«τρώγοντας τα παιδιά»: ένα χαρούμενο παιχνίδι

«Και θα μας πουλήσετε κυρία;» ρώτησαν τα παιδάκια τη δασκάλα, εκείνο το πρωινό που προμήνυε μια ζοφερή μέρα στη μακρινή χώρα του Παράμ Παμπάμ.

«Ε, πάλι θα τα ξαναλέμε; Η πώληση θα είναι σαν ψεύτικη, μετά θα σας ξαναγοράσουμε» απάντησε η δασκάλα κατεβάζοντας για μια στιγμή τα γυαλιά της για να κοιτάξει τα μάτια των παιδιών, να μην υπάρξει καμμιά αμφιβολία πως έλεγε την αλήθεια.

«Σαν ψεύτικη είπατε; Δηλαδή θα είναι αληθινή!» πετάχτηκε ο μπόμπιρας έξω αριστερά, αλλά η δασκάλα τον επανέφερε στην τάξη λέγοντας με ύφος βλοσυρό «Πάλι τον έξυπνο κάνεις Αλέξανδρε; Ορθιος και στη γωνία με το πρόσωπο στον τοίχο!»

«Και με τί λεφτά θα μας ξαναγοράσετε, αφού τα λεφτά που θα πάρετε από το πούλημα θα τελειώσουν γρήγορα, αφού μας πουλάτε για να φάτε...» ψιθύρισε διστακτικά η μικρή Μαρίκα με το άσπρο φουστανάκι, αλλά η δασκάλα έκανε ότι δεν άκουσε.

Σε λίγο, μπήκε ο μπόγιας στην τάξη, μέτρησε κεφάλια και «τόσα λίγα είναι;» ρώτησε με την τσιριχτή φωνή του, η δασκάλα τα μάσησε «ε, δεν θυμάμαι να είχαμε ορίσει τον ακριβή αριθμό, τι θα γίνει τώρα;», ο μπόγιας ξανατσίριξε «τι θα γίνει; θα πάω και παραδίπλα να βρω κι άλλα, σε μπελά με βάζεις» και, με μια κίνηση σαν αστραπή, άπλωσε το μαύρο του δίχτυ, τσάκωσε όλα τα παιδάκια της τάξης, το σούρωσε επιμελώς, το φόρτωσε στην πλάτη του και βγήκε σφυρίζοντας.

Η δασκάλα πετάχτηκε αλαφιασμένη φωνάζοντας «τα λεφτά! τα λεφτά! ξέχασες να δώσεις τα λεφτά!», άρχισε να τον κυνηγά, αλλά ο μπόγιας έτρεχε γρήγορα, χάθηκε στα τσιμεντένια δάση και δεν μπόρεσε να τον προφτάσει.

«Πάλι νηστικές θα κοιμηθούμε και σήμερα μάνα», είπε στη γριά που καθόταν στο τελευταίο θρανίο, συμπληρώνοντας «και δεν υπάρχει τίποτ' άλλο να πουλήσουμε». Η γριά άνοιξε το κλειστό της μάτι -το άλλο ήταν μονίμως ανοιχτό, αλλά δεν έβλεπε- και μουρμούρισε «έχουμε το μικρό Αλέξανδρο, που είναι τιμωρία στη γωνία».
________________________
ανέβηκε στις 24 Μαΐου 2011, ώρα 6:39 π.μ., αλλάζω όμως ημ/νία γιατί θέλω να το βλέπω πάνω πάνω, να παραμείνει πρώτο για όσο χρειαστεί.

Αγανακτισμένοι ή Εξαπατημένοι;

http://youtu.be/cVZ1wC6FZ_U

Το ποστ συμπυκνώνεται στον τίτλο του.

Ας το παραδεχτούμε αδερφια: εξαπατηθήκαμε.. μας πιάσαν κώτσους, που λένε.. Πονάει, ναι, αλλά περισσότερο πονάει η εμμονή να εξακολουθούμε να πληρώνουμε τους απατεώνες και τους κλέφτες -ιθαγενείς και *κυρίως* αλλογενείς. Ας το χωνέψουμε και ας ζητήσουμε την τιμωρία τους και την ανάστασή μας. Νόμοι υπάρχουν.

Το ξέρω.. το ξέρω, αν και δεν το χρησιμοποίησα στη ζωή μου, αν και αντιστάθηκα όσο γινόταν.. όσο κι αν λάβαινα τη στάμπα του κορόιδου από φίλους και γνωστούς βολεμένους.. μπορώ να το φανταστώ: ο απεγκλωβισμός απο το πελατειακό σύστημα είναι δύσκολη υπόθεση..

Δεν είναι τόσο η αγανάκτιση που μετράει, κατά τη γνώμη μου, αλλά η εξαπάτηση. Αυτή η αποκάλυψη έβγαλε και βγάζει τους πολίτες στις πλατείες. Ψηφίζαμε διαχειριστές (για τον πλούτο, το δίκαιο, τους θεσμούς, την ασφάλεια, την παιδεία, την υγεία, κλπ κλπ) της χώρας και τώρα βλέπουμε ότι όλα αυτά καταρρέουν και μάλιστα με τη δική μας άμεση ευθύνη. Οχι επειδή έτυχε, όχι επειδή μας ξεγέλασαν ύπουλα. Μπροστά στα μάτια μας παιζόταν το έργο κι εμείς πρωταγωνιστούσαμε. Πρωταγωνιστές είμασταν στο πελατειακό παιχνίδι, αλλά και στο παιχνίδι των διεκδικήσεων και διαμαρτυριών.

Οι κομματικοί μηχανισμοί (αυτοί που θέλουν λάδωμα) μοίραζαν τα χαρτ.. ουπς! τους διορισμούς και βόλευαν κόσμο κι ο κόσμος αυτός ψήφιζε --κατά συνείδηση, βεβαίως!-- και τρώγαμε όλοι στη μάπα υποτιθέμενες δημοκρατικές κυβερνήσεις, γιατί αυτό δεν ήταν δημοκρατία, ήταν εξαγορασμένο πολίτευμα. Και ο καιρός κυλούσε λιμνάζοντας. Στο έλος ήταν τα θεμέλια της άγνοιας, της ηθελημένης άγνοιας, γιατί κάναμε πως δεν βλέπαμε. Μπροστά στα μάτια μας γινόντουσαν όλα. Με πλήρη διαφάνεια, όπως εξακολουθούν να γίνονται.

Η διαφθορά είναι διεθνές φαινόμενο των καιρών και είναι πολύ καλοστημένο, αφού κι ένας λαός (που θέλει να περνιέται για) πανέξυπνος την πάτησε! «Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται», έλεγ' η γιαγιά μου. Το παιχνίδι της διαφθοράς παίζεται γι αυτόν ακριβώς το λόγο: με σκοπό να δείξει τους λαούς συνένοχους με τις εξουσίες. Ας μη την πατήσουμε κι άλλη φορά. Είμαστε εδώ και είμαστε πλατεία.

Επιστροφή στις ρίζες!

Αφού έτσι κι αλλοιώς κινδυνολογούν διάφοροι περί καταστροφικής επιστροφής στη δραχμή, γιατί να μη ρελανσάρουμε επιστρέφοντας στη... μνα; Να ορίσω πρόχειρα και την ισοτίμια; 1 μνα = 500 ευρά. Μάλιστα. Ετσι ξεχρεώνουμε στο πιτς φιτίλι και βγαίνουμε και κερδισμένοι. Αμε;

Αρκεί να βρούμε ένα ελληνικό προϊόν που δεν υπάρχει αλλού στον κόσμο, ούτε είναι δυνατό να υπάρξει, αναπαραχθεί, κατασκευαστεί αλλού, για να βασίσουμε τη Μνα μας. Για να στίψουμε λίγο το μυαλό μας... Το πρώτο που έρχεται στο νου μου είναι η χιώτικη μαστίχα!

Παραλλήλως, να εισάγουμε αυστηρούς νόμους που θα ορίζουν μέγιστο πλαφόν ιδιοκτησίας τα τρία τάλαντα (1 τάλαντο=60 μνες), να απαγορευουν την τοκογλυφία και να τιμωρούν τους τοκογλύφους με υποδούλωση, να τους κάνουν δημόσιους υπαλλήλους δηλαδή.

ο Μεργκαέλ και το άσχημο

Μόλις πριν από λίγο, ο ωραίος Μεργκαέλ Ωγκαίο ανακάλυψε πως είναι ρατσιστής, επειδή υπάρχει κάτι που από γεννησιμιού του δεν μπορεί να το αντέξει, αν και σχεδόν μια ολόκληρη ζωή πολεμά να το καταλάβει, να το νοιώσει, να ενταχθεί στις ορδές του άσχημου, να το ενσωματώσει που λένε. Οσο και να προσπαθεί όμως, μόλις πριν από λίγο κατάλαβε καλά ότι αυτό είναι αδύνατο, υπερβαίνει τις δυνάμεις ακόμα και ενός ιππότη σαν κι αυτόν, ενός ιππότη ταγμένου στην υπηρεσία του ανθρώπου. Μόλις ανακάλυψε όμως ότι ο άνθρωπος τείνει προς το άσχημο γιατί το άσχημο είναι εύκολο, οπότε είναι αδύνατο να υπηρετεί κάποιος ένα ιδεώδες όταν το ίδιο το ιδεώδες αντιμάχεται τον εαυτό του.

Η αλήθεια είναι ότι ο ωραίος Μεργκαέλ προσπαθεί, κατά τη διάρκεια του μακρού του βίου, να εξορκίσει αυτή την αδυναμία, να μην αντέχει το άσχημο δηλαδή, να βγάζει σπυριά μόλις το βλέπει, να ταράζεται μόλις το ακούει και να παθαίνει εγκεφαλικό όταν το νοιώθει να εξαπλώνεται σαν γάγγραινα. Στο πλαίσιο των αέναων προσπαθειών του, παντρεύτηκε μια γυναίκα αντίγραφο καρικατούρας, χώρισε και ξαναπαντρεύτηκε μια άλλη γυναίκα διαφήμιση πλαστικού χειρουργού, ξαναχώρισε και δεν ξαναπαντρεύτηκε --είναι πολύ οδυνηρό να ξυπνά κανείς και να βλέπει στο διπλανό μαξιλάρι να συνεχίζονται οι εφιάλτες της νύχτας-- πέτυχε όμως μια ερωμένη που διέστρεφε εντελώς την εικόνα που της είχε χαρίσει η φύση, νομίζοντας ότι με τις καραμπογιές γινόταν πιο θελκτική.

Η υπομονή του Μεργκαέλ δεν έχει όρια, έτσι, κάποια στιγμή αποφασίζει να βλέπει καθημερινά τηλεόραση και αφήνεται επί δυο μήνες συνεχώς στο έλεος της συμπυκνωμένης ασχήμιας που εκπέμπουν αυτά τα κουτιά --από το επίθετο "κουτός", υποθέτω. Τόσο μπόρεσε, τόσο άντεξε, το πετάει το κουτί αφού το κάνει κομματάκια, να μην ανιχνεύονται και να μην είναι επανασυναρμολογήσιμα. Να καταπίνει την ασχήμια, όχι να τη διαδίδει κιόλας!

Επί σειρά ετών, εντρυφεί στο κιτς και στο καρακίτς, πείθει τον εαυτό του πως αυτό δεν είναι άσχημο ή δεν είναι και τόσο άσχημο, αλλά κακά τα ψέμματα. Ο εαυτός του αντιδρά με κρίσεις πανικού. Καταπίνει σωρηδόν χαπάκια βαλεριάνας για την καταπολέμηση του πανικού, όσο συνεχίζει όμως να μην εννοεί το άσχημο του κιτς --απ' όπου κι αν προέρχεται-- οι κρίσεις επιμένουν να ταλαιπωρούν το στομάχι και την αναπνοή του, οπότε παύει να επιμένει και δεν ξαναπατάει σε έκθεση καρακιτσαρίας.

Μια φορά, για λίγες ώρες, ακούει κλαπατσίμπαλα για να εισρεύσει το άσχημο των ήχων μέσα του --τι να κάνουμε; υπάρχουν και ήχοι που δεν αντέχονται-- να ισοπεδώσουν την ακοή του, αλλά κι αυτή η προσπάθεια πήγε άπατη.

Σήμερα λοιπόν το πήρε απόφαση πως είναι ρατσιστής εναντίον του άσχημου, είτε αυτό είναι ανθρώπινο πλάσμα είτε τηλεοπτική εκπομπή είτε τέχνη είτε ήχος είτε κυβέρνηση.. είτε.. είτε.. ο,τιδήποτε δηλαδή ενοχλεί την αισθητική του, και υπόσχεται στον εαυτό του ότι δεν θα τον ξαναταλαιπωρήσει. Στην ανάγκη, σκέφτεται να πάρει τα βουνά. Φοβάται μη τυχόν αυτό το άσχημο, το τόσο πλουσιο σε ποσότητα και αφειδώς προσφερόμενο, διαφθείρει εντελώς το αισθητήριό του να αναγνωρίζει το πραγματικά ωραίο. Χθες, ας πούμε, πέρασε απο μια πλατεία και βρήκε πολύ κόσμο συγκεντρωμένο εκεί πέρα και ακόμα δεν μπορεί να αντιληφθεί αν αυτό είναι ωραίο ή άσχημο. Ενοιωσε όμορφα, αλλά είναι κριτήριο αυτό; Ιδίως για έναν ιππότη τόσο επιρρεπή στο να δέχεται και να υπηρετεί το άσχημο του ανθρώπου;

Ο ωραίος Μεργκαέλ Ωγκαίο παραμένει μπερδεμένος, παραμένει όμως και στην πλατεία --πριν πάρει τα βουνά.
________________________
γραφτηκε πριν απο λιγο εδώ ατάκα κιεπιτόπου

Κάθε βράδυ στην πλατεία

Πηγαίνω κάθε βράδυ, αλλά δεν ξερω τι να γράψω. Προτιμώ να νοιώθω παρά να γράφω. Είναι πολύ ωραία να βρίσκομαι ανάμεσα σε τόσο κόσμο που (σίγουρα θα) έχει παρόμοια προβλήματα με μένα και παρόμοιες σκέψεις.. Το Σύνταγμα ευωδιάζει ανθρωπίλα. Δεν ξερω αν θα βγει καποιο αποτελεσμα απο όλο αυτό, αλλά δεν με νοιαζει και τόσο. Θα δουμε. Μόνο να βρισκόμαστε εκεί.

______________
το ποστ ειναι το σχόλιο που άφησα πριν από λίγο εδώ. Πραγματικά, δεν θέλω να γράψω τίποτα --ακόμα. Θέλω να αισθάνομαι.

Το επιτελείο του κ. Παπανδρέου

1. 2.
3.
4.
5.

1. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, 2. Ελενα Παναρίτη, 3. Πέτρος Χριστοδούλου, 4. Ανδρέας Γεωργίου, 5. Μιράντα Ξαφά.
-->> Λεπτομέρειες στο blog του doctor.
-->> δωράκι με ελληνικούς υπότιτλους:

http://www.youtube.com/watch?v=bFx4gVul5WA
-->> δες ολόκληρη τη σειρά των 6 βίντεο. Λείπουν πολλά από όσα περιγράφονται στο ομότιτλο βιβλίο, αλλά παίρνεις μια ιδέα περί τίνος πρόκειται.

