψε την ύπαρξη της λεγόμενης «σύμβασης Cooper» και τούς αντισυμβαλλόμενους αυτής, (υπεγράφη το 1940 και έληξε το 2010). Υπάρχει στο υπουργείο βιομηχανίας και παραδίδεται κάτι σαν «ιερό κείμενο», από υπουργό σε υπουργό, βάσει της οποίας τα λεγόμενα «στρατηγικά ορυκτά» της Ελλάδος, καθώς και ο υδάτινος μας πλούτος (με ότι αυτός συμπεριλαμβάνει), τίθενται υπό την αποκλειστική αιγίδα και διαχείριση, ενός Αμερικάνικου consortium εταιρειών, τού οποίου υψηλά ιστάμενα στελέχη αφίχθησαν προσφάτως εν Αθήναις. Το αποτέλεσμα αυτής της αποκάλυψης ήταν να εκτελεστεί ο Δημήτρης Μπάτσης μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη το έτος 1952. Απο τους «12», που ήταν για «ντουφέκι», επέλεξαν μόνον τούς «3», ένας εκ των οποίων ήταν και ο Δ. Μπάτσης. Εκτοτε κανένας πολιτικός δεν αποτόλμησε να ακουμπήσει τα παρθένα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου που βρίσκονται στην Ελλάδα.

Εξ ού και οι δημόσιες αρνήσεις εντός της βουλής των Ελλήνων, των ΓΑΠ, Θ.Πάγκαλου, και άλλων, περί της υπάρξεως υδρογονανθράκων στον Ελλαδικό χώρο. Είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη με σιδηρο-χρώμιο και νικέλιο και άλλα «βαρέα» μέταλλα, αλλά δεν παράγουμε ούτε γραμμάριο ανοξείδωτου χάλυβα, ούτε ξυραφάκι. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα.

Ο ακριβής τίτλος και το περιεχόμενο της «σύμβασης» μεταξύ του Ελληνικού δημοσίου και της Hugh Cooper & Co, απεκαλύφθη σε σύγγραμμα το οποίο δημοσίευσε, ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης, συγγραφέας του σημαντικού έργου «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» (εκδ. «Τα νέα βιβλία», το έτος 1947) στο οποίο αναλύει τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα.

Και βέβαια μια τέτοιας μορφής εκμετάλλευση της συμμαχικής βοήθειας 45 Εθνών (ΟΥΝΡΑ), αποτελεί παράβαση θεμελιώδους διατάξεως του Καταστατικού Χάρτου της ΟΥΝΡΑ, που ορίζει ρητά και κατηγορηματικά ότι απαγορεύεται η χρησιμοποίηση των εφοδίων της για προνομιακή ωφέλεια, οικονομική ή πολιτική, ορισμένης μερίδας του πληθυσμού (τούς αντισυμβαλλόμενους δια της συμβάσεως cooper) και ότι η διανομή πρέπει να είναι δίκαιη και ίση στον πληθυσμό.

Αποτελεί ή δεν αποτελεί αυτή η σύμβαση (cooper) παράνομο πλουτισμό και αντίθετο προς τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη της ΟΥΝΡΑ σε βάρος του συμμάχου Ελληνικού Λαού;

Ναι ή όχι;

Η ανανέωση της σύμβασης «cooper» ίσως αποτελεί απάντηση στο γιατί η Ελλάδα «χρεοκόπησε» το 2010, τον χρόνο κατά τον οποίον έληγε και «τυπικά» η σύμβαση cooper.

Ανανεώθηκε η σύμβαση Cooper και αν ναι από ποιόν και γιατί ;;;
Εχω πει αρκετές φορές σε αντίστοιχα άρθρα μου ότι η λεγόμενη “χρεοκοπία” της Ελλάδος, ή αλλιώς η σχεδιασμένη και ελεγχόμενη “πτώχευσή” της, αποτελούσε αντικείμενο ευρύτερων γεωπολιτικών οικονομικών συμφερόντων, δεν γνώριζα όμως το χρονικό βάθος και το οικονομικό εύρος αυτού του σχεδιασμού, ήταν αδύνατον άλλωστε, όπως πλέον προκύπτει από τα στοιχεία στα οποία εδράζω την πεποίθησή μου περί αυτού.

Έλεγε ο Δ. Μπάτσης στο εισαγωγικό του συγγράμματός του “ Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη, τότε και μόνο τότε, όταν η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της. Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για να λυτρωθούν οι πιο ενεργές παραγωγικές και άξιες δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας μας”.

Η οικονομική και Εθνική απεξάρτηση από ξένα οικονομικά κέντρα, είναι δυνατόν να γίνει μέσα από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, και αυτό θα πρέπει να αποτελεί ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΧΟ απαράβατο.
Θα πρέπει να αποτελεί κυρίαρχη Εθνική στρατηγική επιλογή η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, ανάλογη της αντίστοιχης της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, χωρίς δεσμεύσεις και συμβάσεις, υπογεγραμμένες από δοσίλογους πολιτικούς.

Τώρα γνωρίζουν, δεν έχουν κανένα άλλοθι περί μη γνώσης, ή τουλάχιστον ας διασταυρώσουν τα λεγόμενά μας.

Αναφέρομαι συνεχώς στον ορυκτό πλούτο της χώρας μας, και θα πρέπει να αναφέρω και από τί συνίσταται αυτός ο “ορυκτός πλούτος”, για τον οποίον πάρα πολλοί Έλληνες, αφανώς, έδωσαν και την ζωή τους, για να έχουν τα παιδιά μας το δικαίωμα να τον αξιοποιήσουν και να τον εκμεταλλευτούν και όχι να εξαναγκάζονται να “ξενιτεύονται” επειδή κάποιοι, εντός και εκτός της Ελλάδος, αποφάσισαν έτσι.

Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας.

Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150.

Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή, κλπ. Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών, ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.

Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros (ο συνομιλητής του ΓΑΠ), η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!!

Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών).

Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.

Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.

Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους “Σύμβολο” του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ.
Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου (U 235), στην διεθνή αγορά το έτος 1998 ήταν 20.000 δολάρια το γραμμάριο!

O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών κ. Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα «Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα», η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών.

Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του.

Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και συγκεκριμένα:

1.Λιγνίτης:
Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.

2.Αλουμίνιο:
Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.

3.Βωξίτης:
Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.

4.Μαγγάνιο:
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.

5.Νικέλιο:
Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

6.Σμηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.

7.Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

8.Χρωμίτης:
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.

9.Ουράνιο:
Όπως ανέφερα ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη. Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας «Αθηναϊκή» είχε ως τίτλο «Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα» και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα.

Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί πρόκειται να περάσουν στο μέλλον και οι αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου.

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ:
Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο. Στην ίδια διάλεξη για τα στρατηγικά ορυκτά του κυρίου Παπαγεωργίου έγινε εκτενής λόγος για τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται.

Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την «εύφλεκτη πίσσα». Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή.
Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής.

Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο.

Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.

Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα.

Επίσημη δήλωση του καθηγητή πυρηνικής φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κυρίου Παπαστεφάνου, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:

«Από παλιά διέβλεπα ότι, όπως και στην υπόθεση των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, έτσι και στην υπόθεση του ουρανίου, ίσως να μην δόθηκαν ποτέ στις ελληνικές κυβερνήσεις τα πλήρη αποτελέσματα των γεωλογικών ερευνών που έκαναν στην Δράμα και τη Θράκη οι Αμερικανοί ερευνητές !!!»

Αρχίζοντας από το περίφημο ΟΣΜΙΟ (σκληρό, άμορφο, μεταλλικό χημικό στοιχείο της ομάδος του λευκοχρύσου) που εντοπίζεται, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, σε μεγάλες μάλιστα ποσότητες, στα Ίμια και γενικώς στο Αιγαίο ΜΑΣ. Και διερωτώμεθα γιατί οι προηγούμενες αλλά και η νυν πολιτική ηγεσία της Χώρας, σιωπούν επί του θέματος.

Η Ελλάδα επίσης μόνο από το απόθεμα του »μεθανίου» που έχει στην μια άκρη μόνο της Κρήτης φτάνει για 10.000 χρόνια τα αυτοκίνητα του πλανήτη γη να τα τροφοδοτεί με καύσιμα δωρεάν.

Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και για άλλα «περίεργα» και πανάκριβα συστατικά στο υπέδαφός μας, όπως το ΟΣΜΙΟ, ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ, κ.ά. για τα οποία η έρευνα συνεχίζεται. Ουσιαστικά πρόκειται για 10.000 τόνους Όσμιο και 100.000 τόνους Κόκκινο υδράργυρο !!!

πηγή: https://seisaxthia.wordpress.com/2012/07/25/h-συμβαση-cooper/

Στη μνήμη της Φώφης Μπουλούτα

Στη φωτογραφία βλέπουμε τον κ. Αντώνη Σαμαρά να τρώει με την οικογένειά του (την σύζυγο και τον γιο του) και αναρωτιέμαι πόση αναλγησία, πόση αδιαφορία φωλιάζει στα βλέμματα και στα χαμόγελά τους και τι μπορεί άραγε να περιμένουμε ως πολίτες αυτής της χώρας από παρόμοια "πολιτικά πρόσωπα" που θεωρούν ότι υπάρχουμε ΓΙΑ ΝΑ εξυπηρετούμε τα συμφέροντά τους, ΓΙΑ ΝΑ πατάνε πάνω μας, ΓΙΑ ΝΑ καταπατούν θρασύτατα τους Νόμους που εκείνοι οφείλουν να σέβονται πρώτοι απ' όλους, ως πρώτοι τη τάξει πολίτες που είναι, εκλεγμένοι από όλους εμάς τους υπόλοιπους ΓΙΑ ΝΑ υπερασπίζονται τα δικαιώματά μας και να μας Υπηρετούν. Η δύναμη του κυβερνήτη είναι η γενναιότητα και η αξιοπιστία και όχι η εκδικητικότητα απέναντι στον πολίτη, έως την εκμηδένισή του.

• ΠΡΟΛΟΓΟΣ από Λίτσα Ρέπα: "Το μαρτυριο της καθηγητριας που επιασε το γιο Σαμαρα ν αντιγραφει και μηδενισε το γραπτο του. Δεν βρίσκεται στη ζωή -απολυθηκε το 2012. Στη μνήμη της Φώφης Μπουλούτα και στο όνομα της αλήθειας…"

• Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ:

"Σήμερα ομολογώ ότι είναι μια από τις πλέον δύσκολες και φορτισμένες στιγμές της πορείας μου στο χώρο της εκπαίδευσης και στα κοινά. Ως Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ, είμαι αναγκασμένος να μιλήσω δημόσια για μια υπόθεση για την οποία είχα δεσμευτεί πολιτικά και ηθικά να μείνω σιωπηλός στο όνομα της προστασίας ενός 15χρονου παιδιού που αντιμετώπιζε τον κίνδυνο του διασυρμού λίγο πριν τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 σε συνθήκες ακραίας πόλωσης. Μια υπόθεση την οποία χειρίστηκα με λεπτότητα και άκρα μυστικότητα, όπως αποδεικνύεται και από τα απόρρητα έγγραφα που σήμερα, μετά από 6 ολόκληρα χρόνια, δίνω στη δημοσιότητα.

Όμως είμαι υποχρεωμένος να σπάσω αυτή τη σιωπή. Διότι κάποιοι, με αφορμή μικροκομματικές αντιπαραθέσεις, διαστρεβλώνουν ωμά την πραγματικότητα. Κυρίως όμως διασύρουν, ακόμη και μετά θάνατον, το όνομα της αγαπημένης μου συναδέλφου και φίλης Φώφης Μπουλούτα που υπήρξε θύμα των διαχρονικών χαρακτηριστικών των μελών της ελληνικής πολιτικής ελίτ, ανεξαρτήτως χρώματος. Της άκρατης αλαζονείας, της αίσθησης ότι κανείς δεν μπορεί να αγγίξει τους «εκλεκτούς», της αντίληψης ότι οι νόμοι μπορεί να ισχύουν μόνο για τους υπόλοιπους, της άποψης ότι όποιος τολμά να διεκδικήσει το δίκαιό του απέναντί στους ισχυρούς πρέπει να συντρίβεται.


