Rodia Mixer: Αυγούστου 2011

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

#H - Ολες οι χώρες του πλανήτη & οι σημαίες τους [all countries of the planet]

H.I.M.I. (Heard Island and McDonald Islands) Ακατοίκητος τόπος, δεν έχει σημαία, ανήκει στην Αυστραλία και δεν ξέρω γιατί αναφέρεται σαν ξεχωριστή χώρα.

Holy See (Vatican City)

Honduras

Hong Kong

Hungary

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Ε.Μ.Π. - ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ 15ης ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΣΥΓΚΛΗΤΟΥ 26/08/2011

Η Σύγκλητος του Ε.Μ.Π. επανειλημμένα εξέφρασε την αντίθεσή της με το νόμο που ψηφίστηκε στη Βουλή για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, γιατί αποδομεί το δημόσιο και δημοκρατικό Πανεπιστήμιο, εγείρει κρίσιμα θέματα αντισυνταγματικότητας, όσον αφορά στην αυτοδιοίκηση, στην ελεύθερη δημοκρατική και ακαδημαϊκή λειτουργία του, αποστερεί από δημόσιους πόρους την Εκπαίδευση, την Έρευνα και τη Φοιτητική Μέριμνα, διαγράφει φοιτητές που αγωνίζονται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, υποβαθμίζει τις σπουδές και τα διπλώματα που απονέμονται και καταργεί το Πανεπιστημιακό άσυλο.

Σήμερα, μετά την ψήφιση του νόμου, η Σύγκλητος του Ε.Μ.Π. αναλαμβάνει τις ευθύνες της ώστε:
1.
Να διαμορφωθούν οι όροι της δημοκρατικής και ακαδημαϊκής λειτουργίας και διοίκησης του Ε.Μ.Π.. Σε πρώτη φάση καλεί όλα τα μέλη των εκλεγμένων οργάνων να παραμείνουν και να αγωνισθούν έτσι ώστε να διασφαλίσουν τη λειτουργία του Ιδρύματος.
2.
Να προβάλλει και να συμβάλει με κάθε θεμιτό και νόμιμο τρόπο στην κατάργηση των αντιδημοκρατικών, αντισυνταγματικών επιταγών του νόμου, επιβεβαιώνοντας την απόφασή της στις 22.08.2011.

Η Σύγκλητος στηρίζει τις κινητοποιήσεις των φορέων της Πολυτεχνειακής κοινότητας στην περίοδο των εξετάσεων, η έναρξη των οποίων μετατίθεται στις 5 Σεπτεμβρίου.
Η Σύγκλητος απευθύνεται στην κοινωνία και την καλεί να στηρίξει τη μεγάλη δική της κατάκτηση, το δημόσιο, δημοκρατικό Πανεπιστήμιο.
______________________
απο εδώ (αρχείο pdf)

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

23% το Σεπτέμβρη: ανοησία ή αναλγησία;

Αγνοώντας, ή μήπως στοχεύοντας με αναλγησία και το τελευταίο γερόντιο αυτού του τόπου, που προγραμματίζει φτηνές διακοπές το Σεπτέμβρη, το μήνα που συνδυάζει τη ζέστη του καλοκαιριού με τη γλύκα του φθινοπώρου και τις πεσμένες τιμές, ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος προγραμμάτισε αύξηση του ΦΠΑ σε 23% στα καταστήματα εστίασης (ταβερνάκια, κλπ) ώστε το κόστος για το καφεδάκι, το ουζάκι, το μεζέ, να τιναχτεί στα ύψη και να γίνουν οι μικρές απολαύσεις εντελώς απρόσιτες για ανθρώπους που ήδη κολυμπούν στην ανέχεια, ενώ...

...ο κ. πρωθυπουργός έχει την πολυτέλεια να κάνει τις διακοπές του ντάλα καλοκαίρι, να τραβά κουπί στο κανό του γυμνάζοντας τα μπράτσα να παραμείνουν σφριγηλά για να σηκώσει το βάρος των προβλημάτων της ελληνικής κρίσης, περιτριγυρισμένος από δεκάδες σωματοφύλακες που πληρώνουμε οι απλοί πολίτες, εμείς, με τα χρήματα που περιέκοψε απο μισθούς και συντάξεις...

