Τον τελευταίο καιρό δυσκολεύομαι πραγματικά να γράψω κάτι αφελές και χαζοχαρούμενο, κάτι χωρίς ιδιαίτερη βαρύτητα, κάτι που να μην είναι αποτέλεσμα πρωτότυπης σκέψης, κάτι που να μην είναι σοβαρό τελοσπάντων.Ετσι, έχουν αραιώσει αισθητά τα γραψίματά μου, παρόλο που καταλαβαίνω των διακαή πόθο των μοναδικών αναγνωστών/τριών μου που κοντεύουν να βουλιάξουν το μέιλ μου με σπαραξικάρδια μηνύματα όπως π.χ. "μα, γράψε επιτέλους κάτι!" και "εδώ ο κόσμος καίγεται και σύ αγαπητή Ροδιά σωπαίνεις;" ή ακόμα "πεθύμησα σφόδρα τα εμπνευσμένα σου ποστ" και το δρακουλιάρικο "δεν ξέρω τί να υποθέσω.. για να πάψεις να γράφεις.. εχμ.. μάλλον θά'χεις πεθάνει!"
Σήμερα λοιπόν, βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να ικανοποιήσω το πολυπληθές αναγνωστικό μου κοινό, μια και η ιδέα που θα εκθέσω με ακαταμάχητα επιχειρήματα είναι μια ιδέα σπάνια, μια ιδέα πραγματικά πρωτότυπη σε διεθνές επίπεδο -τολμώ να ισχυριστώ- μια ιδέα που ενέσκηψε σαν αστραπή και κόντεψε να κατακάψει τη φαιά ουσία -όση έχει μείνει άκαφτη- του εγκεφάλου μου με την απλότητά της: "Μα πώς δεν το σκέφτηκε κανείς ώς τώρα;"
Οφείλω λοιπόν, αφού ευχαριστήσω την καλή μοίρα που μού έστειλε τη συγκεκριμένη φλασιά, να εκθέσω πώς ακριβώς έγιναν τα πράγματα:
Μια μέρα λοιπόν άκουσα κάπου ότι δήθεν ο σεβαστός κύριος πρωθυπουργός μας (αυτός ο τίτλος υφίσταται ακόμα) άκουσε κάπου ότι η ισραηλινή αεροπορική εταιρεία EL AL διαλύθηκε μια μέρα και ξαναστήθηκε την επόμενη και ούτε γάτα ούτε ζημιά -που λένε- κι έτσι εμπνεύστηκε το μεγαλεπίβολο σχέδιο του κλεισίματος της ΕΡΤ. Για την αδυναμία να την ξαναστήσει την επόμενη μέρα, ας όψονται κάτι καθίκια που έχουν κατσικωθεί μέσα στο ραδιομέγαρο κι εξακολουθούν να εργάζονται ντάλα καλοκαίρι, μαζί με κάτι ηλίθιους που συνωστίζονται στον περίγυρο του μεγάρου και ακούνε κλασσικές και μη μουσικές επιμένοντας να εφασμοστεί η Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (αυτός το τίτλος υπάρχει ακόμα επίσης και παλεύει για τη συνέχιση της ύπαρξής του).
Μια άλλη μέρα πάλι, κάπου πήρε το μάτι μου ένα ντοκυμαντέρ που εξέθετε τον κίνδυνο της καταστροφής του πλανήτη από τις πορδές των αγελάδων, οι οποίες είναι πλήρης μεθανίου, το οποίο με τη σειρά του καταστρέφει την ατμόσφαιρα της Γης αυξάνοντας την Τρύπα του όζοντος, και άλλα τέτοια φοβερά πράγματα.
Η φλασιά ενέσκηψε, ήταν αναπόφευκτο να ενσκήψει δηλαδή, μόλις αυτά τα δυο γεγονότα συνδυάστηκαν μέσα στο μυαλό μου με την παράμετρο της οικονομίας.
Γιατί -κακά τα ψέμματα- πιστεύω ότι όλος ο κόσμος πλέον συνδυάζει το παραμικρό που σκέφτεται ή συμβαίνει γύρω του με την οικονομική παράμετρο. Τίποτα δεν μπορεί να μένει πια έξω από τη σφαίρα της οικονομίας, και δη της διεθνούς οικονομίας, επειδή τα οικονομικά της τσέπης μας είναι σήμερα ανύπαρκτα και δεν συντρέχει λόγος να ασχολείται κανείς με αυτά εφόσον δεν υπάρχουν. Κάνω λάθος πάλι; Διορθώστε με!
