Μια Ζωή την έχουμε!

 Νομίζω πως έχουμε ήδη καταλάβει -είμαστε έξυπνος λαός, πώς να το κάνουμε!- ότι οι κυβερνήσεις λέγονται "κυβερνήσεις" κατ' ευφημισμόν, που λένε, ότι δεν υπάρχουν στον κόσμο ολόκληρο κυβερνήτες άλλοι, εκτός από τους πάμπλουτους τραπεζίτες, βιομηχάνους, εταιρείες, κλπ, ότι οι εκλογές γίνονται για να ενισχύεται η αυταπάτη των λαών και ότι τα κοινοβούλια ειναι απλώς μια ψευδαίσθηση ή, έστω, απλοί διαμεσολαβητές μεταξύ φτωχών (αυτο που λέγεται "απλοί άνθρωποι") και πλούσιων εξουσιαστών.

Η σύγχρονη ενσάρκωση του Δον Κιχώτη και των παλιών μαχητών εναντίον δράκων και άλλων τεράτων, είναι η κα Ζωή Κωνσταντοπούλου που παλεύει να κρατήσει ψηλά (με νύχια και με δόντια) το κύρος του ελληνικού Κοινοβουλίου -για τα ευρωπαϊκά δεν γνωρίζω.

Η Ζωή τολμά. Οχι μόνο επειδή είναι εκ φύσεως τολμηρή -"χωριό που φαίνεται.." γαρ- αλλά και επειδή είναι ένα από τα λίγα θεσμικά πρόσωπα που έχουν πάρει στα σοβαρά το ρόλο τους. Μακάρι να αντέξει!

Η Ζωή ξέρει να είναι σοβαρή στα σοβαρά, αλλά και μειλίχια με ύφος γλυκό και ευπροσήγορο όταν υποδέχεται και ακούει καλούς ανθρώπους, όπως π.χ. τον πρέσβη της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας, μιας χώρας που επίσης παλεύει για ένα κόσμο καλύτερο -όπως κι εμείς υποθέτω.

 Εκείνοι που την επικρίνουν -ημέτεροι, αλλότριοι, αλλά και πεπλανημένοι απλοί/απλοϊκοί πολίτες) στέκονται στην αγωνιώδη προσπάθειά της να εκφράζεται όσο το δυνατόν ακριβέστερα, καθώς και στη χροιά τη φωνής της, η οποία (μεταξύ μας!) διαπερνά τύμπανα και σπάει κόκκαλα! Καλό θα είναι λοιπόν (και γι αυτούς) να προσέχουν κυρίως τα λόγια της, τί λέει, δηλαδή, πριν εκσφενδονίσουν ανιστόρητα (και ανελλήνιστα!) βέλη.

Κράτα Ζωή! Γερά! Μήπως αλλάξει επιτέλους το αφήγημα του κόσμου (η πολιτική, δλδ) που μας σερβίρουν... να έρθει στα δικά μας, τα ανθρώπινα μέτρα. Μια Ζωή την έχομεν άλλωστε...
________________
ΣΗΜ. Πολιτική είναι αυτό που θέλουμε/οραματιζόμαστε να γίνουμε με κάθε τρόπο και με αυτό το στόχο οργανώνουμε δράσεις, προσαρμόζουμε συμπεριφορές, ταχτοποιούμε πράγματα, κλπ, ώστε να οδηγηθούμε στο μέλλον που επιθυμούμε.. Αυτό περί της "τέχνης του εφικτού" κλπ παρόμοια είναι απλώς μπούρδες.