Στις «Συνομιλίες για το αύριο»
(στη Γαλλία κυκλοφόρησαν το 2003) ο Ζακ
Ντεριντά μίλησε αρκετά για τη θανατική
ποινή που, όπως λέει, καιροφυλακτεί να
επανέλθει, επειδή καταργήθηκε με άνωθεν
απόφαση (αν και διακόσια χρόνια μετά τη
Γαλλική Επανάσταση) την ώρα που η κοινή
γνώμη πάντα φλερτάρει με την επαναφορά
της.
Ο Ντεριντά υποστηρίζει ότι η ίδια η φιλοσοφία (και ο Μπεκαρία που πρώτος τεκμηρίωσε νομικά την κατάργηση) δεν θεμελίωσε το αίτημα σε λόγους αρχής αλλά κυρίως στην έλλειψη αποτελεσματικότητας της ποινής αυτής. H δε Καθολική Εκκλησία, λέει, ήταν μέχρι τον 19ο αιώνα υπέρ της θανατικής ποινής χωρίς καμία σχεδόν εξαίρεση. Και το Βατικανό, παρ' όλο που εντός της επικράτειάς του κατήργησε τη θανατική ποινή εδώ και περίπου 25 χρόνια, δεν ανέλαβε ποτέ γενικότερη εκστρατεία για την κατάργησή της.
Ένας από τους θεωρητικούς του παραδοσιακού καθολικισμού, ο Ντονόσο Κορτές, συνέδεσε το ζήτημα με μια γενική ερμηνεία περί αιμοσταγούς θυσίας, από τους Κάιν και Άβελ μέχρι τον Χριστό. Και ο Ντεριντά θεωρεί ότι, παρά την αντιδραστικότητα των θεωριών του Κορτές, στο τελευταίο δεν είχε ακριβώς άδικο. «Είναι μια από τις πιο σκοτεινές περιοχές του έμβιου όντος», λέει.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΙΜΠΛΗΣ
1 October 2005, Ολόκληρο το άρθρο εδώ: ta-nea.dolnet.gr ΤΑ ΝΕΑ, 01/10/2005, Σελ.: P06
Κωδικός άρθρου: A18354P061
Copyright © TA NEA 1997-2005 Lambrakis Press
_________________
ΣΗΜ. μεταφορά από το κλαμπ μου στον Pathfinder. Δυστυχώς, ο σύνδεσμος δεν λειτουργεί για να δούμε ολόκληρο το άρθρο, πάλι καλά δηλαδή που σώθηκε αυτό το κομματάκι.
Ο Ντεριντά υποστηρίζει ότι η ίδια η φιλοσοφία (και ο Μπεκαρία που πρώτος τεκμηρίωσε νομικά την κατάργηση) δεν θεμελίωσε το αίτημα σε λόγους αρχής αλλά κυρίως στην έλλειψη αποτελεσματικότητας της ποινής αυτής. H δε Καθολική Εκκλησία, λέει, ήταν μέχρι τον 19ο αιώνα υπέρ της θανατικής ποινής χωρίς καμία σχεδόν εξαίρεση. Και το Βατικανό, παρ' όλο που εντός της επικράτειάς του κατήργησε τη θανατική ποινή εδώ και περίπου 25 χρόνια, δεν ανέλαβε ποτέ γενικότερη εκστρατεία για την κατάργησή της.
Ένας από τους θεωρητικούς του παραδοσιακού καθολικισμού, ο Ντονόσο Κορτές, συνέδεσε το ζήτημα με μια γενική ερμηνεία περί αιμοσταγούς θυσίας, από τους Κάιν και Άβελ μέχρι τον Χριστό. Και ο Ντεριντά θεωρεί ότι, παρά την αντιδραστικότητα των θεωριών του Κορτές, στο τελευταίο δεν είχε ακριβώς άδικο. «Είναι μια από τις πιο σκοτεινές περιοχές του έμβιου όντος», λέει.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΙΜΠΛΗΣ
1 October 2005, Ολόκληρο το άρθρο εδώ: ta-nea.dolnet.gr ΤΑ ΝΕΑ, 01/10/2005, Σελ.: P06
Κωδικός άρθρου: A18354P061
Copyright © TA NEA 1997-2005 Lambrakis Press
_________________
ΣΗΜ. μεταφορά από το κλαμπ μου στον Pathfinder. Δυστυχώς, ο σύνδεσμος δεν λειτουργεί για να δούμε ολόκληρο το άρθρο, πάλι καλά δηλαδή που σώθηκε αυτό το κομματάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου