η δύναμη της καλωσύνης

η πρώτη ιστοριούλα που κατάφερα να διαβάσω (και δεν θυμάμαι αν ήταν στο Αναγνωστικό της Α' Δημοτικού ή κάπου αλλού γραμμένη) ήταν η ιστορία της μάχης του Βοριά με τον Ηλιο, αυτή όπου οι δυο δυνατοί βάλανε στοίχημα για το ποιος είναι δυνατότερος: ο Βοριάς ή ο Ηλιος. Βρήκανε έναν ανθρωπάκο που πήγαινε στο χωράφι του και συμφωνήσανε ότι ο πιο δυνατός θα ήταν αυτός που θα κατάφερνε να του βγάλει την κάπα που φορούσε.

Ο Βοριάς, λοιπόν, άρχισε να φυσάει μανιασμένα, κι όσο φύσαγε τόσο σφιγγόταν ο ανθρωπάκος στην κάπα του. Εβγαλε τα πλεμόνια του ο Βοριάς στο φύσημα, αλλά του κάκου: αδύνατο να αποσπάσει την κάπα. 

σημειώνω ότι είχε και κάτι ωραιότατα σκιτσάκια στο βιβλιο, με σινική μελάνη μάλλον.

Μόλις σταμάτησε ο Βοριάς, έπιασε δουλειά ο Ηλιος, που έδιωξε τα σύννεφα και φανερώθηκε λαμπρός κι ο ανθρωπάκος ξεκούμπωσε την κάπα. Προχωρώντας η ώρα, όλο και ζέσταινε περισσότερο, ώσπου ο άνθρωπος δεν άντεξε και πέταξε την κάπα από πάνω του!

Τι μας λέει λοιπόν η μικρή αυτή ιστορία; ότι η καλωσύνη νικάει την αγριάδα και, αν το μεταφέρουμε στη ζοφερή μας εποχή, έχουμε μάθει καλά τι κάνει ο πόλεμος με τα φονικά όπλα. Καιρός δεν είναι να μάθουμε τι συμβαίνει όταν "επιτίθεται" η καλωσύνη;

Αλλο είναι να σκοτώνεις ανθρώπους με πρόθεση να τους κατακτήσεις, κι άλλο είναι να στέλνεις βοήθεια για να τους ανακουφίσεις στις δυσκολίες. Δεν το πάω μακρύτερα το πράγμα από όσο φαίνεται, περιμένω επίσης τις εξελίξεις, αλλά ας μην είμαστε αχάριστοι και δύσπιστοι. Η Ανθρωπιά θα νικησει!
_____________
ΣΗΜ. γράφτηκε με αφορμή την αποστολή κινεζικής υγειονομικής βοήθειας προς την Ιταλία,  τη στιγμή που η ΕΕ αρνήθηκε να δώσει, καθώς επίσης και με αφορμή την δήλωση του κ. Μακρόν υπέρ των ευρωπαϊκών Αξιών.

Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών (Άρθρο 285 ΠΚ)

Άρθρο 285 ΠΚ
Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών

1. Όποιος παραβιάζει τα μέτρα που έχει διατάξει ο νόμος ή η αρμόδια αρχή για να αποτραπεί η εισβολή ή η διάδοση μιας μεταδοτικής ασθένειας τιμωρείται: α) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ζώα, β) με φυλάκιση και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας σε αόριστο αριθμό ανθρώπων.

2. Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα μεταδοθεί η ασθένεια σε ζώα, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή, και αν είχε ως αποτέλεσμα να μεταδοθεί σε άνθρωπο, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη.

3. Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.

4. Όποιος στις περιπτώσεις της παραγράφου 1 παραβιάζει τα μέτρα από αμέλεια, τιμωρείται: α) στην περίπτωση του στοιχείου α΄ με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας και β) στην περίπτωση του στοιχείου β΄ με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.

