Σελίδες

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

το μυαλό κουβάρι

Οταν το μυαλό δεν έχει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται για να συνθέσει και να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα, γίνεται κουβάρι. Στη φάση παράνοιας που ζούμε, το κουβάρι είναι πολύ μπερδεμένο. Πιθανότατα, αυτό να είναι το ποθούμενο των εξουσιαστών και να χαχανίσουν ικανοποιημένοι που τα κατάφεραν να μπερδέψουν ακόμα και μένα που, υποτίθεται, περνιέμαι για λογικός άνθρωπος! Παρ' όλα αυτά, θα προσπαθήσω να ξεμπερδέψω τη σκέψη μου, που δεν είναι μόνο μία και που βασίζεται σε μικρούτσικα ρινίσματα πληροφορίων που έλαβα τα τελευταία εικοσπέντε και βάλε χρονάκια περίπου. Πληροφορίες μικρές και φαινομενικά ανώδυνες, τότε που τις προσέλαβε ο εγκέφαλός μου. Θυμάμαι μάλιστα ότι -τότε, παλιά- απαντούσα στους "πληροφοριοδότες" φίλους ότι «απαπα, δε γίνονται τέτοια πράγματα». Κούνια που με κούναγε... Σήμερα, αποδεικνύεται ότι μπορεί να γίνουν και να παραγίνουν μάλιστα!

Στις παλιές πληροφορίες, θα προσθέσω και πρόσφατες -πολύ πρόσφατες- καθώς και γνώσεις που απέκτησα παρακολουθώντας τί συμβαίνει στον κόσμο, μαζί με πράγματα σημαντικά που διάβασα τα τελευταία δυο χρόνια. Ολα αυτά μαζί θα τα συνδυάσω, ελπίζοντας το συμπέρασμα που θα βγει να μην είναι θρίλλερ ούτε και σαπουνόπερα. Αν το βρεις αληθοφανές ή όχι, εξαρτάται από τις δικές σου προσλαμβάνουσες, τις εμπειρίες ζωής, ό,τι έχεις στο δικό σου μυαλό, καλέ/ή μου αναγνώστη/τρια.

Θα μπορούσα να γράψω πως είμαστε θύματα ενός.. ομαδικού βουντού, αλλά δεν το γράφω! Περιορίζομαι να αναφέρω ξανά (κάπου κάπου το γράφω σε κείμενα, αλλά δεν θυμάμαι πού και πότε ακριβώς) αυτό που μου είχε εκμυστηρευτεί ένα σημαντικό πρόσωπο πριν από 25 χρόνια περίπου, όταν συζητούσαμε για την Εγνατία οδό.
Φυσικά, τα θεώρησα υπερβολές όλα αυτά και, προσωρινά, τα.. ξέχασα! Δυστυχώς, ο φίλος μου ο αγαπημένος βρίσκεται τώρα στον άλλο κόσμο και δεν μπορώ να ζητήσω επιπλέον πληροφόρηση. Μέσες-άκρες, αυτά ήταν τα λόγια του:
«Να παρακαλάς να μη τελειώσει ποτέ ή τουλάχιστον να αργήσει να τελειώσει αυτός ο δρόμος. Το σχέδιο είναι να προκληθούν επεισόδια ώστε να πατήσουν "ουδέτερες" δυνάμεις στη περιοχή και να διαχειριστούν τον πλούτο που υπάρχει στη βόρεια περιοχή μας. Υπάρχει σημαντικός ορυκτός πλούτος εκεί, οι ΗΠΑ έχουν πληροφορίες από τους δορυφόρους κι εμείς έχουμε υπογράψει κάτι, χωρίς να ξέρω ακριβώς τί.»
Πραγματικά, η Εγνατία καθυστέρησε πολύ και μπορεί να καθυστερούσε κι άλλο, αν δεν πίεζαν οι εταίροι και οι σύμμαχοί μας. Καπάκι εδώ, προσθέτω τη μικρούτσικη πληροφορία περί τουριστικού ενδιαφέροντος του Ισραήλ στην Ηπειρο, όπως άκουσα πριν 2-3 μέρες στην εκπομπή "Μένουμε Ελλάδα" της ΝΕΤ. Ασχετο; Ισως. Σχετικό; Πάλι ίσως.

