Ωραίο timing για Ημερίδα Υαλοπινάκων!

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εμπόρων & Βιοτεχνών Υαλοπινάκων διοργανώνει στις 22/3/2009 στο ΕΚΕΠ-Μεταμόρφωσης, στις 9:30 π.μ. ημερίδα με θέμα τους ενεργειακούς υαλοπίνακες, την ασφάλεια και την πυρασφάλεια, μεταφέροντας έτσι στους Αρχιτέκτονες, Μηχανικούς και Πολιτικούς Μηχανικούς όλη την απαραίτητη γνώση που επιβάλλεται να αποκτήσουν.

Την ημερίδα στηρίζουν το Υπουργείο Ανάπτυξης, το ΤΕΕ, το ΚΑΠΕ, το ΕΒΕΑ, το ΒΕΑ, η σχολή Αρχιτεκτόνων, οι Πολιτικοί Μηχανικοί, οι Μηχανικοί και οι Μηχανολόγοι και ζητούμε και από τους Αρχιτέκτονες να συμμετέχουν ενεργά.
Οι προαναφερόμενοι επιστρατεύουν τα Μ.Μ.Ε. για την προβολή της ημερίδας στους καταναλωτές γνωστοποιώντας τη μεγάλη εξοικονόμηση ενέργειας που προκύπτει από τους υαλοπίνακες.
Οι αρχιτέκτονες και οι Πολιτικοί Μηχανικοί, ως κλάδοι τους οποίους βαραίνει η αστική ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος λόγω πιθανής θραύσης υαλοπίνακα, θα πρέπει να απαιτούν τη χρήση υαλοπινάκων ασφαλείας. Κυρίως οι Αρχιτέκτονες, ο πιο δυναμικός κλάδος σε σχέση με την αισθητική των κτιρίων και κατ' επέκτασιν των πόλεων, μετά από σωστή ενημέρωση θα μπορούν να σχεδιάζουν ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς γνωρίζοντας πως η οποιαδήποτε ανάγκη τους σε υαλοπίνακες μπορεί να καλυφτεί.

Θα θέλαμε τελειώνοντας να συμμετέχετε δυναμικά με συνεργατική διάθεση ώστε το έργο να καλύψει όλες τις πλευρές, και εφόσον κρίνεται σωστό ενημερώστε τα μέλη σας να παρευρεθούν στην ημερίδα, όπως επίσης και ο Πρόεδρος σας ή κάποιος εκπρόσωπος σας, να μεταφέρει συνοπτικά το μήνυμα σας στους παρευρισκόμενους.

Με εκτίμηση,
ο Πρόεδρος Χρήστος Λούσης και ο Γεν. Γραμματέας Ιωάννης Κατσίκης

____________________
-->> Ναι, βρε παιδί μου, αλλά σίγουρα δεν σπάνε; ή απλώς δεν γίνονται κομμάτια αλλά γίνονται θρύψαλα;
-->> Δώσε και ένα σύνδεσμο για όσους δεν μπορούν να τρέχουν σε ημερίδες... Μα πού ζούμε;
-->> Μην ανησυχείς για τους αρχιτέκτονες, αυτά τα ξέρουν αλλά δεν είναι αυτοί που πληρώνουν...
-->> Ποια είναι η μίζα; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα!

Πάει κι αυτό! ...αλλά πόσο "πάει";

Αλλά, δεν πάει εντελώς, ε; Ενα 24ωρο κολύμπησα στα νερά της μουσικής και των δημιουργικών ιδεών του Μάνου Χατζιδάκι, λούστηκα όπως η Ηρα στα νερά της Στύγας και αναγεννήθηκα λέμε. Σαν να πήγα σχολική εκδρομή και να επέστρεψα σήμερα γεμάτη ζωή και χαρά. Οι μπλόγγερς που συμμετείχαν αναφέρονται εδώ, όσοι ανακαλύψαμε δλδ.

Ο Χατζιδάκις όμως δεν είναι "μια μέρα", δεν χωράει σε μια μέρα, κανείς άνθρωπος δεν χωράει σε μια μέρα, καμιά μουσική, καμιά ιδέα δεν χωρούν σε μια μέρα. Αυτό που νοιώθω είναι ότι με την εκδήλωση αυτή απλά δόθηκε ένα στίγμα, πως υπάρχουν και άλλα πράγματα, πολύ πιο ενδιαφέροντα από όσα μας πλασσάρουν καθημερινά τα σύγχρονα ΜΜΕ -τρομάρα τους για "σύγχρονα"!