... αγοώντας, ή μάλλον χωρίς να θέλει να γνωρίζει ότι μερικοί από τους κατοίκους της πολύπαθης χώρας που κυβερνά προγραμματίζουν διακοπές το Σεπτέμβρη, όταν οι τιμές των καταλυμμάτων είναι πιο προσιτές για τα περιορισμένα οικονομικά τους κι έτσι μπορούν κάθε χρόνο να απολαμβάνουν διακοπές μισοτιμής...

...έτσι, θα μείνουν άδεια τα τραπεζάκια πλάι στα πεζούλια και θ' αγναντεύουν τη θάλασσα μονάχα τους φέτος το Σεπτέμβρη, ή μάλλον παρέα με το 23% ΦΠΑ...

Ωραίο και ευφάνταστο σχέδιο για την οικονομία, αλλά και για την απαξίωση της φτωχής αλλά τίμιας ελληνικής οικογένειας, αυτής που δεν παρανόμησε, δεν τα κονόμησε απο σκανδαλα και δεν έχτισε αυθαίρετα, καθώς και την εξόντωση των περήφανων γερατιών της Ελλάδας. Ευκαριστώ Μπένι, Ευκαριστώ Γκιόργκος! Αυτή η αύξηση και ο χρονικός της ορίζοντας («θα ισχύσει το Σεπτέμβρη και από Οκτώβρη βλέπουμε», κατά δήλωση υπΟικ) είναι μια ακόμα έκφραση της κρατικής βίας. Δεν είναι;
____________________________________
το ποστ αφιερωμένο εξαιρετικά στον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου και στον υπουργό οικονομικών κ. Ε. Βενιζέλο

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Tο σημερινό νόημα του πανεπιστημιακού ασύλου

1. Tι σημαίνει πράγματι στις μέρες μας το πανεπιστημιακό άσυλο και τι μπορεί να συμβολίζει η επίκλησή του είκοσι τρία* χρόνια μετά την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου;

H έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου άρχισε να αποκτά βαρύνουσα πολιτική και θεσμική σημασία την περίοδο της «διευθυνόμενης» δημοκρατίας της μετεμφυλιακής εποχής, όταν το πανεπιστήμιο άρχισε να αναδεικνύεται σε πεδίο προνομιακό διεκδίκησης της πολιτικής ελευθερίας, καθώς και της ισότητας στην παιδεία και τη μόρφωση. Tο φοιτητικό κίνημα της προδικτατορικής περιόδου είχε μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε πολιτικό προμαχώνα της ελεύθερης διακίνησης και πάλης των ιδεών και το πανεπιστημιακό άσυλο σε ασπίδα απέναντι στην αστυνόμευση της πανεπιστημιακής ζωής.

H πολιτική αυτή παρακαταθήκη της προδικτατορικής περιόδου μεταλαμπαδεύτηκε στη δικτατορική περίοδο και ενσταλάκτηκε στις συνειδήσεις των φοιτητών ως κτήμα και απόκτημα και άρρητη αξία του συνταγματικού μας πολιτισμού. Mε την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973, το πανεπιστημιακό άσυλο καταξιώνεται ιστορικά και πολιτισμικά και γίνεται σύμβολο της μαζικής αντίστασης κατά της δικτατορίας και του κρατικού αυταρχισμού. Kαταγράφεται έτσι στο πολιτικό μας υποσυνείδητο ως ένας χώρος ιερός και απαραβίαστος, στον οποίο η κρατική εξουσία δεν δικαιούται να εισβάλλει αυθαίρετα, χωρίς άδεια των αρμόδιων πανεπιστημιακών αρχών.

H απαίτηση αυτή βρήκε τη ρητή νομοθετική κατοχύρωσή της στον πανεπιστημιακό νόμο 1268/1982. H μεταπολιτευτική απήχηση του πανεπιστημιακού ασύλου οφείλεται πάντως στον πολιτικό συμβολισμό που αποπνέει και όχι στη νομοθετική της ισχύ.

H προστασία του πανεπιστημιακού ασύλου δεν αποτελεί η ίδια αυτοσκοπό αλλά μέσο που εγγυάται την ελευθερία της έρευνας και της διδασκαλίας, καθώς και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, χάριν των οποίων και υπάρχει.

H προστασία της στρέφεται κατά πρώτο λόγο κατά της κρατικής εξουσίας και των αυθαίρετων επεμβάσεών της σε όλους τους χώρους, που εκδηλώνονται, ασκούνται, υποστηρίζονται ή πλαισιώνονται οι ακαδημαϊκές ελευθερίες. Στις μέρες μας το πανεπιστημιακό άσυλο δεν προστατεύει, ωστόσο, τους φορείς του μόνον απέναντι στην κρατική εξουσία αλλά και κατά παντός «τρίτου» ιδιώτου, κατά πάσης οργανωμένης ή ανοργάνωτης ομάδας, που αποπειράται να εισβάλει αυθαίρετα στον πανεπιστημιακό χώρο, με σκοπό να παρεμποδίσει, διαταράξει ή κατασκοπεύσει την εκπαιδευτική ή ερευνητική δραστηριότητα του ιδρύματος. Tο πανεπιστημιακό άσυλο δεν παρέχει πάντως «ποινική ασυλία» στους «ενοίκους» της πανεπιστημιακής κοινότητας ούτε απαλλάσσει αυτούς ή «τρίτους», μη μέλη της, από την ποινική ευθύνη όταν διαπράττουν αυτόφωρα κακουργήματα ή αυτόφωρα εγκλήματα κατά της ζωής (άρθρο 2 παρ. 7 του νόμου 1268/1982). Στην τελευταία αυτή περίπτωση, η επέμβαση της δημόσιας δύναμης μπορεί να γίνει και χωρίς την άδεια των πανεπιστημιακών αρχών.

Φορείς πάντως του δικαιώματος του πανεπιστημιακού ασύλου είναι όλοι οι φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και φοιτητές και μόνον αυτοί, οι οποίοι και δικαιούνται να αξιώνουν την προστασία και τον σεβασμό του από οποιονδήποτε το παραβιάζει ή κωλύει την απόλαυσή του.

2. Θα πρέπει εδώ να υπογραμμιστεί μία τελευταία σημαντική αλλαγή στην προστασία του ασύλου, που κινδυνεύει να περάσει απαρατήρητη. H κρατική εξουσία έχει παύσει προ πολλού να αποτελεί την αποκλειστική πηγή διακινδύνευσης του πανεπιστημιακού ασύλου. Οπως έχει γίνει άλλωστε αντιληπτό, ιδίως από την τηλεοπτική κάλυψη των επετειακών εκδηλώσεων του Πολυτεχνείου, η απειλή κατά του πανεπιστημιακού ασύλου δεν προέρχεται μονοσήμαντα από τις δυνάμεις καταστολής, αλλά από ένα συνδυασμό ανεύθυνων ή προσχεδιασμένων ενεργειών Aστυνομίας και οργανωμένων ή ανοργάνωτων ομάδων νέων, οι οποίοι χρησιμοποιούν απερίσκεπτα και προσχηματικά το πανεπιστημιακό άσυλο για δικούς τους πολιτικούς σκοπούς, προξενώντας σοβαρές και δυσαναπλήρωτες ζημιές στο ίδρυμα. Συνυπεύθυνη γι' αυτή την «αναμενόμενη» κάθε φορά παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου είναι και η Aστυνομία, η οποία, είτε με την εσκεμμένη αδιαφορία της ή ανικανότητά της να ενεργήσει προληπτικά, είτε με την άτεχνη παρώθησή της, σπρώχνει τελικά τους «καταδιωκόμενους» σε πράξεις βίας και καταστροφής.

Tα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν και αυτά το δικό τους μερίδιο ευθύνης στην «προαναγγελλόμενη» καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου, αφού ένα εντυπωσιακό και προκλητικό «γεγονός» αυξάνει την τηλεθέασή του και δι' αυτής τις εισπράξεις τους από τις διαφημίσεις.

3. Tα γεγονότα όμως του Πολυτεχνείου έχουν και μία άλλη διάσταση, ακόμη πιο ανησυχητική από την προηγούμενη: Παρέχουν στην κοινή γνώμη μία εντελώς παραπλανητική εικόνα των αγαθών που διακυβεύονται από την καταπάτηση του ασύλου, συγκαλύπτοντας αντικειμενικά άλλες παραβιάσεις του ασύλου, πιο επικίνδυνες και πιο καταλυτικές από αυτές που δείχνουν οι τηλεοπτικές κάμερες. Πρόκειται για απειλές τηλεοπτικά αθέατες γι' αυτό και δημοσιογραφικά αδιάφορες και για την εικονοκλαστική μας πραγματικότητα ουσιαστικά ανύπαρκτες.

