Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που ζουν πολλά χρόνια, επειδή αξίζει να ζήσουν τόσο πολύ. Ενας από αυτούς είναι ο Μανόλης Κριαράς -Εμμανουήλ, στο πιο επίσημο. Ενας χαρούμενος και τρυφερός άνθρωπος, όπως τον θυμάμαι πριν απο.. εχμ.. καμμιά 45ριά χρονάκια. Εδω παρουσιάζω μια φωτογραφία του σε νεότερη ηλικία από όσο ήταν όταν είχα την τύχη να τον γνωρίσω. Πείτε μου, ένας άνθρωπος που τού χαμογελά τόσο όμορφα μια γυναίκα, η γυναίκα του, δεν αξίζει όλη μας την αγάπη και το σεβασμό;
Η δήλωση που έκανε προσφάτως:
_____________________
Η δήλωση από εδώ
Περισσότερα/βιογραφικό εδω
Η δήλωση που έκανε προσφάτως:
«Στην υπερεκατονταετή ζωή μου δεν θυμάμαι ποτέ αντίστοιχη περίοδο με ανάλογα πολιτικά και -κυρίως- οικονομικά αδιέξοδα.
Θα ήθελα να είχα πεθάνει, να μην είμαι αναγκασμένος να βιώνω αυτές τις καταστάσεις στον τόπο μου. Φταίμε κι εμείς.
Λειτουργήσαμε όλοι -κυβέρνηση και πολίτες- κατά το χειρότερο δυνατό τρόπο.
Βολευόμασταν -στην καλύτερη περίπτωση- στο καθεστώς της υποκρισίας, της κλεψιάς, της απάτης. Οταν παίρνει κανείς δανεικά είτε είναι κράτος είτε πολίτης πρέπει να είναι οσα μπορεί να επιστρέψει... Όχι περισσότερα. Βρισκόμαστε πλέον στον πάτο και ελπίζω να μην έχει χειρότερα. Βέβαια ο φασισμός μπορεί να έχει σήμερα άλλο πρόσωπο.
Μέσα στο αστικό καθεστώς που ζούμε -όλοι γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνον της Ελλάδας- η λύση -εγώ θα επιμένω πάντα σε αυτό- είναι ένας σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο. Παγκοσμίως. Αυτή είναι η λύτρωση του κόσμου. Η Αριστερά όμως στην Ελλάδα δεν βλέπω ότι έχει δυνατότητες. Η πρόταση του δημοψηφίσματος δεν ήταν η καλύτερη λύση, Θύμωσα όταν άκουσα ότι αυτό αποφάσισε ο πρωθυπουργός. Φοβάμαι ότι στις εκλογές θα επικρατήσει ο Σαμαράς. Δεν του έχω εμπιστοσύνη όμως. Είναι βαθύτατα συντηρητικός.
_____________________
Η δήλωση από εδώ
Περισσότερα/βιογραφικό εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου