2o Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Δρόμου στην Αθήνα!

Ο Νίκος Χατζηπαπάς, πρωτοπορος του Θεατρου Δρομου, μας προσκαλεί:

To 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Δρόμου είναι γεγονός. Θα περίμενε κανείς, ότι το 2ο Φεστιβάλ θα ήταν μια πιο εύκολη υπόθεση. Η εμπειρία από το πρώτο, αλλά και η αδιαμφισβήτητη επιτυχία του, θα περίμενε κανείς ότι θα είχαν δημιουργήσει ένα πιο πρόσφορο έδαφος. Κι όμως, είναι σαν να ξεκινάμε τώρα, σαν να περπατάμε στο σκοτάδι και δεν ξέρουμε ποιό θα είναι το επόμενο βήμα. Βρεθήκαμε ξαφνικά και αυτό φυσικά αφορά όλους μας στην Ελλάδα, σε ένα ασφυκτικό οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό περιβάλλον, που συνθλίβει σχέδια, προσπάθειες, οράματα. Πράγματι, σε ένα τέτοιο πλαίσιο που βιώνουμε, προβάλλει σαν τρέλα να επιχειρείς αυτό το δεύτερο βήμα, με μοναδικό συμπαραστάτη το Δήμο της Αθήνας και τον Πολιτιστικό Οργανισμό.

Το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Δρόμου πραγματοποιείται κόντρα στις συνθήκες, κόντρα στη μίζερη εποχή μας, κόντρα στη μικρότητα και την κατήφεια των καιρών. Σύνθημά μας: «Ψυχή στο Δρόμο». Φράση από την πάροδο των Βακχών του Ευριπίδη. Ψυχή στο δρόμο, γιατί το χρειαζόμαστε. Ψυχή στο δρόμο, γιατί αυτό χρειάζεται ο καλλιτέχνης για να εκτεθεί στο δημόσιο χώρο. Ψυχή στο δρόμο, γιατί αυτό είναι το θέατρο του δρόμου και της δράσης. Στόχος να αλλάξει για λίγο τη ζωή μας, προσφέροντας χαρά και περιεχόμενο. Δύο χέρια σφιχτά δεμένα, μια φλόγα και ένα πλατύ χαμόγελο, η εικόνα μας και ό,τι μπορεί να προσφέρει ο θαυματοποιός, ο θεατρίνος, ο σαλτιμπάγκος, ο πεταυριστής, ο σχοινοβάτης, ο ηθοποιός της πλάνης και της περιπλάνησης.

Νίκος Χατζηπαπάς

Χώροι διεξαγωγής του Φεστιβάλ: Το ιστορικού κέντρο, εκτός από την πλατεία Κλαυθμώνος. Κεντρικό σύνθημα του φετινού φεστιβάλ: «Η Ψυχή στο Δρόμο», από την Πάροδο των «Βακχών» του Ευριπίδη.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Aπό την Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου έως τη Δευτέρα 4 Οκτωβρίου, σε κεντρικές πλατείες της Αθήνας.
Ρίξε μια ματιά και εδω
Γνώρισε τους καλλιτέχνες εδω

29/09/2010 -- Aνάσταση στις Βρυξέλλες

UPDATE:

Ανάσταση και στην Ισπανια!

Αμεση ανταπόκριση:

______________________

PHOTO: Pierre-Yves Thienpont (LE SOIR)

Η ΑΔΕΔΥ παρούσα

Το νεο μονολεκτικο ανεκδοτο:

Paggalauréat !!!

Η σύγχρονη Βίβλος: Εν αρχή, ήταν τα κινητά...

Μετά, προέκυψαν οι κάρτες. Κατόπιν, ήρθαν οι συνδέσεις με το ίντερνετ. Πανάκριβες, διότι ως γνωστόν το ΕΛλαδιστάν κατοικείται από κροίσους. Αργότερα, δεν ξέρω, δεν φαντάζομαι καν τί θα προκύψει. Ισως η στάμπα στο κούτελο. Κουράγιο, γιατί έπονται τα «Εν συνεχεία», «Υστερα», «Τέλος»... Τέλος;

Θυμήθηκα με νοσταλγία την εποχή υποχρεωτικής διανομής κινητών, όπου λαβαίναμε τηλεφωνήματα που προσφέραν κινητά μαζί με χαλιά ή/και 12άδες κρυστάλλινα ποτήρια! Γλίτωσα μεν το κινητό απο τις προσφορες, αλλα δεν το γλιτωσα εντελως εξ αιτιας των εκσυγχρονισμενων παιδιων μου. Εχασα και τα χαλιά και τα ποτήρια...

Η εποχή των κινητών διαρκεί ακόμα, έστω και κάπως άτονα, αλλά κοστίζει πανάκριβα η απόκτηση κινητου νέας κοπής με εξτρήμ στολιδάκια -μέχρι βίντεο τραβάς με αυτα, οπως ξερουμε.

Τα κινητά καλά κρατούν καθώς πάνε πακέτο με τις συνδέσεις. Πληρώνω τη σύνδεση περίπου δέκα φορές όσο κοστίζει στη Γαλλία ή πέντε φορές όσο η βρεττανική, αλλα και πάλι καλά είναι στην εταιρεία που βρίσκομαι, γιατί ο ΟΤΕ δεν παίζεται πια, έχει σκαρφαλώσει πολύ ψηλά το κασέ του.

Οι κάρτες δίνουν ρελάνς προσφάτως, αλλά χωρίς προσφορές και τέτοια τριτοκοσμικά. Με ειδοποίησαν προχτες τηλεφωνικώς οτι θα μου αποσταλει νεα καρτα 5ετούς ισχυος και αυτομάτως θα καταργηθει η παλια. Την καρτα χρησιμοποιω στο ΑΤΜ μονο. Η υπαλληλος με ενημερωσε πως η νεα καρτα θα ειναι και πιστωτικη και με προέτρεψε να τη χρησιμοποιω για τα πάντα όλα, αγορες, κλπ. Σιγα που θα το κανω... Τουλάχιστον όχι μέχρι να δέχεται κάρτα ο φούρνος της γειτονιάς μου. Με σαρδώνειο γέλωτα σκέφτομαι τις ουρές -ιδιως 10:00 με 11:00 το πρωί- μέχρι να περνούν οι κάρτες απο το μηχάνημα της καημενης της φουρναρισσας!

Εφιστώ την προσοχή στα ενοίκια και τα κοινόχρηστα. Πώς θα γίνεται η πληρωμή; Ασε που τα εισπραττόμενα νοίκια ειναι ψηλότερα απο εκεινα που δηλωνονται -μη το θίξω κι αυτό... Τους ιδιοκτήτες φαίνεται να τους προστατεύει το εκκολαπτόμενο νομοσχέδιο, ίσως επειδή οι βουλευτές μας κατέχουν ασύλληπτο αριθμό ακινήτων, τι άλλο να υποθέσω;

Προσπαθω να καταλαβω, τι θελουν να μας συμβει:
Να κλειστουμε στα σπιτια μας;
Να μας περάσουν το μοντέλο του συνταξιούχου ινδού που εργάζεται "απο το σπίτι";
Να καταντήσουμε ανάλγητοι προς το συνάνθρωπό μας, τη στιγμή που δεν θα μπορούμε να τον συνδράμουμε; Εκτός βέβαια, αν εκσυγχρονιστούν οι μουσικοί του δρόμου και δέχονται κάρτα...
Να πεθανουμε της πεινας;
Να μεινουμε άστεγοι;
Κουρελήδες;
Τί;

Για βάλε καμμιά ιδέα τώρα που γυρίζει...
_____________________________
ΣΗΜ. Κοντά σε όλα αυτά τα απελπιστικά, ψήφισαν και οι ιδιοκτήτες φορτηγών συνέχιση των κινητοποιήσεων. Να περιμένουμε και κινητοποιήσεις των εφοπλιστών; Οι ντόπιοι πλοιοκτήτες πότε θα κινητοποιηθούν; Οι λιγοστοί βιομήχανοι για πότε προγραμματίζουν ανάλογες κινητοποιήσεις;
ΣΗΜ. Τους οδηγους των φορτηγων λυπαμαι...

Η κάρτα έ-έ-έρχεται!