Eξηγούμαι: Σήμερα το άσυλο δεν εγγυάται μόνον έναν υλικό χώρο κτισμάτων και τεχνολογικών εγκαταστάσεων, αλλά και μία άυλη ή συμβολική σφαίρα ελεύθερης πνευματικής και ερευνητικής ή διδακτικής δραστηριότητας και επικοινωνίας, χωρίς σύνορα και αποκλεισμούς, στην οποία προάγεται και μεταδίδεται ελεύθερα η γνώση και διακινούνται οι ιδέες. H επιστημονική αναζήτηση στη σφαίρα αυτή γίνεται ή πρέπει να γίνεται, χωρίς διοικητικούς καταναγκασμούς, πολιτικές εξαρτήσεις ή ιδιωτικές κερδοσκοπικές προσδοκίες.

Tα πανεπιστήμιά μας επιδίδονται, τα τελευταία χρόνια, με πρωταγωνιστές τις σχολές κυρίως των εφηρμοσμένων επιστημών, σε έναν τιτάνιο αγώνα επιστημονικής αναζήτησης και έρευνας, συμμετέχοντας σε χρηματοδοτούμενα ερευνητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα εθνικού ή διεθνούς επιπέδου. Πολλές από αυτές τις ερευνητικές πανεπιστημιακές δραστηριότητες είναι ανταγωνιστικές επαγγελματικών ενώσεων, ιδιωτικών κέντρων παροχής υπηρεσιών γνώσης ή επιχειρηματικών συγκροτημάτων που δρουν στον τομέα της παιδείας και του πολιτισμού, ενώ άλλες δραστηριότητες εκφεύγουν εντελώς από τη λογική της αγοράς και του κέρδους. Φορείς πάντως ιδιωτικών συμφερόντων, «διαπλεκομένων» ή μη, βλέπουν καχύποπτα τις σύγχρονες ερευνητικές και παιδαγωγικές δραστηριότητες των πανεπιστημίων και επιζητούν ή επιδιώκουν όχι βέβαια την εξαφάνισή τους αλλά τον έλεγχο και την καθυπόταξή τους στους όρους και στους νόμους που επιθυμούν οι ίδιοι.

Yπάρχουν, επομένως, δυνάμεις που έχουν κάθε λόγο να απεργάζονται την ποιοτική υποβάθμιση του πανεπιστημίου, τον ευτελισμό των αξιών της ακαδημαϊκής ελευθερίας και τη καταρράκωση κάθε έννοιας του πανεπιστημιακού ασύλου, έτσι ώστε το πανεπιστήμιο, καχεκτικό και αδύναμο, να γίνει υποχείριο των εξουσιαστών του χρήματος και των εραστών της εξουσίας.

H υπεράσπιση της ακαδημαϊκής ελευθερίας έχει, λοιπόν, σήμερα ένα διαφορετικό, σε σχέση με το χτες, νόημα. Aποβλέπει στην άρνηση υποταγής της πανεπιστημιακής κοινότητας στις εξουσιαστικές ή μονοπωλιακές επιδιώξεις ιδιωτικών συμφερόντων, στην ελεύθερη από κομματικές παρεμβάσεις ή εξαρτήσεις ακαδημαϊκή δραστηριότητα και στη μη αντιστρατευόμενη τις θεμελιώδεις αξίες του πολιτισμού μας ερευνητική δραστηριότητα.

Kαι η υπεράσπιση αυτή διασφαλίζεται με τις ανοικτές και δημοκρατικές διαδικασίες διοίκησης του πανεπιστημίου και άσκησης της εκπαιδευτικής και ερευνητικής δραστηριότητας. Δεν είναι μόνο συλλογική η έρευνα στο πανεπιστήμιο, είναι και διαφανής και άρα ελέγξιμη ανά πάσα στιγμή, ενώ η υποχρεωτική ένταξή της στις υπάρχουσες διοικητικές δομές την καθιστά κοινωνικά υπεύθυνη.

Tο πανεπιστήμιο έχει και σήμερα ανάγκη από το πανεπιστημιακό άσυλο, όχι για να κλειστεί στον εαυτό του και να αποκοπεί από την κοινωνία, ούτε για να αποσυνδεθεί από την παραγωγή, με την οποία πρέπει να διατηρεί στενούς δεσμούς, αλλά για να συνδεθεί με την κοινωνία και την παραγωγή από θέση ισχύος και ανεξαρτησίας, έτσι ώστε να μπορεί το ίδιο να καθορίζει τους όρους της έρευνας και προαγωγής της επιστήμης. Eχει ανάγκη από το άσυλο, όπως έχει ανάγκη και από την αυτοδιοίκηση και την οικονομική του αυτοτέλεια, όχι για να προασπίσει τα ανύπαρκτα προνόμια των πανεπιστημιακών δασκάλων του, αλλά για να μπορεί να βρει καταφύγιο η ελεύθερη, χωρίς καταναγκασμούς ή εξαρτήσεις, επιστημονική αναζήτηση, η ανεξαρτησία της γνώμης και της σκέψης, η ελεύθερη παραγωγή και μετάδοση της γνώσης.

Οσοι σήμερα παραβιάζουν, καταπατούν, περιφρονούν, χλευάζουν ή ευτελίζουν το πανεπιστημιακό άσυλο, πλήττουν εσκεμμένα ή αθέλητα θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατικής και φιλελεύθερης συνταγματικής μας παράδοσης.

Eίναι δύσκολη και πολύπλοκη υπόθεση στην εποχή μας η προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, διότι δεν απαιτεί μόνον ανδρεία ή μόνον αρετή, χρειάζεται υψηλό φρόνημα και πολλή φρόνηση.
________________________________
* το κείμενο αυτο του Αντώνη Μανιτάκη (καθηγητή Νομικής) δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία το Σαββάτο 16 Νοεμβρίου 1996, και το βρήκα εδώ (οι υπογραμμίσεις δικές μου). Περιττεύει, νομίζω, να σημειώσω ότι εξακολουθεί να είναι επίκαιρο και φρέσκο σαν να γράφτηκε σήμερα.

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Πανεπιστημιακό Ασυλο - ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΛΗΤΟΥ ΤΟΥ Α.Π.Θ.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τηλ. (2310) 997158, 996778 Fax (2310) 996730 e-mail: louizou@ad.auth.gr
Κτίριο Διοίκησης «Κ. Καραθεοδωρή» Α.Π.Θ., Τ.Κ. 541 24, Θεσσαλονίκη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΛΗΤΟΥ ΤΟΥ Α.Π.Θ.

Θεσσαλονίκη, 24/8/2011

Η Σύγκλητος του Α.Π.Θ. εκφράζει την πλήρη αντίθεσή της στο νόμο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση που ψηφίζεται σήμερα από τη Βουλή των Ελλήνων διότι:

1. Υπονομεύει το δημόσιο χαρακτήρα των πανεπιστημίων.
2. Εγείρει σοβαρά ζητήματα αντισυνταγματικότητας που αναφέρονται στην αυτοδιοίκηση και το δημοκρατικό χαρακτήρα των πανεπιστημίων.
3. Υποβαθμίζει τα πτυχία των Τμημάτων και τα αποσυνδέει από τα επαγγελματικά δικαιώματα, οδηγώντας τους μελλοντικούς πτυχιούχους στην ανεργία και την υποαπασχόληση.
4. Δε διασφαλίζει τη δημόσια χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων, της έρευνας και της φοιτητικής μέριμνας, μετακυλίοντας το κόστος σπουδών στην ελληνική οικογένεια.
5. Αποσυνδέει την έρευνα από την αποστολή του Πανεπιστημίου.
6. Προκαλεί μεγάλα προβλήματα στην ακαδημαϊκή λειτουργία των Ιδρυμάτων.
7. Διαγράφει φοιτητές που στις σημερινές αντίξοες οικονομικές συνθήκες προσπαθούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.

Η Σύγκλητος του Α.Π.Θ. συναισθανόμενη τις ευθύνες της ως κορυφαίο ακαδημαϊκό και δημοκρατικά εκλεγμένο όργανο του μεγαλύτερου Πανεπιστημίου της χώρας έναντι του Συντάγματος και των πανεπιστημιακών δασκάλων και φοιτητών που εκπροσωπεί, δεν έχει άλλο δρόμο παρά να προβάλει ως άμεσο και βασικό στόχο της πανεπιστημιακής κοινότητας την με κάθε νόμιμο τρόπο κατάργηση των αντισυνταγματικών διατάξεων του νόμου, που πλήττουν ευθέως τα ιδανικά της Παιδείας και διαλύουν την ανώτατη εκπαίδευση της χώρας.

