Σελίδες

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

ποιο είναι το τσίρκο σήμερα;

Για να δει κανείς τσίρκο σήμερα, πρέπει να πάει στο Μονακό, τη μόνιμη έδρα των σαλτιμπάγκων όλου του κόσμου. Παλιά, το τσίρκο ήταν η σούπερ απόλαυση, το μεγάλο γεγονός σε κάθε πόλη και χωριό που επισκεπτόταν. Τσίρκο με ζώα άγρια που τα δάμαζε ο θηριοδαμαστής μέσα στα κλουβιά τους, με ζώα ήμερα που επιδείκνυαν εκπληκτικές γνώσεις ακροβασίας ή και... αριθμητικής! Τσίρκο με ακροβάτες, σχοινοβάτες, ισορροπιστές, ζονγκλέρ, κλόουν, και άλλους καλλιτέχνες της αποκοτιάς και του ρίσκου. Τσίρκο υπερθέαμα, όπου παρουσιαζόντουσαν τα θαυμαστά του κόσμου, πλάσματα με υπερφυσικές ικανότητες, ένας μαγευτικός αχταρμάς ταλέντων και ψιλοαπάτης.

Σήμερα, το κενό που άφησε το τσίρκο, μια και οι μετακινήσεις στοιχίζουν και οι καλλιτέχνες αρνούνται να υφίστανται τη σκληρή ζωή με τις στερήσεις, τη ζωή που απαιτεί η αφοσίωση στο τσίρκο, το κενό λοιπόν αυτό ήρθε να το καλύψει η προώθηση καλλιτεχνών -κυρίως της ωδικής. Μια καλή φωνίτσα και ένα κορμί λαμπάδα δεν είναι και πολύ δύσκολο να βρεθούν σήμερα. Το δύσκολο είναι το αστέρι: να έχει άστρο δηλαδή το πλάσμα που διεθέτει τη φωνή και το κορμί.

Τι είναι το Αστρο; Αστρο είναι κάτι που δημιουργείται από το τίποτα και βρίσκεται χύμα στο δρόμο, αρκεί να ξέρει κάποιος να το μαζέψει. Είναι κάποιου είδους χάρισμα, το οποίο όμως δεν είναι ταλέντο, δεν πηγάζει δηλαδή από κάποιον άνθρωπο αλλά ακτινοβολεί την επιθυμία των πολλών άλλων ανθρώπων. Για τούτο λέμε ότι τα άστρα -π.χ. της μουσικής- εκφράζουν την εποχή τους. Ο κόσμος, εμείς, οι θεατές και ακροατές διαλέγουμε ποιος, πού και πότε θα μας εκπροσωπήσει.

Πριν μερικές δεκαετίες, τα άστρα ήταν οι Μπήτλς, σήμερα είναι η Μαντόννα. Ακούστε προσεχτικά την εκπομπή του Πάνου Μιχαήλ με τίτλο Madonnodrama REMIX, όπου παρουσιάζει γλαφυρότατα τη πορεία και την εξέλιξη του άστρου της φοβερής αυτής εκπροσώπου της εποχής μας. Αξιολογεί και ερμηνεύει, σύμφωνα με τη κριση του, πώς έγινε αστέρι και πώς διατηρείται και (συνεχίζει να) εξελίσσεται το φαινόμενο "Μαντόννα".

Αναρωτιέμαι ώρες ώρες ποιος είναι το τσίρκο σήμερα. Τα άστρα και αστεράκια που ανεβάζουμε στις πίστες των ονείρων μας ή εμείς οι ίδιοι; Εμείς που ακροβατούμε ονειροπερπατώντας ανάμεσα ουρανού και γης, ανάμεσα στη μιζέρια της πραγματικότητάς μας και στη χλίδα των γκλαμουράτων -ή μουράτων σκέτο. Εμείς που ταλανιζόμαστε με χάρη ανάμεσα στην άνοδο των τιμών και στην κάθοδο των μισθών, ανάμεσα στις παπαριές των διαφόρων εξουσιαστών και στις εντολές της εξουθενωμένης λογικής μας. Εμείς οι ισορροπιστές μεταξύ των σωμάτων ασφαλείας και των εφοριακών. Εμείς οι κλόουν, οι παλιάτσοι της παλιατσαρίας που συγκεντρώνουμε στις βιβλιοθήκες και στους καναπέδες μας. Εμείς οι θεατές, μήπως δεν είμαστε οι θεατές του τσίρκου, αλλά οι βασικοί συντελεστές για την επιτυχία του Εργου; Μήπως δεν είμαστε οι ξένοιαστοι ακροατές της Μαντόννα και των άλλων φαινομένων, αλλά οι αγχωμένοι δημιουργοί τους; Χωρίς εμάς, θα υπήρχαν άραγε παρόμοια φαινόμενα; Οπότε, τι συμβαίνει; Ποιος εξουσιάζει και ποιος εξουσιάζεται; Για σκεφτείτε το... Δεν μπορώ να βγάλω άκρη λέμε...
-->> Photo link: http://www.fanpix.net/gallery/picture-view.asp?ID=300729

