Ελλειψη περιέργειας

Εβλεπα σε οθόνη την πόλη μου από ψηλά. Αργά αργά, ζουμάριζα μέχρι που έφτασα στη μικρή πλατεία, την άλλοτε γεμάτη ζωή, όπου γέροι άνθρωποι μαζευόντουσαν τα απομεσήμερα και λιαζόντουσαν αραγμμένοι στα παγκάκια, παιδιά παίζαν μετά το σχολείο κι οι μανάδες τους κουτσομπόλευαν πριν τα μαζέψουν για το σπίτι.

Σήμερα, η πλατεία έχει νεκρώσει. Ηλιος δεν φαίνεται πια, ένα θολό χρώμα αρρωστημένο σκεπάζει τα δέντρα, σαν να έχει πέσει βρώμικη σκόνη. Αραιά και που, κάποιοι τρέχουν με σηκωμένο γιακά και χαμηλωμένο το κεφάλι, διασχίζοντας διαγωνίως το χώρο που κάποτε ήταν ζωντανός.

Η ατμόσφαιρα δείχνει αποπνικτική -μέσα κι έξω- και'γώ είμαι υποχρεωμένος βάσει συμβολαίου να παρατηρώ και να συγκεντρώνω πληροφορίες για ό,τι βλέπω συμφωνα με τη λίστα:

01. χρώμα ενδυμάτων ατόμου
02. είδος ενδυμάτων ατόμου
03. ύψος ατόμου
04. βάρος ατόμου
05. φύλο ατόμου
06. αν φορά κοσμήματα, ρολόι, κλπ
07. χρώμα μαλλιών
08. χρώμα ματιών (αν είναι ευδιάκριτα)
09. ταχύτητα βηματισμού ατόμου
10. ηλικία ατόμου

Εκτός από τα αναγραφόμενα στη λίστα, πρέπει να σημειώνω οτιδήποτε έλκει την προσοχή μου. Η επιπλέον παρατήρηση στοιχείων αποδίδει στον ηλεκτρονικό παρατηρητή ένα αξιόλογο μπόνους και, στις σκοτεινές μέρες που ζούμε, δεν μπορώ να κάνω χατηράκια. Ενας συνάδελφος που δεν σημείωσε τον κουμπάρο του που έτρεχε βραδιάτικα σαν τρελλός, απολύθηκε από την Υπηρεσία και εξορίστηκε στον Αρη την επόμενη μέρα.

Αναρωτιέμαι, τί να συμβαίνει στον Αρη και γιατί στέλνουν τόσους πολλούς ανθρώπους εκειπέρα. Ισως, μια μέρα που θα έχω βαρεθεί τον εαυτό μου για την άχαρη δουλειά που κάνω, να διαπράξω ένα παρόμοιο σφάλμα. Ετσι, για να ικανοποιήσω την περιέργειά μου, αν και δεν φημίζομαι γι αυτήν. Αυτός ήταν άλλωστε και ο βασικός λόγος για την πρόσληψή μου στην εμπιστευτική αυτή θέση: Ελλειψη περιέργειας.