Πριν ξεκινήσω την αναφορά μου στα γεγονότα που θα αποδείξω και μέσω εγγράφων, να τονίσω με έμφαση ότι ουδόλως με ενδιαφέρουν οι όποιες κόντρες της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ, του πρώην με τον νυν Πρωθυπουργό της χώρας. Δεν ήμουν τότε, ούτε είμαι σήμερα μέλος/στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και κανενός άλλου κόμματος. Φυσικά, δεν γνωρίζω, ούτε έχω οποιαδήποτε επαφή με τον κ. Ν. Παππά, και δεν είχα επικοινωνίαμε οποιοδήποτε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο που εκτυλίχθηκε η συγκεκριμένη υπόθεση. Όσοι έχουν παρακολουθήσει την πορεία μου, αλλά και της Ομοσπονδίας, γνωρίζουν ότι έχουμε αναγνωρίσει το έργο πολιτικών στελεχών από όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής. Έχουμε, επίσης, έρθει σε σκληρή αντιπαράθεση με όλες τις κυβερνήσεις στο όνομα του δημόσιου συμφέροντος και του κοινωνικού αγαθού της εκπαίδευσης. Δεν έχω να κερδίσω τίποτα, αλλά δεν πρόκειται να φοβηθώ κανέναν. Με τους νεκρούς δεν παίζουμε. Δεν θα επιτρέψω μια νεκρή να γίνει αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από επαγγελματίες συκοφάντες που δεν υπηρετούν την αλήθεια, αλλά τις προπαγανδιστικές ορέξεις των αφεντικών τους.


Στο άθλιο και απαράδεκτο δημόσιο άρθρο στο THE PRESIDENT που μόλις σήμερα ήρθε σε γνώση μου και υπογράφεται από στενό συνεργάτη του πρώην Πρωθυπουργού κ. Σαμαρά αναφέρεται ότι η εκπαιδευτικός Φώφη Μπουλούτα απολύθηκε ορθώς από το Κολλέγιο Αθηνών, ότι όσα διαδίδονται περί εκδικητικής απόλυσής της είναι «αθλιότητες» και ότι η ίδια η εκπαιδευτικός (!) αποδέχτηκε ότι δεν αντιμετωπίστηκε μεροληπτικά. Βεβαίως, για όσους γνωρίζουν την αλήθεια (ιδίως δε ο πρώην Πρωθυπουργός που δεν θα έπρεπε να επιτρέψει το διασυρμό μιας νεκρής δημόσια), τα γεγονότα είναι τελείως διαφορετικά.


Τον Ιούνιο του 2012, λίγες ημέρες πριν από τη διενέργεια των εθνικών εκλογών, η Φώφη επικοινώνησε μαζί μου τηλεφωνικά όντας έντρομη. Με ενημέρωσε ότι υποχρεώθηκε, μετά από σωρεία παρατηρήσεων, να μονογράψει την κόλλα μαθητή, ο οποίος συνεχώς μιλούσε με συμμαθητές του και επιχειρούσε να αντιγράψει σε διαγώνισμα Χημείας. Ο μαθητής αυτός είναι υιός του τότε Πρωθυπουργού κ. Α. Σαμαρά και (ανεψιός*σημ. rodia) του τότε Προέδρου του Δ.Σ. του Ε.Ε.Ι. κ. Αλ. Σαμαρά. Τη διαβεβαίωσα ότι θα αντιμετωπίσουμε από κοινού όποιο πρόβλημα προκύψει και να παραμείνει ήρεμη.Δυστυχώς, είχα υποτιμήσει την εκδικητική διάθεση των «ισχυρών» (που, όπως διαπιστώνω με αγανάκτηση, συνεχίζεται και μετά θάνατον). Μετά από δέκα ημέρες περίπου πληροφορήθηκα με κατάπληξη ότι η Διοίκηση του Κολλεγίου προχώρησε σε καταγγελία σύμβασης της εκπαιδευτικού.


Η πείρα μου στα κοινά με έχει διδάξει ότι η οργή είναι πάντοτε κακός σύμβουλος. Για το λόγο αυτό επέλεξα να μην αναδείξω το ζήτημα άμεσα και δημόσια. Μέσα στο απολύτως τοξικό και διχαστικό προεκλογικό κλίμα της περιόδου, η δημόσια αναφορά στο όνομα ενός μικρού παιδιού, και δη του γιου του Πρωθυπουργού, θα αποτελούσε την αφορμή ενός ατελείωτου πολιτικού κανιβαλισμού. Όσο άδικη κι αν ήταν η απόλυση μιας εκπαιδευτικού που υπηρετούσε επί 21 χρόνια το σχολείο, έχοντας θετικές αξιολογήσεις (με τελευταία μια αξιολόγηση ελάχιστους μόνο μήνες πριν καταγγελθεί η σύμβασή της), όλες οι κινήσεις μου έπρεπε να γίνουν υπό απόλυτη μυστικότητα για να προστατευθεί το παιδί, αλλά και η διαχρονικά ιστορική πορεία του σχολείου που κάποιοι αποφάσισαν να αμαυρώσουν στο όνομα της οικογενειοκρατίας. Αυτή ήταν και η άποψη της συντριπτικής πλειονότητας των στελεχών της ΟΙΕΛΕ που συμφώνησαν με την εισήγησή μου, παρά την εύλογη αγανάκτηση των συναδέλφων για το θέμα.