-->> Για να γελάσετε, δείτε το σούπερ video που ψάρεψε η kaloutsiki στη σελίδα του απίστευτου internetakias.gr. Τι πάει και βρίσκει αυτό το σαΐνι πια!


8 σχόλια:

Unknown είπε...

Δημιουργοί; Η λέξη προϋποθέτει πολλά. Παθητικοί αποδέκτες ίσως...

Rodia είπε...

Πόσο παθητικός αποδέκτης είναι εκείνος που πληρώνει σιντιά, εισιτήρια, μάρκες στα μπλουζάκια, "επώνυμα" προϊόντα, κλπ κλπ αγαθά, αχρείαστα τις περισσότερες φορές; Με το ζόρι δίνει τα λεφτά του; Ποιος τον αναγκάζει;

Rodia είπε...

Πόσο παθητικός είναι εκείνος που (συμμετέχει ή και) δημιουργεί φαν κλαμπς; Μπίζνες κάνει ο δημιουργός, αλλά και ο συμμετέχων τι είναι; Δεν είναι συνδημιουργός -τουλάχιστον;

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον συμμετέχουμε και μεις στο Τσίρκο και μαζί με την Madonna (που είναι απλά ο Κομπερ) δημιουργούμε όμορφες παραστάσεις τρέλας και παράνοιας. Αλλά είμαστε τόσο κορόιδα που αντί να μας πληρώνουν πληρώνουμε και απο πάνω... αλλα είναι και αυτό μέρος της παράστασης :)

(για το link και το σχόλιο δε ξέρω τι να πω.. ευχαριστώ πολύ :) )

Rodia είπε...

Ετσι, έτσι.. μέρος του Εργου είμαστε όλοι!:)

(μα τι λες; είσαι φίρμα!)

Unknown είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα η χρήση του "εμείς είμαστε" για κάτι στο οποίο αρκετός κόσμος δεν συμμετέχει. Χμμμ Σε παρακαλώ δίπλα στο όλοι βάλε ένα "εκτός του καμηλιέρη".

Όταν ο κόσμος πάψει να ενοχοποιεί τον εαυτό του για τα πάντα, ίσως καταφέρει να εντοπίσει τους ενόχους και να λύσει τα προβλήματα. Μέχρι τότε απλά θα τα διαιωνίζει.

Rodia είπε...

Είχαμε παλιά μια διένεξη για το θέμα με το Μαύρο Γάτο, που ισχυριζόταν τα ίδια με σένα!:)
Σκέφτομαι όμως ότι αν βγάζει καθένας τον εαυτό του απέξω -όλοι τον βγάζουν εκτός, αν ρωτήσεις- τίποτα δεν γίνεται. Χρειάζεται να αντιληφθούμε την ομαδική ευθύνη -νομίζω. Πώς να παλαίψει κάποιος ώστε να αλλάξει τα πράγματα, αν είναι σκαρφαλωμένος σε ένα βουνό απόμακρο και παρατηρεί;

Unknown είπε...

Ποιά ομαδική ευθύνη καλή μου;
Είμαστε σοβαροί;
Δεν βγάζω απ' έξω τον εαυτό μου γιατί ποτέ δεν ήταν μέσα για να βγει!
Η ομαδική ευθύνη είναι ο λόγος που οι υπαίτιοι συνεχίζουν το έργο τους. Σιγά μην αποδεχθώ ευθύνη για πράγματα για τα οποία είμαι ανεύθυνος.
Όμορφο το τρυπάκι, δεν λέω, συμφέρει πολύ τους υπεύθυνους.