Το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων είναι επίκαιρο και αναδύεται κάθε τρεις και λίγο. Ασχετο; Πιθανόν. Σχετικό; Επίσης πιθανό. Η ανάδειξη (ή τοποθέτηση) ενός ημιπαράφρονα στην ηγεσία της χώρας αυτής, ίσως να είναι επίσης σχετικό πράγμα.

Θα πεις ίσως ότι ο κόσμος ολόκληρος πάσχει από έλλειψη λογικών ηγετών -αυτοί που βρίσκονται στο δικό μου προσκήνιο, τουλάχιστον, δεν φημίζονται για τη σοφία τους. Σέρνονται πίσω από πάθη ή καταπιεσμένα συναισθήματα, πάρ' τον ένα και χτύπα τον άλλο στο περίπου, κι εμείς εδώ δεν αποτελούμε εξαίρεση. Οι λαοί τους είναι/είμαστε τα παιχνίδια τους και μας θέλουν ηλίθιους, φτωχούς και ταπεινωμένους για να μας παίζουν όπως γουστάρουν.
Με τον τρόμο που σπέρνουν -με απαλό τρόπο ή με απότομο- από τα ΜΜΕ, προσπαθούν να αλυσοδέσουν τα μυαλά μας, να εμποδίσουν την ανάπτυξη της σκέψης, με άλλοθι το ρητό «μα, εμείς επιτρέπουμε την ελεύθερη έκφραση της γνώμης», τη στιγμή που εξυφαίνονται νομοθεσίες για τον περιορισμό της. Τελοσπάντων, θα δούμε τί θα γίνει και με αυτό, ελπίζω η δικαιοσύνη να έχει διατηρήσει αρκετή από την ανεξαρτησία της.

Τα δυο τελευταία χρόνια διάβασα πολύ, μελέτησα οικονομικά -τί άλλο;- αυτή τη μπακαλική "επιστήμη", για την οποία έχω εκφραστεί σε άλλα ποστ διεξοδικά. Μελέτησα όμως και πρόσφατη ιστορία, τί συνέβη δηλαδή σε χώρες όπου έκανε (πολεμική) επέμβαση το ΔΝΤ, και έμαθα -σε μερικές περιπτώσεις απλώς φρεσκάρισα τις γνώσεις μου- ότι δεν συνέβησαν καλά πράγματα για τους λαούς των χωρών αυτών. Είτε ο πλούτος τους ξεπουλήθηκε σε ξένα συμφέροντα, όπως π.χ. στη Χιλή, είτε μεταφέρθηκε ο πλούτος σε κρατίδια μαϊμού, όπως π.χ. Ν. Αφρικανική Ενωση, είτε οι πλουτοπαραγωγικές πηγές αγοράστηκαν από εγχώριους "μεγιστάνες" που αναδύθηκαν από το πουθενά, όπως π.χ. Ρωσία. Γενικός κανόνας η εξαπάτηση των λαών και η "νομότυπη" παράδοσή τους, το ξεπούλημα της γης και των κορμιών τους.

Είναι άσχετο που πολλοί παρατρεχάμενοι των σημερινών ηγετών υπήρξαν πιονέροι σε θέσεις συμβούλων για την εφαρμογή των "μέτρων" που κατέστρεψαν τις οικονομίες των χωρών αυτών μαζί με τον πληθυσμό τους; Εσύ θα το κρίνεις, εμένα μου φαίνεται πολύ σχετικό. Η Δημοκρατία μας -καθώς και άλλων ευρωπαϊκών χωρών- αποτελεί εμπόδιο για τα σχέδιά τους, αλλά το παρακάμπτουν με νομοθεσίες απευθείας ανάθεσης υπογραφών, καθώς και με παρεμπόδιση του λαού να εκφράσει τη θέλησή του, γίνονται δηλαδή.. δημοκρατικά εκλεγμένες δικτατορίες! Μια φορά ψήφισες, κακομοίρη λαουτζίκο, αφού καταφέραμε να σε ξεγελάσουμε, τί θες να ξαναψηφίσεις; Κάπως έτσι.