Από όσα ακολουθούν, θα διαφανεί ξεκάθαρα ότι εγώ και η ΟΙΕΛΕ κινηθήκαμε με απόλυτη μυστικότητα, μέσω απόρρητων συναντήσεων και επιστολών (που σήμερα αναγκάζομαι να δημοσιεύσω για πρώτη φορά), για την προστασία ενός παιδιού, αλλά και της κοινωνίας από τις επιπτώσεις μιας ακραίας πολιτικής αντιπαράθεσης. Άλλοι είναι αυτοί που ευθύνονται για τις διαρροές, αυτοί που σήμερα υποκριτικά διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους….


Μετά από σειρά επαφών, στις οποίες έπαιξε σημαντικό ρόλο ο τότε Υφυπουργός Παιδείας και νυν Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής κ. Παπαθεοδώρου που συμπαραστάθηκε στην υπόθεση της Φώφης, συναντήθηκα με τον τότε Υπουργό Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλο, ο οποίος με παρέπεμψε στον Υπουργό Επικρατείας κ. Δημ. Σταμάτη, τον οποίο και συνάντησα στο Μέγαρο Μαξίμου ζητώντας τη παρέμβασή του προς τον κ. Αλ. Σαμαρά, έτσι ώστε να ανακληθεί η παράνομη και καταχρηστική απόλυση. Μου μεταφέρθηκε πως είναι θέση του κ. Σαμαρά το θέμα να «διευθετηθεί». Αυτά μετέφερα και εγγράφως με επιστολές μου (όποιος θέλει μπορεί να τις διαβάσει στην ιστοσελίδα της ΟΙΕΛΕ) προς τον Υφυπουργό κ. Παπαθεοδώρου και τον Υπουργό κ. Αρβανιτόπουλο, ζητώντας τους να παρέμβουν πριν τη συνεδρίαση του Κεντρικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΚΥΣΔΕ), προκειμένου η εκδικητική καταγγελία να μην προχωρήσει. (Αναφέρω εδώ για τους πολίτες που δεν γνωρίζουν ότι με το τότε ισχύον νομοθετικό πλαίσιο οι καταγγελίες σύμβασης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών των ισότιμων προς τα δημόσια σχολείων – του Κολλεγίου Αθηνών και των σχολείων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας – εξετάζονταν από τα υπηρεσιακά συμβούλια του Υπουργείου Παιδείας).


Τους επόμενους μήνες αντελήφθην τι ακριβώς εννοούσε ο κ. Σαμαράς, ή ίσως οι συνεργάτες του με τον όρο «διευθέτηση» της υπόθεσης. Το ΚΥΣΔΕ, κατά παραβίαση της διοικητικής διαδικασίας, δεν εξέτασε την υπόθεση. Η εκπαιδευτικός με τη βοήθεια της ΟΙΕΛΕ προσέφυγε στα δικαστήρια, ζητώντας την εξέταση της υπόθεσής της, καθώς ήταν άνεργη χωρίς έγκριση της απόλυσής της, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να λάβει ούτε καν επίδομα ανεργίας…

Εδώ πρέπει να σημειώσω ένα εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο. Με επιμονή της εκπαιδευτικού, αλλά και δική μου, ζητήσαμε η δίκη να γίνει κεκλεισμένων των θυρών (τούτο είναι καταγεγραμμένο στα πρακτικά της δίκης) προκειμένου να προστατευθεί το όνομα του γιου του τότε Πρωθυπουργού. Δυστυχώς, η πλευρά του Κολλεγίου μέσω των δικηγόρων αδιαφόρησε πλήρως για το αίτημά μας με αποτέλεσμα τότε να προκύψουν οι πρώτες δημόσιες διαρροές για το ζήτημα.

Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν να επιληφθεί άμεσα το ΚΥΣΔΕ της υπόθεσης.

Εκεί γράφτηκε το πιο δραματικό κεφάλαιο της ιστορίας. Το υπηρεσιακό συμβούλιο, μετά από απαίτηση της πλευράς Σαμαρά, απέβαλε τους αιρετούς εκπροσώπους της ΟΙΕΛΕ σε μια πρωτοφανή στα μεταπολιτευτικά χρονικά απόφαση. Ενώ η πλευρά του Κολλεγίου προσήλθε με τέσσερις νομικούς, απαγορεύτηκε στη Φώφη να φέρει το δικό της δικηγόρο, κατά παραβίαση κάθε είδους δικαίου, αλλά και ηθικής. Τελικά, τα τρία διορισμένα από τον κ. Αρβανιτόπουλο μέλη του ΚΥΣΔΕ (δημόσιοι εκπαιδευτικοί), προφανώς υπό σοβαρές πιέσεις, ενέκριναν την καταγγελία λόγω «έλλειψης επαρκών στοιχείων που στοιχειοθετούν καταχρηστικότητα».


Κι αν αυτό ήταν το διοικητικό «έγκλημα», το «πολιτικό» ακολούθησε μετά. Λίγους μήνες μετά υπεγράφη το έκτρωμα Αρβανιτόπουλου που επέβαλε ελεύθερες, χωρίς καμιά αιτιολόγηση, απολύσεις εκπαιδευτικών, ώστε η κάθε Μπουλούτα να μην τολμήσει ξανά να σηκώσει κεφάλι. Να μην μπορεί κανείς ιδιωτικός εκπαιδευτικός να παρακούσει εντολές για να αλλάξουν βαθμολογίες προς όφελος των γόνων των εκλεκτών, για να παραχαραχθούν ωρολόγια προγράμματα και να μεταβληθούν τα ιδιωτικά σχολεία σε φροντιστήρια, για να μην τηρηθεί τελικά το Σύνταγμα και οι νόμοι του κράτους. Αυτό ήθελαν, αυτό κατάφεραν…


Σήμερα, λοιπόν, όλοι αυτοί που έσυραν μια αξιοπρεπή εκπαιδευτικό άδικα και εκδικητικά στον Καιάδα της ανεργίας και της απόγνωσης μετά από 21 χρόνια προσφοράς, τολμούν να συνεχίζουν το διασυρμό της ακόμη και τώρα που είναι νεκρή, που δεν έχει τη δυνατότητα να απαντήσει και να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Με πρόσχημα μια μικροκομματική κόντρα που έχει κουράσει την κοινωνία, βγάζουν δηλητήριο και εκδικητικότητα απέναντι σε έναν άνθρωπο που τόλμησε να θίξει τα «ιερά και τα όσιά» τους. Που είχε το «θράσος» να παρατηρήσει τον γόνο ενός από αυτούς, που δεν φοβήθηκε να εφαρμόσει αυτά που επιτάσσει ο νόμος. Δεν μου φταίει σε τίποτε το παιδί, αλλά αυτοί που με το παράδειγμά τους δημιουργούν νέες γενιές ισχυρών που δε υπολογίζουν τίποτε, που πατούν ακόμη κι επί πτωμάτων για να περάσει το δικό τους.