Δεδομένου ότι το χρήμα έχει χάσει την αξία του και είναι χρήσιμο μονάχα ως αποδεικτικό στοιχείο ανταλλαγών, στοιχείο με σχετική σταθερότητα επειδή δεν είναι π.χ. σαν τις μετοχές που είναι εξαιρετικά ασταθείς, φτάνω στο συμπέρασμα ότι το χρήμα στο εγγύς μέλλον θα χρησιμοποιείται κυρίως ως αποδεικτικό της αξίας του κατέχοντος αυτό, οπότε, δεν θα είναι πλέον αναγκαίο ούτε καν να κυκλοφορεί όπως το γνωρίζουμε, σε οποιαδήποτε μορφή. Τέλος τα νομίσματα, χάρτινα και μεταλλικά. Τέλος οι αμοιβές σε χρήμα ρευστό. Μόνο άϋλο χρήμα σε κάρτες. Θέλεις π.χ. υδραυλικό; Το ερώτημα δεν θα τίθεται έτσι, θα είναι «δικαιούσαι να έχεις υπηρεσίες υδραυλικού;», δηλαδή, «ποιος είσαι εσύ που θέλεις υδραυλικό; τι χαρτιά έχεις; ποια θέση κατέχεις; πόσο αξίζεις;», με δυο λόγια, ποια είναι η δική σου ανταλλακτική αξία στην αγορά;

Παρέχεις υπηρεσίες, εργάζεσαι; Τόσα σου αναλογούν να ξοδέψεις το χρόνο για να διατηρήσεις τη θέση που κατέχεις. Θέλεις να καλυτερέψεις τη θέση σου; Πάρε κι άλλα χαρτιά, μπες και σε άλλα κυκλώματα. Θέλεις κι άλλη κάρτα εξόδων/κατανάλωσης; Ελα να μου πλένεις τις σκάλες στη Τράπεζά μου και θα σου δώσω -αν θέλω. Η μετάβαση σε ένα κόσμο απανθρωπισμού είναι εφιαλτική. Ο άνθρωπος εξελίσσεται σε άνθρωπο εμπόρευμα, άνθρωπο μοχλό, άνθρωπο πράγμα, ούτε καν μηχανή. Μηχανές υπάρχουν και περισσεύουν. Ο άνθρωπος δεν αξίζει τίποτα. Ούτε να σκέφτεται χρειάζεται, σκέφτονται οι άλλοι γι αυτόν, οι λίγοι, οι ελάχιστοι, ο ένας. Η μηχανή που θα ξεκούραζε τον άνθρωπο, τον καταβροχθίζει τώρα. Το κορμί του είναι ένα εμπόρευμα κοστολογούμενο καθημερινά, όπως και το μυαλό του. Πόσο παράγεις; Πόσο σκέφτεσαι; Τόσο δικαιούσαι να ξοδεύεις. Η μάχη είναι δύσκολη, ο πόλεμος έχει αρχίσει.
__________________________________
ΣΗΜ.1. Την Τρίτη, 12 Ιανουαρίου 2010, εγραφα κατι που σκεφτομουν εδω και κατι χρονακια, αλλα που σημερα αποδεικνυεται προφητικο: «Ο άνθρωπος ως αξία», απο όπου μετέφερα το σημερινό κείμενο του ποστ.
ΣΗΜ.2. Την Πέμπτη, 4 Μαρτίου 2010, επανέλαβα στο περίπου με άλλη διατυπωση: Το χρήμα πνέει τα λοίσθια
ΣΗΜ.3 Μα καλα, υπαρχει κάποιος που δεν εβλεπε αυτο που χειμαρρωδώς ερχοταν;

ΚΟΥΪΖΖΖ - ποιος ειναι ο χωριάτης;

Μια γαλλικη παροιμια λεει:
«το χωριάτη φίλα τον, θα σε δαγκάσει
δάγκα τον, θα σε φιλήσει»
Το ζητημα ειναι να βρουμε ποιος τελικα ειναι ο χωριατης. Το κρατος ή εμεις;

________________________
ΣΗΜ. παλιά, νόμιζα και'γώ ότι το κράτος είναι οι πολίτες, αλλά αυτό τελικά αποδείχτηκε πως είναι ανέκδοτο!