Οι χώρες που αναφέρθηκαν νωρίτερα, δέχτηκαν την επίθεση του ΔΝΤ με τρόπο παρόμοια μεθοδευμένο: Πρώτα, διάχυση τρόμου στον λαό μέσω ΜΜΕ. Κατόπιν, δηλώσεις των ηγετών (πολιτικών, αλλά συχνότατα και βολικώτερα δικτατόρων) ότι η λύση ΔΝΤ είναι αναπόφευκτη. Μετά την εγκατάσταση των διεθνών τοκογλύφων, η ανάδειξη του ξεπουλήματος ως μοναδικής λύσης -υποτίθεται "για να πληρώνονται μισθοί και συντάξεις". Υστερα, μένει ο λαός υποδουλωμένος και τί να κάνει με τα ελάχιστα όπλα που του έχουν απομείνει και μάλιστα πειναλέος και εξαντλημένος οικονομικά; Ελα μου ντε! Ο σκοπός είναι να μη φτάνει κανείς ίσαμε εκεί. Εμείς εδώ έχουμε φτάσει στο παρατσάκ.

Πάω μισό βηματάκι παραπέρα και σκέφτομαι γιατί να συμβαίνουν αυτά τα παράλογα, αν είναι πράγματι παράλογα, αν όλοι οι ηγέτες του πλανήτη αποτρελλάθηκαν ταυτόχρονα, τί άραγε να κρύβεται πίσω από αυτο το φαινομενικό τρελλάδικο. Επειδή ακριβώς δεν το βρίσκω καθόλου πιθανό να συμβαίνει κάτι τέτοιο, επειδή δεν πείθομαι καθόλου από συναισθηματικές κορώνες σε στιλ μελοδράματος, επειδή έμαθα στο περίπου το ρυθμό του ανάποδου παιχνιδιού τους, του τρόπου με τον οποίο διαστρεβλώνουν την αλήθεια δηλαδή, τολμώ να εκθέσω μια μικρή θεωρία για το σχέδιο που εφαρμόζουν:
Πρόκειται για κάτι πάρα πολύ απλό. Να ιδιοποιηθούν οι ελίτ του πλανήτη, οι πολιτικές σε συνεργασία με τις οικονομικές -και μην ακούτε για πόλεμο πολιτικής εναντίον τραπεζών και αγορών, πλακάκια τά 'χουν κάνει- τις χώρες από τις οποίες προέρχεται καθεμιά τους. Ενα κόμμα π.χ. να έχει στην απόλυτη κυριαρχία του ένα τμήμα -τόπο και ανθρώπους- του κράτους στο οποίο ασκεί πολιτική εξουσία (είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση) συνεργαζόμενο με την αντίστοιχη οικονομική ελίτ, τραπεζίτες, κλπ μεγαλοκεφαλαιούχους.

Από αυτό το σχέδιο επικυριαρχίας, εξαιρούνται οι στρατιωτικές ελίτ και η διανόηση. Εχει αποφασιστεί να ανήκουν/υποταχθούν στην κυριαρχία πολιτικών και οικονομικών παραγόντων, των καινούργιων αρχόντων του πλανήτη, των λιγότερο του 1% δηλαδή. Αυτό -η φαντασία μου το λέει!- είναι το επιθυμητό καινούργιο σύστημα διακυβέρνησης. Πρόσεξε, λένε "διακυβέρνησης" και όχι κυβέρνησης. Η πρόθεση "δια" ορίζει τη συνεργασία και διαμεσολάβηση, απλά πράγματα.
Το παιχνιδάκι ξεκίνησε από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής -η Αφρική, τι να πει η βασανισμένη;- και η όρεξη άνοιξε κατευθυνόμενη προς την Ευρώπη. Μετά την κατάρρευση της σοβιετικής Ενωσης (ΕΣΣΔ τη λέγαν παλιά) και τη πτώση του τείχους στη Γερμανία, που τόσο πολύ γλεντήσαμε, άρχισαν τα όργανα να παίζουν εκκωφαντικά. Η ανατολική Γερμανία ήταν το πρωτο θύμα, κατόπιν η Πολωνία, η ίδια η Ρωσία, η Ουγγαρία, και άλλες χώρες πιο αδύναμες. Καταιγισμός οικονομικών επιθέσεων κι εδώ εμείς ύπνο βαρύ. Για τούτο ένοιωθε κανείς πως βράζει κάτι σιγανά όλα αυτά τα χρόνια που τίποτα δε φαινόταν να κινείται, εκτός από τις οθόνες που διαφήμιζαν σαν τρελλές διάφορα θαλασσοδάνεια, ο κοσμάκης πίστεψε πως "αυτό είναι Ευρώπη" και άρχισε να δανείζεται.