Ήμουν υποχρεωμένος να μιλήσω. Διότι η Φώφη δεν μπορεί πλέον να το πράξει. Στο όνομά της και στο όνομα της αλήθειας ζητώ από τους συκοφάντες, αν δεν έχουν το θάρρος να ανακαλέσουν, τουλάχιστον να σιωπήσουν…

Προεδρος ΟΙΕΛΕ

Μιχαλης Κουρουτος"
________________
ΣΗΜ.1. ο πρόλογος από την Λίτσα Ρέπα μοιράστηκε με την επιστολή του Προέδρου ΟΙΕΛΕ στο f/b.
ΣΗΜ.2. το δικό μου σχόλιο: Η σιωπή που σπάει κάνει το μεγαλύτερο θόρυβο, αρκεί να υπάρχουν αυτιά που ακούνε. Κρίμα που συνέβησαν όλα αυτά, κρίμα που ο κ. Πρόεδρος δεν είχε το θάρρος να υπερασπιστεί την καθηγήτρια πριν αυτή πεθάνει, κρίμα για τα βάσανα, την απαξίωση, την ταπείνωση, τον οικονομικό αφανισμό που υπέστη μια καθηγήτρια που απλώς έκανε καλά τη δουλειά της, ασκούσε με θάρρος και υπευθυνότητα το λειτούργημα του Δασκάλου.
ΣΗΜ.3. από τη συνέντευξη που είχε δώσει το 2013-->> http://www.koutipandoras.gr/article/h-apokleistikh-synenteyh-poy-eixe-paraxwrhsei-sto-hot-doc-h-kaohghtria-poy-sygkroysthke-me-to-kaoestws-samara 
"Πιστεύετε ότι ευθύνεται η οικογένεια του 15χρονου γιου του πρωθυπουργού για την απόλυση;
Η προσωπική μου εκτίμηση μου, που δεν μπορώ να το αποδείξω, είναι ότι η κίνηση αυτή της απόλυσής μου δεν εκπορεύεται από την οικογένεια του παιδιού. Ταυτόχρονα με τις εξετάσεις αυτές και με τις εθνικές εκλογές άλλαξε η Διεύθυνση του σχολείου και πιστεύω ότι η καινού ρια Διεύθυνση του σχολείου έσπευσε να δώσει τα διαπιστευτήριά της στον εργοδότη της, στον πρόεδρο δηλαδή, κ. Αλέξανδρο Σαμαρά, και προς την οικο γένεια φυσικά του μικρού μαθητή, ότι αυτοί είναι βασιλικότεροι του βασιλέως, ότι αυτοί δηλαδή θα τους προστατέψουν."
 

Μάτι 1952, Μάτι 2018: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος συμβάντος

Αξιοσημείωτη μαρτυρία, που προσυπογράφω και μεταφέρω με προσοχή, ευχαριστώντας από καρδιάς τον Φρανκ που την έγραψε εδώ και τη μοιράστηκε. Ούτε τελεία μη παραλείψεις να διαβάσεις! Μικρή ένσταση έχω για τους "μηχανικούς" που αναφέρονται, επειδή ένας διπλωματούχος μηχανικός σπανίως είναι ασυνείδητος φραγκοφονιάς και αλλού πρέπει να ψάξουμε για υπεύθυνους, στους γνωστούς-άγνωστους εργολάβους μάλλον.

Τη Ζούγκλα τη θυμάμαι και'γώ, είχε και ταμπελίτσα με βελάκι "προς ΖΟΥΓΚΛΑ".. εκεί μας πηγαίναν για μπάνιο συχνά όταν είμασταν παιδιά, είχε απίστευτη παραλία (κάπως δυσπρόσιτη για μεγάλους, κατήφορος για να τη φτάσεις) και τα πεύκα φτάνανε ως τη θάλασσα.. Εκεί έμαθα να κολυμπάω ύπτιο!

η ΜΑΡΤΥΡΙΑ του Φρανκ:

Στο Μάτι παραθερίζω ανελλιπώς από το 1952 και μόνο τα τελευταία χρόνια έχω πλέον αποχωρήσει από αυτό. Γιατί όμως λέγεται Μάτι; Υπάρχουν δύο εκδοχές. Η πρώτη γιατί ήταν ”το μάτι του βορρά” και η δεύτερη γιατί η θάλασσά του είχε ”μάτια” δηλαδή ρουφήχτρες! Τις δεύτερες δεν της είδα ποτέ, αλλά το βορειανατολικό άνεμο, όλα αυτά τα χρόνια, τον ένοιωσα για τα καλά.