και το σχόλιο του Ελικα στο buzz:

Έρχομαι ένα βράδυ σπίτι σας, σας το σηκώνω ολόκληρο και φεύγω. Βουτάω μέχρι και τη φρουτιέρα της θείας στο πατάρι. Και σας στέλνω και τον λογαριασμό για τη βενζίνη που έκαψε το φορτηγό που μετέφερε τα κλοπιμαία. Κι επειδή θεωρώ ότι τώρα που σας άδειασα το σπίτι δεν έχετε πλέον κανένα λόγο να βρίσκεστε εκεί και να κλαίτε τη μοίρα σας, το βάζω και σε αγγελία προς πώληση. Κι αφού εισπράξω τα χρήματα, σας κάνω έξωση. Με μπράβους που θα σας πλακώσουν στο ξύλο εν ανάγκη. Των οποίων τα έξοδα θα καλύψω βάζοντας χέρι στην επιχείρηση σας και τις καταθέσεις σας.

Κι αν έρθετε να διαμαρτυρηθείτε ότι είμαι εγκληματίας και πρέπει να σας δώσω την περιουσία σας πίσω, θα σας εξηγήσω ότι:

1ον) Αυτή είναι η Ελλάδα
2ον) Πρόλαβα και τα έφαγα, οπότε ξεχάστε τα
3ον) Ελεύθερη αγορά έχουμε, κανένας δεν σας εμποδίζει να πληρώσετε μια περιουσία σε μαφιόζους για να έρθουν να με ξεπαστρέψουν
4ον) Μόνο που εγώ έχω πια την περιουσία σας και οι μαφιόζοι είναι συνεταίροι μου
5ον) Οπότε δε γαμεί, περασμένα-ξεχασμένα
6ον) Κι αν έχετε ανάγκη, μπορώ να σας νοικιάσω μια γκαρσονιέρα με πεντακόσια ευρώ το μήνα.

__________________________
photo: calendrier paysan

Η χρεωκοπία και το Χρέος

Η ανάπτυξη της ελληνικης οικονομίας, με τη βασικη συνεισφορά των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, ήταν εκτός καπιταλιστικού μοντέλου και αυτό καταπολεμάται σήμερα από τις κλασσικά καπιταλιστικές χώρες, που βασίζουν την ανάπτυξή τους στους κολοσσούς.

Ο "ελληνικος καπιταλισμος" αποκλείεται να "σταθει στα πόδια του" γιατί ανέκαθεν ήταν... κουτσός! Δεν υπάρχουν ουτε υπήρξαν ποτέ στη χώρα μας επιχειρήσεις τόσο μεγάλες όσο των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Οι λίγες σχετικά μεγάλες ήταν πάντοτε συντηρούμενες με ενέσεις από το κράτος, σκετες ρουφήχτρες επιδοτήσεων και (φορολογικών, ασφαλιστικών, κλπ) προνομίων και, αν και Α.Ε., δεν έπαψαν να είναι προσωπικές επιχειρήσεις.

Η ελληνική οικονομία δεν χρεωκόπησε. Τώρα οδηγείται στη χρεωκοπία. Νομίζω ότι είναι σκόπιμο το μπέρδεμα που γίνεται μεταξύ του Χρέους του ελληνικού κράτους και της οικονομικής χρεωκοπίας. Ο στόχος είναι η εξάλειψη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και επιχειρηματιών.

Ο ελληνικός τρόπος οικονομικής ανάπτυξης μειώνει την απόσταση μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου και, ως εκ τούτου, δεν είναι επιθυμητός από το μεγάλο Κεφάλαιο που, με αυτό τον τρόπο, χάνει τον έλεγχο στον πληθυσμό των εργαζομένων πολιτών.
________________________________
ΣΗΜ. Χωρίς να έχω ειδικές οικονομικές γνώσεις, τολμώ να εκφράσω τη δική μου οπτική στα πράγματα, χωρίς να καταθέτω κατεβατά με αριθμούς, ποσοστά και πίνακες. Πειράζει;

Πάει κι αυτό το καλοκαίρι...

______________________________
image, Alex Karis: http://alexkaris.posterous.com/friday-is-starting-out-perfect