Στο σημείο αυτό, κακίζω τους εισαγγελείς. Κανένας να μη καταγγείλει αυτή την απάτη; Τους δικαιολογώ όμως ταυτόχρονα, γιατί, τί να κάνει ένα πτωχός εισαγγελεύς όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός (και ο μελλοντικός του διάδοχος) προέτρεπαν τον κόσμο στο φροντιστήριο του Χρηματιστηρίου Αθηνών; Φυσικά, δεν κακίζω τους ανθρώπους που δανείστηκαν, όσο κι αν ο κ. Πάγκαλος -στο πλαίσιο τρομοκράτησης που λέγαμε πριν- κανονιοβολούσε τα πλήθη με τη φράση «μαζί τα φάγαμε».

Στα εγκλήματα τιμωρείται ο φονιάς και όχι το θύμα.

Ξαναπάω στους ηγέτες. Αυτή η σκέψη με απασχολεί. Είναι πολύ εύκολο να τους θεωρεί κανείς γελοίους και ανίκανους. Αυτή η ευκολία τους βολεύει, γιατί είναι παμπόνηροι. Πονηροί, όχι ηλίθιοι. Περιπτώσεις όπου η βλακεία βαφτίζεται εξυπνάδα και παράγει πονηριά. Η πονηριά δεν είναι καλό πράγμα, δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στα προτερήματα. Δρα ύπουλα, εκμεταλλευόμενη τον άνθρωπο, τις ανθρώπινες αδυναμίες, την ευψυχία, τη γενναιότητα. Χτυπά στο αδύνατο σημείο, το θυμικό του ανθρώπου που "σκέφτεται" συναισθηματικά. Σκέψου το αυτό λίγο περισσότερο και θα καταλάβεις τί συμβαίνει.

Ας τελειώνω εδώ για σήμερα, αρκετά ζαλίστηκα, αρκετά σε ζάλισα με τους συλλογισμούς μου, καλέ/ή μου αναγνώστη/τρια. Συνεχίζω μιαν άλλη φορά... Μαζί θα βρούμε σιγά σιγά την άκρη να ξεμπερδέψουμε το κουβάρι. Οχι και πολύ σιγά όμως, ε; Μη μας πάρουν φαλάγγι οι "εξελίξεις".

Α! μια τελευταία σημειωσούλα: το ΔΝΤ (και το χρήμα) είναι ο φανερός πολιορκητικός κριός των εξουσιαστών και η ψυχολογία το αφανές οπλικό σύστημά τους. Επίσης, οι δράσεις που γίνονται στα φανερά και οι "αλήθειες" που εκφράζονται, δεν έχουν καμμιά σχέση απολύτως με όσα συζητιούνται στα διάφορα συμβούλια και συνεδριάσεις με κλεισμένες τις πόρτες. Εκεί μέσα παίζονται οι μοιρασιές, τα διεκδικούμενα ποσοστά εδάφους και εργατών -χειρωνακτών ή πνεύματος, αδιάφορο-, δαγκώνονται σαν σκυλιά μεταξύ τους και μετά βγαίνουν όλοι χαμογελαστοί και φιλιούνται μπροστά στις κάμερες.
______________
UPDATE, 10/11/2011: ESM: Μόνιμος Μηχανισμός Στήριξης ή Υποδούλωσης;

2 σχόλια:

pølsemannen είπε...

Ατυχώς, όπως έγινε το πράγμα δεν χρειάζονται πλέον ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα για να ρημάξουν τα πάντα.

Rodia είπε...

..μας εχουν γραμμενους (αλλη ειναι Η λεξη) οπότε γιατι να πονοκεφαλιαζουμε; Να τους γράψουμε κι εμείς!