Αμυνομαστε απεναντι στα πολλα σαπια που κυκλοφορουν, μη τυχον προσβληθουμε απο ιωσεις φαντασιοπληξιας και μολυσμενα μυαλα, δυναμωνουμε ωστε να παραμεινουμε υγιεις στην προσπαθεια μας να αντιμετωπιζουμε την παρανοια και αλλα βακτηριδια που αλωνιζουν γυρω μας. Σιγα σιγα ετοιμαζονται τα σπαθια και τα δορατα της σκεψης μας.
4 σχόλια:
Ασπίδες ενάντια στην πνευματική μόλυνση που μας περιβάλλει, ενάντια στην κριτική κατάντια μας.
Καλή αρχή λοιπόν!
Το όχι άλλη γκρίνια ίσως μου πάει καλύτερα, γιατί το παράπονο συνδέεται - τώρα πια ετυμολογικά και μόνο - με τον πόνο. Βέβαια τα διαρκή παράπονα και η διαρκής γκρίνια είναι εξ ίσου κουραστικά. Όμως δεν είναι η κούραση το σημαντικό. Όπως λες, τελικά μένουμε στα παράπονα και στη γκρίνια και σε έναν μόνιμα καταγγελτικό λόγο χωρίς καμιά αντιπρόταση. Αυτό μας οδηγεί σε λανθασμένη εκτόνωση. Τα λέμε, τα γράφουμε, "ησυχάζουμε" τη συνείδησή μας και ετοιμαζόμαστε για την βραδινή μας έξοδο. (μόλις άρχισα να γκρινιάζω;).
Καλό ξεκίνημα με γυαλισμένες ασπίδες και ακονισμένα δόρατα!
(me geia! kai kales giortes)
Καλή αρχή να έχει το blog και εμείς εδώ θα είμαστε...
Δημοσίευση σχολίου