Πορδόμετρον: η πανάκεια για την οικονομική κρίση!

Τον τελευταίο καιρό δυσκολεύομαι πραγματικά να γράψω κάτι αφελές και χαζοχαρούμενο, κάτι χωρίς ιδιαίτερη βαρύτητα, κάτι που να μην είναι αποτέλεσμα πρωτότυπης σκέψης, κάτι που να μην είναι σοβαρό τελοσπάντων.

Ετσι, έχουν αραιώσει αισθητά τα γραψίματά μου, παρόλο που καταλαβαίνω των διακαή πόθο των μοναδικών αναγνωστών/τριών μου που κοντεύουν να βουλιάξουν το μέιλ μου με σπαραξικάρδια μηνύματα όπως π.χ. "μα, γράψε επιτέλους κάτι!" και "εδώ ο κόσμος καίγεται και σύ αγαπητή Ροδιά σωπαίνεις;" ή ακόμα "πεθύμησα σφόδρα τα εμπνευσμένα σου ποστ" και το δρακουλιάρικο "δεν ξέρω τί να υποθέσω.. για να πάψεις να γράφεις.. εχμ.. μάλλον θά'χεις πεθάνει!"

Σήμερα λοιπόν, βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να ικανοποιήσω το πολυπληθές αναγνωστικό μου κοινό, μια και η ιδέα που θα εκθέσω με ακαταμάχητα επιχειρήματα είναι μια ιδέα σπάνια, μια ιδέα πραγματικά πρωτότυπη σε διεθνές επίπεδο -τολμώ να ισχυριστώ- μια ιδέα που ενέσκηψε σαν αστραπή και κόντεψε να κατακάψει τη φαιά ουσία -όση έχει μείνει άκαφτη- του εγκεφάλου μου με την απλότητά της: "Μα πώς δεν το σκέφτηκε κανείς ώς τώρα;"
Οφείλω λοιπόν, αφού ευχαριστήσω την καλή μοίρα που μού έστειλε τη συγκεκριμένη φλασιά, να εκθέσω πώς ακριβώς έγιναν τα πράγματα:

Μια μέρα λοιπόν άκουσα κάπου ότι δήθεν ο σεβαστός κύριος πρωθυπουργός μας (αυτός ο τίτλος υφίσταται ακόμα) άκουσε κάπου ότι η ισραηλινή αεροπορική εταιρεία EL AL διαλύθηκε μια μέρα και ξαναστήθηκε την επόμενη και ούτε γάτα ούτε ζημιά -που λένε- κι έτσι εμπνεύστηκε το μεγαλεπίβολο σχέδιο του κλεισίματος της ΕΡΤ. Για την αδυναμία να την ξαναστήσει την επόμενη μέρα, ας όψονται κάτι καθίκια που έχουν κατσικωθεί μέσα στο ραδιομέγαρο κι εξακολουθούν να εργάζονται ντάλα καλοκαίρι, μαζί με κάτι ηλίθιους που συνωστίζονται στον περίγυρο του μεγάρου και ακούνε κλασσικές και μη μουσικές επιμένοντας να εφασμοστεί η Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (αυτός το τίτλος υπάρχει ακόμα επίσης και παλεύει για τη συνέχιση της ύπαρξής του).

Μια άλλη μέρα πάλι, κάπου πήρε το μάτι μου ένα ντοκυμαντέρ που εξέθετε τον κίνδυνο της καταστροφής του πλανήτη από τις πορδές των αγελάδων, οι οποίες είναι πλήρης μεθανίου, το οποίο με τη σειρά του καταστρέφει την ατμόσφαιρα της Γης αυξάνοντας την Τρύπα του όζοντος, και άλλα τέτοια φοβερά πράγματα.

Η φλασιά ενέσκηψε, ήταν αναπόφευκτο να ενσκήψει δηλαδή, μόλις αυτά τα δυο γεγονότα συνδυάστηκαν μέσα στο μυαλό μου με την παράμετρο της οικονομίας.

Γιατί -κακά τα ψέμματα- πιστεύω ότι όλος ο κόσμος πλέον συνδυάζει το παραμικρό που σκέφτεται ή συμβαίνει γύρω του με την οικονομική παράμετρο. Τίποτα δεν μπορεί να μένει πια έξω από τη σφαίρα της οικονομίας, και δη της διεθνούς οικονομίας, επειδή τα οικονομικά της τσέπης μας είναι σήμερα ανύπαρκτα και δεν συντρέχει λόγος να ασχολείται κανείς με αυτά εφόσον δεν υπάρχουν. Κάνω λάθος πάλι; Διορθώστε με!

Οταν άκουσα λοιπόν, που λέτε, ότι η απόφαση του κλεισίματος της ΕΡΤ δεν ήταν πρωτότυπη ιδέα, είπα μέσα μου ότι αυτό είναι μεγάλο πλήγμα για το ελληνικό πνεύμα και ότι ο σεβαστός μας κ. πρωθυπουργός θα έπρεπε να το κουράσει λίγο περισσότερο το θέμα ώστε να εφαρμόσει κάτι τι πραγματικά πρωτότυπο και ελληνικό.

"Πρωτότυπο και ελληνικό"... Στοίχειωσε ο νους μου, που λένε, και βάλθηκα να ψάχνω... "Πρωτότυπο και ελληνικό"...

Οι πορδές των αγελάδων έφεραν συνειρμικά στο μυαλό τον Αριστοφάνη και η οικονομική κρίση έδεσε το γλυκό.

"Κι αν φορολογούνταν οι πορδές;" τέθηκε το αμείληκτο ερώτημα. Τόσο απλά.

Να μια πρωτότυπη και ελληνική ιδέα! Με αδιαμφισβήτητη ελληνικότητα, που έλκει την καταγωγή της από τα βάθη των αιώνων, ως απολύτως αριστοφανική.

Εκεί πάνω λοιπόν, πάνω στον καμβά όπου διασταυρώνονται η πρωτοτυπία και η ελληνικότητα με την οικονομική κρίση και τα κάθε είδους φορολογικά μέτρα πλέχτηκε το νήμα της σκέψης μου, παρακάμπτοντας τις καημένες τις αγελάδες...

Η φορολογία της πορδής είναι το απόλυτο οικονομικό Μέτρο: Το Πορδόμετρο!
(το αν τα διάφορα Μνημόνια μετονομαστούν σε Πορδόνια είναι δευτερεύουσας σημασίας, καθώς θα επιτευχθεί πολύ εύκολα η επιδιωκόμενη αυξημένη πορδοφορία)

Για την εφαρμογή του Μέτρου αυτού αρκεί μια μικρή εφεύρεση, ένα μηχανηματάκι -της Ζίμενς, ας πούμε, για να βοηθήσουμε τη φίλη γερμανική εταιρεία- το οποίο θα τοποθετείται υποχρεωτικώς σε κάθε πιθανή πηγή εκροής μεθανίου. Σε κάθε ανθρώπινη πηγή, εννοείται, γιατί μόνον οι άνθρωποι έχουν φοροδοτικές ικανότητες -μέχρι τώρα τουλάχιστον, γιατί τίποτε δεν αποκλείει το ζοφερό μέλλον...

Με το πορδόμετρο λοιπόν, θα είναι δυνατός ο ακριβής υπολογισμός του εκλυομένου μεθανίου και θα φορολογείται αναλόγως. Η πορδομέτρηση θα διενεργείται καθημερινώς και τα αποτελέσματα θα αποστέλλονται ηλεκτρονικώς σε πανελλαδική βάση δεδομένων, η οποία θα συνδέεται με το νέο τραπεζικό σύστημα του "μητρώου καταθετών" και η σχετική φορολογία θα αφαιρείται αυτομάτως από μισθούς, συντάξεις, καταθέσεις, κλπ. Δεν θα ξεφύγει κανείς λέμε!

Να μη ξεχάσω να αναφέρω και τις άφθονες νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, μια και οι μισοί έλληνες θα πορδομετρούν τους άλλους μισούς. Οι πορδομέτρες θα έχουν -επιπλέον της νόμιμης αμοιβής τους- μειωμένο πορδικό φόρο ή θα έχουν δικαίωμα να κλάνουν όσο θέλουν; Θα μπεί μήπως σε αυτούς κάποιο πορδοπλαφόν; Ας το εξετάσει ο καθ' ύλην αρμόδιος αυτό, ας μοιράσει και εγκύκλιο με μερικά "σημεία" αναγνώρισης για τους πορδοκλέφτες.. μήπως κιτρινίζουν π.χ. όταν σφίγγονται μη τους ξεφύγει καμμιά.. δεν μπορώ να τα λύσω όλα σε ένα  μικρό ποστ!

Το πορδόμετρο θα φέρει (συντομότερα από την κατεδάφιση του ασφαλιστικού και τον εκσυγχρονισμό των νοσοκομείων δια της αφαιρέσεως γιατρών και νοσοκόμων) και το ποθητό αποτέλεσμα της εξάλειψης των γερόντων από τη χώρα, μια και, ως γνωστόν, κλάνουν πολύ περισσότερο και πολύ συχνότερα και μάλιστα άνευ λόγου και αιτίας.Και νηστικά να είναι τα γερόντια πέρδονται ασυστόλως.. πού να φάνε και καμμιά φασολάδα.. θα βουίξει ο τόπος! Αλλο ένα θετικό σημειώνω εδώ πέρα: Οικονομία και στα συσσίτια. Ποιος θα σκεφτεί να θέσει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές με την προσφορά φαγητών αυξημένης πορδοφορίας; ε;

Ετσι λοιπόν, η ανανέωση του πληθυσμού θα είναι πλέον γεγονός: Η Ελλάδα θα γίνει μια χώρα νέων, δυναμικών και πολλά υποσχόμενων -άγνωστο πού και σε ποιούς, αλλά υποσχόμενων πολλά. Τα ασφαλιστικά ταμεία και άλλα κοινωνικά αγαθά δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης, μια και όταν είναι κάποιος νέος τα βλέπει πολύ μακριά τα γεράματα -δεν τον απασχολούν καθόλου σχεδόν- άσε που έχει γούστο να ξαναρχίζουν οι αγώνες διεκδίκησης φτου κι από τη αρχή.

Προσοχή μονάχα μη πέσει στην παγίδα η κυβέρνηση και εφαρμόσει την αυτοπορδομέτρηση, σκεπτόμενη πονηρά να κόψει από τον προϋπολογισμό το έξοδο των πορδομετρών, γιατί, όπως ξέρουμε καλά, οι έλληνες είναι αφενός τεμπέληδες και θα βαριούνται να αυτοπορδομετρώνται καθημερινώς και αφετέρου είναι λαμόγια και θα βρουν σίγουρα τρόπους να φορτώνουν αλλού ο καθένας τις δικές του πορδές.

Τελοσπάντων, είμαι βέβαιη ότι το Πορδόμετρον είναι μια εξαιρετική, πρωτότυπη και ελληνική ιδέα, θα ωφελήσει τον τόπο, θα φέρει πολύ χρήμα στη χώρα, όλος ο πλανήτης θα ενστερνιστεί την αποτελεσματικότητα του μέτρου αυτού και όλες οι κυβερνήσεις θα τρέχουν πατείς με πατώ σε να το αποκτήσουν και και και.....

...και μετά.. ξύπνησα!

Αφού ξύπνησα, το σκέφτηκα καλύτερα το πράγμα και το επέκτεινα κάπως... Γιατί, ας πούμε, να μην αντικατασταθεί το άϋλο χρήμα (που είναι απλοί αριθμοί) με πορδές που περιέχουν και κάτι, όπως π.χ. τα μόρια μεθανίου; Αντί ευρώ να έχουμε πορδώ, μας χαλάει;
Θα υπάρχει επιτέλους ισότητα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, η φορολογία θα γίνεται σε ατομικό επίπεδο, δεν θα υπάρχουν εταιρείες οφ σορ της πορδής, τα όσπρια θα αναβαθμιστούν, θα πάρουν τη θέση που τους αξίζει στη διατροφική αλυσίδα, θα γλιτώσουν τα αρνάκια και τα μοσχαράκια από το ανελέητο κυνηγητό των χασάπηδων... πολλά καλά διακρίνω. Ισως εφευρεθούν και πορδοσυσσωρευτές να ζεσταίνουμε τα κοκκαλάκια μας τους κρύους χειμώνες και να δροσιζόμαστε τα καλοκαίρια... Ισως μάλιστα να κινούνται αυτοκίνητα με πορδές... Οσο για αυγά, αυτά σίγουρα δεν βάφονται με πορδές, έχει δίκιο η παροιμία, αλλά -πού ξέρεις;- μπορεί να βράζουν...

Βέβαια, και πάλι πρωταθλητές στη "Ζώνη του Πορδώ" θα είναι οι φίλοι μας οι γερμανοί, δεδομένης της βασικής διατροφής τους με λουκάνικα, οπότε και πάλι η Ελλάδα θα χάσει την ευκαιρία του μονοπωλείου της Τρύπας το όζοντος... Αλλά τί να γίνει; Αυτά έχει η ζωή...

Μετεωρόλιθοι

Μετεωρόλιθοι πέφταν επί σειρά δεκαετιών στη διάτρητη ταράτσα του Ραδιομεγάρου μιας μικρής μεν αλλά ιστορικής χώρας, που βρίσκεται στον πλανήτη 62013 στο Αλφα του Κενταύρου. Κοτρώνες από το αχανές διάστημα διέσχιζαν τεχνηέντως τις μονώσεις και τα στεγανά και εισέβαλλαν με ορμή στα γραφεία και στους διαδρόμους του μεγάρου, ενίοτε και στα ραδιοτηλεοπτικά στούντια. Πέφταν ερήμην των διευθυντών και των κυβερνητών, που πέφταν κι αυτοί με τη σειρά τους από τα σύννεφα, μόλις ανακάλυπταν διαπλοκές, αδιαφάνειες, υπέρογκους μισθούς και άλλα τινά αποδεδειγμένα με χαρτιά, πάνω στα οποία είχαν αποτυπωθεί ως δια μαγείας οι υπογραφές τους ή και είχαν φυτρώσει στη συσκευή καταγραφής κάποια μυστηριώδη τηλεφωνήματα με τις αυθεντικές τους φωνές που ομιλούσαν περί "δικών μας παιδιών" -άλλοτε γαλάζιων και άλλοτε πρασίνων. Η σημερινή κυβέρνηση του πλανήτη, εκεί, στο μακρινό Αλφα του Κενταύρου, τελεί σε πλήρη σύγχιση. Δεν ξέρει πώς να πατάξει το φαινόμενο αυτό των συνεχιζομένων πτώσεων μετεωρολίθων και ψάχνει για τον αποτελεσματικότερο τρόπο: να στείλει βιαίως τους μετεωρόλιθους πίσω στο διάστημα ή να βυθίσει τη χώρα ολόκληρη στο σκοτάδι ώστε να βρεθούν οι διαστημικές αυτές κοτρώνες στο φυσικό τους περιβάλλον και να αποφασίσουν να αποσυρθούν μοναχές τους όπως ήρθαν;
Τα σοφά κεφάλια της χώρας έχουν μείνει κυριολεκτικά μετέωρα. Μόνον ο τολμηρός κυβερνήτης επιμένει να εφαρμόσει αυτό που προβάρισε πριν μερικές μέρες, θέτοντας τον ίδιο του τον εαυτό εμπρός από ένα κατάμαυρο φόντο, ίσως για να πείσει ότι το σκοτάδι δεν είναι και τόσο φοβερό...