(Νόμος 4619/2019, νέος Ποινικός Κώδικας)
__________________________
ΣΗΜ.1. υπάρχει εισαγγελέας να τους τσακώσει; υπάρχει δικαστής να τους χώσει μέσα όλους αυτους που παραπληροφορούν τον κόσμο στέλνοντάς τον π.χ. να μη λαβαίνει τις απαραίτητες προφυλάξεις ή να μεταλάβει;
ΣΗΜ.2. το θεμα ειναι αν αυτη η παραβίαση διωκεται αυτεπαγγέλτως ή πρεπει να γινει μηνυση. Μήπως το έγκλημα θεωρείται... "στιγμιαίο"..?

ένα κείμενο αποκαλυπτικό

Μεταφέρω από τη "Βιβλιοσελίδα" ένα κείμενο (δημοσιευμένο στις 30 Μαΐου 2013) που με εντυπωσίασε και φαντάζομαι ότι θα προβληματίσει και σένα αγαπημένε/η μου αναγνώστη/τρια. Θυμίζει πράγματα και καταστάσεις που ζήσαμε τα τελευταία δέκα χρόνια, καταστάσεις που υπάρχουν ακόμα και επιδεινώνονται. Το κείμενο λοιπόν:

//ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ:

Silent Weapons for Quiet Wars

Διαβάζεται και σε συνάρτηση με το Δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης
Πολλοί απο εμάς διαβάζοντας ορισμένα άρθρα, βλέπουμε μέσα σε αυτά στοιχεία και γεγονότα, που όντως βιώνουμε η έχουμε βιώσει στη ζωή μας….Αναφέρομαι σε άρθρα που όταν αναρτώνται, άνθρωποι και όργανα του “Συστήματος” (πολιτικοί, media κλπ), σπεύδουν τα χαρακτηρίσουν σαν συνομωσιολογίες.Το παρακάτω άρθρο ίσως, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έτσι. Η κρίση πάντα όμως ανήκει σε εσάς τους αναγνώστες:

Το έγγραφο αυτό περιγράφει ξεκάθαρα την δογματική και κυριαρχική νοοτροπία της ελίτ της Παγκόσμιας Κυβέρνησης. Βρέθηκε τυχαία το 1986, ονομάστηκε «Σιωπηλά όπλα για έναν αθόρυβο πόλεμο», και αποτελεί μια θαυμαστή εξήγηση της τεχνικής της μαζικής πλύσης εγκεφάλου. Αυτό το εκτενές και λεπτομερές έγγραφο που χρονολογείται από το 1979 περιγράφει μία πολιτική που επιβλήθηκε από το 1950. Το έγγραφο λέει πως: «ο αθόρυβος πόλεμος …κηρύχθηκε από την Διεθνή Ελίτ σε μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα 1954». Το 1954 όμως είναι το έτος που για πρώτη φορά συναντήθηκε η λέσχη Μπίλντερμπεργκ.

Εδώ υπάρχει μια περίληψη του περιεχομένου του:

«Η εμπειρία έχει αποδείξει πως η πιο απλή μέθοδος για την εξασφάλιση ενός σιωπηλού όπλου και η απόκτηση ελέγχου του κοινού, είναι να τους διατηρούμε ανεκπαίδευτους και αδαείς όσον αφορά τις αρχές των βασικών συστημάτων αφ’ ενός, ενώ αφ’ ετέρου να τους κρατούμε σε σύγχυση, να τους έχουμε αποδιοργανωμένους και αποσπασμένους σε θέματα που δεν έχουν καμία πραγματική σημασία.
Αυτό επιτυγχάνεται με: (...)

1. Τον χωρισμό των εγκεφάλων τους• την υπονόμευση των πνευματικών τους δραστηριοτήτων την παροχή ενός προγράμματος χαμηλής ποιότητας στην δημόσια εκπαίδευση, τα μαθηματικά, τον σχεδιασμό συστημάτων και τα οικονομικά αλλά και την αποθάρρυνση τους στον τομέα της τεχνικής δημιουργικότητας.

