Σήμερα στις 7:00 μμ στα Προπύλαια

τι θα έκανα αν ήμουν Obama στη θέση του Obama

1. Θα υπόγραφα αμέσως τη συνθήκη του Κιότο για το περιβάλλον. Μια τζίφρα σε ένα χαρτάκι είναι. Μια βαρειά τζίφρα όμως.
2. Θα έχριζα όλες τις εταιρείες Πρέσβειρες των ΗΠΑ στις ξένες χώρες -ιδίως εκείνες της λατινικής αμερικής. Οποια εταιρεία δεν έκανε καλά τη δουλειά της ως πρέσβειρα και αμαύρωνε το όνομα της χώρας, θα δήμευα ατάκα κιεπιτόπου όλα τα περιουσιακά της στοιχεία. Με Νόμο.
3. Θα οργάνωνα ένα σούπερ κοινωνικοασφαλιστικό Σύστημα για όλους τους αμερικανούς πολίτες, με κύριους υποστηρικτές τις εταιρείες. Ολα τα κέρδη των εταιρειών θα δεσμεύονταν προς αυτό το Σύστημα. Η καλή λειτουργία του Συστήματος περίθαλψης και συνταξιοδότησης θα ήταν η βιτρίνα τους, η διαφήμισή τους, πώς το λένε!
4. Θα έβαζα πάγο στις εταιρείες όπλων-οπλικών συστημάτων.

Zeitgeist II Addendum (ελληνικοί υπότιτλοι)

Είδα και το 2o μέρος λοιπόν και παρατηρώ ότι, ενώ λέει μερικά πράγματα απολύτως αποδεκτά, καταλήγει στο τέλος σε μια σχεδόν μεταφυσική πρόσκληση για... "σωτηρία"! Σαν να διαφημίζει τη θρησκεία της τεχνολογίας ένα πράγμα. Αν σταματούσε δέκα λεπτά πριν το τέλος, θα συμφωνούσα σχεδόν απολύτως...
Τώρα, μπερδεύτηκα πάλι. Τι λέτε; Αν έχετε κουράγιο να το δείτε -ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ όμως, έτσι;- ελάτε να συζητήσουμε! :)

εδώ το βλέπετε σε μεγάλο μέγεθος-->>
http://video.google.com/videoplay?docid=-7492068823950286254&hl=de
εδώ η σελίδα των δημιουργών του-->>
http://www.thezeitgeistmovement.com/
εδώ μπορείτε να ζητήσετε να το κατεβάσετε στο πισι σας-->>
http://www.keepvid.com/


Καλή θέαση :)) δυο ωρίτσες είναι, περνάνε γρήγορα, αξίζει τον κόπο. Προσοχή όμως, μη σταματήσετε να σκέφτεστε!

πρωτοσέλιδα 5ης Νοέμβρη: φωτό του Barack Obama που ξεχώρισα

Παρατηρώντας τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων που αναρτήθηκαν εδώ και εδώ, ξεχώρισα μερικά που δεν μοιάζουν με τα πολλά θριαμβευτικά. Είναι αλλιώτικα, καθένα με τον τρόπο του.



Πρώτα πρώτα αυτό μιας βραζιλιάνικης οικονομικής εφημερίδας που δείχνει την ανάγκη του κόσμου να προσβλέψει κάπου για δικαιοσύνη, να ζητήσει από τη βόρεια αμερική να επανορθώσει τις αδικίες που έχει κάνει ίσαμε σήμερα σε βάρος της νότιας. Μόνο χέρια υψωμένα ικετευτικά, Ομπάμα πουθενά. Μόνο χέρια και η σημαία των ΗΠΑ. Νομίζω ότι είναι η πιο αποκαλυπτική εικόνα και η πιο άρτια αισθητικά. Μπράβο Βραζιλία!

Μετά, ξεχώρισα αυτά τα τρία. Το πρώτο από αυτά είναι από μια ισραηλινή εφημερίδα και παρατηρώ ότι η φωτό του Ομπάμα έχει υποστεί ένα γερό ρετουσάρισμα με φωτοσοπ, το πρόσωπο έχει ξασπρίσει και έχουν αφαιρεθεί οι ατέλειες. Μάλλον δεν αρέσει ο Ομπάμα όπως είναι στην πραγματικότητα.

Αντιθέτως, οι άλλες δυο φωτογραφίες (μια ισπανική από τη Μάλαγκα και μια αραβική από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) παρουσιάζουν το πρόσωπο του Ομπάμα σε ανθρώπινη διάσταση. Βλέπουμε καθαρά ένα δάκρυ να χαρακώνει το δεξί του μάγουλο. Είναι οι πιο αληθινές εικόνες, δείχνουν αυτό που ίσως θέλουν να δουν πάνω από όλα οι εφημερίδες που τις δημοσίευσαν: έναν Ομπάμα που είναι ένας ευαίσθητος άνθρωπος, ικανός να διακρίνει τα προβλήματα και να προσπαθήσει να τα λύσει.

-->> κλικ! πάνω στις φωτό να μεγαλώσουν να τις δείτε καλά!
-->> μπορείτε να επισκεφθείτε τους τόπους με τα πρωτοσέλιδα και να διαλέξετε και σεις όποια σας έκαναν εντύπωση -εννοείται.
-->> έπεται συνέχεια...

Obama: Reclaiming the American Dream

Η ιστοσελίδα «The Ointment» ανήκει στον Steven Tatham και στη Mary και έχει 25 εγγεγραμμένα μέλη. Ο Barack Obama είναι το μέλος με αρ. #16 στη «The Ointment» από 12 Νοεμβρη 2007.

Με τον τρόπο αυτό κέρδισε την επικοινωνία με το πλήθος των ψηφοφόρων του, σελίδα-σελίδα, όπως λέμε πόρτα-πόρτα. Η απευθείας επαφή και γνώση των προβλημάτων, το ενδιαφέρον για τον κάθε πολίτη, αυτό είναι το όπλο του και μακάρι να μη το εγκαταλείψει μόλις μπει στο Λευκό Οίκο. Προσέξτε τι γράφει στο βιογραφικό του κάτω κάτω. Προσέξτε και το βιντεάκι και σκεφτείτε αν σας θυμίζει κάτι, αν το έχετε ξαναδεί.

Reclaiming the American Dream



http://theointment.ning.com/profile/BarackObama

Barack Obama's Page

Profile Information

My Politics:
Progressive

About Me:
Barack Obama was born in Hawaii on August 4th, 1961. His father, Barack Obama Sr., was born and raised in a small village in Kenya, where he grew up herding goats with his own father, who was a domestic servant to the British. Barack's mother, Ann Dunham, grew up in small-town Kansas.

In the U.S. Senate, he has focused on tackling the challenges of a globalized, 21st century world with fresh thinking and a politics that no longer settles for the lowest common denominator.

My Website:
http://www.barackobama.com/

My Issues:
Environment, Taxes, Peace, Terrorism, Education, Internet

My Heroes:
Working families all over this country

_____________________________
Φωτογραφίες από εξώφυλλα εφημερίδων θα βρείτε -->> εδώ και -->> εδώ

-->> Μια και τρελαίνομαι για κιτς αυθεντικά, πάρτε κι ένα γλιφιτζούρι από -->> εδώ

δείγματα -->>

_____________________________

Φωτογραφίες βρήκα και -->> εδώ. Παρατηρώ ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν φοβάται, δεν αποστρέφεται τους άλλους ανθρώπους και τολμά να τους αγγίζει και να τους αγκαλιάζει.

Yes! Weekend!

Φαντάζομαι τώρα τι θα κάνει ο καημένος ο Πρόεδρος Ομπάμα -το γράφω για να το συνηθίζω! Θα έχει πέσει για ύπνο, ψόφιος από την κούραση. Ισως να έχει δώσει άδεια στον εαυτό του ένα Σαββατοκύριακο... διαρκείας! Φυσικό είναι, έδωσε ρέστα -που λένε- αυτούς τους τελευταίους μήνες. Τρεχαλητά, ομιλίες, συσκέψεις με τους συμβούλους, παρτάκια προς τιμη του, λογαριασμοί για τα μπικικίνια αν φτάνουν, παρακολούθηση των μέσων, τι είπαν εδώ και τι γράψαν εκεί, σωστό τρελοκομείο η κατάσταση! Τέλος καλό, όλα καλά, επιτέλους θα κλείσει λιγουλάκι τα βλέφαρα να ονειρευτεί την καινούργια χρονιά που θα τον βρει στην Πλανηταρχία. Το δικαιούται.