Το Μάτι αποτελούσε το ”επίνειο” του Χαλανδρίου μιας και τα περισσότερα οικόπεδα ανήκαν σε Χαλανδραίους. Οι κακές γλώσσες λένε ότι αποκτήθηκαν προπολεμικά λόγω των καλών σχέσεων των τελευταίων με τον τότε ηγούμενο της μονής της Πεντέλης, στην οποία ανήκε μεγάλο μέρος της περιοχής. Τότε το 1952 μικρό παιδί, θυμάμαι μια περιοχή χωρίς μάντρες, με χωματόδρομους χωρίς ρεύμα με ελάχιστα κτίσματα και ακόμη λιγότερους παραθεριστές. Στην Ποσειδώνος προς την μεριά του Αγίου Ανδρέα, υπήρχε ένα μεγάλο παραθαλάσσιο οικόπεδο μακροσυγγενών όπου τα καλοκαίρια μετατρέπονταν σε ένα αυτοσχέδιο κάμπινγκ με μεγάλες στρατιωτικές σκηνές, απομεινάρια του πολέμου…

Πέρα μακρυά προς το κόκκινο λιμανάκι η περιοχή λέγονταν ”ζούγκλα” και είχε εκατοντάδες λιλιπούτεια πεύκα μέσα στα οποία χανόσουν αν έμπαινες στην περιοχή τους.

Η υπέργηρη σήμερα θεία μου, μας εξηγούσε τότε ότι, προπολεμικά η περιοχή είχε καεί ολοσχερώς και αυτά τα μικρά πεύκα είχαν φυτρώσει πάλι από μόνα τους! Είχαν γλυτώσει μόνο τα μεγάλα πεύκα της παραλίας σαν κι΄αυτά που υπήρχαν στο οικόπεδο. Είχαν γλυτώσει επίσης και οι μετρημένοι στα δάκτυλα τότε παραθεριστές, επειδή απλά τρέξανε στις πανταχόθεν ελεύθερες παραλίες. Με τους μικρούς μου φίλους μπαίναμε στη ”ζούγκλα” παίζοντας το παιχνίδι του Λαβύρινθου. Ήταν τόσο πυκνά τα πευκάκια που πραγματικά χανόσουν μέσα σ΄αυτά.

Η θεία μας έλεγε όμως και κάτι άλλο, ότι το Μάτι κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα ξανακαεί! -Πότε θα γίνει αυτό; Την ρωτούσαμε και εκείνη μας απαντούσε…- Θα γίνει όπως τότε, όταν ο αέρας με τη φωτιά κατέβει με δύναμη από το βουνό! Θυμάμαι ότι αρκετές φορές είχε πιάσει φωτιά το
βουνό, αλλά σχεδόν πάντοτε ο αέρας ερχόταν από την θάλασσα, οπότε η φωτιά προχωρούσε δεξιά ή αριστερά ή πάνω και πίσω από τα υψώματα.

Την δεκαετία του 60΄ τα πράγματα στο Μάτι είχαν αλλάξει. Τώρα πλέον υπήρχε άσφαλτος στην Ποσειδώνος, τα οικόπεδα είχαν μάνδρες και τα σπίτια άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στο πευκοδάσος.

Τότε στο ”κάμπινγκ” φιλοξενήσαμε για λίγο μια οικογένεια Γερμανών. Μερικά πράγματα μου είχαν κάνει εντύπωση. Πρώτον ο Γερμανός δεν έβαλε την σκηνή του ακριβώς κάτω από πεύκο, δεύτερον είχε δημιουργήσει μια αυτοσχέδια δεξαμενή νερού κοντά στο πηγάδι, τρίτον μας έβαζε να μαζεύουμε όλες τις πευκοβελόνες μαζί με τα κουκουνάρια που υπήρχαν στο έδαφος και τέταρτον έκανε σε όλα τα παιδιά μαζί και στα δικά του, ασκήσεις πυρασφάλειας! Πρώτο σφύριγμα συγκέντρωση σε προκαθορισμένο σημείο, δεύτερο σφύριγμα γρήγορο βήμα εις φάλαγγα κάτ΄άνδρα προς την παρακείμενη θάλασσα! Όλα αυτά υπό τους γέλωτες των πατεράδων που παίζοντας χαρτιά, έβλεπαν τα ξαδέλφια μου και εμένα να ακολουθούμε τις εντολές του Γερμανού.

Στο μεταξύ νάσου και ένας εφοπλιστής κτίζει μια βίλα με πισίνα δίπλα μας. Αμέσως ρίχνει τσιμέντα στην παραλία, την οποία θεωρεί δική του. Φτιάχνει προβλήτα και φράζει με ακανθωτό σύρμα τα τσιμέντα του! Ευτυχώς κάποιος που είχε τα μέσα μιλάει στους αρμόδιους και του τα ξηλώνουν όλα…

Επειδή όμως ο πλούσιος είναι θρήσκος δίνει ένα μεγάλο ποσόν για την εκκλησία, οπότε το Μάτι τηρουμένων των αναλογιών, αποκτά… Ιερά Μητρόπολη! Στην οποία πηγαίνουν οι πιστοί μέσω των στενών μονοπατιών… Ά… όλα κι΄όλα δρόμους δεν έχουμε, αλλά από εκκλησία σκίζουμε!

Έχει όμως αρχίσει η περίφημη ανοικοδόμηση. Σπίτια ξεφυτρώνουν παντού μέσα στο πευκοδάσος μέχρι επάνω στο βουνό! Στενοί, στενότατοι δρόμοι φτιάχνονται με το ζόρι γιατί δεν παραχωρείται ούτε εκατοστό από τα οικόπεδα για πιο μεγάλους δρόμους. Για παράδειγμα η οδός Κυανής Ακτής, δηλαδή ο κάθετος κύριος δρόμος που συνδέει την λεωφόρο Μαραθώνος με την παραλιακή Ποσειδώνος, μήκους περίπου ενός χιλιομέτρου έχει: Από την μία πλευρά ένα κάθετο δρόμο και από την άλλη μόνο δύο! Δηλαδή μιλάμε για τεράστια επιμήκη οικοδομικά τετράγωνα. Ειδικά οι κάθετοι δρόμοι από την παραλιακή Ποσειδώνος προς την θάλασσα είναι ουσιαστικά δρομίσκοι πλάτους ενός μέτρου και είκοσι εκατοστών! Επειδή όμως οι οικοπεδούχοι δυστροπούν συνεχώς, δεν υπάρχουν σήμερα παρά ελάχιστοι από αυτούς τους δρομίσκους. Έτσι η πρόσβαση προς την θάλασσα είναι δυνατή μόνο από αυτούς που ξέρουν…

Περνάνε τα χρόνια και έρχεται η χούντα. Τότε με μια φωτογραφική διάταξη που ισχύει για ένα μικρό χρονικό διάστημα δίνεται η άδεια για πολυκατοικίες δίπλα στο κύμα! Επεμβαίνουν οι αετονύχηδες μηχανικοί- εργολάβοι κ.λ.π. και το οικόπεδο της Ποσειδώνος γίνεται από κάμπινγκ, τι άλλο; Πολυκατοικία! Με μιας μαζεύονται τριάντα οικογένειες, νεόπλουτων και μή… Άλλες σε ”κουτιά” λίγων τετραγωνικών και άλλες σε χλιδάτα ρετιρέ! Ουσιαστικά όμως ο ένας επάνω στον άλλο… Η πυλωτή ”εξαφανίζεται” γιατί ο αετονύχης μηχανικός φτιάχνει μικρά και μεγάλα ισόγεια διαμερίσματα κατοικήσιμα, αλλά επισήμως φερόμενα ως αποθήκες… Επειδή η παράνομη πολυκατοικία απέχει ελάχιστα μέτρα από την θάλασσα, οπότε νοιώθεις μια σχετική ασφάλεια όσον αφορά τις φωτιές, παραμένω ως ενοικιαστής πλέον για πάρα πολλά χρόνια. Όταν όμως λόγω της διάβρωσης η παραλία με τα χρόνια έρχεται όλο και πιο κοντά, που σημαίνει ότι: τα υπόγεια νερά βρίσκονται ήδη κάτω από την πολυκατοικία, αποχωρώ μετά τόσες δεκαετίες στην περιοχή, φέροντας τον τίτλο του κινδυνολόγου.

Έτσι κτίστηκε σχεδόν όλη η παραλία μέχρι το κόκκινο λιμανάκι. Είτε με μονοκατοικίες, είτε με πολυκατοικίες. Αλλά και με θηριώδη ξενοδοχεία. Όλα ουσιαστικά παράνομα και αυτά και τα υπόλοιπα στον οικισμό γιατί; Μα το Μάτι έχει χαρακτηριστεί και παραμένει, ως δασική περιοχή! Στο μεταξύ οι στρατιωτικοί έχουν από καιρό καταλάβει αυθαίρετα μια ολόκληρη περιοχή μαζί με την παραλία, αποκλείοντας κάθε πρόσβαση και αφήνοντας το Μάτι κομμένο στα δύο. Νάσου και οι κατασκηνώσεις του δήμου Αθηναίων κ.λ.π. Πιο κάτω άλλη κατάληψη ακτογραμμής από την αεροπορία και το κλου! Οι εγκαταστάσεις του ναυτικού, πού ζήλεψε τους άλλους, πέρα μακρυά μετά το Μαραθώνα, στην Αγία Μαρίνα. (Αυτές ειδικά εμείς οι φορολογούμενοι, τις πληρώσαμε χρυσές αργότερα για να αποζημιωθούν οι ιδιοκτήτες που προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο και δικαιώθηκαν!

Όταν ανοιγόσουν με ένα βαρκάκι στη θάλασσα και έβλεπες το Μάτι από μακρυά, πραγματικά ήταν εντυπωσιακό. Απέραντο μπλε και απέραντο πράσινο. Δένδρα μέχρι τη θάλασσα! Στο πευκοδάσος γύρω πέρα και πάνω στο βουνό ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια εκατοντάδες σπίτια. Πάντα σε στενούς δρόμους, εννοείτε χωρίς λωρίδες αντιπυρικής ζώνης. Οπότε αναρωτιόσουν όχι για το αν, αλλά για το πότε θα καεί η περιοχή; Επειδή το πεύκο όσο κι΄αν μας αρέσει είναι δένδρο-μπουρλότο. Από αυτό βγαίνει το εύφλεκτο δαδί, με αυτό ως πρώτη ύλη δούλευαν οι μπουρλοτιέρηδες πριν από δύο αιώνες.

Ας επιστρέψουμε όμως στην ”ζούγκλα”. Τα δενδράκια που λέγαμε στην αρχή, μέσα στις δεκαετίες θέριεψαν και έγιναν μεγάλα πεύκα. Επάνω ψηλά στην λεωφόρο Μαραθώνος υπήρχε κάποτε μια μικρή γέφυρα. Από κάτω υπήρχε ένας ξεροπόταμος που περνούσε δίπλα από την ”ζούγκλα” και χυνόταν στην θάλασσα. Σήμερα αυτός έχει απλά ”εξαφανιστεί”. Οι μάγοι ιδιοκτήτες των οικοπέδων, τον εξαφάνισαν! Τον έχουν κάνει υπόγειο! Σαν το μετρό! Έτσι τουλάχιστον νομίζουν…

Φυσικά κάποια στιγμή σε έναν κατακλυσμό, ο πρώην ξεροπόταμος θα εμφανιστεί ως χείμαρρος και θα τα κάνει όλα πραγματικά καλοκαιρινά! Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα, έξ΄άλλου όλη η χώρα έτσι είναι φτιαγμένη. Όλα αυτά τα χρόνια εμείς οι πιστοί παραθεριστές της περιοχής απολαμβάναμε την δροσιά του βορειοανατολικού άνεμου που φυσάει στην περιοχή σχεδόν όλο το χρόνο. Την δεκαετία του ενενήντα μια ζοφερή μέρα άρχισε να φυσάει ένας δυνατός καυτός άνεμος. Λίβα τον λένε και καίει τα σπαρτά! Τότε δεν υπήρχε φωτιά, απλά υπήρχε αυτός ο λίβας, ο οποίος δεν ερχόταν από την θάλασσα, αλλά όπως είχε πει η θεία, ερχόταν από το βουνό!