Αλήθεια, σκέφτομαι μήπως άραγε υπάρχει κάποια "οδηγία", κάποιο συμφέρον να σφηνώνεται ο πολίτης στον καναπέ του και να ανατριχιάζει με τα διάφορα "φοβερά και τρομερά" που "συμβαίνουν". Μάλιστα. Διερωτώμαι πόσες ειδήσεις είναι πραγματικά ειδήσεις και πόσες είναι κατασκευασμένες ειδήσεις, ειδήσεις-μαϊμού που λένε.

Ενας τρομοκρατημένος πολίτης είναι ένας πολίτης ακίνδυνος, μια φυτούκλα, ένα πλάσμα ξενερέ που καταπίνει ό,τι του σερβίρεται και θεωρεί τον εαυτό του "ενημερωμένο" βλέποντας εκπομπές τύπου μεσημεριανάδικου, λαϊκού χορευτικού βραδινού, χαρδατρέλας ή λιακουροτρέλας ή τρεις λαλούν και δυο χορεύουν, κλπ κλπ, ακόμα βλέποντας και "ειδήσεις".

Η πραγματικότητα λάμπει με την απουσία της από το γυαλί.

Η πραγματικότητα είναι κάτι που εμείς οι άνθρωποι φτιάχνουμε, με τα δικά μας υλικά.

Η πραγματικότητα δεν είναι κάτι τι που σερβίρεται και καταναλώνεται.

Ελάτε να σιάξουμε τη δική μας πραγματικότητα λοιπόν! Με ημέρες αφιερωμένες στη δημιουργία και πράξεις (κυρίως πράξεις!) δημιουργικές.

Ενδιαφέρεσαι για το διπλανό σου; Δείξε το με πράξεις, όχι με πέντε ευρά κατάθεση στο λογαριασμό τάδε. Μπορείς; Μήπως αυτό -η έμπρακτη εκδήλωση ενδιαφέροντος- θα σε βγάλει από τη νιρβάνα σου; Μήπως είναι πιο τρέντι η κατάθεση; Αμα σκέφτεσαι έτσι, πέτα καλύτερα το πεντάευρο από το παράθυρο, έτσι ίσως είναι πιο πιθανό να το βρει κάποιος που το χρειάζεται πραγματικά...

Θέλεις να διασκεδάσεις; Βγες με φίλους, δέξου φίλους, πήγαινε βόλτα, ταξίδι, εκδρομή, άκου μουσική, διάβασε κάτι που σου αρέσει, γράψε, κέντησε, ζωγράφισε, μαγείρεψε, πότισε τις γλάστρες, φύτεψε μαϊντανό, σκάψε το παρτέρι, βάψε τα ντουλάπια, πλέξε κάνα ζιπουνάκι, ράψε κάνα κουμπί, σιάξε καμιά μαρμελάδα!

Κατασκεύασε τη δική σου πραγματικότητα, φίλε μου, και... Καλή επιτυχία!:)

Ακόμα 4 ώρες ίσαμε τα μεσάνυχτα... Προλαβαίνετε!

Μέχρι τα μεσάνυχτα θα μεταδίδεται το πρόγραμμα που άρχισε χτες τα μεσάνυχτα, με εκπομπές αφιερωμένες στο Μάνο Χατζιδάκι, τη μουσική και τις ιδέες του... Προλαβαίνετε!
-->> πατείστε πάνω στο ραδιοφωνάκι, εδώ -->> www.radiobubble.gr

Ολονυχτία στο www.radiobubble.gr

Αρχίζει σε λίγα λεπτά η αναμετάδοση. Ολοι στα πισιά και στα κινητά! Καλή ακρόαση :))
Πατείστε πάνω στο ραδιοφωνάκι και ακούστε από μεσάνυχτα Κυριακής μέχρι μεσάνυχτα Δευτέρας ένα εικοστετράωρο πρόγραμμα μετάδοσης εκπομπών με μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, πρωτότυπων εκπομπών με μπόλικη φαντασία. Ακούστε αστείες και σοβαρές εκπομπές, ρεμίξ, κλπ κλπ, όλα σχετικά με Μάνο Χατζιδάκι.
Για να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ.
Για να μη συνηθίσουμε!
Να μη συνηθίσουμε στην ασχήμια,
Να μη συνηθίσουμε στη μουσική ταλαιπωρία,
Να μη συνηθίσουμε στην κοινωνική αναλγησία,
Να μη συνηθίσουμε στα τρία κακά της μοίρας μας τελικά...

Επιστολή του Μάνου Χατζιδάκι προς Κάρολο Κουν

Αντιγράφω την επιστολή:

Πολύ αγαπητέ μου Κάρολε,

Νοιώθω βαθειά συγκίνηση που έχουν κι όλας περάσει τριάντα χρόνια από τότες που γεννήθηκε το Θέατρο Τέχνης. Γιατί μαζί του γεννήθηκα κι εγώ.