Αυτό που δεν δικαιούται είναι το να προδώσει την εμπιστοσύνη και την ελπίδα που δημιουργήθηκαν γύρω από το πρόσωπό του σαν φωτοστέφανο. Την εμπιστοσύνη και την ελπίδα όχι μόνο του λαού των ΗΠΑ, αλλά και των λαών ολόκληρου του πλανήτη. Υποθέτω ότι το γνωρίζει καλά αυτό, ξέρει το ρόλο που παίζει η χώρα του διεθνώς από τον τελευταίο Μεγάλο Πόλεμο ίσαμε τώρα. Ο ρόλος των ΗΠΑ είναι ένας ρόλος που τους χαρίστηκε από τους ευρωπαίους και τον δέχτηκαν και τον παίζουν με σχετική επιτυχία εδώ και εξήντα χρόνια περίπου, από τότε που ανέλαβαν δράση εναντίον του ναζισμού και του Γ' Ράιχ.

Ο πόλεμος αυτός βοήθησε την ανάπτυξή τους στους τομείς της επιστήμης και του εμπορίου, ανέβασε την οικονομία τους στα ύψη. Ανέβασε όμως και τον καταναλωτισμό με αποτέλεσμα τη γενική πτώση που συμβαίνει σταδιακά μέχρι σήμερα. *Αυτά πολύ γενικά και αόριστα, δεν είμαι ειδική*. Η διαρκής πτώση των ΗΠΑ σε οικονομικό επίπεδο, αναστέλλεται κάθε τόσο από κάποιον πόλεμο, ακολουθώντας το σκεπτικό του Ροκφέλλερ -διατυπωμένο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, νομίζω- ότι ο πόλεμος σώζει την οικονομία, κάπως έτσι.

Οι πόλεμοι όμως κουράζουν τον κόσμο, ιδίως το λαό της χώρας που τους προκαλεί, χώρια από τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και τις ζημιές στον κάθε αντίπαλο. Ετσι, ο πόλεμος της Κορέας έληξε άδοξα, ο πόλεμος στο Βιετνάμ επίσης, το καζάνι της Μ. Ανατολής βράζει χωρίς να αποδίδει οικονομικά πλέον, κλπ κλπ, η χώρα βρίσκεται λίγο πριν το σημείο μηδέν όσον αφορά τα κοινωνικά ζητήματα κυρίως. Ο αμερικανός πολίτης έχει καταλάβει ότι το "αμερικανικό όνειρο" τελείωσε και... ξύπνησε! Ξύπνησε λίγο παραζαλισμένος βεβαια, αλλά και αποφασισμένος να το (ξανα)διεκδικήσει με πιο συνετό τρόπο. Οπότε, βγήκε από το καβούκι του και πήγε στις κάλπες. Τεράστιο νούμερο το ποσοστό συμμετοχής για ΗΠΑ.

Ακόμα και η φίλη μου η Μάργκο, παλιό "παιδί των λουλουδιών", που έλεγε ότι δεν ασχολείται με τα πολιτικά και όταν της ανέφερα κάτι τι σχετικό έσπευδε να αλλάζει συζήτηση, ακόμα και αυτή βρέθηκε στο πλευρό του Ομπάμα και μάλιστα με τρέλα λέμε. Εμοιαζε με παιδάκι που το έχουν στριμώξει στη γωνία και παλεύει με τις μικρές γροθιές του να ξεφύγει τις ξυλιές ή την αιχμαλωσία. Πάλεψε και η Μάργκο γιατί είδε το πορτοφόλι της να αδειάζει, είδε τη μάνα της να κουβαλιέται στην Ευρώπη κοντά στην κόρη της για να έχει περίθαλψη, είδε τα παιδιά της να προτιμούν τα αγγλικά πανεπιστήμια, κλπ κλπ. Αν και δεν καταλάβαινε από "πολιτική", κατάλαβε πολύ καλά την απειλή για την υποβάθμιση της οικογένειάς της σε κατώτερη -οικονομικά- τάξη.