2. Την εξάρτηση των αισθημάτων τους και την αύξηση της αυτοϊκανοποίησής τους αλλά και της ικανοποίησης τους σε συναισθηματικές και σωματικές δραστηριότητες με:

α) Άσχετες συναισθηματικές προσβολές και επιθέσεις (πνευματικός και συναισθηματικός βιασμός) μέσω μιας μόνιμης επίθεσης σεξ, βίας και πολέμων στα μέσα ενημέρωσης -κυρίως την τηλεόραση και τις εφημερίδες.

β) Την ικανοποίηση κάθε επιθυμίας τους -σε υπερβολή- «σκουπιδοτροφές για τη σκέψη» και με την αποστέρηση όλων αυτών που πραγματικά έχουν ανάγκη.

γ) Την επανεγγραφή της ιστορίας και του νόμου και την υποταγή του κοινού σε μία παρεκκλίνουσα δημιουργία, έτσι ώστε να μπορεί να ανορθώνει τη σκέψη του από τις προσωπικές ανάγκες σε ιδιαίτερα κατασκευασμένες εξωτερικές προτεραιότητες.
Τα σιωπηλά όπλα της τεχνολογίας κοινωνικού αυτοματισμού θα παρεμποδίζουν τα ενδιαφέροντα του και τις ανακαλύψεις του.
Όσο περισσότερη σύγχυση, τόσο περισσότερο όφελος. Άρα η καλύτερη προσέγγιση είναι να δημιουργούμε προβλήματα και μετά να προτείνουμε λύσεις.»

Περιληπτικά:
✓Στα μέσα διατηρήστε την προσοχή του ενήλικου κοινού μακριά από τα πραγματικά κοινωνικά θέματα και αιχμαλωτίστε το με θέματα που δεν έχουν καμιά πραγματική αξία.

✓ Στα σχολεία κρατήστε το νεαρό κοινό σε άγνοια όσον αφορά τα πραγματικά μαθηματικά, τα πραγματικά οικονομικά θέματα, τον πραγματικό νόμο και την πραγματική ιστορία.

✓Στη διασκέδαση διατηρήστε την διασκέδαση του κοινού κάτω από το πνευματικό επίπεδο της Στ’ δημοτικού.

✓Στην εργασία διατηρήστε το κοινό απασχολημένο … απασχολημένο … απασχολημένο … για να μην έχει χρόνο να σκεφτεί φέρτε το πίσω στο αγρόκτημα με τα άλλα ζώα.

ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΙΩΠΗΛΑ ΟΠΛΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΕ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΑ.

Γράφει για τον αθόρυβο πόλεμο:
«Πυροβολεί καταστάσεις αντί για σφαίρες. Προωθείται με επεξεργασία δεδομένων αντί με την πυρίτιδα με έναν υπολογιστή αντί για ένα όπλο- την χειρίζεται ένας προγραμματιστής υπολογιστών αντί ένας σκοπευτής- ενεργεί κάτω από τις διαταγές ενός τραπεζικού μεγιστάνα αντί ενός στρατηγού του στρατού.
Δεν δημιουργεί προφανείς θορύβους, δεν προκαλεί προφανείς σωματικές βλάβες και δεν αναμιγνύεται φανερά στην καθημερινή κοινωνική ζωή κανενός.

Προκαλεί όμως αλάνθαστους «θορύβους», προκαλεί αλάνθαστες σωματικές και πνευματικές βλάβες και εμπλέκεται με αλάνθαστο τρόπο στην καθημερινή κοινωνική ζωή, δηλαδή αλάνθαστα στον εκπαιδευμένο παρατηρητή, αυτόν που γνωρίζει που να κοιτάζει. Το κοινό δεν μπορεί να κατανοήσει το όπλο κι έτσι δεν μπορεί να πιστέψει πως δέχεται την επίθεση και υποτάσσεται από ένα όπλο.
Το κοινό μπορεί ενστικτωδώς να αισθανθεί πως κάτι πάει στραβά, εξ’ αιτίας όμως της τεχνολογικής φύσης του σιωπηλού όπλου, δεν μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματα του με λογικό τρόπο, ή να χειριστεί το πρόβλημα με έξυπνο τρόπο. Έτσι δεν γνωρίζει πως να ζητήσει βοήθεια και δεν ξέρει πως να συνεργαστεί με άλλους για να αμυνθούν εναντίον του.