Να θυμηθώ για το ροζ ύφασμα που ένα απόγευμα του '47 μού'φερες σαν ημουν άρρωστος σπίτι μου, μαζί με τους χαιρετισμούς του Ααρών Κόπλαντ; 'Η για τις λεπτομέρειες των μπλε βελούδων, των πολυελαίων και των μαγικών χαλιών που ιεροτελεστικά ξετύλιγες μπρος στα έπληκτα παιδικά μας μάτια, Εσύ, με μια ομάδα νέων μαθητών σου, πεισματικός κι αλύγιστος, περιτριγυρισμένος από καπνίζοντα ερείπια κι από αιχμηρά σιδερικά των γκρεμισμένων σπιτιών μας; 'Η για τα προφητικά σου λόγια με τα οποία πάλι εσύ ο ίδιος τέλειωνες την παράσταση του "Γυάλινου Κόσμου", -κάπως έτσι- «Σβήσε τα κεριά Λάουρα. Ο κόσμος άρχισε να φωτίζεται με αστραπές.»;

Να θυμηθώ ακόμη, για τα ηλεκτρικά συνθήματα που συγκλονίζανε τους κατεστραμένους δρόμους της Αθήνας, γεμάτους από αχαλίνωτα πλήθη, την ώρα που μού απεκάλυπτες περπατώντας πλάι μου, τα σχέδιά σου για ένα μαγικό Θέατρο μές στο οποίο θά'γραφα πρωτάκουστη Μουσική;

Κι άρχισαν διαδοχικά να παρελαύνουν η Αντιγόνη, η Λάουρα, η Νύφη, η Μπλανς και η Αννα, και να μας φανερώνουν μια Πικασσικά πολυεδρική μορφή αισθημάτων και βιωμάτων, που ανατάραζε απρόβλεπτα και ξαφνικά την προπολεμική βαλκανική αβασάνιστη πεποίθησή μας «περί ωραίου».

Υποπτεύθηκα από τότε ότι δεν ήσουν μόνο αυτό που λέμε, σκηνοθέτης. Οτι ήσουν Ιερέας μιας μαγικής θρησκείας που μας καλούσε να γίνουμε παντοτινά και αθεράπευτα «πιστοί». Και μες στα χρόνια που περάσανε, οι πιο πολλοί γίναν αστοί, μα οι λίγοι, οι νέοι και οι δυνατοί παρέμειναν π ι σ τ ο ί. Και μαθηταί σου.

Είμαι περήφανος που υπήρξα μαθητής σου. Γιατί τα τριάντα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης είναι μια μικρή ελληνική Ιστορία, που ήδη μέσα μας σχημάτισε τον θρύλο της μαγείας.

Δέξου τις πιο αληθινές ευχές μου
και την αγάπη μου,

Μάνος Χατζιδάκις (υπογραφή)


-->> H επιστολή αυτή βρίσκεται δημοσιευμένη στο βιβλίο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ 1942-1972 αφιέρωμα στα τριάντα χρόνια λειτουργίας του ομώνυμου θεάτρου του Κάρολου Κουν και περιλαμβάνεται στα στοιχεία τα σχετικά με την παράσταση των Ορνίθων του Αριστοφάνη με αρ. 18.

-->> Οπως ίσως δεν γνωρίζουν πολλοί σήμερα, η παράσταση αυτή που έδρεψε δάφνες και διθυράμβους στο εξωτερικό, στην Ελλάδα απαγορεύτηκε από τον τότε υπουργό πολιτισμού Κων/νο Τσάτσο, της κυβέρνησης Κων/νου Καραμανλή. Ο Κ. Τσάτσος έγινε πολύ αργότερα, στη μεταπολίτευση, Πρόεδρος της ελληνικής Δημοκρατίας. Τότε όμως, δεκαετίες '50-'60, η γελοιογραφία του (από τον μεγάλο γελοιογράφο μας Φωκίωνα Δημητριάδη) με μια κότα να τον ακολουθεί κυκλοφορούσε ως αρνητικό σχόλιο σε πολλές εφημερίδες. Οπου υπήρχε Τσάτσος δλδ, και μια κότα ξωπίσω του!

-->> Για όποιον αναζητεί λεπτομέρειες, ας ρίξει μια ματιά (και ένα αυτί!)* εδώ:-->> www.radiobubble.gr/

-->> Οσα μπλογκ (πήρα είδηση ότι) συμμετέχουν μέχρι τώρα στη μέρα μνήμης και τιμής για το Μάνο Χατζιδάκι:

anything-but-nd.blogspot.com
chldimos.blogspot.com
dealsend.eu
greek-lolita.blogspot.com
kitsosmitsos.blogspot.com
mikroanalogo.wordpress.com
naftilos.blogspot.com
neolaia.gr
pentanostimi.blogspot.com
petridisradio.blogspot.com

rodiat7.blogspot.com
tokaleidoskopio.wordpress.com
tovytio.wordpress.com
tsimitakis.wordpress.com
vjspyros.blogspot.com

Παρακαλώ να ενημερώσετε για άλλες συμμετοχές :) Ολοι στις επάλξεις, η 16η Μάρτη Ε-Ε-Ερχεται!
-->> * αμφιβάλλω αν φτάνει ένα αυτί για να ακούσει τις εκπληκτικές εκπομπές που ανέβηκαν (και θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν) αυτές τις μέρες! Οποιος τις χάσει, θα είναι πολύύύ ξεχασιάρης!!!