Οταν άκουσα λοιπόν, που λέτε, ότι η απόφαση του κλεισίματος της ΕΡΤ δεν ήταν πρωτότυπη ιδέα, είπα μέσα μου ότι αυτό είναι μεγάλο πλήγμα για το ελληνικό πνεύμα και ότι ο σεβαστός μας κ. πρωθυπουργός θα έπρεπε να το κουράσει λίγο περισσότερο το θέμα ώστε να εφαρμόσει κάτι τι πραγματικά πρωτότυπο και ελληνικό.
"Πρωτότυπο και ελληνικό"... Στοίχειωσε ο νους μου, που λένε, και βάλθηκα να ψάχνω... "Πρωτότυπο και ελληνικό"...
Οι πορδές των αγελάδων έφεραν συνειρμικά στο μυαλό τον Αριστοφάνη και η οικονομική κρίση έδεσε το γλυκό.
"Κι αν φορολογούνταν οι πορδές;" τέθηκε το αμείληκτο ερώτημα. Τόσο απλά.
Να μια πρωτότυπη και ελληνική ιδέα! Με αδιαμφισβήτητη ελληνικότητα, που έλκει την καταγωγή της από τα βάθη των αιώνων, ως απολύτως αριστοφανική.
Εκεί πάνω λοιπόν, πάνω στον καμβά όπου διασταυρώνονται η πρωτοτυπία και η ελληνικότητα με την οικονομική κρίση και τα κάθε είδους φορολογικά μέτρα πλέχτηκε το νήμα της σκέψης μου, παρακάμπτοντας τις καημένες τις αγελάδες...
Η φορολογία της πορδής είναι το απόλυτο οικονομικό Μέτρο: Το Πορδόμετρο!
(το αν τα διάφορα Μνημόνια μετονομαστούν σε Πορδόνια είναι δευτερεύουσας σημασίας, καθώς θα επιτευχθεί πολύ εύκολα η επιδιωκόμενη αυξημένη πορδοφορία)
Για την εφαρμογή του Μέτρου αυτού αρκεί μια μικρή εφεύρεση, ένα μηχανηματάκι -της Ζίμενς, ας πούμε, για να βοηθήσουμε τη φίλη γερμανική εταιρεία- το οποίο θα τοποθετείται υποχρεωτικώς σε κάθε πιθανή πηγή εκροής μεθανίου. Σε κάθε ανθρώπινη πηγή, εννοείται, γιατί μόνον οι άνθρωποι έχουν φοροδοτικές ικανότητες -μέχρι τώρα τουλάχιστον, γιατί τίποτε δεν αποκλείει το ζοφερό μέλλον...
Με το πορδόμετρο λοιπόν, θα είναι δυνατός ο ακριβής υπολογισμός του εκλυομένου μεθανίου και θα φορολογείται αναλόγως. Η πορδομέτρηση θα διενεργείται καθημερινώς και τα αποτελέσματα θα αποστέλλονται ηλεκτρονικώς σε πανελλαδική βάση δεδομένων, η οποία θα συνδέεται με το νέο τραπεζικό σύστημα του "μητρώου καταθετών" και η σχετική φορολογία θα αφαιρείται αυτομάτως από μισθούς, συντάξεις, καταθέσεις, κλπ. Δεν θα ξεφύγει κανείς λέμε!
Να μη ξεχάσω να αναφέρω και τις άφθονες νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, μια και οι μισοί έλληνες θα πορδομετρούν τους άλλους μισούς. Οι πορδομέτρες θα έχουν -επιπλέον της νόμιμης αμοιβής τους- μειωμένο πορδικό φόρο ή θα έχουν δικαίωμα να κλάνουν όσο θέλουν; Θα μπεί μήπως σε αυτούς κάποιο πορδοπλαφόν; Ας το εξετάσει ο καθ' ύλην αρμόδιος αυτό, ας μοιράσει και εγκύκλιο με μερικά "σημεία" αναγνώρισης για τους πορδοκλέφτες.. μήπως κιτρινίζουν π.χ. όταν σφίγγονται μη τους ξεφύγει καμμιά.. δεν μπορώ να τα λύσω όλα σε ένα μικρό ποστ!