Όταν ένα σιωπηλό όπλο εφαρμόζεται σταδιακά, τότε το κοινό προσαρμόζεται στην παρουσία του και μαθαίνει να ανέχεται την επέμβαση του στη ζωή του, μέχρι που η πίεση (ψυχολογική ή οικονομική) να γίνει πάρα πολύ μεγάλη και να καταρρεύσει. Άρα το σιωπηλό όπλο είναι ένας τύπος βιολογικού πολέμου. Επιτίθεται στη ζωτικότητα, την κινητικότητα και τις επιλογές των ατόμων μιας κοινωνίας, γνωρίζοντας, κατανοώντας, χειριζόμενο και επιτιθέμενο στις πηγές φυσικής και κοινωνικής ενέργειας και στις σωματικές, πνευματικές και συναισθηματικές δυνάμεις και αδυναμίες».

Με άλλα λόγια διαίρει και βασίλευε. Όταν κάποιοι εισαγάγουν την παγκόσμια δικτατορία τους με σταδιακή προσέγγιση τότε πολλοί λίγοι θα συνειδητοποιήσουν τι πραγματικά γίνεται μέχρι να είναι πολύ αργά. Στην πραγματικότητα οι πολλοί θα καταδικάσουν και θα γελάσουν αυτούς που θα προσπαθήσουν να τους καταδείξουν τι ακριβώς συμβαίνει. Κλείνοντας το θα αναφέρω τρία μόνον αποσπάσματα από κάποιες εκατοντάδες αναφορές που κατά καιρούς έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά για την σύνδεση του ανθρώπινου εγκεφάλου με κρατικούς υπολογιστές μέσω ραδιοεπικοινωνιών:

«Είναι μέσα στην εξουσία μας να παρατηρούμε τι βλέπει, τι αισθάνεται και τι σκέπτεται ένα άτομο, να εξετάζουμε εξονυχιστικά τη συμπεριφορά και να ανιχνεύουμε ακόμη την περίπτωση του τυχαίου στις συνειδητές του αποφάσεις, αλλά και στην ψυχολογική και ασυνείδητη κατάσταση του».(Telemetry is coming of age)

«Μπορούμε να επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε την αυξανόμενη γνώση μας για να σκλαβώσουμε τους ανθρώπους με τρόπους που δεν φανταστήκαμε ποτέ, αφαιρώντας τους την προσωπικότητα και ελέγχοντας τους με μέσα τόσο προσεκτικά επιλεγμένα που δεν θα γνωρίσουν ίσως ποτέ την απώλεια της προσωπικότητας τους» (Καθηγητής Καρλ Ρότζερς – Science).

«Έχουν αναπτυχθεί τεχνικές για την έρευνα και τον χειρισμό του ανθρώπου. Οι διπλής ροής επικοινωνίες με τα βάθη του εγκεφάλου κάνουν δυνατή την αποστολή και την λήψη πληροφο¬ριών από και προς τον εγκέφαλο … Μπορούμε να ξεκινήσουμε, να σταματήσουμε ή να τροποποιήσουμε μία ποικιλία αυτόνομων σωματικών συμπεριφορών και πνευματικών εκφράσεων. Μπορούμε να πειραματιστούμε με τους εγκεφαλικούς μηχανισμούς που είναι υπεύθυνοι για τον καθορισμό και την διατήρηση …. συγκεκριμένων συμπεριφορών και πνευματικών λειτουργιών … Καθώς δεν χρησιμοποιούνται μπαταρίες, η ζωή του μεταδότη είναι απεριόριστη. Ενέργεια και πληροφορίες παρέχονται από ραδιοφωνικές συχνότητες» (Αναφορά ψυχιατρικών ερευνών: «Η επέμβαση του Ανθρώπου στις διεγκεφαλικές Λειτουργίες» από το Ψυχιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Γέηλ των ΗΠΑ).