Holi - the Festival of Colors

Κι άλλες πολλές φωτο εδώ:-->> http://ow.ly/UOo
via nikan

κι άλλα bannerάκια για τις 16 Μάρτη, τη μέρα του Μάνου

Διαλέξτε από εδώ-->> http://www.radiobubble.gr/el/image/3692/hatzidakis-4-bubble-tribute-day

τι κακό μας έχει κάνει η Ακρόπολη

Αν δεν υπήρχε η Ακρόπολη, ώστε να αναφερόμαστε σε αυτή ως το θαυμάσιο και αξεπέραστο δημιούργημα των προγόνων μας, ίσως να δίναμε μεγαλύτερη σημασία στην οντότητα του ανθρώπου, ίσως να σεβόμαστε περισσότερο τον άνθρωπο από τα ντουβάρια.

Αυτά τα καλοβαλμένα μάρμαρα πάνω στον ιερό βράχο των Αθηνών, αυτά φταίνε για τη σημερινή κατάντια μας, όσο φταίνε και οι πέτρες των πυραμίδων της Αιγύπτου για τη κατάντια των σύγχρονων αιγυπτίων.

Οι συμπάσχοντες αιγύπτιοι κι εμείς, με ξαπλωμένη την αρίδα πάνω σε κοτρώνες, ρεμβάζουμε αναπολώντας χαλαρωμένοι ημέρες αρχαίες γεμάτες δόξα, τιμή και καλλιτεχνία και ουδόλως ενδιαφερόμεθα για το σήμερα, επειδή το υπερτροφικό Χτες μας γεμίζει εντελώς. Σαν να έχουμε φάει ένα σκασμό φαγιά και αδυνατούμε να χωνέψουμε ακόμα.

Και πώς να χωνέψουμε τη στιγμή που όλο και μπουκωνόμαστε και ξαναμπουκωνόμαστε με την ίδια λιπαρή τροφή, την αρχαιοπληξία; Το παράξενο είναι ότι τρέχουν τα σάλια μας και όλο και αναζητούμε περισσότερη τροφή «από αυτό, από αυτό θέλω μαμά» σαν να λέμε και όλο και μπουκώνουμε χωρίς ανάπαυλα και δεν ξέρω πού θα φτάσει τελικά η βαλιτσα, πότε θα ξεράσουμε και θα συνέλθουμε δλδ.

Σιγά σιγά, με τη συνεισφορά των αρχαίων πολιτιστικών λειψάνων, τα ντουβάρια έρχονται πρώτα στις γενικές προτιμήσεις μας. Ο άνθρωπος έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα προ πολλού, έχει υποτιμηθεί η αξία του. Τι αξίζει μια ανθρώπινη ζωή μπροστά στο ιστορικό κλέος;

Ετσι, απαξιώνουμε τα ύψιστα αγαθά: την Υγεία, την Παιδεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, την προστασία της Ανθρώπινης Ζωής, όλα όσα δεν είναι μαρμάρινα, πέτρινα, σιδερένια. Ο,τι ζει και υπάρχει στην απτή πραγματικότητα είναι για τα μπάζα, ενώ ό,τιδήποτε αρχαίον και πνευματικόν έχει ύψιστη αξία.

Εχουμε γαντζωθεί πάνω στην Ακρόπολη και όλα τα αρχαία απομεινάρια πολιτισμού και αρκούμαστε σε αυτά, «κανείς δεν θα τα ξεπεράσει» λεγοντας και γυρνάμε από το άλλο πλευρό για μια ακόμα τούφα. Μέχρι πότε; Μέχρι να ξυπνήσουμε απότομα. Τα ξυπνητήρια του κόσμου βαράνε ταυτόχρονα, αποκλείεται να μας αφήσουν να κοιμηθούμε κι άλλο.

Αλλά... μπορεί να κάνω και λάθος... Γιατί οι δάσκαλοι εξακολουθούν να διδάσκουν αρχαιοπληξία και προγονολατρεία, τα βασικά μαθήματα της ελληνικής εκπαίδευσης. Το ότι με αυτό τον τρόπο απομακρύνουν τη σκέψη του παιδιού από την ουσία του ανθρώπου, δεν περνά από το νου τους.