Νομιμοποίση δασικών εκτάσεων αμάν και πότε!

Εμαθα για μια είδηση περί νομιμοποίησης των δασικών εκτάσεων και λέω μακάρι να τελειώνει ένας βραχνάς αμέτρητων ανθρώπων -κυριως δημοσιων υπαλληλων- που συνεταιρίστηκαν (πριν ακομα το 1950) για να εξασφαλίσουν ένα εξοχικο σπιτάκι σε καποιες μακρινες τοποθεσιες, οπου δεν πάταγε άνθρωπος. Αργοτερα, με την ανάπτυξη του τουρισμού, οι εκτάσεις αυτές αποδειχτηκαν ειδυλλιακές και για τούτο προκάλεσαν το ενδιαφερον μεγαλοκαρχαριων που, με τις νομικες τους υπηρεσιες, προσπαθουν εδω και δεκαετιες να τις αρπαξουν και για τούτο επέβαλαν (με τον τρόπο τους!) νομοθετήματα που χαρακτήρισαν τις εκτάσεις αυτές ως "δασικές" παρόλο που δεν έχουν βλάστηση υψηλότερη απο θαμνοειδή και κοτρώνες -κατσάβραχα, που λένε- δηλαδή, οι εκτάσεις αυτές μπορεί να υπήρξαν δάση πριν απο κάτι αιώνες, αλλά σήμερα είναι κατσάβραχα με θάμνους. Ασε που πάρα πολλές απο αυτές τις εκτάσεις έχουν ήδη καταπατηθεί.
Οι συνεταιριστές μάχονται επι δυο και τρεις ζωές -τα εγγονια πλεον και τα δισέγγονα- για να βρουν το δικιο τους και να γινουν κυριοι της γης που πληρωναν επι σειρα ετών οι πρόγονοί τους.
Μακάρι λοιπόν, να λήξει αυτή η διαρκής ταλαιπωρία!
Μακάρι να είναι αληθινή η είδηση.
Ισως, όμως, επειδή κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά, μερικοί άρπαγες να εκμεταλλευτούν το Νόμο και να κάνουν τα δικά τους κόλπα, αλλά νομιζω ότι το δίκιο των αδύναμων πρέπει καποτε να υπερισχύσει, ετσι δεν ειναι; και να μπορέσουν (τα δισέγγονα, έστω) να απολαύσουν την ομορφιά της φύσης, που δεν είναι προνόμιο μονάχα των πλουσίων...