The Rough House-1917 (η εξέλιξη μιας ιδέας)

Αν θέλεις να μάθεις κι εσύ πότε κινηματογραφήθηκε πρώτη φορά η ιδέα να χορεύουν ψωμάκια καρφωμένα σε πηρούνι, κατέβασε και δες το φιλμ The Rough House (1917) που μπορείς να το βρεις σε λιγότερη ευκρίνεια και στο γιουτούμβιον  Φυσικά, μπορείς να βρεις εδω σχετικές πληροφορίες, αλλά και να δεις πώς εξελίχθηκε η ιδέα στο Χρυσοθήρα (1925) του Τσάπλιν. Οι ιδέες είναι για να κυκλοφορούν, όχι για να παγιδεύονται. Ετσι δεν είναι;
Ο ταλαντούχος Rosco "Fatty" Arbuckle δυστυχώς πέθανε στα 46 του χρόνια. Ισως να είχαμε κι άλλα μικρά θαύματα, αν ζούσε περισσότερο.

σιτροέν VS φορντ

Ε, λοιπόν το σιτροέν φαίνεται πολύ βολικό αυτοκίνητο! Ο άστεγος της γειτονιάς κατοικεί σε ένα τέτοιο (όχι της εικόνας φυσικά) τουτού, ουρεί στους φεγγίτες των υπογείων και αποπατεί στις σχάρες των υπονόμων. Πριν ένα χρόνο ήρθαν και πήραν το δικό του (ενα παλιό φορντ) και τον ίδιο τον πήγαν σε εγκατάσταση του Δήμου, εκείνος όμως επέστρεψε -τοσο πολύ του αρέσει η γειτονιά καθώς φαίνεται- και κάποιος του χάρισε ένα παλιό σιτροέν. Τις προάλλες, είδα κάποιον να του πηγαίνει ένα μάτσο χαρτονομίσματα, που τα μοιράστηκε με έναν άλλο ζητιάνο της περιοχής -ήταν εικοσάευρα, τα πρόσεξα καλά. Στη γειτονιά κατοικεί παράγοντας του ΥπΕξ και ένας φίλος είπε πως μπορεί να μη πρόκειται για ζητιάνο άστεγο και να είναι κατάσκοπος, πράγμα που δυσκολεύομαι να πιστέψω.

Ελλειψη περιέργειας

Εβλεπα σε οθόνη την πόλη μου από ψηλά. Αργά αργά, ζουμάριζα μέχρι που έφτασα στη μικρή πλατεία, την άλλοτε γεμάτη ζωή, όπου γέροι άνθρωποι μαζευόντουσαν τα απομεσήμερα και λιαζόντουσαν αραγμμένοι στα παγκάκια, παιδιά παίζαν μετά το σχολείο κι οι μανάδες τους κουτσομπόλευαν πριν τα μαζέψουν για το σπίτι.

Σήμερα, η πλατεία έχει νεκρώσει. Ηλιος δεν φαίνεται πια, ένα θολό χρώμα αρρωστημένο σκεπάζει τα δέντρα, σαν να έχει πέσει βρώμικη σκόνη. Αραιά και που, κάποιοι τρέχουν με σηκωμένο γιακά και χαμηλωμένο το κεφάλι, διασχίζοντας διαγωνίως το χώρο που κάποτε ήταν ζωντανός.

Η ατμόσφαιρα δείχνει αποπνικτική -μέσα κι έξω- και'γώ είμαι υποχρεωμένος βάσει συμβολαίου να παρατηρώ και να συγκεντρώνω πληροφορίες για ό,τι βλέπω συμφωνα με τη λίστα:

01. χρώμα ενδυμάτων ατόμου
02. είδος ενδυμάτων ατόμου
03. ύψος ατόμου
04. βάρος ατόμου
05. φύλο ατόμου
06. αν φορά κοσμήματα, ρολόι, κλπ
07. χρώμα μαλλιών
08. χρώμα ματιών (αν είναι ευδιάκριτα)
09. ταχύτητα βηματισμού ατόμου
10. ηλικία ατόμου

Εκτός από τα αναγραφόμενα στη λίστα, πρέπει να σημειώνω οτιδήποτε έλκει την προσοχή μου. Η επιπλέον παρατήρηση στοιχείων αποδίδει στον ηλεκτρονικό παρατηρητή ένα αξιόλογο μπόνους και, στις σκοτεινές μέρες που ζούμε, δεν μπορώ να κάνω χατηράκια. Ενας συνάδελφος που δεν σημείωσε τον κουμπάρο του που έτρεχε βραδιάτικα σαν τρελλός, απολύθηκε από την Υπηρεσία και εξορίστηκε στον Αρη την επόμενη μέρα.

