Μια φορά, ήταν δυο σταγόνες νερού που συζητούσαν. Ξαφνικά, η μια κατέβασε μια ιδέα: «Δεν κάνουμε δυο τρύπες στο νερό;» ρώτησε την άλλη και η άλλη σταγόνα απάντησε: «Μα αφού το ξέρεις, δεν γίνονται τρύπες στο νερό!» Με το πες πες όμως, η πρώτη σταγόνα έπεισε τη δεύτερη να δοκιμάσουν.
«Ας το δοκιμάσουμε, τουλάχιστον, τι έχουμε να χάσουμε;» της είπε. Ετσι, αποφάσισαν να κάνουν δυο τρύπες στο νερό κι έπεσαν με ορμή πάνω σε μια νερένια επιφάνεια και το νερό κατάπιε και τις δυο και ξεδίψασε.
Μονο μια ερωτευμένη σταγόνα θα έκανε κάτι τέτοιο, ή μια σταγόνα με τη στοφα του ήρωα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι μάλλον ήταν το πρώτο.
~Τσαλ, ωραία το τοποθετείς!
ΑπάντησηΔιαγραφή..αυτό που δυσκολεύομαι να εντοπίσω είναι το ποιόν του νερού... Τι νερό ήταν αυτό που ξεδίψασε με δυο σταγόνες νερού;
Ολιγαρκές...;
ΑπάντησηΔιαγραφή