Το πορδόμετρο θα φέρει (συντομότερα από την κατεδάφιση του ασφαλιστικού και τον εκσυγχρονισμό των νοσοκομείων δια της αφαιρέσεως γιατρών και νοσοκόμων) και το ποθητό αποτέλεσμα της εξάλειψης των γερόντων από τη χώρα, μια και, ως γνωστόν, κλάνουν πολύ περισσότερο και πολύ συχνότερα και μάλιστα άνευ λόγου και αιτίας.Και νηστικά να είναι τα γερόντια πέρδονται ασυστόλως.. πού να φάνε και καμμιά φασολάδα.. θα βουίξει ο τόπος! Αλλο ένα θετικό σημειώνω εδώ πέρα: Οικονομία και στα συσσίτια. Ποιος θα σκεφτεί να θέσει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές με την προσφορά φαγητών αυξημένης πορδοφορίας; ε;
Ετσι λοιπόν, η ανανέωση του πληθυσμού θα είναι πλέον γεγονός: Η Ελλάδα θα γίνει μια χώρα νέων, δυναμικών και πολλά υποσχόμενων -άγνωστο πού και σε ποιούς, αλλά υποσχόμενων πολλά. Τα ασφαλιστικά ταμεία και άλλα κοινωνικά αγαθά δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης, μια και όταν είναι κάποιος νέος τα βλέπει πολύ μακριά τα γεράματα -δεν τον απασχολούν καθόλου σχεδόν- άσε που έχει γούστο να ξαναρχίζουν οι αγώνες διεκδίκησης φτου κι από τη αρχή.
Προσοχή μονάχα μη πέσει στην παγίδα η κυβέρνηση και εφαρμόσει την αυτοπορδομέτρηση, σκεπτόμενη πονηρά να κόψει από τον προϋπολογισμό το έξοδο των πορδομετρών, γιατί, όπως ξέρουμε καλά, οι έλληνες είναι αφενός τεμπέληδες και θα βαριούνται να αυτοπορδομετρώνται καθημερινώς και αφετέρου είναι λαμόγια και θα βρουν σίγουρα τρόπους να φορτώνουν αλλού ο καθένας τις δικές του πορδές.
Τελοσπάντων, είμαι βέβαιη ότι το Πορδόμετρον είναι μια εξαιρετική, πρωτότυπη και ελληνική ιδέα, θα ωφελήσει τον τόπο, θα φέρει πολύ χρήμα στη χώρα, όλος ο πλανήτης θα ενστερνιστεί την αποτελεσματικότητα του μέτρου αυτού και όλες οι κυβερνήσεις θα τρέχουν πατείς με πατώ σε να το αποκτήσουν και και και.....
...και μετά.. ξύπνησα!
Αφού ξύπνησα, το σκέφτηκα καλύτερα το πράγμα και το επέκτεινα κάπως... Γιατί, ας πούμε, να μην αντικατασταθεί το άϋλο χρήμα (που είναι απλοί αριθμοί) με πορδές που περιέχουν και κάτι, όπως π.χ. τα μόρια μεθανίου; Αντί ευρώ να έχουμε πορδώ, μας χαλάει;
Θα υπάρχει επιτέλους ισότητα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, η φορολογία θα γίνεται σε ατομικό επίπεδο, δεν θα υπάρχουν εταιρείες οφ σορ της πορδής, τα όσπρια θα αναβαθμιστούν, θα πάρουν τη θέση που τους αξίζει στη διατροφική αλυσίδα, θα γλιτώσουν τα αρνάκια και τα μοσχαράκια από το ανελέητο κυνηγητό των χασάπηδων... πολλά καλά διακρίνω. Ισως εφευρεθούν και πορδοσυσσωρευτές να ζεσταίνουμε τα κοκκαλάκια μας τους κρύους χειμώνες και να δροσιζόμαστε τα καλοκαίρια... Ισως μάλιστα να κινούνται αυτοκίνητα με πορδές... Οσο για αυγά, αυτά σίγουρα δεν βάφονται με πορδές, έχει δίκιο η παροιμία, αλλά -πού ξέρεις;- μπορεί να βράζουν...
Βέβαια, και πάλι πρωταθλητές στη "Ζώνη του Πορδώ" θα είναι οι φίλοι μας οι γερμανοί, δεδομένης της βασικής διατροφής τους με λουκάνικα, οπότε και πάλι η Ελλάδα θα χάσει την ευκαιρία του μονοπωλείου της Τρύπας το όζοντος... Αλλά τί να γίνει; Αυτά έχει η ζωή...
