Σελίδες

Σάββατο 27 Απριλίου 2019

τι είπε ο Πούτιν κατά την επίσκεψή του στη Δανία το 2011

το 2011, κατα την επίσκεψή του στη Δανία, ο Πούτιν είπε τα αυτονόητα:
1. «Οι εσωτερικές αντιφάσεις μετατράπηκαν σε ένοπλη σύγκρουση. Γιατί έπρεπε να επέμβουμε σε αυτή τη σύγκρουση; Δεν έχουμε άλλα στρεβλά καθεστώτα στον κόσμο; Θα επέμβουμε παντού στις εσωτερικές συγκρούσεις; θα βομβαρδίσουμε αυτές τις χώρες;»
2. «Λένε ότι δεν θέλουν να εξολοθρεύσουν τον Καντάφι, αλλά τότε γιατί βομβάρδισαν τα παλάτια του; Ήταν μια επιχείρηση για να διώξουν τα ποντίκια;»
3. «Τώρα, ορισμένοι αξιωματούχοι λένε ναι, προσπαθούμε να σκοτώσουμε τον Καντάφι. Ποιος το επέτρεψε να γίνει αυτό; Έγινε καμιά δίκη; Ποιος έχει το δικαίωμα να εκτελέσει έναν άνθρωπο», είπε τονίζοντας ότι σε αυτά τα θέματα, «όλος ο κόσμος παραμένει σιωπηλός».
4. «Όταν ο λεγόμενος πολιτισμένος κόσμος επιτίθεται με όλες του τις δυνάμεις σε μια μικρή χώρα, καταστρέφει τις υποδομές της που δημιουργήθηκαν επί πολλές γενιές, δεν ξέρω αν αυτό είναι κάτι καλό. Δεν μου αρέσει αυτό.»
___________________
ΣΗΜ. μερικοί ψάχνουν να βρουν σκοπιμότητες και κρυφά νοήματα, επειδή τα είπε ο Πούτιν, αλλά εμένα μου άρεσε που κάποιος τα είπε επιτέλους.

Κυριακή 21 Απριλίου 2019

οι παγίδες του μίσους

Διατρέχοντας το διαδίκτυο αυτές τις μέρες, πέτυχα μερικά άρθρα και σημειώματα περί του Αλ. Λυκουρέζου, όπου μεταξύ άλλων αναφέρονταν στην ηλικία του (86 χρονών) και γενικεύοντας σχετικά με την ανεπάρκεια των γερόντων και πως είναι καιρός να φύγουν από τη μέση κάνοντας τόπο στους νέους, ώστε να καταπολεμηθεί -δήθεν και τάχα- η ανεργία και άλλες παπαριές που ξεστομίζονται (γράφονται, στην προκειμένη περίπτωση) εντελώς άσκεφτα.

Πρώτα, κάτι για την ταμπακιέρα: ο Αλ. Λυκουρέζος συνελήφθη, δεν δικάστηκε ούτε καταδικάστηκε. Αρα, εύλογο είναι να ρωτήσω, γιατί τόση βιασύνη και από πού προκύπτει η βεβαιότητα για την ενοχή του;

Κατόπιν, ο Αλ. Λυκουρέζος διατηρεί ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο (εταιρεία, μάλλον, δεν ξέρω ακριβώς πώς ορίζεται) όπου εργάζονται (και) ένα σωρό νέοι άνθρωποι. Αρα, προσφέρει θέσεις εργασίας σε ανθρώπους που δεν θα μπορούσαν ούτε έξω από τα δικαστήρια να περάσουν μοναχοί τους, χωρίς την αίγλη και τη στήριξη του μεγαλογραφείου, λέμε τώρα αλλά μπορεί να είναι και αλήθεια.

Μετά, έρχεται η γενίκευση "κάτω οι γέροι!" και θυμάμαι τις εκλογές όπου το σύνθημα ήταν "ψηφίστε νέους!" και ψήφισα νέους και το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να ψηφίσουν νόμους οι οποίοι αναβάθμιζαν την βουλευτική ιδιότητα, αύξηση μισθών δηλαδή και μείωση θητείας για συνταξιοδότηση. Καλοί κύριοι, σε βάρος της δικής μου τσέπης φυσικά. Αρα, το ζητούμενο είναι ο ορισμός της αξίας ενός ανθρώπου με βάση την ηλικία του; Αν είναι αυτό, να εξολοθρεύονται οι άνθρωποι μόλις φτάνουν την ηλικία που θα οριστεί από κάποιον απάνθρωπο νόμο. Ημαρτον, Θεέ μου τι γράφω!

Υστερα, το θέμα πάει ακόμα παραπέρα και σκέφτομαι (με όλο μου το δίκιο νομίζω) μπας και είναι βαλτοί όλοι αυτοί που, με εφαλτήριο την "υπόθεση Λυκουρέζου", πηδάνε στην απαξίωση των ηλικιωμένων ανθρώπων. Σκέφτομαι μήπως είναι μια εσκεμμένη διαδικασία με σκοπό να οδηγήσει στην παγίδα ενός μίσους που θα χωρίσει τους ανθρώπους σε καινούργιες τάξεις: των νέων και των γερόντων.

Τελικά, δεν είναι αρκετές οι κατηγορίες/παγίδες αντιπαραθέσεων μεταξύ των ανθρώπων που ταξινομούνται σήμερα κατά φύλο, φυλή, χρήμα (=οικονομική επιφάνεια), νόηση, επάγγελμα, κλπ; χρειάζεται και ταξινόμηση κατά ηλικία; Αυτά και ίσως επανέλθω.

Κυριακή 14 Απριλίου 2019

Λευτεριά σε Facebook, Instagram και WhatsApp

σήμερα πέσαν τα κάστρα του πολιτισμού μας: τα Facebook, Instagram και WhatsApp δεν απαντούν στο απεγνωσμένο κάλεσμα των χρηστών τους, των υπηκόων τους δηλαδή. Το Twitter ακόμα καλά κρατεί και από εκεί καλεί ο κόσμος σε βοήθεια. Ιδωμεν τι μέλλει γενέσθαι. Αυτά.