Υπάρχει ένα νέο κίνημα στο διαδίκτυο. Ενα κίνημα υπέρ του βιβλίου της διάσημης συγγραφέως Ασημίδας Κουτσηίδου, που ενέσκηψε ως τυφών στα πράγματα της διεθνούς μπλογκοσφαίρας. Τίτλος του βιβλίου «Το Πικρό Τσάι Της Ξενιτιάς», τίτλος βαθυστόχαστος, με πολλαπλά νοήματα και ισάριθμες (πολλαπλές επίσης) αναγνώσεις.
Το κίνημα αναπτύσσεται στα σόσιαλ μύδια γενικώς -φέησμπουκ, τουίττερ- αλλά και ειδικώς στο αυτομπλόγκ της συγγραφέως, καθώς και στο παλαιόθεν καταξιωμένο digital-era (δίνω σύνδεσμο για να μη κουράζεσαι και χάνεις πολύτιμο χρόνο).
Ηδη, το μερίδιο της δημοσιότητας που απέσπασε αυτό το κίνημα είναι τρομερό, ανάλογο της συγγραφέως του και βάλε -βάλε πολύ, μα πολύ ακόμα!
..σκέφτηκα να αξιοποιήσω την εμπειρία μου από το πικρό αυτό τσαγιοπότισμα. Εχουν σφηνωθεί στο μυαλό μου (όσο απέμεινε δλδ) στίχοι και στιχάκια, περπατώ και ποιητίζω λέμε... Μεγάλος μπελάς!
Να, χτες, ας πούμε, συνέλαβα τον εαυτό μου να περπατάει παραμιλώντας: «Κάτι μέσα μου κλωτσάει, είναι το πικρό το τσάι» και «το ρουφάω και με ρουφάει, δίχως ζάχαρη το τσάι» και άλλα παρόμοια... Βγάλε συμπέρασμα τώρα! Ψάχνω ιδιαίτερη μουσική, απολύτως ταιριαστή με τους λαμπρούς αυτούς στίχους, αλλά δεν κατεβαίνει τίποτε ακόμα.. αναμένομεν λοιπόν...
Οσο αναμένομεν, μπορούμε να επισκεφτούμε τον συλλέκτην κ. Γιουτούμβη και να απολαύσωμεν το ήδη ανελθόν οφίσιαλ βίδεον εξαιρετικής ποιότητος και αποδόσεως.
-->> images for topikrotsai
-->> αναζήτηση σε φέησμπουκ @ΤοΠικρόΤσάι --Γίνε φίλος, γίνε μέλος!
-->> αναζήτηση σε τουίττερ #ToPikroTsai
_________________________
ΣΗΜ. Νομίζω πως δεν ξέχασα κάτι τι σημαντικό, αλλά κι αν ξέχασα.. ας όψεται ο κ. Αϊζενχάουερ! (©Πάνος Ζέρβας)
UPDATE, 1/7/2014: O ΟΜΙΛΟΣ ΞΥΝΗ Ν.ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ άφησε σχόλιο στην παρούσα ανάρτηση, αλλά.. μολονότι εκτιμώ πολύ την ανταπόκρισή του στο σοβαρό εγχείρημα της Ασημίδας Κουτσηίδου, αρνούμαι να επιτρέψω διαφημιστικά σχόλια στο μπλογκ μου. Αν επιθυμεί να συμβάλλει στην εξέλιξη του κινήματος «Το πικρό τσάι ης ξενιτιάς», παρακαλώ να απευθυνθεί στους συνδεδεμένους ιστοτόπους. Ευχαριστώ :)