Τότε αρκετοί ηλικιωμένοι από την περιοχή κατέληξαν στα νοσοκομεία με αναπνευστικά προβλήματα… Ήταν ένα δείγμα για το τι θα μπορούσε να συμβεί αν υπήρχε και φωτιά. Αυτό δηλαδή που συνέβη στις 23 Ιουλίου… Όταν όλες οι φυσικές δυνάμεις συνετέλεσαν ώστε να δημιουργηθεί ένα γιγάντιο φυσικό ”φλόγιστρο” που έκαψε τα πάντα στο πέρασμά του και δημιούργησε μιαν εκατόμβη από νεκρούς. Το επίκεντρο ήταν πάλι η ”ζούγκλα”!

Ο πανίσχυρος λίβας πολλαπλασιάζοντας την δύναμή του με τη φωτιά και με ανέμους ταχύτητας 100 χιλιομέτρων την ώρα ακολουθώντας την κλίση του εδάφους, πάνω από τον εξαφανισμένο ξεροπόταμο έκαψε αστραπιαία τα πάντα στο πέρασμα του. Δεν νομίζω ότι θα ξαναπάω στο Μάτι. Δεν μπορώ να περπατήσω σε δρόμους και παραλίες όπου βρήκαν τον θάνατο δεκάδες συνάνθρωποί μας, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά. Δεν μπορώ να κολυμπήσω σε αυτή τη θάλασσα όπου πνίγηκαν τόσα άτομα. Δεν μπορώ να βλέπω τους υπεύθυνους να αποποιούνται, όπως πάντα τις ευθύνες τους, μη συνειδητοποιώντας τι ακριβώς έχει συμβεί.

Βλέποντας από την τηλεόραση πλέον, όλες αυτές τις συγκλονιστικές εικόνες στην περιοχή , μου ήρθε πάλι στο νου εκείνη η φράση της αιωνόβιας θείας μου. -Το Μάτι παιδί μου είναι γραφτό ότι μια μέρα θα ξανακαεί”, όπως τότε πριν από τον πόλεμο που τα είδα όλα με τα μάτια μου. -Πότε θα γίνει αυτό θεία; – Αυτό θα γίνει παιδί μου όταν ο αέρας με τη φωτιά, έρθουν με δύναμη πάλι από το βουνό!

Φράνκ

Υ.Γ. Θυμάμαι όμως και κάτι άλλο… Τα ειρωνικά γέλια από τους πατεράδες που έβλεπαν στην δεκαετία του εξήντα τον Γερμανό στο οικόπεδο-κάμπινγκ, να κάνει στα παιδιά του και στα παιδιά τους, άκουσον-άκουσον! Ασκήσεις πυρασφάλειας…

η δύναμη της Μοναδικής Γνώμης

Το ιντερνετ τρομάζει όποιον φοβάται την έκφραση της ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΓΝΩΜΗΣ. Τα συνδικάτα, οι ενώσεις, οι οργανώσεις, κλπ, είναι δυνατό να ελεγχθούν. Ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, δεν ελέγχεται.

Κιλιάν Εμπαπέ Λοτέν (γαλλικά: Kylian Mbappé Lottin)

Το Bodi είναι ένα χωριό στην κοινότητα της Bassila στην περιφέρεια Donga του δυτικού Μπενίν. Βρίσκεται κοντά στα σύνορα με το Togo. Το Bodi έχει 10.221 κατοίκους. Το μέγεθος και η θέση του στο χάρτη δεν εμπόδισε καθόλου να γεννηθεί εκειπέρα το σημερινό αστέρι της Γαλλίας, που άστραψε με το χαμόγελό του (και τα γκολ που πέτυχε να βάλει, φυσικά) στο Μουντιάλ της Ρωσίας. Ο νεαρότατος ποδοσφαιριστής Κιλιάν Εμπαπέ Λοτέν (γαλλικά: Kylian Mbappé Lottin), γεννημένος στις 20 Δεκεμβρίου 1998 στο Μποντί, είναι Γάλλος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής ο οποίος αγωνίζεται στην θέση του επιθετικού για λογαριασμό της Παρί Σεν Ζερμέν και της Εθνική Γαλλίας, απέκτησε ήδη τη θέση του στη Βίκη: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CE%BD_%CE%95%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%AD Του εύχομαι ολόψυχα να αρνηθεί στις Σειρήνες να τον πλησιάσουν, αλλά κι αν τον πλησιάσουν να βουλώσει τα αφτιά του στο τραγούδι τους. Τη χρειάζεται πολύ αυτή την ευχή, επειδή γεννήθηκε ημέρα Κυριακή. Να είσαι καλά παιδί μεταναστάκι!

ο Κιλιάν Εμπαπέ προέρχεται από οικογένεια αθλητών: ο πατέρας του, Ουιλφρίντ, καμερουνέζικης καταγωγής, εργάζεται ως παιδαγωγός στη ποδοσφαιρική ομάδα του Μποντί, ενώ η μητέρα του, αλγερινής καταγωγής, πραγματοποίησε επαγγελματικού επιπέδου καριέρα ως αθλήτρια του χάντμπολ. Ο Ζιρές Κεμπό-Εκοκό, θετός αδερφός του, είναι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του από τη Σταντ Ρενναί.
Έχοντας ξεκινήσει την ποδοσφαιρική του καριέρα από την ΑΣ Μποντί, εντάχθηκε στο ΑΝΦ Κλαιρφοντέν, πέρασε μέρος των σχολικών του χρόνων φοιτώντας στο Κολλέγιο Κατρίν ντε Βιβόν του Ραμπουγιέ, προτού ενταχθεί στα τμήματα υποδομής της ΑΣ Μονακό το 2013.

100% αφρικανός, δηλαδή.

πανηγυρίζουν οι Γάλλοι για τον συμπατριώτη τους, τον γεννημένο στο Μπενίν από πατέρα Καμερουνέζο και μάνα Αλγερινή. Μάλιστα, αυτό θα πει πολυπολιτισμικότητα και παγκοσμιοποίηση και όχι τα οικονομοτέτοια με τα οποία μας έχουν πρήξει!!