Σελίδες

Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

Αυτή την παραλία ποιος θα την πάρει; Τρέξε κόσμε! Ολα τζάμπα! Το αφεντικό τρελάθηκε!

Αιγιαλός σημαίνει Παραλία και οι παραλίες είναι κοινόχρηστες. Ετσι, για να μαθαίνουμε, να αποκρυπτογραφούμε τις ωραίες άγνωστες παλιές λέξεις, που χρησιμοποιούνται με σκοπό την αποδυνάμωση της σημασίας τους. 
«Εμείς πάμε για μπάνιο στην παραλία, ποιος τον χέζει τον αιγιαλό» ίσως σκεφτεί ο μέσος ταλαίπωρος ελληνας. 
Κι όμως! αρκεί να θυμηθει το παλιό ξεχασμένο τραγουδάκι "γιαλό γιαλό πηγαίναμε" που σε λίγο -αν συνεχίσει έτσι το πράγμα- θα απαγορευτεί κι αυτό, μαζί με τις βόλτες στις παραλίες.

Να ρίξουμε τώρα μια ματιά στη νότια Γαλλία; να δούμε τί συνέβη εκεί πέρα και πώς οι γάλλοι χάσαν τις ωραιότερες παραλίες τους πριν από καμμιά 35ριά χρονάκια περίπου, όταν σχεδιάστηκε η αξιοποίησή τους;

Ετυχε να δω την Cap d' Agde όταν χτιζόταν.. πριν απο καμμιά 30ριά χρονάκια και βάλε -πού να θυμάμαι ακριβως!- σε ένα τόπο μαγευτικό, μια απέραντη αμμουδερή παραλία στη Γαλλία του Νότου... Οι κατοικοι των γυρω χωριών ηταν εξαλλοι, αλλα κανεις δεν τους λογαριασε. 
Με άλλοθι τη "φυσική παραλία των γυμνιστών" ορθώθηκαν τα κουτιά κατοικίας τουριστών και δημιουργήθηκαν οι μαρίνες για τα σκάφη τους.

Ενας χώρος ακομα στο γαλλικό Νότο, κοντα στη La Grande Motte που ήταν ήδη σε τουριστικο παροξυσμό! Ενας τόπος ίδιος με πολλους άλλους, όπου μεταφέρονται οι  διαφημιζόμενες "ομορφιες του πολιτισμού", δηλαδή τα μπαρακια, τα διαμερισματα τα εξοπλισμενα με "συγχρονες ανέσεις". Μη τυχον αλλάξει κάτι στη διαρκεια των καταραμένων διακοπων του λοβοτομημένου πλάσματος που λεγεται άνθρωπος. Μη και δεν βρει το καλά παγωμενο προτιμώμενο ποτό του σερβιρισμένο δίπλα στην κακόγουστη πισίνα -κακόγουστη επειδή σίγουρα θα βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα- "για την ασφάλεια" του κακότροπου πλάσματος «άνθρωπος» του καταστροφέα (με κάθε δυνατό τρόπο και ασύλληπτη αναλγησία και παγερή αδιαφορια) του πλανητη που το φιλοξενεί.

Πάρε χάρισμα και μια πρέτζα απο την κοντινή παραλία όπου χτίστηκε (1960-1970) το τσιμενταρισμένο "θαύμα" La Grande Motte.
Τότε που πήγα, ειχα τραβηξει αρκετες φωτο που κάποια φορά.. κάποτε θα τις σκαναρω.. Αγαπημένε/η μου αναγνώστη/τρια, αρκέσου για την ωρα σε μερικές αντιπροσωπευτικές εικόνες, να δεις τι περιμενει τις παραλιες μας.  

__________________________
ΣΗΜ.1. αλήθεια, τί απέγινε ο Νομος Τρίτση (1983 νομίζω) περί ελεύθερης πρόσβασης στην παραλία; Αυτός ο Νόμος, ξέρεις, που έκοβε ένα στενό διάδρομο (πλάτους περίπου 1,5 μ.) από την ιδιοκτησία των ξενοδόχων ώστε να περνούν προς τη θάλασσα οι πτωχοί παραθεριστές που θέλαν να κολυμπήσουν;
ΣΗΜ.2. ψάχνοντας βρήκα αυτό, που απανά στο προηγούμενο ερώτημα: περί προστασίας ακτών και δουλείας διόδου προς τις παραλίες

1 σχόλιο:

ange-ta είπε...

γυαλο - γυαλό και παραλία - παραλία και δρόμο - δρόμο μετατρέπουν τον πλανήτη από μια ομορφιά που είναι σε ένα απέραντο σκουπιδαριό, για να παρκάρουν κότερα, αυτοκίνητα, να κολυμπάνε οι πλούσιοι και να μην μπανίζονται απο την πλέμπα, για πουλάνε κόκα και κόκα κόλα, για να αποβλακώνεται γενικώς ο χόμο σάπιος! Αλοίμονο στα εγγόνια μας. Το κόσμο θα βρούνε;