μνημονεύοντας Φίλιπ Ντικ [περί φόβου]

«Δεν θέλω να φανώ αγενής, αλλά φοβάμαι πραγματικά πολύ. Ακούς γι αυτούς τους τρελλαμένους απ' την πείνα φοιτητές, που καταφέρνουν να ξεφύγουν απ' τα οδοφράγματα γύρω απ' τις πανεπιστημιουπόλεις...»
«Ακουσέ με», διέκοψε απότομα τη ροή του λόγου της.
«Εντάξει». Η κοπέλα ηρέμησε και έβαλε υπάκουα, και φοβισμένα, τα χέρια της πάνω στα δέματά της.
«Δεν πρέπει να φοβάσαι τόσο εύκολα. Αλλιώς η ζωή θα σου πέφτει πάντα πολύ βαριά», είπε ο Τζέισον.
«Το καταλαβαίνω». Κούνησε ταπεινά το κεφάλι της, ακούγοντας και προσέχοντας τα λόγια του σαν να παρακολουθούσε διάλεξη σε αίθουσα διδασκαλίας κολεγίου.
«Πάντα έτσι φοβάσαι τους ξένους;» τη ρώτησε.
«Ετσι νομίζω». Κούνησε πάλι το κεφάλι της και τούτη τη φορά το χαμήλωσε, σαν να την είχε επιπλήξει. Και κατά κάποιον τρόπο αυτό είχε κάνει.
«Ο φόβος», συνέχισε ο Τζέισον, «μπορεί να σε σπρώξει να κάνεις πιο άσχημα πράγματα απ' ό,τι το μίσος ή η ζήλεια. Οταν φοβάσαι, δεν εμπιστεύεσαι τελείως τη ζωή. ο φόβος κάθε φορά, μα κάθε φορά, σε κάνει να κρατιέσαι πίσω.»
«Νομίζω πως ξέρω τί εννοείτε», του αποκρίθηκε η Μέρι Αν Ντομινίκ. «Μια μέρα, πριν από ένα χρόνο περίπου, άκουσα ένα φοβερό χτύπημα στην πόρτα μου κι έτρεξα και κλειδώθηκα στο μπάνιο κι έκανα πως δεν ήμουνα μέσα, επειδή νόμιζα πως κάποιος προσπαθούσε να διαρρήξει το σπίτι... έπειτα έμαθα πως είχε πιαστεί το χέρι της γυναίκας του πάνω ορόφου στην αποχέτευση του νεροχύτη της -έχει σκουπιδοφάγο- επειδή είχε πέσει μέσα ένα μαχαίρι και είχε χώσει το χέρι της για να το βγάλει κι έτσι πιάστηκε. Το αγοράκι της ήταν στην πόρτα και...»
«Αρα, καταλαβαίνεις τί εννοώ», τη διέκοψε ο Τζέισον.
«Ναι. Μακάρι να μην ήμουν έτσι. Πραγματικά, θα τό 'θελα. Αλλά έτσι είμαι ακόμα».
 «Πόσων χρονών είσαι;» είπε ο Τζέισον.
«Τριάντα δύο».
Η ηλικία της τον εξέπληξε. Του φαινόταν πολύ πιο νέα. Προφανώς δεν είχε ποτέ μεγαλώσει πραγματικά. Τη λυπήθηκε. πόσο οδυνηρό θα πρέπει να ήταν για κείνη να τον αφήσει να πάρει το φλιπ-φλαπ της! Και οι φόβοι της ήταν σωστοί από μια άποψη, διότι ο Τζέισον δε ζήτησε τη βοήθειά της για τους λόγους που είχε δηλώσει.
________________________
ΣΗΜ.1. Από το βιβλίο "Κυλήστε δάκρυά μου, είπε ο αστυνομικός", μτφρ. Στράτος Κακαδέλλης, εκδ. PARSEC, σελ. 243-244.
ΣΗΜ.2.Βέβαια, θα μπορούσαν να αναφέρω μονάχα τα δυο τσιτάτα που μου άρεσαν...
α/ «Δεν πρέπει να φοβάσαι τόσο εύκολα. Αλλιώς η ζωή θα σου πέφτει πάντα πολύ βαριά»
β/ «Ο φόβος μπορεί να σε σπρώξει να κάνεις πιο άσχημα πράγματα απ' ό,τι το μίσος ή η ζήλεια. Οταν φοβάσαι, δεν εμπιστεύεσαι τελείως τη ζωή»
...αλλά προτίμησα να μεταφέρω ένα σημαντικό κομμάτι του συγκεκριμένου διαλόγου, να πάρεις μια ιδέα πόσο έντεχνα και χωρίς φανφάρες χώνει μέσα στην πλοκή του μυθιστορήματος ο συγγραφέας τις δικές του σκέψεις, τη φιλοσοφία του...

μνημονεύοντας Φίλιπ Ντικ [περί σύγχρονου μαζοχιστή]

«Ο Τήοντορ Ράικ στη μελέτη του για τη μορφή που παίρνει ο μαζοχισμός στο σύγχρονο άνθρωπο υποστηρίζει μια ενδιαφέρουσα άποψη. Ο μαζοχισμός είναι ευρύτερα διαδεδομένος απ' ότι αντιλαμβανόμαστε, επειδή παίρνει μια εκλεπτυσμένη μορφή. Ο βασικός τρόπος εξέλιξής του είναι ο ακόλουθος: ένα ανθρώπινο ον βλέπει σαν αναπόφευκτο κάτι κακό που έρχεται. Δεν υπάρχει τρόπος να σταματήσει την πορεία του κακού˚ είναι ανήμπορο. Αυτή η αίσθηση της ανημποριάς δημιουργεί την ανάγκη να αποκτήσει κάποιον έλεγχο επί του επαπειλούμενου πόνου -οποιουδήποτε είδους έλεγχο. Αυτό είναι λογικό˚ το υποκειμενικό συναίσθημα της ανημποριάς είναι οδυνηρότερο της επαπειλούμενης δυστυχίας. Οπότε, το πρόσωπο αναλαμβάνει τον έλεγχο της κατάστασης με το μόνο τρόπο που τού έχει μείνει: συνεργάζεται με την επαπειλούμενη δυστυχία.˚ την επισπεύδει. 

Αυτή η δραστηριότητα ενισχύει την ψευδή εντύπωση ότι απολαμβάνει τον πόνο. Δεν είναι έτσι. Απλώς δεν μπορεί πια να αντέξει την ανημποριά, την υποτιθέμενη ανημποριά. Αλλά καθώς αναλαμβάνει τον έλεγχο επί της αναπόφευκτης δυστυχίας γίνεται αυτόματα ανηδονικός (που σημαίνει ανίκανος ή απρόθυμος να απολαύσει χαρά). Η ανηδονία έρχεται ύπουλα, κρυφά. Με το πέρασμα του χρόνου παίρνει τον έλεγχο του ατόμου. 

Για παράδειγμα, το άτομο μαθαίνει να αναβάλλει την ικανοποίηση˚ αυτό είναι ένα βήμα στη ζοφερή πορεία της ανηδονίας. Μαθαίνοντας να αναβάλλει την ικανοποίηση έχει την αίσθηση της αυτοκυριαρχίας˚ είναι πια στωϊκός, πειθαρχημένος˚ δεν υποτάσσεται στις παρορμήσεις του. Εχει τον έλεγχο. 

Ελεγχο επί του εαυτού του όσον αφορά τις παρορμήσεις του και έλεγχο της εξωτερικής κατάστασης. Είναι ένα άτομο ελεγχόμενο και ελέγχον. Σύντομα επεκτείνεται και ελέγχει άλλους ανθρώπους σαν μέρος της κατάστασης. Γίνεται αυτός που κινεί να νήματα. 

Φυσικά δεν έχει συνειδητή αντίληψη του γεγονότος˚ το μόνο που θέλει είναι να ελαχιστοποιήσει την αίσθηση της ανικανότητάς του. Αλλά στην προσπάθειά του να ελαχιστοποιήσει αυτή την αίσθηση υποσκάπτει δολίως την ελευθερία των άλλων. Κι όμως δεν αντλεί ικανοποίηση από αυτό, κανένα θετικό ψυχολογικό όφελος˚ όλα τα οφέλη του είναι στην ουσία αρνητικά.»

[.......]

«Εν περιλήψει, ο σύγχρονος μαζοχιστής δεν απολαμβάνει τον πόνο˚ απλώς δεν αντέχει να είναι ανήμπορος.»

______________________________

ΣΗΜ.1. Αποσπάσματα από το Valis του Philip K. Dick [εκδ. PARSEC, από σελ. 114, 115, 117]

ΣΗΜ.2. Στα δύσκολα, μαζί με Παπαδιαμάντη, Σεφέρη, και λοιπούς, μνημονεύομεν και Φίλιπ Ντικ -το έσχατο καταφύγιο για την ανασύνταξη του νου.

ΣΗΜ.3. ...και μη πάει ο νους σας σε γνωστά πρόσωπα, ε;

Εχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν την κα Δημουλά;

Διάβασα αυτό το ποστ διάβασα και αυτό και απαντώ εδωπέρα, να θυμάμαι την απάντηση/γνώμη μου -επειδή διαρκώς.. αλλάζω!

Φυσικά και έχουν άδικο! Η κα Δημουλά δεν είναι μια τυχαία κυριούλα, είναι μια γυναίκα ακαδημαϊκός, που την χρυσοπληρώνουμε, που πολλοί τη θεωρούν ποιήτρια, που δεν δικαιολογείται να μη γνωρίζει τί σημαίνει μετανάστης, που δεν είναι δυνατό -ως ποιήτρια- να μη διαθέτει την απαιτούμενη φαντασία ώστε να συνδυάζει γεγονότα, καταστάσεις και κυβερνητικές πράξεις, όλα όσα δλδ δημιούργησαν και εξακολουθούν να γιναντώνουν το πρόβλημα της μετανάστευσης προς Ελλάδα, κλπ κλπ...
_________________
ΣΗΜ. εκτός βέβαια αν ο κος Αϊζενχάουερ έχει κάνει το θαύμα του και η άνοια έχει προχωρήσει επικίνδυνα -σεβόμαστε τους ασθενείς, αλλά όχι την ανοιακή τους γνώμη που τους γελοιοποιεί.. έτσι δεν είναι;