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ :

Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.

1. Η τεχνική της διασκέδασης
Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών.
Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία.
Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.

2 . Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων
Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί.
Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του.
Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.

3. Η τεχνική της υποβάθμισης
Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990.
Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.

4. Η στρατηγική της αναβολής (Σαλαμοποιήση)
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτα απ’όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα.
Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.

5 . Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύντονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρ ό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος.
Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

6 . Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική
Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές

7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία
Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα
Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.

9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή
Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!

10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους
Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ.
Χάρη στη Βιολογία, τη Νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας.
Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους.
Και όμως για να καταρρεύσουν όλα αυτά αρκεί μια στιγμή αφύπνισης. Το "κόκκινο χάπι" που έλεγε ο Μορφέας στόν Νίο στην ταινία Μatrix. Αν υπάρξει έστω μια φευγαλέα στιγμή αφύπνισης όλο το οικοδόμημα καταστρέφεται και πέφτει όπως μια κουρτίνα, και το κυριότερο η κουρτίνα αυτή δεν μπορεί να αναρτηθεί ξανά. Για αυτό σας παρουσιάζουμε τις 10 τεχνικές, μόλις τις παρατηρήσετε ότι συμβαίνουν γύρω σας και εφαρμόζονται κάθε μέρα, η αφύπνιση έρχεται νομοτελειακά.//

μια συνέντευξη αλλιώτικη

ονειρεύτηκα ότι ήμουν δημοσιογράφος έγκριτης εφημερίδας του εξωτερικού (δεν θυμάμαι ακριβώς ποιας) και είχα έρθει στην Ελλάδα να πάρω συνέντευξη από το πρόσωπο που προβάλλεται διεθνώς τις τελευταίες μέρες, τον κύριο Belo, σοφό επιστήμονα που ταυτόχρονα λαμπρύνει με την παρουσία του την πολιτική σκηνή της χώρας.

Μ.Ρ. -καλημέρα σας κύριε Belo.

Belo -καλημέρα σας ωραία μου κυρία (έτσι λένε όλοι για να καλοπιάνουν τους δημοσιογράφους)

Μ.Ρ. -για πείτε μου λοιπόν, για το φάρμακο που κατασκευάσατε εναντίον του κορονοϊού, πού βασίζετε την αποτελεσματικότητά του...

Belo -μα, φυσικά, επάνω σε αδιάψευστες ιστορικές αλήθειες...

Μ.Ρ. -αδιάψευστες;

Belo -βεβαίως! εκτός αν με θεωρείτε ψεύτη, οπότε, τι να λέμε τώρα...

Μ.Ρ. -συνεχίστε παρακαλώ, μια διευκρίνιση ήθελα...

Belo -να σας πω λοιπόν. Το φάρμακο βασίζεται σε βότανα που ανακάλυψε ο πλοίαρχος Κουκ στην Αυστραλία, γιατί αυτός είναι που ανακάλυψε την ήπειρο αυτή αν δεν το γνωρίζετε...

Μ.Ρ. -τελοσπάντων, συνεχίστε.

Belo -τι; δεν με πιστεύετε; γιατί αν δεν με πιστεύετε...

Μ.Ρ. -σεις μιλάτε, το κασετοφωνάκι γράφει, ας μην εμποδίζουμε τη ροή...

Belo -λοιπόν, τι λέγαμε; α! ένας ναύτης στο πλοίο του πλοιάρχου Κουκ λοιπόν, εκεί που περπάταγε αμέριμνα πάνω στο κόκκινο έδαφος της Αυστραλίας, σκόνταψε πάνω σε κάτι παράξενα φυτά και μάζεψε μερικά και τα πήρε μαζί του στο καράβι.

Μ.Ρ. -λοιπόν, λοιπόν;

Belo -φανταστείτε ότι τα πήρε μαζί του και μέχρι να επιστρέψουν στην Ρωσία, γιατί από τη Ρωσία είχε ξεκινήσει το πλοίο και μην ακούτε τι λέγεται από τους άγγλους και τους ολλανδούς που θέλουν να οικειοποιηθούν την επιτυχία της ανακάλυψης...

Μ.Ρ. -............... (άφωνη)

Belo -...τα είχε ξεχάσει στο αμπάρι του καραβιού, εκεί που είχε κρεμασμένο το σάκκο του, που τον έψαχνε σε όλο το ταξίδι και δεν τον έβρισκε αλλά τον βρήκε λίγο πριν ξεμπαρκάρουν, όταν το υπόλοιπο πλήρωμα πήρε τα δικά του συμπράγκαλα και φάνηκε απο κάτω ο σάκκος του Nikolo Carteri. Ετσι λεγόταν ο ναύτης, Νικολό Καρτέρι, και ήταν από τη Γένοβα, Γενοβέζος δηλαδή... φαντάσου, τόσο κοντά! χάθηκε να ήταν Ελληνας;

Μ.Ρ. -συναρπαστική η διήγησή σας κύριε Belo...

Belo -ναι, το ξέρω ότι διηγούμαι ωραία, μου τό 'παν' κι άλλοι!

Μ.Ρ. -λοιπόν;...

Belo -όταν βρήκε το σάκκο του ο Γενοβέζος ναυτης, βρήκε μεσα και τα παράξενα αυστραλέζικα φυτά και δεν ήξερε τι να τα κάνει. Να τα πετάξει; έλα όμως που ήταν σαν να τα είχε κόψει εκείνη τη στιγμή, ολόφρεσκα! και μύριζαν και πολύ ωραία. Μοσχοβολούσαν. Σκέφτηκε λοιπόν, εκει που ήταν, στη Ρωσία...

Μ.Ρ. -στη Ρωσία;
Belo -ε, ναι, εκεί επέστρεψε το πλοίο, στη Ρωσία, από όπου είχε ξεκινήσει! τά'παμε αυτά, δεν τά'παμε; μη τα ξαναλέμε...

Μ.Ρ. -συγγνώμη για τη διακοπή κύριε Belo, αφαιρέθηκα.
Belo -καλή είσαι κι εσύ! παίρνεις συνέντευξη και αφαιρείσαι, τι να πω...

Μ.Ρ. -ζήτησα συγγνώμη, τα γράφει και το κασετοφωνάκι, θα τα προσέξω καλύτερα στην απομαγνητοφώνηση...
Belo -ωραία, συχωρεμένη, πάμε παρακάτω. Οι Ρώσοι, όπως όλοι γνωρίζουμε είναι λαός Ορθόδοξος!

Μ.Ρ. -και τι σχέση έχει αυτό;
Belo -μην είστε ανυπόμονη, θα γεράσετε γρήγορα!

Μ.Ρ. -...........................(άφωνη)
Belo -...και το λίκνο της Ορθοδοξίας είναι το Αγιονόρος, έτσι; όλοι το γνωρίζουμε αυτό, υπάρχει αντίρρηση;

Μ.Ρ. -τσου (με γνέψιμο του κεφαλιού)
Belo -σκέφτηκε, που λέτε, ο Νικολό ο ναύτης να πάει τα παράξενα φυτά στο Αγιονόρος να τα δείξει στους Αγίους Πατέρες εκειπέρα, αυτοί θα ξέραν τι να τα κάνουν. Πράγματι, τα πήγε, οι Αγιοι τα φυτέψαν και φτιάξαν διάφορα θαυματουργά φάρμακα και, μεταξύ αυτών, τη θαυματουργή αλοιφή που καταπολεμά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, την αλοιφήν αυτήν που διαθέτομεν με... είναι ανάγκη να πω το ποσό; δεν κάνουμε διαφήμιση εδώ, συνέντευξη δίνουμε, έτσι δεν είναι;