Αναρωτιέμαι, τί να συμβαίνει στον Αρη και γιατί στέλνουν τόσους πολλούς ανθρώπους εκειπέρα. Ισως, μια μέρα που θα έχω βαρεθεί τον εαυτό μου για την άχαρη δουλειά που κάνω, να διαπράξω ένα παρόμοιο σφάλμα. Ετσι, για να ικανοποιήσω την περιέργειά μου, αν και δεν φημίζομαι γι αυτήν. Αυτός ήταν άλλωστε και ο βασικός λόγος για την πρόσληψή μου στην εμπιστευτική αυτή θέση: Ελλειψη περιέργειας.

αναπόφευκτα, οι άνθρωποι γερνούν

Ολοι θυμόμαστε τον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη σαν λιοντάρι να διευθύνει τις συναυλίες του. Σήμερα, ο άνθρωπος Μίκης παραμένει ζωντανός αλλά ανήμπορος, αδύναμος πάνω στο κρεββάτι των γηρατειών. Σκέφτομαι ότι όλοι γερνάμε -αν έχουμε την τύχη (ή την ατυχία)- και μένουμε ξεχασμένοι, γιατί κανεις δεν θέλει να θυμάται ενα γέρο/γριά, λες και είναι δυνατόν ο άνθρωπος να αποφύγει τις τελευταίες στιγμές της ζωής του.

Ανεβάζω το βίντεο με πλήρη συναίσθηση, ώστε να θυμάμαι καλά ότι και ο θρύλος Μίκης γέρασε και βρίσκεται σε καλά χέρια που τον φροντίζουν και όχι "ακουμπισμένος" σε κάποιο γηροκομείο, όπως τέλειωσε τη ζωή του ο Μίνως Αργυράκης και όπως θα την τελειώσει ο Γιωργος Μαρίνος, καθώς φαίνεται, και πολλοί άλλοι σπουδαίοι καλλιτέχνες που μας χάρισαν στιγμές πνευματικής ανάτασης -καθένας στον τομέα του.

Ευχαριστούμε Μαργαρίτα.

Καλή χρονιά!

Από σήμερα ξεκινά ο καινούργιος χρόνος, μη τρέφετε αυταπάτες. Μετά το Τριώδιο, έρχονται τα Διόδια και κατόπιν οι Μονωδίες, αυτή είναι η ορθή σειρά και.. αν νομίζει κανείς πως αστειεύομαι να με μηνύσει επί απάτη. Ετσι είναι αυτά τα πράγματα. Αλλος μασκαρεύεται, άλλος απλώς ρεύεται, άλλος ταξιδεύει δωρεάν -στου κασίδη το κεφάλι, δλδ- και τα σπάει κι άλλος ταξιδεύει και ψοφάει. Ετσι είναι αυτά τα πράγματα. Στο τέλος (νομίζουν ότι) τραγουδούν όλοι μαζί, αλλά τραγουδάει καθένας μοναχός του τη δικη του Μονωδία, που μάταια ψάχνεται προσπαθώντας να μοιάσει -να πλησιάσει έστω- με Χορωδία, με Ψαλμωδία, με κάτι τι προς το ομαδικό κατασκεύασμα τεσπά. Αυτά και Καλή Χρονιά να έχωμεν και τα μυαλά στη θέση τους -πάνω στα κάγκελα, όπως πάντα. Χαίρετε. Αλήθεια, σας χαιρέτισα;
Φιλούμπες ωρέ! Πάντα εδώ, αν και κάπως μακράν!
_______________________________________________
ΣΗΜ. αφιερώνεται στην περικοπή 2 μηνών προς επάρκειαν του εισοδήματος. Αυτή είναι η νέα μέθοδος: αντί για το εισόδημα, να κόβεται ο χρόνος! Ωραίο, ε; Φοβερή πολιτική σκέψη λέμε.