Περί εξυπνακίστικων μεθοδεύσεων, ΜΜΕ, θανατικής ποινής, κλπ

 

«Μη πετροβολάτε τα παιδιά!» είναι ο τίτλος της γελοιογραφίας που σκάρωσα και την επεξηγώ -αναγκαστικά- επειδή δεν δηλώνω γελοιογράφος: Λοιπόν.. από τα παράθυρα του Κοινοβουλίου και του Υπουργείου Παιδείας (τα λοιπά περί "δια βίου", κλπ τα παραλείπω ως άχρηστες παπαριές) οι κυβερνητικοί βγάζουν τα παιδιά χρησιμοποιώντας τα σαν ασπίδες απέναντι στους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται μπροστά στο δίλλημμα της απεργίας που παρομοιάζεται με σωρό από πέτρες... Παρατηρήσεις δεκτές.

Περίληψη περιεχομένων

Πάμε τώρα στο κυρίως θέμα, για το οποίο η έμπνευση ήρθε με αφορμή την (εξυπνακίστικη) μεθόδευση της κυβέρνησης στο καφτό ζήτημα του ευτελισμού της Παιδείας δια του ξεφτιλισμού -πολίτικαλ κορέκτ: υποβάθμισης- των εκπαιδευτικών, καθώς και μια (οξύτατη) συζήτηση με το μεγαλύτερο παιδί μου περί της διαφοράς της θανατικής ποινής από την τυρρανοκτονία, καθώς και περί του τί είναι ακριβώς τα "προσωπικά δεδομένα", η προστασία τους και ποιος τα προστατεύει. Στο θέμα εμπλέκω και τα διαπλεκόμενα τηλεοπτικά κανάλια, δεδομένου ότι παρατηρώ προσφάτως μια απομίμηση της προεκλογικής αμερόληπτης ΝΕΤ από το καρατζαφερικό (γκαιμπελικό) κανάλι αρτ. Το κανάλι αυτό είναι σήμερα το μοναδικό τηλεοπτικό μέσο όπου ακούγονται οι απόψεις των εκπροσώπων της αντιπολίτευσης και όπου φιλοξενούνται συνήθως ισομερώς (κατά το δυνατόν για τα ελληνικά πράγματα) οι συζητητές οι προεχόμενοι από διάφορες παρατάξεις -και από τις κυβερνητικές: Συνήθως ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης παρών και οι υπόλοιποι δυο σε τηλεφωνική σύνδεση, όχι τρεις κυβερνητικοί παρόντες αντιμέτωποι με έναν αντιπολιτευόμενο, φόρμουλα εφαρμοζόμενη από τα "συμβατικά" τηλεοπτικά μέσα.

Η κουτοπονηριά ή "για πόσα κιλά Μ. μας περνάτε κύριοι";

Η κυβέρνηση, λοιπόν, διαλέγει εύστοχα -κατ' αυτήν και τους κουτοπόνηρους εγκεφάλους που την στηρίζουν- την ακριβή ημερομηνία επιβολής δια της ψήφισης (παμψηφεί αποδοχής "δια την σωτηρίαν της χώρας") του νόμου που εξαερώνει το εκπαιδευτικό λειτούργημα, θέτοντας έτσι τους εκπαιδευτικούς "προ των ευθυνών τους για την ομαλή διεξαγωγή των πανελλήνιων εξετάσεων". Τί κάνει στην πράξη δηλαδή; Βάζει τα παιδιά μας μπροστά και λέει στους Δασκάλους τους «βαράτε τα, αν τολμάτε»... Κρεμάει και μια ταμπελίτσα στο πίσω μέρος που γράφει «ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ» και μετά.. νίπτει τα χέρια της, μέσω της κας Ρεπούση -ειδικής στα περί Παιδείας θέματα, Θεέ μου βόηθα.

Οπότε, αν διάλεξες να είσαι εκπαιδευτικός (των 600 ευρώ που πάνε προς μείωση), αν δεν πας απο τα Χανιά στον Εβρο μόλις σε διατάξει ο "δια βίου" μανδαρίνος και αν δεν αποτρελλαθείς διδάσκοντας, θα πρέπει να ψάξεις για δουλειά -μια από τις άφθονες δουλειές που ρέουν στην αγορά των 1.500.000 ανέργων της χώρας.

Τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ και το αρτ tv

Τα κυβερνητικώς (και αλλέως πως) διαπλεκόμενα ΜΜΕ χορεύουν στο χαβά που εκπέμπεται από τα υπουργικά γραφεία -και από ην τρόικα βεβαίως, που κάθε άλλο παρά Ροκ είναι- ένα χαβά παράτονο με πολλά σφάλματα στις αριθμητικές πράξεις, γιατί αυτός ο χαβάς δεν έχει καμμία σχέση με νότες. Θυμάμαι με νοσταλγία την πεοεκλογική ΝΕΤ που αντιμετώπιζε αμερόληπτα τους υποψήφιους των κομμάτων και μαθαίναμε όσο γίνεται ξεκάθαρα τις μετεκλογικές προθέσεις τους, ασχέτως αν.. μετά την απομάκρυνσην του πελάτου εκ του ταμείου ουδεμίαν ευθύνην φέρει ο ταμίας... 