Από την άλλη, η φίλη μου η Κρίστυ μου έλεγε πριν από λίγο ότι «πίσω από τον Ομπάμα κρύβεται ο Σόρος» και «ξέρεις ποιος είναι ο Σόρος;» και ότι «είναι κρυφοεβραίος, η μάνα του είναι εβραία» και «έχει και φωτογραφία με το σκουφάκι» και «μπορεί βέβαια να είναι και καλός άνθρωπος, είχα μια συνάδελφο εβραία και ήταν πολύ καλή κοπέλα, αλλά οι εβραίοι...» Δεν μπορούσα να την ακούω άλλο κι έκλεισα το τηλέφωνο προφασιζόμενη ανωτέρα βία -τουαλέττα δλδ! Η Κρίστυ δεν ψήφισε. Ισως επειδή δεν την αγγίζει οικονομικά η κατάσταση, εργάζεται μια ζωή στα ΜΜΕ (παράδοξο, ε) και έχει κάνει γερή μπάζα, δεν βασίζεται σε καμία σύνταξη, κλπ.

Και 'γώ η ίδια, έλεγα προχτές ότι δε μου κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη ποιος θα εκλεγεί. Μπορεί και να ήθελα ενδόμυχα να προστατέψω τον εαυτό μου από μια απογοήτευση -ίσως, ποιος ξέρει; Το θέμα είναι ότι σήμερα, μετά από μια ολοήμερη αποτοξίνωση από σχετικά αναγνώσματα και εκπομπές, μπορώ να εκφράσω λίγα πραγματάκια, να γράψω μερικές σκέψεις:

-->> οι αμερικανοί δεν είναι απολιτίκ. Οταν φτάνει ο κόμπος στο χτένι δεν διστάζουν να διεκδικήσουν και να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους.
-->> το ότι ο Ομπάμα ξεφύτρωσε μέσα από το λαό, μέσα από τις φτωχογειτονιές στο Σικάγο και δεν ανατράφηκε σε σαλόνια από γονείς με υψηλά εισοδήματα, ενισχύει την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να κάνει πράγματι, μια και γνωρίζει τα προβλήματα από κοντά, έχει ψηθεί με αυτά.
-->> το ότι ο λαός τον ανέδειξε σημαίνει πως αντικατοπτρίζει αυτό το λαό, φέρει στους ώμους του τα βάρη που του έχουν φορτώσει οι πολίτες που τον ψήφισαν και προσβλέπουν σε αυτόν και είναι μεγάλο κρίμα να τους απογοητέψει.
-->> ο κόσμος (και όχι μόνο οι αμερικανοί) μπούχτισε από γκουρού και "σοφούς", που έχουν τάχα λύσεις στο τσεπάκι τους, οι διάφοροι "ειδήμονες" ξεσκεπάστηκαν, οι μάσκες έπεσαν.
-->> ένα ζήτημα είναι αν θα μπορέσει ο Ομπάμα να σηκώσει όλο αυτό το βάρος που συσσώρευσαν και συνεχίζουν να συσσωρεύουν πάνω του, αν θα αντέξει σε πιέσεις και πιθανές απειλές, αν θα διατηρήσει την επαφή με τον κόσμο που τον ανέδειξε.
-->> Μακάρι να αντέξει! Μακάρι να μη χαθεί κάτω από την αλαζονία της εξουσίας! Μακάρι να βοηθήσει πραγματικά, με κάθε τρόπο, τη χώρα του και τον πλανήτη...
-->> η ήρεμη οικογενειακή του ζωή, όπως προβλήθηκε, δείχνει να είναι μια δικλείδα ασφαλείας -τουλάχιστον για το στρεςς.
-->> Πιθανότατα να γράφω μπούρδες, αλλά, ομολογώ την αμαρτία μου, κάτι σαν ελπίδα γεννήθηκε μέσα μου ξανά. Μακάρι να συμβεί κάτι καλό στις ΗΠΑ και μακάρι αυτό το καλό να επηρρεάσει όλο τον κόσμο! Τελικά, η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει! Αντε, καλό Σαββατοκύριακο!:)

balance balance balance balance

early poetry....



http://www.youtube.com/watch?v=yR6MTn7Nau0

Είχα καιρό να βολτάρω στον ευρύτερο μπλογκικό τομέα, στα περίχωρα του μπλογκοχωρίου δλδ, και να τι ανακαλύπτει κανείς εις τους εύφορους αγρούς! Εκτός από την ανάσα στον καθαρό αέρα της εξοχής, μακριά από το μπλογκόκεντρο με τα ζοφερά κυκλοφοριακά προβλήματα, έχει την ευκαιρία να θαυμάσει τα όμορφα λουλουδάκια που μοσχοβολούν τριγύρω...

Live blogging χτες στο radiobubble.gr

Με το τίτλο «Μήπως να τα πούμε σαν άνθρωποι;» δούλεψε στο φουλ χτες βράδυ -ε, βράδυ είναι και οι... πρώτες πρωινές ώρες!- η αεράτη σύσκεψη του ιντερνετικού ραδιοφώνου που μπήκε για τα καλά στη ζωή μας.

Μοναδική εμπειρία, χλίδα στα τεράστια στούντια του Μεγάρου, σαμπάνιες έρρεαν βροχηδόν και καταρρακτωδώς στα λαρύγγια, πίτσες ερχόντουσαν και φεύγαν -στη (και από τη) φαντασία των πεινασμένων συνέδρων- και το Skype λειτουργούσε πεντακάθαρα μεταξύ Αθήνας Σουδάν, Αθήνας Καναδά, Αθήνας Παρισίων, μεταξύ Αθήνας και οπουδήποτε αλλού στον κόσμο πλην Θεσσαλονίκης! Εβαζε παράσιτα στη σύνδεση με τη Θεσσαλονίκη, μυστήρια πράγματα... Κάποιος ιερός Δάκτυλος μάλλον θα φταίει πάλι. Τελικά, απελπίστηκε μάλλον ο Δάκτυλος ότι θα επιτύχει να εμποδίσει τις καλές σχέσεις των Δύο Πόλεων, έτσι απεχώρησε αθόρυβα και μπορέσαμε να μιλήσουμε με τον ΑΝεμο, με τον Αστέρη, κλπ κλπ.

Εφυγα γύρω στις 3:00 τα ξημερώματα και στο δρόμο έψαχνα περίπτερο ανοιχτό, αλλά τπτ. Θα βλέπαν κι οι περιπτεράδες τιβι στους καναπέδες τους, καθώς φαίνεται. Το ίντερνετ καφέ της γειτονιάς μου έσφυζε από ζωή, τίγκα λέμε. Εφτασα σπίτι και άνοιξα να δω κάνα κανάλι, όλο τα ίδια και τα ίδια, αναλύσεις επί αναλύσεων, ειδικοί αναλυτές, διεθνολόγοι, κλπ γνωστά μαρουλόφυλλα. Σοβαρές εκπομπές, όπου μια κυρία που "παρακολουθούσε τη ροή" κατάφερνε να διακόπτει τον (κάθε) ομιλητή πάνω στην ώρα που κάτι ενδιαφέρον (μπορεί να) έλεγε! Ανέφερε η κυρία τι συμβαίνει π.χ. στο Σικάγο -σε σύνδεση τάχα μου, μια εικόνα βλέπαμε όλο την ίδια με κάτι τύπους να ακουμπάνε πάνω σε κάτι κάγκελλα- και μετά άντε να ξαναβρεί ο ομιλητής το νήμα. Ενοιωσα κάπως σαν εκείνον τον εραστή που τον αφήνει η γκόμενα μπουκάλα -υποθέτω.

Επεσα για ύπνο τη στιγμή που η διαφορά ήταν 4 μονάδες στη Φλόριντα. Ξύπνησα έχοντας δει ένα παράξενο όνειρο...
(αυτό σε επόμενη ανάρτηση)

-->> το σπουδαίο είναι ότι πράγματι «Τα είπαμε σαν άνθρωποι»! Οχι ανδρείκελα, όχι σοφά μορμολύκεια, τίποτα ψεύτικο. Αυτά. Σήμερα βραδάκι συνεχίζεται η συνεδρίαση με σχόλια, κλπ κλπ, να είστε εκεί κατά τις 9:30μμ. Στις 7:00-8:00 η εκπομπούλα μου και μετά οι θρυλικοί Contrabbbbantos. Τα λέμε.