Μ.Ρ. -ναι, κύριε Belo, και νομίζω ότι τελειώσαμε.
Belo -τελειώσαμε; τόσο γρήγορα; να μη σας πω και για τις επιστολές του Ιησού;

Μ.Ρ. -ευχαριστώ πολύ, μια άλλη φορά.
Belo -σας ευχαριστώ κι εγώ και θα χαρώ να τα ξαναπούμε. Μη με ξεχάσετε!

 Μ.Ρ. πώς να σας ξεχάσω; (απομέσα μου)

 ______________________

ΣΗΜ. αυτή ήταν η συνέντευξη που είδα στον ύπνο μου, αλλά θα μπορούσε να γινόταν και στο ξύπνο μου, αν ήμουν δημοσιογράφος!!

Φασισμός προ των Πυλών

  

«Ο φασισμός είναι μια θεατρική σκηνή τριγωνική, όπου στη μια γωνιά βρίσκεται το Κράτος, στην άλλη το Χρήμα και στην τρίτη οι παραζαλισμένοι πολίτες. Η πετυχημένη συνεργασία και των τριών, συνθέτει την όπερα του Φασισμού και, για πρώτη φορά στην Ιστορία της χώρας μας, είναι ξεκάθαρος ο κίνδυνος να πετύχει η φονική σύνθεση αυτή και να βρεθούμε να παίζουμε αναγκαστικά, φυλακισμένοι και χωρίς διέξοδο, στη φασιστική ορχήστρα» έλεγε ένας κύριος στο φούρνο.
______________________
ΣΗΜ. οι εικόνες είναι χαρακτηριστικές της φρίκης που έπαθα. Μου σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο!

άλλο η ορδή και άλλο η πορδή

συνεκδοχικά:
όταν μία λέξη χρησιμοποιείται όχι κυριολεκτικά αλλά σαν σχήμα λόγου, στη θέση μιας άλλης με την οποία, όμως, είναι άμεσα σχετική και:
1. είναι γενικότερη από αυτήν, π.χ. η λέξη γη χρησιμοποιείται συνεκδοχικά αντί της λέξης χώμα
2. αποτελεί τμήμα ή μικρότερο μέρος αυτής, π.χ. οι λέξεις τιμόνι ή ρόδα χρησιμοποιούνται συνεκδοχικά αντί της λέξης αυτοκίνητο
3. είναι το όργανο της ενέργειας, π.χ. η λέξη νυστέρι χρησιμοποιείται συνεκδοχικά αντί της λέξης εγχείρηση
4. είναι η ενέργεια στην οποία χρησιμοποιείται το όργανο

Σημειώσεις:
λέμε ότι μια λέξη έχει συνεκδοχικά και μία δεύτερη σημασία όταν είναι σχετική με το αντικείμενο ή την έννοια που αντικαθιστά ενώ λέμε ότι μία λέξη χρησιμοποιείται μεταφορικά όταν δεν είναι άμεσα σχετική. π.χ. οι λέξεις τιμόνι ή ρόδα συνεκδοχικά σημαίνουν και το αυτοκίνητο ενώ η λέξη βόδι χρησιμοποιείται μεταφορικά και για να δηλώσει έναν βλάκα.-->> https://el.wiktionary.org/wiki/συνεκδοχικά
η λέξη "ορδή" σημαίνει:
1. άτακτο πλήθος πολεμιστών, που βιαιοπραγεί, λεηλατεί και καταστρέφει τις περιοχές από τις οποίες διέρχεται: πχ. οι ορδές των εχθρών.
2. συνεκδοχικά: μεγάλο πλήθος ανθρώπων που συγκεντρώνεται σε ένα σημείο.-->> https://el.wiktionary.org/wiki/ορδή
και δεν καταλαβαίνω αυτό το "συνεκδοχικά" πώς ταιριάζει στη συγκεκριμμένη περίπτωση. Το μεγάλο (=πλεονασμός, γιατί το πλήθος είναι ήδη μεγάλο!) πλήθος ανθρώπων με την άγρια ορδή, προερχόμενη λέξη από τη Χρυσή Ορδή (Μογγολικά: Алтан Орд, Ρωσικά: Золотая Орда) που είναι ένας περιληπτικός ιστορικός όρος, ο οποίος περιγράφει τα μογγολικά και τουρκικά φύλα που εισέβαλαν μέσω του Καυκάσου στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη κατά τις πρώτες δεκαετίες του 13ου αιώνα (Μογγολική Εισβολή), καταλύοντας τη Βουλγαρία του Βόλγα και το Κράτος των Ρως.

