εύχομαι (χρονιάρες μέρες είναι, να μην ευχηθώ κάτι τι;) εύχομαι λοιπόν,
σε λίγα χρόνια (ίσως και από τον επόμενο που έρχεται) να επισκέπτεται ο
κόσμος την Ευρώπη όπως σήμερα επισκέπτεται τη Ντίσνεϋλαντ. Να δει από
περιέργεια έναν τόπο παραμυθένιο, σταματημένο στις αρχές της 21ης
εκατονταετίας, μια και θα πάψει η Ευρώπη να διεκδικεί θέση μεταξύ των
"μεγάλων δυνάμεων" του πλανήτη προς όφελος των κατοίκων της -ημών των
Ελλήνων συμπεριλαμβανομένων. Μονάχα τότε θα μπορέσουμε να δούμε άσπρη
μερα, που λένε, αφήνοντας τους αμερικανούς να σφάζονται με τους ασιάτες
και, τους πλουσιότερους απ' αυτούς, να μας επισκέπτονται ως τουρίστες.
Θα κερδίσουμε πολλά με αυτό τον τρόπο, περισσότερα από πετρέλαια, αέρια,
χρυσάφια, κλπ μη βρώσιμα πράγματα.