Θρίλλερ η κατάσταση στο Μέτωπο του Οικονομικού Πολέμου

Τρόμος για έκρηξη... μεγατόνων στο ευρώ!
από τη σελίδα www.sofokleous10.gr

Σύρονται οι κυβερνήσεις σε διάσωση της Ελλάδας, υπό την απειλή κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος - Τι κρύβει το άγνωστο δράμα της γαλλο-βελγικής τράπεζας DEXIA και πώς οδηγεί σε νέο διπλό δάνειο δεκάδων δισ. στην Αθήνα - Γιατί ήταν «κούφιες» οι απειλές περί μη καταβολής της 5ης δόσης, χρεοκοπίας και επιστροφής στη δραχμή - «Όπλο» για την κυβέρνηση η... μη συναίνεση!

Έντρομοι παρακολουθούν οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί το δράμα του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης, που βρίσκεται πλέον σε ελάχιστη απόσταση από μια έκρηξη πολλών μεγατόνων με άγνωστη έκβαση. Υπό το βάρος αυτής αφόρητης πίεσης, ακόμη και οι «σκληρές» κυβερνήσεις του Βορρά είναι πλέον υποχρεωμένες με κάθε τρόπο να διασώσουν με ένα ακόμη δάνειο πολλών δεκάδων δισ. την Ελλάδα, καθώς τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων 24ωρων απέδειξαν ότι ήταν «κούφιες» και στερούμενες οποιουδήποτε νοήματος οι προειδοποιήσεις για δήθεν εμπλοκή στην εκταμίευση της πέμπτης δόσης, χρεοκοπία της χώρας και επιστροφή στη δραχμή!

Η αλήθεια που αποκαλύπτεται σε όσους παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα είναι εξαιρετικά οδυνηρή για την ΕΚΤ και τις κυβερνήσεις-θεματοφύλακες της ευρωζώνης, που χειρίσθηκαν εντελώς εσφαλμένα τις τύχες της ευρωζώνης από τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας. Μια νέα Lehman «αναδύεται» στην... γαλλογερμανική καρδιά του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, απειλώντας να τινάξει στον αέρα το οικονομικό σύστημα της ευρωζώνης, την ώρα μάλιστα που οι μπουρδολογίες Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτικών περί απειλούμενης κατάρρευσης της Ελλάδας και επιστροφής στη δραχμή κλονίζουν την εμπιστοσύνη των Ελλήνων καταθετών και απειλούν ευθέως με μια πρωτοφανή κρίση ρευστότητας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, αν δεν διαψευσθούν μέσα στα επόμενα 24ωρα οι ανοησίες που οι ίδιοι οι πολιτικοί άφησαν να δημιουργήσουν πανικό στους καταθέτες.

Από τα μέσα αυτής της εβδομάδας το τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης «μύριζε μπαρούτι», τουλάχιστον σε όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις με μεγάλη προσοχή:

• Η γαλλο-βελγική τράπεζα Dexia, ήδη προβληματική και υπό διάσωση από τις κυβερνήσεις Γαλλίας και Βελγίου μετά την κρίση του φθινοπώρου 2008, που παρόλα αυτά εξακολουθεί να έχει ενεργητικό σχεδόν τριπλάσιο του βελγικού ΑΕΠ, έγινε ορατό ότι βρίσκεται στο «κόκκινο», χωρίς να είναι εντελώς σαφής η προέλευση των προβλημάτων της. Το μόνο που ήταν γνωστό και κίνησε πολλές υποψίες στις αγορές ήταν ότι η Dexia είναι εκτεθειμένη σε μεγάλο βαθμό και στα ελληνικά ομόλογα, με τοποθετήσεις ονομαστικής αξίας 3,7 δισ. ευρώ, υπερδιπλάσιες αυτών που διατηρεί, για παράδειγμα, η Deutsche Bank.

• Την Τετάρτη έγινε γνωστό ότι ο κορυφαίος επενδυτικός οίκος BlackRock και η βρετανική Barclay’s έσπευσαν να εξαργυρώσουν πρόωρα ομόλογα της DEXIA αξίας σχεδόν 3 δισ. ευρώ, ανοίγοντας μια τεράστια «τρύπα» στη ρευστότητα της τράπεζας, που σύμφωνα με πληροφορίες καλύφθηκε από την ΕΚΤ. Όλοι στη διατραπεζική αγορά της Ευρώπης προσπαθούσαν έκτοτε να κατανοήσουν τι ήταν αυτό που γνώριζαν παραπάνω από τους υπόλοιπους οι δύο οίκοι, που έσπευσαν να αποσυρθούν από τη χρηματοδότηση της DEXIA. Οι φόβοι για την Ελλάδα και την DEXIA, πάντως, προκαλούσαν ήδη μια προληπτική, μαζική έξοδο κεφαλαίων από το ευρώ προς την Ελβετία, με το ελβετικό φράγκο να καταρρίπτει ιστορικό ρεκόρ στην ισοτιμία του με το ευρώ.

όταν κηρύσσεται το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης

Τι μας λες τώρα...!
του Μανώλη Βαρδή || www.democracycrisis.com

Μάλλον παραλογίζομαι, αλλά

1. όταν κηρύσσεται το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και διατυμπανίζεται ότι έχει εκχωρηθεί «εθνική κυριαρχία», τότε λαμβάνονται μέτρα έκτακτης ανάγκης όπως η συμμετοχή των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου στις θυσίες (με αναλογικά υψηλότερο ποσοστό συμμετοχής),


2. όταν κηρύσσεται το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης μπορεί το κράτος να δεσμεύσει (έστω και σε ένα ποσοστό) τις καταθέσεις όλων,


3. όταν κηρύσσεται το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης το κράτος δεν αυτό- καταργείται (στη Γαλλία οδυνηρά γνωστό ήδη από τη Γαλλική Επανάσταση),


4. όταν κηρύσσεται το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης οι «εσωτερικοί» και «εξωτερικοί» εχθροί κατονομάζονται και στιγματίζονται,


5. όταν κηρύσσεται το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης δίνεται ώθηση στους παραγωγικούς μηχανισμούς να παράγουν περισσότερο, όχι λιγότερο,


6. όταν κηρύσσεται το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν επιτρέπεται η ανέξοδη και «χαλαρή» παρουσία των υπηκόων τρίτων χωρών σ’ αυτό,


7. όταν κηρύσσεται το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν υπάρχουν «οικονομικά» ή «νομικά» θέσφατα, δηλαδή μπορεί να βγει από μία συμμαχία- ένωση ή να μπει σε μία τέτοια,


8. όταν κηρύσσεται το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ο λαός «καλείται» να πολεμήσει γι αυτό το κράτος (που μπορεί να μην χωνεύει), δεν το κάνει «αποδιοπομπαίο τράγο» (ο Ζαχαριάδης από τη φυλακή κάποτε κάλεσε τους οπαδούς του να πολεμήσουν στο αλβανικό μέτωπο..), τέλος


9. όταν κηρύσσεται το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ο λαός έχει την υποχρέωση να «ξεφορτώνεται» προδοτικές πολιτικές,
   

αλλά, μάλλον, δεν ζούμε σε τέτοια κατάσταση...
____________________
ΣΗΜ.1. Προσυπογράφω με χέρια και πόδια!
ΣΗΜ.2. Ευκαιρία να καταθέσω την πρόταση νεαρής φοιτήτριας παιδαγωγικού: «Να κατασχέσει με νόμο το κράτος το παραπανίσο ποσό από περιουσίες πάνω από 300.000 ευρώ», που σαν πιο λογική και έμπειρη(!!) ανέβασα το πλαφόν σε 1 μύριο ευρώ.
-->> εικονίδιο από pswnio.gr