Σήμερα που μιλάμε, το μόνο κανάλι που κρατά ίσες αποστάσεις κι έτσι έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε επιτέλους τί λέει/προτείνει κι αυτός ο έρμος ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι το καρατζαφέρειο αρτ (άστυ ραδιοφωνία τηλεόραση, πρώην ΤΗΛΕΑΣΤΥ). Ναι μεν αμολάει κατά ριπάς τη θέση του προέδρου του Λα.Ο.Σ. υπέρ της θανατικής ποινής και άλλα κουφά, αλλά υπάρχουν και δημοσιογραφικές ενημερωτικές εκπομπές όπου φιλοξενούνται ισότιμα οι διάφοροι κυβερνητικοί και κομματικοί εκπρόσωποι και αφήνονται ελεύθερα να μιλούν όλοι με τη σειρά, εκφραζόμενοι ευπρεπώς προς όλους -ΚΑΙ προς τους συναδέλφους τους- και χωρίς να μπλέκονται παπαγαλίζοντες μεταξύ τους, ούτε να παρεμβάλλονται τεχνηέντως πότε οι παρουσιαστές δημοσιογράφοι με ατάκες και πότε τα αναγκαία διαφημιστικά διαλλείμματα.

Βέβαια, πρέπει να έχει κανείς αυτιά και μυαλά ανοιχτά μη τυχόν και περιπέσει άτακτα στις παγίδες της γκαιμπελικής τακτικής, όπου το ένα αληθές που λέγεται αναδεικνύει σε "αλήθειες" τα μύρια συνομωσιολογικά ή/και ρατσιστικά μηνύματα που δεν παύουν να εκπέμπονται.. τα περί "αίματος που θα ρεύσει", τα περί "εγκληματιών μεταναστών", τα περί θανατικής ποινής που "πρέπει να επανέλθει", κλπ.

Ερώτηση κρίσεως: τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ πετυχαίνουν το στόχο τους; Αυτό που νομίζω είναι: Ναι, αν στόχος τους είναι ο γκρεμός!

Οι ζωές των άλλων 

Είδα το φιλμ με το μεγαλύτερο παιδί μου και διαφωνήσαμε οξύτατα συζητώντας μετά την προβολή για το αν οι Αρχές είχαν το δικαίωμα να δείχνουν τις καρτέλες με τα στοιχεία των πρακτόρων της Στάζι στους πολίτες της ενωμένης πλέον Γερμανίας. Το παιδί μου επέμενε ότι έτσι παραβιάζονταν τα "προσωπικά δεδομένα", άρα τα στοιχεία των πρακτόρων έπρεπε να μείνουν μυστικά και μόνο οι φακέλοι με τα στοιχεία των αναζητητών θα έπρεπε να είναι προσβάσιμοι από τους ενδιαφερόμενους, με το σκεπτικό ότι θα μπορούσε να εγκληματίσει κάποιος εναντίον του προσωπικού του καταδότη.

Δεν κατάφερα να επιβάλλω την άποψη πως όταν υπάρχει ελευθερία και δημοκρατία δεν βγαίνουν στην επιφάνεια τα κακά ένστικτα, ούτε ήταν κατανοητό το επιχείρημα περί ηρωϊσμού των τυρρανοκτόνων. Εκεί ακριβώς, δέχτηκα το χαρακτηρισμό "μαμά δολοφόνα" (!!!) και απαξιώθηκα ως... υπέρμαχη της επαναφοράς της θανατικής ποινής!

Η σημασία της Κάθαρσης

Μετά από δυο μερούλες, σκέφτηκα μερικά πραγματάκια ακόμα, όπως το ξεκαθάρισμα -την αρχαία Κάθαρση- που έρχεται μετά από κάθε τραγωδία, όπως π.χ. μια εθνική καταστροφή. Στη χώρα μας, δυστυχώς. κάθαρση δεν υπήρξε μετά το Β'Π.Πόλεμο. Ηρθε ο εμφύλιος βλακωδώς, έμεινε παραπάνω από όσο μας άξιζε, οι προδότες κέρδισαν κατά κράτος και πήραν την εξουσία, την οποία διατηρούν έως τα σήμερα με διάφορους τρόπους -οικονομικούς, κλπ. Σκέφτηκα και τη Νορβηγία που τιμώρησε με την αυστηρότερη των ποινών τον δοσίλογο πρωθυπουργό της και δεν απορώ καθόλου που αυτή η χώρα, η μοναδική ευρωπαϊκή που είχε το θάρρος να τιμωρήσει έμπρακτα το ναζισμό, ευημερεί και έχει τόσο ανεπτυγμένο το αίσθημα δικαιοσύνης. Η ελευθερία και η δημοκρατία δεν σηκώνουν προδότες και προδοτικές συμπεριφορές... Εμείς, βρισκόμαστε πολύ μακριά από αυτά τα ιδανικά -δυστυχώς- αλλοιώς ποιος θα επέτρεπε να φτάσουμε στο σημείο ολοκληρωτικής καμπής όπου βρισκόμαστε;

Μερικά ερωτήματα εκτός θέματος -ή μήπως εντός;

1. έπρεπε να καούν οι (ελληνικοί) φάκελοι;

2. γιατί κάηκαν οι (ελληνικοί) φάκελοι;

3. έπρεπε να αποκαλυφθούν οι έλληνες δοσίλογοι;

4. γιατί δεν αποκαλύφθηκαν οι έλληνες δοσίλογοι;

5. έπρεπε να ανοίξουν οι φάκελοι της Στάζι;

6 πρέπει να ανοίγουν και να δημοσιεύονται τα αρχεία του φόρεϊν όφις;

7. πρέπει να μαθαίνουν οι έλληνες πολίτες τί γίνεται πίσω από τις κλειστές πόρτες των μυστικών συμβουλίων;

8. πρέπει ή δεν πρέπει να υπάρχουν μυστικά -εκτός από τα στρατηγικής σημασίας;

9. κλπ κλπ --βάλε κι εσύ ερωτήματα, μπορείς!-- και μετά, πες μου αν πρέπει (και γιατί) να υπάρχουν ξεχωρισμένα από τα άλλα δικαιώματα τα "ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα".. Μήπως είναι μια ακόμη απάτη, επιβεβλημένη από τους εξουσιαστές για να μας πείσουν ότι πράγματι μας προστατεύουν;.. εχμ.. Απόφυγε πάντως να τα μπερδέψεις με την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

______________________

ΣΗΜ. Με την ευκαιρία που βρίσκομαι και σήμερα μπροστά σε φιλικό υπολογιστή, μεταφέρω και το σχόλιο του κ. Δαρσινού (ΔΗΜ.ΑΡ) στην εκπομπή "πρωϊνή αρτηρία" του αρτ (9/5/2013), ένα σχόλιο που μείωσε αισθητά την ακοή μου -αυτό που λένε.. με κούφανε!

Δαρσινός: «Υπάρχουν ειδικότητες που δεν κερδίζει τίποτα ο μαθητής αν αυξηθούν οι ώρες διδασκαλίας.. π.χ. η Κοινωνιολογία.. Τί κερδίζεις μ' αυτό το μάθημα;» --εχμ.. Ελα μου ντε!

ένα παγκάκι, μια γέφυρα κι ένα παλιό τραγούδι

Εχω γράψει επίσης για παγκάκια. Για μια γυναίκα κάτω από παγκάκι, στις 13 Μαρτίου 2011 και για έναν άνθρωπο κάτω από τη γέφυρα, στις 23 Φεβρουαρίου 2008. Σημερα θα έγραφα για τρεις γείτονες που ζούνε μέσα στα αυτοκίνητά τους -σαραβαλάκια, όχι τπτ λιμουζίνες ή τροχόσπιτα- μια και χάσαν τα σπίτια τους. Αραγε, η κυρία Δημουλά τους βλέπει αυτούς ή κάνει τα στραβά μάτια; Μήπως την ενοχλούν εξίσου με τους μετανάστες καταληψίες παγκακιών της Κυψέλης; Αν ναι, η παρούσα κυβέρνηση βρίσκεται στο σωστό δρόμο: όπου νά΄ναι θα τους εξαλείψει!
 ___________
μια και λέμε για παγκάκια, επισκεφτείτε να δείτε μια εξαιρετική συλλογή 

και τα παγκάκια των ερωτευμένων -μεταναστών και μη- του Georges Brassens:

Οι one hour before the trip περιοδεύουν για πρώτη φορά στην Κρήτη

Οι one hour before the trip, ένα ξεχωριστό οπτικοακουστικό σχήμα που ακολουθεί εδώ και χρόνια μια διαφορετική πορεία βασισμένη στην αυτοοργάνωση, περιοδεύουν για πρώτη φορά στην Κρήτη. Έρχονται να μας ταξιδέψουν με ατμοσφαιρικά ηχοχρώματα, δυναμικές ενορχηστρώσεις και να μας καθηλώσουν με το ρεαλιστικό οπτικό υλικό τους από τις 8 έως και τις 16 Μαΐου. 

Το πρόγραμμα των συναυλιών έχει διαμορφωθεί ως εξής:

 

Ηράκλειο :    8/5 Τετάρτη       @ Blow up. (Ψαρομηλίγκων & Ανδρέου Κρήτης)

Αγ Νικόλαος:9/5 Πέμπτη       @ Πολυχώρος Περίπου.( 28ης Οκτωβρίου 25)

Ιεράπετρα:  11/5 Σάββατο      @ Μπυραρία το ξύδι.(Εθνικής αντιστάσεως 54)

Σητεία :       14/5 Τρίτη           @ Τhe wall live bar. (Ελευθερίου Βενιζέλου 183)

Χανιά :        15/5 Τετάρτη,     @ Το Σπίτι.   ( Θεοφάνους 10)

Ρέθυμνο:     16/5 Πέμπτη       @ Μικρό θέατρο.  (Γοβατζιδάκη 17)

 

Περισσότερες πληροφορίες για το σχήμα μπορείτε να βρείτε στο παρακάτω link:http://ohbtt.gr/about-us

Επίσης στις συναυλίες θα διατίθεται η δισκογραφία του σχήματος. 

Εναλλακτικά μπορείτε να την κατεβάσετε δωρεάν από το http://ohbtt.gr/discography