Η Σύγκλητος καλεί τις Σχολές και τα Τμήματα να διευκολύνουν την άμεση διεξαγωγή συνελεύσεων προκειμένου να ενημερωθούν τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας για τις καταλυτικές αλλαγές.
____________________________________________
Με την παράκληση να δημοσιευθεί ή να μεταδοθεί
(το βρήκα εδώ)

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Γίνε δωρητής κινητής τηλεφωνίας! Μπορείς!

Ντριν ντριν ντριν.. λαβαίνω και σήμερα στο κινητό μου ένα μήνυμα προσφοράς. Συνήθως διαγράφω τα παρόμοια μηνύματα, αλλά σήμερα μου κατεβαίνει η φαεινή ιδέα να δοκιμάσω.. να δω τί συμβαίνει τεσπα με αυτές τις προσφορές.. να διαπιστώσω αν είναι πράγματι προσφορές ή μούσια.

Το μήνυμα γράφει ότι κερδίζω 300 λεπτά ομιλίας συν 300 sms αν ενεργοποιήσω την προσφορά, καλώντας ένα νούμερο της κινητής. Μάλιστα... Πονηρή η δικιά σου όμως.. ο έλεγχος πρέπει να είναι πλήρης και τεκμηριωμένος. Πηγαίνω λοιπόν στις πληροφορίες υπολοίπου και μαθαίνω ότι έχω υπόλοιπο, ας πούμε, 10 (δέκα) ευρά. Στα υπόψη αυτό, το κρατάω. Για να δούμε τώρα τι θα γίνει μετά την ενεργοποίηση της προσφοράς, είμαι πολύ περίεργη να μάθω πόσα θα γίνουν τα ευρά (+ΦΠΑ, εννοείται).

Πατάω το νουμεράκι και ενεργοποιώ, η αυτόματη τηλεφωνήτρια με ευχαριστεί πολύ και με ενημερώνει ότι για να κερδίζω αυτά τα 300 λεπτά και τα 300 sms έχω τη δυνατότητα να κάνω κάθε 30 μέρες το ίδιο κολπάκι. Ωραία... στα υπόψη κι αυτό.

Ξαναπάω στις πληροφορίες υπολοίπου της κινητής και μαθαίνω ότι το υπόλοιπό μου είναι πλέον... 7 (επτά) ευρά! Μίκρυνε κατά τα 3 (τρία) ευρά της.. προσφοράς! Δηλαδή, ο χρόνος ομιλίας μου αντιστοιχεί πια μόνο σε επτά ευρά! Αντί για προσφορά λοιπόν, αντί να αυξηθεί ο χρόνος ομιλίας κατά 300 λεπτά, μειώθηκε.

Εγινα δωρήτρια κινητής τηλεφωνίας! Αν ακολουθήσω κιόλας την ενημερωτική προτροπή, κάθε τριάντα μέρες θα μπορώ άνετα να δωρίζω τρία ευρά στην εταιρεία! Νοιώθω απέραντα ευτυχισμένη! Είχα ένα βάρος στη τσέπη.. αυτά τα τρία ευρά με βάραιναν πολύ και η καλή κινητή με βοηθά να κάνω ένα μηνιαίο... ξεφόρτωμα!

Προσοχή λοιπόν, μη πατάτε εύκολα την ενεργοποίηση παρόμοιων προσφορών που μόνο προσφορές δεν είναι.. ή μάλλον είναι προσφορές προς την κινητή τηλεφωνία!

Επειδή αφαιρέθηκαν τα τρία ευρά από το λογαριασμό μου και προστέθηκαν -πού αλλού;- στο λογαριασμό της εταιρείας. Τά 'θελα και τά 'παθα, αν και τό 'ξερα ότι η περιέργεια έφαγε τη γάτα.. Αλλά, αν δεν δοκίμαζα, πώς θα μάθαινα για να ενημερώσω και το πλατύ αναγνωστικό μου κοινό; ε;

Αποκάλυψα κάτι με το οποίο αποκλείεται να ασχοληθεί κανένα σοβαρό ΜΜΕ. Δέχομαι ευχαριστίες και συγχαρητήρια! Μερσί :)