Η ονομασία Χρυσή Ορδή επινοήθηκε κατά τη σύγχρονη εποχή (όπως π.χ. ο όρος Βυζαντινή Αυτοκρατορία) - η πρώτη γραπτή αναφορά σε αυτήν γίνεται μόλις το 17ο αιώνα. Οι ίδιοι οι κάτοικοί του φαίνεται πως αποκαλούσαν το κράτος τους Ουλούς Ζούτσι (Γη του Ζούτσι, του πρωτότοκου γιου του Τζένγκις Χαν), ή Χανάτο των Κιπτσάκ (από ένα αρχαίο τουρκικό φύλο που κατοικούσε στην περιοχή). Είναι επίσης περιληπτικός όρος, αφού δεν περιγράφει ένα συγκεκριμένο έθνος, αλλά μία πανσπερμία νομαδικών φύλων με κοινή μογγολική και τουρκική καταγωγή που τέθηκαν υπό κοινή ηγεσία. Το μείγμα αυτό αναφέρεται συχνά και ως Τάταροι, από την αρχαία μογγολική φυλή Τατά. Αυτή η ονομασία έχει επιβιώσει στους αιώνες, χαρακτηρίζοντας τους τουρκομογγολικής καταγωγής κατοίκους της περιοχής του ποταμού Βόλγα. κλπ κλπ-->> https://el.wikipedia.org/wiki/Χρυσή_Ορδή

-----------------
ΣΗΜ.1. Ολα αυτά τα παραθέτω επειδή μας πρήξαν τα κανάλια με τη διαρκή αναφορά των δημοσιοπαρουσιαστών σε "ορδές προσφύγων και μεταναστών" και επειδή θέλω να πιστεύω στα μάτια και τα αυτιά μου, που πιστοποιούν ποιος/οί αποτελούν ορδή βαρβάρων: Οχι πάντως οι ταλαίπωροι κυνηγημένοι άνθρωποι.
ΣΗΜ.2. Συμπέρασμα αβίαστο είναι ότι η λέξη "ορδή" χρησιμοποιείται από ανθρώπους που (δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν) γνωρίζουν Ιστορία,  έτσι ώστε να προβληθεί η αρνητική χροιά των προσφυγικών ρευμάτων, να θεωρηθούν κατακτητές οι φτωχοί και αδύναμοι άνθρωποι, που έγιναν φτωχοί και αδύναμοι (και) εξαιτίας δικών μας (των δυτικών γενικά, όχι των ελλήνων) ενεργειών, όπως οι πόλεμοι διαρκείας στις χώρες της Μ. Ανατολής, οι οικονομικοί αποκλεισμοί, κλπ. Τι άραγε περίμεναν εκείνοι οι "ηγέτες" που προκάλεσαν (και συνεχίζουν να προκαλούν) τη φρίκη; Η Γερμανία εξακολουθεί να εξάγει όπλα στην Τουρκία π.χ., για να μη θυμίσω το πρώτο τραπέζι πίστα στην καταστροφή του Ιράκ. κλπ κλπ (δεν γράφω άλλα, τα ξέρεις)